De val en de polsproblemen

Hallo,

Ik schrijf hier ivm mijn dochter omdat ik hoop hier iemand te vinden die eventueel weet wat ze zou kunnen hebben.
Op 3 september is ze zwaar ten val gekomen met haar fiets. Ze is toen overkop gegaan. Ik ben daar helaas de dader van want het gebeurde terwijl we gezellig aan het praten waren al fietsende. Ons gesprek was toen zo leuk, dat ik zonder er erg in te hebben steeds maar dichter bij haar kwam aanrijden. Plots hongen onze sturen in elkaar, dochter schrok, kneep bruusk de remmen dicht, en ging over de kop!
Op dat moment was de schok erger dan de pijn want ze huilde ongelooflijk. Ik haar getroost, boos op mezelf, maar vanaf de dag erna begon de miserie.
Pijn in de rechterpols..
Ik heb haar pols toen ingewindeld met een goede zalf tegen kneuzingen, voltaren emulgel. Na 1 week was de pijn niet weg dus ik ermee naar de huisarts. Hij de pols nagekeken en zei dat het niet gebroken was en ik maar mijn behandeling gewoon nog even moest verder zetten.
Diezelfde nacht, kon ze niet slapen van de pijn. Huilen en huilen tot de ochtend, zelfs de pijn stillers hielpen niet dus ik ermee naar de spoedafdeling van het hospitaal. Daar hebben ze een plaat genomen en geen breuk vernomen van de pols dus gaven ze ons andere zalf mee, fastumgel, een andere windel, stevig steunverband, en andere pijnstillers, ibuprofen 600. Ze zeiden dat het vermoedelijk gewoon zwaar gekneusd was.
Ondertussen zijn we weer een hele tijd verder. 10 dagen om precies te zijn. De pijn gaat niet weg. Integendeel, het verergert maar steeds. Vorige week vrijdag dus weer bij huisarts geweest, want ik weet het niet meer, weet alleen maar dat ik de pijn wil stoppen want ze ziet er echt wel fel vanaf. De huisarts denkt nu aan een eventueel samengeduwd puntbot. We moeten om dat te kunnen bevestigen een echo, en een botscan laten doen, dan spuiten ze eerst wat in en 3u. later nemen ze die scan.
Helaas had het hospitaal pas plaats volgende donderdag!!!
Ondertussen zit dochterlief thuis. Ze kan de pijn niet meer harden. Steunverband en zalf en ook de pijnstillers helpen niet. Ze neemt per dag 2 ibuprofen 600 en 2 dafalgans 600. Meer mag ik echt niet geven.
Ze huilt constant, zelfs zalf zachtjes smeren is niet te verdagen...
Ik heb zo met haar te doen, en het is allemaal mijn eigen domme schuld!
De dokter wil haar geen gips geven zolang we niet weten wat ze heeft. Ik heb nochtans het gevoel dat ze een gips nodig heeft...
In school kan ze niks doen, ze volgt Hotelschool dus veel praktijk maar dat gaat niet meer want het is haar rechterpols. Ook schrijven lukt niet meer, en eten of vlees snijden kan ze ook niet meer.
Is het normaal dat een kneuzing zoveel pijn doet en verergert ipv verbetert?
Of is er meer aan de hand? En waarom die lange wachttijden toch, of het niet vinden wat ze had op die spoed...???
Het duurt nu al 21 dagen...En het verergert elke dag!
Binnen 4 dagen is haar ibuprofen op, de doos leeg. Nog steeds geen verbetering.
Is er hier iemand die hetzelfde heeft meegemaakt of die raad weet? Ik zou haar zo willen helpen of zelf een gips willen leggen, maar helaas kan ik dat niet.
Alvast bedankt. Liefs, Marianne