U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Ik worstel met mijn rol als stiefmoeder op afstand
Hoi allemaal,
Toch ook maar een post omdat ik zelf een beetje vastloop in wat ik vind en voel. In het kort: nadat ik een aantal jaar alleen was geweest met mijn twee dochters kwam ik zes jaar geleden een leuke man tegen. Vader van twee iets oudere dochters maar nog midden in zijn scheiding. Niet ideaal en wij hebben een lastige start gekend. Mijn vriend gaf aan niet zozeer zijn ex te missen maar wel zijn gezin. Ik begreep dat, was inmiddels stapelverliefd en heb jarenlang veel geduld gehad. Misschien wel iets teveel, want naar zijn ex hield mijn vriend ondertussen ook een deur open. Hij twijfelde veel. Zij heeft ook gedacht dat het tussen hen nog wel goed zou komen. Ze deden de eerste jaren ook nog veel als 'gezin', zoals vakanties, maar dat werd minder toen zijn ex tijdelijk een vriend kreeg en uiteindelijk liep dat gezamenlijk dingen ondernemen helemaal terug.
Ik accepteerde zijn/hun keuzes maar heb daar wel mee geworsteld, voelde me vaak erg onbelangrijk in het geheel. Ik bemoei me sowieso nooit met de opvoeding van zijn kinderen, dat kunnen vriend en zijn ex uitstekend samen af, maar ik voelde me als zijn partner vaak ook niet gezien, alsof ik alleen voor de leuk er mocht zijn op de dagen dat zijn kinderen er niet zijn, en verder niks. Uiteindelijk zijn wij vanwege zijn twijfels uit elkaar gegaan, tot hij na een maand of drie weer op mijn stoep stond. Vriend had nagedacht, wist nu echt wat hij wilde. Hij wilde mij niet kwijt en ging er voor. Dit is nu ruim twee jaar geleden.
Wij hebben altijd gelat, en gingen zonder elkaar en elkaars kinderen op vakantie. Dat vond mijn vriend vooral prettig en ook daar kon ik inkomen. Ik kan ook erg genieten van alleen met mijn dochters zijn. Wel is er gewoon contact met elkaars kinderen. Hij heeft het over 'onze kinderen' en noemt me gekscherend stiefmoeder. Bij mij komt vriend ook vaak doordeweeks slapen, is op de verjaardagen van mijn kinderen etc. Het ging de afgelopen jaren, sinds we weer bij elkaar zijn, prima. We dromen zelfs wel eens over een huis waar we met zijn allen kunnen wonen, al hebben we totaal geen haast daarmee, en waren een gezamenlijke vakantie aan het plannen.
Maar nu wordt zijn jongste dochter 18. Vorige verjaardagen en andere feestelijkheden was ik nooit bij omdat die altijd bij zijn ex gevierd worden. Vriend wil dat nooit bij hem en vind het wel best zo. Ik vond dat wel eens jammer maar heb dat geaccepteerd. Ik kwam dan een paar dagen later bij mijn vriend een taartje eten en een cadeautje geven. Nu blijkt dat de ex van mijn vriend heeft gezegd dat ik op zich ook wel welkom ben deze verjaardag, waarvoor ze mijn vriend en het vriendje van de jarige job heeft uitgenodigd voor het eten, maar dat het misschien wat druk is dan. En mijn vriend heeft gelijk gezegd 'inderdaad'. Toen ik later bij hem doorvroeg, zei hij het allemaal erg ongemakkelijk te vinden als ik ook zou komen en dat hij daar totaal geen zin in had. van hem hoeft het niet dat ik daar bij ben. En ik wil me zeker nergens opdringen, en al helemaal niet over de rug van een 18-jarige, maar haar is sowieso niet gevraagd of ze mij er wel of niet bij wil hebben.
En ik, ja, heel eerlijk, ik heb last van een gekwetst ego. Ik voel me als partner van mijn vriend opnieuw totaal niet serieus genomen. Zijn kinderen zijn het allerbelangrijkst in het leven van mijn vriend en op al hun belangrijke momenten wil hij mij er niet bij hebben. Als zijn ex en hij vanaf het begin consequent heel veel waarde hadden gehecht aan 'het kerngezin' waarover ik hier ook wel lees, had ik dat begrepen, maar dat is niet zo. En ik merk dat ik boos en verdrietig ben en behoefte heb aan feedback. Stel ik me aan of is het niet zo gek dat (vooral de stellige) reactie van mijn vriend me kwetst?
Jeetje Madeira wat heftig. Ik wilde net zeggen: "wat als je hem dit draadje liet lezen?" Maar zo te horen staat hij nergens voor open. Echt naar voor je
Als ik het orakel van Rotterdam erbij mag halen?
Mijn vader - eveneens een man van weinig woorden - placht te zeggen: "Je huwelijk wordt meestal uit onverwachte hoek bedreigd." Aangezien hij er verder niets aan toevoegde, liet het zich slechts raden wat hij er precies mee bedoelde.
Juist een dergelijke brede scope kan in kwesties als deze goed van pas komen. Is het uitgesloten dat de onvrede over de relatie ergens uit jouzelf komt, Madeira? Hoe staat het op andere vlakken van je leven? Niet dat ik je hierover ter verantwoording wil roepen, hoor. Geenszins! Maar ik zou het wel even meenemen in je afweging.
Rode krullenbol
Wat afschuwelijk
Madeira, wat een afschuwelijke situatie. Hij laat je nu dus duidelijk weten dat jij geen rol van betekenis mag spelen in zijn leven.Ik zou mijn conclusies trekken, dit is tenslotte niet de eerste keer. Veel sterkte!
Hmm ... "geen rol van betekenis"?
Dat zou ik voorzichtiger formuleren. "Een wat andere rol dan ikzelf zou willen", misschien.
Rode krullenbol
...
Wegwezen!!!
Ja ...
Of volg een assertiviteitscursus van goede kwaliteit; of investeer met sport in je geestelijke en lichamelijke gezondheid; of leg het bij met je eigen familie - als je daarmee overhoop ligt - ; of zeg je baas - mocht je rondlopen met opgehoopte frustraties - op het werk eens eindelijk eens goed de waarheid; etc.
Rode krullenbol
Pfff.
Bij dit soort mijlpalen wil hij graag stilstaan met de moeder van zijn kinderen, heeft hij me net geappt.
En natuurlijk, rode krullenbol, is het mijn ego die hier moeite mee heeft. Waarom niet (ook) met mij? Want straks komen er diploma's, kleinkinderen... en dan mag Madeira na drie dagen eens komen feliciteren?
In zijn belangrijkste wereld, met de voor hem belangrijkste mensen, ben ik niet welkom. Zo voel ik het en dat voelt niet lekker.
Natuurlijk mag hij bij dit soort mijlpalen stilstaan met de moeder, maar dat betekent toch niet dat jij daar niet ook bij zou moeten kunnen zijn. Hoe moeilijk ook (omdat hij je al snel af lijkt te schepen) ik denk wel dat je hier serieus het gesprek over aan moet gaan met hem.
En afwegen voor jezelf waar jouw grens ligt. Als het verder goed en fijn is, hoeft het niet het einde van de relatie te betekenen. Als het het zoveelste teken aan de wand is wellicht toch wel.
Sterkte. Niet leuk dit. Ik heb mijn man ook verweten teveel zijn oren naar zijn ex te laten hangen.Bij hem bleek dat vooral uit schuldgevoel te zijn. Zowel naar zijn ex als naar zijn kind. Het kan complexer zijn dan het lijkt. Misschien is het wel een idee om er een relatietherapeut bij te halen. Zou hij daar voor open staan?
...
Daarbij zou madeira WEL welkom moeten zijn
Madeira
'Hij kapt het af met dat 'we hier nooit uit gaan komen'. Zo ging het in de eerste jaren, en hoewel hij echt heel veel dingen anders is gaan doen de afgelopen twee jaar (maar dat geldt ook voor mij), dreigt nu alles weer op de oude manier te gaan verlopen. Dus slikken of stikken voor mij. En wil ik dat weer?'
Ik wilde net vragen of er, behalve de mijlpaal van de 18e verjaardag, iets gebeurd is waardoor je vriend jou weer in de spreekwoordelijke koelkast zet. Eerlijk gezegd vind ik die pauze weinig respectvol naar jou toe. Hiermee ontloopt hij de discussie en feitelijk kiest hij voor (de illusie van) het gezinsleven met zijn ex. Op zich mag dat, maar wat als zijn ex daarna toch laat merken dat ze niets met hem wil? Ga jij dan weer zijn loze momenten vullen?
Misschien wordt het tijd om rond te kijken naar iemand die echt voor jou kiest?!
...
Allereerst vond de moeder van de jarige t geen probleem dat Madeira mee zou komen. Vriend zou haar dus vol trots mee kunnen nemen. Een andere keer kunnen verjaardagen en feestdagen ook gewoon apart gevierd worden. Je moet dit niet willen in je leven hoor Madeira. Hoe durft zo'n man. Je verdient veel beter. Iemand die jou vol trots aan de wereld laat zien.
dus...
Hij had al aangegeven dat hij niet zo'n zin had in dit weekend omdat hij vermoed dat je hier over wil praten? En nog even later geeft hij aan pauze te willen en misschien helemaal?
Sorry. Maar hoe rot ik het voor je vindt: ik zou mijn biezen pakken en kijken voor iemand die mij waard is!!
Poeh zeg
Wat een hoogdravende woorden weer.
Niet van jou ts, alleen jij kunt idd je eigen grenzen bewaken.
Maar de conclusie dat deze man fout handelt op basis van deze paar postjes... Heftig hoor.
Misschien is het geen onwil vd man maar onkunde. Krijgt hij het niet geregeld. Niet iedereen is zo sterk in dit soort complexe dynamieken en ook niet iedereen kan even goed praten.
En hij blijft samen ouder met zijn ex, daar kun jij nooit iets aan veranderen.
Beslis voor jezelf of het je waard is hier je hele relatie voor op te blazen.
Slikken of stikken
Je kunt zo’n gesprek niet voeren in een slikken of stikken sfeer. Ik zou denken dat de emoties misschien aan beide kanten te hoog oplopen en dat het meer van een machtsstrijd wegheeft dan van een uitwisseling. Ik zou even van de pauze gebruik maken door mijn eigen gekwetstheid te laten zakken. Maar ik zou er wel een echt gesprek over willen hebben als het weer wat rustiger is. Als dit een manipulatie is om ervoor te zorgen dat je er niet meer over durft te beginnen, beginnen de alarmbellen wel te rinkelen.
'Misschien is het geen onwil vd man maar onkunde. '
Dan nog heeft TS het recht om te vinden dat het niet genoeg is om in de relatie te blijven.
'Beslis voor jezelf of het je waard is hier je hele relatie voor op te blazen.'
Die 'hele relatie' is niet zo 'heel'.
Jeeutje Madeira
Ik vind het heel naar voor je hoe het zich aan het ontwikkelen is.
Vriend wil dus een pauze en daarna misschien wel of misschien niet de draad oppakken. Wat je ook gaat doen, zou ik wel een goed diepgaande gesprek met je vriend aangaan. Zijn woorden (geen zin in gedoe) vind ik niet echt respectvol naar je toe, tenzij er al heel veel door jou geinitieerde ruzietjes zijn geweest tussen jullie.
Op grond van wat je schrijft heb ik niet echt het idee dat het goed gaat komen maar zoals meerdere mensen hier al terecht hebben opgeschreven vul ik misschien te veel in.
Groetjes
Sini
...
Madeira kies ajb voor jezelf. Deze man is je niet waard echt niet. Eet van 2 walletjes.
Dat zie ik anders
Deze man stelt een grens en eist dat deze wordt gerespecteerd.
Rode krullenbol
Rode Krullenbol
'Deze man stelt een grens en eist dat deze wordt gerespecteerd.'
En TS is daar ongelukkig bij.
grens
Tja een grens stellen, daarbij voor twee andere mensen beslissen, de persoon waarom het echt gaat (zijn dochter) totaal negeren, er vervolgens niet over willen communiceren en als een ander dat wel wil de relatie dreigen op te heffen... Ik kan er niet al te veel respect voor opbrengen, sterker nog ik vind het grenzen aan manipulatie ten eigen bate.
En ja ik kan me voorstellen dat dat voor topic stelster niet fijn voelt
Vanmiddag een gesprek
Dank voor al jullie inzichten. Ik heb er veel aan. Vriend heeft (ook) een en ander overdacht. We gaan vanmiddag in gesprek. Ik voel me gesteund dat zijn reacties soms wat -eh- kort door de bocht kunnen zijn maar het klopt ook dat ik me misschien wat teveel laat leiden door onzekerheid en daarmee voorbij ga aan wat hij wil - en waarom. We zullen zien waar we op uitkomen.
Manipulatie van wiens kant?
Een grens is hoogstens een afspraak met jezelf. Niet een afspraak die in goed overleg met anderen tot stand komt. En ja; wie een grens stelt, neemt een beslissing die gevolgen heeft voor anderen.
Binnen een relatie die gebaseerd is op wederzijds respect, is het niet meer dan logisch om elkaars grenzen te respecteren. Tegelijkertijd staat het je natuurlijk vrij om te informeren naar de achtergronden ervan.
"Manipulatie ten eigen bate" klinkt nogal negatief, maar geeft wel goed weer wat er hand is: de man in kwestie heeft er een belang bij. Daar kun je een eigen invulling aan geven of er gewoon naar vragen. En - wie weet?- misschien blijkt dan wel dat de ex in kwestie een hork van een vader heeft die alle feestelijke bijeenkomsten naar aanleiding van mijlpalen grondig verpest met het op geraffineerde manier tegen elkaar uitspelen van alle aanwezigen. Om maar eens een willekeurig voorbeeld te geven.
Rode krullenbol
Alweer!
Een bijdrage van jou gemist, terwijl ik aan het typen was.
Rode krullenbol
ja okay RK
Als je het zo stelt: iemand mag een grens stellen maar moet dan wel de consequenties dragen. Ja zo is het natuurlijk. En er naar vragen is natuurlijk de beste weg. Alleen gaven de berichten van ts hier de indruk dat er op vragen niet geantwoord werd en zelfs gedreigd de verbintenis te beëindigen. Dat vind ik niet fraai. Bovendien zou en van een redelijk EQ getuigen om bij het stellen van een grens de redenen daarvoor, al is het maar minimaal, aan te geven.
Madeira
Succes