U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vakantie en stiefkids
Hoi, een ieder die zin en tijd heeft om dit te lezen.
Ik zit een beetje met een dilemma en dacht ik leg het eens aan andere mensen (die ik niet ken) voor.
Het zit zo: ik ben moeder van twee kinderen en ben getrouwd met mijn man die ook twee kinderen heeft. (samen hebben we geen kinderen) Alle kids zitten tussen de 7 en 11 jaar. We wonen als samengesteld gezin 2.5 jaar samen. Mijn kids zijn fulltime bij ons. Ze gaan wel, als het kan, om het weekend naar hun vader. De kids van mijn man zijn in de twee weken ongeveer 5 dagen bij ons en negen dagen bij hun moeder. Daar is dus sprake van een co-ouderschap. Wij hadden dit graag 7/7 gehad. Dus week op week af, maar de moeder wilde dit niet.
Nu is het geval dat de kinderen van mijn man echt heel erg veel uitjes hebben. En dan overdrijf ik niet. Echt heel erg veel. Zijn ex houdt niet van thuis zitten en wil altijd weg. Tevens krijgen zijn kinderen bij hun moeder ook heel vaak grote cadeaus. Als ze iets willen, krijgen ze het meestal al na een paar weken. Ze gaan in de grote vakantie twee keer op vakantie (met haar en met ons). Ook regelmatig met Oma mee (vliegvakanties) En natuurlijk met moeder zelf ook wel eens een weekend. Bijna om het weekend wel een pretpark, dierentuin of kermis, speeltuin of bioscoop.
De kinderen doen dus echt heel veel en krijgen ook heel veel. Twee keer verjaardagen, twee keer Sinterklaas. (soms wel drie keer) en Kerstmis doen ze bij moeder ook met cadeaus.
Nu de situatie met mijn kinderen. Hun vader is volledig afgekeurd en heeft een IVA uitkering. Hij heeft zware psychische problemen gehad, dus de kinderen en ik hebben een moeilijke tijd achter de rug. Gelukkig gaat het nu naar omstandigheden goed met hun vader. Ook door hulp (nu nog steeds) van mij en mijn man. De kinderen kunnen hem dus zien. Maar uitjes doet hij niet. Cadeautjes ook niet en vakantie al helemaal niet. Hij heeft er het geld ook niet voor. Maar ook de puf niet. Als ze bij hem zijn kijken ze film. Of spelen op de Playstation en ze gaan af en toe naar de sportclub van mijn kids. Zijn ouders wonen in een ander land en kijken niet naar mijn kids om. Mijn ouders hebben een super band met mijn kinderen. Maar als ze daar eens logeren, gaan ze eerder naar het bos en fietsen en dat soort dingen. Een pretpark doen ze ook wel eens. Maar bijvoorbeeld maar een keer in het jaar. Hetzelfde verhaal met mijn zus. Wij zelf doen ook wel eens wat met de kids, maar lang niet zoveel. Daar hebben wij echt het geld niet voor. Plus, ik vind het ook niet nodig. Meestal doen we de dingen als we alle vier de kids hebben. Zomervakantie is ook kamperen met alle vier de kids. Vorig jaar weekendje Centerparcs. Ook met alle vier de kinderen. Familiedag met mijn familie. Alle kinderen gaan mee. Verjaardagen. Worden zo geregeld dat alle kids er zijn als we het vieren.
Ik krijg van mijn kinderen best wel eens de vraag waarom de andere twee kinderen zoveel doen en krijgen en hun niet. Natuurlijk doen we ook wel eens een uitje met alléén mijn kids. Dat kan ook niet anders. Op de 14 dagen zijn zijn kids er ongeveer 5 dagen. Negen dagen dus niet, waarin ze bij hun moeder heel veel doen. We kunnen toch niet ons leven negen dagen stil leggen en nooit iets ondernemen. Dat is ook niet eerlijk naar mijn kids toe.
Nu willen we in de mei vakantie een weekje op vakantie. We hebben momenteel niet zoveel geld. Ik kwam een aanbieding tegen voor een vierpersoons huisje. Tevens kunnen we dan met de kleinere auto… die op de zaak rijdt… op vakantie. Aan alle kanten dus voordeliger dan met zijn zes-en op vakantie. We hebben dus besloten om in de mei vakantie alleen met mijn kids op vakantie te gaan. Omdat –zoals ik al uitvoerig beschreef – zijn kinderen al zoveel hebben dat ik het niet eerlijk vind naar mijn kids toe. En voor een kleiner gedeelte wegens het geld. De ex van mijn man reageerde kortaf. Hij heeft het uitgelegd… maar zei wil het niet snappen. Dus ik ben bang dat ze daar negatief over gaat doen tegen de kinderen. We hebben het onlangs zijn oudste uitgelegd en zei gaf aan dat ze het snapte en het niet erg vond. En dat ze inderdaad echt heel veel doen bij mama. In de zomervakantie gaan we gewoon weer met alle kids 
Wat vinden jullie ervan…??? Zijn we verkeerd bezig. Moeten we echt altijd alle kids meenemen. De verhoudingen qua uitjes en cadeaus zijn nu eigenlijk al scheef. Die worden dan toch helemaal scheef! Of zie ik dat verkeerd? Maar je wil ook niet dat de kinderen zich achter gesteld voelen. Want ze zijn ons echt alle vier even lief. Die horror verhalen over samengestelde gezinnen en de vakanties hier op het forum herken ik niet echt. Ja wel kleine dingetjes. Maar niet zo erg. Maar het is soms hard werken en niet altijd makkelijk. Ik zal de eerste zijn die dat toe geeft.
Nou….het is toch een heel verhaal geworden. Als je eenmaal aan het typen bent, blijf je typen…
Sorry daarvoor! Dank alvast voor het meedenken of je ervaringen delen. Voor wie dit ook leest! :
Zeker
Ginny, dat helpt zeker, omdat je dan de beslissing bij de volwassenen laat liggen.
Tsjor
Jaina
Ik zou het ook heel vreemd vinden als ik een week alleen thuis moet blijven, terwijl nieuwe vrouw met haar kinderen op vakantie gaat en eigen kinderen bij moeder zijn. Zit je daar in je eentje 'vader' te spelen.
Tsjor
Kwetsen
Stoepkrijt: 'of er kinderen worden gekwetst. Verplaats je in het kind en ga het niet voor jezelf goedpraten.' Dat is allemaal iets te heftig. Een kind kan al gekwetst worden door een leuke foto van een gezin (zonder het kind). Dus er hoort ook een stukje 'leren accepteren' bij, leren accepteren van de realiteit van een scheiding waar kinderen nooit om gevraagd hebben.
Hier heb je helemaal gelijk: 'Wat ik wel vind, is dat als je als vader je kind drie weken hebt, je het eigenlijk niet kan maken om het drie weken naar de BSO te doen en daarna lekker vrij te nemen voor je stiefkinderen.' Maar je hebt er niet zoveel aan. Dat het kind naar de BSO moet komt ook omdat je zelf werkt en daarna drie weken vakantie hebt. Ik denk dat het al heel wat zou schelen als vader zelf die BSO had moeten regelen (en betalen), want dan was het harde van zijn beslissing duidelijker geworden, bovendien had hij dan nog iets extra's moeten regelen voor de uren na de BSO en de weekenden. Afspreken op welke dag je je kind brengt en drie weken later op welke dag je je kind ophaalt, en de rest moet hij echt zelf uitzoeken. Nee, je hebt geen BSO geregeld in die tijd en je bent zelf ook niet thuis, want na je werk ga je lekker stappen, shoppen, zwemmen, sauna-en en televisie kijken. Nog sterker: plan volgende keer voor jezelf een week of een paar dagen vakantie, zodat je ook echt weg bent. Dat kost je dan wel weer een vakantiedagen, maar het maakt het allemaal wel wat duidelijker.
Dit kan overigens alleen als er duidelijke afspraken liggen over de verdeling in de vakantietijd.
Tsjor
ikke niet hoor!
Ik ga mijn kind echt niet voor drie weken dumpen als ik weet wat er gaat gebeuren! Mijn dochter heeft mij ooit gebeld, acht jaar oud, vanuit het huis van haar vader. Hij had een oppas geregeld want hij moest zo nodig stappen. Prima, moet hij zelf weten. Maar de oppas sprak alleen een buitenlandse taal, was dronken en had nogal losse handjes naar mijn dochter toe. Dochter is dus zo verstandig geweest de telefoon mee naar de slaapkamer te nemen en zichzelf op te sluiten. Ik ben er heen gereden en heb dochter opgehaald. Dat werd nog een vuistgevecht met de dronken oppas en een scheldpartij door de telefoon van mijn eveneens dronken ex.
Sinds die tijd hebben we geen vaste omgangsregeling meer. Wat heeft het voor zin als vader toch niet thuis is? Omgang is om elkaar te zien, niet om bij de oppas of op de BSO te worden gedumpt. Of om als een hondje aan een boom te worden achtergelaten als de rest op vakantie gaat. Dochter is inmiddels 16 en regelt het zelf wel als ze haar vader wil zien. Maar ik ben een beetje overgevoelig geworden voor gehannes met kinderen.
Barvaux, wat ik van DEZE situatie vind? Ik zou het zelf nooit doen. Maar ik vind TS niet een waardeloze moeder (of haar man een waardeloze vader) als ze het wel doet. Ze denkt er in ieder geval over na.
Omgaan met een beetje teleurstelling is goed. Leren accepteren ook. Maar je kunt ook te ver gaan als volwassene. Daarom zei ik: denk even na voordat je zoiets besluit.
Ik vind het trouwens helemaal niet gek als moeder alleen met haar kinderen weggaat. Die kinderen zijn ook maar opgezadeld met een vreemde vader, misschien willen die ook wel eens lekker aandacht van hun moeder.
Tsjor
Dat kan natuurlijk. Het lijkt mij enorm vreemd om met een andere echtgenoot en kinderen op stap te gaan zonder mijn eigen kinderen. Ik vind het sowieso altijd ietwat bevreemdend om te zien hoe makkelijk sommige mannen het ene gezin inruilen tegen het ander. Ik kan me niet voorstellen dat ik gezellig gezinnetje ga zitten te spelen zonder mijn eigen kinderen. Ik zou mijn echtgenoot van harte gunnen dat hij zelf met zijn kinderen op vakantie gaat en ik zou alleen thuisblijven en de bespaarde vakantie dagen opnemen als mijn kinderen een keer bij me zijn.Helemaal niet erg om een week alleen thuis te zijn. En dan heb ik ook weer meer dagen om aan mijn kinderen te besteden. Ook als we dan niet weggaan maar gewoon thuis zijn dan breng ik die dagen liever door met hun.
Overigens wat Stoepkrijt zegt kan ik me ook wat bij voorstellen. Ik denk dat veel kinderen het ook best leuk vinden om gewoon alleen met hun ouder op vakantie te gaan zonder de stiefvader/moeder.
Jaina
Stoepkrijt, nu boeg je een heleboel elementen toe, dronkenschap, dronken oppas etc. Je schrijft: 'Omgang is om elkaar te zien...' Maar moeders hebben zelf op de andere dagen toch ook 'omgang' en brengen hun kind toch ook naar de BSO als ze ondertussen moeten werken? Of zorgend at er een oppas is als ze 's avonds weg moeten? We hoeven de lat voor vaders niet hoger te leggen dan voor moeders.
Maar dronkenschap, dan houdt inderdaad heel veel op. Ondertussen is je dochter 16, dus de BSO-perikelen zullen wel over zijn.
Tsjor
Jaina
Heel veel gescheiden vaders moeten leven zonder hun kinderen, zoals de vader in het begin, die zijn kinderen wel vaker wil zien, maar dat niet mag van moeder. Dus 'zonder mijn kinderen' is emotioneel gezien een mooi argument, maar praktisch gezien klopt het niet. Zelfs als je 50/50 hebt heb je nog 50% zonder je kinderen.
Ik geloof er niets van dat je blijmoedig thuis zou blijven en niet mee zou gaan op vakantie met je nieuwe liefde en zijn kinderen, omdat je eigen kinderen dan niet mee zouden kunnen gaan. Als dit de enige vakantie zou zijn in je hele leven was het wat anders, maar het gaat om een meivakantie, daarna volgen nog vele vakantieweken.
Het gaat om overvloed, om geluk, om plezier. Ik zou nog steeds zeggen: gun dat een mens. Wees er niet jaloers op en leer je kinderen ook om niet jaloers te zijn.
Tsjor
zonder kinderen
Eigenlijk vind ik het helemaal niet zo gek als vader zonder zijn eigen kinderen maar met zijn vrouw en haar kinderen op vakantie gaat. Dit is een groot gedeelte van de tijd ook de thuissituatie. Kinderen van vader zijn maar 5 dagen van de 14 bij vader, kinderen van moeder zijn er 12 in diezelfde dagen. Zo gek is het dus niet dat kinderen van vader niet overal bij zijn.
Verder is de vakantie toch niet alleen voor de kinderen. Het is ook een moment waarop ouders weer even kunnen opladen en aandacht voor elkaar kunnen hebben. Voor een relatie is het toch ook goed om dit samen te doen. En ook al is de man niet de vader van de kinderen hij leeft wel 12 dagen per twee weken met ze.
Het idee om als 1 ouder een keer wat met de eigen kinderen te gaan doen, of misschien zelfs met 1 kind vind ik best goed, maar kan ook best voor 1 dag. Wij hebben zo nu en dan ook een dag dat ex 1 kind en ik 1 kind heb waarmee we wat leuks gaan doen.
Het is wel goed in mijn ogen om hier duidelijk over te communiceren. En zoals TS schreef gaan de kinderen van man de volgende keer wel gewoon weer mee.
Nien
Dus jij zou zonder probleem een week vakantie gaan vieren met je nieuwe man en zijn kinderen en je eigen kinderen (tussen de 7 en 11) niet meenemen? Dat snap ik dan weer niet.
Ik vind het argument dat de kinderen vader toch al veel minder zien dan de stiefkinderen niet bijster goed: dan is de vakantie toch juist het moment om wat tijd in te halen?
cobra
ik denk dat ik dat wel zou doen ja.
Dit jaar komt mijn vader ook een week oppassen omdat ik op vakantie ga en de vader van mijn dochter met zijn 2e leg op vakantie is.
Ze gaat in de zomervakantie wel mee met ons beiden. Vorig jaar is ze van de 12 vakantie weken er 9 op vakantie geweest.
Cobra
Ik zit niet in die situatie en zie mezelf ook niet snel weer samenwonen. Maar ik weet wel dat mijn leven niet stilstaat als mijn kinderen niet bij mij zijn. Ik vind het leuk en belangrijk om dingen met hen te doen. Maar er zijn ook momenten dat ik zonder hen iets leuks doe wat zij ook leuk gevonden hadden. Soms omdat het niet anders kan, en soms omdat ik er voor kies om iets met een vriendin te doen in plaats van met mijn kinderen.
Mijn zoon zegt trouwens dat hij er geen moeite mee zou hebben wanneer ik of zijn vader een keer op vakantie zou gaan met een partner en diens kinderen. In de situatie zoals TS schetst. Mijn kinderen gaan dan ook genoeg op vakantie.
Een wedervraag. Zou je geen probleem hebben met de vakantie als de kinderen van partner niet mee zouden gaan? Mogen partners wel met z'n 2en vakantie vieren?
Hangt ervan af
Ik ben niet gescheiden: als mijn man en ik apart of samen een weekje op vakantie gaan, besteden we ipv 365, 358 dagen per jaar met de kinderen. Als ik mijn kinderen daarentegen maar zo weinig zou zien als de man van TS kan ik me nog minder voorstellen dat ik vakantie zou gaan vieren zonder hen. Juist omdat tijd en aandacht niet overvloedig aanwezig zijn. Wij zijn nooit samen op vakantie gegaan, die tijd komt weer snel genoeg. De tijd met de kinderen vliegt voorbij. Het meest pijnlijke van scheiden lijkt mij dat je de kinderen niet altijd om je heen hebt. Tijd met je kinderen lijkt me dan onbetaalbaar. Daarom begrijp ik de man van TS echt niet goed.
Een weekend weg zonder kinderen vind ik dus al wel heel anders. Partneraandacht is weer anders dan kinderaandacht. Van dat laatste krijgen de eigen kinderen al een stuk minder dan de stiefkinderen. Waarom zou je de verhoudingen nog schever maken? De argumenten voor begrijp ik wel, maar voor mij wegen ze niet op tegen de argumenten tegen.
Cobra
Hoezo begrijp je man van TS niet goed? Voor zover wij weten zijn de kinderen toch al bij hun moeder in de geplande vakantie periode. Wat moet de man terwijl doen dan? Foto's van zichzelf alleen thuis op Facebook zetten met de tekst; alleen thuis, mis mijn kinderen, kan niet wachten tot ik zie weer zie?
Hij wil zijn kinderen vaker zien alleen de moeder wil dat niet. Moet de man dan maar zijn leven op pauze zetten?
Naarmate stoepkrijt meer verteld val ik van de ene verbazing in de andere. Bizar gewoon. Maar nogmaals, dat is wel ff andere koek.
Het zit anders
Ik snap wel wat Cobra bedoelt. Het gaat niet om het feit dat kinderen bij de moeder zijn, maar nogmaals, we worden het toch niet eens..
Waarom gaat je ex met alleen zijn nieuwe kinderen op vakantie? Je dochter zal het best naar haar zin hebben bij opa, maar ik vind het wel een beetje zielig dat dan iedereen weg is (heb je twee gezinnen, gaan ze allemaal zonder jou op vakantie) en zij thuis moet blijven. Dat staat los van de hoeveelheid vakantie die ze wel krijgt. Wat zegt ze daar zelf over?
vergelijken
Ik begrijp niet helemaal waarom er zoveel wordt vergeleken. In mijn ogen zijn het allemaal dingen die niet vergeleken kunnen worden. Als man met stiefkinderen op vakantie gaat zonder eigen kinderen dan zijn de verhoudingen nog schever omdat stiefkinderen al meer bij hem wonen?
Het neemt toch niets weg van de tijd die hij heeft met zijn eigen kinderen. De regeling blijft toch gewoon 5 om 9.De kinderen die 12 dagen per 14 bij hun moeder wonen hebben uiteindelijk minder tijd met hun eigen vader dan de kinderen die 9 dagen per 14 bij hun moeder wonen. Hoe moet je dat meewegen? In plaats van alles vergelijken en afwegen kan je ook elkaar dingen (leren) gunnen . Volgens mij wordt je daar veel gelukkiger van.
Dat is de vraag Nien
"Het neemt toch niets weg van de tijd die hij heeft met zijn eigen kinderen."
Daar geeft TS geen inzicht in of vader nu weggaat in de tijd dat hij zijn eigen kinderen zou hebben. Dat weten we dus niet.
Dat vind ik inderdaad een ietwat vreemde situatie. Ik vind het niet aardig van je ex dat hij maar een deel van zijn kinderen mee wil nemen. Jouw dochter wordt dus gewoon uitgesloten. En jij bent weg die week dus het is niet zo alsof jij al allerlei plannen had met je dochter waardoor ze niet mee kon met haar vader. Ik kan me moeilijk inleven in een vader die een van zijn kinderen niet mee wil nemen op vakantie. Als ik het extrapoleer naar mijn eigen situatie kan ik er echt niet bij. Ik heb kinderen uit een eerdere relatie en uit mijn huidige relatie. Ik kan me werkelijk waar niet voorstellen dat ik met mijn man en de kinderen uit mijn huidige relatie op vakantie was gegaan en de kinderen uit mijn eerdere relatie maar bij mijn moeder had gelaten of zo. Dat was echt enorm kwetsend geweest voor mijn oudste kinderen. Het zou ook werkelijk nooit bij mijn opgekomen zijn. Dat zijn toch ook mijn kinderen.
Het gekke is dat dit van een vader allemaal veel makkelijker wordt geaccepteerd. Ik weet zeker dat als ik zoiets had gedaan ik vanuit mijn omgeving heel veel onbegrip was tegengekomen. En terecht hoor daar niet van. Maar ik weet zeker dat er bij een man veel milder op wordt gereageerd.
Verder snap ik het gewoon echt niet. Dat je zegt deze kinderen mogen wel mee maar die niet. En waarom niet? Te duur, geen ruimte in de auto, tijd door willen brengen met het eigen gezin? Nee, ik kan me niet voorstellen dat je als ouder je daar goed bij voelt.
Wat moet de man terwijl doen dan? Foto's van zichzelf alleen thuis op Facebook zetten met de tekst; alleen thuis, mis mijn kinderen, kan niet wachten tot ik zie weer zie?
Nee hoor, hij hoeft alleen niet op vakantie te gaan zonder zijn kinderen. Voor mij zijn de 47 weken dat ik werk de norm, vijf weken vakantie de uitzondering. Hij kan dus gewoon doorgaan met zijn leven!
Over dat gunnen. Je doet iets wat in mijn ogen niet kan en legt dan ook nog eens morele druk op de kinderen: vind het maar goed, je moet de kinderen die al het meeste tijd met jullie vader doorbrengen ook eens een vakantie zonder jullie gunnen! Als het dan toch het hogere doel van je opvoeding is om kinderen de kunst van het gunnen te leren, puf je de aantrekkelijke aanbieding weg, denkt niet langer aan het reisje in de kleine auto en gun je die kinderen gewoon de vakantie met hun vader. Opvoeden is voorleven immers.
Wat mij opvalt is dat geen moeder volmondig zegt: ja, ik zou met mijn nieuwe partner en zijn kinderen op vakantie gaan en mijn eigen kinderen, die ik al een stuk minder zie, niet meenemen. Dus Meisje Klein, Nien, Amk en anderen, zouden jullie dat doen? En dan heb ik het dus niet over vakantie met een vriendin, een zussenweekend of iets dergelijks.
Cobra
Volgens mij heb je al een antwoord gehad in #86 (eerste regel)
Katniss
omdat de vakanties van de scholen niet gelijk zijn en die van mij gewoon naar school moet in die week.
Zelf vindt ze het in dit geval prima, want het zijn kleine zusjes en die mogen niet in de achtbanen waar zij wel in mag met de mega wachttijden. En zij is in de herfstvakantie al met mij daar geweest. En toen bv 10x in een half uur, als iedereen naar de vuurwerkshow aan het kijken is, in dezelfde achtbaan geweest. Zal bij haar vader niet gebeuren.
Slecht gelezen
Oké, als AMK echt een vakantie met nieuwe partner en zijn kinderen bedoelt. Ik las het verkeerd, ik dacht dat het om een ander soort vakantie ging.
Jaina
kind wordt helemaal niet buiten gesloten, dat is jou gevoel daar bij. En dat projecteer je nu.
Ze zou daar die week al niet zijn. Hij is op tijd terug om zich gewoon aan de afspraken die we hebben te houden. Elk uur dat hij om welke reden moet inleveren met onze dochter wordt gecompenseerd.
Nu gaat ze een keer niet mee op vakantie. Vorig jaar is zij wel een week met opa en oma op vakantie geweest terwijl haar zussen thuis en naar de BSO waren. En het zijn nog wel hun echte opa en oma want de ouders van de huidige vrouw van mijn ex. Dochter wilde graag leren zeilen en de andere 2 zijn daar nog te klein voor.
Ik snap de ophef echt niet, je doet wat je kunt met het budget dat je hebt. Je probeert aan alle kanten zo veel mogelijk rekening met elkaar te houden maar soms is het leven niet eerlijk, en dat kun je maar zo snel mogelijk leren, dan zijn de teleurstellingen niet zo groot in het volwassen leven.
even terug naar het begin
Het probleem lijkt mij niet dat je als de kinderen van je vriend niet bij jullie zijn, je niet zonder hen op vakantie zou mogen. Maar ik neem aan dat het punt is dat de kinderen van je vriend om het weekend bij jullie zijn en nu dus 1 weekend niet kunnen komen omdat jullie weg zijn.
In dit geval zou ik kijken of je vriend niet of later kan komen (na het weekend met zijn kinderen) of eerder weg kan gaan (voor het weekend met zijn kinderen).
Dan ga ik er wel vanuit dat jullie verder geen vaste afspraken hebben over schoolvakanties (zoals ieder de helft van de vakanties), want dan is het natuurlijk wel raar en ongepast om de kinderen van je vriend 'af te zeggen' omdat jullie zonder hen op vakantie gaan.
Moeders
Op de vraag van Cobra: Ik zou dat ook doen. Maar niet met die emotionele lading die jij erin legt.
Jaina: 'Ik kan me werkelijk waar niet voorstellen dat ik met mijn man en de kinderen uit mijn huidige relatie op vakantie was gegaan en de kinderen uit mijn eerdere relatie maar bij mijn moeder had gelaten of zo.' Het gaat niet om 'bij mijn moeder laten of zo', maar de kinderen zijn dan bij de andere ouder, zoals ze altijd al de meeste tijd bij de andere ouder zijn.
Tsjor