U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Uithuisplaatsing Hansje
Cue AnneJ...
Hoe dan?
Hoe voorkom je dat moeder het kind zo erg betrekt in haar conflicten? Dat 'het laatste wat hij had' was geen rustig bestaan, maar een zeer conflictueuze omgeving, waarin hij intensief betrokken werd.
Wat zou een 'systeem' dan moeten doen?
Tsjor
Meeveren
Een kennis van mij heeft ook te maken met een omgangsregeling onder toezicht. Natuurlijk stond zij ook niet te springen om haar kinderen te overreden naar hun vader te gaan, maar ze heeft het wel gedaan en ze heeft nooit lelijke woorden over hun vader gebruikt waar de kinderen bij waren. Uiteindelijk heeft meneer zijn eigen glazen ingegooid door zich agressief te gedragen bij de rechter, waardoor er nu alleen nog telefonisch contact is. Maar je kunt wel voorspellen dat als je je kont tegen de krib gooit en de privacy van je kind schendt door alles op Youtube te plempen, je uiteindelijk aan het kortste eind trekt.
Annej is ertegen, meeveren met Jeugdzorg en 'ja en amen zeggen' want dan haal je de duivel in huis. Maar in de voorbeelden die ik ken van nabij heeft een coöperatieve houding van de ouders een beter resultaat gehad dan afzetten tegen.
Slecht gedrag
....mijn punt is vooral, maar dan ga ik uit van wat er in mijn eigen situatie is gebeurd, een vader en zijn fam die maar een ding wilden en dat was dat ik de kinderen kwijt zou raken, dat bepaald slecht gedrag beloont wordt. Dat als de doelstelling van de een is dat de ander de kinderen kwijtraakt, deze dit kan bewerkstelligen door allerlei ongein uit te halen en de jeugdzorg hier dan op inspringt door de kinderen weg te (wilen) halen.
Katniss, het is absoluut een feit dat je eenmaal in het systeem moet zorgen dat er 'geen zorgen'zijn. Alleen wordt je dat door jeugdzorg soms verdomd moeilijk gemaakt. Zelf gehad: letterlijk doen wat ze zeggen en vervolgens op mijn kop kreeg.
Teveel projectie
Emine, als je je eigen situatie zo op het verhaal van Hansje legt, dan projecteer je veel te veel.
Tsjor
tssssssssssssssja?
Ik lees je reactie, Tsjor, en ik moet je bekennen dat ik m'n kaak heb moeten opvangen.
Tsjor
Jij projecteert ook. Het "waar twee vechten hebben twee schuld" verhaal gaat echt niet altijd op, anders hadden we geen Blijf van mijn Lijfhuizen nodig gehad.
Misschien wel
Misschien wel Tsjor, feit is wel dat wat zei schrijft voor mij heel herkenbaar is. En dat de jeugdzorg ook bij mij stond te trappelen de kinderen weg te halen, hetgeen eveneens door vader werd toegejuichd die vervolgens werd gezien als degene die het wel goed voor had met de kinderen.
Ook het filmpje van de omgang is voor mij herkenbaar, huilende krijsende kinderen die niet durven door alles wat er is gebeurd. Een vader die dreigt de kinderen wat aan te doen, te zorgen dat ik ze neit zal hebben. Die me het leven onmogelijk maakte, ook door de halve wereld tegen me op te stoken, me financieel te treffen en ga zo maar door. Ik kan echter met de hand op mijn hart zeggen dat ik altijd goed voor mijn kinderen geweest ben, ondanks de rampspoed.
Misschien herken ik mezelf en wat er gebeurt te veel in het verhaal. Feit is dat ik haar had kunnen zijn. En dat had ik niet terecht gevonden. Dat hadden noch ik noch mijn kinderen verdiend en was ook niet in hun belang geweest. Hoe het nu precies met ze gaat en hoe het uiteindelijk geregeld is kan ik omwille van hun privacy niet zeggen, maar ik weet wel dat ik het binnen de situatie die er was niet beter had kunnen doen. En een pleeggezin ook niet.
Vergeef me dat ik misschien projecteer. Het gaat me aan het hart.
Mocht deze moeder meelezen dan zou ik haar overigens wel willen zeggen dat ze moet stoppen alles naar buiten te gooien wat niets met hansje te maken heeft. De paarden, de alimentatie, het doet er niet toe. Hansje telt. Al het andere waar je het over hebt, doet de mensen en instanites vermoeden dat je een vechtscheiding voert en dan wordt je ook zo behandeld. Hou het heel sec. bij je kind.
Overigens
Begrijp ik wel degelijk dat ze deze zaken filmt. Men wil nogal eens wegwuiven dat een kind bang is voor de vader. Verzinsel van de moeder, waar geen bewijs voor is. Maar als je het filmt ben je ook fout en wordt dat weer tegen je gebruikt.
Je zal maar in de situatie zitten dat je (oprecht) meent je kind te moeten beschermen tegen verplichte omgang met je ex.
Ik heb deze moeder ergens overigens ook horen zeggen dat ze het als een groot probleem zag dat de omgang na drie keer omgangshuis onbegeleid moest. Ook dat herken ik. Als de omgang gegarandeerd veilig (=begeleid) zou blijven was het voor mij geen probleem geweest. Maar na enkele keren, als het 'binnen goed gaat', kleine kinderen moeten meegeven aan een vader die dreigt ze iets aan te doen en van wie je weet dat hij ze eerder mishandelde, maakt het voor een moeder wel heel lastig natuurlijk. Je voelt je je kind toch vershculdigd het te beschermen. Overigens had ik vooraf nooit gedacht dat vader dat ontnemen via de jeugdzorg zou (kunnen) spelen. Het was voor hem gewoon de next best thing: doeltreffend om mij pijn te doen en hij kon er straffeloos mee weg komen. Een ding kan ik echter wel zeggen: de kinderen zijn bepaald niet meer van hun vader gaan houden. Dus ook in die zin is de oplossing van uhp in mijn ogen absurd.
Adinde, is het dan best practice om kind uit armen te rukken
Ik begrijp niets van je reactie. Jij schijnt het dus als collateral damage te zien, jammer maar helaas, dat gebeurt nou eenmaal als een kind zijn ouder(s) wordt ontrukt.
Inderdaad ja, zegt dat dan niet genoeg? Mag dit dan zo doorgaan. Kan het dan echt, echt niet anders?
Kunnen we dan niet beter afspreken dat we sowieso geen kinderen meer gaan uithuisplaatsen, tenzij het echt niet anders kan. En als dingen dan fout gaan, dat we dan gewoon de moeder en het kind of het hele gezin in de hulpverlening nemen, zodat je een gezin er in zn geheel weer op helpt.
Als we dan toch een pleeggezin tot zelfs maxixmaal 680 euro per kind per maand kunnen geven, als een uithuisgeplaatst kind jeugdzorg 90.000 euro opbrengt, kan dat geld dan niet net zo goed worden ingezet om het gezin zelf te helpen?
Daar begrijp ik dus helemaal niets van. Een kind hoort bij zn ouders, het is een systeem. Inderdaad, als ouders gaan scheiden is dat systeem niet meer zo ideaal, kinderen zijn daarbij altijd de verliezers. Maar dan nog, help je ouders daarmee om te gaan.
Een kind gillend en krijsend uit de armen van zijn ouders rukken, lost niets op. Sterker, het kind heeft er nu een levensecht trauma bij. Een probleem extra dus.
Het is overigens officieel een kinderrecht, het recht om op te groeien bij je ouders. Daar moet de overheid op inzetten. Nog een kinderrecht is dat de overheid de ouders moet helpen daarbij, moet zorgen voor een maatschappij waarin mensen voldoende kunnen verdienen, voor kosteloos onderwijs (iig basisonderwijs, wat mij betreft al het onderwijs), en zo zijn er nog wat zaken.
Onze overheid is hard bezig om de kinderrechten te schenden, door kinderen uit de armen van de ouders te rukken.
Evanlyn
Ik zeg niet 'waar twee vechten hebben twee schuld'.
Uiteraard heb ik ook zo mijn eigen ervaringen en gedachtes. Als een kind zo overstuur is, dan zou ik het kind troosten, duidelijk maken dat het niet bang hoeft te zijn etc., iets leuks bedenken wat het kind kan vertellen of doen met vader en ervoor zorgen dat het kind in elk geval zo min mogelijk belast wordt. Een krijsend kind gaan filmen, mijn god, ik vind dat net zoiets als iemand die verdrinkt gaan filmen in plaats van redden.
Tsjor
Mirreke
'Het is overigens officieel een kinderrecht, het recht om op te groeien bij je ouders.' Ouders is: vader en moeder. Wat als moeder niet wil dat het kind met vader omgaat?
Tsjor
Hulpverlening
Ik sta duizend procent achter de insteek dat kinderen hun beide ouders moeten kennen en daarmee een gezinsband moeten kunnen opbouwen. Ik ben zelf stiefmoeder (zoals je wellicht nog weet) en dit is de basis geweest van mijn stiefmoederschap, het blijven faciliteren om het zo even uit te drukken, van het gezamenlijk ouderschap van vader en moeder van stiefdochter. Niet altijd even makkelijk.
Ik denk dat het een serieus probleem is als ouders elkaar hun gezamenlijke kind niet gunnen. ik denk dat hierop moet worden ingezet, wat mij betreft wordt het een specifiek onderzoeksonderwerp, en dat is het vast al. Hoe ga je hiermee om, hoe voorkom je dit, hoe behandel je dit als het al een probleem is.
Ik denk dat er vooral moet worden ingezet op hulpverlening aan de beide ouders, of eigenlijk bewustwording: wat doet het met een kind als het een van beide ouders moet missen, een soort shocktherapie. Op onze vroegere basisschool in Nederland zat een moeder die haar kinderen een trauma tegen de vader aanpraatte, zoon bij mijn zoon in de klas, dochter bij mijn dochter. Afschuwelijk om te zien. Moeder heeft haar eigen problemen letterlijk op de kinderen overgeplant
Ik ben geen deskundige, ik zou willen dat ik het wist. Maar volgens mij is het met kracht aan een van beide ouders ontrukken van het kind ook geen oplossing. Dat maakt alleen nog maar meer problemen.
filmen...
Ja, ook zoiets. Dit is een uiterste, waar je volgens mij toe komt als je je tot in het uiterste getergd en bedreigd voelt.
Ik zou mij kunnen voorstellen dat een vriendin of vriend het zou filmen, als die er is en zoiets gebeurt.
Een vriend van ons is hiervan getuige geweest, een moeder bij wie ze zonder vooraankondiging ineens al haar vijf kinderen kwamen weghalen. Ook een actie van vader. De jongste, een baby en geen kind van de bewuste vader, kreeg ze enkele weken later weer terug, geen aanleiding en geen reden om het kind bij haar weg te houden. Maar de vader wilde de andere vier kinderen, en nou mogen zij niet eens meer bij hun moeder langskomen, terwijl ze in dezelfde wijk wonen. Afschuwelijk.
Het was een drama, gillen, krijsen, kinderen en moeder over de zeik, politie erbij. Ongelooflijk. Wat mij betreft had dit wel gefilmd mogen worden, omdat een weldenkend mens niet gelooft dat dit echt gebeurt.
Triest
Ik word treurig van dit hele verhaal. Ik zie een filmpje waar een kind in zijn kwetsbaarste moment wordt getoond aan de hele wereld.
een moeder die de indruk wekt alleen te vechten voor haar eigen gelijk. Die niet probeert het kind gerust te stellen voor de onvermijdelijke uithuisplaatsing.
Een moeder die werkelijk alles op haar, openbare, facebook dumpt. De vader belastert, die overigens de verstandigste is en nergens op reageert.
De moeder zit overduidelijk in zeer grote problemen, wekt zeer zeker de indruk haar kind in te zetten om haar gelijk te halen en zodoende niet in het belang van haar kind te handelen. Het verhaal over de vader is alleen van haar kant, en bij zo'n hysterica zet ik daar zeker vraagtekens bij.
Zij doet haar zaak, mijns inziens, zeker geen goed.
Ik heb een hekel aan al die boeroepers op internet die meehuilen met de wolven in het bos. Die op basis van een kant van het verhaal vergaande conclusies trekken.
Mark74
Precies, maar dat doe jij dus ook: de moeder is een "hysterica" en "zit overduidelijk in zeer grote problemen." Of de vader de verstandigste is en nergens op reageert, weet je helemaal niet - misschien is hij alleen wat gehaaider.
Evanlyn
Ik zou zeggen, bekijk het filmpje en de faceboekpagina van moeder. Ze schets zelf dit beeld van haar.
Ze handelt totaal niet in het belang van haar kind en dat vind ik kwalijk.
Vader reageert niet op alle beschuldigingen, en ja, dat is verstandig.
Eenzijdig verhaal
Afschuwelijk filmpje inderdaad, en ik moet er niet aan denken dat je als moeder in zo'n situatie komt. Maar om zo maar klakkeloos haar verhaal voor waar aan te nemen, nee dat gaat me te ver. Ze maakt nou niet echt de indruk zelf haar kind op de eerste plaats te zetten dus misschien klopt er van de rest die ze zegt ook niet veel. En misschien ook wel, wie zal het zeggen. Maar dit verhaal is voor mij te eenzijdig om een negatief oordeel over die uithuisplaatsing te vellen.
Je kan ook zeggen: ze woont niet voor haar lol op een geheim adres, dus die vader zal inderdaad wel het een en ander op zijn geweten hebben. En de manier waarop hij jeugdzorg voor zijn karretje spant is ook niet sjiek.
Maar mijn punt is niet dat de moeder gelijk heeft en de vader niet, maar dat we het gewoon niet kunnen weten. Ook niet als de moeder hysterisch overkomt, wat dat zou iedereen zijn op zo'n moment. En met het posten van het filmpje heeft ze toch maar mooi de discussie weten aan te zwengelen. Jeugdzorg zal zich nu moeten verantwoorden, dat doen ze anders nooit. Een beetje waarheidsvinding, alstublieft, dat zou de zaak goed doen (en dat krijg je normaal gesproken niet).
Dit is wat uithuisplaatsing inhoudt
Ik denk dat het wel eens goed is dat mensen doorkrijgen wat nou precies een gedwongen uithuisplaatsing inhoudt. Ik heb dit betreffende filmpje niet gezien, maar wel andere. Men moet zich realiseren dat kinderen met kracht uit huis halen gewoon kindermishandeling is wat ernstige trauma's oplevert en dus zeer terughoudend moeten worden toegepast.
Er zullen situaties zijn, waarbij dit inderdaad het minste van de twee kwaden is, situaties waarbij het kind in levensgevaar is bijv. Maar door een zo sterk middel toe te passen om ouders te dwingen te gehoorzamen is het niet op zijn plaats. Jeugdzorg kan zich niet verweren met de smoes dat het allemaal de schuld is van de moeder omdat zij niet braaf meewerkt. Hierdoor plaatst ze zich op precies hetzelfde lage niveau als al die ouders die de verschrikkelijke psychologische gevolgen van een vechtscheiding wegwuiven met het excuses dat het allemaal ligt aan de andere partner die niet mee wil werken.
Het niet meewerken van de andere ouder mag nooit een excuus zijn voor kindermishandeling, vooral niet als het jeugdzorg betreft die daar juist zou tegen moeten beschermen.
Op radio 1
De Kinderombudsman vind wat er in dit filmpje gebeurt 'onacceptabel'. En wil er vanaf dat er ook zo tegenaan gekeken wordt als norm: zo gaat dat nou eenmaal bij een uithuisplaatsing.
Er bestaat ook geen onderzoek naar de gevolgen van zo'n ingreep voor kinderen.
Bureau jeugdzorg probeert er weer op te reageren door te zeggen dat dit een 'uitzondering' is.
AnneJ
Onnacceptabel. Inderdaad, onacceptabel hoe moeder zich misdraagt. Hoe ze het kind gek maakt van angst i.p.v. probeert het overmijdelijke zo rustig mogelijk te laten verlopen. Het arme kind i ernstig gestoord in zijn otnwikkeling door de moeder.
Dit was een spoeduithuisplaatsing, dat gebeurt niet enkel en alleen omdat moeders niet meewerkt aan de omgangsregeling. Er is geoordeeld dat langer blijven bij de moeder een gevaar is voor het kind.
je weet nooit wat helemaal waar is in deze, amar moeder schijnt borderliner te zijn en een drugsprobleem te hebben.
De directe aanleiding van de spoeduithuisplaatsing was vluchtgevaar van de moeder.
Het verzoek crisismachtiging in dit geval is overigens gewoon online te vinden. Ik zou zeggen lees zelf.
Moeders
Moeders zelf heeft overigens dit dossier zelf in de openbaarheid gebracht. Voor daar vragen over komen.
Geeft wel aan dat desbetreffende moeder volkomen het spoor bijster is.
Ik hoop dat Hans goed opgevangen is en eindelijk eens tot rust kan komen.
Mark
Ik denk niet dat de kinderombudsman moeder bedoelde met zijn opmerking.
Hoe omstanders een vechtscheiding kunnen laten escaleren ben jij ook wel een mooi voorbeeld. Het geklets is vaak niet van de lucht.
lees ook eens de reacties van Sven Sneijer op Martin Vrijland
"Soms is het een kwestie van zorgvuldig lezen. Martin Vrijland die een stevige mening over moeder Irme heeft op zijn eigen website, interpreteert een zinsdeel verkeerd uit de verklaring van moeder dat haar ex. € 250.000 zou hebben ‘verduisterd richting zijn ouders’, waar hij een tegenstrijdigheid in ziet met een tekstgedeelte verderop in de verklaring waar moeder zegt dat de ouders van haar ex, hem hielpen aan een privédetective. Waarom zouden ze hun zoon helpen als hij hun geld heeft verduisterd, vraagt Vrijland zich af. Moeder zegt echter niet dat hij het geld heeft weggenomen van zijn ouders, maar juist dat het geld is verduisterd en doorgesluisd naar zijn ouders! Op grond van deze verkeerde interpretatie begint hij voort te borduren op de kwade intenties van moeder die zichzelf lijkt tegen te spreken in haar verhaal en ontrolt zich de rest van het scenario dat moeder neerzet als een egoïstisch kreng dat vader zijn kind niet gunt. Zo gemakkelijk kan het met een algemene indruk fout gaan. http://www.martinvrijland.nl/2014/06/13/het-jeugdzorg-drama-van-irme-en-haar-zoon-hansje/"
Ach Anne
Lees nou gewoon eens en alat je houdign dat BJZ hoe dan ook de kwaaie pier is eens vallen.
Alles wijst er op dat moeder hier enstig gestoord is. Ze is gewoon hysterisch, handelt compleet niet in belang van haar kind, zet alles online en het verhaal van BJZ in de brief is volledig in lijn met het gedrag dat meoder zelf alat zien in het filmpje en op facebook. Een vrouw die haar kind gebruikt, beter gezegd misbruikt, voor haar eigen egoistische belang.
De reactie van moeder
Is begrijpelijk als er ineens een peloton jeugdzorgwerkers en politie in je woonkamer staat om je kind mee te nemen.
Niet iedereen kan zich dan nog op emotioneel neutraal niveau en met beheerste redelijke argumenten uiten. Ik zou volslagen in paniek zijn.
In feite was ik bijna 2 jaar lang in paniek maar gelukkig wist ik dat eronder te houden. Want het is een misselijke manier hoe hier in Nederland zorg met dwang gecorrumpeerd wordt.