U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
wie kan helpen bij reactie op concept advies van de RvdK?
Hoi allemaal,
Ik zoek iemand die mij kan helpen op het formuleren van mijn reactie op het concept rapport van de RvdK. ik heb momenteel een reactie van 6 kantjes en vind dat nogal veel.
Wat mij vooral dwars zit is dat het onderzoek een wassen neus is, de uitkomst stond schijnbaar al vast. Ik heb bijvoorbeeld meerdere keren aangegeven dat moeder niet wilt communiceren, communicatie saboteert frustreert, ieder inmengingen van derden subtiel tegenwerkt en mij als persoon en vader negeert.
Ik heb beargumenteerd waarom dochter 1 dag meer bij mij maar is helemaal niks mee gedaan, wensen van moeder worden ingewilligd en voor oudste dochter het advies om te gaan communiceren onder begeleiding, zinloos advies dus!
nu zoek ik dus iemand die mij kan helpen mn bezwaren kort en bondig op te tekenen, weet iemand waar ik hiermee terecht kan?
En dan?
De volgende dag is alweer begonnen. Ik vind wel dat je moeder moet laten weten waar het kind is, als ze denkt dat het thuis is. Maar dat is iets anders dan overleggen. Maar het is heel vervelend als je thuis komt en je kind is er niet (ja, het kan gebeuren bij werkende moeders, dat kinderen alleen thuis zijn vanaf een bepaalde leeftijd).
'Als ik dat had gedaan Tsjor dan had ze de politie gebeld.' en dan had je verteld: de oppasmoeder belde me op om te vragen of ik het kind wilde meenemen en dat heb ik gedaan, ik wist dat moeder werkte. Ben benieuwd hoeveel jaar gevangenisstraf je daarvoor had gekregen.
Het zal best dat ze gestoord etc. is, maar daarvoor ben je ook gescheiden van haar. Dus dat verhaal ligt achter je, daar kun je niets meer aan doen. Nu je eigen leven opbouwen. Niet meer rondom haar, maar zonder haar.
Tsjor
Tsjor
Wat die politie betreft, dat wist ik toen ook niet. Ze had in die periode regelmatig contact met wijkpolitie, veilig thuis en steunpunt huiselijk geweld gehad dus iedere (mis) stap die ik maakte zou uitvergroot worden.
En even voor alle duidelijkheid, die contacten waren er voor het opbouwen van een slecht imago van mij, ze heeft echter ondanks advies en mijn verzoek nooit aangifte ergens over gedaan.
Deze info zegt mij helemaal niets
De vrouw die ik eerder aanhaalde, heeft ook nooit een melding gemaakt, ook al stonden de grote blauwe plekken op haar armen, striemen in haar nek en was een deur uit de sponning getrapt toen ze zich had opgesloten in de badkamer.
Had ze maar wel aangifte gedaan, dan had ze niet zo hoeven strijden voor de bescherming en zorg van de kinderen.
Als jij aangeeft dat ze bewust regelmatig contact had met de wijkagent, weet ik niet of je de waarheid spreekt. Sorry, maar hierbij verlaat ik dit draadje.
flanagan.
En gelijk ben ik de dader, veroordeeld oor aanname!
Je wilt maar niet geloven dat dat bij het proces van beeldvorming hoorde, als je mijn ex moet geloven heb ik haar gestalkt, zou ik haar huis leegroven heb ik haar zwaaiend met een kettingslot achterna gezeten, dit laatste met 8 man getuigen erbij waarvan 3 man ex mariniers., geloof.me ik wilde dolgraag dat ze aangifte zou doen want dan moesten die 8 man getuigen, zouden alle berichten die ze gestuurd had ook boven water komen en zo zou de leugen ontrafeld worden, je krijgt namelijk niet 8 mannen mee in je leugen.
Eddeped
Het is nogal een wespennest waarin je kennelijk bent beland. Nu kan je telkens als door een wesp gestoken blijven reageren; maar daar kom je geen steek verder mee. Wil je serieus af van de pijn, dan neem je gepaste afstand van je ex. Al dan niet met hulp van buitenaf.
Wij kunnen je weliswaar van dienst proberen te zijn met advies, maar het is niet aan ons om partij te kiezen tussen jullie twee.
Flanagan
mijn moeder beschuldigd mijn vader ook van dit soort praktijken.
Hij zou haar zelfs volgen en laten volgen.
Ik heb meerdere malen meegemaakt dat ze mij dan belt dat hij weer x of y heeft gedaan terwijl hij dan echt niet in de buurt kan zijn.
1x heeft hij haar auto bekrast volgens haar. Ik gevraagd wanneer dat dan gebeurt was. Nou die nacht want gisteravond was er nog niets aan de hand. Alleen erg jammer: mijn vader was op dat moment op mijn dochter aan het passen en sliep dus bij mij.
Bij het andere voorval was hij op vakantie en zeker niet in de buurt. Hij was in midden Amerika.
gelukkig gaat het nu met medicatie wat beter met mijn moeder.
Maar niet altijd is het 'slachtoffer' het 'slachtoffer'. Om wat jij hebt meegemaakt nu gelijk de TO voor leugenaar uit te maken vind ik dan ook niet passen.
Noet
Ik heb Eddeped niet voor leugenaar uitgemaakt. Ik heb aangegeven dat ik het niet weet en daarom niet weer wenst mee te denken aan een oplossing in zijn situatie.
Hoe goed ken je een forummer, als je die niet persoonlijk kent.
Ik heb in mijn reacties altijd tamelijk positief gereageerd en gewaarschuwd. Maar dat betekent niet dat wanneer Eddeped over het contact begint met de wijkagent, je de info zomaar kan negeren.
jij hebt meegemaakt dat de aantijgingen van je moeder niet klopte. In de situatie van Eddeped kunnen we niet aan zijn ex vragen of ze het kan bewijzen. Vandaar de term 'sorry', ik hou mij er verder buiten want ik weet het ook niet. Dat is geen beschuldiging, dat is een feit.
Verder hebben we Eddeped reeds menig advies gegeven, en ik hoop dat hij daar mee geholpen is.
Probleem
Kijk, dat is nou het probleem. Er zijn gewoonweg veel ex echtelieden die elkaar beschuldigen van zaken die misschien ergens een kern van waarheid hebben, maar verder nogal opgeblazen worden in het nadeel van de ander.
Blijkbaar is dat een soort bijverschijnsel dat vaak voorkomt.
Dat maakt wel dat je iemand die moord en brand roept over de ander niet zonder meer gelooft. Dan denk je: daar heb je er weer zo een.
En mensen kunnen zich echt klem voelen om wat voor reden dan ook.
Een ex schoonzusje begon ook moord en brand te schreeuwen, en we dachten direct dat dat was omdat ze geen eigen dak boven haar hoofd had en weg wilde en daar niet op kon wachten.
Wat een drama was dat voor iedereen, en toch gebeurt het.
Maar eerlijk gezegd kon mijn broer er ook wat van en heb ik hem toch steeds gewaarschuwd. Had hij een lieve vrienden, woonde daar al weer jaren bij en dan toch waar zij bij was vuur spugen over zijn ex, de moeder van zijn kinderen.
Maar ik snap het wel. Ze had zijn 'paradijs' opgeblazen.
Kwaadsprekerij
Het ging mij niet eens om de kwaadsprekerij. Ik wilde Eddeped helpen zodat hij een goede band met zijn kinderen kan bereiken. Mijn vizier lag bij de kinderen en de rust en onrust.
Maar stel: je moet er niet aan denken dar je iemand hebt geholpen en achteraf te horen krijgen dat kinderen er niet veilig waren.
Geval "told you so".
Eddeped, je haalde het item geweld zelf aan. Zoals Rode Krullenbol al zei; We kunnen geen partij trekken. Maar geweld is voor mijn een grens.
Flannagan
Ik ga niet alles weer terug zitten lezen maar volgens mij heb ik het nergens over geweld gehad enkel dan dat m'n x daar gesprekken over voerde bij diverse instanties, met een security dienst aankomt van 3 ex mariniers en ooit heb ik ooit geschreven dat ze veiligheidscamera's aanhaal huis Had evestigd die weer bestemd waren voor mij volgens mijn dochter.
Je heb net van iemand anders kunnen lezen dat er iid moeders zijn die van alles verzinnen en je komt zelf ineens met een verhaal aan van iemand met blauwe plekken, en dat laatste is jouw motivatie om gelijk een streep te trekken.
Als jij gee hulp wilt. Bieden aan mannen die eventueel wel eens gewelddadig zouden kunnen zijn, kan jij je voorstellen dat vrouwen ook gewelddadig kunnen zijn? Wil jij geloven dat ik een filmpje heb dat zij mij aanvalt?
En je motivatie dat geweld een grens is, ik raad je aan om in dit soort onderwerpen dan helemaal niet meer te reageren want geloof mij, dat wat er nu gebeurt is psychisch geweld! Waar ligt je grens?
En tot slot, je veroordeelt mij wel. Jecblijft maar roepen dat je mijn ex niet kan navragen, wat denk je dat zij zal zeggen?
8 man getuigen die erbij waren tioen ik haar volgens haar verhaal achterna zat met een kettingslot (en dan eventueel nog buurtbewoners) niemand van die mensen die dat zal filmen? Je hebt maar twee getuigen nodig dus met 8 was dat ruim voldoende geweest voor een straatverbod, omgangsverbod en een gang naar de rechtbank. En jij wilt haar nog steeds het voordeel van de twijfel geven? En ga niet zeggen dat ze bang is want dat is ze niet, haar motivatie was dat ze mij geen strafblad wilde laten krijgen, jij gelooft dat vast!
maar Eddeped
Wat heeft al deze inzet, dossiervorming, bewijslast, getuigen enz je nu helemaal echt opgeleverd in het proces?
Je voert een eenzijdige oorlog en dat is zo zonde van je energie. Die kun je beter besteden aan de band met je kinderen, ook al zit ze je nog zo dwars.
Je wint het niet want er valt niets meer te winnen, er komen alleen maar meer verliezers bij.
Daarom ook mijn tip: staak wat je aan het doen bent en blijf de vader van je kinderen, niet de ex van je ex.
Jojo
Op de een of andere manier lijkt het bij jouw en bij anderen zo over te komen alsof ik er nog zo fel instaat als toen. Importeer met mijn reacties enkel maar te illustreren wat er allemaal gaande is n was. Er worden ook dingen door elkaar gehaald, want niet ik maar ex had getuigen. Het enige wat ik nog niet aan m'n broek heb gehad is een echte aangifte, voor de rest wel een hoop gezeik en gezeur en ja flanagan ook ik heb politie gebeld.
Maar wat ik op de een of andere manier maar niet over kan brengen is dat ik al ruim 2 jaar op mijn hoede ben, voorbereid moet zijn omdat, en dat wilt men maar niet aannemen ik te maken heb met iemand die "nog niet klaar" is met mij. Ik hou de nodige afstand maar ik heb nog steeds met die persoon te maken vanwege de kinderen op z'n minst tot de jongste 18 is en dat is het enige touwtje waarmee ze mij nog kan bespelen, het huis ook nog wel maar dat loopt als het goed is p z'n einde.
En hoe goed bedoeld ook ik denk niet dat je weet hoe het is als er iemand telkens bij jouw aan een touwtje trekt. Heel makkelijk gezegd blijf de vader van de kinderen maar doe het maar eens wetende dat er iemand telkens roet in het eten zal gooien. Ik vraag mij af of hier iemand wel weet hoe het is wetende dat je kinderen heb maar dat je er eigenlijk geen moer over te vertellen heb en zodra je 1 foutje maakt je de kans loopt dat die kinderen zeggen bekijk het maar, en dat foutje is dan een ander idee over opvoeden.
Ik snap werkelijk waar niet dat er moeders zijn die lopen te klagen dat hun ex zich nergens mee bemoeit, dat die ex lekker met een nieuw mokkeltje aan het spelen zijn en zij maar voor alles moeten zorgen, ik snap die vrouwen werkelijk waar niet. Die moeten zich gelukkig prijzen.
Eigenlijk zouden we weer terug naar vroeger moeten, moeders hebben het alleenrecht op kinderen maar dan ook alle plichten, wel met die kanttekening dat het ze ook verboden wordt om te zeiken waar dan ook over, ze zijn moeder en ze hebben een plicht. Het zou een stuk makkelijker en overzichtelijker zijn. De enige plicht die mannen dan nog hebben is die vrouwen bij tijd en wijle te bevruchten. En verder ook niet meer zeiken!
Ja Eddeped en...
Alimentatie betalen....:-)
getrouwd
Ed, je kan wel ongelooflijk lopen zeiken over je ex, maar je hebt kinderen met haar gekregen, dus concludeer ik dat het ook ooit goed is geweest en ze goed genoeg was om seks mee te hebben.
Dus in plaats van de hele tijd de vinger naar haar te wijzen, zou je het jezelf ook eens kwalijk kunnen nemen dat je zo stom bent geweest met haar te trouwen.
Wist je,
Dat je redelijk herkenbaar bent voor mensen in jouw omgeving, evt leerkrachten van de school van je kinderen of miogelijk zelfs voor instanties zoals centrum voor jongeren en gezin CJG.
In het algemeen gaat iemand niet zonder reden naar een steunpunt huiselijk geweld of de wijkagent. #228. Ze heeft hulp van een orthopedagoog. Die laatste gaat haar goede naam niet te grabbel gooien voor een onderwijzeres met grote fantasie.
Ik haalde het geweld van een kennis erbij, niet aangevend dat je ex de waarheid spreekt, maar dat ik het herken dat iemand geen aangifte doet, hoe zeer het jou ook verbaasd als daar wel sprake van was geweest.
Hoe dan ook, ik lees een hoop trieste informatie Als het allemaal waar is, alle discussies en voorvallen, strijd om dagen en nu jou beeldvorming over vrouwen. Als autoriteiten deze info ook lezen, zullen ze stevig achter hun oren krabben.
ik haal
de getuigen niet door elkaar, ik heb goed gelezen. Ook heb ik al gezegd: stel nou dat je het voordeel van de twijfel hebt en alles waar is wat je zegt: dan nog schiet je er weinig mee op.
Je kunt alleen je eigen koers varen in je leven.
Ik ben ook gescheiden en hoewel dat weer een ander verhaal is, besef ik best hoe het is als je nog met de ex-partij te maken hebt.
Ik begrijp dat het moeilijk is. Ik snap dat ze waarschijnlijk het bloed onder je nagels haalt.
Maar je kunt er niets mee. Je raakt dan alleen maar verder van rust weg.
Ik heb een gladde rug gekregen. Ene oor in, andere uit en het raakt niets er tussen in.
Bij jou lijkt het of ze met weerhaken schiet en elke keer laat je je meetrekken.
Je hoeft niet op dezelfde pagina te zitten om je kinderen apart van het originele gezin op te voeden.
Jij werkt aan het herstel met de kinderen, zucht jezelf door alle frustraties van de pubertijd heen zoals bijna alle andere ouders dat doen en doet zelf het beste dat je kunt.
Zodat aan het einde jij tegen jezelf kunt zeggen: het was een rare, maar zelf heb ik er alles aan gedaan me niet te laten beinvloeden door haar, zodat mijn kinderen van ons allebei konden houden, fouten of niet.
Er zitten sukkels van mannen en vrouwen tussen en katten in het nauw maken rare sprongen.
Zorg jij nou gewoon dat je het zelf goed doet, zonder dat je de bevestiging nodig hebt dat het een heks is en te blijven herhalen wat er is gebeurd.
Dat kan wel opluchten en dat staat je vrij, maar het is niet zo productief vwb je toekomst met de kinderen.
Flanagan
ze gaan daar inderdaad niet zonder reden heen want dat is hun waarheid. Dat dat niet altijd strookt met de werkelijkheid kan ook. Maar kunnen wij van hieruit niet beoordelen.
Mijn moeder heeft ook aangifte gedaan tegen mijn vader van mishandeling. Dat zou gebeurt zijn in het bij zijn van haar zus en zwager. Alleen die weten van niets. Ja, mijn vader heeft wat geschreeuwd maar geen bedreigingen en zeker geen fysieke zaken. Mijn vader verteld hetzelfde verhaal als mijn oom en tante van moederskant. Toch voelt mijn moeder zich mishandeld en vertelt ze dat verhaal overal. Gevolg is dat mijn vader in zijn woonplaats met de nek wordt asngekeken terwijl hij dus echt niets gedaan heeft wat niet door de beugel kon. En ook ik heb er last van want ook ik wordt er op aangesproken. Zelfs jaren later nog.
En daarom geloof ik bij een vechtscheiding dat de waarheid vaak ergens in het midden ligt maar dat beide partijen hun visie wat aandikken om geloofwaardiger te zijn tot dat het tegendeel bewezen is. Zeker op een forum.
Beide exelieden zijn er van overtuid dat ze in het belang van de kinderen handelen en zijn er zelf van overtuigd dat hun handelen juist is en dat ze van goede wil zijn om de ander tegemoed te komen. Voor ons als neutrale buitenstaanders die het geheel zonder de bijbehorende emoties zien ziet het er alleen heel anders uit.
En om als expartner in staat te zijn de emotie uit te schakelen en het als een neutrale buitenstaander te zien en te beoordelen en daarna er ook nog eens naar te handelen is verdraait moeilijk
Dat proberen we Eddeped wel te laten doen.
Anne
Ik betaal maar €25, is ze daarom niet zo blij?
Renee
Ed, je kan wel ongelooflijk lopen zeiken over je ex, maar je hebt kinderen met haar gekregen, dus concludeer ik dat het ook ooit goed is geweest en ze goed genoeg was om seks mee te hebben.
Dus in plaats van de hele tijd de vinger naar haar te wijzen, zou je het jezelf ook eens kwalijk kun
Het feit dat je sex met elkaar hebt wilt toch niet zeggen dat alles dan goed is, buiten dat zeg ik ook niet dat het 26 zware onmogelijke jaren zijn geweest. Ik heb zeker ook een leuke tijd met haar gehad en zeker door haar heb ik wat van de wereld gezien en heb ik dingen over en van kunst en cultuur gezien waar ik zonder haar nooit mee in aanraking was gekomen. Ik kan wel zeggen dat ze ook zeker mijn leven verrijkt heef maar daar zitten we hier niet voor.
In die 26 jaar waren er wel eens "dingetjes"! Dingetjes die niet zo leuk zijn maar ach die accepteer je dan maar, ook dat hoort bij het hebben van een relatie met iemand denk je dan. Je zie zo "het een en ander" door de vingers en achteraf gezien zie je bepaalde dingen ook niet. Het ging ook mis toen ik vragen ging stellen, niet overal automatisch mee eens was. En nu achteraf zeg ik: ik werd lastig, dus ik moest weg!
Ik ben ook absoluut niet gescheiden van dezelfde vrouw als waarmee ik getrouwd ben, dat hele trouwen was trouwens al heel appart. Wij zijn getrouwd omdat het makkelijker was met het regelen van verzekeringen enzo omdat wij voor langere tijd gingen reizen en omdat wij 4 maanden voordat wij vertrokken nog een huis kochten, dat werd wel een hoop geregel wat door te trouwen iets werd vergemakkelijkt. Maar da's weer een heel ander verhaal.
Flanagan
Steunpunt huiselijk geweld: eerste reactie van die mevr nadat ik mijn versie had verteld was: "ja, da's een ander verhaal" dat van die 8 man getuigen wist ze ook niet.
Wijkagente: reactie was "ja we hebben mevr geadviseerd dat als u haar werkelijk zo lastigvalt zij aangifte moet doen zodat wij wat kunnen ondernemen. We gaan dan onderzoek doen" en dat laatste wilt mijn ex nou juist niet want dan zou zij of ik haar mailberichten op tafel moeten/kunnen leggen en haar camerabeelden waar ik maar niet op staat.
Orthopedagoge: die had nooit verwacht dat ik inzage in haar mailwissing zou krijgen. Maar een orthopedagoge die schrijft "dan ben je in ieder geval weer van die dames verlost" ( en die dames zijn de dames van jeugdzorg),iemand die dat schrijft maakt zich op dat moment niet druk om haar goede naam of twee kinderen waar op dat moment jeugdzorg voor is ingeschakeld, of wel? Die is op dat moment aan het meedenken voor de juiste formuleringen om de dames van jeugdzorg zand in de ogen te strooien.
En wat autoriteiten enzo betreft, deze rechtzaak is de laatste waar ik nog aan ga deelnemen. Het heeft allemaal gewoon totaal geen zin. Wat voor uitspraak er ook zal komen, ex zal doorgaan. En bij instanties staat een moeder op een voetstuk. De regeling die we hebben zal ze aan gaan tornen, niet direct met mij maar via m'n dochter. De paardrijden zal worden verzet naar een dag dat dochter bij mij is en alles onder het mom van "in het belang van het kind" en wilt het kind eens niet naar vader dan zal dit helemaal uitvergroot gaan worden en zal het kind zeer zeker niet gedwongen worden, eh ik bedoel natuurlijk gestimuleerd.
En daarom stop ik er mee met dat hele geleuter. Mijn kinderen, 11 en 14 jaar oud moeten nu de keuzes gaan maken die eigenlijk volwassenen moeten maken en in het maken zullen ze worden "geholpen " door de zorgende ouder. En als je dat maar niet wilt snappen, ja jammer dan. Misschien kan ik je over een maand of 6 zeggen "zie je wel, ik had wederom gelijk!
Jojo
Ene oor in, andere uit en het raakt niets er tussen in.
Dat is het nou juist, er komt helemaal niks het ene oor in, het wordt via de kinderen gespeeld, geen communicatie over de kinderen. Die scheldpartijen doen mij ook niks, daar lach ik om maar dat gemanipuleer met en door middel van de kinderen, da's eng! En dan heb ik het niet over "van mama mogen wij altijd twee koekjes"!
Paardrijden
Je maakt bij voorbaat al problemen. Zie ja dat dan niet?
Ja, je exvrouw kan je voor het blok zetten wat je niet uitkomt. Tot tien tellen en even zuchten en doorgaan.
Maar als paardrijden op jou dag valt ga jij toch fijn met je dochter naar paardrijden? Moeder betaald.
Noet
Ook ik merkte het op het schoolplein, en nog. "Ik ben voor hem bij de politie op gesprek geweest" wordt door het merendeel al aangehoord en opgevat als dat er aangifte is gedaan en dat ik er wel voor veroordeeld zal worden, dus ik ben de schuldige en de slechte. Er zijn er die mij nu weer benaderen omdat ze weer van anderen gehoord hebben dat het niet helemaal zo is zoals het hun verteld is. En nog vinden ze het moeilijk.
En zeker, de waarheid ligt in het midden en beiden denken wij dat wij de waarheid in pacht hebben maar om die echte waarheid te vinden zal je wel in gesprek moeten om uiteindelijk tot een oplossing te komen, maar als een dat niet wil, tja dan blijft de waarheid in het midden en misschien is er een helemaal niet gebaat bij de waarheid en de juiste oplossing want dan kan de geldkraan wel eens dichtgaan.
Ik heb nooit ontkent en zal dat nu ook niet doen dat ik ook fouten heb gemaakt, wist ik veel. Maar ik kan wel van mijzelf zeggen dat zodra ik doorhad dat bepaalde dingen niet zo lekker waren ik daarmee direct stopte. Ik noem het gebakkelei aan de deur (zij doet het nog steeds of althans probeert het), het proberen om de kinderen laten zien hoe het werkelijk zit, het interesseert hun gewoon niet. Ik ben mij nu aan het voorbereiden om nog dit jaar ex binnen te vragen als zij dochter komt halen want kinderen hebben aangegeven dat we niet zo moeilijk moeten doen. Ik begroet moeder, ik zeg moeder gedag als we gaan.
Anne??????
Snap je het nou echt niet?
het was in het begin al een twistpunt dat ik vond dat de kinderen al zo weinig bij mij kwamen en dat ik daarom ook vond dat de activiteiten die door de kinderen gedaan werden begeleid zouden worden door de ouder waar de kinderen op dat moment verbleven.
Dat was ook het grootste twistpunt toen met m'n oudste dochter die eerst ook van vrijdag tot dinsdagochtend kwam. Vrijdag paardrijden om 7 uur, ach waarom moet dochter eers naar vader want wij gaan eerst naar de manege. Ze zou dochter wel brengen na paardrijden. En dan zat ik tot 10 uur te wachten wanneer ze nou kwam en bleek moeder het nog even gezellig te vinden als dochter nog effe kwam drinken, en tja dochter moest dan ook nog haar kleding pakken en tja die kan maar geen keus maken en tja daar ga je een kind van 12 niet bij helpen want da's een puber. Dochter was altijd om 13:15 uit school, zat dan in het huis van mama te wachten op de bank tot mama kwam om 6 uur en dan konden ze naar de manege om half 7.
En oh ja, dan is er ook nog de wedstrijd op zondag. En tja paardenactiviteit was mama activiteit.
En oh ja,zaterdags....... En zo ging dat verder en verder, ik zag m'n dochter dus niet of nauwelijks. Mijn dochters had ze wijsgemaakt dat ik bang ben van paarden, ze vies vind en ze vind stinken dus die geloven ook helemaal dat het paardrijden een mama ding is. (M'n oudste begint daar nu een klein beetje van terug te komen)
Hoe denk je dat het straks zal gaan Anne?
Ai, tja het paardrijden is verplaatst naar de maandag, is een uitgelezen kans voor dochter want ze kan in die groep veeeeeel meer leren en tja, dochter wilt het zelf hė, moet je niet dwars gaan zitten, en ja ja het is nog steeds een moeder ding hoor!
(En ever voor de volledigheid, ze heeft dit al eens geprobeerd, tot ik ging navragen bij de manege en bleek dat moeder gevraagd had of dochter ook op de maandag kon lessen want de andere leerlingen waren zo jong en onervaren in vergelijking met onze dochter dat ze dacht dat onze dochter hierdoor gehinderd werd in haar ontwikkeling)
En ja zodoende ben ik dan de boosdoener die de paardrijcarierre van m'n dochter ten gronde heeft gericht. Mijn dochter maakt het niet zoveel uit, ze heeft geen contact met andere leerlingen, 1x in de week een uurtje les vind ze genoeg, poetsen e.d. Heeft ze niet zo'n zin in al wilt ze wel een eigen pony'
Zal ik voorspellen dat ze hem heeft eind van het jaar? Want daar moet wel wat tijd in gestoken worden natuurlijk.
Dus anne
Als paardrijden op mijn dag valt dan wordt dat de paardrijden met mama!