Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Vader wijst dochter af


Vlinder-123

Vlinder-123

08-11-2016 om 16:11 Topicstarter

@ Li

zo is het maar net, dank voor je reactie.

Ik geloof dat ik er stilletjes vrede mee heb. Geen contact meer. Het gaat nu prima met dochter, en dat wil ik zo houden. Ze weet nog niet dat vader geen contact meer wil. Dat vertel ik haar op een juist moment. of als ze er zelf over begint natuurlijk.

Ik had vannacht een mail getypt naar hem met niet mis te verstane woorden in. Geen gescheld hoor, of vuile praat, maar wel mijn pittige mening over hem. Ik zal hem niet versturen, dat zal alleen maar meer negatieve stof op doen waaien, maar het lucht op dit alleen maar te lezen. Dan is het uit mijn hoofd.. tenminste.. een klein poosje.

filalu

filalu

08-11-2016 om 16:11

loslaten

Zoals al meer gezegd. Investeer niet meer in de vader. Je dochter hoeft niet meer te bewijzen dat ze goed/lief of eerlijk genoeg is. Vader kan weer contact zoeken als hij klaar is met zijn boosheid.

Naar mijn idee heeft de psycholoog van vader het heel goed gezien. Dochter kan beter niet naar vader vanwege de boosheid van vader. Niet de leugen van dochter werd als reden gegeven maar de boosheid van vader hierover.

Overigens ben ik het met je eens dat je dochter niet eens gelogen heeft. Maar uiteindelijk zou ik helemaal niet meer ingaan op het waarom van vaders boosheid.

Wees inderdaad maar heel lief voor je dochter en leg haar goed uit dat het probleem bij de vader ligt, niet bij haar.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

08-11-2016 om 20:11

Je bent goed bezig

Wat je aan dochter eventueel kunt vertellen is, dat pappa het druk heeft, dat het nu even niet uitkomt, dat het niet aan haar ligt. Leugentje om bestwil.

En mijn vriendin wordt er inderdaad knettergek van en komt hier af en toe spuien. Die man is écht gestoord, maar heeft geen diagnoses want het ligt natuurlijk nooit aan hem. Ze zal blij zijn als het kind 18 is en ze die man niet meer nodig heeft voor toestemming. Hij zal ongetwijfeld wel weer wat anders verzinnen om haar dwars te zitten, maar dan niet meer over de rug van haar kind. Ze zegt dat ze geen probleem heeft met een rechtstreekse confrontatie, maar dat dit ten koste gaat van haar kind sloopt haar.

Niki73

Niki73

09-11-2016 om 09:11

Vorige psychologe

Heb je die toesteming van vader echt nodig om haar naar haar eigen psychologe te laten gaan? Een van mijn kinderen is ook zonder toestemming van vader een tijdje naar een psychologe gegaan. Ik heb het allemaal zelf betaald en er gewoon geen woorden aan vuilgemaakt. Is dat een mogelijkheid?

Ava

Ava

09-11-2016 om 12:11

Pijnlijk

Wat pijnlijk voor jouw dochter en voor jou, zeg.
Ik heb nog niet alles gelezen dus misschien zeg ik iets heel dat niet klopt.
Heb je voorheen wel met hem kunnen overleggen?
Als ik het zo lees, denk ik gelijk aan, kan deze vader een relatie met iemand hebben of gaat het erom dat mensen doen wat hij wil en wat hij verwacht en dat het dan een relatie heet? Met andere woorden: als iemand iets kan, doet iemand dat ook. Als iemand iets niet kan, zegt diegene vaak dat hij het niet kan of dat het aan de ander ligt en het daarom niet wil. Hoe meer jij zou trekken en praten en bezig zijn, hoe meer hij zich er aan kan onttrekken (met zogenaamd geldig argument die de boel weer verdoezeld).

Daarnaast vraag ik mij af wat de 'opdracht' van de psycholoog is. Deze manier van doen duwt jouw dochter steeds in het blikveld van vader die haar vervolgens afwijst en afwijst en afwijst. Is het de psycholoog ondertussen ook duidelijk geworden dat de vader het probleem is?

Geniet vader van het zien van wanhoop bij anderen of verwart hij het met iets anders (boosheid, claimgedrag ed)?

Overigens zou ik voorzichtig zijn met overal de stekker uit trekken omdat hij dan kan zeggen dat hij niet opgegeven heeft. Stop nog wel energie in de zaak en minder of niet in hem.

Rondje

Rondje

09-11-2016 om 20:11

Antwoord

Vlinder-123

@ Rondje
Je schreef dat je in het begin van je puberteit geen contact had met je vader. Hoe lang heeft die periode geduurd ? En hoe kon jij het een plaatsje geven? Had je daar hulp bij ? Is het contact weer hersteld, en hoe is het nu ? Misschien hele persoonlijke vragen, sorry, maar ik denk dat ik er vruchten uit kan plukken voor mijn meisje. Als je het te persoonlijk vind snap ik dat ook, geen probleem.

Dag Vlinder-123
In het begin van mijn pubertijd is het contact verbroken en nooit meer goed gekomen (ik heb nu zelf een gezin).
Hoe kon ik het een plaatsje geven? Ik wil het contact zelf verbreken. Er zijn in ons gezin nooit echt heftige zaken gebeurd, een gewoon gezin met ongelukkig getrouwde ouders.
Mijn vader heeft mij op een vervelende manier betrokken bij zijn vertrek uit ons huis. Hij heeft na de breuk vaak lelijk over mijn moeder gesproken tegen mij en mijn broer. Mijn moeder kreeg al snel een nieuwe partner, mijn vader vond dat hij maar voor ons moest zorgen.
Mijn broer heeft daar veel verdriet van gehad. Steeds weer kwam mijn vader niet opdagen als hij ons zou ophalen. Ik vond dat hij ons in de steek liet en hoefde hem niet meer te zien. Ik denk achteraf dat ik ook loyaal wilde zijn aan mijn lieve moeder, zij heeft nooit lelijk gesproken over mijn vader.
Hij heeft nooit een poging gedaan het contact te herstellen. Met mijn stiefvader kon ik het goed vinden, hij werd een vaderfiguur in mijn leven. Hij stond ieder week bij mij langs het sportveld.
Het was dus eigenlijk een rationele keuze waar ik eigenlijk nooit last van heb gehad. Vroeger had ik wel last van het grote verdriet en dat hij mijn mijn broer, mijn moeder en mijn stiefvader aandeed. Dat nam ik mijn vader kwalijk, daarom was mijn besluit 'makkelijk'.
Mijn broer heeft zijn leven lang last gehad van het feit dat zijn vader hem niet belangrijk genoeg vond en voelt zich nog steeds snel 'in de steek gelaten'.

Ik verwacht niet dat mijn antwoorden jou of je dochter kunnen helpen, maar wilde dit gerust met je delen.

Dymo

Dymo

10-11-2016 om 12:11

Sally MacLennane

Sally, ik wil je vriendin niet ontmoedigen, maar hier is alles alleen maar erger geworden sinds dochter 18 is geworden. Vader betaalde al niet of nauwelijks, nu heeft hij dochter gezegd dat hij haar rechtstreeks geld zal storten (want als hij het aan mij gaf wist hij niet wat ermee gebeurde). Alleen dat gebeurt niet, zodat het nu dochter is die in de problemen komt met haar financiën (en ik alsnog mag bijspringen). Verder vindt vader het tijd om alle shit tussen hem en mij van de afgelopen jaren eens ongenuanceerd op haar bordje te gooien. Dochter weet van driekwart van de shit niks af, omdat ik het niet nodig vond haar daarmee te belasten. Tot slot geeft hij nu als hij weer eens wordt opgepakt of dronken wordt aangehouden het nummer van zijn 'volwassen dochter', zodat dochter midden in de nacht telefoontjes krijgt van politie (arrestatie), ziekenhuis (drugs) of dronken vrienden van haar vader die hem ergens hebben gevonden.
Hier dus alleen maar meer 'over de rug van het kind'. Dochter blijkt overigens prima in staat de bal terug te kaatsen naar waar hij hoort.

Sally MacLennane

Sally MacLennane

10-11-2016 om 12:11

Dymo

Wat een ellendeling! En ook nog eens drugs en alcohol, begrijp ik?

Je dochter kan ook contact opnemen met het LBIO. Als ze 18 zijn geweest moeten ze dat zelf doen.

En wat een ellende met die telefoon Is een ander nummer een optie?

Wat heb je er toch ook lamzakken tussen! Bah!

Wat de opmerking van mijn vriendin betreft: dat sloeg vooral op het feit dat er dan geen toestemming meer nodig is voor medische handelingen.

Dymo

Dymo

10-11-2016 om 12:11

Toestemming

Toestemming is inderdaad verleden tijd. Gelukkig heb ik ex altijd zo onder druk weten te zetten dat hij wel toestemming gaf. Dochter zet 's nachts haar telefoon uit en negeert de volgende ochtend wat er 's nachts is gebeurd. Met het LBIO hebben we niet zulke goede ervaringen helaas. Dochter verdient inmiddels zelf bij wat haar vader haar zou moeten geven. Het arme kind studeert en werkt wel zeven dagen in de week. En haar vader naar anderen toe maar opscheppen over zijn slimme en zelfstandige dochter.
Maar we vervuilen het draadje!

Janne O

Janne O

10-11-2016 om 13:11

toestemming medische behandeling

Beetje off topic, maar misschien toch wel handig om te weten: Vanaf 16 jaar beslist een kind zelf over medische behandelingen en is toestemming van ouders helemaal niet meer nodig.
Van 12 t/m 15 is toestemming van ouder én kind nodig, maar daar zijn wel uitzonderingen op:
https://www.kindenziekenhuis.nl/professionals/modelrichtlijn-wgbo/

En voor kinderen zelf:
http://www.jadokterneedokter.nl/mijn-rechten/

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.