U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Kinderalimentatie en verzoeken om extra bijdrage
Wij zijn recent gescheiden en waar wij in het begin van het scheidingstraject het eens waren over een kinderrekening besloot mijn ex te veranderen van standpunt. Ze vroeg in de rechtzaak om kinderalimentatie. Ze kreeg veel minder alimentatie toegewezen dan ze verzocht, deels omdat de rechter de kinderen meer tijd bij mij laat verblijven dan zij verzocht maar ook omdat ze een extreem hoog bedrag opvoerde als kosten van de kinderen zonder onderbouwing.
Ik betaal nu ongeveer 120 euro minder dan ik bereid was bij te dragen aan de kinderrekening, hier staat tegenover dat ik ook niet de mogelijkheid heb om kosten van die rekening te betalen. Beiden hebben we een uitstekend inkomen waarbij dat van haar wat hoger ligt.
Nu beginnen een paar maanden na de definitieve scheiding de eerste problemen. Of ik even cadeautjes wil kopen voor kinderfeestjes, kinderen waren de dag van het feestje bij mij maar kosten vallen bij mijn weten onder de kosten die de verzorgende ouder betaald. Gaat me niet om die 15 euro maar van het een komt het ander was mijn inschatting. Op mijn verzoek dit geld terug te betalen werd niet gereageerd. Heb ik laten lopen.
Nu viert een van mijn kinderen haar kinderfeestje binnenkort, ex heeft feestje geregeld en geeft nu aan dat de helft van de kosten voor mij zijn. Ik ben totaal niet te beroerd om voor mijn kinderen te betalen, maar alles wat ik nu aan kleding etc koop vraag ik ook niet aan haar terug (immers ik heb zo'n 120 minder te betalen dan ik bereid was te doen).
Ik kom alleen in het dilemma dat het een beetje vreemd is om mij enerzijds alimentatie te laten betalen en anderzijds wel allerlei kosten te willen delen. Iemand hier ervaring mee? Zie ik het goed? En misschien tips?
Ik lees even mee. Mijn ex denkt hetzelfde als jij en verrekende dus die 7,50 voor een cadeautje of andere onverwachte (kleine) aankopen met de alimentatie. Dat mag niet, maar je gaat er ook geen halszaak van maken.
Je kunt gewoon weigeren en je principieel opstellen, en daar kan ze dan weinig aan doen.
het ligt er denk ik aan
Ik denk dat het eraan ligt wat er afgesproken is. Was het niet heel duidelijk wat de bedoeling was, toen jullie officieel scheidden?
Volgens mij is het meestal wel zo dat de alimentatie bedoeld is om alles te verrekenen en te verdelen (gemiddeld dan), dus dan hoef je alleen de kosten te maken die bij jou thuis gebeuren. En dan zou ik inderdaad gewoon kort en duidelijk zijn naar je ex: nee, daar betaal ik die alimentatie voor.
Hier bij Ouders Online hoor je vaak dat je (vaak als vader) maar gewoon toch telkens bij moet springen want het gaat om je kinderen, maar zeker in jullie situatie (allebei genoeg geld - en je wil heus niet overal moeilijk over doen) lijkt het me dat je maar beter zo gauw mogelijk duidelijk kunt zijn.
Uit ervaring dichtbij, weet ik dat er best kans is dat je ex er boos om wordt, maar dat als je wel betaalt, het gauw niet genoeg is en ze daar dan ook boos over wordt.
Maar denk er wel even over na wat nu precies is afgesproken. Ze hebben nun hoofdverblijfplaats bij haar en zij moet in principe alle kosten maken? Bij een nieuw paspoort en dergelijke dan ook? Je kunt dat ook zien aan hoe de berekening is gemaakt: hoef je minder geld te betalen omdat per verblijfdag bij jou geld wordt afgetrokken voor kosten die je dan maakt?
Met name naar je kinderen toe zou ik wél flexibel zijn. Naar je ex niet, al moet je niet vergeten dat het misschien goed is om over een paar jaar nog eens te bekijken hoe het met de financien gaat (grotere kinderen).
VErzorgende ouder
Dag Mick, wat versta je onder 'verzorgende ouder'? Ben je dat zelf dan niet? Volgens mij is dat de ouder die voor het kind zorgt. Dus als je kind op de dag van het feestje bij jou zijn ben jij de verzorgende ouder en betaal jij dus de kosten. Daar hoeft je ex je niet eens op te wijzen, dat moet je uit jezelf doen. Daarom betaal je ook minder alimentatie.
Nu ben je een proces ingegaan, waarbij je elkaar gaat lastig vallen en tegenwerken over een paar euro. Terwijl jullie allebei een goed inkomen hebben en jij 120 euro per maand minder betaald dan je had willen doen.
Kijk elkaar nog eens aan en maak wat duidelijkere afspraken: als het kind bij jou is zijn de kosten voor jou, dan ben jij de verzorgende ouder. Als het kind bij de moeder is zijn de kosten voor haar en is zij de verzorgende ouder. Geen over en weer schuiven van muntjes.
Tsjor
zo simpel is dat natuurlijk niet Tsjor
Tsjor, dat kan vast als het over kindercadeautjes gaat inderdaad.
Maar het regelen van een beugel? Een nieuw paspoort? Een grote schoolreis? Degene die straks het zakgeld geeft?
Er moeten heldere afspraken zijn en duidelijkheid over en weer. Ik vermoed dat het bij het bepalen van de alimentatie de bedoeling was dat het de alimenatie-ontvangende ouder zou worden, die al dat soort kosten op zich moet nemen.
Anders (bij co-ouderschap en een kinderrekening) hadden ze het anders moeten afspreken. Nu dat niet zo is zijn de kosten vermoedelijk in principe voor de moeder.
Dan doe je inderdaad niet moeilijk over het kopen van een cadeautje, maar dat is niet de hoofdzaak.
Geen afspraken
Er zijn geen afspraken gemaakt, rechtzaak gehad en daar zijn gewoon de regels rondom kinderalimentatie gevolgd. Ik verzorg mijn kinderen maar als er geen co-ouderschap is er bij mijn weten spraken van een verzorgende ouder (degene die alimentatie ontvangt). Omdat de kinderen iets meer bij haar zijn betaal ik alimentatie. Natuurlijk doe ik niet moeilijk over een kado'tje maar ik krijg dus ook een kinderfeestje, opmerkingen dat als ik vind dat ze te weinig kleren meekrijgen ik maar kleren moet kopen. Overigens zullen mijn kinderen niet met kapotte of smerige kleren lopen, ik wentel het niet af op hen maar het wordt wel een glijdende schaal.
En heldere afspraken maak je als je een ouderschapsplan maakt en op die manier de scheiding doet, wij hebben geen ouderschapsplan en dus een omgangsregeling en alimentatie opgelegd door de rechter. Niet een situatie om eens goede afspraken te gaan maken dus
dan is het eenvoudig
dan hoef jij alleen de alimentatie te betalen en de gewone kosten van verblijf bij jou. Dus geen kadootjes, kleding etc.
Wellicht je ex alvast informeren dat zij ook geacht wordt te sparen voor de grote uitgaven als middelbare school, beugels etc.
En dat maar als een vastgelopen cd blijven herhalen.
Zelfs bij co-ouderschap
De regels zijn heel simpel. Het kind staat bij een van de ouders ingeschreven bij het GBA. Daar heeft het kind de hoofdverblijfplaats. Deze ouder heeft de verantwoordelijkheid. Dat is zelfs het geval indien beide ouders niet draagkrachtig zouden zijn.
In dit geval betaal jij kinderalimentatie. Daar vallen alle kosten voor de kinderen onder, behalve waar andere afspraken voor zijn gemaakt. Deze afspraken moeten zijn vastgelegd in het ouderschapsplan.
Dit is heel makkelijk terug te vinden in het rapport alimentatienormen. Ik zou je ex-partner daar naar verwijzen. In principe is het namelijk ook zo dat zij de kleding moet verzorgen die ze bij jou dragen.
Het enige nadeel is dat het zomaar zou kunnen dat jullie verstandhouding verzuurt als jij je te star opstelt. Wat je zou kunnen doen is aan je ex-vrouw melden dat jij volgend jaar het kinderfeestje voor je kind regelt. Dan verdelen jullie ook de kosten daarvoor, maar heb jij zelf in de hand hoe duur je het wilt maken.
Ik lees mee
Ik herken deze problematiek en ben benieuwd hoe t nu eigenlijk zit. Hier krijgen we van twee fronten de vraag om geld. In beide gevallen staat in het echtscheidingsconvenant iets anders. Het gaat hier om vragen van honderden euro's. Wij hebben nog nooit gevraagd om geld bij de andere ouder. Dat is dan weer typisch. Wat gebeurt als de kinderen bij ons zijn betalen we of we vinden het onzinnig (kind wilde een 2e PlayStation ) en dan leggen we dat ook uit.
Ik merk zelf dat de vraag om geld vooral komen door 'waanideeën' van de andere ouder hoeveel geld er beschikbaar is. Zelf ben ik er heel simpel in; laat de rechter hier zich over buigen. Dan is het direct helder hoeveel ieder krijgt. Wonderlijk genoeg gebeurt dat nooit. Misschien toch iets in t kader van 'je kunt het toch proberen?'
praktijk
Hier hebben we geen duidelijke afspraken gemaakt over verdeling van de kosten voor de kinderen.In praktijk is een verdeling ontstaan die ex en ik allebei ok vinden. Wat waarschijnlijk scheelt is dat we allebei een goed inkomen hebben en dan valt lastig doen over kosten echt in categorie "zaken die je beter kunt vermijden in omgang met ex".
Mijn vriend betaald een behoorlijk bedrag aan kinderalimentatie.
En nog vind ex dat hij meerdere dingen moet betalen .
Maar ze vergeet dat hij ook geen kinderbijslag deelt met hem
Ze krijgt eigenlijk alles!
En hij moet maar blijven inleveren...
Moederdochter 7
Dat is hier ook zo. Ook n flink bedrag allimentatie elke maand. En mijn vriend vind t prima hoor. Hij betaald graag als hij ook weet dat het zijn kinderen goed gaat. Elke paar weken komt er een verzoek over iets wat de kinderen aangaat; schoolreis naar t buitenland, verplichte IPad voor school, nieuwe fiets, etc etc. In t ouderschapsplan staat heel duidelijk dat de allimentatieontvanger vrij is om te besteden er us geen toestemming of overleg nodig. Maar de kosten worden wel door de allimentatie ontvanger betaald. Nu moet een kind ivm tegenvallende resultaten bijles. Dat zit op die school in een soort bijles instituut. En dat kost wat. Je begrijpt hem al; dat moet vader betalen. Want zij heeft geen geld. Laat er nu vorig jaar een grote som geld overgemaakt zijn.....
Ik wil geen bedragen noemen, maar nu komt er geen bijles 'want je vader wil niet betalen'. T is maar wat je gewend bent. Of vooral; t is maar wat je denkt hoeveel geld anderen vrij te besteden hebben. Zolang je ex partner denkt dat er veel geld is en je t gevoel hebt dat je er bekaaid vanaf komt... Maar wiens probleem is dat dan? Moet je telkens bewijzen tegenover je ex-partner dat je niet de miljoenen voor het opscheppen hebt? Wat als je ex partner het idee heeft dat iedereen tonnen, zo niet miljoenen heeft?
Of draai het om; kind gaat bij de andere ouder wonen en draagt de kosten. T zou bij ons van harte welkom zijn. Ik weet niet waar t meest enthousiast op gereageerd wordt.
Andersom
Ik weet niet over welke bedragen we het hebben maar ik zou goedkoper uit zijn als we het andersom zouden doen qua alimentatie. 240 euro per maand plus wat maaltijden, een koopje. De kinderbijslag mag hij er dan ook bij.
Beppie
Maakt t uit welk bedrag het is? Zou je dan je kinderen bij je ex partner laten wonen en slechts een weekend regeling hebben? Gewoon omdat het goedkoper is? Ik kan je wel zeggen dat het hier om veel meer allimentatie gaat.
Bij mijn vriend
gaat ook om veel meer alimentatie en ja, jullie raden het al. Voor zijn ex is het ook nooit genoeg.
Persoonlijk denk ik ook dat het komt omdat zij het idee heeft dan wij meer geld te besteden hebben dan zij.
Ik denk ook dat dit een probleem zal blijven tussen ex-partners. Het lijkt mij daarom zinvol als de politiek een oplossing gaat beiden waarbij je niet direct een dure rechtszaak waarbij je altijd een advocaat moet hebben hoeft te starten. Een soort rijdende rechter constructie voor alimentatiezaken. Dus een juridisch onderlegd persoon die kijkt naar het ouderschapsplan en de wet en op basis daarvan een uitspraak doet.
Paddington
Die is er al, het LBIO doet voor € 50 een herberekening van de alimentatie volgens de trema normen. Maar net als bij een gewone rechterlijke uitspraak kun je dat ook altijd betwisten.
https://www.lbio.nl/berekenen-alimentatie/
Wat het probleem vooral is, is dat exelieden zich niet goed realiseren dat scheiden financieel grote veranderingen geeft en dat 2 huishoudens echt 2 zo duur zijn als 1.
Dat er simpelweg minder overblijft en dat je echt flinke stappen terug moet doen.
Wat vaak ook gedacht wordt is dat de alimentatie alles moet dekken en dat is onjuist want ook de ontvanger moet een bijdrage doen vanuit zijn/haar inkomen.
Niet met je eens
Die berekend de alimentatie dat klopt, maar die doen geen uitspraken over wat er wel of niet bij hoort. Bijvoorbeeld de vraag of het kopen van een kadootje voor een feestje van een schoolvriendje/vriendinnetje betaald moet worden door de alimentatie ontvanger.
terzijde
Wat zijn er toch veel mensen met een nieuwe partner die een nare ex heeft. Bijzonder. Hoe zijn ze toch ooit verliefd geworden op zo'n naar inhalig iemand, vraag je je dan af.
Maar dit terzijde. Ik zou me als nieuwe partner niet bemoeien met de alimentatieafspraken tussen partner en ex. Leidt waarschijnlijk alleen maar tot verdere verstoring van de verhoudingen tussen partner en ex. En dat is bijzonder vervelend als er kinderen in het spel zijn.
Paddington
Dat doet een rechter ook niet. Die rekent ook alleen het totaal uit en daarmee moet de ontvanger alle financiele zaken regelen. Dus ook dat kadootje idd, de ander is alleen verantwoordelijk voor bed, brood en bad is het idee achter het principe alimentatie.
Klopt
Wat Vesta zegt, mits er in het convenant iets anders staat. En in geval van een Romereis, nieuwe fiets, nieuwe bril en verplichte iPad, kun je dus in korte tijd zoveel kosten op je af zien komen dat je de andere ouder toch vraagt om mee te betalen. Zelfs als die kosten niet als verrassing komen, en je had moeten sparen, omdat niet iedereen dat kan. En je moet het toch betalen.
Klopt niet helemaal
een rechter zal er niet blij mee zijn, maar je mag een rechtszaak ervoor aanspannen. De kans is wel erg groot dat je een bezoek krijgt van de Raad voor de Kinderbescherming.
Als je het wilt begrijpen is het duidelijk. Degene die alimentatie ontvangt is verantwoordelijk voor alle kosten. Helaas zijn er genoeg mensen die dat niet wensen te begrijpen.
In mijn ogen zou een rijdende rechter constructie daar heel veel gezeur kunnen verminderen. Wat jij al aangaf, 2 huishoudens zijn nu eenmaal duurder dan 1 en daar kun je weinig aan veranderen.
@Alkes, natuurlijk is er gezeur tussen exen. Als het goed gaat tussen mensen heb je weinig redenen om te scheiden. De kunst is om dan ervoor te kiezen om je niet te uiten tegen je ex. Daarnaast om een ander niet de gelegenheid te geven om zich erin te mengen. Ik weet niet zeker of je bedoelt dat ik mij niet moet mengen in de alimentatie perikelen van mijn vriend, maar voor de duidelijkheid: dat doe ik niet. Ik heb er wel last van en heb er wel een mening over. Dit forum lijkt mij een prima plaats om dat te uiten. Natuurlijk zou ik het ook tegen de ex van mijn vriend kunnen zeggen. Of mijn vriend proberen op te stoken om maar niet te betalen. Doe ik allemaal niet. Ik doe het andere, namelijk samen met mijn vriend kijken of we de schoolkosten (waarvan duidelijk in het ouderschapsplan staat dat hij niet hoeft te betalen) toch nog voor de helft kunnen betalen, nog meer bezuinigen. Potjes leeghalen waarin we aan het sparen waren voor het opknappen van het huis en dat soort dingen.
Paddington
Dan had ik je verkeerd begrepen en slaat mijn opmerking zeker niet op jou. Ik heb een ex die ook tijdje moeilijk heeft gedaan (niet over geld) en ik waardeer het enorm dat mijn huidige partner zich daar in het geheel niet over heeft uitgelaten.
Extra portemonnee
'En je moet het toch betalen.' Of je zoekt een tweedehands fiets, koopt een laptop op marktplaats, kijkt of je kind een bijbaantje aankan voor de Romereis etc. etc. De portemonnee van je ex beschouwen als een geldmachine voor onverwachte uitgaven is geen goede insteek voor een echtscheiding en de opbouw van je zelfstandige leven daarna.
Tsjor
Tsjor
Het gaat om kinderkosten hè? Net als die genoemde huiswerkbegeleiding, dat kost echt bakken met geld. Als je getrouwd bent komt dat er ook extra bovenop. Lekker makkelijk om al het onvoorziene nadeel bij slechts een van de ouders neer te leggen. Mijn ex hoeft niet te puzzelen over een Romereis, beugels of huiswerkles, die is voor 250 euro klaar (plus bed, bad en brood).
Beppie
Ja, dat is zuur, maar helaas pindakaas. Vragen mag, maar de alimentatiebetalende heeft het recht om nee te zeggen. En dan zul je het als onvanger toch moeten regelen.
Romereis is niet verplicht en bijles ook niet. Leuk en gewenst zeker, maar niet verplicht.
En ik denk dat als je niet steeds vraagt/eist maar gemotiveerd met cijfers aantoond waarom je een extra bijdrage vraagt je meer kans maakt.
Kosten en inkomsten
' Als je getrouwd bent komt dat er ook extra bovenop.' Ja, maar waar haal je dan het extra geld vandaan? Je kunt niet naar de baas gaan en zeggen: geef mij eens meer geld, want mijn kind wil op Romereis, heeft een nieuwe fiets nodig en een nieuwe laptop.
Tsjor