U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wanneer kunnen we ingrijpen?!
We zitten in een lastig parket, na de scheiding is de moeder van mijn stiefdochter verhuist en direct opnieuw gaan samenwonen. De huidige partner heeft nooit kinderen gewild. Deze relatie staat onder druk. We horen van mijn stiefdochter van 8 dat ze erg veel ruzie hebben en dat de huidige partner van moeder ze in het verleden met een mes heeft bedreigd en al meerdere keren heeft lopen roepen dat hij weg zou gaan. Hij blijft tot nu toe. We merken dat de spanning toeneemt en stiefdochter laat Mondjesmaat wat vallen. We proberen niet te opvallend uit te horen om haar niet te belasten, maar we hebben zelf geen controle omdat ze ergens anders woont. Stiefdochter weet ook van de partner van moeder dat hij nooit kinderen heeft gewild. Dat heeft ze laatst nog gezegd. Ze noemt ook dat moeder een nieuwe papa gaat zoeken waar ze dan gaan wonen. Dit heeft ze ook gedaan toen ze wegging bij mijn vriend. Moeder heeft een borderline/ narcistische structuur in haar persoonlijkheid en is zeer eisend, dwingend en manipulerend. Ze zal haar dochter nooit ergens anders laten (bij ons)wonen maar eigenlijk zitten wij te wachten op het moment dat we in kunnen grijpen. Echter is dat moment een grijs gebied. We zien nu al de schade die is aangebracht in het gedrag en uitingen van stiefdochter en ze is nog zo jong. Ze is erg loyaal, thuis mag ze alles en bij ons zijn grenzen, mogelijk zal ze niet snel zelf kiezen om bij ons te komen wonen. Er zijn nog heel veel voorbeelden te noemen die we in de loop van de tijd hebben opgeschreven. Maar dat gaat tever om dat allemaal te benoemen. Concreet;
Als moeder bij haar huidige partner weggaat en naar een andere man gaat samenwonen; is dat een gegronde reden om voogdij aan te vechten? Ivm instabiele thuissituatie?
Wat is de grens in deze situatie, wanneer kunnen we ingrijpen? Moeder doet al aan ouderverstoting, als we het niet hard kunnen maken dwz bewijzen, zijn we stiefdochter kwijt.
Kan iemand ons hiermee helpen?
Ps moeder en huidige partner zijn erg goed in mooi weer spelen en voor de buitenwereld zeer misleidend. Daarom zijn we bang dat save of veilig thuis niet genoeg grond ziet voor een gedegen onderzoek.
Arm kind
Ben soms blij dat ik niet in dat vak ben beland. De hele post druipt alweer van de afwijzing op echte of valse gronden van moeder, narcissistisch/borderline, en jeukende handen om er zelf een puinbak van te maken met 'ingrijpen'. En, o ja, ze zal vast niet voor jullie thuis kiezen want jullie hebben wel grenzen?
Elke hulp die je in gaat roepen zal moeite hebben om door de verhalen heen te kijken wat er nu echt feitelijk aan de hand is. Jarenlang getouwtrek volgt.
Gedegen onderzoek bestaat niet. Men gaat af op wat jullie en de omgeving te melden hebben en dat klinkt nu al zo onrealistisch dat je er weinig van kunt verwachten.
Ik wens je vooral veel sterkte en kijk ook eens naar jezelf, wat je zelf nu concreet kunt doen om het voor een kind fijner te maken al is het maar even.
Eens met AnneJ
De zoveelste stiefmoeder die vindt dat de biologische moeder niet goed voor haar eigen kind zorgt. En dat kind is de dupe.
Anders
Ik heb een vergelijkbaar verhaal meegemaakt. Niet als stiefmoeder, maar als goede kennis van de papa. Hij heeft jaren gevochten voor een beter leven voor zijn kind bij moeder.
Hij heeft het opgegeven, al heb je het gelijk aan jou kant (inclusief een civiele procedure waarbij rechter vader op straffe van dwangsom voor moeder gelijk heeft gegeven) het is niet op te lossen.
Het enige wat je kan doen is zorgen dat je stief een zo een prettig mogelijke tijd bij jullie heeft, waar ze leert, in rust leeft, geen stress ervaart en kind mag zijn.
@MarSy
Bedankt voor je reactie. Ja het is frustrerend om te zien hoe schadelijk het kan zijn en hoe weinig mogelijkheden de vader heeft om in te grijpen. We hopen vooral dat ze zelf naar ons toe wil, geen gedwongen situatie. En verder zorgen voor veiligheid en plezier als ze bij ons is. Hopen dat we haar toch een soort basis mee kunnen geven.
Tjonge (ot)
daar moeten we hier ook eens mee ophouden: stiefmoeders die raad komen vragen meteen afserveren als valse krengen die de echte moeder onterecht buiten spel willen zetten.
Want soms zijn er mensen (in dit geval de moeder) die voor hun kinderen zeer beschadigend gedrag vertonen. En dan kunnen die kinderen een andere ouder (in dit geval de vader) met een partner (de stiefmoeder) hebben hebben die dat goed zien en die heel goed snappen dat het voor een kind niet goed is om daar op te groeien. En aangezien er hier nu eenmaal meer vrouwen hun verhaal doen dan mannen zien we hier meestal de stiefmoeders.
Maar het gebeurt. En als het gebeurt is het niet goed voor een kind om in zo’n situatie op te groeien. Ik vind het niet meer dan normaal dat de andere ouder dan z’n best doet om het kind uit die situatie te trekken. Is toch fijn wanneer een kind wel terecht kan bij tenminste één van de ouders. En de meeste zorg op je nemen, betekent toch niet dat je de andere ouder meteen buiten beeld houdt.
Kijk, ik weet niets over de situatie van het stiefkind van ts en ik kan niet oordelen over het waarheidsgehalte van de specifieke situatie, maar het bij voorbaat wegzetten als onwaar en vals is in mijn ogen zeer onterecht.
@aagje
Ik ben pedagogisch geschoold en heb zelf een kind. En ik zie dat het niet goed gaat. De dingen die stiefdochter zegt en als ik zie hoe moeder haar kind onder druk zet. Daarbij lijkt het me wel degelijk een serieus probleem als ze idd bedreigd wordt door stiefvader. Waar het probleem zit is het bewijzen. Het is kort door de bocht gezegd nog niet genoeg uit de hand gelopen. Wanneer is het dan wel genoeg uit de hand gelopen, dat is mijn grote vraag. En frustratie. Ze is graag bij ons, en we hebben haar graag bij ons. We hopen dat ze dat voelt en dan zelf een keuze gaat maken. Het laatste wat we willen is in een strijd komen, want die wordt over haar rug gestreden. Maar als haar veiligheid in het geding is moet het wel.
Vader
Kan vader uit grond niet eens op school gaan praten over hoe zij vinden dat het met je dochter gaat qua gedrag, leren of ze de scheiding goed verwerkt etc. Dat je je zorgen maakt omdat hij dit en dat gedrag bij haar ziet etc. Dat hij zich afvraagt of ze dat op school ook zien. Hou het dan alleen op vader zijn eigen rol en het kind, dus zonder gelijk moeder en stiefpa van alles te beschuldigen of school het gevoel te geven dat ze partij moeten kiezen. Misschien krijg je zo een signaal op school om je stiefdochter eens wat beter te monitoren, kindgesprek te voeren en het eventueel te bespreken in het zorgoverleg om zo een balletje te laten rollen.
Kind zal niet kiezen om bij jullie te gaan wonen
Dat betekent dat ze haar moeder afwijst. En dat doen kinderen niet zo snel. Die zijn loyaal. Zeker als kind weet dat moeder er tegenin zal gaan.
En juridisch gezien mag kind ook niet kiezen.
Hebben jullie nu een 50/50 verdeling? Zo niet, kun je kijken of kind wat langer/vaker kan komen onder het mom van ‘eerlijk verdelen’ .
En ook school betrekken
Gaat niet helpen. Dit kind gaat opgroeien in 2 werelden: die bij moeder en die bij vader.
De wereld bij moeder wordt niet beter, hooguit slechter. Hoeveel hulp/meldingen of wat dan ook je gaat doen of laat doen, het gaat niet helpen. Ook als de politie 100x voor de deur staat vanwege agressie en geweld, blijft kind daar. Het is nooit erg genoeg, tot moeder zelf zegt het niet meer te kunnen, maar reken daar maar niet op.
Dus kan je alleen maar zorgen dat ze in de wereld bij vader rust heeft, een uitlaatklep voor de stress en haar tools meegeven hoe om te gaan met de stress bij moeder. En proberen te sturen op meer bij vader, maar ook daar moet je rekenen op veel weerstand bij moeder: anders klopt het plaatje van de buitenwereld niet meer. Dus de vraag is of dat gaat helpen
@annaniem
We hebben dat bij de vorige school gedaan en toen er teveel duidelijk werd is ze op een andere school gezet. We weten dat we zeker niet met een vinger moeten wijzen. En proberen het bij onszelf te houden. We hebben verschillende info, oa van juridisch loket en wijkteam. Allemaal zeggen ze dat wettelijk gezien we wel wat kunnen maar dat de uitvoering ervan anders ligt en dat moeder de wet aan haar laars kan lappen zonder dat er daadwerkelijk gevolgen zijn. Gevolg is toename in manipulatie en ouderverstoting en toename stress en druk op stiefdochter. Die ervaring hebben we al.
Ik snap het dat ze altijd loyaal aan moeder blijft, had ik vroeger ook. Ik schrik er wel van om te lezen wat de ervaringen zijn van mensen hier.
Vaker naar vader
Moeder wil haar kind niet vaker bij vader laten zijn dan strikt noodzakelijk. En wanneer ze kan en ze wil een uitje in ons weekend gaat ze haar kind manipuleren om niet naar vader te gaan.
Zakelijk blijven
Is vaak handig. Dus: nee afspraak is bij vader dus daar wijken we niet van af, jammer dat je nu het uitje mist. En dan rustig en vriendelijk blijven naar moeder en naar kind gevoel benoemen: ja het is niet leuk dat jij niet mee kan omdat je naar papa moet.
@MarSy
Bedankt voor je begrip en tips! Je weet precies waar het over gaat. Is prettig.
netwerk
Veilig Thuis kan inderdaad behoorlijk tegen je werken als ze niets vinden. Valse (of niet-onderbouwde) beschuldigingen worden steeds meer als een vorm van oudervervreemding en dus kindermishandeling gezien.
Probeer vooral te zorgen dat je kind iemand heeft/krijgt anders dan de ouders waar ze mee kan praten. Een vertrouwenspersoon op school, een coach, iemand... Als ze jullie niet meer alles durft te vertellen (uit loyaliteit naar de moeder / angst voor de gevolgen), dat ze nog iemand anders heeft waar ze haar verhaal kwijt kan.
En ja, het gebeurt nog wel eens dat vaders die hun kinderen liefst zo min mogelijk zien, zich tegenover hun nieuwe vlam voordoen als zielig slachtoffer van een secreet van een moeder en een bevooroordeeld rechtssysteem. En die nieuwe vlam slikt dat verhaal voor zoete koek en komt hier op het forum als "stiefmoeder" vragen wat ze aan het probleem kan doen. Dus vandaar de negatieve reacties.
@syboor
We hebben wel eens gezegd dat ze dingen die ze ons niet durft te vertellen wel aan de juf mag zeggen. Dat lijkt ze niet te durven, ze reageert dan in ieder geval niet. We willen ook niet teveel druk zetten. Maar we kunnen het wel af en toe laten vallen natuurlijk. Zodat ze het toch een beetje oppikt. Wie weet komt ze een keer zover.
Wiedan
Het zou natuurlijk kunnen dat ze niet reageert omdat er niets te vertellen valt. Waarom zou je dan blijven aandringen?
Keuzes
Je kunt ook kiezen om haar moeder heel te houden en te stoppen met het ondermijnen van de relatie die de dochter met haar heeft. Hoe fijn zou het zijn voor dit meisje om door jou opgevoed te worden? Haar moeder kent ze al vanaf dat ze geboren is, ze komt uit haar moeder voort, ze herkent zichzelf in haar moeder. En dan kom jij omdat jij pedagogisch onderlegd bent, haar veiligheid wil geven en een basis?
Maar dat kan alleen als je het natuurlijk ouderschap van haar moeder ontkent?
Wat voor pedagogiek is dat?
Je kunt er voor kiezen om dat los te laten en je te beperken tot je rol. Zijdelings bijdragen aan het leven van dit meisje doordat je een relatie hebt met de vader en het verder aan haar vader en moeder overlaten. De tijd die je met haar doorbrengt laat je je pedagogische intenties gewoon even los en zorgt dat het gewoon gezellig is en dat iedereen aan zijn natje en zijn droogje komt en dat er plezier is. Stop met 'opvoeden'. Dat is niet jou rol en je maakt het juist moeilijker voor het meisje.
Moeders en vaders zijn vast niet perfect en het leven zit vol risico maar splittende volwassenen maken het alleen maar erger. Reageer op gedrag, wat goed is en wat niet goed is maar leg niet op elke slak zout en speel niet op de man maar op de bal.
Dat is ook voor het meisje betrouwbaar.
Opvoeden is niet je houden aan regeltjes, of 'grenzen', maar goed voorleven en ruimte bieden voor groei en ontwikkeling. Met behoud van de relatie.
Annej
Allemaal leuk en aardig, maar als deze moeder er voor zorgt dat dochter opgroeit in een agressieve omgeving met weinig veiligheid kan je dit natuurlijk niet echt menen.
Ik ben het vaak met je eens, maar soms is het ECHT waar dat moeder ongeschikt is en vader wel geschikt. Dan nog steeds is jeugdzorg niet de oplossing terwijl dat in dit soort situaties wel zou mogen
Klopt marsy
Maar het zijn zelden de nieuwe ('pedagogisch geschoolde') vriendinnetjes van de vader die daar objectief over kunnrn oordelen. Zeker als die zich dan ook nog diagnoses als borderline veroorloven zonder kennis op dat gebied.
Ja Marsy
Dat kan zo zijn, maar vader heeft de verantwoordelijkheid ook niet op zich genomen en dan zou stiefmoeder dat doen? Tot ze er genoeg van heeft en de relatie met vader verbreekt of kind moet het huis uit? Hoe denk je dat dit soort situaties zich uitwerken?
Tenzij er strafbare aantoonbare zaken aan de orde zijn kun je niets en kromme tenen horen erbij, maar wie bepaalt er hier nou welk ouderschap wel geschikt is en niet geschikt? Dat is een academische discussie die niets betekent in het leven van dit meisje. Jij kunt wel een verschil maken in het leven van dit meisje maar niet door als omstander het ouderschap van de moeder verdacht te maken zonder dat dit consequenties heeft voor de relatie die je met het kind hebt.
Ik lees
In #11 dat vader zich wel bemoeit met bijvoorbeeld school en moeder kind van school haalt en elders plaatst. Dat er op juridische gronden gelijk is voor vader en dat moeder kind manipuleert niet naar vader te willen door express leuke uitjes te plannen als kind naar vader moet.
Dat is ouderverstoting en zeer ongezond voor het kind. De tegenreactie van vader en stiefmoeder is overigens ook ouderverstoting wat dus ook niet gaat werken.
Het kind wordt verscheurd door vader en door moeder, ook zonder stiefmoeder. Ik ga er hier vanuit dat stiefmoeder vader wil ondersteunen en daarom een bericht plaatst. Jij lijkt er vanuit te gaan dat stiefmoeder dit alleen maar doet voor haar eigen gewin/goede gevoel "kijk mij eens een goede moeder zijn" ik lees dat niet. Ik lees oprechte zorgen.
Er zijn alleen maar verliezers, het kind de grootste van allemaal.
In de ervaring die ik heb, groeit het kind nog steeds verscheurt op, vader heeft contact en doet wat hij kind. Ik weet nu al dat kind na 18de nog flink wat jaren therapie nodig heeft, wat niet nodig was als er geluisterd was naar vader en dat vind ik jammer.
Het enige advies aan stiefmoeder en vader is stop met vechten, maar blijf zakelijk als het over vastgelegde rechten zoals ouderschapsplan en tijd bij vader en moeder gaat. En hoop dat het kind voldoende copingstrategien heeft om hier later mee om te gaan
Nou inderdaad
En je moedigt omstanders niet aan om ook een bijdrage te gaan leveren aan het gevecht. Dat ondermijnt kwetsbare opvoedsituaties alleen maar verder.
AnneJ
Wat bedoel je met omstanders aanmoedigen? En wie zijn die omstanders?
Ik snap je bericht niet.
Omstanders
Stiefmoeder is een omstander in het leven van dit meisje. Ze komt binnen via vader en is niet de ouder maar een oordelende volwassene. Het ouderschap ligt hier primair bij vader en moeder hoe goed 'omstanders' het ook bedoelen. Ouders hebben die levenslange band met kinderen die omstanders over het algemeen echt niet hebben.
Overigens
Omstanders zijn ook de school en uiteraard Save en Veilig Thuis. Hoe meer omstanders hoe meer het gevecht oplaait. Her en der fikkie stoken gaat een kind niet helpen. Want ook iedereen heeft een eigen agenda.