d, t of dt

vroeger

Regelmatig als het over taalfouten gaat moet ik denken aan mijn rij-instructeur, heb het volgens mij hier nog nooit opgeschreven maar hij zei altijd met de volste overtuiging: 'HÙN hebben voorrang, want HÙN komen van rechts"...... en ik heb nooit durven zeggen dat het bij beiden "zij" moest zijn...
Grappige is dat ik het nu nog steeds regelmatig al grappend denk bij een verkeerssituatie met een auto van rechts, het heeft dus wél eeuwige indruk gemaakt ;-)

Sidonia #40

mits en tenzij, die worden ook vaak door elkaar gehaald tegenwoordig. Erg hilarisch soms. Voorbeeld: We gaan BBQ-en, mits het regent...

Sorry, moest het even kwijt.

zag net de kerstwens van man's bedrijf.

We hebben dit, dat, en dat bereikt. Een komma voor het woord en! En dan nog een zin over afgesproken resultaten die gehaald moeten worden in 2017. Volgens mij schrijf je dan iets van beoogde doelen of zo afgesproken resultaten klinkt mij heel raar in de oren.
Het is ern groot landelijk opererend bedrijf waar genoeg knappe koppen zitten. De tekst is vast niet door de baas zelf geschreven maar in opdracht. Snap niet dat je zoiets de deur uit laat gaan. Tikfouten maak ik best veel ook hier op Oo. Soms schrik ik van mezelf. Als je in word tikt komt er altijd een rood lijntje en dan kies ik heel secuur het juiste woord. Hier kan dat helaas niet.

De rode lijn

Miischien draagt het oplichten van een rode lijn bij 'ongeschikte' woorden in een zinsverband wel bij aan een minder kritische kijk van een schrijver. Te veel vertrouwen op het meekijken en signaleren van twijfelachtig woordgebruik door de techniek.

In ieder geval heeft dit draadje mij aangezet tot een goed voornemen voor 2017.

Ik ben ook iemand die let op taal en veel ziet. Dat iemand bijvoorbeeld schrijft: 'Dat gebeurd mij niet'. Het woord 'gebeurd' wordt blijkbaar extra moeilijk omdat je dat misschien wel vaker ziet als voltooid deelwoord (het is gebeurd).
Net als het werkwoord 'gelden'. Dan staat er '..maar dat geld niet voor mij'. Je ziet 'geld' natuurlijk het vaakst als het over euro's of dollars gaat of zo. Maar moet toch echt 'Dat geldt niet voor mij' zijn.
En Half a Twin, ik vind het in dit draadje wel flauw om over foutjes in deze bijdrages te beginnen (en ik ben ook bang dat ik ook iets fout doe) maar in je titel staat 'in man's bedrijf'. Maar achter een n mag de s gewoon vast worden geplakt. 'Kaneeltjes bedrijf', 'Bas' boek', 'Mariekes laarzen'. Je ziet dat ook steeds minder.
Net als uit elkaar schrijven van allerlei woorden. Wordt steeds gewoner.

Maar ik ben er eens goed over na gaan denken waaróm ik nu zo'n pietje precies ben en waaróm ik het allerliefst (als het niet zo onaardig zou zijn) mensen zou willen verbeteren. Ik denk het ook bij andere dingen zoals in het verkeer ('als je nou even je richtingaanwijzer had aangedaan, daar heb je dat ding toch voor?' denk ik dan bijvoorbeeld. Of 'Ik rijd netjes 80 maar die achter me wil vast weer achter me vandaan duiken om sneller te gaan. Gaat hij duiken? En ja hoor! Hij duikt! Klojo. Heeft geen geduld.').
En ik weet het nu. Het is niet mooi. Ik wil me beter voelen dan een ander. Uit onzekerheid. En/of uit frustratie dat ik in sommige opzichten duidelijk niet beter ben dan een ander.
Ik wil 'het beste meisje van de klas' zijn.
Dat is niet het hele verhaal, ik hou ook van kloppende dingen zoals kloppende teksten, maar het is wel het grootste deel van het verhaal. Nee, niet mooi. Lelijk.

Ja hoor, een foutje

Maar niet echt een spelfout.
Maar ik schreef als voorbeeld: 'Kaneeltjes bedrijf', omdat mijn nickname eerst Kaneeltje was. Nu is het onduidelijk.

Niks

Volgens mij doelde half a twin op de komma in de regel: 'We hebben dit, dat, en dat bereikt.'
De komma achter het eerste ' dat' is overbodig omdat het woord ' en' erachter staat.

Het ging m.i. niet over de komma in man's bedrijf.

klopt wel Flanagan

Ja klopt wel, maar afgezien daarvan viel me dat op, in de titel, als iets dat ook regelmatig anders wordt gedaan dan wat ik heb geleerd/ wat volgens mij de regel is.

Zo zie je maar

Bij twijfel opzoeken! Heb ik nu geleerd.

Narcis

Ik val regelmatig van mijn stoel van verbazing als ik in mails van leerkrachten en schooldirecteuren spelfouten zie staan. Ik kon het een keer niet nalaten terug te mailen dat gebeurt met een t geschreven moest worden in plaats van met een d, zoals ik zag in een bericht van een leerkracht. Ik had hem even opgezocht, hij staat voor groep 8!

skik

draadje

Grappig dat dit draadje weer tot leven is gekomen. Het voorbeeld van SKik vind ik echt dieptriest, een leerkracht van groep 8 die gebeurt met een 'd' schrijft.Ik zie het toch een beetje 'filosofisch', het heeft volgens mij vooal te maken met de haast in de maatschappij, vluchtig, snel, er moet zo veel, ook op school. De rust om de taal uit te diepen, de regels in te laten slijten, de rust om zorgvuldig te schrijven, om na te denken hoe je iets formuleert en niet alleen je MENING (op internet) te laten weten.

maurice de hond

In de tijd dat Maurice de Hond laatst over de spelling begon hoorde ik op radio 1 ook iemand uitleggen dat d/t spelling veel moeilijker is dan dat auou gedoe van hem. Allemaal omdat je hersens bijna nooit woorden als zau of kau tegenkomt, alleen zou en kou. Dat geldt niet voor rouw/rauw natuurlijk. Met d/t is dat lastiger, je komt nu eenmaal wel betekend/betekent tegen en dat maakt het voor veel mensen (niet voor de taalpuristen hier) lastig.

Je hoort nooit eens iemand praten hoe vervelend het is dat mensen cijfers omdraaien (jullie moesten eens weten hoe vaak ik met de kerstpost bijv 284 tegen kom als het 248 moet zijn) maar letters is blijkbaar erger? Ik vind cijfers stukken erger.

Volgens mij hoef je helemaal geen taalpurist te zijn om werkwoordsuitgangen te snappen hoor. Je moet het gewoon willen.
Ik zie ouderen er nooit fouten in maken. Die moesten vroeger wel.

tja Limi

Die ouderen maken dus nu wel allemaal fouten in het schrijven van het adres op een kerstkaart. Het is echt lachwekkend wat je allemaal tegenkomt. Vandaag weer een postcode zoals bijv 1356 waar 5631 van is gemaakt. Weer allerlei omdraaigetallen voorbij zien komen zoals 216 en 261, 16 waar het 76 moest zijn en ga zo maar door. Ik heb liever dat ze foutloos hun cijfers schrijven dan foutloos hun werkwoordsvervoegingen.

Verder was mijn vader 75 maar die schreef echt niet foutloos Nederlands en het is gewoon zo dat jij alleen maar de ouderen ziet schrijven die dat ook kunnen. Je zult van mijn vader nooit tekst hebben gelezen. De groep die nu op social media en forums en via mail schreef zag je vroeger helemaal niet schrijven. Die schreven hoogstens een boodschappenbriefje voor zichzelf.

Tenslotte wordt het gewoon minder belangrijk gevonden die spelling denk ik en dat kan jou een doorn in het oog zijn, ik lees liever wat ze te vertellen hebben dan dat ik mij daar aan stoor.

ach 2

Een -d of een -t kan een zin een heel andere betekenis geven. Dat leidt af van de boodschap.

"ik lees liever wat ze te vertellen hebben dan dat ik mij daar aan stoor."

Ik neem wat ze te vertellen hebben al niet meer serieus als het te vol zit met zulke fouten. Ja, val er maar over, ik verander niet van gedachten

nou Limi

"Ik neem wat ze te vertellen hebben al niet meer serieus als het te vol zit met zulke fouten. Ja, val er maar over, ik verander niet van gedachten ;-)"

Ikzelf vind het op zich ook 'onprettig' om teksten te lezen die vol fouten zitten. Maar om dan iemand niet serieus meer te nemen.......
Dat vind ik persoonlijk heel vreemd. Je zegt hiermee eigenlijk dat iemand die niet goed in staat is om correct te schrijven niet voor vol aangezien kan worden. Dus iemand die blind is voor wiskunde (bijv.) neem je ook niet serieus? Wat is het verschil?

limi

Als je moeder bent van een kind met dyslexie op een niet al te hoog niveau zou je zoiets nooit zeggen... Je kunt mijn kind de regels leren, de tafels leren en klok kijken leren maar alles tegelijk en het voor lange tijd onthouden is onmogelijk gebleken. Gelukkig neem ik wat hij schrijft wel serieus maar ik durf hem niet te vertellen dat er mensen bestaan zoals jij.

Triva

Ik vind dat je altijd duidelijk het verschil kan zien tussen een tekst van een sloddervos en die van een dyslect. In die van de sloddervos staan altijd dezelfde, eigenlijk logische fouten, in de teksten van een dyslect zijn het inconsequente en voor een niet-dyslect onbegrijpelijke fouten.

skik

mijn dyslectische vriendin

Maakt ook van die grappige missers. In een mail waarin ze drie keer mijn naam typt heet ik drie keer anders. Zeg maar Josien, Jozien en Jozyn. Ze ziet echt niet waar het fout gaat. Dat zijn inderdaad andere fouten dan die d t missers.

Spelfouten

Ik maak zelf regelmatig spelfouten. Daar ben ik me van bewust. Voor mijn werk hoef ik nooit Nederlands te schrijven. De taal waarin ik wel schrijf is niet mijn moedertaal al beheers ik het goed. Ik maak daarin ook fouten maar daar heb ik dus een makkelijk excuus voor (sorry, niet mijn moedertaal). Wel heb ik het idee dat ik minder fouten maak in het Frans dan in het Nederlands omdat ik me er veel sterker van bewust ben dat ik fouten maak en kan maken. Hierdoor let ik meer op.
Als ik in het Nederlands een meer officiële brief of email moet schrijven dan let ik ook beter op. Dan lees ik het nog een keer extra na bijvoorbeeld.
Als ik informeel iets schrijf ben ik gewoon slordig.

Ik maak niet alleen spelfouten maar ik vergeet ook wel eens een woord tussendoor of ik schrijf net het verkeerde woord op. Hoewel ik niet dyslectisch ben heb ik dat dus wel regelmatig, dat ik een ander woord opschrijf dan ik bedoelde. Maar ik weet dat van mezelf dus bij een serieuze tekst kijk ik het na.

Waarom maak ik dan wel spelfouten hier op dit forum? Gewoon luiigheid en slordigheid. Geen zin om het na te kijken, geen zin om even na te denken, geen zin om de regels op te zoeken.

En ik vrees dat dit geldt voor de meeste mensen. Afgezien van de echte dyslectici kunnen mensen uiteraard prima taalregels leren en ook toepassen. Het vraagt echter wel tijd en moeite. En daar hebben veel mensen blijkbaar geen zin in.

Maar stom is het wel want als je een tekst aantreft met flinke fouten is het inderdaad moeilijker om de auteur serieus te nemen. Bovendien gaat de boodschap verloren als de lezers zich alleen maar irriteren aan spelfouten.

Dan heb ik bijvoorbeeld een betoog geschreven over het een of ander en dan staan daar een paar stomme fouten in en daarmee verliest wat ik heb geschreven gelijk aan kracht. Niet elke lezer zal het opvallen maar de lezers die het wel opvalt heb ik dan al grotendeels verloren op niet-inhoudelijke zaken.

Dus goed spellen en goed schrijven is belangrijk maar ik zal er niet vlug wat van zeggen als het me opvalt want in dit geval is zeker wie zonder zonde is werpt de eerste steen van toepassing.
Zolang ik zelf stomme fouten maken heb ik ook niet het recht om daar bij een ander wat van te zeggen.

Ja ...

Je hebt immers rekening te houden met de Wet van Muphry!

Zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wet_van_Muphry

jaina

"Afgezien van de echte dyslectici kunnen mensen uiteraard prima taalregels leren en ook toepassen. Het vraagt echter wel tijd en moeite. En daar hebben veel mensen blijkbaar geen zin in."

Ik vind het nogal kort door de bocht. Natuurlijk zijn er mensen die het niet boeit en gewoon lukraak wat neerpennen. Maar ook niet-dyslecten (schrijf ik dat wel goed?) kunnen moeite hebben met tekst, bijv. grammatica d's, dt's enz. Om dat goed toe te passen moet je kunnen ontleden, moet je weten in welke persoonsvorm iets staat, moet je snappen wat persoonsvormen zijn, wat een lijdend voorwerp is of een bijw. gezegde enz enz enz. En als dat voor iemand moeilijk is, ook al ben je helemaal geen dyslect, dan zijn d's en t's en dubbele d't of t's enz heel erg lastig. En niet alleen de d's en t's, maar ook wanneer je dat of wat gebruikt enz. Als je dan een (niet officiële) tekst schrijft en álles moet opzoeken om zeker te weten of het goed is, is dat niet te doen natuurlijk. Nog los van het feit dat velen (niet-dyslecten) zich helemaal niet bewust zijn dat ze iets fout schrijven. En als je je daar niet van bewust bent, dan zoek je het ook niet op.... Heel veel mensen zeggen en schrijven bijv. 'een aantal mensen gingen'. Ik weet dat het fout is, maar velen weten/zien dat niet. Is dat slordigheid of luiheid? Welnee.

Ach bieb

Voor het correcte d/t gebruik hoef je helemaal niet zoveel te ontleden. En ik ben het met sommige anderen eens, een geschreven tekst met veel taalfouten is moeilijker serieus te nemen. Neemt niet weg dat ik zelf ook schrijffouten maak. Daar baal ik dan ook zelf van.
Overigens, je argument over wiskunde vind ik wel leuk. Als iemand bijvoorbeeld slecht is in logica of rekenen, maar wel een betoog houdt waarin dat van toepassing is, dan neem ik dat betoog ook niet erg serieus.

Tja caesar

Zo wals je wel heel makkelijk over van alles heen......
En wiskunde was maar een voorbeeld.......

Zo zijn er ook heel veel mensen die op papier of in hun hoofd, heel goed zaken, gedachtes, filosofische gedachtes, zinvolle of interessante kwesties kunnen formuleren. Maar het niet om dat in een face to face grsprek op die wijze over te brengen. Dom? Nietszeggend? Nee, alleen in een gesprek met ruis en nonverbale communicatie lukt hen dat simpelweg niet. Prik er eens doorheen.....

Bieb

Wie had het over face to face? Ik niet hoor. Volgens mij ging het nog steeds over geschreven communicatie.