

Echtscheiding en erna
U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.

Vlinder-123
31-10-2016 om 09:10
Vader wijst dochter af
Een tijd geleden heb ik al gepost over de relatie tussen de vader en onze dochter. Al een tijd gescheiden, en sinds vader nieuwe relatie heeft krijgt dochter schuld van problemen die zich voordoen.
Al een jaar komt dochter al niet meer bij vader thuis omdat vader dat niet wil. Dochter heeft een jaar geleden negatief gedrag laten zien bij vader thuis (liegen, veel aandacht vragen, negatieve uitlatingen doen over thuissituatie bij mij, manipuleren) en sindsdien is zij daar het huis uit gezet, letterlijk. Dochter is nu 11 jaar, toen het plaats vond was ze 10. Ze vinden dat dochter hulp nodig heeft, een soort therapie, die haar zou helpen het negatieve eruit te halen. Met deze hulp zijn we al anderhalf jaar bezig. De eerste hulp, een kinderpsychologe, waar dochter zich erg goed bij voelde, is gestopt door vader omdat hij daar geen vertrouwen in had. De tweede hulp is gestopt door vader omdat hij vond dat er ook een beschuldigend verwijzen haar hun handelen was (door mij), en daar waren zij het niet mee eens.
Nu voor de derde keer hulp gezocht, via GGD, en weer wijst hij dochter aan als de schuldige in het hele verhaal en wil hij niet dat zij terug keert in zijn gezin als haar gedrag niet verandert.
Persoonlijk kan ik me daar wel wat bij voorstellen. Als je dochter niet mee kan draaien in het gezin daar, en haar eigen wil door wil zetten dan is dat verre van prettig. Ook bij mij probeert ze dat, maar ik hou haar kort, op een positieve manier, en heb regels afgesproken waar ik me aan houd. Deze regels bieden haar stabiliteit en het drammen houd op.
Alleen is dit nu dus het punt van discussie tussen vader en mijzelf. Ik vind het niet fair om dochter alle schuld te geven. Twee vechten twee schuld. Er is daar nl ook vaak erg boos en overdreven gereageerd op dochter wat niet zo had mogen gebeuren. Daardoor is dochter erg bang geworden van partner van vader en durft de waarheid niet meer te spreken uit angst voor weer straf en boze harde woorden.
Dochter heeft veel verdriet van het uitblijven van contact met vader. Hij belt bijna nooit, en als hij belt dan zegt hij steeds dat dochter hem zoveel verdriet heeft gedaan, en of ze dat beseft. Als dochter kaart stuurt voor zijn verjaardag dan kan er geen bedankje van af. Appen of mailen doen ze ook niet. Vader eist nu dat dochter laat zien dat zij spijt heeft van haar gedrag en daar aan wil gaan werken. Het is een hele lijst waar ze aan moet gaan werken. Persoonlijk vind ik dat zij dat niet alleen kan, maar onze hulp daarbij nodig heeft. Dochter zegt zelf dat ze beter geen contact meer kan hebben met vader, want ze kan toch nooit goed doen. Ze loopt op haar tenen als ze bij vader is.
Morgen hebben we een gesprek, vader, dochter, therapeute en ikzelf. Ik hoop heel erg dat er iets positiefs uit komt, want ik kan haar niet alleen opvoeden. Dit doe ik al een jaar, maar vind het behoorlijk pittig. Heb twee banen, drie kinderen en een eigen huishouden. Ik heb een vriend, maar woon nog niet samen. Dus alle zorg is al een jaar lang voor mij alleen. Vakanties, weekenden, alle school perikelen enz. Het zou toch zo fijn zijn als ze weer om het weekend naar vader zou kunnen zodat ze van beide ouders de liefde, aandacht en zorg krijgt die ze verdient.
Heeft iemand tips voor het gesprek van morgen ? Voor mijn gevoel pak ik het verkeerd aan. Zijn er vaders bij die zich misschien kunnen herkennen in mijn verhaal (je dochter om het weekend zien en dan is het niet altijd gezellig door gedrag van dochter) en mij tips kunnen geven ?
slaap er al heel lang slecht van, ben er radeloos van geworden.

Vlinder-123
08-11-2016 om 00:11
weer terug bij af... wat nu te doen ?
Jullie hebben wederom gelijk. Ik sta hierin zó ontzettend machteloos. Ik ben weer zó boos nu...
Ik heb namelijk een mail gekregen vanavond. Van vader. Daarin staat dat hij dochter weer heeft betrapt op een leugen vorige week tijdens het gesprek, en dat hij niet meer wil dat dochter komt. In overleg met zijn psycholoog is besproken dat dochter beter niet kan komen omdat door de boosheid van vader het niet goed is voor dochter om te komen. Hij vind dat ze in gesprek moet met onze therapeute van vorige week om die leugen te gaan bespreken, en dat dochter zelf de sleutel in handen heeft om weer toegelaten worden bij hun thuis. Zij zal heel hard moeten gaan werken om te leren niet meer te liegen. En als hun psycholoog het nodig acht dat dochter komt, dan zal vader van zich laten horen...
toen ik het mailtje las was mijn eerste gedachte: "welke leugen dan ?? wat nu weer ? Ik ben er notabene bij geweest en ik heb niks gehoord ?". Ik heb hem eerst meteen terug gemaild en gevraagd op welke leugen hij doelde. Als hij me vanavond daar geen antwoord op gaf dan zeg ik alle verdere afspraken af bij de therapeute. Natuurlijk antwoordde hij niet, dus ik heb hem gebeld. hij nam niet op. Ik belde zijn vriendin, die nam wel op maar distantieerde zich van de communicatie over dochter, op verzoek van vader. Ik zei geef die hoorn dan aan hem, maar nee dat kostte teveel geld omdat zij net over de grens wonen en dat wilde ze niet. Dus weer gevraagd of hij dan meteen terug wilde bellen, wat hij uiteraard niet heeft gedaan. Toen heb ik weer gebeld, naar hun thuisnummer en hun voicemail ingesproken omdat er weer niet opgenomen werd...
natuurlijk heeft hij niet gebeld... Ik ben zo immens boos en verdrietig...
Ik wil dit helemaal niet, ik wil gewoon dat dochter terug kan naar vader zonder al deze toestanden. Zij beseffen gewoon niet wat zij mijn dochter aandoen ! Maar aangezien vader aan alle fronten tegenwerkt zal dit niet meer gebeuren. Ik moet mijn dochter wederom het slechte nieuws brengen dat vader niet wil. Alweer.
Ik wil die stomme therapie ook niet meer. Bij mij thuis heb ik nergens last van. Ja van haar soms moeilijke karakter, maar niet van liegen of bedriegen of manipuleren of wat dan ook ?
Morgen bel ik de therapeute en eis om welke leugen het gaat. Vader heeft dit wel met haar besproken en de therapeute zal het met dochter gaan bespreken, zo staat het in de mail. Als ik morgen hoor dat de leugen nergens op slaat, is het dan niet verstandiger om alle 'behandelingen' stop te zetten ? dit gaat toch nergens meer over ?
Wat zouden jullie doen ?
ERgens wil ik hem hard raken, pijn doen, laten boeten of anders laten betalen. Via een advocaat hem raken ... maar hoe.... Mijn dochter heeft ondragelijk leed door de afwijzing van vader. Telkens weer, en weer, en weer. Kan ik proberen de kinderalimentatie omhoog te krijgen, omdat ze nu al een jaar lang bij mij woont ? Ik heb geen hoop meer dat het contact nog goed komt, en ergens denk ik dat het voor dochter beter is dat ze niet meer gaat of contact heeft met hem. Maar ik wil gewoon wraak...
Ik slaap al een half jaar lang maar 5 uur per nacht, omdat ik het niet meer trek deze machteloosheid en pijn. Het is al half één geweest en weer kan ik niet slapen... mijn werk lijdt eronder, ik heb vaak 'bijna-ongelukken' op de weg, heb geen energie om wat leuks te gaan doen of voor het huishouden... ik heb 3 banen om rond te kunnen komen, maar dit gaat helemaal de verkeerde kant op. Ik voel het.
Heeft iemand tips...

mieke
08-11-2016 om 06:11
ze is 10 jaar
Ik denk dat ik zou volstaan met een email terug waarin ik zou zetten dat ze 10 jaar is. Dat kinderen soms onhandige dingen doen en zeggen.. En je raadt hem aan om met zijn eigen psycholoog te bespreken hoe hij daarmee om moet gaan.
Verder niks. Ik vind dat beide ouders contact moeten hebben met kinderen maar in dit geval zou ik mijn kind beschermen. Wil hij contact prima maar ik zou geen initiatief meer nemen.

mieke
08-11-2016 om 06:11
wraak
Geen wraak nemen. Afstandnemen. Laat het je niet meer raken. Leef Jullie leven hoe moeilijk het ook is.

knor
08-11-2016 om 06:11
tjonge
Wat een ongelofelijk verhaal toch dit. Kan me voorstellen dat je er totaal doorheen zit. Mijn eerste gevoel: zeg aan je kind dat papa een beetje ziek in z'n hoofd is en dus niet voor haar kan zorgen en er voor haar kan zijn op dit moment. En dan totaal loslaten alles, voor je eigen bestwil en voor haar bestwil. En dan jok je niet eens, deze man is geen vader voor je kind, hij is werkelijk ziek en hij maakt je dochter kapot met z'n gedrag. Blijf benadrukken dat het niet aan haar ligt, geef haar al je liefde en laat hem los. Geen wraak nemen, je moet je focussen op harmonie en op je dochter. Met negativiteit help je haar niet, ze is al zo beschadigd. Sterkte.

maria
08-11-2016 om 08:11
Probeer echt los te laten.
Het is vreselijk voor je dochter, maar jouw boodschap hierin is leidend.
Als jij het zo erg vindt (die lamzak zoveel macht geeft) dan is het voor haar dus ook catastrofaal.
Niets mis met haar, alles mis met hem.
Het klopt ECHT van geen kanten wat hij doet.
Doe er NIET aan mee!!!!

maria
08-11-2016 om 08:11
en therapie
Ik weet het niet. Liever niet, ligt aan haar zelfbeeld.
Als dat slecht is, misschien wat hulp om te accepteren dat ze niet wordt geaccepteerd door haar vader.
Maar misschien is dat niet nodig, op het moment dat moeder niet meer accepteert wat vader doet.

Rondje
08-11-2016 om 08:11
Verdrietig
Ten eerste zou ik mijn dochter laten weten dat ik onvoorwaardelijk van haar hou (maar dat weet jou dochter vast al!). Lief of niet lief, beetje stout of heel stout, ik hou altijd van jou!
En dat zou je vader ook moeten doen, dat doen (vrijwel alle) ouders: houden van je kind omdat het je kind is, dat is voldoende reden.
Verder zou ik haar zeggen:
Dat papa dat niet kan, onvoorwaardelijk van je houden, ligt aan hem, niet aan jou. Punt. Nou ja 'punt': er kan nog bij dat het jammer is voor papa, dat hij niet kan zien wat voor fijn dochter hij heeft! Maar het ligt aan hem, niet aan haar.
en dan vragen wat je dochter wil: steeds blijven proberen contact te zoeken, met steeds weer teleurstellingen? Of rust creeeren en het contact tijdelijk níet zoeken? Ik denk dat ze zelf wel een mening over heeft, daar zou ik met haar over praten.
Ze dan haar vader een brief kunnen sturen: lieve papa, ik hou van jou zoals jij bent. Ik wil ook graag dat je van mij houdt zoals ik ben. Ik wordt er erg verdrietig van als je steeds afspraken afzegt en wil liever een tijdje niet meer afspreken. Dan wordt ik niet steeds teleurgesteld. Maar ik hou wel veel van je.
Nou ja, ik probeer met je mee te denken:)
Haar vader blijft haar vader, alleen ziet ze hem een tijd niet. Dat overkomt meer kinderen.
Ook ik heb sinds het begin van mijn pubertijd geen contact meer met mijn vader. Hij was niet bepaald geintereseerd meer in ons na de scheiding.
Wat voor mij belangrijk hierbijwas, is dat mijn moeder en stiefvader nooit lelijk hebben gesproken over mijn vader. Er waren wel vervelende feiten rondom alimentatie ed waar ik van wist, maar ze spraken nooit met een vervelend dubbel toontje over hem.
Verder is het met mij helemaal goed gekomen. Mijn broer heeft het er wel moeilijk mee gehad, om 'verstoten' te worden.
en dan ook nog: té zot om een kind van die leeftijd aan te spreken op iets van jaar geleden! En op een enkel leugentje!
Maar, het klinkt of jij liefdevol voor je dochter zorgt. Je kunt haar vader niet veranderen. Probeer, samen met haar, de situatie te accepteren en de mooie dingen van het leven te zien.
Het klinkt of jullie samen sterk zijn! En probeer toch maar lekker te slapen, hoe vervelend en verdrietig ook, haar/jullie leven bestaat uit véél meer dan het contact met een moeilijke vader!

Vlinder-123
08-11-2016 om 09:11
contact gehad met therapeute
Net gebeld met therapeute. Hier komt de leugen waar vader het over had en wat zo zwaarwegend was: dochter gaf aan tijdens het gesprek vorige week dat ze via social media contact had met de dochter van vaders vriendin. Vader zegt nu dus dat dit gelogen is omdat het laatste contact eind september was, en dat het vanaf kant van dochter minimaal was. Nou vraag ik je.....
Voor mijn dochter is elkaar accepteren op fb of musically (of hoe je dat schrijft) een vorm van contact hebben met elkaar. Zij voert nooit gesprekken op deze manier, maar 'liked' veel van anderen snap je ? Dat is voor mijn dochter een vorm van contact. Daar is niks mis mee dacht ik zo en ze heeft niet gelogen. Voor vader was dit dus de zwaarwegende reden om geen contact te willen met dochter en moest ze deze leugen gaan bespreken met de therapeute. Daar heb ik vanmorgen een stokje voor gestoken. Die afspraak heb ik afgezegd, want het slaat nergens op. Er is al melding gemaakt bij 'Veilig thuis' eerder dit jaar door de psychologe die dochter toen hielp, en onze therapeute gaat er nog één bovenop doen. Ook ik heb gebeld, en word zometeen terug gebeld, ook ik ga melding maken over de nalatigheid van vader en de impact die dit heeft op dochter.
Ik sta weer machteloos.
Jullie hebben ook gelijk, met wraak los ik niks op, maar dit is een kut gevoel (sorry voor taalgebruik) en hij gaat maar door met ons neerhalen. Je wil dan zo graag wat lelijks terug doen als genoegdoening snap je ? Hij komt overal maar mee weg en wij blijven met de gebakken peren zitten...
Vraag aan jullie:
- wie weet of je kinderalimentatie komt te vervallen als je vader uit de ouderlijk macht zet ?
Want daar zit ik nu over te denken.
- moet vader toestemming verlenen aan het plaatsen op het voortgezet onderwijs ?

V@@s
08-11-2016 om 09:11
Wat vreselijk moeilijk voor je dochter.
Kinderalimentatie is niet afhankelijk van gezag. Dus ook als het zou lukken om vader uit de ouderlijke macht te zetten dan moet hij wel blijven betalen.
Als er gezamenlijk gezag is, dan moet er ook samen worden besloten over de schoolkeuze. Mijn ervaring is echter dat de meeste middelbare scholen ook genoegen nemen met één handtekening. Mocht vader echt inschrijving willen blokkeren dan kun je ook naar de rechter voor vervangende toestemming, dat is minder vergaand dan vader uit de ouderlijk macht laten zetten.

Vlinder-123
08-11-2016 om 09:11
v@@s
De reden dat ik hem uit de ouderlijke macht wil zetten is omdat ik verder overal zijn toestemming voor nodig heb. Als ik bijvoorbeeld dochter terug wil laten gaan naar de eerdere psychologe (waar dochter echt een super band mee had opgebouwd en daar heel graag naar toe ging. Vader had echter toestemming ingetrokken voor verdere behandeling) dan kan hij dat weigeren, terwijl het voor dochter heel fijn is daar. Of andere zaken waar ik zijn toestemming voor nodig ga hebben. Aangezien hij dus geen snars om dochter geeft, wil ik niet steeds afhankelijk blijven van zijn goedkeuring.

AnneJ
08-11-2016 om 09:11
Niet handig
Ik kan me goed voorstellen dat je ook graag ziet dat je dochter bij haar vader is om meerdere redenen. Ik denk alleen dat dit halen en trekken nog veel meer energie kost dan toestaan dat je dochter voorlopig niet meer naar haar vader gaat. Daar gaat je vrije weekend met een ingewikkeld kind maar dit heeft natuurlijk al veel te lang geduurd en zelfs je dochter stelt voor om het voorlopig maar op te geven.
Verder hoop ik dat je weinig last gaat krijgen van al die zorgmeldingen. Wat verwacht je daar eigenlijk van?
Ze zetten vader niet zomaar uit het gezag, ik ben benieuwd of het je zo gaat lukken en ik moet zeggen dat ik me verbaas over de gang van zaken.
Waarbij ik best wel snap dat je boos bent en ook dat je een vrij weekend wil, maar dat je er zo fanatiek inzit lijkt me voor niemand veel opleveren, ook niet voor jezelf.
Behalve een hoop onenigheid en gedoe. Om maar niet te zwijgen van onvoorspelbare acties door een melding van Veilig Thuis.

Pirata
08-11-2016 om 10:11
stoppen
Dit is zó krom, als ouder moet je je kind niet willen blootstellen aan zulk gedrag van de andere ouder. Dit is zó slecht voor haar zelfvertrouwen, terwijl je dochter helemaal niets verkeerd doet (anders dan het zijn van een kind).
Ik zou dus niet meer investeren in contact met deze man. Je dochter blijft toch zijn pispaaltje. Leg haar inderdaad uit dat papa niet zo best in zijn vel zit en dat het nu even beter is hem niet te zien. En investeer heel veel in je dochter, ik kan begrijpen dat ze af en toe minder makkelijk is als ze dit van haar vader moet verdragen. Misschien alleen contact met een verjaardag oid.
Welke gronden wil je aanvoeren om hem uit de ouderlijke macht te laten zetten trouwens? Dan moet je wel met hele heftige zaken aankomen, lijkt me. Dit is niet ernstig genoeg om hem uit de macht te laten zetten (hoewel ernstig schadelijk voor je kind).

Vlinder-123
08-11-2016 om 10:11
Veilig thuis
De vorige psychologe heeft de melding ooit gemaakt bij Veilig Thuis. De reden dat ik ook aan de bel trek is eigenlijk meer dat ik mijn dochter veilig wil stellen. Waarmee ik bedoel dat vader maar steeds dochter overal de schuld van geeft, terwijl hij degene is die steeds aan de touwtjes trekt, toestemmingen intrekt, dochter een minderwaardig gevoel geeft. Ik zie hem ervoor aan dit ooit voor een rechtbank uit te willen vechten, en dan moet ik sterk staan. Op alle fronten. Veilig Thuis is geen bedreiging, maar moet wel op de hoogte zijn van het wel en wee als een kind in de knel zit en één van de ouders niet meer wil.
AnneJ het lijkt me toch logisch dat ik er zo diep in zit, ik word dagelijks geconfronteerd met het verdriet, boosheid en machteloosheid van mijn dochter. Ik wil alles doen om dat te stoppen of verhelpen, maar heb het niet meer in de hand. De reden dat ik hem uit de ouderlijke macht zou willen is meer dat ik dan geen 'last' meer heb van zijn mailtjes en macht. Dan kan ik terug gaan naar de psychologe die ze eerst had, waar ze zich zo fijn bij voelde, zonder dat hij daar dwars over gaat liggen doen. Dan kan ze gaan herstellen van deze hele periode en een manier vinden met deze psychologe om verder te kunnen en hebben we rust. Zeker omdat ze zo dicht op de puberteit zit.
En wat een vrij weekend betreft: die heb ik al een jaar niet meer hoor, dus dat raak je wel gewend. Ouders die wel samen zijn hebben ook nooit een vrij weekend. Het gaat me meer om de oneerlijkheid, omdat wij niet meer samen zijn en hij elk weekend kan doen en laten wat hij wil. Gelukkig heb ik een fijne moeder waar dochter zo nu en dan heen mag zodat ik mijn batterij even op kan laden.
Ik wil ook niet meer investeren in het contact met vader. Het is mij echt duidelijk dat het beter is zonder de vader, hoe verdrietig dit is voor dochter. Maar haar laten behandelen voor liegen, zoals hij voorstelde, dat vertik ik. Dat is nog meer zout in haar wonden strooien. We komen er wel uit samen, we zijn er nu al sterker door geworden met zijn tweetjes. Hij weet niet wat hij mist...
@Pirata, ik weet niet eens op welke gronden ik hem uit de ouderlijke macht wil zetten. Het was een idee van mij, maar ongegrond waarschijnlijk, en puur uit boosheid naar hem toe voor wat hij mijn dochter aan doet. Ik moet alles eens overdenken en laten bezinken voordat ik werkelijk stappen ga zetten.
Ik zal dochter vertellen dat papa even geen contact kan verdragen, en dat het absoluut niet door haar komt maar doordat hij met zichzelf in de knoop zit. Hij loopt niet voor niets bij de psycholoog (als dat al waar is maar dat terzijde). Het is wel zo dat vader alle schuld al in haar schoenen had geschoven : "jij hebt me zoveel verdriet gedaan, door jou ben ik ingestort enz" dus hoe pak ik dat aan .... Ze zegt het zelf ook vaak; dat het haar schuld is dat papa zo is geworden. Vreselijk gewoon....

Vlinder-123
08-11-2016 om 10:11
@ Rondje
Je schreef dat je in het begin van je puberteit geen contact had met je vader. Hoe lang heeft die periode geduurd ? En hoe kon jij het een plaatsje geven? Had je daar hulp bij ? Is het contact weer hersteld, en hoe is het nu ? Misschien hele persoonlijke vragen, sorry, maar ik denk dat ik er vruchten uit kan plukken voor mijn meisje. Als je het te persoonlijk vind snap ik dat ook, geen probleem.

jani
08-11-2016 om 10:11
ik weet het niet maar
Deze situatie van gescheiden leven maakt het makkelijker om een "zwarte piet" aan te wijzen. Ik heb een vroeg puberende zoon thuis die al dat gedrag vertoonde wat jij beschrijft. Nu hij 16 is is het voorbij. Roerige jaren geweest maar door veel geduld toch doorgekomen.
Wordt er niet te snel naar een zwaardere oorzaak achter haar gedrag gezocht?

Niki73
08-11-2016 om 10:11
Dochter beschermen!
Je schrijft: "Het is wel zo dat vader alle schuld al in haar schoenen had geschoven : "jij hebt me zoveel verdriet gedaan, door jou ben ik ingestort enz" dus hoe pak ik dat aan .... Ze zegt het zelf ook vaak; dat het haar schuld is dat papa zo is geworden. Vreselijk gewoon...."
Je kunt daar tegen ingaan. Nee, het is niet haar schuld, papa is zit niet lekker in zijn vel! Leg haar uit dat gezonde ouders onvoorwaardelijk van hun kinderen houden. Gezonde ouders sturen hun kind niet weg vanwege een klein verschilletje in inzicht (die laatste "leugen"). Je dochter is normaal, hij niet. Het is heel verdrietig dat dit gebeurt, maar nu moet jij je dochter beschermen. Dat betekent geen contact meer met vader zoeken.
Documenteer wat er gebeurt en wat er gebeurd is, zodat je bij eventuele rechtszaken sterk staat. En verder raad ook ik je van harte aan om vader los te laten. Reken gewoon helemaal niet op hem. Maak er wat van zonder hem.
Een vraagje: denk jij net als ik dat de therapeute veilig thuis erbij gehaald heeft omdat ze donders goed ziet dat je dochter niet veilig is bij vader? Ze kan vader niet in de therapie openlijk afvallen omdat hij dat niet meer open zal staan voor gesprekken. Maar heeft ze aangegeven dat ook zij het niet gezond vindt wat hier gebeurt?

Sally MacLennane
08-11-2016 om 11:11
dossiervorming
Je dochter mag dus van hem niet meer naar de psycholoog? En weigert hij wel meer dingen, bijvoorbeeld reizen, een eigen ID-kaart, zaken m.b.t. school en zo, zonder goede reden? Sla die mailtjes op allemaal op. Ook ander bewijs van gedrag in het nadeel van je dochter, denk dan aan verklaring van anderen zoals school, zijn belangrijk.
Een vriendin van me maakt het ook mee. Met name gedoe rond toestemmingen en het weigeren van medische behandelingen. Denk dan aan: toestemming paspoort en reizen weigeren (er woont familie in het buitenland en kind ziet die familie dus niet meer), medische onderzoeken weigeren (er is mogelijk een erfelijke ziekte waardoor het kind bepaalde medicatie niet mag) etcetera. Mijn vriendin is ook vaste klant bij het LBIO, want vader vindt het heerlijk om de alimentatie wat langer vast te houden dan nodig is.
Wat ze doet is dossiervorming. Dus zwart op wit een verklaring van het ziekenhuis dat vader geen onderzoek wil geven zodat ze geen onderzoek kunnen doen, de mails waarin vader toestemming weigert te geven voor een reis naar de familie en dat kind niet mee kan op schoolreisje net over de grens wegens geen ID (kind is nog geen 14), een mail met cc naar de basisschool waarin vader eist dat kind niet naar de geadviseerde middelbare school mag omdat het niet hoog genoeg is, noem maar op.
Dat kan waarschijnlijk binnenkort mooi van pas komen. Vader heeft gedreigd met de rechter en het verleden heeft al laten zien dat hij dat ook doet. Kind wil namelijk minder naar vader toe, dat is volgens vader natuurlijk de schuld van moeder en dus dreigt hij weer met de rechter wegens schending van de afspraken m.b.t. omgang.
Ze heeft al contact met goede advocaat, die gráág het opgebouwde dossier wil inzetten om een tegenaanval te openen. Of vader dan het gezag kwijt kan raken weet ik niet, dan moet je het wel heel bont maken, maar volgens mijn vriendin zei haar advocaat dat rechters absoluut niet blij zijn met dit soort treitergedrag met de kinderen als inzet. De kans is aanwezig dat ze ook vervangende toestemming zal krijgen voor medisch onderzoek en buitenlandse reizen zolang het kind nog niet meerderjarig is.

V@@s
08-11-2016 om 11:11
ID-kaart
Hierboven wordt bij een ID kaart genoemd dat een kind nog geen 14 is. Een ID-kaart mag al zonder toestemming van ouders aangevraagd worden als een kind 12 is.

Sarenza
08-11-2016 om 12:11
Beetje in dezelfde positie
Mijn ex weigerde ook mee te werken aan behandelingen en gaf nergens toestemming voor. Ik heb mijn advocaat gevraagd of er mogelijkheden waren om hem uit de ouderlijke macht te zetten maar dat was een doodlopende weg. Dan moet een ouder het al heel bont maken.
Dossiervorming is een hele goede. Laat je ook alle verslagen geven die gemaakt worden en mocht het een keer nodig zijn kun je met jouw dossier vervangende toestemming vragen

Sally MacLennane
08-11-2016 om 13:11
V@@s
Dat is goed mogelijk, maar dan nog kom je nergens als kind met moeder naar het buitenland wil (met vliegtuig of naar de UK kun je als alleenreizende ouder met kind een probleem krijgen en bij sommige georganiseerde reizen is het ook verplicht om gedoe te voorkomen).

Angela67
08-11-2016 om 14:11
niets meer doen richting hem
de oplossing zit bij jou niet bij hem.
de oorzaak zit wel bij hem, maar verwar dat dus niet met de oplossing
integendeel: zo lang jij hiermee doorgaat schaad jij je dochter meer en dat wil je juist niet.
acceptatie en loslaten door jou en op andere manier door je dochter, dat is waar jullie allebei mee geholpen zijn. En voor je dochter een hele noodzakelijke stap, zodat ze zich weer gewaardeerd en geliefd mag gaan voelen zoals ze is!
heel veel sterkte,
gr Angela

Li
08-11-2016 om 14:11
zielig
Ze wordt door haar vader uit het nest geduwd, want ze past niet in het plaatje met de nieuwe liefde. En dan ligt het zogenaamd nog aan haar ook, omdat ze gewoon kind is en laat merken dat ze niet blij is met de situatie.
Geef haar heel veel knuffels en liefde en laat pa maar voor wat hij is. Ik zou alleen therapie doen als ze nadat het stof is gaan ligen nog steeds niet goed in haar vel zit. En dan zeker geen therapeute die door vader is uitgekozen om haar even mores te leren. Hooguit iemand die uitlegt dat het echt niet aan haar ligt.
Ik heb vaak gehoord van vaders die vochten om controle te houden, of die juist nooit meer iets van zich laten horen, maar dit slaat alles: je kind een trap na geven. Die man heeft hulp nodig, maar dat is niet jouw probleem.

Vlinder-123
08-11-2016 om 16:11
@Niki 73
Gelukkig was ik al bezig met dochter het tegendeel te bewijzen: dat zij gewoon een keileuke meid is, die een hartje van goud heeft. vaak doe ik dat bewust op fb bijvoorbeeld, zodat iedereen leest hoe ik over haar denk.
en ja, de therapeute snapt er ook niks meer van. Ze was er ook fel over tegen vader: dat de weg die hij nu gekozen heeft, niet in het beste belang van dochter is. Maar daar heeft hij lak aan en verschuilt zich achter zijn eigen psycholoog. Dat is idd de reden dat ook zij melding heeft gemaakt, net als de vorige psychologe.

Vlinder-123
08-11-2016 om 16:11
@ Sally
Bedankt voor je reaktie.
Wat vreselijk voor je vriendin, wat zal ze vreselijk moe zijn van al dat getrek en getreiter. Ik voel met haar mee.
bij ons is het zo dat dochter eerder bij een psychologe was waar dochter het zeer goed mee kon vinden. Maar vader vond dat de behandeling niet overeen kwam met zijn wensen, en trok toestemming in. Nu bij een GGD psychologe, die wat korter van stof is. Ook omdat er veel minder uren aan deze zaken gegeven mogen worden. Maar ook hier heeft vader de vinger in de pap en moet het gaan zoals hij het wil. Dat heb je kunnen lezen..
Ik heb al een map vol met mails, uitslagen van onderzoeken, melding bij Veilig Thuis, alle verslagen van de vorige psychologe enz.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.