Nieuw leven opbouwen na uit elkaar gaan

Angst

Wat ik bij jou voel, Mara, is een bepaalde angst om hard door te pakken. Omdat je het misschien niet gewend bent in relatie tot je ex-vriend, omdat je de relatie niet nog verder op scherp wilt zetten, omdat je niet de bitch wilt zijn die hij toch al in je lijkt te willen zien, omdat je niet weet wat de gevolgen zijn... zo herkenbaar.
Toch help doorpakken. Heb je geen geld voor de advocaat, vraag dan een toevoeging. Maar zet hem/haar heel stevig aan het werk of zoek een andere die dat kan. Je hebt maar 1 kans om de zaken echt goed te regelen. Dan maar de bitch. Evenzogoed kan het eindelijk wat respect bij je ex afdwingen als jij niet meer over je grenzen laat gaan en daar stoïcijns in blijft.

Ik weet het allemaal niet meer hoor..

Het kan zeker zijn dat ik het wetboek verkeerd lees hoor. Ik heb me er verder ook niet heel goed in verdiept en hoop het ook niet nodig te hebben, ik had het even gegoogeld en kwam op dat wetboek uit. Ik ga er niet vanuit dat hij een verborgen rekening heeft hoor maar iemand wees mij erop dat het dan alsnog opeisbaar zou zijn. Ik ben waarschijnlijk te goed van vertrouwen en heb er te weinig verstand van. Ex heeft altijd alle financiën geregeld en ik deed andere dingen die hij niet deed.. Dat hield elkaar in evenwicht, achteraf gezien was dat niet heel slim en dat gaat me dus niet nogmaals gebeuren...

Maar dat geldt voor meer dingen, zoals onder andere het niet trouwen... Dat was achteraf ook beter geweest wanneer we dat wel gedaan hadden..

Flavia
Wat bedoel je met bankrekeningen die niet expliciet genoemd worden? Ik zie in ons samenlevingscontract helemaal geen bankrekeningnummers, er wordt alleen gesproken over gemeenschappelijke bankrekeningen. Maar wij hebben meerdere bankrekeningen gezamenlijk en ook nog op eigen naam.
Ik reken me zeker niet rijk hoor.

Op de rest kom ik een andere keer terug, het duizelt me nu een beetje. Ik heb het hier met mijn advocaat nog helemaal niet over gehad. Zij heeft wel een overzicht van alle rekeningen, maar zover zijn we nog niet gekomen om dit door te spreken. We hebben het het meest over de ouderschapsplan gehad, dus dat soort vragen kan en ga ik zeker nog stellen, ik heb alweer een hele lijst hiervoor..
Ik waardeer het zeer dat jullie hier zoveel op reageren en mij punten laten zien die ik (nog) niet bedacht had. Ik merk echt dat ik er nog steeds niet genoeg in zit, ik ben daarin misschien toch te afwachtend geweest...

Een oefening

Mara, goed om je even op het zakelijke te richten. Het lijkt het minst belangrijke, maar uiteindelijk is het wel degelijk van belang en leidt uitstel vaak alleen maar tot meer ellende. Ook voor de kinderen.
Ik wil toch even terugkomen op het andere punt wat belangrijk is en wat toch elke keer mis gaat: communicatie tussen vader en kinderen. Je verwijt me steeds dat ik net doe alsof je het niet goed doet, maar je kunt toch niet tevreden zijn met het resultaat van je interventie rond nieuwjaarsdag?
Jouw redenering, die je al heel vaak herhaald hebt: 'Ook meng ik me op verzoek van hen (=de kinderen, tsjor) nog in de relatie tussen hen, omdat zij er zelf niet door heen komen bij hun vader, omdat ze het gevoel hebben dat er niet naar ze geluisterd wordt, omdat zij mij daarin wel vertrouwen.'
een oefening.

Kind vraagt aan jou om de zaken te regelen rond nieuwjaar, omdat ouders het eens moeten zijn. J
Nu doe je het anders, je doet het niet.
Je zegt tegen kind: nee, dat kan nu niet meer, vader en moeder zijn bezig om te scheiden en je moet dat nu niet van me vragen. Jij kunt het zelf.
Vervolgens bespreek je waar kind bang voor is (vader luistert niet, vader doet niet wat kind wil) en hoe kind daarmee om kan gaan. Een optie is niet mogelijk, namelijk: ik, moeder, zal ervoor zorgen dat vader wel naar je luistert en doet wat jij wil. Dat kan niet meer. Dus zoon zal een andere weg moeten kiezen. Moeten leren dat wel vragen belangrijker is dan niets vragen; dat er teleurstellingen kunnen komen die je moet accepteren, dat je soms zelfs boos kunt worden als iemand niet meewerkt. Alles al naar gelang wat bij hem en de relatie met vader past.

Dat je kind vraagt om namens hem te communiceren met vader betekent dus niet dat jij dat ook moet doen. Opvoeden van kinderen vraagt soms iets meer dan doen wat het kind wil, namelijk het kind leren om dingen zelf te doen en leren om te gaan met teleurstellingen of tegenvallers.

Het is goed dat je besloten hebt om je meer op jezelf te richten. Dat hoeft niet gebaseerd te zijn op boosheid (hij is een ^(*^% en alle eretitels die hij hier al gekregen heeft). Het kan ook gebaseerd zijn op het besef dat je er nu alleen voor staat, dan wil zeggen alleen voor dat gedeelte dat jou aangaat. Het gedrag van vader gaat je niet meer aan.

Tsjor

Dat is niet waar

Het wordt hier zo vaak gesteld en nu Tsjor ook weer: Het gedrag van vader gaat je niet meer aan.
Dat is flauwekul. Dat gedrag van vader is, samen met het gedrag van moeder, bepalend voor hoe het ouderschap tijdens en na de scheiding vorm krijgt. De kunst is om je daar beiden in te blijven beheersen.

Ik kan me goed indenken dat kind vraagt of de ouders de afspraken willen maken. Dat kan ook prima, zolang het bij zakelijke communicatie blijft. Dan ben je een onpartijdig doorgeefluik, en dat is wat je kind zoekt. Het gaat mis bij de verwachtingen en gevoelens die erbij komen - daar kun je aan werken.
Ik vind het heel normaal dat moeder de organisatorische kant van de communicatie doet. Gezien de verhoudingen in de relatie zoals besproken hier, was dat altijd al het geval. Maar doe dat liefst zakelijk en met uitschakeling van je mening of gevoel.

Moederziel

Het gedrag van de vader gaat Mara in zoverre niets aan dat ze er geen invloed meer op heeft. In mijn huwelijk kan ik mijn man vragen om voortaan wat minder kritisch te zijn over het vriendje van de jongste. Als je uit elkaar bent op de manier van Mara en haar ex, is zo'n verzoek olie op het vuur.

Mara

Dingen hoeven niet ná elkaar, kunnen ook naast elkaar. Dat jij juridisch en financieel niet weet hoe en wat, daar schrik ik van. Het ouderschapsplan is van belang en kan doorlopen en heeft geen juridische status. Ga zo snel mogelijk met je advocaat na wat wettelijk en volgens jullie samenlevingscontract ontbonden en geregeld moet worden. Ik begin steeds meer te vermoeden dat dit “slechts” het huis is, waarbij jij hem uit dient te kopen om het van jou te laten zijn? Overleg dit met je advocaat maar wellicht is de eerste zet hem een bod doen, zodat ook uitschrijven “vanzelf” gaat? Ga op eigen benen staan en regel wat/zoals het kan, juist ook op de zakelijke, wettelijke, juridische vlakken. Het zal je zo opluchten te weten waar je aan toe bent, waar je staat en wie jij eigenlijk bent. Als dat spitlight van hem af kan en gaat.

Kinderbijslag en kindgebonden budget

Het recht op kinderbijslag wordt per kwartaal bepaald. Als je nu de SVB informeert dat de kinderen bij jou verblijven en dat man het huis uit is, kun je misschien toch per 1-1 kinderbijslag krijgen. De kinderen behoren tot jouw huishouden. De SVB kijkt niet alleen naar de inschrijving in de gemeentelijke basisadministratie, maar zeker ook naar de feiten. Regel die kb nu, dan verkrijg je mogelijk ook des te eerder het recht op kindgebonden budget (loopt via het recht op kb).
Succes ermee!

Ik denk dat Mara al kinderbijslag krijgt

Dat krijgt iedereen met kinderen, onafhankelijk van inkomen.
Mocht de kinderbijslag gestort worden op de gezamenlijke rekening, kun je wel zorgen dat die voortaan naar je eigen rekening gaat. Kwestie van een ander rekeningnummer opgeven.

Wat staat er dan in dat contract

Het lijkt de hele tijd of je niet precies weet wat er in je samenlevingscontract staat. Heb je daar wel een afschrift van? Ik weet noet hoeveel je al hebt geregeld, maar je salaris op eigen rekening te laten binnenkomen lijkt me stap 1. Plus de machtiging van je vriend stopzetten. Het kan best dat je hebt afgesproken dat alle bezit en inkomsten in een gezamenlijke boedel vallen, maar dan moet dat dus zsm beëindigd worden (standaard in samenlevingscontracten is dat het eindigt als iemand ‘officieel’ elders gaat wonen). Dit kan allemaal los van de afspraken rondom de kinderen, en kan binnen een maand geregeld zijn. Laten doorsukkelen is in niemands voordeel, en levert alleen maar extra gedoe op omdat beide partijen hun eigen belangen aan het veiligstellen zijn. En je ex lijkt daar helaas beter in te zijn dan jij.

Aangetekende brief

Hier konden we het samenlevingscontract zelfs gewoon beëindigen met een aangetekende brief. Zoals ik hierboven ook al schreef, weigerde ex zich hier ook uit te schrijven, de brief kon toen gewoon naar het adres van zijn vriendin waar hij inmiddels ook woonde. Als jouw ex een advocaat heeft, kun je het daar misschien ook wel heen sturen? Ik snap niet zo goed waarom je daarmee zou willen wachten, zeker als je niet meer twijfelt.

Gezamenlijk

Alles wat op de rekeningen staat die alleen op zijn naam staan zijn 100% van hem want vallen buiten jullie contract, hetzelfde voor het tegoed op rekeningen op jouw naam.

Als jouw salaris binnenkomt op de gezamenlijke rekening is de helft van hem, hetzelfde bij zijn salaris als dat op de gezamenlijke rekening komt.

Wat staat er over pensioen in je contract? Niks? Dan is het simpel en is er wederzijds geen recht op elkaars pensioen opgebouwd tijdens de duur van het contract. Zijn jullie wederzijds aangemeld als partner bij de pensioenfondsen?

Ik denk net als Phryne dat er financieel waarschijnlijk helemaal niet zo veel geregeld hoeft te worden:
Verkoop huis
Alimentatie voor 1 kind aan jou en voor kind 2 aan kind 2.
Verdeling van de tegoeden op de gezamenlijke rekening op dag x.

Dan heb je nog de verdeling van de boedel en het ouderschapsplan waar hij zich toch niet aan gaan houden en je kinderen ook niet. Conclusie daar hoef je niet veel tijd in te steken want dat is zonde van de tijd en moeite en geeft alleen maar frustratie, ergernis en woede.

Ongerust

Ik kan me voorstellen dat het je inmiddels duizelt, Mara. Zoals hierboven al geschreven, denk ik ook dat je 2 zaken los moet zien van elkaar: (1) de opzegging van je samenlevingscontract en de financiële gevolgen daarvan en (2) het ouderschapsplan. Jij bent gefocusd op nr. 2, wat gezien je zorgen over de kinderen wellicht logisch is, maar nr. 1 is van grote betekenis voor hoe jouw leven er de komende tijd uit gaat zien.

Misschien helpt het om:
1. een voorstel neer te leggen voor het huis: jij wilt er blijven, dus een bod doen op de eigendomshelft (is het wel de helft?) van je man kan een goed idee zijn. Heb je een idee waar je staat qua te verkrijgen hypotheek? Is het reëel en haalbaar voor jou om zijn deel te kunnen overnemen?
2. te beginnen met bezittingen splitsen op papier: tegoeden, leningen, inboedel, spaarpolissen etc. Heb je in kaart wat er allemaal is? Wat is van jullie beiden, wat is van jou, wat is van hem? Zijn er pensioenaanspraken?

Het ouderschapsplan is op dit moment misschien wel je laatste zorg. Er is immers een omgang (zij het onregelmatig, begrijp ik?). Alimentatie gaat langs wettelijke normen.
Ik vind je situatie zorgelijk, Mara, en ik snap niet goed waarom je advocaat niet duidelijk aan jou vertelt waar je rechten en plichten liggen.

De inboedel.

Eigenaar van spullen is degene die dat aantoonbaar kan bewijzen. Facturen op naam dus.

Wat niet op facturen staat wordt verdeeld in overleg.
Als jij genoeg inkomsten hebt om de hypotheek alleen op jou naam te zetten en je partner uit te kopen zou ik dat ook, in overleg, in gang zetten.
Creditcard en andere kredieten kan je blokkeren als ze ook op jou naam staan. Onzin dat er aankopen op gedaan worden terwijl er blijkbaar genoeg geld op verschillende rekeningen staat. Ook niet gunstig als één van jullie de hypotheek moet overzetten.

Dingen uitgezocht..

Het samenlevingscontract is door ex eenzijdig opgezegd per 01-02-2019. Dus dat is duidelijk. Ik ga er dus ook vanuit dat hij zich per die datum uit zal schrijven.

Verder heb ik het samenlevingscontract vaak en goed doorgelezen. (daar staat overigens ook een zin in over een regeling van moraal en fatsoen..)
De inboedel is van ons samen, daar staat niets bij over of het uitmaakt wie het betaald heeft.
Wij hebben afspraken over het partnerpensioen, zijn wederzijds aangemeld bij de pensioensfondsen (wel met een zin erbij dat indien een van de partijen dat niet langer wenst, dit herroepen kan worden, ik weet niet wat hij daar mee gaat doen...)
Er wordt gesproken over de verplichting van de bijdrage aan een gemeenschappelijke rekening. Over prive rekeningen wordt niet gesproken. De gezamenlijke rekeningen worden verdeeld (helaas is dat ook een rekening waar we samen op gespaard hebben voor de studies van de kinderen, indien hij die ook wilt verdelen, dan ben ik er vrij zeker van dat dat niet meer gebruikt gaat worden waarvoor het geld bedoeld was, ik ga dan ook proberen om die intact te laten, dat is echt een flink bedrag).

Mijn salaris komt op mijn prive rekening binnen, zijn salaris op een gezamenlijke.
Kinderbijslag krijg ik inderdaad gewoon, dat komt binnen op een gezamenlijke rekening, maar boek ik over naar mijn prive rekening (dit met toestemming van ex en ook zoals het voorgesteld is in het ouderschapsplan). Ik ga het rekeningnummer wijzigen, maar dat kon niet meer voor deze betalingsronde.

Ik weet wat ik ongeveer kan uitgeven aan een hypotheek (die is nog berekend op een oud salaris, inmiddels is dat iets meer geworden), ik weet wat ik zou mogen verwachten van de gezamenlijke geld verdeling.
Ook heb ik een overzicht van alle bankrekeningen. De inboedel wordt waarschijnlijk niet verdeeld (hij wil niets hebben op een paar persoonlijke dingen na). Daar moet nog verder over gesproken worden.

Wat er gebeurt met het huis, hangt van ex af. Het is een tijd geleden gewaardeerd, op basis van die waarde zou ik het kunnen kopen, wanneer het nu opnieuw getaxeerd zou worden, lukt dat waarschijnlijk niet. Ex en zijn advocaat zouden met een voorstel komen. Er zijn natuurlijk meerdere opties om mij dit huis nog te "gunnen". Ik weet echter niet of ik nog van "goodwill" afhankelijk wil zijn.
Ik verwacht daar momenteel niet zo veel meer van en ga er dus vanuit dat het verplicht verkocht zal gaan worden. Het is dan alleen jammer dat er voor ons weinig anders op lijkt te zitten dan verhuizen naar een goedkopere plaats.

Reacties

Moederziel,
Ik denk dat je gelijk hebt met mijn angst om door te pakken. Precies om de redenen die jij opnoemt. Maar ik ben nu toch al de bitch in zijn ogen, dus erger kan dat niet worden..

Tsjor
Ik heb geen goed gevoel bij nieuwjaarsdag, dat lijkt me logisch. Ik heb het geprobeerd, maar deze poging werd niet gewaardeerd...
Ik heb met jongste hierover gesproken, dat zijn vader het niet via mij wil laten lopen en we hebben nu een oplossing bedacht die voor hem acceptabel is (met ex nog niet kunnen bespreken, er is momenteel geen contact mogelijk) Dat is dat wij als ouders eerst bij elkaar informeren of er plannen zijn waar rekening mee gehouden dient te worden en dat de andere ouder dan daarna zelf met de kinderen overlegt hoe of wat. Dit om te voorkomen dat er dubbele afspraken komen en de kinderen moeten kiezen. Mochten de plannen elkaar overlappen, kunnen wij als ouders kijken of er iets geschoven kan worden of niet.

Wil40
Ik kan de creditcards of het flexibel krediet niet blokkeren, die staan niet op mijn naam.

Ik hoop dat ik iedereen hiermee een beetje heb beantwoord, sommige vragen/opmerkingen heb ik al in mijn vorige post beantwoord.

Mara

Even tussendoor

Tussen deze lawines met informatie en aanbevelingen, wil ik je vooral ook een hele dikke knuffel geven. De situatie waarin je nu zit is gewoon zo k*t met peren. Maar echt, het wordt straks beter.
Hou vol, meisje.
Xxx

Mara

“Gunnen”. Dat lijkt me prima. Als jou iets gegund wordt kun je dat ook zakelijk bekijken. Als je met alle spullen in je huis kunt blijven met je jongens zou ik zeker kijken of jou iets “gegund” wordt. Ik zou dat proberen te regelen door een bod te doen dat jij kan betalen en waar hij niet helemaal de boot mee in gaat. Nu. Niet met weer een taxatie, weer zes weken en weer veel emoties verder. Pro-actief, realistisch, goed en zakelijk. Als jij dat als “gunnen” beschouwt, máák je jezelf afhankelijk. Als je dat als goed voor jou en de kinderen zorgen beschouwt, zonder bedrog, leugens of afzetterij, zie je het zoals ik het zie. WAAROM WACHT JIJ ALLES AF? Ze zouden dit, ze zouden dat. NEEM HET INITIATIEF, DE REGIE. Je gaat je er zo veel beter door voelen om nooit meer woorden als gunnen te hoeven gebruiken. Gewoon: goed, op het scherpst van de snede, ZELF REGELEN. Dat je nu pas jullie contract doorlas maakt me bang, die afhankelijkheid wil je denk ik niet meer.

veronderstellen

"Ik ga er dus ook vanuit dat hij zich per die datum uit zal schrijven."

Mara, je veronderstelt nogal vaak wat. Heb je dat door.

Ken je de uitspraak "Assumption is the mother of all fuck ups"?

Oftewel: stop met veronderstellen, want vaak genoeg gaan dingen anders dan je veronderstelt.

Dus: Als je dat verwacht, mail hem dan en vraag of het klopt dat hij zich per 1/2/2019 uitschrijft. (En doe dat voortaan met alles waar jij denkt en schrijft "ik ga ervan uit dat ...." - echt mee stoppen om daarop te vertrouwen!) Vraag of hij dat deze week even aan jou kan laten weten. Als hij niet reageert, vraag dan je advocaat (mag ook morgen al) hoe dat zich verhoudt tot die opzegging van jullie samenlevingscontract.

Sowieso kan je die advocaat (is dat nou een goede? Ik heb mijn twijfels gezien het total gebrek aan praten over de financiële kant van de zaak) vragen of hij niet al per 1/1/2019 uitgeschreven kan worden, want dan krijg je misschien nog vanaf 1/1/2019 kgb en toeslagen.

Huh?

"Ik heb met jongste hierover gesproken, dat zijn vader het niet via mij wil laten lopen en we hebben nu een oplossing bedacht die voor hem acceptabel is (met ex nog niet kunnen bespreken, er is momenteel geen contact mogelijk) Dat is dat wij als ouders eerst bij elkaar informeren of er plannen zijn waar rekening mee gehouden dient te worden en dat de andere ouder dan daarna zelf met de kinderen overlegt hoe of wat. Dit om te voorkomen dat er dubbele afspraken komen en de kinderen moeten kiezen. "

Huh? Dat is toch zoals je het voor nieuwjaarsdag ook geprobeerd hebt en wat je ex duidelijk niet wil? Waarom probeer je het dan opnieuw?
Ik zou in dit geval je kinderen handvatten geven om het zelf op te lossen: Als ze zelf vader benaderen voor een afspraak kijken ze eerst zelf, eventueel met jouw hulp, welke momenten mogelijk zijn. Als vader een voorstel doet, of iets anders wil dan het voorstel van het kind, dan geeft het kind aan dat hij eerst kijkt of dat mogelijk is, en er zsm op terug komt. Dan kan hij dat, opnieuw eventueel met jouw hulp, uitzoeken.

Agenda?

Is het geen idee om de kinderen gewoon een agenda ofzo te geven? In ieder geval iets waar jij of zij in kunnen zetten als jullie plannen hebben en waar ze andersom de afspraken met hun vader in kunnen zetten? Of een digitale agenda waar jullie allebei in kunnen kijken/plannen?

Overigens vind ik ook dat je je erg afhankelijk opstelt. Je lijkt al het initiatief bij je ex te willen leggen. Ook heb ik steeds meer de indruk dat je alleen nog maar geïnformeerd hebt bij een advocaat en eigenlijk alles zelf moet doen. Dat is geen probleem, maar probeer dan niet te steunen en te vertrouwen op de acties van je ex en zijn advocaat. Probeer zelf in actie te komen en zelf op welke manier dan ook duidelijk te krijgen wat je rechten zijn, zoals er al meer zeggen.

Je geeft al een paar keer aan dat het salaris van je ex op de gezamenlijke rekening binnenkomt en dat van jou niet. Afhankelijk van wat er precies in je samenlevingscontract staat, zou dat kunnen betekenen dat straks een groot deel van de gezamenlijke rekening aan je ex toekomt. Het is echt niet zo dat automatisch de helft naar jou gaat.

Verder heb je het over een aantal taxaties van je huis. Heb je helemaal scherp hoe dat werkt met de verdeling? Ik bedoel eigenlijk of je weet hoe het in jullie geval zou gaan met overwaarde als je gewoon de prijs zou moeten betalen waar ex recht op zou hebben met uitkopen? Ben je al met een bank in gesprek gegaan over de mogelijkheden? Weet je hoe jullie hypotheek nu geregeld is (je schrijft dat ex de financien deed, maar weet je of jullie afgelost of gespaard hebben of iets dergelijks)? Heb je je al ingeschreven voor een huurwoning, voor het geval dat dat toch nodig mocht zijn? Allemaal stapjes die je nu al zou kunnen zetten.

Verder vooral zelf het initiatief proberen te houden. Lijk misschien veel, lastig of vervelend, maar ex is niet meer de partner waar je op kunt steunen.

Echt, je kunt het, al lijkt alles nu veel, maar ook is het zo dat je minder frustraties zult voelen als je zelf het initiatief pakt.

Serieus Sas?

Ik wéét dat iedereen met kinderen kinderbijslag krijgt. Duh.
Maar wat niet iedereen weet is dat er maar 1 ouder de aanvrager kan zijn en dat de aanvrager automatisch degene is die aanspraak kan maken op kindgebonden budget. Zoals ik in de posting van Mara meen te lezen, is haar ex de aanvrager en ontvanger van de kinderbijslag én het kindgebonden budget. En aangezien ze uit elkaar zijn en er een nieuwe situatie is ontstaan, kan Mara de SVB vragen het recht op kinderbijslag te beoordelen en aan haar toe te kennen.
Recht op kinderbijslag heeft degene tot wiens/wier huishouden de kinderen behoren, letterlijke tekst uit de Algemene kinderbijslagwet.
Tot welk huishouden de kinderen behoren is een feitelijke kwestie: daar waar de kinderen het merendeel van de nachten doorbrengen.
Als Mara nou ook nog kan aantonen dat haar ex al vóór 1-1-2019 niet meer op het oude adres woonde, dan kan ze misschien al per diezelfde datum aanspraak maken op kb en kgb. En anders per 1 maart 2019 in ieder geval op kb.
Succes Mara, ga het regelen ajb!

Wat apart

Volgens mij wordt de registratie bij de SVB door de gemeente gedaan als je je kind aangeeft, en is het altijd op naam van moeder. Dat ga ik eens googelen :-)

Welnee, echt niet altijd de moeder.

Nee hoor. Bij het eerste kind moet 1 van de ouders (kan dus ook de vader zijn) een aanvraag indienen en melden wie de rechthebbende wordt. Staat allemaal in de Akw. De aanvraag kan de gemeente echt niet regelen, alleen al niet omdat de gemeente niet beschikt over de rekeningnummers. Bij tweede en volgende kind gaat het wel automatisch, via een melding uit de BRP.
Laat google zitten en check de Akw, de site van de SVB en de rechtspraak. En nogmaals: de SVB beoordeelt op basis van feiten, de adresregistratie in de BRP is niet leidend. Daarom dring ik er bij Mara op aan dat ze goed onderbouwd bij de SVB voorlegt dat haar man al vóór 1 januari niet meer op het oude adres woonde en dus geen huishouden vormde met de kinderen.

Hierboven vertelt Mara dat zij de kinderbijslag ontvangt

En inderdaad weet ik niet beter dat de kinderbijslag standaard naar de moeder gaat.
Maar dat kan ook verouderd zijn. Dat was vroeger in ieder geval wel zo. En Mara komt uit dezelfde tijd als mijn vroeger. Dat komt dan goed uit.

Dat neemt niet weg dat het slim is om uit te zoeken of er alsnog KGB verkregen kan worden per 1 januari.
Maar als ex inderdaad het contract opzegt per 1 februari, dan zou KGB per 1/2 haalbaar zijn. Maar elke maand eerder is meegenomen

Communicatie na scheiding

' Ik kan me goed indenken dat kind vraagt of de ouders de afspraken willen maken. Dat kan ook prima, zolang het bij zakelijke communicatie blijft. Dan ben je een onpartijdig doorgeefluik, en dat is wat je kind zoekt. '
Dat een kind het vraagt kan ik me voorstellen, maar jij als ouder moet je wel realiseren dat je geen onpartijdig doorgeefluik bent. Als je kind dat zoekt moet je een derde inschakelen.
Moederziel vindt het goed dat moeder de communicatie regelt. Dat betekent dat vader alleen maar toegang tot de kinderen heeft via de moeder. Niet meer rechtstreeks. Mara wordt dan ook boos als hij buiten haar om rechtstreeks kontakt opneemt met de kinderen.
Ik vind dat erg. Het gaat hier niet om kleine kinderen en het gaat hier niet om iemand die nooit naar zijn kinderen omgekeken heeft.
Ik vind het ook erg dat Mara jongste zoon belast met een afspraak waarvan op voorhand duidelijk is dat het niet gaat werken, waarna Mara vader de schuld kan geven. Zoals tijgeroog al aangaf: waarom herhaal je wat niet werkt?
En ja, vader heeft recht op rechtstreeks kontakt met kinderen.
Het probleem van eventueel gelijktijdige afspraken kan op heel veel andere manieren worden opgelost. Waarbij de voorkeur uitgaat naar een manier die de kinderen zelf kunnen beheren, zoals een agenda.
Mara, jij denkt dat je de kinderen moet beschermen tegen een wispelturige vader, maar je organiseert het zo, dat je de kinderen vooral laat zien en ervaren dat vader erg is, heel erg, kijk maar hoe hij met mij omgaat etc.
Ja, ik vind dat erg voor de kinderen.
Je kinderen zijn groot genoeg om zelf de communicatie met vader op zich te nemen.

Tsjor