d, t of dt

Taalpurist

Daar kan ik niet tegenop, hoor Hoeft ook niet.
Die 'persoon' van jou is zeker veel mooier dat die 'iemand' van mij. Of dat van mij echt fout is weet ik niet, in ieder geval zou het geen fout zijn die ik direct als fout zou herkennen. Niet bij een ander en niet bij mezelf. Die d's, t's en jou/jouw zie ik meteen.

Wat ik bij 'jouw' dan nog wel lastig vind, is dat 'je' als bezittelijk voornaamwoord volgens mij wel zo'n beetje geaccepteerd is. 'Je moeder' klinkt niet fout, is het dat nu wel of niet? Als ik iemand aanschrijf vind ik het soms zelfs raar om in een korte tijd vaak 'jouw' moeder te schrijven, alsof het dan zoveel nadruk krijgt. Daarom wissel ik 'je' en 'jouw' wat af. Terwijl ik zeker weet dat ik nooit 'me' als bezittelijk voornaamwoord zal gebruiken. Dat is gewoon fout.

Aagje

jou of jouw

en bezittelijk voornaamwoord vond ik vroeger ook altijd lastig, totdat iemand me het advies gaf er even 'u' van te maken. Voor de meeste Nederlanders gaat het daarna foutloos: het boek is van u, het is uw boek - en dan zet je er dus gewoon 'jo' voor.
Er zijn maar weinig mensen die zeggen: het is u boek (maar ik weet het, die mensen zijn er wel - voor hen helpt dit ezelsbruggetje dus niet )

Aagje

Jouw/je boek: Ik voel dat net als jij. Jouw legt er soms te veel nadruk op. Volgens mij kan het inmiddels beide, maar in officiëlere teksten zal ik eerder "jouw" gebruiken..

Wat ik doe bij twijfel, is een woord of de woorden googlen. Vaak komt er dan een link naar de site van Onze taal of Taaladvies.net naar voren. Die leggen vaak helder uit hoe het moet, wat wel en niet kan.

Erg handig.

Eigenlijk is het vaak, hoeveel moeite wil je ervoor doen. Ik ben in mijn werk erg met taal bezig, vind het leuk om de regels te kennen, te weten hoe het is. Soort nieuwsgierigheid of uitdaging (voor mezelf) en ben er daardoor bewust mee bezig. Maar vrees dat in bij het Nationaal Groot Dictee niet superhoog zal scoren. Er zijn nog zoveel ingewikkelde regels, weetjes en i stinkers...

Ik lees trouwens dat "een iemand" voorkomt in Nederland maar geen standaardtaal is. Ik zal het zelf niet snel schrijven.

Naast d, t of dt is er ook nog t of tt!

Zo heb ik hier zelf ooit eens het werkwoord 'zich vergissen' verkeerd vervoegd. Ik schreef per ongeluk 'vergistte' in plaats van 'vergiste'. En een 't' te veel kan heel ander beeld oproepen!

Rode Krullenbol

Ha ha, ik heb er een beeld bij!

Taalpurist

Ja, ik google ook vaak woorden en dan kom ik ook op die sites. Wat een nadeel is, is dat ik erg slecht ben in het leren van dat soort regels. Ik kan goed lezen en goed onthouden, maar taalkundige regels, gebruiksaanwijzingen, spelregels en dat soort dingen gaan volkomen langs me heen. Ik kan het er niet van leren zeg maar. Ik laat een ander het me uitleggen en pas dan kan ik het onthouden. Suf hè....

Aagje

Rode krullenbol

Net als: hij veraste mij. Niet fijn ;-)

Even checken hoor

Maar volgens onzetaal is jou en jouw niet allebei goed. Gelukkig. Onzetaal geeft als tip het te vervangen door hem (jou) of zijn (jouw).

Gereduceerde vorm

De meeste voornaamwoorden kennen een gereduceerde vorm. Je is wel de gereduceerde vorm van jou, maar me niet de gereduceerde vorm van mijn (dat is m'n). Soms is alleen de gereduceerde vorm goed. Je is niet alleen de gereduceerde vorm van jij, maar ook van jou en jouw. Vandaar dat het wel je moeder, maar niet me moeder is. Dit is overigens geen parate kennis, maar heb ik net van de Taaladviesdienst van onzetaal geleerd.

Er loopt hier net een draadje waar iemand steeds "men man" en "mem zoon" schrijft. Oei, dan kriebelen mijn vingers om daar iets van te schrijven. Heb het maar niet gedaan, want het verhaal was schrijnend genoeg,en weet niet of een opmerking van mijn kant überhaupt zou helpen met dat taalgebruik te stoppen. Maar deed wel pijn aan mijn ogen.

En met "me man" heb ik het ook moeilijk .

Raar eigenlijk dat ik dan soms zo sterke gevoelens heb om mensen de taalregels even uit te leggen:-).

lastig

De logica ontbreekt bij veel taalregels en dat maakt het zo lastig te onthouden.
Taal is een dynamisch iets het veranderd door de jaren heen er is niemand meer die mensch, vleesch enzo schrijft toch was dat 100 jaar geleden heel gewoon. Er zullen vast hele volksstammen zijn die zich daar vroeger over opgewonden hebben als mensen de c en h weglieten uit gemakzucht.

'Raar eigenlijk dat ik dan soms zo sterke gevoelens heb om mensen de taalregels even uit te leggen:-).'

Ik vind dat je je daar inderdaad moet inhouden. Net als het beroemde vraag van Koningin Wilhelmina bij het diner. Daarmee bedoel ik niet dat jij ook moet gaan me-mannen maar iemand er op wijzen is in mijn ogen fout.

https://omdenken.nl/wilhelmina-en-de-vingerkom/

Triva

Ja, ben me daarvan bewust. Dus heb wel sterke gevoelens, maar uit ze vaak niet:-).

Soms wel, maar probeer het dan ook op een vriendelijke manier te doen, eerder vragend. Zodat ze - als ze willen - er wat van kunnen leren. Speelt natuurlijk mee dat ik het zelf prima vind als mensen mij corrigeren omdat ik er graag van wil leren.

Maar verbaas me dus over mijn sterke gevoelens op zoiets onbenulligs als schrijfwijze ).

pfff

Besef ik mij'is ook een taalfout: besef je dat dat wel? Of realiseer je je dat?

Dat wordt tegenwoordig constant verkeerd om gebruikt: ik vind het zo stom klinken!

Waarom

Van mezelf weet ik dat ik stik van de spellingsfouten. Vooral als ik snel iets schrijf.

Maar ik vraag we af, waarom we in Nederland zo blijven vasthouden aan dit soort ingewikkelde spellingscontructies. Het kost voor de gemiddelde leerling veel tijd om dit te leren, wat zijn de voordelen?

Zouden we de onderwijstijd niet op een andere manier kunnen/moeten besteden?

onzetaal

Als we dan toch bezig zijn... Onzetaal is alleen aan elkaar geschreven in het webadres van Onze Taal, omdat www.Onze Taal.nl niet wordt geaccepteerd.

Leeg en vol

Wanneer ik een post van een ander lees, is op dat moment mijn hoofd vrij van eigen zinnen. Dat vrij van woorden en zinnen, maakt dat ik andermans typ/taalfouten eerder zie dan mijn eigen typ/taalfouten. De leegte vergroot de concentratie en het maakt mij scherper.

Wanneer ik zelf een reactie schrijf, zit mijn hoofd vol ideeën. Ik ben ervan bewust dat mijn scherpte voor typ/taalfouten hierdoor jammergenoeg is verlaagd. Zelfs bij nalezen alvorens te versturen, wil ik over typfouten heen kijken.
Aagje gaf het ook aan: wanneer je later je reacties leest, valt een taalfout wel op.
Ik ervaar de momenten dat je je eigen reacties terug leest en dan wel de fouten signaleert als situaties waarin ik een reactie van een ander lees, (leeg hoofd).

Ik geloof graag dat iedereen beter kan schrijven dan het beeld wat een forum wordt geschetst. Daarnaast is een persoon die vaak en veel schrijft, meer getraind en bekend met de valkuilen dan een gelegenheidsschrijver.

Ik durf taalfouten niet zo snel toe te schrijven aan het fenomeen 'verzwakt onderwijs' maar eerder aan de snelheid van vandaag de dag.

Zodoende is er minder neiging een ander te corrigeren omdat ik geloof dat diegene de typ-of taalfouten zelf ook gezien zouden hebben, wanneer het hoofd vrij was en de concentratie optimaal.

moderne tijd

Deze tijd brengt mee dat je sneller kunt typen dan dat je schrijft, dus bij het schrijven heb je meer de tijd om over de spelling na te denken.

Verder zie je nu (social media, forums, mailtjes) 'geschreven' tekst van mensen waarvan jullie vroeger nooit geschreven tekst zagen. Op het 'bleekveld' werden de laatste nieuwtjes uit het dorp verteld, nu word je op de hoogte gehouden via facebook van wat je buurvrouw te vertellen heeft.

Ik vind dus ook niet dat je je daar mee moet bemoeien, ik kom van alles tegen en die mensen weten heus wel dat ze niet foutloos Nederlands schrijven dus daar hoef je ze ook niet op te wijzen. Net zoals mij constant er op wijzen dat HOOFDLETTERS schreeuwen is. Is al tig keer gezegd en aangezien ik al even rondloop in de 'digitaalstaat' weet ik dat ook wel. Mijns inziens zijn meerdere woorden/een hele zin in hoofdletters geschreeuw, dit is benadrukken (en ja ik wéét (!) dat dat ook op een andere manier kan maar ik ben nu eenmaal eigenwijs).

en als je je eens (via een kind met dyslexie) een poosje tijdens de dyslexiebegeleiding mag verbazen over alle regeltjes die er zijn in de Nederlandse taal, regeltjes waarvan jullie écht het bestaan niet weten, dan snap je wel dat dit niet voor iedereen zo makkelijk af gaat. Het is ook volstrekt niet nodig op een forum of op facebook zolang je maar iemand hebt die jouw sollicitatiebrief een beetje op orde kan brengen.

Overigens las ik laatst een bericht op facebook zonder punten, komma's, hoofdletters en dan ook nog met zinnen van iemand met een niet al te hoog onderwijsniveau. Ik moest het drie keer lezen voor ik het begreep en daar kwam dan ook commentaar op. Schrijfster zei dat ze vast niet zo goed Nederlands kon als de commentator maar het was haar niet aan het verstand te brengen wat het belang is van komma's, punten en hoofdletters. Ik maal niet op spellingsfouten, taalfouten, niet lopende zinnen maar dit was echt niet fijn te lezen.

Dat verbaast me niets

ik wilde dan ook verwijzen naar de website, juist omdat ik te lui was om op te zoeken hoe het Genootschap Onze Taal ook al weer heet en wilde voorkomen dat de indruk zou ontstaan dat ik Onze Taal uit een soort hoogachting voor het Nederlands met hoofdletters schrijf. Ik krijg de indruk dat je me wilt corrigeren. Dat krijg je vaak als je iemands taalgebruik corrigeert. Maar dat heb ik bewust niet gedaan. Ik wilde een tip doorgeven die handiger is om het verschil tussen jou en jouw te maken, omdat u en uw niet voor iedereen werkt. Verder vond ik de kwestie je of me interessant. In beide gevallen heb ik niet met andermans veren gepronkt. Maar goed als jij ook alleen een tip wilt geven: dank, maar het is me bekend.

Sneller denken dan ik typ

Dat is ook zo'n lastige afwijking. Ik presteer het tegenwoordig zelfs om woorden samen te voegen in mijn haast om mijn gedachten achterna te typen. Bijvoorbeeld 'weet je waar jet kan halen?' ipv 'weet je waar je het kan halen?'. Of hele woorden overslaan. T's typen waar D's horen.... zucht. De vergrijzing slaat toe. Maar goed dat in geranium geen d's en t's staan.

Tsja,

Ook ik erger me aan al die fouten maar maak ze zelf ook, dus die ergernis is niet terecht. Ik blijf het moeilijk vinden en maak vaak een andere zin bij twijfel.
Ik probeer er altijd alert op te zijn maar ik denk dat er veel mensen zijn die er niet zo op letten of die het niets kan schelen. Gisteren op mijn werk nog een memo die eindigde met "word vervolgt", ik vind dat eigenlijk niet kunnen. Het liefst zou ik met een rode stift doorstrepen en corrigeren, maar dat is zo'n nare eigenschap van mij, dat kan niet. Gelukkig wordt er op de basisschool hier veel aandacht aan besteed. En nu maar hopen dat er in deze post geen fouten staan.

Aanvulling

En nog meer erger me ik aan taal/tekstfouten van mensen met een Hbo of academische opleiding of met een baan op "hoog" niveau, als ik die baksels lees dan vraag ik me af hoe die mensen ooit afgestudeerd zijn.

Narcis

Gelukkig kunnen ook mensen met dyslexie of iets dergelijks gewoon een HBO of universitair diploma halen. Het zou alleen zo moeten zijn dat ze hun teksten door iemand anders laten schrijven of nakijken

Klopt helemaal Triva

Of er staan fouten door simpelweg haast en drukte. Het is een tic van mij te willen corrigeren.