U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vakantie en stiefkids
Hoi, een ieder die zin en tijd heeft om dit te lezen.
Ik zit een beetje met een dilemma en dacht ik leg het eens aan andere mensen (die ik niet ken) voor.
Het zit zo: ik ben moeder van twee kinderen en ben getrouwd met mijn man die ook twee kinderen heeft. (samen hebben we geen kinderen) Alle kids zitten tussen de 7 en 11 jaar. We wonen als samengesteld gezin 2.5 jaar samen. Mijn kids zijn fulltime bij ons. Ze gaan wel, als het kan, om het weekend naar hun vader. De kids van mijn man zijn in de twee weken ongeveer 5 dagen bij ons en negen dagen bij hun moeder. Daar is dus sprake van een co-ouderschap. Wij hadden dit graag 7/7 gehad. Dus week op week af, maar de moeder wilde dit niet.
Nu is het geval dat de kinderen van mijn man echt heel erg veel uitjes hebben. En dan overdrijf ik niet. Echt heel erg veel. Zijn ex houdt niet van thuis zitten en wil altijd weg. Tevens krijgen zijn kinderen bij hun moeder ook heel vaak grote cadeaus. Als ze iets willen, krijgen ze het meestal al na een paar weken. Ze gaan in de grote vakantie twee keer op vakantie (met haar en met ons). Ook regelmatig met Oma mee (vliegvakanties) En natuurlijk met moeder zelf ook wel eens een weekend. Bijna om het weekend wel een pretpark, dierentuin of kermis, speeltuin of bioscoop.
De kinderen doen dus echt heel veel en krijgen ook heel veel. Twee keer verjaardagen, twee keer Sinterklaas. (soms wel drie keer) en Kerstmis doen ze bij moeder ook met cadeaus.
Nu de situatie met mijn kinderen. Hun vader is volledig afgekeurd en heeft een IVA uitkering. Hij heeft zware psychische problemen gehad, dus de kinderen en ik hebben een moeilijke tijd achter de rug. Gelukkig gaat het nu naar omstandigheden goed met hun vader. Ook door hulp (nu nog steeds) van mij en mijn man. De kinderen kunnen hem dus zien. Maar uitjes doet hij niet. Cadeautjes ook niet en vakantie al helemaal niet. Hij heeft er het geld ook niet voor. Maar ook de puf niet. Als ze bij hem zijn kijken ze film. Of spelen op de Playstation en ze gaan af en toe naar de sportclub van mijn kids. Zijn ouders wonen in een ander land en kijken niet naar mijn kids om. Mijn ouders hebben een super band met mijn kinderen. Maar als ze daar eens logeren, gaan ze eerder naar het bos en fietsen en dat soort dingen. Een pretpark doen ze ook wel eens. Maar bijvoorbeeld maar een keer in het jaar. Hetzelfde verhaal met mijn zus. Wij zelf doen ook wel eens wat met de kids, maar lang niet zoveel. Daar hebben wij echt het geld niet voor. Plus, ik vind het ook niet nodig. Meestal doen we de dingen als we alle vier de kids hebben. Zomervakantie is ook kamperen met alle vier de kids. Vorig jaar weekendje Centerparcs. Ook met alle vier de kinderen. Familiedag met mijn familie. Alle kinderen gaan mee. Verjaardagen. Worden zo geregeld dat alle kids er zijn als we het vieren.
Ik krijg van mijn kinderen best wel eens de vraag waarom de andere twee kinderen zoveel doen en krijgen en hun niet. Natuurlijk doen we ook wel eens een uitje met alléén mijn kids. Dat kan ook niet anders. Op de 14 dagen zijn zijn kids er ongeveer 5 dagen. Negen dagen dus niet, waarin ze bij hun moeder heel veel doen. We kunnen toch niet ons leven negen dagen stil leggen en nooit iets ondernemen. Dat is ook niet eerlijk naar mijn kids toe.
Nu willen we in de mei vakantie een weekje op vakantie. We hebben momenteel niet zoveel geld. Ik kwam een aanbieding tegen voor een vierpersoons huisje. Tevens kunnen we dan met de kleinere auto… die op de zaak rijdt… op vakantie. Aan alle kanten dus voordeliger dan met zijn zes-en op vakantie. We hebben dus besloten om in de mei vakantie alleen met mijn kids op vakantie te gaan. Omdat –zoals ik al uitvoerig beschreef – zijn kinderen al zoveel hebben dat ik het niet eerlijk vind naar mijn kids toe. En voor een kleiner gedeelte wegens het geld. De ex van mijn man reageerde kortaf. Hij heeft het uitgelegd… maar zei wil het niet snappen. Dus ik ben bang dat ze daar negatief over gaat doen tegen de kinderen. We hebben het onlangs zijn oudste uitgelegd en zei gaf aan dat ze het snapte en het niet erg vond. En dat ze inderdaad echt heel veel doen bij mama. In de zomervakantie gaan we gewoon weer met alle kids 
Wat vinden jullie ervan…??? Zijn we verkeerd bezig. Moeten we echt altijd alle kids meenemen. De verhoudingen qua uitjes en cadeaus zijn nu eigenlijk al scheef. Die worden dan toch helemaal scheef! Of zie ik dat verkeerd? Maar je wil ook niet dat de kinderen zich achter gesteld voelen. Want ze zijn ons echt alle vier even lief. Die horror verhalen over samengestelde gezinnen en de vakanties hier op het forum herken ik niet echt. Ja wel kleine dingetjes. Maar niet zo erg. Maar het is soms hard werken en niet altijd makkelijk. Ik zal de eerste zijn die dat toe geeft.
Nou….het is toch een heel verhaal geworden. Als je eenmaal aan het typen bent, blijf je typen…
Sorry daarvoor! Dank alvast voor het meedenken of je ervaringen delen. Voor wie dit ook leest! :
Ook eens met Barveaux
Dat was ik idd vergeten erbij te vermelden: het lijkt me lullig als de kinderen te horen krijgen dat ze niet naar vader kunnen want papa gaat op vakantie. Helemaal als je hebt aangegeven liever de kinderen vaker bij je te hebben.
Ulla; wanneer is het een weekendje weg en wanneer échte vakantie? Wat is een midweek? Of een lang weekend?
Katniss: wat verdrietig. Ook dat jij niet kunt helpen.
En even een noot over evt negatieve of veroordelende reacties; dat gebeurt nou eenmaal op fora als deze. Voor een (groot) deel omdat je de situatie niet goed kunt beschrijven maar ook omdat iedereen nou eenmaal vanuit ander perspectief kijkt.
Pergola
Die vraag had ik al verwacht. Ik heb er of zo bij gezet, omdat het idd niet precies een weekend hoeft te zijn. Het gaat mij erom dat wanneer de 'andere' familie een familieuitje plant, de stiefkinderen niet per sé mee hoeven. Dit is een bewust geplande vakantie van de vader en stiefmoeder en haar kinderen. Dat vind ik wat anders.
negatief/veroordelend
Pergola schreef: "En even een noot over evt negatieve of veroordelende reacties; dat gebeurt nou eenmaal op fora als deze. Voor een (groot) deel omdat je de situatie niet goed kunt beschrijven maar ook omdat iedereen nou eenmaal vanuit ander perspectief kijkt."
Dat is inderdaad zo. Het probleem is daarbij ook nog dat op schrift dingen soms wat harder aankomen, dan als mensen het in een gesprek tegen je gezegd zouden hebben (met wellicht een mildere toon/blik).
Maar ik vind het wel een punt waarvan iedereen die op dit forum (of andere fora) schrijft zich bewust van zou moeten zijn: weet dat wat je schrijft harder aan kan komen dan je misschien bedoelt.
Voor TS: probeer het je dus minder aan te trekken dan je nu doet als een reactie wat bot/negatief/veroordelend op je over komt. Probeer het forum te zien als iets waar je je voordeel mee kan doen, zelfs als een reactie je niet helemaal aan staat. Misschien is het wel goed om ook een andere mening te horen. Je kunt erover nadenken. Als je er niets mee kunt, doe je er gewoon niets mee. Maar misschien zit er wel een gedachte in, waar je wel wat mee kunt. Maar niet (te) verdrietig worden van negatieve reacties.
Ik vind het al goed dat mensen (en jij dus) dit soort dilemma's posten en -dus- kennelijk erover nadenken en zich afvragen wat wel of niet handig is, wat overwegingen zijn om rekening mee te houden. Dit intentie is al heel goed!
Oplossen
Ik zou het anders doen. Ga met je eigen kinderen die dagen weg. En laat je man samen met zijn kinderen. En dan komen ze samen een dagje bij jullie op bezoek.
mijn dochter is zo'n stiefkind
Mijn ex, zijn vrouw en haar kinderen gaan regelmatig dingen doen (pretparken, vakanties) en mijn dochter mag nooit mee. Ook vanwege het geld en vanwege het feit dat ze met mij ook wel eens weg gaat, of dat ze niet in de auto erbij past. Dat is voor mijn dochter erg pijnlijk. Haar vader woont al bij die andere kinderen en gaat dus blijkbaar ook liever met die kinderen op vakantie. Soms vertellen ze het niet eens als ze weggaan en moet dochter van hun buren horen dat ze lekker twee weken in Portugal zitten. Dochter krijgt daar ook met kerst maar één cadeautje en de anderen krijgen meer, omdat dochter hier ook vast wel wat krijgt. Zo creëer je geen leuke onderlinge band.
Maar....
...dit is heel iets anders. T.s. heeft het over eenmalig/incidenteel iets extra's doen voor haar kinderen. Ze hebben het zelf niet breed en heel af en toe kan zoiets dan, dat moet toch kunnen. Het zou voor mij overigens anders zijn als de andere kinderen nooit iets extra's kregen.
"Berekening"
Ik vind het niet kunnen. Het gaat uiteindelijk niet om materiële zaken, maar om tijd met de ouders. Dan ziet de berekening er opeens heel anders uit en zitten de stiefkinderen van TS aan de verkeerde kant van de streep. Je hebt nooit zoveel tijd en aandacht voor je kinderen als op vakantie. Vader zou volgens mij zijn "vakantie-aandacht" in ieder geval aan zijn eigen kinderen moeten geven, ook omdat zij itt zijn stiefkinderen niet het grootste deel van de tijd bij hem zijn.
Zoveel gepraat
Ladylike!, je schreef: 'Hij heeft het uitgelegd… maar zei wil het niet snappen. Dus ik ben bang dat ze daar negatief over gaat doen tegen de kinderen. We hebben het onlangs zijn oudste uitgelegd en zei gaf aan dat ze het snapte en het niet erg vond. En dat ze inderdaad echt heel veel doen bij mama. In de zomervakantie gaan we gewoon weer met alle kids :)' Ik vraag me dan af wat je uitgelegd hebt.
Het is inderdaad belangrijk of de kinderen in die week bij jullie zouden zijn of niet. Als de kinderen er niet zijn, dan ben je toch vrij om te doen wat je wil? Moet je dan met je ex overleggen dat jij (vader) met nieuwe liefde en kinderen op vakantie gaat? Dat snap ik niet. Ik snap dus ook niet goed wat er dan aan uit te leggen is. Misschien is het door de uitleg (zij krijgen al zoveel en mijn kinderen niet) misschien allemaal wel juist erger geworden dan het in eerste instantie zou kunnen zijn.
Kun je niet het principe afspraken, dat ieder in ieder tijd doet wat ieder goed vindt, zonder daarover uitleg of iets verschuldigd te zijn aan de ander?
Dat kan dan wel betekenen dat de kinderen van anderen te horen krijgen dat vader twee weken op vakantie in Portugal is geweest (zoals bij Stoepkrijt). Als je daar het element 'alles moet eerlijk verdeeld worden' aan toevoegt wordt het allemaal moeilijk en lastig. Als je het houdt bij 'wij zijn gescheiden' blijft het gescheiden zijn misschien wel pijnlijk, maar komen er niet meer giftige ingrediënten bij.
Als het storend is, zoals bij Stoepkrijt, zou ik hooguit tegenover vader een keer opperen, dat dochter ook graag een keer met hem op vakantie wil. Of hij dat doet en wie hij dan eventueel nog meer mee wil nemen is zijn punt, niet het jouwe.
Tsjor
En verder
Misschien kun je zelf het plan toch eens helemaal gaan heroverwegen: je hebt al weinig geld etc., misschien is het leuker om die week op een andere en goedkopere manier door te brengen, met je man en kinderen. En dan wat geld over te houden voor de grote vakantie.
Tsjor
Ulla
Ik begrijp je niet. Bedoel je nu dat vader met nieuwe liefde en haar kinderen niet op vakantie mag gaan, zonder dat zijn eigen kinderen daarbij zijn? Terwijl zijn eigen kinderen dan niet bij hem zouden zijn, omdat ze bij moeder zijn? Dat lijkt mij wel erg straf.
Tsjor
ik denk
Dat er niets mis is om af en toe wat met alleen de ene of alleen de andere kinderen te doen. Je hoeft zeker niet altijd alles samen te doen. Ik neem aan dat je man ook wel eens alleen iets met zijn kinderen doet en jij iets alleen met jouw kinderen?
En natuurlijk maak je ook uitstapjes etc. als jouw of zijn kinderen bij de andere ouder zijn. Dat lijkt me volkomen normaal.
Maar als de kinderen van je man eigenlijk een deel van die vakantie bij jullie zouden zijn, dan zou ik die dagen wel zorgen dat in ieder geval je man er gewoon is voor ze. Misschien kan hij eerder weggaan of later komen die vakantieweek? Misschien ook een uitgelezen kans om allebei eens een paar dagen alleen met de eigen kinderen zijn.
Tot slot vind ik het argument geld niet terzake. Als er niet genoeg geld is om op vakantie te gaan, laat je niet dan maar 2 van de 4 kinderen thuis...
Ze laten ze niet zomaar achter....
Ze laten ze toch niet zomaar achter, ze laten ze bij hun moeder....
tsjor
Dat bedoel ik inderdaad, je snapt me dus wel alleen ik denk er anders over dan jij.
Voor mij hoeven die afwegingen er allemaal niet bij, het gaat mij om het feit dat vader met andere kinderen echt met vakantie gaat, doelbewust zo geregeld.
Ik vind dat je het niet kunt maken.
Je hebt het erover dat jouw kinderen worden achtergesteld, maar dat is maar net zoals je het ziet, of wil zien. Je zou ook kunnen zeggen dat zijn kinderen achtergesteld worden. Zij zijn maar zo weinig met hun vader, jouw kinderen zien hem veel meer. Een vakantie met vader kan dan extra speciaal zijn.
Het lijkt me juist belangrijk dat jullie zijn kinderen extra het gevoel geven dat ze erbij horen, voor jouw kinderen is dat al vanzelfsprekend.
Stoepkrijt
Wat een intens verdrietig verhaal. Wat bezielt zo'n man om zo extreem te doen? Ongelooflijk.
Maar het is natuurlijk (wat je in je titel suggereert) niet hetzelfde als wat TS beschrijft (of ik), zo te lezen is het in jullie geval stelselmatig en tot in het extreme. Heel, heel triest.
Ik snap trouwens wel wat Cat zegt, qua aandacht maar daarmee gaat ze ervan uit dat de kinderen van manlief de vakantieperiode anders bij hun vader zouden zijn en dat is volgens mij (nog) niet duidelijk. Ik acht eerlijk gezegd de kans klein dat de kinderen de hele week bij hun vader zouden zijn en nu vanwege de vakantie bij hun moeder zitten. En daarbij; vader wilde graag ze vaker zien maar moeder stak daar stokje voor, was anders geweest als vader ook nog eens zijn kinderen niet zo vaak wilde zien. Vind ik...
maakt niet uit
vind ik, of ze de dagen er zouden zijn of niet. Op vakantie met ouders is op die leeftijd altijd speciaal. Met vader in dit geval misschien nog meer dan met moeder, want vader zien ze al minder. En als ze niet bij vader zijn, dan zijn daar toch andere kinderen. En als klap op de vuurpijl gaan die kinderen ook nog met hem op vakantie en mogen zij niet mee.
Het maakt ook helemaal niet uit welke aandacht ze verder krijgen van mensen om hen heen. Het gaat nu alleen om hun vader, dat is onvervangbaar en belangrijk, daar moet je mi in investeren, zeker in deze situatie.
En of moeder schuld is aan de situatie doet er toch helemaal niet toe voor de kinderen. Het gaat om hun gevoel.(voor mij) Ik vind sowieso dat ts de moeder los moet laten en meer uitgaan van beleving vd kinderen. Moeder doet er niet toe.
Misschien wil er een kind wel helemaal niet mee, is het teveel al het gereis. Maar dan heb je een heel andere situatie.
Een andere situatie is het ook als je graag die periode wegwilt maar dat de kinderen dan niet kunnen komen of al iets met moeder doen bijv. Maar dan zijn ze welkom en loopt het gewoon zoals het loopt, ligt een beetje aan de kinderen of ik dan zonder ze zou gaan. Nu zijn ze niet welkom. Dat vind ik niet kunnen.
Precies!
Cat slaat de spijker op z'n kop. Kinderen willen gewoon aandacht van hun vader. Die moeten ze al altijd delen met andere kinderen en dan mogen ze ook nog eens niet mee op vakantie. Vader heeft waarschijnlijk maar 23 vakantiedagen per jaar en vijf daarvan worden nu in ieder geval al niet aan zijn eigen kinderen besteed.
Als je het mijn ex vraagt, zal hij mij ook aanwijzen als de heks in het verhaal. Maar het gaat helemaal niet om mij, het gaat om zijn dochter.
Pergola, het is inderdaad heel triest. Waar ik altijd bang voor ben bij verhalen zoals dat van TS, is dat het 'die ene keer' best goed bevalt... voor je het weet zijn er weer wat stiefkinderen de dupe. De vrouw van mijn ex wil graag alles met het 'eigen gezinnetje' doen (dus zonder mijn dochter). Kan wel zijn, het is aan mijn ex om te zorgen dat zijn eigen kind ook genoeg aandacht krijgt. Als je iets begint met een man met kinderen weet je van tevoren dat je ook met die kinderen te maken krijgt.
Hoe is dat voor hem?
Hoe vindt vader het om met andere kinderen op vakantie te gaan en niet met zijn eigen kinderen? Dat zou mij zo vreselijk aan het hart gaan en ik denk dat ik het gewoon niet zou doen. Prima als een nieuwe partner met alleen de eigen kinderen weg gaat, maar ik zou niet mee gaan.
Zouden vaders wat dat betreft nou zo anders in elkaar zitten? Of zeggen die met droge ogen 'jij kan niet mee want er passen maar vier personen in het huisje, en jij krijgt al genoeg'? En dan gezellig een week papa spelen voor stiefkinderen terwijl die van hem er niet zijn. Hoe meer ik erover nadenk, des te erger vind ik het.
niet raar
Maar dit komt toch zo vaak voor? Ik denk dat jullie het groter maken dan het is.
Vriendin van mij gaat 2 keer per jaar op vakantie: 1 keer met haar man en hun gezamenlijke kinderen. En een keer met hun gezin en zijn kinderen erbij. Zijn kinderen gaan ook nog apart met hun moeder op vakantie. Ik zie daar niets raars aan hoor.
Dat ligt net anders
Als het gezamenlijke kinderen zijn is het net weer anders. Ik begrijp wel dat de 'nieuwe' ouder wel eens iets wil doen met het 'eigen' kerngezin, al moet je daar heel voorzichtig mee omgaan. Ik ga ook wel eens iets doen met 1 kind, en een andere keer met het andere kind. Het gaat hier niet om gezamenlijke kinderen maar om stiefkinderen waarover hij pas 2,5 jaar vadert.
Ander geluid
Hier iemand die nooit met zijn vader mee ging op vakantie, die ging altijd met zijn nieuwe gezin en daar hoorde hij niet bij. Is pas op volwassen leeftijd samen met zijn vader op vakantie gegaan.
Nu zoveel jaar later is het nog steeds geen probleem, het was gewoon zo: weekende bij vader, niet mee op vakantie. Wonen bij moeder wel mee op vakantie.
groter maken dan het is
daar ben ik het helemaal mee eens.
Je kunt als gezin je geld maar 1x uit geven. Nu is er even een keer aandacht voor deze kinderen. Die mogen nu eens een extra uitje, toevallig is die man ook vader van andere kinderen. NOU EN!!!!! Hun gezin, hun keuze!8iii
We zijn ook wel lekker he, vrouwen onderling, lekker elkaar afbranden.
Verschillen van mening
vind ik anders dan afbranden.
En degenen die vinden dat we het groter maken dan het is, zou je dit als moeder doen? Dus met je nieuwe man en zijn kinderen met vakantie en je eigen kinderen thuis laten? Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen.
Nee hoor
Ik brand niemand af en het is inderdaad hun keuze, maar de vanzelfsprekendheid zie ik er niet in. Ik vind dat je in een samengesteld gezin (zeker zonder gezamenlijke kinderen) extra inspanningen moet doen om te zorgen dat niemand van de kinderen zich buitengesloten voelt. Ook al zeggen die kinderen dat niet.
Ulla
"En degenen die vinden dat we het groter maken dan het is, zou je dit als moeder doen? Dus met je nieuwe man en zijn kinderen met vakantie en je eigen kinderen thuis laten? Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen."
Nee maar ik zou ook altijd mijn eigen kinderen bij mij houden, dat is ook de situatie voor de meeste moeders. Voor een man ligt het anders, hij woont nou eenmaal bij dat nieuwe gezin. Dat is de realiteit voor de meeste gescheiden ouders.