Wat is wijsheid

Raad in beeld

De Raad komt normaal gesproken pas in beeld als partijen in een procedure niet tot elkaar komen en een van partijen zorgen uitspreekt over de andere partij, die zorgen niet weggewuifd kunnen worden, en de zaak moet worden onderzocht.

Dus als ex omgang wil, en jij zegt dat je daar vreselijk op tegen bent omdat je bang bent voor de veiligheid van dochter, en je weet dat goed voor het voetlicht te brengen, dan kan het zijn dat de rechtbank een Raadsonderzoek beveelt.

Daar zitten rechtbanken iha niet heel erg op te wachten want die onderzoeken houden de boel gruwelijk op, maar de rechter kan ook niet altijd zomaar de knoop doorhakken.

Een raadsonderzoek is volgens mij voor partijen ook niet leuk: ook zij moeten lang wachten, en dan komen er gesprekjes met van die zemelaars die doorzaniken over gezamenlijke verantwoordelijkheid, het belang van goede communicatie en hoe belangrijk omgang tussen ouder en kind wel niet is voor de ontwikkeling van het kind. Bijkomend nadeel is natuurlijk dat die lui in je privéleven kunnen gaan zitten wroeten op een manier die je niet in de hand hebt.

Je maakt je zorgen over de veiligheid van je kind bij de omgang met je ex. Die zorgen zijn niet meteen lariekoek. Bespreek met je advocaat wat voor soort hulp er is in dit soort situaties. Is begeleide omgang mogelijk? Zijn er hulpverleningstrajecten? Uiteindelijk komen dat soort dingen toch aan de orde. De mogelijkheden verschillen per gemeente, dus hiervoor moet je bij je advocaat zijn, die weet hoe het in jouw gemeente zit, wat er beschikbaar is en hoe e.e.a. gefinancierd wordt.

Het kan voorkomen dat bepaalde faciliteiten alleen gratis zijn als ze worden ingezet in verband met een lopende procedure. Dat kan een reden zijn om liever een procedure te hebben dan het in onderling overleg te regelen. Maar nogmaals: vraag het je advocaat, die weet er als het goed is meer vanaf. En dan kan je kijken in hoeverre er mogelijkheden zijn om je ex tegemoet te komen. Een raadsonderzoek hoeft helemaal niet nodig te zijn.

Groeten,

Temet

jawel hoor

Ik zie hier in Amsterdam zeker in situaties waarin exen niet of nauwelijks met elkaar communiceren en zeker als die exen nooit samengewoond hebben (daar was bij jou meen ik ook sprake van) dat rechters wat terughoudender zijn met het instellen van gezamenlijk gezag. En ook de Raad voor de Kinderbescherming is er niet altijd fan van. Hoe dat in andere delen van het land is, weet ik niet, maar dat kon ook wel eens meevallen. Het punt is dat als partijen elkaar de tent uitvechten en er vervolgens gezamenlijk gezag wordt opgelegd, mensen nog meer mogelijkheden krijgen om elkaar het leven zuur te maken. En rechtbanken hebben het al druk.

Omgang, daar kom je in principe niet onderuit, maar gezamenlijk gezag is mogelijk een heel ander verhaal. Maar het hangt van de omstandigheden af.

Groeten,

Temet

eisen is een ding, krijgen een tweede

Hij kan van alles vragen, zowel in het kort geding als in de gewone zaak (bodemzaak), of hij het krijgt is een tweede.

Ik zei al: rechters zijn niet echt dol op onderzoeken door de Raad, want het duurt zo lang. Maar soms hebben ze het idee dat ze wel moeten.

Weet je, ik denk dat je gewoon eens een goed gesprek met je advocaat moet hebben en met hem/haar moet bespreken hoe dit allemaal verder gaat. Die heeft ook ervaring met 'jouw' rechtbank. Een buitenstaander kan niet veel meer dan algemeenheden rondbazuinen, en dan krijg jij weer allemaal specifieke vragen waar hier dan weer geen antwoord op kan komen.

Groeten,

Temet

Kinderbescherming

Om wat voor reden dan ook werd bij onze echtscheiding, in Amsterdam, jeugdbescherming betrokken. De zitting werd onderbroken om in een ander zaaltje een mediatiegesprek te houden. Daar waren kinderbeschermers bij betrokken.
Mij niet duidelijk waarom. Er was alleen onenigheid over de omgang. Met een wel wat bijzondere door mij ingezette omgang.
Ex gedroeg zich zo in paniek en was duidelijk dysfunctioneel, dus mijn omgangsregeling, regelmatig maar kortdurend, werd begrepen en gehonoreerd.
Een jaar later stonden wij weer voor de rechter vanwege het hoger beroep, en er was weer iemand bij, tijdens de zitting, die echt geen verslag had gekregen van de vorige zitting, of het niet gelezen had.
Mijn omgangsregeling werd onnodig geacht, niets mis met ex, dus hup, om het weekend, en de zondag van de andere week.
Want tja, ex was weer zijn charmante zelf naar de buitenwereld toe.
Uiteindelijk beslist de rechter over het beeld dat hij/zij van de situatie heeft. En dat is net per se de realiteit van de situatie.
En zo is het uiteraard ook met de jeugdbescherming. Gefocust op ellende creeeren ze een beeld in hun hoofd dat aan elkaar hangt van eerste indrukken, subjectieve indrukken, eigen ervaringen, inschattingen, die het niveau van een verjaardagsborrelpraat niet te boven gaat.

Standpunt

In overleg met je advocaat kun je een ferm standpunt innemen. Af en toe komen spelen lijkt je het maximaal haalbare. En als hij nuchter is en redelijk misschien een keer een paar uur samen op stap naar de speeltuin of zo. Meer zit er voorlopig gewoon niet in.
Kind kent vader niet. Vader heeft een verleden, en heden, van verslavingsproblematiek.
Je wil het contact niet verbreken, maar wel realistisch houden.
Jij zorgt dat het contact blijft en dat het veilig blijft.

NIet opbouwen

Opbouwen zou ik niet aanbieden. Geef je een vinger, nemen ze je hele hand. En dat is gewoon niet aan de orde.

Gesprekken met jou en jan en alleman. Voornamelijk roddel.

Hoewel er ook wel hele duidelijke stukken in staan waarin ik het autisme van mijn kinderen herken. En humor.

Maar ook veel misinterpretatie, dingen uit de context. Harde conclusie op zachte feiten. Afijn.

Bij ons heeft het zon anderhalf tot twee jaar geduurd. Er werd gewacht op uitslagen van de hulpverlening die vertraagden vanwege wachtlijsten en weet niet wat voor uitval en vervanging van personeel e.d.

En dan weer een zitting. En het verzoek van de Raad voor een OTS, aanvankelijk UHP. Uiteindelijk niet gehonoreerd. Maar wel een angstig gebed zonder eind.
Dat hoeft bij jullie niet zo te gaan, maar toch zou ik mijn borst maar nat maken en het allemaal niet te persoonlijk nemen. Ik wist van niets en was nogal geschokt door wat men meende zomaar te kunnen stellen over mij en mijn gezin. Maar als je dat gewend bent is het gewoon jargon.

Zij maken dan rapporten, die mag je inzien en alleen op typefoutjes verbeteren. Als je de rechter wat wil melden moet je dat los bijvoegen of zelf bij de rechtbank bezorgen, had ik altijd bij mij omdat ik niet vertrouwde dat men mijn stuk wel mee zou geven.

Stichting KOG

https://www.stichtingkog.info/contact/

Deze stichting houd zich bezig met 'normale' ouders en grootouders die te maken krijgen met de jeugdbescherming en de Raad voor de Kinderbescherming.

OTS is een maatregel waarmee een gezinsvoogd toegevoegd wordt aan het gezin op last van de rechter. Die beoordeelt of jij het goed doet met je kind en kan je dwingend anders adviseren.
UHP is een uithuisplaatsing. In een deel van de gevallen loopt een OTS uit op een uithuisplaatsing.

Lees vooral de informatie op de site van de stichting KOG, wordt zonodig lid, je kunt je in gevallen dat je daarmee te maken krijgt ook persoonlijk door hen laten adviseren.

Het is een apart bedrijf die jeugdbescherming waarin ouders nagenoeg rechteloos zijn en verhalen worden geconstrueerd op basis van halve waarheden en feiten die meningen blijken te zijn.

Subjectief. Ingewikkeld om mee om te gaan. Vooral je hoofd koel houden en je mond dicht. Alles kan tegen je worden gebruikt.

Het zijn twee zaken

Bij de echtscheidingszaken hebben we de Raad alleen tijdens de zitting betrokken gehad. Zonder onderzoek. Ik weet ook niet of je het wel de Raad mag noemen. Ik dacht het, het is te lang geleden. Ze waren wel van de kinderbescherming.

Later hebben we bij de hulpverlening, mijn beide kinderen hebben een vorm van autisme, een zorgmelding gehad waardoor een onderzoek werd gestart.

Dat had te maken met onbegrip van de hulpverlening en verkeerde uitleg van de angst van mijn dochter. Dat werd in plaats van angst voor een onbegrijpelijke wereld met bedreigende situaties uitgelegd als (sexueel) misbruik en geweld door vader of broer. Nou ja, in het kort dan want er kwam een omvangrijk verhaal.

Erbij

Ze werden er tijdens de zitting bij betrokken. Zonder onderzoek.
De eerste zitting waren er een aantal die in een bijzaaltje met ons in gesprek gingen.
De tweede zitting was er een mevrouw die af en toe het woord gegeven werd door de kinderrechter. Zomaar.

Alleen tijdens de echtscheiding dus.

Nou ja, Amsterdam dus

Al jaren een proeftuin van projecten en projectjes. Misschien dachten ze wel een onderzoek te kunnen voorkomen door tijdig een advies te laten geven op grond van het mediatiegesprek of de zitting.

Zonodig had dat gevolgd kunnen worden door een echt raadsonderzoek. Dat gebeurde niet bij ons op dat moment.

Ook omdat ik na de 2e uitspraak van het hoger beroep niet in verweer ging. Ik had niet de indruk dat ik daar veel mee op zou schieten om juridisch in gevecht te blijven.
Ik heb de omgang zo veilig mogelijk gefaciliteerd door altijd beschikbaar te zijn voor kinderen en ex en te zorgen dat er zoveel mogelijk mensen bij betrokken waren.
Aanvankelijk ging ik zelfs het weekend zelf mee.:-)

De zorgmelding was ook zo'n projectje: Beter beschermd heette dat. We werden in hoog tempo opgeschaald van het AMK naar de Raad en de bedoeling was dat het dan snel tot een juridische maatregel zou leiden om de doorloopsnelheid te verkorten en snel 'veiligheid' te bieden. Er was immers zogezegd sprake van sexueel misbruik en geweld..
Maar zo werkte het uiteindelijk niet. Er bleek (gelukkig) door de huisarts geblokkeerd geen reden om direct tot UHP over te gaan, dus werden we in de 'gewone' procedure van onderzoek (roddelgesprekken met jan en alleman) gestopt.

Jouw zaak

Jouw zaak is anders. Vader heeft, hopelijk aan te tonen verslavingsproblemen. Daarbij gehinderd, ontwenningsverschijnselen, opvliegend gedrag. Niet in staat om voor een kind te zorgen. Zeker niet zo'n kleintje.
Er is geen uitzicht op dat dat voorlopig ophoud. Dus je handelt naar bevind van zaken.
De eerste drie jaar heeft vader bovendien op eigen initiatief, zijn handen te vol met zichzelf, geen contact gehad met zijn dochter.
Je gunt vader contact met zijn dochter en je dochter contact met haar vader. Hij kan zich een paar uur goed houden en dan kan het.
Mocht hij zijn problemen uitbreiden dan kan de omgang uitgebreid. Daar is voorlopig geen uitzicht op.
Als het kind groter is kan het makkelijker omgaan met een vader met verslavingsgedrag. maar zeker niet een peutertje van drie.

Uiteindelijk

Uiteindelijk beslist de rechter.
Maar hoe kalm, overtuigd en beslist jij overkomt, te meer kans heb je dat je gehonoreerd wordt.
Emoties beheersen. Nette kleding aan. Neem iemand mee. Oefen in onderkoelde taal.
Herhaal je verhaal in dezelfde woorden. Blijf kalm. Blijf kalm.

Heb je kans dat het zo gaat. Men wil ook geen risico nemen met een kleintje.

Bij ons was vader al vanaf de geboorte in beeld. We waren getrouwd. Er was geen aantoonbaar verslavings- crimineel- of ander gedrag. Ogenschijnlijk.