Pup (16w) terug naar fokker?

knuffel

Knuffel voor jou.
Je hebt het echt geprobeerd. En ja, misschien had je naar je gevoel moeten luisteren en er niet aan begonnen zijn, maar een mens mag ook fouten maken en ieder mens maakt die (ook al is ie sterk en bedachtzaam) Je man zou moeten ophouden jou de kwaaie pier toe te spelen want hij stak geen poot uit. En als hij boos is op zichzelf dan kan dat, maar dan mag hij wel wat liever doen tegen jou.
Met de puppy komt het goed, je hebt het niet te lang aangemodderd.

femh

Heeft je man wel eerder dit soort onredelijke gedrag getoond?
Doodzwijgen is mishandeling en absoluut niet te tolereren.

Femh

Ja, dat is wat ik ook denk. Je hebt waarschijnlijk niet goed aangegeven de eerste maanden hoe zwaar het je viel en dat je veel meer hulp nodig hebt gehad. Je man zal nu misschien het idee hebben dat de beslissing voor hem is genomen en dat geeft hem een machteloos gevoel. Het was beter geweest om het hele gezin meer te betrekken in de zorg en dan samen tot de conclusie te komen dat het te lastig is en de hond terug te brengen. Nu is het toch vooral jouw beslissing geweest. Dus dan is het ook logisch dat hij je dat verwijt. Dat kan je hem ook niet kwalijk nemen.

Op zich heeft dit wel voordelen

Het komt nu naar boven door een hond. Maar het is een startpunt voor jou en voor hem om naar meer openheid en gelijkwaardigheid te gaan zoeken. Wie weet zijn jullie 'op tijd' en kun je dit gebruiken als wake up call
Gr Angela

Herkenbaar

Je bent meteen alle vervelende dingen vergeten en dan denk je ook dat het zo erg niet was. Pas later komt dat weer terug. Jammer van je man, wel goed dat je ook ziet dat jij meer had moeten vragen ook al had het niet geholpen omdat jij gewoon vijf volle dagen alleen verantwoordelijk was voor de pup en precies dat kun jij niet aan. Dat kun je niet vooraf weten. Ik had dat gevoel ook wel hoor. Jemig die pup gaat niet meer weg, zit de hele tijd naar mij te kijken, ik vond dat niks. Mijn kinderen waren ouder en daarom wilden we de hond maar dat die hond jou de hele dag in de gaten houdt vond ik zwaar.

In de gaten houden

Onze vergishond liep ook constant achter mij aan en liep snel te hijgen. Warmte en mogelijk stress. Ik werd daar ontzettend nerveus van. Omdat hond het zo snel warm had , deed ik hem maar in de tuin. Maar goed daar sloeg hij aan door de vele passanten, dus stond ik aldoor in de deuropening, of riep hem maar weer naar binnen. Dat werd mij te veel van het goede.

Dat staren van een hond, kun je denk ik beter verdragen als je echt "verliefd" bent op de hond, maar dan nog kun je er wel eens iebelig van worden. Als onze hond dat doet is er meestal echt wat. Dan kun je maar beter even meelopen om te kijken wat de bedoeling is. Soms probeer ik wat tijd te rekken en gaat hond mopperend liggen.

Femh

Ja, dus het was vooral jouw verantwoordelijkheid en nu dus ook vooral jouw beslissing. Dus je man heeft het gevoel dat het allemaal buiten hem om is gebeurd? En dat kinderen nu verdriet hebben is jouw schuld en ook zijn schuld omdat hij heeft toegegeven of zo? Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Hij heeft de nadelen niet op dezelfde wijze als je ervaren (ook omdat jij hem daar tegen beschermde) en dus is de beslissing voor hem misschien moeilijker te begrijpen.

Wat ik alleen niet begrijp

Hoe hij gedacht had van de hond te gaan genieten als hij er zo weinig tijd voor heeft. Om een band met een hond te hebben zul je er toch iets mee moeten doen. Ook als jullie hem gehouden had, had hij vermoedelijk niet de hond gekregen die hij wilde..

Mijk

Dexter is niet arm of zielig, die krijgt een veel beter leven straks met mensen die echt van hem houden en de hele dag met hem bezig willen zijn. Het is voor een pup echt geen probleem om eens te wisselen van eigenaar zolang men maar goed is voor de hond. Kijk eens hoeveel honden ze tegenwoordig uit het buitenland halen om hier neer te zetten. De hond moet dan ook 15 wk zijn en zit dan vaak eerst weer in een pleeggezin. Die honden hebben dus eerst al een slechte start gehad, zijn daar opgevangen, worden verhuisd, weer in een ander huis en dan pas naar de definitieve eigenaar. Logisch dat dat vaak één grote puinhoop wordt want die honden zijn nooit goed gesocialiseerd naar Nederlandse maatstaven. Ze hebben altijd wel minstens 1 probleem. Dexter is veel beter af dan die honden.

Niks arme Dexter.

Vervelend en verdrietig, voor jullie.
Beetje flauw van mij, maar Dexter is niet bezig met het kijken naar foto's van jullie gezinnetje. Dit zijn menselijke gevoelens.
Dexter speelt, eet, slaapt en gaat wandelen vandaag.

Sterkte en probeer toch wat afleiding te vinden. Om van dit nu een depressie over te houden help je jezelf ook niet mee.

Ik herken je gevoel en toen kreeg ik over de mail vrolijke berichten van de nieuwe eigenaar en een dartele hond op de foto. Bezig op de hondenclub met zijn nieuwe vrienden. Hij was me, vermoed ik, al vergeten..

Anke

Wij hebben ook een buitenlandse hond, we hadden er twee. Daardoor is mijn kennis hierover en -van wel vergroot. Ik zou het op zich zo weer doen, maar wel kritischer dan ik het sowieso bij de eerste heb gedaan. De manier waarop deze honden volwassen zijn geworden als het om volwassen honden gaat, of opgegroeid zijn als pup tot het moment van hun vondst, opgevangen zijn en vervolgens overgebracht worden naar hun adoptiebazen, kan veel 'kapot' maken in de hersens van zo'n hond. Dat uit zich dan vaak in angst. Of gedrag waaraan je kunt merken dat hond als pup niet genoeg is gecorrigeerd door de moederhond. "Wat nou je een grote mond, grrrr.... ".

Je zou kunnen stellen dat een verhuizing als ze 'al' 16 weken zijn een erg verkeerd moment is. Maar vanwege de vaccinatieregels kan het niet eerder...

Dexter is hoe dan ook nu niet slecht af, omdat hij weer terug is bij de fokker. Dat kent hij nog en hij zal waarschijnlijk dol van vreugde hebben gereageerd op zijn oude baasjes en moeder. Ik hoop wel dat de fokker nu iemand kiest die al ervaring heeft.

verhuizing

Ik bedoelde te zeggen dat er heel veel pups met 15/16 wk van omgeving veranderen en die hadden stuk voor stuk een slechtere basis dan Dexter. Het komt dus heus wel goed.

blijnvende schade?

Je man vindt dat jij de kinderen blijvende schade hebt aangericht? Hmm, het gaat hier nog steeds over een hond. Ondertussen hebben we een volwassen man die zijn vrouw doodzwijgt. Nee, dat zullen de kinderen leuk vinden zeg

15/16 weken

Als dat gaat om verhuizingen vanuit het nest is dat erg laat. Het luistert in de puppytijd best nauw wanneer wat gebeurt.

femh

ik hoop dat jullie (jijzelf ook) hier samen goed uitkomen.

Dit is een leermoment voor jou en je man.

Ondertussen kan ik me heeel erg goed voorstellen hoe je je voelt...

Maar wat ik eerder zei is dus toch wel waar; dit legt iets bloot waar jullie (jij) wat mee moeten. Ervan uitgaan dat een ander spontaan helpt (dus eigenlijk, dat de ander gedachten kan lezen) is een soort vrouwelijke, romantische gedachte. Mannen zijn juist heel concreet. ('had dat dan gezegd...')

Ik zou hier als ik jou was wel aan gaan werken, want dit is namelijk ook wat je je kinderen voorleeft. Bovendien gaat het uit van aannames... Nooit doen. Wees concreet, zeg wat er speelt...

Eerlijk gezegd zou ik dat veel eerder zijn gaan doen met Dexter, maar ja, no use crying over spilt milk. Nu moet je gaan puinruimen.

Kijk niet naar je man, kijk alleen naar jezelf. Ik bedoel, ga hem niet stilletjes iets zitten verwijten, maar wees duidelijk en praat/denk vanuit jezelf.
Er is nu iets toch vrij 'gruwelijk' (want een levend wezen betreffend op een manier die je nooit had gewild) misgegaan. Ga jezelf nu niet iets zitten verwijten, want dat heeft geen zin en is niet constructief. Ga wel kijken wat er mis ging, en hoe dat zover heeft kunnen komen.

Het lijkt op een patroon in jullie relatie (dat maken al je berichtjes vrij goed duidelijk). Ga dit aan! Dan heeft het tenminste nog een goed effect.

Even verder 'psychologiserend': ik denk dat jij (achteraf gezien) niet met Dexter in je maag zat, maar met waar Dexter voor stond; enorme verantwoordelijkheid voor een nieuw levend wezen, terwijl je al zoveel andere dingen op je nek had. Dus eigenlijk boosheid naar man en naar jezelf...

Ik kan me enorm goed voorstellen dat het jou nu heel veel zeer doet...

femh

Is je man inmiddels een beetje bijgetrokken? Of zwijgt hij je nog steeds dood en beseft hij niet dat zoiets traumatischer voor kinderen kan zijn dan afscheid nemen van een hond?

Dat zeg ik toch niet Kaaskopje

Ik zeg dat er heel veel honden van die leeftijd verhuizen doordat het zo populair is om een pup uit het buitenland te halen. Niet uit een nest maar van zo'n stichting. Die honden hebben een veel slechtere start dan Dexter. Ben ik werkelijk zo onduidelijk?

Mirreke

“Er is iets vrij gruwelijks misgegaan” . Echt, je blijft maar dramatiseren. Volgens mij hebben de kinderen van femh niet te horen gekregen dat een van hun ouders ongeneeslijk ziek is, is er geen vriendje verongelukt of een huis afgebrand. Dan gaat er inderdaad iets gruwelijks mis.
De les die femh hieruit kan leren is dat haar gezin ogenschijnlijk verwachtingen van haar heeft die misschien wel niet zo realistisch zijn.

Mirreke

Die aanhalingstekens die je gebruikt maken je overdrijving niet minder erg. Echt er zijn genoeg kinderen die de narigheid die hen treft zo zouden willen inruilen voor een hondje dat ze nauwelijks kennen dat gezin weer verlaat.

Anke

Voor mij kennelijk wel . Maar dan zijn we het eens.