U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Onredelijke ex?
Hi allen,
Nieuw hier en gelijk maar een thema waar ik enorm mee worstel.
Sinds mei dit jaar zijn mijn ex en ik uit elkaar, samenlevingscontract, koophuis, 2 kinderen, 4 katten en 2 konijnen.....Het scheiden is niet op een goede manier gegaan, veel ruzie en meningsverschillen.
Ondanks dat het al lange tijd niet goed ging had ik het niet zien aankomen, ik heb altijd naar oplossingen willen zoeken. Ineens was het over en moest alles maar zoals hij had bedacht. Pendelen met het huis, dus om beurten in het bed slapen en de ander maar weg. 50/50 ouderschap terwijl meneer er voorheen nooit was, het kon niet vanwege zijn werk, of hij had wel hobby's die voorrang hadden.
Hij heeft me inmiddels voor van alles en nog wat uitgemaakt, leugenaar, borderliner, ik zou hem gedwongen hebben samen te wonen (dat 10 jaar lang en met 2 kinderen).
Ik heb verder geen tekst, geen uitleg helemaal niets gehad ondanks dat ik dat op verschillende manieren gevraagd heb.
Ik vind mijn ex-partner heel onredelijk. Hij was altijd druk met zijn werk als zzp-er, ruzies ontstonden juist vanwege het niet thuis zijn en niet mee willen en kunnen denken in de zorgverdeling. Ik heb mijn werk uiteindelijk op gezegd omdat er van zijn kant geen compromissen mogelijk waren. Ik heb alles omgegooid, mezelf opnieuw ontplooid binnen een ander beroep om zo binnen de schooltijd van de kinderen te kunnen gaan werken en te combineren met thuiswerk.
Nu heeft meneer het licht gezien en wil ineens de ideale huisvader zijn die wel parttime kan werken en wel kan zorgen voor de kinderen (en ik heb echt altijd álles alleen moeten doen)
Hij wil perse 50/50 en ik kan me daar niet in vinden. Emotioneel vooral niet.
Daarnaast heeft hij nog een behoorlijke financiële schuld aan mij open staan.
We hebben een koophuis, omdat ik qua werk weer helemaal moet opbouwen heb ik aangegeven de nu komende 2 jaar de hypotheek door te willen laten lopen zodat ik kan gaan bouwen aan een basis om het huis op mijn naam te zetten.Dit was eerder akkoord. Echter wil hij toch de woning laten taxeren nu, en omdat ik nu de financiële middelen nog niet heb betekend dat dus toch verhuizen terwijl ik juist graag de omgeving van de kids in tact wilde houden. Dat betekend dus ook dat ik daarmee afhankelijk ben van de woningstichting.
Qua werk zit ik net in een andere stad redelijk vlakbij, qua woningaanbod heeft die stad ook meer opties dan een flatje op 3 hoog met 2 slaapkamers. Omdat ik thuis ook werkruimte nodig heb en de kinderen een eigen kamer gun en tuin zou een verhuizing naar de stad vlakbij dan de voorkeur hebben. Maar dat betekend ook dat de kinderen naar een andere school zullen moeten. Waar ik bang voor ben is dat mij dan verweten wordt dat ik de kinderen uit hun vertrouwde omgeving haal en dat hun vader die sinds kort wel een 2 kamer appartementje heeft in dezelfde buurt dan juist daarom de kinderen toegewezen krijgt.
Het voorstel wat ik gedaan heb qua zorgverdeling; 1 dag in de week (donderdag) en de andere week de donderdag vrijdag zaterdag en zondag aaneengesloten (zondagavond weer terug) vind hij niet genoeg.
Hoe hij het wil gaan doen financieel en qua zorg voor onze kids laat hij niet los, wat eerder financieel en met zijn werk allemaal niet kon kan nu blijkbaar ineens wel. Naar alle waarschijnlijkheid wil hij in zijn tijd de kinderen naar de opvang sturen of een oppas regelen terwijl ik gewoon thuis ben voor de kinderen.
Ik heb aangegeven de eerste te willen zijn die gebeld wordt bij hulp met oppas/opvang en vice versa maar hierin is hij ook afwijzend.
Mijn advocaat geeft aan dat er een grote kans is dat er een co-ouderschap afgedwongen word ook door de rechter en dat ze ondanks de voorgeschiedenis en basis staan te klappen als papa's nu wel tijd kunnen maken en ze dat dus ook krijgen.
Ondanks dat ik de kinderen een goede band en tijd met hun vader gun vind ik het heel onredelijk wat hij nu vraagt allemaal. Wéér moet ik mijn leven volledig naar hem aanpassen en de kinderen dus ook. Voor mijn gevoel wordt hij beloond en ik gestraft.
Gevoelsmatig wil ik niets meer met deze man te maken hebben, een man die ik totaal niet meer ken en in mijn ogen alleen zijn belang voorop heeft. Los van wat de kinderen aangaat hoef ik (voorlopig) even niets meer met hem te maken te hebben en zie ik een verhuizing haast als een mooie nieuwe start....maar ja....Hoe ziet een rechtbank dit?
Ik snap hier niets meer van, emotioneel en rationeel overzie ik het zo langzamerhand niet meer. Wat kan ik nog doen? Wat is wijsheid?
Mijn excuses voor zo'n enorm verhaal maar misschien kan iemand hier wat licht bijschijnen.
Dank vast!
@Paperclip o.t.
Mijn dochter laat zich op dit moment nog manipuleren door haar vader. Ze heeft wel al meermaals bij mij aangegeven dat ze het anders wil. Het is iets dat ze zelf met haar vader moet gaan regelen. Dat gaat gerust gebeuren zodra zij er aan toe is. Ook dat is een stukje van haar vader wat ze misschien niet wil kennen, maar wel leert kennen.
Paddington
Wat ik begrepen heb is dat ze vanaf 11 (of 12) toch ook zelf mogen (mee)beslissen waar ze willen wonen of hoe ze de verdeling willen?
Waarom maken jullie daar geen gebruik van als ik vragen mag?
Vanaf 12 jaar worden ze gehoord door de rechter, dat is wat anders dan zelf mogen beslissen.
Ik vind overigens dat je kinderen zo min mogelijk met die vraag moet belasten. Je brengt ze namelijk heel vaak in een groot loyaliteitsconflict. Zeker als beide ouders niet on speaking terms zijn is het voor kinderen een keuze die echt heel lastig is. Je moeder is enorm boos op je vader want die heeft zijn gezin verlaten, nieuwe vrouw etc etc. Durf jij dan als kind te zeggen dat je toch ook wel graag bij je vader wilt wonen?
(Uitzonderingen daargelaten waar kinderen door de ene ouder slecht behandeld worden)
Alkes/sab
het is zelfs nog iets genuanceerder: kinderen van 12 en ouder KUNNEN gehoord worden als de ouders er onderling niet uitkomen. Als het kind het niet eens is met de beslissing kan het zelf vragen om door een rechter gehoord te worden, maar ook dan is de beslissing aan de rechter en niet aan het kind.
Als een kind
er aan toe is om zelf te beslissen dan laat dat kind het wel weten. Juist om kinderen de ruimte te laten om beide ouders goed te leren kennen is in mijn ogen een ruime omgangsregeling (dus ongeveer 50/50) noodzakelijk. Dat kan op verschillende manieren worden geregeld.
Het klopt dat kinderen de mogelijkheid geboden krijgen om met de rechter te praten vanaf 12 jaar. Onze dochter heeft toen aan de rechter laten weten dat ze haar vader en haar moeder even vaak wil zien. Dat haar vader er dan niet is in de tijd dat onze dochter de tijd bij hem is, kan een rechter niet weten. Onze dochter had dat toen ook niet bedacht. Ze was namelijk net 12 en haar vader woonde nog niet samen.
Kinderbijslag
Sab, als jullie uit elkaar zijn, dus beiden op een ander adres wonen, dan kunnen zich voor de kinderbijslag verschillende situaties voordoen.
De basis is: tot wiens huishouden behoort het kind?
Slapen de kinderen het merendeel van de nachten bij jou, dan behoren ze tot jouw huishouden en heb je recht op kinderbijslag en daaraan gekoppeld het kindgebonden budget, mits je aan de voorwaarden voldoet. Dat wordt anders als de kinderen weliswaar tot jouw huishouden behoren, maar jouw ex in overwegende mate bijdraagt aan het onderhoud. Dan heeft hij recht op kinderbijslag.
Hebben jullie de zorg 50-50 verdeeld, dan gaat de kinderbijslag naar de ouder die het meest in het onderhoud bijdraagt. Je kunt ook afspraken maken over de uitbetaling, maar ik heb zo het idee dat dat m niet gaat worden.
Zorg dat je kunt aantonen wat jouw bijdrage is in het onderhoud: kosten van bso of dagopvang, contributie voor de sportvereniging, ouderbijdrage school, kleding, vervoer, muzieklessen. Het gaat om bijkomende kosten, zaken als eten, huur, gas, licht en water tellen niet mee.
De SVB doet onderzoek als je meldt dat je uit elkaar bent. De SVB kan zelfstandig besluiten dat het recht op kinderbijslag naar de ene dan wel de andere ouder moet. Als jij voldoet aan de voorwaarden (=hoogste bijdrage, de kinderen behoren tot jouw huishouden) krijg je kinderbijslag. Je ex krijgt dan een besluit dat hij geen recht meer heeft. Dat kan natuurlijk conflicten opleveren, het is de vraag of je dat wilt en of het geld de mogelijke ruzie waard is.
Maar: laat je niet weerhouden om onderzoek te doen, zoek uit wat je mogelijkheden zijn. De SVB beoordeelt het recht per kwartaal. Je kunt de belastingdienst om coulance vragen bij de ingangsdatum van het kindgebonden budget. Nee heb je immers, ja kun je misschien wel krijgen.
Sterkte ermee, hopelijk vind je snel een modus om met deze beroerde situatie om te gaan!
Doen hoor!
Ga bellen om informatie, of maak een afspraak en ga langs. Ze hakken bij de SVB en de BD zowat dagelijks met dit bijltje!