De val en de polsproblemen

Ze krijgt een gips! oef...

Het schooluitstapje was zéér leuk, ze mochten ook wat wijntjes proeven maar van de jenever moesten ze afblijven, lol!
Ze had wel erg veel pijn en heeft al van s'ochtends voor vertrek 2 pijnstillers moeten innemen. S'middags en s'avonds opnieuw pijnstillers en huilen maar...
MAAR:
Eindelijk! Ben net terug van de huisarts. Ze moet toch in de gips. OEF... Haar groeischijf is inderdaad geraakt, vandaar ook die verhoogde intensiteit! Zolang ze geen gips krijgt kan de pols niet rusten dus donderdagavond om 18u. gaat hij haar gipsen. Ze zal blij zijn wanneer ze dat straks te horen krijgt, eindelijk kan die pijn gaan genezen... Ze krijgt een synthetische gips, die mag nat worden (hotelschool) en die is ook properder en steviger zei de dokter. Hij moest hem wel bestellen, vandaar pas donderdag gipsen, maar ja, beter pas donderdag in de gips dan nog langer verder blijven sukkelen zonder verdere hulpmiddelen hé...
Ik heb ook mijn verhaal gedaan over die vervangende arts. De huisarts kon gewoon niet volgen, zijn uitspraken waren onterecht en uit de lucht gegrepen. Ook heeft ze dus inderdaad wel nog groeischijven, het is dus een schande dat die andere dokter dat wilde afstrijden...
Ik ben benieuwd...hoop dat na die gips de pijn zal stoppen. Het heeft lang genoeg geduurd nu. Ze sukkelt nu al meer dan 4 weken... Vandaag had ze ook weer ongelooflijke pijn, ze is met tranen in haar ogen naar school vertrokken en met een maagje vol pijnstillers.
Nogmaals dankjewel aan iedereen hier voor de lieve woordjes de steun en de tips!
Liefs, Marianne en Emily xxx

Oef, ze gaan iets doen dus! Ik duim in elk geval dat het vanaf donderdagavond beter gaat!
Gaat je huisarts die vervanger nog aanspreken, of heeft ie dat niet gezegd trouwens?

Guinevere

Ja, hij ging hem er nog over bellen, maar daar bleef het ook verder bij want hij zei dat het vrienden waren, samen afgestudeerd, hobby's in vrije tijd, etc, maar hij stond er ook wel versteld van..."Hij zal een slechte dag gehad hebben"...Ja oké, maar dan hoor je nog zo niet te doen vind ik...

Huisarts?

Misschien is de gezondheidszorg in België heel anders, maar het feit dat een huisarts een gebroken pols behandelt vind ik wel heel vreemd.
Sowieso het feit dat hij gaat gipsen zonder nieuwe foto's bekeken te hebben. Hoe weet hij nu of de stand nog steeds goed is ? Of de groeischijf niet geluxeerd is ?
Hier (in ieder geval in mijn ziekenhuis) worden breuken die door de groeischijf lopen behandeld door een orthopeed, zelfs de chirurg waagt zich er niet aan, laat staan een huisarts.
Ik wil je niet ontmoedigen of aan het twijfelen brengen, maar blijf in het achterhoofd houden dat het niet de meest elegante manier van behandelen is.

Grtz.
Ardnax

Ardnax ...het is hier een ramp!

Hey Ardnax,
Ik ben het helemaal met je eens. Heb er ook al aan gedacht en van wakker gelegen maar loop hier rond met mijn staart tussen mijn benen uit angst voor een nieuwe discussie met een arts...
Normaal gezien had zij nog een MRI onderzoek moeten krijgen...Dit op 13 oktober Maar de huisarts vond dat niet meer nodig en heeft haar toch maar gegipst...
Vandaag om 18u. heeft hij haar een gips gegeven, een synthetische. Het kind huilt nog steeds van de pijn en slikt nog steeds massa's pijnstillers. Nu is ze daar ook al ziek door geworden, misselijk, buik en maagpijn, braken!!!
4 weken heeft ze al pijnstillers genomen, 2 tube's zalf opgebruikt, een stevig steunverband met de arm in een mitella, en dan nu de gips.
De pijn wordt steeds erger mama...zegt ze me
Vandaag kreeg ik ook smsjes van haar, mama, ik heb zo'n pijn! Ik hou het niet meer uit...
Mijn hart breekt!
Wanneer ik het steunverband af deed, had ze nog meer pijn, dan riep ze steeds AUW!!!! En moest ze haar hand ondersteunen en pijnstillers nemen en uren huilen tot die ietswat begonnen te werken...
In haar pols knakken ook beentjes, hele luide knakken hoor ik...
Ook zegt ze me: Mama, ik heb het gevoel alsof mijn pols niet meer aan elkaar hangt...
We gaan nu de 5 de week in, nog steeds geen verbetering, méér pijnen ja!
Al 5 weken kan ze niet eten met dat hand, niet schrijven, niet bewegen, geen praktijklessen op school, etc. etc. etc.
Zelfs nu ze gegipst is huilt ze nog steeds...
De huisarts heeft er dus een synthetische gips om gedraaid, enkel vanaf de helft van de vingers tot net over de pols. Heel dunne gips ook. Hard, maar dun en kort. Is dat voldoende? Is die MRI echt niet nodig dan?
Ik weet het niet meer!
Weet hier iemand of ze een MRI kunnen nemen van de pols terwijl die in de gips ligt???
Ik heb die MRI nog niet afgezegd...Een stemmetje in mij zegt me dat ik er alsnog heen moet... Maar nu die gips...Kan dat nog?
Volgens mij is er véél méér aan de hand!
(aan de HAND hé) Letterlijk en figuurlijk!
Wie heeft raad...
Is er hier een bekwame dokter in de zaal?
Ik heb zo met haar te doen...mijn lief klein meisje...
Wie heeft nu nog tips?
Alvast bedankt, Liefs Marianne

Tipjes

De pijn zal na "ingipsen" wel iets minder worden. Er werken geen krachten meer op, de beweging in het gewricht is beperkt en eindelijk krijgt de pols rust.
Laat wel goed de vingers bewegen en de elleboog, voorkom op alle mogelijke manieren dat je Sudeck ontwikkeld (post-traumatische dystrofie).
De manier van gipsen is voldoende overigens. Hoe is dat in België ? Hier in NL heb je gipsverbandmeesters. Gespecialiseerde verpleegkundigen die gips/cast erom heen doen. Overigens alleen in het ziekenhuis.
En die MRI kan met het gips, dus ga asjeblieft. Bedenk alleen dat de MRI de slechtste diagnostische methode voor botbreuken is. Luxaties, kraakbeenafwijkingen en afwijkingen aan weke delen zijn echter wel goed te zien.
Ik heb me trouwens de hele tijd afgevraagd wat je bedoelt met "puntbot". Waar doet het precies pijn bij haar ? Aan de kant van de duim, de pink, net onder of boven het polsgewricht, bij strekken of buigen van de pols ? Doet het extreem veel pijn als je op de topjes van haar vingers duwt als ze haar hand en pols helemaal strekt ?
Hou in de gaten dat de cast niet te strak zit. Bij een verse breuk is het ook dik, dat slinkt als er gips/cast omheen zit. Daar wordt rekening mee gehouden. Bij jouw dochter slinkt het niet meer, dsu blijf daar op letten.
En wat ik zou doen als ik in jouw schoenen stond ?
Zo snel mogelijk naar de eerste hulp gaan met de leugen dat ze opnieuw gevallen is en dat het nog meer pijn doet dan anders. Laat een chirurg cq orthopeed er maar eens naar kijken. Via je huisarts lukt het blijkbaar niet. Voor mijn part naar een Nederlands ziekenhuis, die ken ik en ik weet dat als je het een beetje aandikt, ze wel een foto maken en er opnieuw naar kijken.
Succes !
Ardnax

Ardnax

Hey Ardnax,
Bij ons in Belgie gips iedereen, dus niet enkel het ziekenhuis maar ook dus de huisarts, wel na bepaalde onderzoeken, mij heeft de huisarts enkele jaren geleden ook al gegipst, na reumatische klachten die niet wilden ophouden.
De gips zit idd iets te strak, hij klemt geweldig aan haar hand, vooral rond haar duim, en het snijdt verschrikkelijk dus straks weer even langsgaan daarvoor, hoop alleen dat ik deze keer niks hoef te betalen want de rekening loopt behoorlijk op...giteren moest ik bv. 68 euro betalen om te gipsen en ik ben ook nog vergeten om alles aan te geven bij de schoolverzekering dus het zal een zware rekening worden, maar ach, als ze maar snel weer beter wordt, da's het belangrijkste.
Ik zal haar zeker zeggen om te blijven bewegen met de vingers en de elleboog. Bedankt voor de tips trouwens!
Nu ik lees dat de MRI kan doorgaan zelfs met gips ga ik hem zeker laten doorgaan.
De huisarts heeft gezegd, 14 dagen zeker in gips, en als ze na die 14 dagen nog steeds pijn heeft verder onderzoeken, maar ik denk dat ik dan best naar Nederland kom naar het pols en handcentrum. Daar zijn ze ook gespecialiseerd hé...
Het puntbot is volgens de dokter zijn uitleg het puntje van het bot, het uiteinde, langs de zijkant van haar pols.
Ze heeft enorm veel pijn. Ook bij rust, dus zonder te bewegen, zonder arbeid te verrichten.
Wanneer ik het steunverband uit rolde, kon ze het niet uithouden van de pijn. De pijn zit voornamelijk langs de rechter buitenkant van haar pols, maar die pijn trekt ook naar de linkerkant van die pols en tot in haar elleboog. Ook pijn bij aanraken. Pijn bij bewegen en strekken ook, en haar hand kan ze ook niet omdraaien (handpalm) naar boven, zonder te pijn te verbijten.
De vingertoppen, dat weet ik niet, dat zal ik straks even nakijken...
Nu is ze ook ziek. Vanochtend weer moeten braken, dus is ze gestopt sinds vandaag met de pijnstillers, haar maag kan het niet meer aan. Weer huilend naar school vertrokken ook, misselijk en pijn...
Ze maakt ook koorts sinds vandaag, mss komt het door zich zo op te winden in die pijnen...kan ook.
Vraagje:
Ze hebben enkel een foto gemaakt van haar hand plat op een tafel, dus de voorkant van de hand. Ze hebben geen foto gemaakt van de rechterzijkant waar het pijn doet. Is dat normaal? Hebben ze dan wel goed kunnen kijken? Ik vroeg het me af...
Tot wederhoren, Liefs Marianne

2 foto's

Standaard is dat er 2 foto's gemaakt worden; ééntje met de hand plat op tafel, de tweede met de pinkzijde van de pols op tafel. Op die manier kan je alles zien.
Er is dus inderdaad een foutje gemaakt met de foto's.
Er is overigens een polsbreuk die bijna altijd in eerste instantie niet te zien is; de naviculare. Dat is een klein botje in de handwortel, aan de kant van de duim. Het opzij draaien van de pols naar de pink kant doet dan erg pijn en er is 1 speciaal plekje dat dan erge pijn doet; als je je duim helemaal naar opzij doet, zodat je duim een hoek van 90 graden maakt met je vingers, ontstaat er bij de pols een deukje. Dat heet de tabatiaire, drukpijn op die speciale plek is erg specifiek voor een naviculare.
In ieder geval weer heel veel succes, want hoe graag je ook zou willen, je kan haar pijn echt niet overnemen en dat is heeeeeeeeeel frustrerend.
grtz.
Ardnax

Helemaal mee eens met ardnax

Marianne ik zou al het advies van Ardnax opvolgen. Het is echt heel goed advies.

Daarbij zou ik toch willen voegen dat je een doorverwijzing naar een orthopeed moet regelen of toch nog een keer naar de spoedeisende hulp. De eerste is gespecialiseerd in botten de tweede zien erg veel gebroken botten.

Ik ben trouwens toch erg verbaasd dat jouw huisarts gipst en op die manier. Ik ken ook in Engeland alleen maar gipsmeesters en zou het zelf niet aan mijn huisarts toevertrouwen.

Mariel

Het bot wat de arts bedoelt is dan de ulna. Die zit aan de buitenzijde van de pols . Het uitstekende deel daaarvan ligt een beetje om de handwortelbeentjes heen. het zou dus goed kunnen dat ze dat geraakt heeft in haar val.
het zou ook nog het os pisiforme kunnen zijn. Dat voel je aan de pinkzijde bij de pols. Is puntig, kun je vastpakken en licht bewegen.
Maar ik zou toch denken dat er naar de breuken goed gekeken is. Ik zit een beetje te denken aan ligamentair letsel, maar het blijft vreemd dat ze zoveel pijn blijft houden, ook met gips.

De naviculare waar ardnax het over heeft, wordt doorgaans os scaphoid genoemd. Breuken daarvan komen meestal voor als iemand met de handen voor zich op de grond valt, waarbij de pols dus gebogen is. Het lijkt mij dat dat het niet is. Daar heb je een specifieke techniek voor om foto's te maken, ik meen de scaphoidscintografie.

Behalve bewegen met de vingers (vuist maken, strekken) en de elleboog, moet ze ook haar schoudergewricht blijven bewegen. Als ze twee weken in een mitella zit, zonder haar schouder los te houden, heeft ze straks ook een probleem met haar schouder.

Verder, misschien zijn dingen in België anders geregeld dan in Nederland, maar dat wil nog niet zeggen dat het bij jullie slechter is.
Veel sterkte. probeer je dochter ook in beweging te houden. Ga lekker met haar buiten wandelen of iets dergelijks. Stil op een stoel gaan zitten is niet goed.

Pink en ringvinger

Haar pink en ringvinger doen ook pijn en dit idd ook als je op de vingertoppen duwt, maar wel alleen die van de pink en de ringvinger.
Gisteravond met een snoeischaar wat gips moeten wegknippen rond haar duim want dat spande en sneed, alles zag dik en rood.
Vandaag nog steeds veel pijn maar nu geen pijnstillers meer, ze is nog steeds ziek, zelfs haar eten kan ze niet binnenhouden.
De MRI laat ik doorgaan, dat is op 13 oktober, de dokter vond het niet meer nodig maar ik doe het toch, je weet maar nooit.
Als ze dan nog pijn heeft zoek ik verder met een orthopeed, of het pols en handcentrum... Nu kunnen ze toch niks onderzoeken want er zit die gips rond.
Hoop toch maar dat ze snel weer betert. We hebben wel angst voor haar rapport op school, ze heeft niks meer kunnen doen daar, hoop maar dat haar jaar niet overgedaan moet worden want praktijk is belangrijk...
Ik hou jullie op de hoogte, Liefs Marianne

Eens met ria

Tot nu toe alleen maar dit draadje gelezen en niet geregageerd, maar ik ben het helemaal eens met Ria! Dit duurt té lang, je dochter heeft veel pijn, is ziek!!! 13 oktober duurt nog zowat anderhalve week! Als dat gips in de weg zit voor onderzoek, dan wordt het er heus wel weer afgehaald. En dan na onderzoek weer nieuw gips. Echt ik had allang op de spoedeisende hulp gestaan!! Of bij een handspecialist. Niet meer afwachten, maar actie ondernemen!

Niet wachten

Als ik lees over zelf gipsende huisartsen zonder controlefoto en over het moeten wegknippen van gips omdat het te strak zit en over vreselijke pijn dan zou ik toch ook echt niet wachten tot 13 oktober maar weer terug gaan naar de SEH. Kan jou het wat schelen als ze je afschilderen als overbezorgde irritante muts die alwéér komt zeuren? De situatie van je dochter rechtvaardigt het dat je terug gaat lijkt mij.

Oei...

Oei, het lijkt wel of jullie boos zijn op mij maar ik weet het jullie hebben volkomen gelijk, alleen ben ik idd beetje angstig dat ze weer gaan reageren van "kijk daar heb je haar weer..."
Maandag heb ik die MRI. Daar heb IK voor gezorgd want voor de huisarts was "het" niet meer nodig!
Ik heb echt mijn best gedaan maar vroeger gaat niet, de wachtlijsten zijn hier gewoon te lang.
In Belgie is het normaal dat ook huisartsen gipsen, Emily is blij nu ze eindelijk die gips heeft, alleen doet het nog steeds pijn, dat klopt, maar mijn man zegt dat het mss normaal is, ze sukkelt al te lange tijd en pas vanaf nu, nu hij eindelijk gegipst is kan de pols pas beginnen te genezen omdat hij pas nu door die gips kan gaan rusten...
Wel is ze nog steeds behoorlijk ziek, ze kan haar eten niet meer binnenhouden, alles komt er meteen weer uit. Ze krijgt daarvoor nu Zantac, om haar maag te herstellen en de pijnstillers zijn het huis uit gebannen.
Ik heb gisteren gebeld met de kliniek. Geen enkele orthopeed heeft tijd voor ons, de wachttijd is minstens 14 dagen! Wat kan ik dan doen? Niks toch...
Maandag de MRI, hopelijk zien ze er dan meer op en kan ik onmiddelijk doorverwezen worden.
Als ze niks anders vinden, en de pijn is er nog steeds, dan ga ik maandag onmiddelijk van de MRI naar DE SPOED! En dat meen ik!
Maar ik doe echt wel mijn best...Krijg alleen geen medewerking!
Inmiddels is Emily wel behoorlijk boos op mij geworden. Ze heeft vrijdag naar me geroepen dat ik "de schuldige" ben van dit alles. Dat het allemaal door mij komt, door die stomme fiets van mij. Dat was niet leuk, ben dan ook gaan uithuilen in de badkamer!
Ik begrijp haar wel.
Toen de huisarts haar ingipste vroeg hij haar: Wat zeiden ze op school? Emily antwoorde redelijk boos: Dat het veel te lang heeft geduurd eer jullie vonden wat ik had om me verder te helpen! Hij keek haar boos en geschrokken aan, verder zweeg hij. Ik denk niet dat hij van haar zo'n reactie verwacht had... Zo zie je maar, een kind dat geen komedie speelt maar wel echt véél pijn heeft kan boos uit de hoek komen, en terecht.

'boos'

Marianne,
boos op jou dat is natuurlijk niet echt iets wat je op een forum kan gebeuren... maar.... ik vind wel dat je moet begrijpen dat als JIJ niet zegt dat het NU ACCUUT opgelost moet worden, dat het ziekenhuis dat niet doet. En je huisarts ook niet. Zij zijn niet op aarde om het belang van jouw dochter te verdedigen, dat zijn jij en je man.
Schop stennis en verzin inderdaad dat ze zich gestoten heeft en ga NU na de eerste hulp. Dat ze niet kan eten dat is toch niet normaal?
Ik begrijp echt niet dat je je uit angst voor 'gek gevonden worden' zo met een kluitje het riet in laat sturen.

Zo, ahum, ik heb nu geschreven wat ik zou doen.... Ik kan geen reden verzinnen waarom jij het niet ook zou doen?

sterkte, vooral voor je dochter.
Groet,
Angela

Met angela eens

Nee, niet boos op jou, hooguit wat verbaasd dat je het er nu toch wat bij laat zitten en afwacht, eigenlijk alleen om reden dat je een zeur gevonden zou worden. Als de gezondheid van mijn kind in het geding is dan zal het me echt compleet worst zijn of ze me een zeurmuts vinden. Je zegt: ze hebben geen tijd, wat kan ik er aan doen dan? Nou, zoals Angela al zegt: stennis maken en zorgen dat ze tijd voor jou maken, dat ze jou belangrijk genoeg vinden.
Succes en sterkte voor je dochter.

En daarbij

... als iets écht spoed is, hebben ze heus wel een gaatje voor zo'n MRI hoor, ook in België.
Ik ben het dus eens met voorgaande sprekers.

Afspraak

Straks om half 7 heb ik afspraak bij de dokter, hopelijk weet ik meer dan. Liefs, Marianne

Succes

En sta op je strepen !
Eis gewoon dat er opnieuw foto's gemaakt worden, zonder gips (!) en dit keer wél goed. Dus AP én lateraal (in vakjargon)
Laat hem nu eens heel goed die pols onderzoeken, niet alleen op de pijn afgaan maar echt degelijk onderzoek naar bewegingsbeperking en standsafwijking. En vraag om een verwijzing naar de orthopeed. Het trauma is inmiddels 5 weken geleden, het hoort geen pijn meer te doen. En als het nog steeds pijn doet is er iets aan de hand wat nader onderzocht moet worden en hoe kundig een huisarts ook is, er zijn niet voor niks specialisten !
Gelijk laten weten hé ?
Grtz.
Ardnax

Go marianne go

Gooi al je assertiviteit in de strijd, laat je niet afschepen of naar huis sturen voor er nu echt iets adequaats aan gedaan wordt. En laat het je een zorg zijn dat ze je voor overdreven bezorgde, zeurende, hypochondrische moeder af kunnen schilderen.

Ja! want ben behoorlijk boos nu

Ik ga me niet laten doen straks! Desnoods maak ik maar als eerste ruzie maar Emily moet geholpen worden en wel NU!
De pijn is er nog steeds! Het kind kan nog steeds niks doen, er KNAKKEN ook NOG STEEDS BEENDEREN ofzoiets, en dan nog VEEL MEER pijn!
Bovendien helpt de ZANTAC niet en zelfs MOTILIUM instant kan ze niet binnenhouden! Echt beu ben ik het, en kwaad ook. Ze vermagert elke dag, al haar eten komt er uit en blijft eruit komen, Jezus, in wat voor een land leef ik???
Hopelijk, hopelijk, hopelijk hoop ik straks geholpen te worden...
Ik laat het jullie weten, tot Straks, Liefs, Marianne

Sorry...maar ik krijg hier inmiddels een vreemd gevoel bij

Na het een beetje volgen van dit verhaal over je dochter bleef er bij mij een vreemd gevoel hangen, een gevoel van er klopt iets niet. Niet alleen vanwege alle merkwaardige wendingen en vreemde reacties van artsen, maar er was nog iets anders.

En ineens schoot het met te binnen wat dat was, en ben ik terug gaan lezen, het zijn namelijk de verhalen die ik ook van je heb gelezen in de rubriek Gezellig, in het draadje 'afvallen'. Want ook daar heb ik in een paar maanden tijd wel hele aparte en vreemde medische dingen over jou en je kinderen voorbij zien komen. Dingen waarvan je bijna niet kan geloven dat die op zich al gebeuren, laat staan zoveel achter elkaar in 1 gezin. En dan nu weer dit verhaal...

Ik ben er niet op uit om je te kwetsen Marianne, en misschien zit ik er helemaal naast en overkomen al deze dingen jou en en gezin echt. En als dat zo is dan spijt me dat zeer en wens ik je alle goeds en sterkte.

Maar ik heb er gewoon geen goed gevoel bij als ik je postings lees. Weet ook niet goed wat ik verder wil met deze posting, maar wilde het in ieder geval gezegd hebben. Want als ik wel gelijk heb, dan heb je echt hulp nodig Marianne.

Veel sterkte, met wat het ook is.

groet,
Bloeme

Bloeme

Ik snap je bedenkingen. Ook ik ben in een ander draadje (niet afvallen, maar ik weet niet meer precies welke, was er vlak voor) wel eens ernstig met Marianne in aanvaring geweest maar waarom niet nieuwe ronde nieuwe kansen. De reacties van MArianne op "kritiek" van andere posters zijn wel anders dan in het verleden en misschien heeft MArianne idd wel erg veel pech, zelf een probleem en een waardeloze medische zorg in de omgeving. Ik kan dat niet beoordelen en ook niet veroordelen. Maar ben met je eens dat het erg gecompliceerd wordt allemaal. Laten we voor nu hopen dat de dochter van Marianne eindelijk goed geholpen kan worden.

Puck

Als er echt iets aan de hand is met Marianne's dochter dan hoop ik dat natuurlijk ook !

Maar mijn gevoel zegt juist meer dat er misschien wel niets met haar dochter is, of in ieder geval niets ernstigs. Maar dat het Marianne is die op deze manier om aandacht vraagt.

Lees de postings bij afvallen maar eens (tussen februari en augustus van dit jaar) misschien begrijp je dan beter wat ik bedoel. Er is ook een naam voor dit gedrag, meen iets van Munchhausen by proxy. En aangezien dat ten koste gaat van de kinderen maak ik me zorgen ! Nogmaals, ik hoop om niets, maar mijn gevoel zegt iets anders.

groet,
Bloeme

Bloeme

Ik wilde hier nog snel even komen kijken of er nog postings waren en toen las ik het verhaal over mij en nu ben ik erg aangedaan.
Ik kan je eerlijk zeggen dat ik over niks lieg of fantaseer. Ik begrijp wel dat op den duur mijn draadjes raar lijken voor buitenstaanders, toch is het helaas zo.
Ik heb inderdaad al veel meegemaakt in mijn jonge leven, ben gewoon een pechvogel.
Hulp echt ik niet nodig, ik ben normaal en nog goed bij mijn verstand.Heb alleen maar pech gehad in mijn leven, steeds weer en nu nog.
Wel ben ik nu erg aangedaan. Wanneer ik nu lees dat er mensen zijn die beginnen te denken dat ik gek ofzo ben maakt me dat ontzettend verdrietig, ook stof tot nadenken dus nemm ik daar nu ook mijn conlusie's uit. Ik stop met mijn hele huwelijk en ga op zoek naar een betaalbaar appartement om daar alleen met mijn kinderen te gaan wonen. Weg man, en weg verleden en tijd maken voor een nieuw leven zonder alle probs en tegenslagen want zoiets lezen, daar ben ik niet goed van.
En nu zit ik hier te huilen want ik had het net zo moeilijk vandaag...Maar ach, ik hou me wel sterk, ben ik al altijd geweest, een sterke vrouw.