Verandering sport zoon nu op zaterdag

Fani

Hoe oud is je kind?

gokje

Kind zat eerst op woensdagmiddag op judo, moeders bracht en haalde 'm. Had pa geen last van. Kind is nu 7 en wil op voetbal. O nee sorry, ex heeft dat besloten. Ai, dat valt lastig te combineren met de weekendplannen van pa.

Misschien moet je een vereniging zoeken die wedstrijden op woensdagmiddag organiseert?

Hoezo wordt het jullie allemaal opgelegd? Jouw vrouw en kinderen hoeven toch niet mee? Jouw eigen kinderen zullen ook hun eigen clubjes hebben of krijgen. Of mogen die wel op voetbal/hockey maar jouw zoon niet?

Anna G

Er zijn natuurlijk meer mensen bij betrokken. Als een kind besluit om een bepaalde hobby uit te oefenen dan zoek je naar mogelijkheden daar toe. Soms kan het niet. Daar kunnen allerlei redenen voor zijn. Mijn eigen kinderen mogen ook niet zo maar overal op. Het moet we binnen het budget en de tijd passen. Ik kan niet de wensen van één kind centraal stellen. Het moet voor iedereen te doen zijn.
Dat is binnen één gezin al zo. Laat staan als je te maken hebt met gescheiden ouders. Wij vinden het belangrijk dat er regelmatig contact is met beide ouders. Dus we kiezen er voor om de weekenden bij de andere ouder prioriteit te geven. Ook omdat we denken dat het in belang is van zoon om dat te doen. Het gaat niet alleen om onze eigen wensen maar om de wensen en mogelijkheden van alle familie leden.
Soms kan hierdoor iets niet.Dat is vervelend natuurlijk voor iedereen maar soms is iets gewoon niet haalbaar.
Natuurlijk zou het makkelijker zijn voor zoon als we dichter bij elkaar in de buurt zouden wonen maar door de omstandigheden kan dat nu eenmaal niet.
Overigens wonen nog de moeder noch de vader van mijn stiefzoon meer in de woonplaats waar ze samen hebben gewoond dus wat dat betreft is er geen schuldige. Ze zijn allebei al meerdere malen verhuisd.

Samen doen

Samen met je kind naar sport, muziek, zwemmen, paardrijden, gaan kan juist voor gescheiden ouders een goede manier zijn om goed contact te houden met je kind en echt bij te dragen aan diens leven.

Maar vaak heeft het ook te maken met je eigen achtergrond. Werd het bij jou thuis belangrijk gevonden, vind je het zelf belangrijk, dat je kind meedoet aan die dingen, of vind je het wel best om in het hectische leven samen te cocoonen thuis. En wat vinden je kinderen daarvan?

Anna G

"Mijn eigen kinderen kunnen vast wel op clubjes, voetbal of hockey en mijn zoon niet?"

Ik vind je erg oordelen, terwijl je meer dan de helft van het hele verhaal niet kent en daarbij mij ook niet.

Mijn eigen kinderen? Daar hoort mijn zoon toch ook bij? Het heeft vooral met de financiën en logistieke redenen te maken dan dat ik iets niet wil.
Wij zijn een samengesteld gezin met 4 kinderen, daarvan zijn er 3 van mij en 1 van mijn vrouw. Natuurlijk hebben we er allemaal mee te maken als ik die zaterdagochtenden weg ben.
Met mijn ex heb ik 2 zoons.
Ze zijn 7 en 10 jaar.
Het gaat nu over mijn oudste zoon, hij heeft inderdaad al die tijd op judo gezeten en wil nu graag voetballen.
Ik wil daar heel ver in mee gaan, (ik vroeg ook naar ervaringen en oplossingen in mijn eerste post), vandaar mijn voorstel naar haar toe dat ze ze dan later brengt dan hoe het nu al 5 jaar gaat. Dat gaat wel van onze tijd samen af, de tijd die we al zo weinig hebben.
Ik zou heel graag mijn jongens vaker willen zien, spreken, informatie willen hebben maar dat houdt ex tegen, wat ik al zei ik heb zoveel strijd en gedoe gehad ik kan niet meer.
Ze haalt het onderste uit de kan wat alimentatie betreft en laat ze liever naar opa en oma en de oppas gaan dan naar mij, dit heb ik zwart op wit en heb het zovaak geprobeerd dat ik ze kan ophalen en dat ze bij mij kunnen zijn bij marge dagen oid.
Ik werk erg onregelmatig, heb geen vast rooster. Ik ben afhankelijk van collega's hun goodwill om nu vaak het eea voor elkaar te krijgen.

Net als met verjaardagsfeestjes van vriendjes als ik samen met hun moeder een afspraak omtrent halen en brengen kan maken en wij hadden die dag verder nog geen plannen dan moet dat natuurlijk gewoon doorgaan. Ook schakel ik mijn ouders wel eens in om ze op te halen en brengen.

Overleg

Ik begrijp dat je het overleg met je exvrouw ook niet te doen vind. Misschien kun je een 'tegenbod' doen en haar vragen om de kinderen vrijdagavond te brengen rond 20.00 uur en dat jij ze zondagavond rond dezelfde tijd terugbrengt? Ik heug me nog zo'n kind dat het vreselijk vond om bij school gedropt te worden met de spullen en dan de hele dag 'thuisloos' te zijn.
Dan hoeft er ook niet over de zaterdagochtend overlegt te worden.

Je hoeft niet elke zaterdag...

Het gaat om plm 2 zaterdagen per maand?! En op die dagen zou je ex haar hele zaterdagochtend kwijt zijn omdat het voor jou en je gezin niet fijn is? Wie gaat er door de week, waarschijnlijk vaak op moeilijke tijden, altijd met de kinderen naar clubjes en trainingen? Wie gaat er mee op die andere zaterdagen?
Allebei om de zaterdag lijkt mij heel fair. En die afstand is dan vervelend maar je zoon kan tenminste gewoon voetballen. En met nadruk op gewoon want geen enkel kind vindt het leuk om de helft van de wedstrijden te moeten missen.

Je schrijft omdat je verder weg woont en door je werk het er niet in zit om je kinderen meer te zien dan om het weekend, feestdagen, halve vakanties en verjaardagen. Vervolgens schrijf je dat je je kinderen graag meer wil zien. Dit vind ik niet logisch. Dan zal je toch je prioriteiten moeten verleggen. Ik zou liever verder naar mijn werk rijden dan naar mijn kinderen.

Sorry, ik reageer hier heel gepikeerd op omdat ik in dezelfde situatie als jouw ex zit (denk ik). Ik werk veel, en binnenkort 3 trainingen door de week en van 2 sporten wedstrijden op zaterdag in verschillende plaatsen, voor mezelf moeilijk haalbaar maar ik regel het omdat de kinderen het sporten en alles er om heen zo leuk vinden. Mijn ex-man heeft wel eens op zijn zaterdag op en neer gereden maar weet niet of hij dit wil blijven doen of op vaste basis.

Wat zijn jullie hard

Al vijf jaar is er de afspraak dat om de zaterdag de moeder de twee jongens naar vader brengt en vader de twee jongens op maandag naar moeder brengt.

Nu moet er één kind (van de vier) van vader op voetbal. Leuk, prima maar het geeft wat problemen. Nu voetbalt hij nog voor 10 uur maar het kan best na de zomer tussen 10/11 uur zijn en soms een uitwedstrijd de andere kant op. Dat betekent dat beide zonen dus straks in de loop van de middag komen en dan moet moeder ze dus nog brengen.

Waarom moet vader nu opeens dingen anders doen terwijl er niet overlegd is? Waarom is jongste kind de dupe en wat als die straks ook op zaterdag een sport wil doen, of zondag (handbal is een zondagsport) en wat als andere kind van vader op zaterdag wil sporten? Hoe moet het dan?

Overigens zou ik dus blijven vasthouden aan dat moeder de kinderen na de voetbal moet blijven brengen want dat was altijd al de regel (vader bracht ze op maandag). Waarom moet dat opeens veranderen? Vader kan soms kind ook wel eens ophalen van de voetbal en dan komen kijken maar ik zou niet weten waarom hij opeens zijn hele zaterdagochtend kwijt moet zijn aan 1 voetballende zoon waar hij tot nu toe 5 jaar lang de zoons bij hem thuisgebracht kreeg.

Dank je Triva,

Ik vind sommige reacties ook erg hard overkomen. En bedenk daar dan bij dat diegene zelf een ex vrouw is met kinderen en heel veel zorgen hebben en dat de vader zich overal van terugtrekt?

Nogmaals, overleg is geen optie, dat geeft veel te veel onrust en onnodige discussies, energie noem maar op.
Ik geef inderdaad aan dat ik mijn jongens wel graag meer wil zien, maar tussen willen en kunnen zit ook een verschil.
Omdat ik zo onregelmatig werk ben ik door de weeks ook wel vrij, als de jongens dan een marge dag hebben oid en ik geef dat aan bij mijn ex, op een dag dat zij werkt, dan is er niks mogelijk wat haar betreft ze moeten dan naar haar ouders of naar de bso. Je wilt niet weten hoevaak ik die strijd ben aangegaan de eerste 4 jaar. Zelfs om een half uurtje later terug brengen wordt mogelijk gedaan of moet gecompenseerd worden. Alle vakanties, alle feestdagen, trouwdagen, vader en Moederdag noem maar op altijd moeilijk en gedoe.

Vrijdagavond bij ons komen is geen optie omdat zij dan met ze film gaat kijken en gezellige avond hebben omdat ze ze het hele weekend moet missen, en zondagavond is geen optie omdat zij altijd op maandag werkt vandaar dat ik ze dan naar school breng. Ik wil dat ook graag de kinderen naar school brengen. En ex is heel erg van de structuur regelmatig enz, dus zo een verandering zal er niet snel inzitten.

Je kunt wel zeggen het zijn maar 2 zaterdagen per maand, maar dat zijn wel de enige 2 zaterdagen dat ik ze überhaupt zie. Ik heb geen idee hoelaat ze dan voortaan komen.en als mijn ex haar zaterdagochtenden niet kwijt wil dan had zij hem niet moeten opgeven. Er wordt mij verder nooit iets gevraagd of ik iets voor de kinderen kan of wil doen, ik krijg geen informatie, weet niks, behalve als ik zelf bel. En soms via de mail als ik iets gevraagd heb, krijg ik een week later antwoord.

verhuizen

maar waarom ben je dan zo ver wegverhuisd en opnieuw samengaan wonen?
je hebt twee major beslissingen genomen die elke oplossing in de weg lijken te staan.
Heb je al eens bedacht om terug te verhuizen? Voor jou gaat het om drie kinderen, voor je huidige vrouw om 1 bijvoorbeeld.
Scheelt al weer in praktische oplossingen.
gr Angela

Angela

Zijn nieuwe vrouw heeft co-ouderschap en ze hebben samen een kind. Als je nu in het midden gaat wonen moet het kind van zijn nieuwe vrouw van haar school af en woont veel verder bij haar vader vandaan. Ik geloof ook niet dat de afstand een probleem is in deze omdat het tot voor kort prima geregeld was (moeder bracht zaterdagochtend en vader bracht maandagochtend). Waarom moet je gaan verhuizen omdat een kind gaat sporten op zaterdag? Een verhuizing zet het leven op zijn kop voor minstens drie volwassenen en twee kinderen en dan hebben we het er niet eens over of je wel kunt verhuizen (huis verkopen of huis kunnen huren daar).

Dat ben ik niet Fani

Een alleenstaande moeder.

En ik vind ook wel dat Triva een punt heeft.

Maar ik zie ook een kind dat hier knel komt te zitten. Dikke kans dat je oudste zoon zelf heel graag op voetbal wil, zo zijn jongens van 10. En ik zie jou daar eigenlijk helemaal aan voorbij gaan.

Enne Triva, handbal kan ook op zaterdag of zaterdag/zondag.

het is symptomatisch

het gaat erom dat als topic-poster deze houding aanhoudt, het van kwaad naar erger gaat. En als het al vier jaar moeilijk is waarom post hij nu opeens pas en zoekt naar oplossingen?
Hij had toch veel eerder kunnen verhuizen of helemaal niet?
Wat ik dus maar wil zeggen: AVA.
gr Angela

Ik snap het ergens wel...

Je verhuizing terug naar waar je vandaan komt snap ik, dat het voor je werk is vind ik geen reden om te verhuizen. Je krijgt dan toch reiskosten oid. Maar ik begrijp uit je verhaal dat je verhuisde om gezondheidsredenen, wat in mijn ogen betekent dat je je niet prettig voelde in je oude woonplaats ?

Is het een idee, mbt het halen en brengen nu, dat jij de kinderen op gaat halen van de voetbal ? Ipv dat je ex de jongens naar jou brengt ? Zo zie je wat van zijn sport en krijgt je zoon de nodige aandacht van jou die je anders, als je thuis blijft wachten tot je ex ze brengt, niet krijgt. Alleen vraag ik me af hoe het dan met je zoon van 7 moet. Hij gaat niet naar de voetbal toch ? Ik denk idd dat dit de beste manier is, dat je ex ze bijvoorbeeld allebei bij de voetbal afzet, en jij ze daar treft, ondertussen kijkt bij je zoon van 10 of iets met je zoon van 7 gaat ondernemen en ze daarna weer mee terug naar huis neemt. Je zou dan evt je andere kinderen mee kunnen nemen en er een leuk dagje uit van maken. Op de maandag lever je ze weer af bij school, het enige wat er zou veranderen is dat je een keer extra moet rijden op de zaterdag. Dat jij ze dus ophaalt van de voetbal ipv dat je ex ze nog moet brengen. Hoe je het ook draait of keert, en welke (logische) redenen je aanvoert, JIJ bent degene die verhuist is...

Ik wens je veel sterkte in ieder geval...

Triva

Omdat dit nog maar het begin is. Kind is pas 10. De komende jaren gaan er steeds meer dingen bij komen in de weekenden waardoor de afgesproken omgang in het gedrang komt. Kun je als wegverhuisde ouder keihard vast blijven houden aan je 'rechten', maar ondertussen ben jij dan wel degene die het kind allerlei dingen die het zelf graag wil ontzegt. Dat kost je echt je relatie met je kind.

Heb je ook nog een beetje rottige ex die niet te beroerd is om dat even in te wrijven: "ja natuurlijk mag je op voetballen, maar ja papa wil het niet", en je staat al helemaal 10-0 achter…

Omdat

Mijn huidige vrouw co ouderschap heeft met haar ex.
En ik met de omgangsregeling zoals die al 5 jaar is prima kan leven met 70 km heen en terug. Dat is 1x in de 2 weken op maandagochtend naar school brengen.
Natuurlijk toen ik daar woonde reed ook naar mijn werk, maar nu ook alweer 5 jaar, Kan ik op de fiets. Ik kom oorspronkelijk hiervandaan waar ik nu weer woon en mijn vrouw ook. Als de jongste kinderen naar de middelbare school gaan ( of later) willen we eigenlijk pas weer gaan verhuizen, de kinderen hebben genoeg meegemaakt.
Maar er wordt nu ineens verwacht dat ik vaker heen en weer ga rijden en het zijn mijn enige vrije zaterdagen dat ik vrij ben van het werk maar ook dat we met ons 6en vrij zijn. Niet dat we altijd alles met ons 6en gaan doen maar nu kunnen we sowieso in de ochtend helemaal niks meer doen, ik ook niet met mijn jongste zoon of noem het maar op.
Natuurlijk gun ik het mijn zoon en ook alle andere kinderen, hun sport, feestjes enz. Maar het moet wel haalbaar zijn, als je maar 4 dagen in de maand hebt met je zoons dan wil je niet continu in de auto zitten of langs het voetbalveld staan. Maar ik wil ook niet zeggen dat het niet kan of mag, het zal per keer bekeken moeten worden denk ik.

fani

het is hopeloos, je verwacht iets wat je al vijf jaar niet krijgt.
en waar je zelf de kiem voor hebt gezaaid.
gr Angela

echt fani

Nog een paar jaar en die jongens willen helemaal niet 4 dagen in de maand verplicht samen met papa en zijn nieuwe gezin zijn, want die hebben hun eigen leven, in hun woonplaats.

Ginny

Handbal alleen op zaterdag kan alleen als je bij een christelijke club zit. Dat zijn maar weinig clubs. Clubs die hun jeugd op zaterdag laten spelen omdat ze groot zijn spelen tegen tegenstanders op zondag (sorry maar ik plan de wedstrijden in bij handbal).

maar Fani

Een omgangsregeling die al 5 jaar staat gaat voorbij aan de ontwikkeling van het kind, die is in 5 jaar echt wel heel erg veranderd.

Wij zijn nu al aan onze 4e versie van de omgangsregeling toe, gewoon omdat kind ouder wordt, er in het leven van de ouders dingen veranderen, het moet steeds aangepast worden aan de nieuwe situatie.

Dit is een nieuwe situatie. En hoe harder jij je aan deze regeling gaat vast houden hoe sneller je kind helemaal nauwelijks contact meer met je heeft. Over 6 jaar leg je hem jouw wil niet meer op, dan leiden ze hun Eigen leven. Het is nu zaak die band zo stevig te maken dat je straks ook een echte rol in het leven van je kinderen blijft spelen, al is het maar op afstand.

Mijn ex, woont ook op 40 km afstand van mij maar ziet nu al bij onze dochter van 10 dat er dingen komen in zijn weekend als: op kamp met de sportclub, feestjes, wedstrijden etc. Dat betekend dat de uurtjes op donderdag na school en vrijdagochtend in de auto heel erg belangrijk zijn voor hun band.
Hoewel mijn ex een kantoorbaan heeft heeft hij wel weer heel veel dienstreizen die steeds de omgang door elkaar schudden. Maar hij belt en apt zeer regelmatig gewoon tussendoor. Ik was het niet eens met een eigen mobiel voor dochter maar nu snap ik het wel en heeft ze'm gewoon thuis als extra communicatie met haar vader, stiefmoeder en zusjes. Nu is de relatie tussen mijn ex en mij wel iets anders als ik het lees maar de organisatie blijft hetzelfde.

Jippox

Maar hij verbiedt zijn kind toch niet om te voetballen? Ik zie ook het probleem niet zo eigenlijk. Wat ik wil vreemd vind is het voorstel van iemand hierboven om die van 7 ook maar bij de voetbal te parkeren en zijn dochter van 2 en het kind van je nieuwe vrouw mee te nemen naar de voetbal van 1 kind. Kom op... mijn jongste zou het een straf vinden om te wachten bij de wedstrijd van zijn oudere broer en dan heb ik het nog niet eens over die andere twee kinderen. De zaterdag van TS gaat behoorlijk op de schop en wordt nog erger als de wedstrijden later op de dag zijn. Terug verhuizen is geen oplossing, dat scheelt alleen 30 min reistijd voor het kind.

angela

'het is hopeloos, je verwacht iets wat je al vijf jaar niet krijgt.
en waar je zelf de kiem voor hebt gezaaid.'

Hopeloos (woord genoteerd, blijkbaar mag ik dat gebruiken... ..): wat is er hopeloos en wat krijgt hij al vijf jaar niet? Ik lees alleen maar dat het vijf jaar lang goed is gegaan?

Hu dat snap ik niet Triva

'Clubs die hun jeugd op zaterdag laten spelen omdat ze groot zijn spelen tegen tegenstanders op zondag (sorry maar ik plan de wedstrijden in bij handbal).'

Wat zeg je nou?

Dat als wij een wedstrijd op zaterdag hebben, dat dat dan tegen een club is die weigert om op zondag te spelen?
Zelfs als dat zo is, wat ik me hier in deze regio overigens helemaal niet kan voorstellen, dan maakt dat nog niet uit. Tot de A was de verdeling zaterdag/zondag namelijk echt wel 50-50.

Ginny

Hier echt niet. Mijn kind heeft bij een zondagclub gebalt en alleen tegen christelijke clubs en tegen grote clubs speelde hij op zaterdag. Ze hebben hier echt een hekel aan zaterdagse wedstrijden, de ouders houden daar ook helemaal geen rekening mee.

Stel dat dit kind op handbal had gewild: hoe dan? Om en om op zaterdag/zondag gooit echt alles in de war. Wij hebben dus ook spelers die maar om de week spelen. Daar moet je rekening mee houden met de teams maar we zijn al blij met jongens die willen spelen.

Triva

Wat ik bedoel omschrijft Noet uit haar eigen ervaring in haar posting #46 vele malen beter. En Jippox zegt het ook, met andere woorden.

Als hij niet inziet dat de wereld van de kinderen verandert en daar niet op inspeelt, is het een verloren wedstrijd (no pun intended).

HEt gaat niet vijf jaar al goed, vijf jaar lang wil moeder niet ingaan op zijn voorstellen voor variatie of verandering.
En nu opeens is de voetbal op zaterdag de druppel.
Maar dan vraag ik me af waarom zijn ogen niet eerder open gingen, hij heeft telkens vastgehouden aan de beslissing om weg te gaan, terwijl hij vanaf het begin daardoor dus zijn twee kinderen erg weinig heeft kunnen zien.

Ik snap dat als hij in de buurt was gebleven en zij 'kwaad' had gewild, dat het misschien niet direct supergoed zou zijn gegaan maar dan had zij minder excuses gehad om zelfstandig alles te beslissen.

Dat bedoel ik met: hopeloos (want het gaat al jaren niet met beider instemming, dit soort beslissingen dus waarom zou het nu beter gaan) en hij heeft zelf gezaaid (door weg te gaan).

gr Angela