Kinderalimentatie en verzoeken om extra bijdrage

Vragen of eisen

Het maakt nog wel een verschil denk ik of je het eist of vraagt.
Ex draagt hier bij naar vermogen en meestal lukt het wel. Als het niet lukt is er iets of hij heeft het niet.
Volgend jaar wordt het spannend. Zoon kan voor school een dure buitenlandse reis maken. Hij zal hier zelf voor sparen en ik vraag zijn vader een bijdrage. Komen ze beiden niet los dan ga ik het niet meer betalen. Op een gegeven moment ben je daar ook wel klaar mee. Ik wel tenminste. Nu zoon in het hoger onderwijs zit vind ik het wel genoeg. Ik draag wel bij maar het is nu zijn verantwoordelijkheid. Vroeger kon ik het zelf wel neerleggen en maakte ik daar ook geen punt van.

alimentatie en oudere kinderen

Ik ben zelf niet gescheiden maar lees en hoor er regelmatig over.

Ik denk dat als je gaat scheiden en jongere kinderen hebt en niet heel weinig KA ontvangt, je best kunt sparen voor grotere uitgaven die later (misschien m.n. op de middelbare school?) komen, inderdaad kosten als beugels, werkweken, huiswerkbegeleiding, bijles etc. Niet altijd te voorzien, maar wel vast voor te sparen.

Als je gaat scheiden en de kinderen zijn al ouder, dan valt er minder lang te sparen.

Dan is het misschien handiger om af te spreken dat KA voor de "reguliere" kosten is, maar niet voor werkweken, beugels, huiswerkbegeleiding, autorijlessen etc. (ervan uitgaande dat je een levenspeil had waar ik je dat "normaal" vond)?

Maar hoe is de KA dan berekend?

Dat vraag ik me dan weer af. Stel kind is 5 dagen bij moeder en 2 dagen bij vader, dan kan ik me voorstellen dat er een berekening wordt gemaakt dat vader voor de 3 extra dagen bij moeder een steentje moet bijdragen mbt kost/inwoning dmv KA. En dat in de KA ook reguliere dingen zitten als kleding en allerhande noodzakelijkheden. Maar wordt in die KA dan niet meegenomen dat er ook (in de toekomst) extra kosten zijn, zoals bijv. die beugel, of een excursie week met school, of bijles of wat dan ook?
Wellicht niet, want niet op voorhand te voorzien en wellicht ook altijd de 'noodzakelijkheids' vraag die je als stel beter kunt bespreken dan als exen). Maar nog steeds ben je pa en moe. En als het enigszins noodzakelijk is dat kind beugel moet, of misschien wel echt noodzakelijk ivm gebitsproblemen of echt heel lelijk, dan zullen beiden daar toch de verantwoording voor moeten nemen? Lastiger als je niet lekker communiceert, maar ik neem aan dat beide ouders de betreffende noodzaak in zien, en dat het logisch is dat beiden daar dan een steentje in bijdragen.

Dat is het 'm juist

Allimentatie wordt berekend obv het feit dat alles door de ontvanger betaald wordt. Uitzonderingen hierop moeten dan ook apart vermeld worden. (Bijv. medische of schoolkostenvergoedingen worden verdeeld)?In dit topic wordt gesproken over 250 euro pm. Maar dat is voor iedereen verschillend. Wat als het 4x dat bedrag is, of 5 x of 6x? Bovenop een inkomen uit arbeid ? Stel dat is een parttime salaris dan val je toch in de categorie dat je diverse toeslagen kunt aanvragen en recht op huursubsidie hebt. De kinderallimentatie wordt niet bij het inkomen opgeteld nl. Hierdoor kan een allimentatie rechthebbende en ontvanger meer netto inkomen overhouden dan de allimentatie betalende. Is het dan nog steeds rechtvaardig en normaal dat er telkens om extra geld gevraagd wordt? Is het niet zo dat als de allimentatieontvanger de kosten niet zou kunnen betalen en de allimentatiebetaler wel er bij de berekening een ander bedrag uitgekomen zou zijn?
Trouwens: een beugel uit eigen zak betalen voor een kind onder de 18....dat zit toch voor het grootste deel in de verzekering? De controles kan ik me destijds herinneren waren 50-60 euro per maand. Dat kreeg ik op mijn 34e zelfs vergoed.
Geneuzel over een cadeautje zou ik echt niet doen. Iets wat gebeurt als t kind bij jou is hoort qua kosten ook bij jou. Zo zie ik het.
Ik heb destijds zoooo moeten lachen toen mijn ex en ik net uit elkaar waren en de gezinsauto nog samen deelden. Er lag een bonnetje in de auto dat hij gewassen was in de wasstraat. Of ik 5 euro wilde betalen. Hahahaha. Diezelfde week zaten we samen bij de advocaat en wilde hij mij gaan verbieden dat ik bepaald brood kocht (dat eet ik ivm een allergie) want dat brood was veel duurder dan het brood wat hij kocht. Het geld wat ik daarmee bespaarde kon ik dan weer aan hem betalen. Let op, we hebben het hier over 2,65 euro per week. Gelukkig weigerden zijn advocaat daar verder op in te gaan. Achteraf zie je vaak pas dat je zo graag niet wilde scheiden dat je op een gegeven moment alles maar voor lief neemt. Of zoals Paddington al zei; als je overal zo goed over kon overleggen dan was je nooit gescheiden.

Alkes

" Ik heb een ex die ook tijdje moeilijk heeft gedaan (niet over geld) en ik waardeer het enorm dat mijn huidige partner zich daar in het geheel niet over heeft uitgelaten"

Ik ben juist heel blij dat mijn huidige partner zich wel heeft uitgelaten over de financiële perikelen. Hij gaf me het inzicht in wat wel of niet normaal was en drong er op aan dat ik stopte met betalen (voordat de rechter dit bevestigde) en ik was blij dat er iemand was die MIJ steunde. Dat was ik echt niet gewend. En wat voelde dat goed. Iemand die je steunt en helpt bij dit proces. Dat is overigens iets heel anders dan samen met je nieuwe lief je ex door het slijk halen. Daar pas ik voor.

Verhuiswagen

Beugelcontroles kosten ongeveer €30 per maand, wij zijn net het traject gestart. Over 10 maanden zijn we klaar, gaat mijn aanvullende verzekering weer om laag. Heeft die beugel ongeveer €250 aan extra aanvullende verzekering gekost.

Geld voor kinderen

De ouder waarbij het kind staat ingeschreven krijgt niet alleen kinderalimentatie en kinderbijslag, maar ook kindgebonden budget. Als je inkomen laag is is dat ook een substantieel geldbedrag per maand.
Het maken van behoeftelijstjes tijdens een echtscheidingsprocedure wekt de valse verwachting, dat behoeftes van een kind zullen worden geregeld. Ongeacht het budget. Dat is niet realistisch: behoeftes passen zich aan aan het budget.
Een zure appel, na een scheiding, en het loont altijd om je best te doen je kind daar zo min mogelijk onder te laten lijden. Maar geld uitgeven op basis van behoefte en niet op basis van beschikbare middelen zal altijd leiden naar onvrede. Vrijwel iedereen heeft meer behoeftes dan geld. Het drama-argument dat het om de behoeftes van je kind gaat vind ik eigenlijk een vorm van emotionele chantage, waar je de wedervraag op kunt verwachten: wat heb jij dan met de rest van het geld gedaan? Dat gesprek wil je niet voeren.

Tsjor

extra kosten

De vraag is natuurlijk ook: hoe is het aan de ex opgelegde alimentatiebedrag berekend? Is dat sec de maandelijkse bijdrage voor de maandelijkse kosten? Of zit hier ook in verweven de extra's (bijv. verplichte studiereis en dat soort zaken). Ik denk het laatste... En ook in een nog bij elkaar zijnd gezin zul je voor dergelijke kosten iets op zij moeten leggen, moeten sparen. Dus ook in dit geval een deel van de KA reserveren voor extra uitgaven.

Er wordt eerst

berekend wat de behoefte van de kinderen is. Dat is gebaseerd op cijfers van volgens mij Nibud. Dit is natuurlijk afhankelijk van het gezinsinkomen van voor de scheiding. Hierin zitten alle kosten voor de kinderen, dus eten, drinken en kleding, maar ook vakantie en sparen voor studie. Bij de berekening van wat beide ouders moeten bijdragen wordt al rekening gehouden met de kinderbijslag, maar niet met kindgebondenbudget. Voor de alimentatiebetaler wordt een zorgkorting berekend. Deze hangt af van de zorgverdeling. Is er een 50/50 verdeling van tijd, dan mag de alimentatiebetaler een zorgkorting van 35% rekenen. Hieruit blijkt ook al dat de alimentatie ontvanger 30% meer van de berekende kinderbehoefte krijgt. Dit geld is bedoelt voor schoolkosten, sportclubjes, maar ook sparen voor studie.

Dit alles is te lezen in het rapport Alimentatie normen en de daarbij behorende tabellen.

verhuiswagen

Blijkt maar weer dat een ieder er anders in zit. In mijn geval zou bemoeienis van mijn huidige partner - zoals het geven van goedbedoelde adviezen of mijn boosheid nadrukkelijk beamen - de boel waarschijnlijk alleen maar lastiger hebben gemaakt. En daar was niemand wijzer van geworden, en al helemaal niet mijn kinderen.
Ik heb regelmatig tegen mijn huidige partner gezegd dat ik erg waardeerde dat hij zich er buiten hield. Ik moest al schipperen tussen belang van de kinderen, belang van mijn ex en mijn eigen belang. Nog een partij erbij zou te veel zijn geworden.

Afspraak is afspraak

Zo grappig, zijn er eindelijk afspraken gaan ze nog of weer zitten zeuren. Het lijkt mij altijd alsof ze willlen blijven zeuren omdat ze anders niks hebben.
Wat blijkt is dat je duidelijkheid moet bieden, alles beschrijven tot 10 cijfers achter de komma om verder gezeur te voorkomen. Dichttimmeren.
Wat dat. betreft is het bij mij goed geregeld, alle kinderkosten zijn voor ex, ik betaal €25 allimentatie voor 1 kind, en ik heb afstand gedaan van partneralimentatie. En da's gewoon duidelijk. Heeft m'n dochter een feestje? Cadeautje is voor m'n ex. Kleding, fietsen, hobby's daar hebben we allemaal geen gezeur meer over. Of toch wel? Ex gaat nu n pony kopen voor onze dochter en heeft mij om n bijdrage gevraagd. Heel toevallig wist m'n dochter dit ook te melden. Ik heb m'n dochter de afspraken laten zien, de handtekening van mama staat er onder en ze was het er ook we over eens dat het niet handig was als mama en ik samen eigenaar van die pony zouden zijn.ik snap ex niet dat ondanks de situatie en afspraken dan toch weer om geld durft te vragen, ahh ja ik snap het wel, kijk papa wil niet meebetalen aan jouw pony, nou ik wel hoor!" Dat is de boodschap die ze over wil brengen naar dochter toe. Gelukkig hebben we de afspraken duidelijk en overzichtelijk zwart op wit dat zelfs een kind het snapt.

Eddeped

Je staat in je recht om alles van de alimentatie te laten betalen, en een pony is natuurlijk een zeer luxe persoonlijke uitgave. Maar serieus, 25 euro per maand en dan vind je dat je het goed doet?

eddeped

vragen staat toch vrij?
en dat jij er dan weer iets negatiefs van maakt toont aan dat je nog niet zennnnnn bent . . .
gr Angela

hoe t ook went of keert Phryne

Blijkbaar heeft Eddeped niet meer inkomen. Anders had hij vast mee moeten betalen. Het feit dat hij de partnerallimentatie afgeslagen heeft, wil misschien zeggen dat hij daar eerst wel recht op had? Dus dat moeder meer verdient? Of dat Eddeped door aflossing van schulden daar te weinig van overhoudt om meer kinderallimentatie te betalen? En zijn inkomen (heeft hij wel een inkomen, misschien een uitkering) is blijkbaar dermate laag? Ik hoef volgens de officiele lezing ook slechts 25 euro per maand te betalen. Doe ik ook. En ik probeer te bekostigen wat er zich voorvalt als de kinderen bij mij zijn. Soms is het echt anders dan het standaard plaatje wat je in je hoofd hebt: moeder heeft niks en vader betaald allimentatie. Het kan ook andersom zijn.

Phryne

Gel ijk weer n. Oordeel klaar joh?
Weet jij wat m'n inkomen is? Vanaf nu wel. Als ik n bijstandsuitkering had aangevraagd had ik meer gehad! Als je wat beter gelezen had, begrijpend lezen noemen ze dat dan had je gelezen dat ik geen aanspraak heb gemaakt op de partneralimentatie, was misschien wel beter geweest als ik daar wel gewoon aanspraak op had gemaakt, had zij mij €600 kunnen betalen en had ik er 300 terugbetaald voor kinderallimentatie. Ik kan niks anders zeggen dan dat ik je een domoor vind met direct je oordeel klaar hebben, waarschijnlijk ben je zelf zo'n hebberige, zeurende ex die alleen maar meer wil en nooit tevreden is.

Angela

Schei toch uit met gelijk weer dat ik negatief en niet zen (mag ik n bakje?)
Tuurlijk staat vragen vrij maar jullie moeten ook eens weten wat de grens is.

Verhuiswagen

waarschijnlijk ben je een man, denken die dan wel na?

eddeped

Het is de toon waarop je iets schrijft. Bij jouw bericht gaan mijn nekharen ook gelijk overeind staan. Alsof je bij elk verzoek van je dochter (hoe onschuldig ook) direct met de afspraken gaat wapperen en je dochter naar je ex stuurt. Voor alles. Dus ook als je dochter terwijl ze bij jou is met een vriendin naar de bioscoop wil. Of een ijsje wil gaan halen. Of met een vriendin mee naar de schaatsbaan. Of weet ik veel wat kinderen soms graag willen doen.

Iets niet kunnen betalen omdat je er eenvoudig weg geen geld voor hebt, kan natuurlijk maar dat klinkt heel anders dan "ik stuur mijn dochter naar ex want dat hebben wij zo afgesproken en ik betaal verder geen cent voor haar".

Dat je niet betaalt voor een pony lijkt mij dan wel weer volkomen logisch.

Verhuiswagen betaalt volgens mij wel dingen als de kinderen bij haar zijn.

Eddeped

Als jij alleen maar 25 euro betaalt en een keertje een boterham, en dan je ex beschuldigt van onredelijkheid, vind ik je een vrek. Ongeacht je inkomen, want dan neem je verdorie maar een krantenwijk. En ja, voor deze keer scheld ik maar, want jij doet hetzelfde.

Mieke

Ik heb je bericht niet eens uitgelezen want het staat vol met domme aannames. Natuurlijk kan mijn dochter gewoon n ijsje krijgen en naar de film want dat hebben we zo afgesproken dat als mijn dochter bij mij is ik ok kosten heb. Het is niet de toon die je nekharen overeind doen komen maar je eigen aannames en zeer typerend. Met m'n ex is dit een van de weinig gemaakte afspraken (ze moest wel van rechter) en die schept duidelijkheid. en verder weet je gewoon nergens wat van af
Laat ik ook eens een aanname doen, het merendeel van de scheidingen word aangevraagd door vrouwen. De reden kort samengevat "ze zijn niet gelukkig" egoïsme dus!
Vervolgens vinden de meesten zich de. Beste ouder voor de kinderen en de. VAder moet zich maar schikken. Hij moet ook. Vooral dokken, want mama moet natuurlijk voor kinderen zorgen. Het draait bij de meeste vrouwen alleen maar om geld, geld en geld. Nooit tevreden en het altijd. Beter weten. Jij ook volgens mij.
En jij weet niet dat ex n inkomen heeft van. Ijna 3000, jaarlijks 5000 geschonken krijg belastingvrij van haar vader die miljonair is. Dat mijn ex alle toeslagen in haar zak steekt ondanks de afspraak dat kgb naar mij zou gaan. Dat mijn ex tot doel had om zoals ze zei mij in kartonnen doos voor leger des Heils te krijgen. Je weet gewoon niet wat voor gezellig en inhalig mens mijn ex is.
Tuurlijk zou ik 500 mee kunnen. Betalen voor pony, tuurlijk kan ik dat. Dan kan zij op vakantie naar curacao n Ibiza, een scooter voor de oudste kopen enz enz en zo de grote me r uithangen. Nu kan ze lekker klagen maar niemand die zal. Vragen wat haar bestedingspatroon is. Ook jij nietcmoeke alleen maar aannames, bah!

En ik ben weer weg

Ik word gewoon weer boos om van die domme inhalige wijven en daar heb ik heen zin in. Ze zien enkel dat bedrag van 25 en zijn verder blind veel plezier met dit soort maar ik ben weg.

Eddeped

Ik ben niet gescheiden.

Dat kan ook nog hè? Gewoon nog steeds getrouwd met dezelfde man. Een geldwolf ben ik ook al niet.

Je zou je natuurlijk ook eens kunnen afvragen waarom je zulke felle reacties krijgt. Misschien ligt het wel aan jouw manier van communiceren en kan je van ons nog wat tips krijgen hoe je iets beter kan verwoorden.

En ik had al gezegd dat ik ook niet voor een pony zou betalen. Wel fijn voor je dochter dat je ex een goed inkomen heeft.

Gelul in de ruimte mieke

Ik heb uit de doeken gedaan hoe ik en m'n ex het geregeld hebben, daar was nrechter voor nodig want met mevr viel niet te praten. En het enige waar jij en die andere huttemrtut over vallen is dat ik maar 25 euro betaal, al het andere negeren jullie. Ik moet zelfs maar n krantenwijk nemen, ik weet heel veel vrouwen waar we hetzelfde tegen kunnen zeggen maar Ojee Ojee! Emancipatie? Totaal niet en zeker niet bij jullie! Gelijkheid? Welnee, alleen de lusten dat is wat jullie willen.
Tevens vind ik hé vreemd dat een getrouwd iemand zich bemoeit met allimentie vragen, je wet er dus nog minde vanaf als dat ik al dacht of aannam. Het is niet mijn communicatie, het zijn vrouwen zoals jullie die zulke communicatie uitlokken. En getrouwd zijn sluit niet uit dat men dan geen geldwolven zou zijn,

Eddeped

Je reageert met je verhaal dat je maar 25 euro bijdraagt en je ex dus niet bij jou hoeft te komen om geld voor fietsen, sport of cadeautjes. En trots dat je hebt afgezien van partneralimentatie. Ik ben inderdaad wel heel benieuwd naar het achterliggende verhaal, waarom een man die niet de verzorgende ouder is partneralimentatie zou moeten ontvangen. En dan niet omdat je er wettelijk recht op hebt, want moreel gezien klopt het gewoon niet (vind ik),
Mijn visie is natuurlijk gekleurd door het feit dat mannen in Nederland van oudsher degenen waren die voor het geld zorgden. Meestal zorgden dan de vrouwen voor de kinderen. Jouw ex is mooi het haasje, die krijgt de zorg(en), het werk, maar godzijdank was jij zo grootmoedig om van partneralimentatie af te zien.

Phryne

Hoewel Eddeped het wat ongelukkig brengt, heeft hij wel een punt.
Jij vindt moreel dat hij geen partneralimenteatie hoeft te ontvangen.
De enige reden dat de een aan de ander partneralimentatie moet betalen, is dat de een meer financiële ruimte heeft dan de ander. Dat wordt beoordeeld op basis van inkomen en niet op basis van geslacht. En ook niet op basis van wie de verzorgende ouder is.
Voordat de partneralimentatie berekend wordt, wordt eerst gekeken hoe de kinderalimentatie geregeld moet worden. De ruimte in de inkomens wordt eerst gebruikt voor de kinderen. Daar is blijkbaar uit gekomen dat Eddeped 25 euro per maand kinderalimentatie betaalt en zijn ex de rest. Zij verdient blijkbaar veel meer. Daarnaast is meestal gangbaar dat Eddeped de normale verzorgingskosten op zijn dagen zelf betaalt (eten, drinken, persoonlijke verzorging). Dat valt buiten de kinderalimentatie.
Blijkbaar betaalt de ex van Eddeped bijna alle andere kinderkosten, op basis van haar inkomen. Daarnaast zou ze nog partneralimentatie moeten betalen op basis van het verhaal van Eddeped.
Hij heeft afgezien van partneralimentatie.

Jij reageert op een man die weinig betaalt aan kinderalimentatie. Ik denk dat je anders had gereageerd als Eddeped een vrouw was geweest.
En dat is niet eerlijk richting Eddeped, hoe 'lomp' hij ook kan reageren.