Alleen

Vraag achter de vraag

Jippox:
"Ik zeg helemaal nergens dat wat het kind zegt niet serieus genomen moet worden. Natuurlijk moet je dat wel doen! Ik zeg alleen dat je er niet voetstoots vanuit moet gaan dat hiermee met hele probleem wel getackeld is. Je moet de ruimte houden om het kind te laten komen met mogelijk andere zaken die spelen. En het gaat ook absoluut niet om wat je zelf denkt dat er achter zou zitten. Juist niet! Het kind moet het gevoel hebben dat het 1) serieus genomen wordt en 2) dat er ruimte is om overal mee te komen en 3) dat er ruimte is om te praten over dingen die misschien wel heel vaag en nauwelijk benoembaar zijn."
Precies, lees het draadje van Picobello in Gezondheid er eens op na -en onthoud dat we alleen het verhaal van Picobello horen, met alle filters die daarop zitten.

Waar ik bang voor ben, is dat Picobello-dochter depressief heeft en een extreem laag zelfbeeld heeft, en dat ook Picobello zelf eigenlijk heel labiel is. Juist de snelle omslagen die er in dit draadje zijn langsgekomen, wijzen daar op. In zo'n geval MOET je even door het directe verhaal heenprikken: het gaat dan altijd om de vraag achter de vraag. En die vraag is vaak iets in de trant van 'Hou van mij (en bewijs dat)'.

Algemene dingetjes

'Ik zeg helemaal nergens dat wat het kind zegt niet serieus genomen moet worden.' Nee, je zegt dat ze wat algemene dingetjes zegt, maar niet vertelt wat er precies aan de hand is. Die 'algemene dingetjes' zet je het weg, voor haar zijn het waarschijnlijk grote dingen.
Met 'precies aan de hand is' suggereer je minstens, dat het iets anders moet zijn dan wat ze zegt.

Wat je verder schrijft zijn wat algemeenheden waar ik het mee eens ben.

Even voor de goede orde, die 'algemene dingetjes' zijn niet onschuldig, ze kunnen dodelijk zijn. Wij denken dat iemand zeer ernstige redenen moet hebben om over te gaan tot een poging tot zelfdoding, maar heel vaak zoek je je een ongeluk zonder zoiets te vinden.

Alleen deze algemeenheid blijft overeind staan: een poging tot zelfdoding die zodanig wordt gedaan dat het wel moet mislukken is bijna altijd een schreeuw om aandacht. of in elk geval vertalen we het zo. Bij gebrek aan beter.

Tsjor

Tinus_p

zo snel met zoveel radicale diagnoses en vermoedens? zo ken ik je niet. Ik heb geen behoefte eraan om dat te bevestigen of te bestrijden, ik weet het niet, ken hen beiden niet.

'En die vraag is vaak iets in de trant van \'Hou van mij (en bewijs dat)\'. Ja, dat klopt in zijn algemeenheid. Maar dat wil niet zeggen dat er niet van deze mensen gehouden wordt! En ook zichtbaar en voelbaar. Alleen niet voelbaar voor die persoon, om wat voor reden dan ook.
Vergelijk het verhaal van Tim, niemand in zijn omgeving kan ook maar iets aanduiden wat erop zou kunnen wijzen dat Tim gepest en buitengesloten werd. Maar zo ervaarde hij het wel, blijkbaar. Maar moet je dan met terugwerkende kracht alle leerlingen, leerkrachten, vrienden en familieleden van Tim aanspreken, omdat ze hem niet genoeg het gevoel hebben gegeven dat hij erbij hoorde? Iedereen doet wat men normaal gesproken doet, alleen sommigen ervaren het anders.
En midden in de puberteit is die 'ervaring' ook nog zeer relatief, een paar weken later kan de hele wereld hen weer toelachen.
Let wel, dat maakt het allemaal niet minder gevaarlijk, wel minder diep en zeker minder beschuldigend (of claimend, of de oorzaak neerleggend bij de omgeving).

Tsjor