Ben ik zo moeilijk?

Regelen

Hoi Zonnetje,

Tot nu toe heb ik alles zelf geregeld want ik weet dat ik geen medewerking krijg.
Maar de zwemles is op een rottijd doordeweeks en iedereen werkt dan. Ik zit er al aan te denken om dochter van zwemles af te halen of om op privles te doen 's avonds.. maar dan heb ik een bedtijd probleem ( privezwemles is alleen nog beschikbaar van 20.00 tot 21.00 uur) en financieel is dit ook een ander plaatje. en anders gaat ze maar 2x per maand en schiet het ook niet op.

Wel tegenstrijdig

Marije, op het einde zeg je: 'Vanmiddag afspraak met advocaat want ben alle losvast afspraken en het niet nakomen meer dan zat.. Ik ga voor duidelijkheid. Vast gestelde vakantie\'s ed..'

Maar je hele verhaal begint met een vaste afspraak (pappa-weekend) die je zelf om allerlei redenen hebt veranderd. Je kunt zelf vinden dat je goede redenen hebt om die te veranderen, maar dan snij je jezelf wel in de vingers als je afspraken in beton wil gieten.

Dus ik vind wel dat je tegenstrijdig bent.

Een ander voorbeeld uit jouw verhaal: het is niet vanzelfsprekend zo dat pappa de kinderen maar moet halen als het zijn weekend is. Jullie hebben het verdeeld: jij brengt, hij haalt. Dat is toch heel redelijk? Waarom laat je het dan overkomen alsof het een grote opoffering is van jouw kant?

Nog een voorbeeld: 'Met andere woorden hij wil alleen maar dingen doen die hij wil en verder kan iedereen de boom in. Hij vind dit horen onder de opvoedkundige taken, maar euh we zijn toch beide ouder en moeten toch beide opvoeden ???' Nou ja, hij wil ouder/opvoeder zijn op zijn manier, zoals jij dat wil op jouw manier. Ik denk dat je ook niet blij zou zijn als hij bepaalde afspraken/beloftes zou doen die gevolgen hebben voor wat jij door de week met je kind doet. Stel dat hij zegt: bij mij zit ze op paardrijles en nu moet jij haar donderdagavond naar paardrijden brengen. Het huis zou te klein zijn.

Ik weet niet goed wat je aan het doen bent. Oude rekeningen vereffenen? Niet accepteren dat vader een man is met andere gewoontes? Niet accepteren dat je een leuk leven hebt opgebouwd, maar dat daar nog steeds die vader doorheen walst, omdat die nu eenmaal aan je dochter vast zit? Volgens mij snijd je jezelf in de vingers met die advocaat en de wil om alles vast te leggen. Dat wordt alsnog ruzie of je krijgt een harnas aangemeten waar je ook jezelf in vast legt.

Ik zou er nog eens een nachtje over slapen.

Tsjor

Jammer

Tsjor,

Jammer dat je niet alles goed hebt gelezen.

Zwemles is in overleg gegaan. Ik heb nog nooit zelf iets besloten zonder ex in te lichten.
Wij hadden de afspraak dat we beide verantwoordelijk zouden blijven voor dochter. Er gaan regelmatig uitnodigingen voor ouderavonden, balletvoorstellingen etc die kant op. Maar hij komt nooit opdagen !!! Prima, ik blijf alles doorsturen.
De afspraak op vrijdag brengen stamt uit de tijd dat ik nog kon autorijden en ex geen auto en geld had om dochter op te halen. Nu kan ik niet meer autorijden en ex heeft samen met vriendin auto. Mijn vriend ziet het niet als opoffering om dochter te brengen !!!! Alleen vriendin van ex ziet het wel als opoffering om haar auto uit te lenen om dochter thuis te brengen.
Als hij al niets doet, wat is zijn taak als opvoeder dan ???? Dan kan beter mijn huidige vriend mijn dochter adopteren, want zij ziet hem toch al als pappa en haar biologische vader meer als vriend/ oom..... ( ze noemt hem ook vaak bij zijn voornaam!!!)
Volgens de advocaat kan ik mijn dochter zo thuis houden, er is toch bijna geen rechter die er iets aan doet. En anders duurt het zolang dat er wel jaren overheen gaan en die tijd kan ik haar dus gewoon hier houden...
Alleen dat wil ik dus niet. Ik ben altijd flexibel naar hem geweest en nu ik lichamelijk ff niets kan, werkt hij alles tegen. Waarom is het zo moeilijk om je verantwoordelijkheid te nemen???
Zo weet ik ook uit de eerste hand dat ex vreemd is gegaan ( dochter was erbij!!??) en als ik echt een rekening te vereffenen had en echt zo'n bitch ben dan had zijn vriendin dat echt allang gehoord van mij !!!!

Het verhaal is nog veeeel langer hoor maar ik heb nu al zere vingers van het typen

Definitie van overleg

Marije, je schrijft: 'Ik heb nog nooit zelf iets besloten zonder ex in te lichten.'. Ik proef in je verhaal dat dat zo'n beetje de sfeer van het overleg is.
Ik ben altijd huiverig voor 'samen verantwoordelijk' bij gescheiden ouders, omdat er meestal verschillen zijn van inzicht, karakter, levenswijze etc. Die verschillen zijn zo groot geweest dat het heeft geleid tot een scheiding. Als je vervolgens 'beiden verantwoordelijk' blijft betekent dat meestal dat er één bepalende ouder is die vindt dat de andere ouder op dezelfde wijze het 'samen' of 'beiden' moet invullen. Niet doen.
Je hoeft je kind daarom nog niet bij vader weg te houden. Vader blijft verantwoordelijk en hij blijft vader. Alleen wil hij de weekenden op zijn manier invullen. Dat kan en dat mag. Daar is niks mis mee. Om dan meteen over te gaan tot het weghouden van het kind bij vader, dat lijkt mij heel erg drastisch en niet in het belang van het kind.
Idem met je verhaaltje over vreemd gaan. Je schrijft er verontwaardigd over (dochter was erbij!!??). Dat soort verontwaardiging zou je achter je hebben moeten laten bij de scheiding. En dan alleen aan dochtertje vragen (als zij met het verhaal kwam): wat vind jij daarvan? en op kindertaal bespreken wat jouw mening is (niet over vader, maar over vreemd gaan).
Je hebt blijkbaar ook de verwachting dat vader nu meer gaat doen omdat jij zelf minder kunt. Ook daar zitten dan zware oordelen aan vast: 'Ik ben altijd flexibel naar hem geweest en nu ik lichamelijk ff niets kan, werkt hij alles tegen. Waarom is het zo moeilijk om je verantwoordelijkheid te nemen???'
Hij neemt zijn verantwoordelijk toch? Hij neemt alleen niet jouw verantwoordelijkheid over. Het is geen relatie meer van geven en nemen. Het is een gescheiden relatie met twee individuen die ieder een eigen leven opbouwen, daarin eigen keuzes maken en ondertussen wel een dochter hebben, waar zij beiden voor willen doen wat ze denken dat goed is of wat ze denken dat ze aankunnen.
Wat betreft het zwemmen op zaterdag: blijkbaar heeft hij de consequenties niet overzien, in elk geval werkt het niet zo. Dan maar anders. Daar zijn al veel suggesties voor aangedragen. Je hoeft vader daar niet de schuld van te geven. Blijkbaar wil je dochter of willen jullie beiden iets wat nu niet kan.
Ik neem aan dat je hier niet post om alleen maar 'ach en wee' en 'wat ben jij goed' en 'wat is hij erg' te horen. Je wil een oplossing voor een probleem. Heel erg in het algemeen is het zo, dat een oplossing waarbij iemand anders iets moet doen of laten geen oplossing brengt, maar eerder meer problemen. Een oplossing waarbij je zelf iets kunt doen ligt dichterbij. In dit geval denk ik dat je de wijze waarop jij de relatie met je ex vorm wil geven nog eens kritisch onder de loupe moet nemen, want enerzijds wil je veel meer vaste afspraken en anderzijds verwacht je dat je ex moeiteloos inpast als dingen voor jou te moeilijk zijn.
Daarbij moet je ook nog aan het belang van je kind denken. Een ander moment voor de zwemles kiezen is minder drastisch dan de omgang met vader stoppen, met advocaat erbij.

Tsjor

Ik weet het niet tsjor

Wat het is. Je reactie klinkt logisch en rationeel doorwrocht. Maar ik blijf er toch de smaak aan overhouden dat je (voormalige) mannelijke echtgenoten moet beschermen tegen "kletsende vrouwen" die maar van zichzelf uitgaan.
Ik zou daarentegen wel eens willen weten hoeveel Marije van de opvoeding op zich genomen heeft tot nu toe en hoeveel de ex. Ik kan me zo indenken aanzienlijk wat meer dan haar ex. Nu kan dat natuurlijk een keuze geweest zijn bij het krijgen van kinderen of bij het gaan scheiden. Ik vind die afspraken eigenlijk overruled worden in het geval van ziekte. Hij blijft immers voor de helft de vader van de kinderen en in mijn ogen de eerst aangewezen persoon die de kinderen meer en beter opvangt als de moeder dat door overmacht niet kan. Tijd voor een andere verdeling dus.

Ik moet er juist wel aan denken

Ik mag hopen dat als mijn ex een langdurige of chronische ziekte krijgt, dat hij eerst bij mij peilt voor de opvang van onze kinderen. Echt liever dan dat 'hij het zo goed regelt' en ze bij een derde worden gestald. Ik vind de opvatting 'je hebt nu, na de scheiding, ieder je eigen leven' vaak te ver doorgevoerd ten koste van de kinderen. Je blijft gewoon beiden ouders van je kind.
Dat is hoe ik het zie en ik kan me dat dus van Marije ook heel goed voorstellen. Anderen kunnen er anders over denken maar ik geloof dat hier over discussieren eigenlijk weinig zin heeft. Is al zo vaak hier gedaan en het blijft toch een kwestie van eigen invulling.
Overigens vind ik de invulling van Zonnetje en ex ook niet raar: je kan het vragen en de ander kan nee zeggen. Maar dan kan het er op neer komen dat de een van de twee exen altijd ja zegt en de ander altijd nee. En hoewel dat dan 'mag' en ook nog redelijk etc is, vind ik het niet meer dan menselijk dat de ja-zegger hier op een gegeven moment van baalt. En dat mag ook.

Maria

Of vrouwen tegen zichzelf

Maria, er gaat zoveel energie zitten in je boos maken over iemand van wie je al gescheiden bent.
Als je met een beetje afstand en wellicht wat meer rationaliteit (is niets mis mee, toch?) nuchtere oplossingen kunt bedenken in plaats van lange emotioneel-beladen strijdperken betreden, dan geef mij maar wat meer logica en rationaliteit.
Ondertussen is al lang duidelijk uit allerlei onderzoeken dat kinderen het meeste lijden onder slechte scheidingen, waar beide ouders ruzie maken over het kind heen. Dat is erger dan een jaar later zwemles of een tijdje laat naar bed.
De hoeveelheid tijd die je besteedt aan de zorg voor kinderen geeft geen enkele prioriteit in ouderlijk gezag of ouderschap. Evenmin als de hoeveelheid geld die je binnenbrengt om vrouw en kinderen warm en gezellig in een huisje te laten wonen.
Maar misschien heb je wel gelijk en wordt het tijd voor een andere verdeling: moeder kan niet meer voor het kind zorgen, dan gaat het kind naar vader en komen ze een keer in de twee weken een weekend bij moeder.
Waar ik echt van gruwel (ook voor mezelf hoor) is als de ene volwassene vindt dat de andere volwassene zich op een bepaalde manier hoort te gedragen. En dat met het kind als argument. Kinderen kunnen veel aan, ook vreemd gaande vaders. Maar om zelf onderdeel te zijn van een conflict dat over hun hoofd wordt uitgevochten, dat is schadelijk. Het moet wel heel erg zijn als je zo ver gaat. 'Dochter wil graag naar zwemles' valt daar volgens mij niet onder.

Tsjor

Vader heropvoeden na een scheiding

Wat wil je dan, Noeps? Vader gaan heropvoeden nadat je van hem gescheiden bent? Zodat hij net zo wordt als jijzelf? Als vader iemand is die liever geen vaste afspraken maakt, dan is dat geen gebrek aan verantwoordelijkheid, maar een andere manier om daarmee om te gaan. Hij is blijkbaar wel gesteld op het kontakt met zijn dochter, anders klaagde hij niet over zijn weekend. Hoe hij dat weekend doorbrengt is toch aan hem? En als hij daar leuke en gezellige momenten van maakt, waarom is dat dan opeens erg?

'Als het nu al zo'n probleem voor vader is om aan het belang van zijn kind te denken, hoe gaat het dan als het kind wordt uitgenodigd door d'r beste vriendinnetje haar verjaardagsfeestje net precies in zijn weekend?' Dan zeg je als moeder: dat moet je met je vader regelen. en je bemoeit je er verder niet mee.

Tsjor

Eens

met Tsjor. Helemaal, al haar postings hier.

Ja noeps

Tot vader hetzelfde gaat denken en doen. Dan zijn de knollen helemaal gaar.
Zo klinkt dat dan: 'Niet in meegaan vader, niet over je laten lopen, j0uiw weekend is jouw weekend en daarvan mag je genieten in alle vrijheid. Jij bent volwassen en je bent niet onderworpen aan je ex. Laat dat haar maar duidelijk zijn. En als ze dat niet wil begrijpen komt het kind helemaal niet meer terug.'
Stoere taal, straffen tot ze het leren en zich braaf gedragen zoals moeder dat wenst. Echt zinnig.

Tsjor

Lees nou even goed zonnetje

Marije schrijft in haar eerste posting dit: " Normaal gesproken was dit op dinsdag, maar omdat ik nu afhankelijk ben van andere is dit ( in overleg met ex!) verschoven naar de zaterdag. Ex heeft een aantal verzuim, maar nu wil hij dus helemaal niet meer meewerken"

Het is dus in overleg met ex besproken. Maar jij schrijft:
"moeder kan niet meer op dinsdag (overmacht, voet bezeerd).

Moeder vindt dat kind door moet gaan met zwemles.

Moeder vindt dat vader het dan maar moet regelen.

Moeder vindt dat de zwemles naar het weekend omgezet moet worden, als vader het kind heeft.

Vader ziet dat niet zitten."

Lees ik nou ergens overheen, zit jij nu dingen in te vullen of vertelt Marije twee verhalen? Ik vind de twee citaten namelijk het tegenovergestelde van elkaar.

Maria

Zonnetje

Ik lees nog wel meer: 'Dan kan beter mijn huidige vriend mijn dochter adopteren, want zij ziet hem toch al als pappa en haar biologische vader meer als vriend/ oom..... ( ze noemt hem ook vaak bij zijn voornaam!!!)'
Met andere woorden: vader wordt afgemeten aan de nieuwe vriend (waar het kind wel hele dagen bij mag zijn, behalve dan dat weekend), hem wordt de maat genomen en als hij te licht bevonden is haalt moeder hem van het vaderschap af en deelt dat toe aan haar nieuwe vriend.

Waar ben je dan toch mee bezig.

Tsjor

Afspraken

Het incassobureau dat het liefste voortaan alle rekeningen wil afhandelen zegt ook dat je moet betalen 'volgens afspraak'. Die afspraak is dan toch echt eenzijdig: zij zetten een datum op de rekening en dat is dan de afspraak. Met andere woorden: om een afspraak echte en afspraak te laten zijn, dat vraagt nogal wat communicatie.
Verder weet ik niet of Marije door haar ex als meegaand zal worden omschreven. Ik kan me voorstellen dat hij een ander perspectief op het verhaal heeft.
Marije kan het zat zijn dat hij zo is, ze is dan ook gescheiden van hem. Alleen moet je vervolgens, volgens mij, niet steeds stuk lopen op iets wat je al weet. Neem je eigen scheiding serieus: afspraken maken zoals jij denkt dat het moet lukt niet. Blijf dan ook zoveel mogelijk van dingen af die vragen om gemeenschappelijke afspraken. Zonder dat je dan meteen naar de rechter rent om de omgangsregeling vast te laten leggen.
En dan nog: hier gaathet om onverwachte zaken (operatie, spierdystrofie etc.) dus hoe wil je dat ooit in vaste afspraken neerleggen? Vader moet op afroep beschikbaar zijn als ik dat nodig vind?

Tsjor

Twee weekenden van vader

Zijn de enige vier dagen per maand die hij heeft met zijn dochter. Dat is anders bij moeder en nieuwe vriend.

Tsjor

Ben ik weer...

Beste allemaal,

Grappig om te lezen dat iedereen er wel een bepaalde mening overheeft. Alleen jammer dat er dingen geroepen worden die nergens opslaan en er dus niet goed gelezen is...

Natuurlijk is het voor 75% mijn schuld, ik ben altijd mee gegaan is zijn ritme.. Ik stelde co ouderschap voor bij scheiding en hij wilde niet, ik stelde elk weekend voor, dat wilde hij niet. Bij elke nieuwe vriendin die hij heeft veranderde er wel weer wat of kwam er wat bij... Prima zolang hij zijn dochter maar kwam halen... Ik heb foto's en filmpjes waarop hij straalbezopen in een hoekje ligt te slapen, terwijl dochterlief er ook rond loopt. Afgelopen mei heeft hij samen met dochter bij een vreemde vrouw geslapen ( dochter was heel bang maar moest van pappa en neukertje in andere slaapkamer blijven) Dochter heeft hierdoor heel veel schade geleden. Ik ben diegene die haar moet stimulerden om naar vader toe te gaan!!!!!!
Samen gesprekken voeren via smd of centrum jong wil hij niet..... Hij wil alleen die weekenden en wanneer het hem uitkomt een paar dagen met vakanties. Hij mag haar altijd komen ophalen en dat weet hij ook, alleen het gebeurd nooit.
En dan wordt er gezegt dat hij zijn veantwoordelijkheden neemt ?????? Heel apart !!!!!!
Hij hoeft niet naar mijn pijpen te dansen
( grappig tsjor, alles wat jij zegt hebben hij / zijn vriendin ook precies zo gezegt)

En ook het voorbeeld van dat feest hebben we al een keer meegemaakt... Dochter wilde naar feestje van beste vriendinnetje en dat mocht niet van vader. Maar ik moest het maar vertellen want dat wilde hij niet... Dochter is er weken van ondersteboven geweest.
Dit meisje heeft niet om de scheiding van haar ouders gevraagd, maar haar leventje is in zo'n weekend wel heel erg anders als thuis... Ze leest heel graag, maar bij pappa wil niemand even de tijd nemen om met haar te lezen ??? Ze heeft behoefte aan een bepaald contact met vader, maar dit gaat nooit gebeuren. Zelfs de kinderpsycholoog kan geen contact met hem krijgen voor een gesprek.
Ze wordt naar buiten gezet als ze een paar windjes moet laten ( vriendin ex is buitenlandse en ze eten daar anders!!) terwijl ze er niets aan kan doen. Ze weet dat er overal andere regels gelden, maar het gaat toch om houden van je kind... En er is niets pijnlijkers voor een kind om te denken dat iemand niet van je houdt.

Een paar dagen voor pappa weekend begint ze al met boos worden en vragen stellen als : mamma als je van me houdt stuur je me niet 2 nachtjes naar pappa. En als ze terug komt, kost het me weer 2/3 dagen of haar tot rust te brengen en frustraties eruit te laten komen.
Ze houd nauwlettend in de gaten hoeveel hij drinkt en bij stemverheffingen is ze meteen in paniek. Wat zij al heeft meegemaakt met haar vader, daar kan je een boek overschrijven (hij ontkend het niet eens).

Dus nogmaals, ik doe dit niet voor mezelf maar voor mijn lieve kleine schielkipje die er alles voordeed om de liefde voor haar vader te winnen, maar die er ( op een paar cadeautjes na ) niets voor terugkrijgt.

Er waar gaat het eigenlijk over.... De druppel is idd bij mij over de emmer gegaan.
Dat zwemles is niet voor eeuwig, maar gaat wel lang duren als het maar 2x per maand is. Maar zeg niet eerst dat je meewerkt en het later weer terug draaien. Dochter vond het heel erg leuk om met pappa naar zwemles te gaan ( nu deed hij tenminste iets met haar!)

Ik heb besloten om dochter ( zolang de rechtzaak loopt) gewoon naar pappa toe te laten gaan. ( dus dan maar niet naar zwemles) Ga alleen wel via de rechter mediation afdwingen want er moeten nu echt dingen goed geregeld worden. ( de rechter wijst altijd een mediator toe en als het echt niet helpt dan pas doet hij / zij zelf een uitspraak )

Een hele goeie vriend van mij heeft zijn kind al jaren niet meeer gezien, de ene rechtzaak na de andere en hij schiet er niets mee op.Alle uitspraken zijn tengunste van hem, maar zij blijft weigeren en ze betaald zelfs de dwangsommen niet.
Als ik echt zo een rotwijf was, dan had ik dit al jaren geleden kunnen doen, bewijs genoeg dat hij geen verantwoordlijke ouder is (geweest)
Maar ik wil juist wel dat alles goed komt....

Zonnetje

"Staat dat ergens, dat het niet ieder weekend is? Of is dat te vanzelfsprekend voor woorden?"
Ja, dat staat in het tweede berichtje van Marije:
"Maar de zwemles is op een rottijd doordeweeks en iedereen werkt dan. Ik zit er al aan te denken om dochter van zwemles af te halen of om op privles te doen 's avonds.. maar dan heb ik een bedtijd probleem ( privezwemles is alleen nog beschikbaar van 20.00 tot 21.00 uur) en financieel is dit ook een ander plaatje. en anders gaat ze maar 2x per maand en schiet het ook niet op."

Zwemles

Zwembad is niet hier in het dorp en de andere ouders komen ook overal vandaan. er woont er niet 1 in ons dorp. Verder ken ik die mensen niet, en ik geef al helemaal mijn kind niet mee aan een vreemde....
Ze zit al in het gevorderde groep februari / maart, mag ze afzwemmen ( mits ze niet te veel lessen mist) Bij 2 per maand is het ongeveer tot de zomervakantie.
Zwemles is van 10-11 uur, wij doen dan ff lekker de boodschapjes in dat uurtje.

Marije

Goed van je dat je haar vader wel het contact met haar gunt, ondanks dat het zo'n waardeloze vader is in jouw ogen en je dochter dat ook aangeeft.
Hier waren o.a. de sportwedstrijden een probleem. We hebben nota bene een club gezocht die bij hem om de hoek ligt, maar het gaf iedere keer weer ellende, ruzie over de rug van de kinderen, of waar ze bij waren. Kind werd niet opgehaald of we werden weer gebeld dat ze niet waren komen opdagen. Uiteindelijk heb ik voorgesteld om ze op zaterdag na de wedstrijd te brengen. Het ging niet goedschiks, maar uiteindelijk heeft vader aangegeven het wel erg fijn te vinden om uit te slapen en de boodschapjes te doen ipv vroeg zijn bed uit. Sindsdien is de rust weer teruggekeerd, op dat gebied tenminste.

Annie

ook ik heb dit voorstel gedaan. Wij komen haar brengen direct na zwemles. Maar dat vind hij zonde van zijn tijd met dochter. Van dochter hoor ik dat ze alleen om huis rotzooien of boodschappen doen op zo'n zaterdagochtend. Meestal zijn haar kinderen er ook in het weekend, dus vroeg hun bed uit moeten ze toch al.
En dit is maar voor een paar maandjes........

Zelfs toen ik in het ziekenhuis lag heeft hij haar niet extra aandacht gegeven of extra opgehaald. ( Ze was zelfs bij zijn moeder, die hier om de hoek woont en gelukkig wel interesse in haar kleindochter heeft) en hij is niet ff langsgekomen.

Ik vind dit allemaal zoo oneerlijk voor de vaders die wel graag alles doen voor hun kids maar niets mogen....

dat kun jij allemaal vinden, maar het is en blijft ZIJN keuze, en ZIJN tijd, die jij niet voor hem mag en kan invullen.

Onzin

wat een onzin, daarom krijg je samen geen kinderen.

Ja, dat klopt

maar je bent inmiddels wel gescheiden, hoe zou jij het vinden als hij jou tijd gaat inplannen. Want dat doe jij nu voor hem.
Ik zou pislink worden en nog recalcitranter, tenslotte zijn we niet meer getrouwd.

Ja hallo zeg!

Betekent dat dan ook dat je je ex niet meer op zijn verantwoordelijkheden mag wijzen? Want daar komt dat namelijk wel op neer. Ongelooflijk dat er vrouwen zijn die exen op die manier de hand boven het hoofd willen houden.
"Ik zou pislink worden...." Pardon? Eerst je plichten verzuimen (ja, plichten: je hebt samen voor dat kind gekozen en bent verplicht om daar goed voor te zorgen) en dan nog kwaad worden ook als de ex het dan maar zo goed als kan probeert te regelen? Alsjeblieft zeg!

Gr. Poezie.

Nou poezie

in dit geval heb ik wel begrepen dat moeder de zwemles verzet van dinsdag naar zaterdag zonder overleg met vader....

Eerst lezen, dan mening geven

dan moet je het even goed lezen!!!!!!!!!!!!!!!!!!