Wat is wijsheid [ex wil alleen naar de oudergesprekken]

Eén woord:

"maar in de praktijk komt het er ineens op neer dat hij mij vraagt me terug te trekken uit gezamenlijke gesprekken die wij af en toe als ouders met de scholen van onze kinderen moeten voeren."
Jouw antwoord hierop is kort en krachtig: "NEE".

Gr. Poezie.

Wat is voor jouw de meerwaarde van gezamenlijke gesprekken?

Hier ook een onberekenbare ex. Ik heb dus heel lang gewoon afzonderlijk gesprekken met school gevoerd. Ik liet hem naar 10-minuten gesprekken e.d. gaan en maakte zelf gewoon een eigen afspraak met de betreffende juf of meester. Zodat ik in elk geval met de juf of meester een goed gesprek kon voeren over mijn kind.

Overigens heeft afstemmen wat de opvoeding betreft weinig zin bij ouders die elkaar niet vertrouwen. Kinderen leren snel genoeg dat er papa- en mamaregels zijn. (net zoals er regels zijn op school, die anders zijn dan de regels thuis).

Als je ex het gevoel heeft niet met jouw (erbij) te willen praten dan zou ik dat laten. Wat er ook besproken wordt in een dergelijk gesprek heeft beperkte waarde door het wantrouwen tussen jullie. Geen van de partijen zal immers in een dergelijk gesprek het achterste van zijn tong laten zien.

Mening juf

Hoi

Bij mij komt het wel eens voor dat er totaal geen contact mogelijk is tussen gescheiden ouders en met hen maar ik apart een afspraak voor een kwartiersgesprek, en vertel beide hetzelfde verhaal.

Ik zorg ervoor dat er minimaal een uur tussen de afspraken zit zodat bij uitloop ze elkaar toch niet tegenkomen.

Wel heb ik met beide ouders dan afgesproken dat er wel 1 ouder is die de vaste contactpersoon is, en meestal is dat de ouder waar het kind het meest woont.
Eventuele afspraken die voor beide belangrijk zijn mail ik na de twee gesprekken naar beiden...

Ik zou me niet terugtrekken, jij hebt net zoveel recht op die gesprekken dan je ex, maar dan maar niet gezamelijk. Dus stel hem voor de keus, gezamelijk of apart, maar geen terugtrekking.

groetjes

ps sterkte want dit lijkt me nou geen prettige ex

Het is jammer

...maar ik zou niet meer zo rekening houden met de mogelijke toestand van je ex, want zo kun je wel bezig blijven zeg. En een escalatie komt er toch wel aan, begrijp ik, hoe zeer je ook rekening met hem houdt door mee te gaan in zijn handelwijze.
(Belachelijk ook trouwens dat hij niet meer wil vertellen hoe hij over de opvoeding denkt. )
Ik denk dat je echt je eigen lijn moet gaan volgen, en je minder afhankelijk van zijn gemoedstoestand kunt gaan opstellen: hoe je het ook doet, het is noooooooooit goed....... ( by the way, hoe is het met de kerstballen:-).
groet en sterkte hoor! Shifra

Absoluut zelf contact met school houden

Ik weet niet hoe school hier tegenover staat, maar jij moet in ieder geval gesprekken blijven voeren met school. Terugtrekken van dit soort gesprekken gaat te veel tegen je belangen bij de school in.
Dus ik zie nu 2 opties:
- jullie voeren gezamenlijk gesprekken
- jullie voeren apart gesprekken.
De laatste optie moet je ex maar regelen lijkt me. Hij wil niet meer met jou in één gesprek zitten.

Eigen lijn

Zonnetje, ik zou dan ook kiezen in overleg met school voor twee aparte gesprekken.

Dit zou ik wel loslaten: 'Overigens weigert mijn ex mij tegenwoordig bijvoorbeeld ook te vertellen hoe hij tegen de opvoeding van de kinderen aankijkt, iets waar ik expliciet om gevraagd had zodat we waar mogelijk op een aantal concrete punten één lijn zouden kunnen trekken.' Je ziet zelf op het forum al hoe moeilijk het is om aan te geven hoe je in de opvoeding van je kinderen staat. Als dat dan ook nog een discussiepunt wordt waar je met een ex uit moet komen om gezamenlijke afspraken te maken wordt het nog lastiger. Bovendien loop je het risico op een zeer indringende inmenging in het leven van je ex en de kinderen bij hem en heel veel conflicten (we hadden afgesproken dat ze om 21.00 uur naar bed zouden gaan en nu hoor ik dat het toch 22.00 uur wordt bij jou. Niet doen.
Kinderen kunnen prima leven met twee verschillende systemen, halen overal de voordelen uit, als je het toelaat spelen ze ouders tegen elkaar uit, maar dat kun je zelf ook makkelijk stoppen (bij pappa mag...bij mij niet). Ik kan me voorstellen dat deze insteek van jou voor hem bedreigend is, dus ik zou dat echt helemaal los laten. Kinderen bij jou dat zijn jouw regels, kinderen bij pappa zijn zijn regels.
Wat betreft de toekomst van de kinderen, ook daar ben jij niet alleen verantwoordelijk voor. Uiteindelijk worden dat je kinderen zelf. Ondertussen zijn er hooguit een paar momenten in het leven waarop je als ouders echt invloedrijke beslissingen zou kunnen nemen die toekomstbepalend zouden kunnen zijn. In de praktijk valt dat nogal mee/tegen, omdat heel veel dingen vanzelf voortvloeien uit de ontwikkeling van het kind zelf en de toekomst voor iedereen ongewis is.
Ik denk dat je jezelf en je ex al zou helpen als je dit punt (gezamenlijke lijn in de opvoeding) zou laten varen en uit zou gaan van twee lijnen in de opvoeding, waarbij jij verantwoordelijk bent voor één lijn, namelijk die van jezelf.
Jij wil naar de school, je man wil geen gezamenlijk gesprek, dus dan ga je alleen.

Tsjor

dat kan heel goed. Maar jij moet jouw grenzen bewaken en niet over je laten lopen door deze meneer!!
sterkte

bespaar jezelf de zenuwen. Neem kontakt op met de school. Bespreek daar het probleem, waar de uitnodiging voor de ouderavonden naartoe gaat (als die bij jou komt stuur je hem direkt door naar je ex) en maak voor jezelf andere afspraken om toch op de hoogte te blijven (eventueel ander tijdstip voor gesprek, of per email als je het rapport gehad hebt of zomaar tussendoor als er iets is.

Dan hoef je alleen maar terug te mailen: oké. (naam eronder en verzenden).

Als je het al benauwd krijgt van de gedachte dat je je ex zou mailen met jouw reactie is je ex voor jou een heel groot angstbeeld geworden. Ik hoop dat je er wat lucht uit kunt laten en dat hij/het beeld wat hanteerbaardere proporties kan krijgen.

Tsjor

Niet ongebruikelijk

Volgens mij is het niet ongebruikelijk dat gescheiden ouders afzonderlijk van elkaar oudergesprekken voeren op school. Dat is niet ideaal, maar sommige exen kunnen nu eenmaal niet met elkaar in een ruimte verblijven.

Jezelf aanpassen

...aan de gekte (groot woord misschien,ik weet zo gauw geen ander woord) van je ex is voor jezelf ondermijnend.
Je moet jezelf dan gaan inhouden over belangrijke dingen waar je het helemaal niet mee eens bent. Dat lijkt me niet goed en ook niet gezond.
Ik denk ook dat je als je naar de buitenwereld minder je ex de hand boven het hoofd houdt, meer steun zult gaan ervaren van anderen. Hem nog zo in bescherming nemen terwijl hij zich zo naar jou opstelt, lijkt me ellendig voelen.
Ik vind de plannen die je nu bedacht hebt hartstikke goed. En die angst (of schijterigheid zoals je dat zelf noemt) heeft vast gegronde redenen.... Neem die daarom serieus en zoek naar manieren waarop je jezelf kunt beschermen als hij weer heftig gaat lopen doen.
groet van Shifra

You go girl!

Dat is denk ik ook het hele eieren eten: dat je je niet meer laat intimideren.
Ik denk ook dat het handig is een éénmalige mail te sturen met als inhoud dat je in het vervolg dergelijke mails zult negeren. En wil hij je dergelijke mededelingen telefonisch doen. dan hang je op. Hij dient met fatsoen met jou om te gaan, dan reageer je. En hou je daar dan ook aan, dan ziet hij dat het je ernst is en zullen die rare nukken van hem niet meer op jou gebotviert worden.
En vwb. de buitenwereld: je kunt zijn ware aard toch niet daarvoor verbergen, als jij laat zien dat hij dingen doet of zegt waar jij het niet mee eens bent zul je merken dat anderen al langere tijd hetzelfde dachten als jij.

Gr. Poezie.

En proberen de lucht eruit te halen

Zonnetje, je blaast af en toe lucht in de problemen waardoor ze groter worden en minder hanteerbaar. Die lucht komt vooral door angst voor wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren en door interpretaties.

Zie hier: 'Ik hoef helemaal niet gezamenlijk, hij wil dat ik NIET ga. En dat wil ik niet.'
In je eerste berichtje schrijf je dat je ex heeft gevraagd je terug te trekken uit de gezamenlijke gesprekken, hij heeft je geen school-kontakt-verbod opgelegd.

En hier: 'Dus inderdaad, dan zal de school ons beiden afzonderlijk op gesprek krijgen. Ik vind dat erg genant. Je bezorgt de school meer werk, plus dat ze weten dat je als ouders niet samen WILT komen, wat weer invloed heeft op hoe ze over je kind denken. Maar goed, het moet maar.' Het is inderdaad vervelend, maar verder niet. het komt vaker voor. Je kunt het zo groot en zo klein brengen als je zelf wil. Je kunt het hele verhaal uit de doeken doen of laten merken dat er iets heel ergs aan de hand is. je kunt ook simpel zeggen: voorlopig moeten ex en ik maar even apart komen praten.

En hier: 'Wat het afstemmen van de opvoeding betreft: ik hoef niet af te stemmen. Ik wil alleen maar weten welke regels mijn ex over sommige (hele bepaalde,concrete) dingen hanteert, zodat ik als ik dat wil diezelfde regels kan hanteren.' Er zit op zich wel meer achter, want wat de kinderen jou daarover vertellen vertrouw je niet. Bovendien is 'bij mamma is het zo en bij pappa is het anders' na een scheiding een hele goede basishouding, zowel voor jezelf als voor de kinderen.

Waar je het jezelf moeilijk hebt gemaakt is hier: '...maar die ene vaste contactpersoon wordt lastig. Ze wonen ook bij ons allebei evenveel.' Dat ze bij beiden evenveel wonen is niet lastig, maar in jouw interpretatie lijkt daar dan ook een continuering van een gezamenlijke opvoeding bij te horen. En dat is wel lastig en vragen om problemen. Kijk even in de schoolgids of op de website, scholen hebben meestal regels voor dit soort situaties, waar gaat de info naartoe etc.

En ten slotte hier nog: 'voor de oudste staat er nu juist een heel veel bepalende periode voor de deur die mits we het met zijn allen (vader, moeder, kind, school) goed aanpakken en goed afstemmen, een enorme (gewenste)impact kan hebben op de rest van het leven van ons kind. Gaat het niet lukken, dan is dat geen ramp, maar wel jammer en een grote gemiste kans.' Wat als vader daarbij afwijkend is, houdt het dan allemaal op? je bent er zelf bij, kind is erbij, school is erbij. Alleen als er grote conflicten zijn, waarbij beide partners papieren moeten ondertekenen en een van de twee dat niet wil doen, dan heb je echte problemen.

Je hebt nu jezelf wat meer opgeblazen: 'Ik moet het maar eens tegengaan. (...) Weg met de schijterigheid!' Je blasst jezelf hier wat meer op om de strijd met je ex (eventueel met behulp van de huisarts etc.) aan te gaan. Misschien wel goed dat je jezelf wat groter maakt. Maar mijn advies zou eerder zijn om het allemaal kleiner te maken, vooral voor jezelf. Zodat je niet meer van slag bent van een mail. Zodat je niet hele toekomsten in duigen ziet vallen bij een verschil van mening. Zodat je ex straks alleen op het strijdtoneel staat en geen tegenstander meer heeft, omdat er simpelweg niemand is die hij kan raken.

Ik hoop dat je wat lakonieker, praktischer en zelfstandiger kunt worden. Je bent gescheiden, de kinderen hebben wel nog met jullie beiden te maken, maar verder zullen er maar weinig punten zijn waarop het echt noodzakelijk is dat je een strijd aangaat met je ex. De gezamenlijke oudergesprekken is niet zo'n punt, want er zijn vele andere mogelijkheden.

Tsjor

Zonnetje

Even uit mijn perspectief:

ik heb liever iets meer werk, en dat beide ouders interesse in hun kind hebben (dan maar apart) dan ouders die helemaal niet komen (de helft bij mij) en totaal zich niet interesseren in school. Of nog erger: wel samen komen (getrouwd) en niets anders doen dan onderling bekvechten.

Ik heb er respect voor dat ouders zeggen: we kunnen niet samen, maar willen wel beiden weten hoe het met kind gaat, dus graag apart.

Ik zou het niet uitleggen verder, hij mag dan wel willen dat jij niet gaat, dat is niet aan hem om dat te beslissen. Het lijkt me wel heel vervelend dat hij dat zo stelt en ik vind het helemaal niet eerlijk naar jou toe en ook niet naar je kind.

Als er co-ouderschap is, dan maak ik met beide ouders dezelfde afspraken en als er na het tweede gesprek nog iets bij komt, mail ik dat de eerste ouder nog na.

Ik vind het top dat jij in ieder geval veel interesse in school hebt, en dus in je kind. laat je dat niet afnemen!

groetjes Elske

ps er zullen inderdaad ergere exen zijn, maar dit is iig niet makkelijk

Scheiding is geen huwelijksverbeteraar

Poezie schrijft: 'Ik denk ook dat het handig is een éénmalige mail te sturen met als inhoud dat je in het vervolg dergelijke mails zult negeren. En wil hij je dergelijke mededelingen telefonisch doen. dan hang je op. Hij dient met fatsoen met jou om te gaan, dan reageer je. En hou je daar dan ook aan, dan ziet hij dat het je ernst is en zullen die rare nukken van hem niet meer op jou gebotviert worden.'

Zonnetje mag natuurlijk met alle adviezen doen wat ze wil, zo ook met dit advies. Maar ik vind het een beetje raar. Als de analyse van zonnetje klopt, dan heeft de man al een lange traditie van psychische problemen en emotionele labiliteit. Dat krijg je niet zomaar gekeerd. Ook niet al stampvoet je keihard op de grond, haal je de dokter, buurvrouw en school erbij.

De oplossing van Poezie is toch nog een in de categorie van: hij moet nu eindelijk maar eens veranderen. Maar juist achter die optie heb je met een scheiding een punt gezet. Misschien verandert hij, misschien niet, het is niet meer aan jou. Ook niet al is hij de vader van je kinderen. Na een scheiding kun je niet 'redelijke afspraken' eisen van iemand, waarmee je tijdens je huwelijk nooit redelijke afspraken kon maken. Dat bedoel ik met: scheiding is geen huwelijksverbeteraar.

Ik deel met Poezie dat het goed zou zijn als je je niet meer zo laat intimideren. Maar daarvoor is de oplossing niet dat HIJ anders moet gaan doen.

Tsjor

Nee tsjor

Als zonnetje haar reacties op zijn acties verandert, geeft ze daarmee haar grenzen aan. Het is onvermijdelijk dat haar ex daardoor ook zal veranderen, maar dat is niet de hoofdintentie doch wel wenselijk.
Zonnetje haar ex probeert haar naar zijn pijpen te laten dansen (wat ze waarschijnlijk tot nu toe ook zal hebben gedaan) en dat moet veranderen omdat zonnetje dat overduidelijk niet meer wil.

Gr. Poezie.

Virtueel oefenen

Laten we eens virtueel oefenen. Zonnetje schrijft een stoere email, waarin ze zegt dat ze wel naar de ouderavond gaat, voortaan niet meer zal reageren op zijn emails en dat hij ook niet hoeft te proberen om te bellen. Duidelijk grenzen aangegeven.
Wat denk je dat er gebeurt c.q. welke verandering denk je dat ex zal maken?

Tsjor

Geen stoere mail

Tsjor, ik had het over DERGELIJKE mails, niet ALLE mails. (en telefoontjes)
Dat betekent dus dat ze dit alleen hoeft te doen als het aan de orde is.
De verandering bij ex is in principe niet van belang, daarintegen de verandering bij zonnetje van groot belang.
Jij gaat steeds uit van de gedachte dat ik vind dat ex moet veranderen, maar dat vind ik helemaal niet. Dat zou alleen een fijne bijkomstigheid zijn als reactie op de veranderingen bij zonnetje.

Gr. Poezie.

Eens met poezie

Ik heb hier het idee dat zonnetje een patroon moet doorbreken waarin ze zit met haar ex en dat is heel moeilijk. Ex manipuleert en intimideert zonnetje en de enige die hier een eind aan kan maken is Zonnetje. Ex zelf verandert daardoor niet, de reacties van ex naar zonnetje toe veranderen wel als zij haar grenzen aangeeft. Doet ze dat niet, dan zal ex steeds verder gaan.
Zonnetje, jij kunt natuurlijk je doen en laten niet laten bepalen door je ex. Dat weet je zelf ook wel. het zal even heel vervelend zijn want in eerste instantie zal ex ws alles uit de kast trekken om zijn macht over je terug te krijgen, maar uiteindelijk zul je merken dat het vruchten afwerpt en misschien zelfs wel jullie contact verbetert. Dat is bij ons ook gebeurd. Mijn ex blies ook zeer hoog van de toren toen hij voor de eerste keer tegengas kreeg. Ik vond het bijna eng want ik ben ook iemand die graag alles goed wil laten verlopen en de vrede wil bewaren. Op een of andere manier had ik altijd een angstig gevoel als ik tegen hem in was gegaan. Waarmee ik veel te lang mijn ex de gang van zaken heb laten bepalen. Hij heeft ook wel eens tegen me gezegd dat hij mijn aanwezigheid niet meer kon verdragen o.i.d. maar achteraf denk ik dat hij meer zichzelf in de weg zat. Het heeft even geduurd, maar nu is onze exen-relatie gelijkwaardig. Ik heb er hard voor moeten vechten maar het is wel de moeite waard geweest. hij heeft zowaar respect voor me gekregen.
Er is niets mis mee om apart naar gesprekken te gaan en je hoeft de school geen verantwoording af te leggen over wie of wat schuld is. Dat maakt niet uit, jij komt daar omdat je op de hoogte gesteld wilt worden over je kind. Ik zou mijn ex mededelen dat je zijn wens respecteert en dat je voor jezelf een aparte afspraak zult maken. Daar kan hij niets tegen in brengen. Doet hij dat toch, dan zou ik daar niet op reageren en niet over in discussie gaan.
Sterkte en kom voor jezelf op.

En eigenlijk om een lang verhaal kort te maken

Soms kun je alleen iets doorbreken door het even te laten knallen.

Verschil

Even niet en Poezie, het verschil met mijn reactie zit hem niet in de gedachte dat Zonnetje het patroon moet doorbreken. Het voorstel van even niet is precies hetzelfde als wat ik eerder omschreef met een eenvoudige reactie: oké, druk op de knop en verder voor jezelf zorgen dat wat jij wil (kontakt met school) toch gebeurt.

Daarmee doorbreek je het patroon, waarin ex Zonnetje helemaal zenuwachtig krijgt en haar steeds weer te raken. iemand die 'oké' zegt en verder niets, die heb je niet geraakt (misschien wel, maar je weet het in elk geval dan niet).

Iemand die terugmailt dat ze dergelijke mails niet meer wil krijgen etc. laat merken dat ze wel geraakt is en geraakt zal blijven worden door bepaalde emails. Als ex altijd al manipulatief etc. is, dan is dat koren op zijn molen, want hij weet dan precies hoe zij Zonnetje weer zal kunnen raken en hij zal het niet laten.

Hetzelfde met naar de huisarts gaan, als je zelf behoefte hebt aan meer algemene informatie over wat er mogelijk aan de hand is om het voor jezelf allemaal beter te kunnen plaatsen, dan is dat wellicht handig (specifieke informatie kan en mag een huisarts niet geven). Maar verder kun je er niks mee.

Zonnetje moet zorgen dat haar ex geen vat meer op haar heeft. Dat begint eigenlijk met de eerste stap en dat is dat Zonnetje zelf meer vat moet krijgen op haar eigen emoties, verlangens en wensen en het realiseren daarvan (onafhankelijk van ex). Dus als je al zenuwachtig wordt bij de gedachte een bepaald antwoord te moeten mailen, dan bescherm je eerst jezelf: hoe kan ik wat ik moeilijk vind vermijden en toch voor elkaar krijgen wat ik wil.

Ex lijkt op een bokser in de ring die altijd klaar staat voor een gevecht. Als er geen tegenstander meer is, omdat niemand dat gevecht nog aan gaat is de lol vlug over. Ik denk dat dat de meest effectieve manier is van het doorbreken van het patroon, omdat de andere manieren (praten, grenzen aangeven etc.) waarschijnlijk al jarenlang geprobeerd zijn, zonder effect. Na de scheiding mag je afscheid nemen van die vermoeiende bezigheid. Het brengt wel met zich mee dat je zelfstandig en alleen praktische oplossingen moet bedenken voor problemen die je tegenkomt. Voor het onderhouden van kontakten met school zijn er andere praktische oplossingen.

Tsjor

Het bekende loslaten

Ik zou een kort mailtje naar ex sturen in de trant van: 'Beste ex. Ik begrijp hoe je erover denkt. Je kunt in het vervolg alleen naar de afspraken op school. Ik zal dan een aparte afspraak maken. Met vriendelijke groet.'
Voor het afstemmen van opvoedingsregels ben je (helaas) ook op jezelf aangewezen als je ex daar niet over wil praten. En al zou hij willen praten, dan is nog niet gezegd dat je overeenstemming kunt vinden. Mijn ex en ik verschillen op een aantal punten dermate van mening dat ook een gulden middenweg voor ons allebei geen optie is. Dat is niet anders, dus we volgen daarbij onze eigen lijn. Aan de kinderen merk ik niet dat dat verwarrend werkt. Ze weten bij wie ze wel of niet hun bord moeten leegeten, en hoe laat ze bij welke ouder naar bed moeten (haha lekker belangrijk ;-)

Tsjor

Ik ben het 100% met je eens en heb zelf ervaren dat het zo werkt. Mijn omgang met ex verliep als volgt: eerst reageerde ik als zonnetje, toen begon ik voor mezelf op te komen op een enigzins aanvallende manier en kregen we oeverloze discussies waar nooit iets uit voortkwam en die een aanslag waren op mijn emoties. Toen ben ik gaan reageren zoals jij beschrijft. Ex reageerde in eerste instantie als een woedende stier omdat ik hem zijn wapen uit handen had genomen, maar dit heeft er uiteindelijk wel toe geleid dat het nu beter gaat. Ik moet er wel op blijven letten want de neiging om de verdediging in te gaan blijft sluimeren, maar als ik merk dat ex weer op een verkeerde manier voet aan de grond probeert te krijgen (door b.v. een stekelige opmerking te maken waarmee hij mij vroeger op de kast kon krijgen of op een dominante manier iets van me af wil dwingen) spreek ik mezelf toe en grijp weer naar de "ik ga hier niet over in discussie" methode.

Sterkte zonnetje, jij kunt het ook en je zult zien dat het steeds makkelijker zal gaan.

Mail

De mail kan nog korter: Beste Ex, ik begrijp hoe je erover denkt. Je kunt in het vervolg alleen naar de afspraken op school. M vr.gr. Zon.
Zo vermijd je alle discussie. In feite gaat het hem niets aan dat je aan aparte afspraak maakt. Mijn ervaring is dat, zolang je geen emotie laat zien en niet op "rare" mailtjes reageert, het de communicatie alleen maar ten goede komt en je jezelf daarmee meer zelfvertrouwen geeft. Naast een aparte afspraak, zou ik zelfs met school bespreken of het mogelijk is dat je alle info in het vervolg via e-mail krijgt, zodat je niets mist in de weken dat de kinderen bij ex zijn. En dat is niet genant, je wilt gewoon op de hoogte blijven van wat er op school speelt.
Succes!

Dat laatste zou ik niet doen

Ik denk dat je zelf netjes genoeg moet blijven (en ook niet meer dan dat) en dat je ex moet informeren dat je zelf ook afspraken met school zult maken, als gevolg van zijn verzoek dat jij niet meer meegaat.
Ik vind het wel logisch dat ex hiervan af weet en dit niet van de school hoeft te horen.

Waar

...ben je nou precies bang voor? Gaat hij jou bv. bedreigen, of de kinderen ? Of gaat het om andere dingen?