Vrijetijdsbesteding kinderen

Helaas

bevindt ik mij in kringen (ook vanwege vrijwilligerswerk) waar het heel vaak fout gaat. Daarbij zijn de kinderen altijd de dupe

A@paddington

WoW!!!
Geweldig hoe je dat beschrijft, compliment!

Paddington

Gelukkig verkeer ik dan in andere kringen.
Wel 1 vader die er de brui aangaf, maar verder vooral goed contact voor de kinderen. Bij sommigen had ik ook niet door dat ze gescheiden zijn.

De goed verlopen scheidingen krijgen natuurlijk ook veel minder aandacht.

Noet

klopt, daar ben ik mij van bewust. Helaas blijkt er uit te cijfers dat goed verlopende scheidingen steeds minder voorkomen.

Paddington

Als moeder moet je toch ook maar slikken dat je kind in het weekend van vader ook bij zijn vriendin is die jij als moeder misschien ook wel niet geschikt vind? Dat is dan wel maar een paar dagen maar toch..
Ik vind dat je de vaders nu wel een beetje te zielig neerzet. Meestal zijn hun toch degene die de meeste uren werken en dan zou je kind dan naar opvang moeten in een 50/50 regeling terwijl de moeder gewoon thuis is.
Het is in meeste gevallen amper haalbaar een 50/ 50 regeling...ik denk dat we hier in Nederland nog aardig vastzitten in een bepaald rollenpatroon,uitzonderingen daargelaten.

...en

....als kind moet je het maar slikken dat je vader meer tijd doorbrengt met zijn stiefkinderen dan met jou.

Ik heb ook niet echt medelijden met vaders die zo ver weg verhuizen voor de nieuwe liefde dat regelmatig contact met hun kinderen niet meer mogelijk is.

Paddington, welke cijfers bedoel je?

"Helaas blijkt er uit te cijfers dat goed verlopende scheidingen steeds minder voorkomen."

Ik ben hier niet in thuis. Waar kun je dit soort cijfers vinden?

Utr. onderzoek: toename 15 procent na invoering Ouderschapsplan

http://zembla.vara.nl/seizoenen/2013/afleveringen/10-10-2013/ouderschapsplan-leidt-tot-meer-vechtscheidingen
"Het verplichte ouderschapsplan voor scheidende stellen met kinderen leidt juist tot meer ruzie rond de scheiding. Dat blijkt uit een evaluatie van het plan door twee echtscheidingsdeskundigen aan de Universiteit Utrecht. De in 2009 ingevoerde maatregel, bedoeld om de problemen van kinderen na een scheiding te verminderen, lijkt daarmee averechts te werken.
Vechtscheidingen met 15% toegenomen
Uit het Utrechtse onderzoek blijkt dat het aantal vechtscheidingen na de invoering van het ouderschapsplan met 15 procent is toegenomen. Depressieve gevoelens van de kinderen namen in die periode met 20 procent toe. Het ouderschapsplan bevat afspraken die de ouders maken over de opvoeding van de kinderen. Het is onderdeel van de Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding, die vijf jaar geleden in werking trad."

Jip:
Mijn dochter s ook bij haar vade die 4 lange dagen per week werkt.
Ma vrij en z is hij vrij en za werkt hij vanaf 2 uur pas...
De rest van de schoolwerk zorgt vriendin van papa voor haar ook zo op zaterdag als hij de avond werkt.
En ja ik ben door de weeks ook x vrij als ze mijn dochter bij zijn vriendin is... Maar ja?!
Je hebt niet overal meer de controle op...
Je kan niet alles met je ex samen oplossen dat is niet haalbaar.
Maar een fiftyfifty fiftyfifty regeling is wel haalbaar vaak alleen willen de meeste het niet omdat de nieuwe partner een grote rol gaat bijdragen.

Huh Jip?

Hoezo is een moeder 'gewoon thuis'? Moeten die niet werken voor de kost dan?
Volgens mij is juist vaak een scheiding een aanleiding om de werk-zorg verdeling weer evenrediger te maken. In sommige situaties is dat positief: ik ken een situatie waar de scheiding vader eindelijk zover kreeg dat hij meer tijd aan zijn kinderen ging besteden en de moeder na jarenlang om de hete brei heen draaien en niet uit haar comfort zone durven de arbeidsmarkt opging en achteraf zei dat ze dat jaren eerder had moeten doen.
Persoonlijk vind ik de situatie dat een man veel werkt en een vrouw niet of weinig niet een standaard uitgangspunt.
Ik weet en snap dat er situaties zijn waardoor je uiteindelijk zo'n keuze maakt en in de gevallen die ik ken heb ik daar bij sommige meer begrip voor dan bij anderen maar t lijkt me dus niet een uitgangspunt.

moederdochter6

Ik zeg niet dat het niet kan...fijn dat het bij jou wel lukt op deze manier..

Maar het zou mijn keuze niet zijn dat vriendin van vader voor mijn kind zorgt een groot deel van de tijd dat kind biij vader is en ik gewoon thuis ben als moeder...
Andersom trouwens net zo goed niet....

Ieder zijn keuze daarin maar ik zou me er absoluut niet goed bij voelen.

Je leest niet goed...vaak werken vaders meer uren dus zou het zomaar kunnen dat vader werkt op dagen dat moeder thuis is...dan zou kind dus ergens ondergebracht (leeftijdsafhankelijk) moeten worden terwijl moeder thuis is...

Ik zet er ook bij in de meeste gevallen...in mijn geval dus bijv...heeft niks met uit je comfortzone komen te maken want ik heb altijd gewerkt...maar niet fulltime.

Jip ik vind dat ook echt niet leuk.....
Maar ik kies ervoor dat mijn dochter niet heen en weer hoeft.
En ze ziet dat de vriendin van papa ook een veilig thuis is en dat ze niet hup naar maar ma ahoeft als papa werkt.

Want ook dat kan niet altijd want ik moet helaas ook geld verdienen....

moederdochter6

Snap ik hoor dat je niet altijd een keuze hebt...

ik ben het eens met Jip

waarom moet een kind bij een vreemde zitten als 'n ouder gewoon thuis is?
het is nog steeds een plicht van elke ouder om zorg te bieden. Als er dan 2 ouders zinden bieden in principe die beide ouders die zorg. is 1 ouder wat vaker thuis dan is dat maar zo.

Wat ik zo raar vind in dit land is dat er is in de B.V. wat huwelijk heet bepaalde afspraken gemaakt, een van die afspraken kan dan zijn dat 1 ouder meer thuis is voor de kinderen. Dan wordt ineens de B.V. opgeheven waardoor die ene ouder min of meer wordt gedwongen wordt de arbeidsmarkt op te gaan waardoor n kind noodgedwongen de opvang in moet.

In mijn geval was/ben ik de part-timer. vanaf het begin heb ik aangegeven 50/50 te willen, ex wilt 12/2.
ex werkt 4 dagen, ik kan mijn werktijden meer in de schooltijden laten vallen. Ik heb aangegeven op dinsdag,aansluitend op maandag gewoon de zorg aan dochter te kunnen geven. elke dinsdag zit mn dochter 1 wijk verderop bij een oppasmoeder of alleen thuis. En ex komt ermee weg, het biedt zogenaamd rust.

Vreemd

dat er uitgegaan wordt dat de vrouw meer thuis zou zijn. In mijn ogen is het namelijk niet meer dan logisch dat je als vrouw ook gewoon werkt. Zeker als je gescheiden bent zul je als vrouw ook moeten werken, jij bent dan immers net zo verantwoordelijk voor de financiële ondersteuning van je kind/kinderen als je ex-partner. Ik werk dus 'gewoon' 40 uur per week.

@AnneJ, bedankt voor het opzoeken van het artikel.

Ik ben het met de opmerking eens dat een vrouw zich ook maar neer moet leggen bij de vrouw die in de weekenden bij de vader is. Maar daarin zit in mijn ogen een groot verschil: de tijd die deze vrouw in de meeste gevallen met de kinderen doorbrengt. 2 van de 14 dagen is niet te vergelijken met 12 van de 14 dagen.

Ik merk dat ik tegen wat schenen aan heb geschopt. Toch blijf ik achter mijn mening staan. Over het algemeen worden de kinderen en de mannen de dupe van een scheiding als het gaat om het doorbrengen van tijd met elkaar. Daarom denk ik dat je als maatschappij moet gaan vechten voor een gelijke behandeling van vaders en moeders. Waarom is het alom geaccepteerd dat een vrouw minder werkt, daardoor een grotere financiële steun van de man nodig heeft om voor de kinderen te zorgen (dan heb ik het alleen over de KA), waardoor de man wel verplicht is om zoveel te blijven werken en daardoor dus weggezet wordt door de vrouwen doordat er gezegd wordt: ja, maar jij werkt de hele week, ik niet, dus de kinderen zijn bij mij beter af. Wat geeft de vrouw dat recht? Waarom hebben veel vrouwen sowieso het idee dat zij hun macht mogen misbruiken?

In een aantal landen om ons zijn, zijn er wetten waarin het voortgezet ouderschap niet meer alleen een civielrechtelijke zaak is, maar ook een strafrechtelijke zaak. Dat zou in mijn ogen ook goed zijn in ons land.

Zet ik vader als de zielige partij neer? Misschien wel, maar helaas is het scenario wat ik schets voor veel vaders de praktijk. Vaak is het zo dat vaders gewoon echt gepest worden door moeders. Overal wordt er gesproken over pestgedrag en hoe schadelijk het is voor mensen. Er wordt maar weinig aandacht geschonken aan vaders die volledig buitenspel worden gezet, die volledig genegeerd worden door een moeder en daarbij ook nog als de slechterik wordt afgeschermd. Iedereen kent het beeld wel: een klein jongetje dat door een grote etterbak vreselijk wordt gepest op school. Iedereen zal er een schande van spreken. Helaas gebeurt het in ons land dagelijks door moeders die hun ex-partner volledig uit het leven van kinderen willen wegsnijden en daarvoor alles uit de kast trekken. Pas op het moment dat het uit de hand loopt (bijvoorbeeld Ruben en Julian) wordt er aandacht aan besteed. 25% !!!! van de kinderen ziet een van de ouders niet meer een jaar na een scheiding. Waar is hun recht? Wanneer worden wij als maatschappij nu eindelijk eens wakker en stoppen we met het geloven van voornamelijk moeders, zonder dat er bewijzen zijn? Scholen, hulpverleners en de RvdK hebben nog allemaal heel veel moeite met echt objectief kijken naar een situatie.

Ik heb het van heel dichtbij gezien. Een dossier vol met keiharde bewijzen van misdragingen van moeder, maar moeder wordt gelooft als zij zegt dat vader een slechte man is en de reden is dat het niet goed gaat met de kinderen. Voor mij totaal onbegrijpelijk.

Paddington

Toch ben ik het niet met je eens.
Misschien dat ik het dan teveel naar mijn eigen situatie trek maar mannen met volledige goeie banen kunnen niet ineens in deeltijd gaan werken of zoals mijn ex willen dat niet...ik heb in mijn huwelijk al moeten strijden dat hij 1! ochtend thuis was voor de kinderen en als ik uit mijn werk kwam hij al met jas en laptop in de gang stond om weer te gaan werken ( op vrijdagmiddag)
Vaak had ik dan ook al een sms gehad waar ik bleef...

Er was na de scheiding ook geen sprake van dat hij minder ging werken dus ja dan zijn de consequenties dat je meer bij moet dragen aan kinderalimentatie omdat je nou eenmaal een topsalaris verdient (wat mede mogelijk is geworden doordat moeder minder werkte zodat vader carriere kon maken...in ons geval)
Ik vond dat destijds prima maar je komt dan meestal toch in een 12/2 verdeling uit na een scheiding.
Daar komt bij dat hij geen enkel moeite deed om de kinderen een keer een dagje te halen als ze bijv een studiedag hadden...ook in voorjaars en herfstvakantie wilde hij de kinderen niet want hij had geen dagen genoeg.
Maar wel een jaar later met nieuwe vriendin en kind op skivakantie gaan in de voorjaarsvakantie en onze kinderen hadden het nakijken.
Zo kan ik talloze voorbeelden noemen dus dan geef je het wel een keer op om een goede verstandhouding te houden..

Eddeped: vriendin van papa is natuurlijk geen vreemde.
Het is alleen denk ik fijn als de kinderen met beide partners van de papa en mama overweg kunnen.
Ik heb 2 vrije dagen doordeweeks omdat ik om het weekend werk en onregelmatig werk in de zorg.

Natuurlijk is bij iedereen de situatie anders.

En alles moet een plek krijgen
Ik stond analyse het begin ook niet om de 50/50 regeling te springen

Wat jammer dat je dan opgeeft voor je kinderen. In mijn ogen geef je daarmee een verkeerd signaal af.

Mijn ex werkt ook niet minder voor ons kind. Onze dochter ziet daarom de vriendin van haar vader meer dan dat ze haar vader ziet. Vader gaat ook op vakantie met vriendin en haar kinderen naar Italië en zijn eigen kind mag niet mee. Mijn ex verdient ook een top salaris dankzij mij (ik heb hem echt door zijn studies heen getrokken), helaas ziet mijn kind daar weinig van, daar alles opgaat aan de vriendin en haar kinderen. Ik vertel mijn kind dat ze altijd welkom is bij mij, maar dat ik ook heel goed begrijp dat zij haar vader wil zien. Ondanks mijn slechte ervaringen met mijn ex als vader zijnde, zie ik dat de meeste vaders niet zo zijn. Daarnaast heeft mijn kind de gelegenheid om haar vader goed te leren kennen.

Daarnaast ben ik van mening dat je als moeder zijnde zaken los moet gaan laten. Een vader heeft net zo veel verantwoording als een moeder. Pas op het moment dat een vader volop de kans heeft gekregen om zijn verantwoording te nemen en dat bewijsbaar niet doet waarbij de kinderen gevaar lopen, mag je in mijn ogen als moeder deze verantwoording overnemen.
Dus als vader een nieuwe vriendin heeft en hij zorgt ervoor dat het kind bij zijn vriendin is op de momenten dat hij werkt, dan zul je als moeder je daarbij neer moeten leggen.

Daarnaast hoef je natuurlijk niet in een 12/2 uit te komen, al werkt de vader 40 uur en de moeder parttime. Jullie hadden er ook voor kunnen kiezen dat de kinderen naar een BSO gaan, zodat jij meer uren kunt werken en vader de kans krijgt om te ervaren wat het is om niet alleen een weekend verantwoording te hebben.

Jullie hebben namelijk samen gekozen voor jullie kinderen, jullie zijn samen verantwoordelijk. Geef hem dan ook die verantwoording.
Mijn ex werkte en werkt ook veel, daarnaast sportte hij 4 avonden in de week en veel in het weekend. Hij kwam er vanzelf achter dat zoveel sporten niet handig is, als je een kind thuis hebt zitten (elke oppas zoeken is lastig en duur). Hij is daarna veel meer gaan ondernemen met zijn kind, leuk voor vader, leuk voor kind.

Jouw post bevestigd het beeld dat ik heb van veel moeders: jij wil de verantwoording niet delen met de vader van je kind(eren). Er is altijd wel een reden (smoes) dat het beter zou zijn voor de kinderen als ze maar weinig tijd bij hun vader zijn. Als een vader zich daarbij neerlegt is het niet goed, want dan worden er verhalen verteld van: 'hij haalt ze nooit eens op een studiedag op om bij ze te zijn' en 'hij gebruikt zijn tijd liever voor zijn vriendin en haar kinderen'. Als hij zou willen dat zijn kinderen meer bij hem zijn dan is het ook niet goed: "hij heeft nu al weinig tijd voor ze, hoe kan hij een hele week voor ze zorgen?' of 'de kinderen zien zijn vriendin meer dan hun vader'. Kortom linksom of rechtsom het is nooit goed. Waar is de tussenweg? Waarom heb je niet gewoon gezegd: "het zijn onze kinderen, dus jij gaat er maar voor zorgen dat jij ze om de week een stabiel thuis kan bieden".

Ik ben van mening dat bij een echtscheiding het uitgangspunt moet zijn: toen samen ouder, nu samen ouder. Beide evenveel verantwoording, dus 50/50 verdeling. Alleen als het echt niet gaat kan het worden aangepast. Hierdoor is er voor beide ouders ook meer ruimte om zelf weer een leven op te bouwen na de scheiding. Om de emotionele kant op een goede manier te verwerken, zonder dat de kinderen ermee belast worden. Dat is in het belang van de kinderen.

Anne J

een toename van 15% zegt niets over het totaal.
Eerst waren er 100 vechtscheidingen nu zijn het er 115, maar op een totaal van 100.000 scheidingen is dat nog steeds een heel klein beetje.

Het aantal scheidingen in dit voorbeeld is fictief! Alleen om duidelijk te maken dat dit eigenlijk niets zeggende riooljournalistiek is.

Om echt iets te kunnen zeggen moet je ook de andere cijfers weten. En die staan er dan weer niet bij.

Paddington, inderdaad

Amen Padington (post 146)! Zo zie ik het precies. Helaas gaat het in veel gevallen fout, maar tussen mijn ex en mij loopt het goed op die manier.

Ook mijn ex maakt keuzes waar ik het niet mee eens ben, laat kinderen tot de laatste minuut in de BSO, ook als het niet noodzakelijk is, bv om zelf naar een borrel te gaan, hij laat ze vaak heel regelmatig thuis, gaat wel met zijn vriendin maar bijna nooit met onze kinderen op vakantie, stuurt de kinderen in hun vakantie op kamp en doet er zelf niets mee "ondat hij te weinig vakantie heeft". En ondertussen opscheppen dat hij 37 vrije dagen per jaar heeft?! Dat zouden mijn keuzes niet zijn, maar ja, we zijn gescheiden, hij moet het op zijn manier doen. En laten we wel wezen, een vakantiekamp of in de zomer naar opa en oma kan ook heel leuk zijn.

Ik werk ook fulltime (gelukkig met glijdende uren) en ik kies ervoor om in de week dat de kinderen bij mij zijn vroeg te stoppen met werken (wat ik de week daarna dus moet inhalen), en mijn vakantiedagen wel vrijwel allemaal aan de kinderen te besteden. Hopelijk vinden ze het fijn dat ik er na school voor ze ben en doen ze mooie ervaringen op in de vakantie.

Paddington

Vader neemt die verantwoording dus niet...heeft zelf geen concrete stappen gezet om tot een andere verdeling te komen dan 12/2...dus ja dan neem ik zelf verantwoording voor mijn kinderen. Als je elke nul op rekest krijgt als je hem probeert te betrekken dan stop je daar vanzelf mee en los je het zelf wel op. Als jij dat dan ziet als een moeder die niet wil delen met vader heb je het mis...vader is degene die niet investeert om dat te doen...roept altijd ik wil ze meer zien maar stappen zetten ho maar...

En nee ik geef niet op voor mijn kinderen...ze gaan op de afgesproken tijden gewoon naar hun vader en ik leg daarbij niks in de weg...ik steek alleen zo weinig mogelijk energie in vader...ook omdat ik de energie simpelweg niet heb... (zit samen met kids in een heftig rouwproces waar ik verder niet over wil uitwijden...)

Niki73

Knap dat je je daarbij neer kan leggen zoals vader bet aanpakt ik zou me thuis op zitten te vreten als ik dat zou weten...
Jij werkt fulltime dat scheelt dan nog maar ik zou daar echt last van hebben als er zo met de kinderen omgegaan zou worden..

paddington

ik kan het niet vaak genoeg zeggen maar ik ben het zo met je eens en kan mij zo in je vinden.
als ik zeg dat mijn ex mij pest wordt ik gezien als iemand die zichzelf in de slachtofferrol zet.
Ik verewijjs ook regelmatig naar die 2 jongetjes, vermoord door hun vader. Die vader heeft inderdaad de daad verricht en is uiteraard niet goed te praten maar die moeder is er net zo schuldig aan zo niet het meest schuldig aan dat die vader hiertoe werd gedreven. Voor mij zal het een normale zaak zijn als die moeder vervolgd zou worden voor medeplichtigheid aan moord, want dat is ze in mijn ogen. Die vrouw kreeg zelfs op de nationale tv de gelegenheid om "haar" verhaal te vertellen waarbij ze nog een keer heel subtiel haar ex kon naschoppen!
ook na dit geval was nederland korte tijd onthutst, er zouden dingen gaan veranderen. de Kinderombudsman die een kritisch rapport heeft geschreven wordt nu aan de kant gezet, dat is wat er wordt veranderd!
Jeugdhulpverlening weet er eigenli;ijk niet mee om te gaan en maken protocollen, niet om situaties te veranderen/verbeteren voor kinderen, nee om zichzelf juridisch in te kunnen dekken mocht het weer mis gaan, dat is wat er zoal is veranderd na dit drama!