De val en de polsproblemen

Verder

ik weet niet hoe het in België geregeld is, maar je zou kunnen overwegen om naar een fysio (kinesist, geloof ik bij jullie) of een manueel therapeut te gaan.
Het kan zijn dat bv een van de handwortelbeentjes gesubluxeerd is en dat is moeilijk te zien op foto's, maar kan wel pijn doen. Maar zo zijn er nog wel meer dingen die het zouden kunnen zijn en moeilijk te zien zijn. Ik kan je wat dat betreft niet echt op weg helpen omdat ik niet weet hoe je dochter gevallen is en ook niet weet wat puntbot (dat noemde jij) is. Het kan goed zijn dat er toch ergens een scheurtje zit, aan dystrofie zou ik niet gelijk denken. Succes

Kinesiste

Bij ons in de straat is een kinesist-praktijk.
Ik had daar ook al aangedacht om daar eens langs te gaan, mss nemen ze ons morgen er even tussendoor als ik het eens heel lief vraag ofzo want ben er geen vreemde. Mijn zoontje is er onlangs ook nog geweest, enkele maanden na elkaar voor zijn schrijfmotoriek.
Wat de huisarts met puntbot bedoelde weet ik niet precies maar ik vermoed dat het om een buitenste beentje gaat langs de zijkant van pols.
Daarnet heb ik haar pols nog eens goed bekeken.
Ik ben geen specialist maar er lijkt iets te ontbreken...
Aan de buitenkant van je pols heb je toch zo'n ronde knobbel...Als je daarnaast je vingerlegt en dan zachtjes richting hand gaat heb je nog zo'n knobbeltje maar dan kleiner, soms zie je dat uiterlijk, soms voel je het alleen.
Nu, aan mijn dochter haar goede hand staan die 2 knobbeltjes en aan haar pijnlijke hand alleen maar de grootste, die andere lijkt verdwenen te zijn.
Misschien is dat het puntbot of het ingeduwde bot dat de huisarts bedoelde ???
Hoop morgen toch meer te weten hoor...
Liefs, Marianne

Even gevoeld

Hoi Marianne,

Ik heb even bij mezelf gevoeld en bij mijn linkerpols voel ik het tweede bobbeltje waar je het over hebt, maar die voel ik bijna niet bij mijn rechtpols. En ik heb nooit wat aan mijn polsen gehad, dus ik denk dat dit niet vreemd is. (moest echt zoeken en drukken op mijn rechterpols om hem daar ook te vinden)

Maxime

Hopeloze situatie, ruzie met de dokter...

Hallo allemaal,
Nu ik hier jullie zit te schrijven moet ik nog steeds bekomen van mijn bezoek aan de dokter. Mijn handen trillen en heb even heel hard moeten huilen...
Zodus, op de echo was dus niks te zien ivm pezen, gewrichten etc.
Op de uitslag van de botscan staat enkel:
Discreet iets hogere aktiviteit ter hoogte van de distale groeischijf van de rechterpols in vergelijking met de linkerpols zijde, mogelijks passend bij posttraumatische toestand.
Ik ermee naar mijn huisarts, het weekend staat immers weer voor de deur en normaal gezien zou ze maandag terug naar school moeten, dus wilde ik weten wat nu te doen, bv. een gips ofzo...
Blijkt mijn huisarts vandaag niet te werken wegens bijscholing en moest ik naar zijn vervangende arts gaan...
Daar liep alles fout...
Doe ik daar mijn hele verhaal en wat blijkt? De dokter is voor geen enkele rede vatbaar...
Hij verheft zijn stem aandoenlijk, begint zelfs op ons te roepen en zegt volgende dingen:
- Jij speelt komedie hé, vertel het maar want zo'n verhaal heb ik nog nooit gehoord.
-Kom op, zeg maar wat je al een hele tijd verzwijgt! Ik ben er zeker van dat jij dingen voor mij achterhoudt...
Zoiets heb ik nog nooit gehoord, dat jij zo'n pijn kunt hebben zelfs zonder arbeid te verichten!
Wat zeg je? Zelfs wanneer mama zalf smeert kan jij de aanraking niet verdragen op je huid van de pijn? (hij begint kei hard te lachen) en zegt opnieuw dat het komedie en overdreven is...
Dan begint hij over schoolverlet en schoolplicht...
Over het insmeren met zalf gaat hij zelfs nog verder: hij zegt: als je pijn hebt en er wordt zalf gesmeerd doet het juist deugd, dus zeker geen pijn zoals jij me probeert wijs te maken!
Hij heeft nog veel meer dingen geroepen maar op dit moment weet ik het niet meer want sta nog steeds te bibberen op mijn benen...
Hij zei nog: ik geef je nu een voorschrift om een MRI aan te vragen en als ze daar ook niks concreets op vinden heb ik weer gelijk, dan ben jij een echte komediant!
Kun je geloven dat ik hem ook nog 25 euro betaald heb???
Die MRI gaat helaas ook pas door op 13 oktober....
Maandag ga ik terug naar MIJN huisarts...
Emily zit te huilen nu, het kind ziet het niet meer zitten, heeft echt waar enorm veel pijn maar dan word ze zwaar aangepakt en als leugenaar betwist door die dokter...
In godsnaam, in wat voor een maatschappij leven wij?
Dat zoiets nog kan de dag van vandaag?
Wie heeft nu raad?
Wij zien het even niet meer zitten...
Ik zit hier te janken als een klein kind, zoiets heb ik nog nooit meegemaakt, ben er echt niet goed van...
Ik heb natuurlijk niet gezwegen...Ik heb hem verteld dat ik mijn dochter door en door ken en dat ze helemaal geen komedie speelt of iets verzwijgt.
Dat haar pijn echt is en dat ik er trouwens bij was toen ze overkop ging op haar fiets.
Ook heb ik hem gezegd dat wij al meer geld kwijt zijn aan doktersbezoeken en ziekenhuisbezoeken dan dat we resultaten hebben gekregen.
Sorry, ik ben er echt niet goed van...
Snik,
Liefs van een aangeslagen Marianne

He wat afschuwelijk!

Jakkes wat een akelig verhaal.

Het enige dat ik nu kan bedenken is naar een willekeurige Eerste Hulp-post van een ziekenhuis te rijden, daar _niet_ het hele verhaal van het conflict met de vervanger uit te leggen (dan zullen ze nl zeggen dat je dat maar met die arts op moet lossen), alleen te zeggen dat je dochter enorme pijn heeft na een val en dat de huisarts niks kan vinden, en dat je desnoods een aantal uren zult wachten tot je geholpen wordt.
Ik ken mensen bij wie dat wel wat opgeleverd heeft. Maar gezien het feit dat er al foto's gemaakt zijn zal het misschien niks opleveren, maar misschien is er een slimmere dokter die doorgaat met zoeken.

Sterkte voor je dochter, ik vind het een heel zielig verhaal.

Groet, Ellen

Wat een &*^%$#

Pardon voor mijn grove taal, maar waar hebben ze die idioot vandaan gehaald? Genoeg reden om een klacht in te dienen lijkt mij. Waar haalt ie het gore lef vandaan!
Ik sluit me verder aan bij Ellen trouwens! Ga inderdaad naar de eerste hulp van een ander ziekenhuis, desnoods in NL.

Ja hé, onbegrijpelijk

Inderdaad ja, dit is er zwaar over vind ik.
Mijn dochter zit al de hele avond te huilen omdat ze niet begrepen wordt en ik heb er nog steeds hartkloppingen van.
Maandag moet ze weer naar school, maar het kind kan er niks doen, ze kan niet eten, niet schrijven en geen praktijklessen volgen.
Heb haar zonet weer een nieuwe lading pijnstillers gegeven en haar pols opnieuw verzorgd. Ze huilde ook weer bij het insmeren van de zalf.
We voelen ons zwaar beledigd...
Morgen ga ik mijn pa bellen want ik kon hem vandaag niet meer bereiken. Hij woont op een 20 minuten van mij vandaan (met de bus) en daar is een ander ziekenhuis. Ik denk dus dat ik er met hem morgen heen ga.
Emilytje moet gewoon van haar pijn verlost worden en zo snel mogelijk weer met alles kunnen meedoen. Straks is heel haar jaar over de zij. Ik mag er niet aan denken...
En dit heeft ze allemaal te danken aan, juist ja, mama...
Hopelijk heb ik morgen beter nieuws...Liefs, Marianne

Niet alles gelezen maar...

Hoi marianne,

Ik heb niet alles gelezen, maar weet wel dat er pijn in de hand kan zijn zonder dat er op echo of rontgen iets te zien is. Mijn man heeft in zijn pols een bandje gescheurd na een simpele ruk aan een touw bij het zeilen en dat gaf ontzettend veel pijn in zijn pols. Na heel veel onzinnige onderzoeken, behandelingen en voor gek verklaren door de specialist zijn we uiteindelijk in het hand en polscentrum in Zeist terecht gekomen. De arts daar had bij het eerste bezoek al door wat het probleem was. Met een rontgenfoto van een gebalde vuist werd het wel zichtbaar dat er een probleem was. Helaas heeft het bij mijn man veel te lang geduurd om de diagnose te stellen. We zijn inmiddels twee jaar verder en bijna klaar. Als het binnen zes weken vastgesteld wordt kan het nog gehecht worden. Laat je niet gek maken en zoek een hand specialist op. Als je meer wilt weten mag je me mailen op [email protected]

Groetjes,

Wendy

Wendy2

Hey,
Bedankt voor de informatie...daar had ik al niet meer aan gedacht.
Ik weet niet of dat hier in Belgie ook bestaat, ik zoek het op, en mocht het toch niet bestaan dan kom ik zeker naar Nederland.
Ik zal alvast eens googelen op die praktijk in Zeist. Het is nu 3 weken geleden, van 2 september, dus heb ik in principe nog 3 weken...
Ook bedankt voor je e-mail adres, ik heb het opgeschreven.
Liefs, Marianne

Nee dit is echt ongelooflijk. Hoe kun je zo met een kind omgaan, schandalig. Het lastige is dat je in Belgie woont dus dat de meesten van ons niet weten hoe het werkt met doorverwijzingen en spoedeisende hulp enzo.
Volgens mij kun je wel naar Nederland rijden en daar in een ziekenhuis de spoedeisende hulp binnen lopen en dan zeggen dat je op vakantie bent, dat je dochter enige tijd geleden is gevallen en dat er niets is gevonden, maar dat ze steeds meer last krijgt en dat ze nu alleen nog maar kan huilen en niet meer slapen. Desnoods ga je midden in de nacht om het geloofwaardiger te maken. Zou wel een beetje diep Nederland in rijden, anders moet je nog terug naar je eigen woonplaats misschien. En je zult daar een huisje of hotel moeten nemen omdat men denk ik wil weten waar je op dat moment verblijft. Weet niet hoe het verzekeringstechnisch zit hoor. Volgens mij zijn daar gewoon Europese afspraken voor. Als ik in Belgie ziek word wordt dat ook gewoon vergoed door de ziektekostenverzekering.

Site

www.handenpolscentrum.nl Inmiddels is de arts die mijn man behandelt uitgeroepen tot beste polschirurg van Europa geloof ik. Maar dat maakt niet uit. Er zijn artsen (plastisch chirurgen meestal) met dit specialisme. De arts waar wij zitten vertelde dat er in je pols ontzettend veel botjes en bandjes zitten en ook heel dicht op elkaar 9meer dan in welk ander lichaamsdeel dan ook). Een reguliere orthopeed o.i.d. werkt daar veel te grof voor. Er zal vast in Belgie ook iemand zijn en anders kunnen ze je wel een naam vertellen als je er naar informeert bij het centrum. De arts van mijn man is regelmatig op internationale congressen en zal dus collega's kennen.

je dochter hoeft niet hetzelfde te hebben, maar iemand die niet dagelijks met handen werkt zal niet alles zien.

Groetjes,

Wendy

Inderdaad

Inderdaad ja, een kind kan geen 3 weken lang komedie spelen. Hij had volgens mij geen slok op, heb toch niks geroken,wat ik wel kon vaststellen was dat zijn stomme kop steeds dikker en dikker werd tijdens zijn gebrul...
Wendy, nogmaals dank voor het e-mail adres van het hand en polscentrum, ik heb net gekeken en zag dat er ook het telefoonnr. bij stond, dus ga ik morgen eens proberen om daar iemand te kunnen bereiken en mocht het niet lukken omdat het weekend is, zal dat zowiezo het eerste zijn dat ik maandag zal doen.
Ik laat jullie meer weten hieromtrent,
Liefs, Marianne

Naar ziekenhuis

Ga asjeblieft morgen weer met je dochter naar het ziekenhuis cq SEH cq EHBO.
Verzin een smoes, dat ze weer opnieuw gevallen is (nieuw trauma dus)en dat het nu écht niet meer gaat.
En zinspeel erop dat er weer opnieuw foto's gemaakt worden.
Soms is een breukje die in een goede stand staat niet te zien op de foto. Pas als het gaat genezen en er opnieuw kalk aangemaakt wordt is opeens deze kalk op de foto te zien en blijkt er retroperspectief toch een breuk te zijn en gaat er alsnog gips om.
Jouw verhaal lijkt hierop. Zeker bij een kind met groeischijven kan het soms wel eens te missen zijn (de botscan laat ook verhoogde intensiteit zien, dus die kans is er)
Dus opnieuw naar het ziekenhuis, foto's maken en nieuw beleid vragen. Dit is geen doen voor het meiske...
Grtz.
Ardnax

Marianne

Wat een onvoorstelbaar lompe botterik die vervangend arts! Het verbaast me dat hij nog een MRI opdracht wilde geven. Misschien dacht hij dat hij 'slim' was om op deze manier vermeende "aanstellerij" van de kant van je dochter uit te sluiten, maar het druist tegen alle ethische regels in zeg...
Ik heb geen praktisch advies voor je helaas. Behalve dan dat je - later als je dochter eindelijk geholpen is - een klacht tegen zijn optreden kunt indienen. ik wil je nog wel even een hart onder de riem steken: het was een ongelukje, het kan iedereen gebeuren en ik snap volkomen dat je je schuldig voelt. Maar: daar schiet niemand iets mee op, het is gebeurd en voor hetzelfde geld had je dochter niet meer dan een blauwe plek overgehouden. Je doet wat je kunt voor je dochter en daar gaat het om! dus zet je over je schuldgevoel heen, dat leidt immers tot niets behalve dat je je nog vervelender voelt.
Houd een dossier bij van ieder telefoontje, ieder gesprek en alle bezoeken aan artsen en ziekenhuizen. Je weet nooit wanneer het van pas komt.

Een ego-tripper is hij...

Ik ga zo meteen mijn pa proberen te bereiken en ook proberen om contact te krijgen met het hand en polscentrum.
Mijn huisarts heeft me ook al gezegd dat het soms zeer moeilijk te zien is wanneer er nog groeischijven zitten.
Wel had hij een punt, Die eerste keer op de spoedafdeling hebben ze daar volgens hem een fout gemaakt. Ze hadden enkel een foto gemaakt van haar pijnlijke hand en niet van de 2 handen. Dat was volgens hem al fout aangezien er nog groeischijven zitten.
Het puntbot dat enkele milimeters verschoven zat was volgens mij het uiteinde (de punt) van het bot langs de zijkant van haar hand, dat is ook de plaats waar ze het meest pijn heeft.
De botscan liet inderdaad verhoogde intensiteit zien. Inderdaad een reden om verder te zoeken. Ik zou die MRI moeten kunnen vervroegen, 13 oktober is te ver weg!
Die vervangende huisarts heeft dat ook gelezen want ik had alle uitslagen tot hier toe bij. Doch, ook dat vond hij maar niks...
Over haar groeischijven heeft hij ook eens hard om gelachen, volgens hem was ze al volgroeid, nochtans, de huisarts en de foto's spreken dat tegen.
Ik ga maandag naar mijn huisarts, verslag uit brengen, vooral over zijn vervangend arts...
Ik hoop dat ze gaan vinden wat ze heeft, wees er maar zeker van dat ik nog klacht neerleg...
Ik zei tegen hem, dat zoiets nog kan in de geneeskunde, de dag van vandaag...Hij werd daar razend op en zei: Wat? we nemen foto's,botscans, noem maar op, maar als we niks vinden vinden we niks, daar moet jij niks achter zoeken...het probleem ligt bij je dochter, niet bij ons.
Of wil je dat ik haar pols breek? Dan krijgt ze eindelijk een gips, is het dat wat je wilt?
Ook heeft hij naar haar pols gekeken en zei: het is niet dik, het is niet rood, het is niet blauw, dus het is niks...
Wat een ego-tripper ség. Natuurlijk ziet het niet meer blauw of rood, het is 3 weken geleden gebeurd...
Hopelijk weet ik straks meer.
Liefs, marianne

Gebeld met mijn pa

Ik heb mijn pa vandaag aan de lijn gehad maar we hebben verder niks ondernomen. Hij vond dat ik nog even moest wachten tot maandag om dan eerst naar mijn huisarts te gaan en hem alles te vertellen.
Hij heeft gezegd dat ik een nieuwe foto via hem moet aanvragen want ze hebben alleen maar een foto genomen van het vooraanzicht van de hand. De meeste pijn zit langs de buiten zijkant dus moesten ze volgens hem ook van dat aanzicht een foto nemen.
Als ze daar niks op vinden contact opnemen met het pols en handencentrum. Vragen of ze daar iemand kennen hier in Belgie, zo niet, dan naar Nederland rijden.
Da's dus voor maandag.
Mijn pa denkt aan een barstje dat ze over het hoofd gezien hebben of aan een flinke kneuzing of barstje in haar groeischijf. Daar zat ook al de verhoogde intensiteit...
Ik reageer nu pas omdat ik eerder op de dag een zwak moment had. Het werd me even te veel, de zorgen om, en het onbegrip van, en kreeg daardoor een klein hyperventilatieaanvalletje. Het is al jaren geleden dat ik hier nog last van had. Ik wil maar vooruit en vooruit maar raak niet vooruit. Ik hoop dat ik me maandag beter voel.
Liefs, Marianne

Hoe is het vandaag?

Hallo Marianne,

Hoe is het vandaag met de arm van je dochter? Wat een rot situatie zeg...
Heeft ze haar arm ook in een goede mitella zitten? Zelf heb ik mijn pols/arm afgelopen week overbelast en daardoor vloog de pijn weer omhoog. Niet te stoppen, pillen hielpen niet. Maar door mijn arm weer in een mitella / sling te houden met de hand goed omhoog, ging het beter. En 6 x per dag heel licht wrijven over de huid van binnenzijde pols naar oksel en buitenzijde pols naar schouder (arm omhoog strekken zodat de schouder ook weer even beweegt). Op bepaalde plekken is zelfs de huid aanraken pijnlijk, andere plekken gingen beter.
Wat bij mij ook altijd wel helpt zijn wisseldouches warm/koud. Hand in de lucht houden en alleen je onderarm onder de douche houden is voldoende.
En als laatste: ècht rust te nemen, je doet heel snel te veel...
Als laatste proberen ook op het 'mentale' vlak rust te nemen. Afleiding zoeken. Het klinkt misschien stom, maar de pijn aanvaarden... Het er niet over hebben. Op een gegeven moment is er nog maar 1 onderwerp van gesprek: 'hoe voel je je, heb je pijn, gaat dit wel, is het nu ietsje minder' etc. etc. Op die manier blijf je er mee geconfronteerd en denk je er de hele tijd aan. Ben je net even niet gefocussed op de pijn, noemt een ander het weer op (hoe lief bedoeld ook). Je raakt op een gegeven moment zò gefocust op de pijn dat pillen echt niet meer helpen.
Het is heel moeilijk deze pijn te doorbreken, ook voor de toeschouwers, want die willen niet zoveel pijn zien bij degene waar ze van houden, maar het kàn...
Heel veel succes en laat je morgen niet afschepen...

Anne K.

Hey,
Morgen ga ik alles in het werk zetten wat nu moet gaan gebeuren en morgen gaat ze wel naar school.
Ze gaan op uitstap, een jeneverstokerij en een wijnkasteel bezoeken, dus dat zal haar afleiden. Maar vanaf dinsdag beginnen weer de gewone lessen en veel praktijk, ik ga weleens praten met de school dat ze wat rekening willen houden met haar want ben beetje bang dat ze te veel lessen en punten zal missen doordat ze met haar hand niks/weinig kan doen.
Ze is net opgestaan en verbijt alweer de pijn.
Gisteravond toen ze haar pyama ging aan doen op de badkamer ging ik even met haar mee en plots hoorde ik een "luide knak". Er was iets in haar pols dat knakte, het deed pijn maar "dit heb ik regelmatig" zei ze me...
Raar...
Ja, ze heeft ook een mitella en haar pols rust daar in, goed omhoog maar soms doet ze die ook uit wegens klachten in haar hals wanneer ze hem te lang draagt.
En een stevig steunverband ook. Ze zegt dat ze zonder het steunverband meer pijnen heeft en met het steunverband is het draaglijker.
Hoop morgen meer te weten, Liefs Marianne

M.b.t. klachten in de hals:

Wat betreft de klachten in de hals: heeft ze de mitella direct tegen haar hals aan, of zit er nog wat tussen?
Mijn zoon (9) heeft pas een paar weken met een mitella gelopen vanwege een gebroken sleutelbeen, en bij hem hebben we een washandje met daarin een stuk schuimrubber in de nek gelegd, zodat het wat zachter was voor zijn nek. Dus nek, gevuld washandje, mitella. Het nadeel was wel dat het washandje nogal eens weggleed, maar dat kun je ondervangen door het vast te zetten met veiligheidsspelden aan de mitella.

Dystrofie

Hoi Marianne

Ik las toevallig jou bericht en vindt het zo vervelend voor je dochter dat ik het verhaal over je dochter even aan mijn moeder (zij heeft zelf dystrofie) heb laten lezen. Zij herkende dingen van de dystrofie, maar ze kon de knak in de pols niet plaatsten bij dystrofie. Ik wil je toch even attenderen op de site www.posttraumatischedystrofie.nl. Misschien dat je hierin wat herkent en kun je er je voordeel meedoen bij een volgend bezoek aan de dokter.

Mocht je nog vragen hebben mag je nog vragen hebben mag je me mailen.

Heel veel sterkte in ieder geval!

Groetjes Karine

Dank voor de tips

Hey,
Ik heb even gekeken op die site en de pijn klopt en het niet kunnen gebruiken/bewegen ook, maar er is geen zwelling of verkleuring. Ook is de huid niet bepaald warmer of kouder. Morgen weet ik meer, en anders zorg ik daar wel voor.
Ik heb ook via google een routeplanner gemaakt naar het hand en polscentrum in Zeist. Het valt goed mee, het is maar 1u. en een kwartiertje rijden van bij ons. Dus zeker de moeite om langs te gaan. Morgen bel ik om afspraak te maken, ik ga niet langer wachten dan nodig, dus nogmaals bedankt om deze gegevens aan me door te spelen.
Emily draagt de mitella rechtstreeks op haar hals. Bedankt voor de tip met het washandje, daar had ik nog niet aan gedacht, waar een forum allemaal goed voor kan zijn...Jullie zijn echte schatjes!
Daarstraks hebben we toch eens goed kunnen lachen, oef...(ik kan nog niet autorijden...) En op "de fiets" ben ik dus ook al een gevaar...Zegt ze tegen mij: mama, als jij ooit kan autorijden, kruip ik al zeker nooit bij jou in die wagen...je weet maar nooit met jou aan dat stuur en die pedalen! Ik zal dan wel met mijn eigen auto achter je rijden, maar dan op een flinke veilige afstand... Grappig hoor...
Tot morgen, Liefs Marianne

Hand

Ik weet niet of je al gezocht hebt hoe een hand eruit ziet, maar hier krijg je wel een aardige indruk van de complexiteit.
http://www.netterimages.com/collection/hand/index.htm

Ook deze site is wel informatief, met wat meer tekst.
http://www.orthopedie-dr-mortele.be/patienteninfo/hand/anatomie.asp#pols

ik zou er vooralsnog vanuit gaan dat er orthopedisch gezien iets aan de hand is en het ook zo benaderen. De diagnose CPRS kun je altijd later nog stellen.

Overigens, stel dat er niets te vinden is, dan houdt dat nog niet in dat jouw dochter de boel bedondert. Er zijn veel gevallen waar niets te vinden is, maar mensen toch pijn hebben. En die pijn is echt!
Veel sterkte, ik hoop dat er snel verder onderzoek is.

Marianne

Hoe is het vandaag gegaan?

Morgen pas

Nogmaals bedankt voor de site's. De huisarts was vandaag wederom niet te bereiken...Morgen waag ik een nieuwe poging. Hopelijk met meer resultaat!
Heb vandaag wel een vriendin gesproken en die vertelde me over een ostepaat en een pijnkliniek, daar zouden ze haar pijn kunnen meten...Iemand ervaring mee?
Heb vandaag na schooltijd groene klei lekker dik op haar hand en pols gesmeerd, een uurtje laten inwerken en dan met lauw water afgespeld, het zou de pijn verzachten...
Ze had wel weer veel pijn, het arme kind. Huilen en tranen en opnieuw veel pijnstillers genomen...
Tot morgen, Liefs marianne

Hoe ging school?

Hoe ging het schooluitstapje gisteren, Marianne? Heeft dat haar wat opgepept?