Vakantie en stiefkids

ook niet afbranden

Ik brand ook niemand af, ik vertel alleen hoe het voor mijn dochter voelt dat haar vader wel met zijn stiefkinderen op vakantie gaat en niet met haar. Verder moet iedereen dat zelf bepalen.
TS heeft het erover dat de stiefkinderen het blijkbaar bij moeder nogal goed hebben, met veel reisjes en cadeautjes. Ik krijg dat zelf van mijn ex ook vaak te horen, dat hij en zijn vrouw het minder goed hebben dan wij. Maar dat is allemaal een kwestie van keuzes maken. Ik werk fulltime, wij wonen in een goedkoop huis en ik haal mijn boodschappen bij de goedkope groenteboer en de Aldi. Daardoor kan ik elk jaar met vakantie. Zij wonen duur, vrouw werkt niet en ze halen vier keer per week eten bij een restaurant. Moeten ze helemaal zelf weten, ga ik niet over, maar ga dan niet roepen dat dochter niet mee kan op vakantie omdat er geen geld is. Ik weet natuurlijk niet hoe dat bij TS zit, daar kan ik niet over oordelen. Ik wil alleen meegeven dat het voor een kind niet gaat om spullen, het gaat om aandacht.
Nou ja, ieder zijn mening. Maar als je hier om meningen vraagt, dan krijg je er ook wel eens eentje die niet de jouwe is...

Stoepkrijt

De situatie die jij schetst vind ik heel anders. Ik het voorbeeld van TO gaan alle kinderen op vakantie. Ik snap dat jouw dochter het niet leuk vindt dat zij helemaal niet mee mag, dat zou ik als vader/moeder ook nooit doen.

Niet anders

Ik vind het dus niet anders: ik snap ook niet hoe je materiële zaken en tijd met moeder kan wegstrepen tegen aandacht van de vader. Als je van het eerste maar genoeg krijgt, is het tweede niet zo nodig lijkt wel. En als dat niet zo is, hebben de kinderen gewoon recht op de "vakantie-aandacht" van hun vader. Heeft niets met extraatjes te maken, dat lijkt me gewoon een veilige basis. TS vraagt, ik geef antwoord. Dat is dat, heeft niets met afbranden te maken. Een forum is er toch niet voor om elkaar maar in alles te bevestigen? Het zit TS kennelijk ook niet helemaal lekker, anders had ze hier geen topic over geopend.

aandacht en vakantieaandacht

Hoewel ik eerder schreef dat ik vind dat het prima moet kunnen (de kinderen van man hebben al genoeg uitjes en vakantie), moet ik zeggen dat de argumenten van degenen die (kort gezegd) zeggen "kinderen hebben recht op (vakantie)aandacht van hun vader" mij toch wel dreigen te overtuigen.

Ik kan mij voorstellen dat zijn kinderen dat vanwege de aandacht toch niet leuk vinden, ze zien hem al zoveel minder dan zijn "nieuwe" kinderen. Kan toch een vervelende of pijnlijke situatie voor kinderen zijn.

Het hangt uiteindelijk erg van de situatie af natuurlijk, daarom is moeilijk te zeggen of TS het hier wel of niet moet doen.

De vraag is hier in hoeverre deze week met het nieuwe gezin af gaat van de vakantietijd/aandacht die man van TS anders voor zijn eigen kinderen zou hebben. Heeft hij daardoor (veel) minder tijd voor hen (terwijl hij ze al minder ziet dan hij zou willen), of maakt dat niet uit, omdat hij ze toch niet meer tijd krijgt van zijn ex? (en dus tijd over heeft die hij net zo goed dan met zijn nieuwe gezin kan doorbrengen).

Mocht hij dus dagen met zijn eigen kinderen inleveren door deze actie, dan zou ik toch geneigd zijn om het niet te doen. Maar dat zou de vader zelf moeten bedenken (in mijn ogen). Het zijn immers zijn kinderen - hij zou dan meer tijd bij zijn kinderen moeten willen doorbrengen.

Maar als man niet op vakantie zou moeten gaan met zijn nieuwe gezin, dan lijkt mij een prima alternatief dat TS gewoon zelf met haar kinderen deze vakantie boekt en dat man van TS in die tijd gezellig - thuis en van huis uit! (ze hebben al genoeg reisjes) - tijd met zijn eigen kinderen doorbrengt. Als die kinderen het goed met hun vader kunnen vinden, vinden ze dat misschien wel helemaal top!

En overigens: ik zou het - denk ik (ik ben niet gescheiden) - ook niet in mijn hoofd halen WEL op vakantie te gaan met kinderen van mijn nieuwe man (als ik die had) en dan niet mijn eigen kinderen mee te nemen. Ondenkbaar (voor mij op dit moment).

En dat is inderdaad gek. Dat man van TS dat wel wil doen.

Iemand stelde de vraag: zijn mannen daarin anders dan vrouwen?

Ik denk het - in zijn algemeenheid - wel. Het komt volgens mij in elk geval veel vaker voor dat een man met zijn nieuwe gezin op pad gaat (zonder zijn eigen kinderen) dan dat een vrouw dat doet.

Maar het kan ook komen doordat de situatie (veel) vaker voorkomt dat een man bij een nieuw gezin woont dan dat een vrouw dat doet. En dat dat in die situatie helemaal niet raar voelt. En dat de kinderen die niet mee meegaan daar misschien helemaal geen probleem mee hebben.

'Dus met je nieuwe man en zijn kinderen met vakantie en je eigen kinderen thuis laten? Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen.'

Nou ik ben ook wel overtuigd door het vakantiedagenargument (vader heeft waarschijnlijk nu minder vrije dagen over om met zijn eigen kinderen door te brengen) maar als dat hier niet geldt (vrouw heeft meer vrije dagen etc) dan vind ik het geen probleem. Het moet dan wel gaan om vakantie terwijl de kinderen normaal ook bij mijn ex zouden zijn en niet extra bij ex. Bij week op week af zou dat op kunnen gaan. Ik zie niet goed in waarom je in de week dat je kinderen niet bij je zijn geen leuke dingen kan doen met je nieuwe man en diens kinderen. Moet je leven op 'hold' dan? Nee toch? Het kan gewoon wel eens voorkomen maar dit soort dingen zie ik liever wel evenredig verdeeld en niet zoals TS schetst (geldprobleem, autozitplaatsen en kinderen gaan al zo vaak).

Barveaux

Ik zie niet goed in waarom je in de week dat je kinderen niet bij je zijn geen leuke dingen kan doen met je nieuwe man en diens kinderen. Moet je leven op 'hold' dan?

Nee, het leven gaat gewoon door. Maar om nu je vakantiedagen willens en wetens op te nemen in een week waarin je eigen kinderen er niet zijn om zo als "extraatje" je stiefkinderen op vakantie te kunnen nemen, vind ik niet kunnen. Daar gaat het wat mij betreft om.

cobra

Ik geef je gelijk voor wat betreft de vakantiedagen (dat zei ik al) maar ik heb meer vrije dagen mogelijkheden dan mijn man en in dat geval gaat die vlieger dus niet op.

vrije dagen

Nou die vrije dagen vind ik ook niet heel overtuigend niet kunnen hoor. Ik heb dan wel geen nieuwe partner maar ik heb ook wel eens wat vrij genomen om alleen een paar dagen weg te gaan. En een dag om een vriendin te helpen. Ondanks dat ben ik er genoeg voor de kinderen.

Merkwaardig

Ik blijf het gemeet en geweeg allemaal wat merkwaardig vinden. Ex neemt kinderen mee op vakantie en dan niet eens allemaal tegelijk. Het werd ook niet afgewogen (de ene zoveel dagen, de ander zoveel, de ene zo duur, de ander zo duur). Geen haar op mijn hoofd dat daar ooit over gezeurd heeft, of zelfs maar een minuut over nagedacht heeft. En de kinderen hebben het er (dus?) ook nooit zo over gehad. Daarnaast is ex wel vaker op vakantie gegaan en ik weet echt niet met wie en of daar wel of geen kinderen bij waren.

'Dus met je nieuwe man en zijn kinderen met vakantie en je eigen kinderen thuis laten? Ik kan me daar werkelijk niets bij voorstellen.' Nee, de eigen kinderen zijn niet 'thuis' maar zijn dan bij vader (in jouw geval), zoals ze altijd bij vader zijn.

Over de 'vader-aandacht', in het verhaal is het moeder die de 'vader-aandacht' beperkte en geen 50/50-regeling wilde.

Na de scheiding hebben mensen een nieuw leven. De tijd die er is voor de kinderen is er voor de kinderen (hoezo moeten dat nu ineens alle vakantiedagen zijn?) en de rest is er voor andere dingen. Als dat een nieuwe liefde is (met kinderen) dan mag vader echt wel op vakantie met zijn nieuwe liefde. En natuurlijk worden de kinderen dan niet zomaar thuis gelaten, die gaan mee. Dat is ook goed voor de band tussen nieuwe kinderen en nieuwe vader, want nieuwe kinderen hebben het maar te doen met nieuwe liefde van hun moeder.

Ik begrijp de ophef werkelijk niet en ik zou daar zeker niet zo uitgebreid over gaan communiceren met iedereen. Dan komen er verkeerde argumenten (ja maar zij....) en krijg je alleen maar meer ruzie.

Als vader de kinderen in die week zou hebben is het een ander verhaal, dan kun je dus óf niet op vakantie, óf met zessen.

Mocht het nu zo zijn, dat hier armoede verdeeld werd, dan was het een ander verhaal. Maar het gaat om luxe, om meer-dan-genoeg.

Tsjor

Een keer of altijd?

Het maakt natuurlijk ook heel veel verschil of vader eens een keertje zonder zijn eigen kinderen op vakantie gaat of dat dat gewoonte is. Juist omdat het uiteindelijk om de exclusieve aandacht gaat.
Mij lijkt dat een keertje wel moet kunnen, zeker als dit in goed overleg met de kinderen gaat.

tsjor

Niet met elkaar eens dus, dat kan toch? En OK, met dat thuis laten bedoel ik niet meenemen.

Overleg

Ginny, waar moet dat overleg dan over gaan? Moeten de kinderen dan toestemming geven of zo? Of uitleg (en dus alsnog goedkeuring of de reden goed is). Ik snap dat punt echt niet. Is vader ook na overleg met de kinderen verliefd geworden? Is de scheiding na overleg met de kinderen gebeurd? Ik bedoel: als volwassene neem je toch je eigen verantwoordelijkheid en als je denkt dat je verantwoorde keuzes maakt, dan zijn dat toch de keuzes waar je kinderen mee te maken hebben. Je gaat toch niet in overleg met je kinderen je vakantiedagen opnemen of zoiets?
Ik kan me voorstellen dat overleg gaat over de vraag: willen jullie naar Frankrijk of zullen we in Nederland blijven (waarbij je zelf goed gekeken hebt of het financieel kan). Dus overleg gaat over keuzes waar kinderen echt invloed op mogen hebben. Maar hoe vader of moeder het leven verder vorm geeft, dat is toch niet onderworpen aan 'overleg met de kinderen'. Kinderen krijgen dan een veel te zware taak en verantwoordelijkheid ten opzichte van volwassenen.

Tsjor

Ulla

Maar dan mag je me het toch uitleggen, want zoals al eerder gezegd: ik snap het niet. Wat mogen vader, nieuwe liefde en haar kinderen dan niet, op dagen dat de kinderen van vader er niet zijn. Niet op vakantie gaan dus. Bioscoop, zwembad, mag dat wel? Samen eten (dat is nog eens aandacht)? Hulp met huiswerk maken (ook aandacht)? Waar gaat het dan over? Jij hebt daar een duidelijke mening over, maar ik begrijp die mening gewoon niet.

Tsjor

Dat snap ik dus ook niet

Vandaar mijn vraag over weekendje/ midweekjes ? Vrienden van ons hebben groot huis, mogen we daar logeren? Andere vrienden hebben hotel, mogen we daar logeren?
Als vader nou gewoon ondernemer is die toevallig geregeld op vakantie kan of heel veel vakantiedagen heeft en ze toch nooit opkrijgt, verandert dat de zaak?
Mijn zwager gaat altijd vissen op vakantie, zijn kinderen zien hem alleen savonds dan. Mag het dan wel? Hebben de andere kinderen nl toch geen vadervakantieaandacht.
Echt, ik vind een paar zeer schrijnende verhalen langskomen. Maar daar lees ik een structureel probleem met reeksen aan vervelende incidenten. TS beschrijft een enkele keer. Uit haar postings is duidelijk dat ze er over heeft nagedacht.

nou...

Ik ben Ulla niet, maar ik zal proberen uit te leggen wat mijn mening is. Als je gescheiden bent, heb je nu eenmaal andere levens, dat is niet te vermijden. Alle gewone dagelijkse dingen doe je dus met je eigen (nieuwe) gezin. Daarbij horen wat mij betreft ook dingetjes die vaker gebeuren ook al zijn ze niet dagelijks. Een bioscoopje, een keer naar het zwembad.
Over grotere en niet vaak voorkomende zaken, zoals vakanties en verjaardagen, zou je moeten nadenken. Mijn dochter wordt bijvoorbeeld niet uitgenodigd als haar stiefmoeder jarig is. Ze mag wel op de verjaardag van haar vader komen. (Ik nodig het gezin wel uit op dochters verjaardag, overigens.) Dochter mag niet mee op vakantie. Zij is eigenlijk alleen welkom als het uitkomt in dat gezin, dus op 'gewone' dagen. Dat voelt ze heel goed. Als haar vader met mij zou overleggen en bijvoorbeeld met zijn gezin op pad zou gaan als wij toch ergens op een Grieks strand liggen, zou het al minder lomp overkomen. Nu is het zo dat ze thuis blije plaatjes op Facebook ziet van haar vader met zijn gezin, ijsjes etend in Portugal of in de achtbaan van Sixflags.
Ik heb even niet in mijn hoofd of TS heeft vermeld hoe oud de kinderen zijn. In mijn geval betekende het feit dat mijn ex met zijn gezin op vakantie ging dat mijn dochter toen ze in de basisschoolleeftijd was weer twee weken langer naar de vakantie-BSO moest. Want als hij twee weken was weggeweest kon hij niet langer van zijn werk wegblijven. Kinderen hebben 12 weken vakantie per jaar, volwassenen meestal maar vijf. Als beide ouders al hun vakantiedagen aan hun eigen kinderen besteden, blijven er nog steeds BSO weken over. Als vaders vakantieweken aan hun stiefkinderen besteden, moeten hun eigen kinderen ergens anders heen. Mijn kind had liever naar haar vader gewild dan naar de BSO. Maar dat kon niet omdat hij liever met zijn nieuwe gezin op een strand lag dan met zijn eigen dochter.
Ik snap heel goed dat TS graag met haar eigen gezinnetje op vakantie gaat. Echt. Ik snap ook dat de vrouw van mijn ex graag haar eigen kinderen om zich heen heeft en misschien minder dol is op die van mij. Ik heb zelf geen stiefkinderen, maar ik zie om me heen vaak zat vriendinnen die er om het weekend ineens drie bij hebben. Zitten ze ook niet altijd op te wachten en al helemaal niet als ze eindelijk een keer vakantie hebben. Snap ik heel goed. Maar als je iets begint met een man met kinderen, krijg je die er gratis bij. En daar zou je dan zorgvuldig mee moeten omgaan. Juist om ervoor te zorgen dat ze zich nog welkom voelen bij hun eigen vader.
Ik hoop dat ik mijn mening een beetje heb kunnen verduidelijken.

Oneens

We worden het niet eens en ik weet niet wat ik uitleggen moet behalve dat wat ik al heb gedaan. Het gaat mij om een vakantie die bewust zo gepland is.

Inderdaad

Stoepkrijt legt het goed (opnieuw) uit. Bij ons gaat het dan om een gezin waar naast een oudere (stief-) dochter nog twee gezamenlijke kinderen zijn, wat het dan toch net iets anders maakt (omdat vader niet leuk doet met 'vreemde' kinderen). Stiefmoeder zorgt al meer dan 12 jaar voor mijn dochter, maar na de geboorte van haar eigen kinderen is het verschil toch duidelijk geworden. Dat zijn gelukkig maar kleine dingetjes, zoals een stiefopa en -oma die een foto krijgen van de 'echte' kleinkinderen. Of op vakantie met het hele gezin plus opa en oma, in twee appartementen, en mijn dochter die dan bij opa en oma in het appartement slaapt. Een vakantie met het kerngezin zou heel hard aankomen bij mijn dochter, en ik schat in dat ze dat gelukkig ook niet in hun hoofd zullen halen. Toen de jongste daar geboren werd, is de middelste naar zolder verhuisd en mocht mijn dochter haar eigen kamer houden. Dus ze houden er echt rekening mee, en dan toch blijven er speldenprikjes. Dat zal bij TS niet anders zijn, dat weet ik 100% zeker, en dan is zo'n vakantie een domper. Dat heeft de moeder van die kinderen heel goed ingeschat.

Tsja

Ik blijf het maar herhalen- het kan niet duidelijk genoeg zijn; ik vind de situatie die stoepkrijt beschrijft en verschrikkelijk, misselijkmakend eigenlijk. Maar zoals 1 zwaluw in de lucht geen zomer maakt zo is het ook niet zo dat als er 1 keer een weekje weg is het meteen dat niveau is.
Daar wil ik wel nogmaals bij zeggen: wat mij betreft is het belangrijk dat de kinderen niet nu extra bij hun moeder zijn.
Overigens las ik voor TS de suggestie langskomen om te gaan zonder man, in haar geval (hij is tenslotte stief van haar kinderen) lijkt me dat ook een goeie oplossing. En dan heerlijk alleen met je kinderen of met een vriendin of zus. Ook een keer fijn.

Ik ben door alle verhalen wel extra gaan nadenken of ikzelf geen speldeprikjes geef en denk dat we -afgezien van het idee om binnenkort een paar dagen weg te gaan als oudste toch bij moeder is verder niet in genoemde voorbeelden vallen (oudste heeft grootste kamer, staan meer foto's van in huis etc). Maar ik weet dat ik onmogelijk kan voorkomen dat er een keer iets vervelend overkomt. Net zomin als dat ik kon voorkomen dat ons gezamenlijke kind vroeg of hij ook een extra moeder kreeg als hij groter werd :)

Precies wat Pergola zegt

'Maar ik weet dat ik onmogelijk kan voorkomen dat er een keer iets vervelend overkomt.' Het is onmogelijk om twee verschillende situaties helemaal gelijk te laten zijn. Dat kan niet. Als je gaat vergelijken word je ongelukkig: de vakantiefoto's van de een zijn mooier, de kamer is groter, hoeveel foto's hangen er.... Daar word je doodongelukkig van, want het zal nooit gelijk zijn, omdat de situaties altijd verschillend zijn.
Wat stoepkrijgt beschrijft over de vakantie van vader klopt op één punt niet: ik neem aan dat vakanties gelijk verdeeld zijn, dus kind gaat drie weken naar vader en is drie weken bij moeder. Als vader van 'zijn' drie weken er twee op vakantie gaat met nieuwe liefde, dan is dat aan hem. Maar wat hij doet met zijn kind in de drie weken dat zijn kind bij hem is, dat is ook aan hem. Dus als hij besluit om haar dan naar de BSO te sturen, dan moet dat ook echt zijn besluit zijn (en zijn kosten) en niet moeder die iets oplost. Over dat soort formele afspraken kun je wel keiharde gesprekken voeren: 3 weken van de vakantie is kind bij vader. Wat hij inhoudelijk in die drie weken doet, daar kun je weinig over zeggen. Je kunt dus niet zeggen: in die drie weken moet je met mijn kind op vakantie gaan of mijn kind meenemen op vakantie.
Na een scheiding houdt de invloed die je hebt op de andere ouder op. Het enige wat je kunt doen is je kind ondersteunen bij het accepteren van de situatie zoals die is. En aangeven dat je toch denkt dat het beter is dat jullie nu gescheiden zijn. Maar dat dat wel gevolgen heeft, natuurlijk. Soms voordelen voor een kind, soms nadelen.

Tsjor

tsjor

Stel, er is afgesproken dat je kind de eerste drie weken van de vakantie naar vader gaat. Je hebt zelf geregeld dat je de tweede drie weken vrij bent. Je collega heeft zich aangepast en heeft de eerste drie weken vrij genomen. Jij KUNT dus niet eens meer de eerste drie weken vrij nemen. Dan kondigt je ex aan dat hij in de eerste drie weken twee weken met vakantie gaat met zijn nieuwe gezin, zonder jouw kind. Niet genoeg geld, geen plek in de auto. Jij beroept je op die keiharde afspraken die zijn gemaakt, hij lacht je uit en stapt met zijn gezin in de auto. Wat doe jij dan? Laat jij je kind voor de dichte deur bij vader staan? Nee, je regelt BSO. En je scheldt je ex uit als hij weer terug is. Hij lacht je nog een keer uit.
Tsjor, ik ben het met je eens dat de invloed op je ex ophoudt op het moment dat je bent gescheiden. Maar jij gaat uit van het idee dat je afspraken hebt en dat iedereen zich daaraan houdt. Dat is niet overal zo.

Maar dan is ex een &(^%$##*^$ en dan maakt het niet uit wat je doet, want dan zal hij altijd een ((&^%% zijn. Ja, boos worden, de rekening overhandigen en aangeven dat dit eenmalig was en nooit meer zal gebeuren.
Je had een kort geding kunnen aanspannen en een dwangsom kunnen eisen voor het niet-nakomen van de omgangsregeling. Je kunt er in elk geval mee dreigen (nadat je zelf genoeg juridische informatie hebt ingewonnen).
Je kunt het gesprek openen over de vraag: hoe ga je die drie weken voor dochter nu oplossen?
Je kunt zelf je plannen wijzigen: dochter bij terugkomst afleveren bij vader, zelf gaan werken en met dochter samen op een later moment lekker op vakantie gaan.
Totdat je de energie er niet meer in wil steken.
Maar dat is iets anders dan het principiële punt, dat ouders hun vakantiedagen moeten besteden aan hun eigen kinderen en niet aan hun stiefkinderen. Je moet geen regeltjes bedenken voor &*)&^%$, maar voor normale situaties. Het kan niet zo zijn, dat alle vaders niet meer op vakantie mogen gaan met hun nieuwe gezin, omdat jouw ex een )(*&^%^** is.

Tsjor

Haha, heel beeldend!

Inderdaad, ex is een ^$*#*Y$&$*. Niet representatief voor de vader in het algemeen. Ik steek er zelf geen energie meer in, maar dochter hoopt tegen beter weten in nog steeds dat het op een dag beter wordt. En dat wordt het natuurlijk niet.
Ik hoop dat alle ouders voordat ze een besluit nemen over vakanties of verjaardagen eerst goed nadenken of er kinderen worden gekwetst. Verplaats je in het kind en ga het niet voor jezelf goedpraten. Dan kun je ook met een gerust geweten op vakantie gaan met je eigen kids en ervan genieten.
Wat ik wel vind, is dat als je als vader je kind drie weken hebt, je het eigenlijk niet kan maken om het drie weken naar de BSO te doen en daarna lekker vrij te nemen voor je stiefkinderen. Niet goed voor de vader-kind band, maar ook niet voor de band van kinderen en stiefkinderen onderling.

Tja Tsjor

Als je het zo zwaar invult krijgen kinderen inderdaad teveel verantwoordelijkheid.

Helpt het als je overleg leest als uitleg?

stoepkrijt

Maar wat vind je nu van déze situatie. Pa gaat met nieuwe gezin een weekje in de meivakantie en in de zomer met zijn eigen kinderen erbij?

Persoonlijk

Ik kan me er weinig bij voorstellen dat ik een week op vakantie zou gaan met mijn man en zijn kinderen maar mijn eigen kinderen thuis zou laten. Ik zit natuurlijk niet in die situatie maar het lijkt me heel vreemd om op zo'n manier gezinnetje te spelen zonder mijn eigen kinderen. Geld kan je maar een keer besteden en tijd ook maar een keer en ik kan me niet voorstellen dat ik vakantie dagen op zou nemen en die niet met mijn eigen kinderen zou willen doorbengen.
Wel zou ik me goed voor kunnen stellen dat ik behoefte zou hebben om ook af en toe gezellig alleen met mijn eigen kinderen op stap te gaan. Dus ik kan me best voorstellen dat je zin hebt in een vakantie alleen zonder de stiefkinderen.
Ik kan me dus niet zo goed inleven in de man maar wel wat meer in de vrouw. Heb jij eigenlijk niet de behoefte om gewoon lekker alleen met je kinderen op stap te gaan? Dus zonder je man maar gewoon jij alleen met de kinderen. Dat zou ik helemaal niet vreemd vinden.

Of je het tegenover de stiefkinderen kunt maken hangt erg af van de situatie. Ik kan me voorstellen dat ze zich toch wat buitengesloten voelen zeker als hun vader wel meegaat. Het lijkt me ook heel gek dat je vader met een andere vrouw en andere kinderen op vakantie gaat en dat jij dan niet mee mag.

Ik zou de situatie waarin jij alleen met je kinderen op vakantie gaat zonder je man al weer heel anders vinden. Juist omdat hij ook meegaat is het toch een soort nieuwe gezinsvorm vakantie waarin je stiefkinderen eigenlijk ook thuis horen.

Lastig allemaal.