Wanneer moet je kind de deur uit? (leeftijd)

Ik vergelijk het maar met 'met mes en vork leren eten'. Daarmee kun je beginnen als ze 2 zijn of als ze 6 zijn. Met 2 zal het langer duren, met veel meer geknoei gaan maar ze zullen het uiteindelijk eerder geleerd hebben dan wanneer je met 6 begint.

Zo ook met leren op je eigen benen staan. Ik zou nooit een kind verplicht het huis uitzetten onder de belachelijke uitroep: 'Ik gún het je om lekker seks te hebben op de keukentafel, pas om 7 uur 's ochtends thuis te komen en een enorme lening aan te gaan alleen daarvoor'.

Mijn kinderen mogen dat zelf beslissen, hebben geen ouders die lekker op kamers op hun eigen benen hebben gestaan maar wel ouders die het op eigen benen staan prima geleerd hebben, alleen wat later.

Overigens: hoe zien al die ouders die hun kind dat 'gunnen' inderdaad als ze een MBOleerling hebben? Is dat dan niet opeens anders? Moeten die ook met 16 het huis uit om lekker seks op de keukentafel te hebben en tot diep in de nacht uitgaan? Of mogen die leerlingen wel wachten tot ze een baan hebben?

Bieb63

"Mijn kind is 17 en zit in de errste van een mbo opleiding, 20 minuten fietsen. Dus hm, ekgenlijk nog niet echt over nagrdacht. Gevoelsmatig associeer ik op kamers meer met en uni studie verder weg, dan met een mbo opleiding. Wellicht ook omdat ze in de regel jonger zijn als ze daar aan beginnen."

Klopt, mede door de afstand ziet men een MBO-er niet zo snel op kamers gaan. Leeftijd kan ook meespelen, hoewel ik ook 17-jarigen ken die naar de universiteit zijn gegaan (vroege leerlingen).

Dat mijn MBO-kind wel op zichzelf woont is volgens mij dan ook tamelijk uitzonderlijk.

En ik gun hem deze zelfstandigheid van harte! En wat hij op zijn keukentafel doet wil ik helemaal niet weten Ik vermoed weinig spannends, want als fulltime MBO-er die ook zijn eigen huishouden moet runnen is hij zo druk als een klein baasje

Ieder kind is anders

Ieder kind hier is anders, we zien het wel hoe het loopt.
Misschien dat wij ouders verderop gelijkvloers gaan wonen in de ouderenwoningen en de kinderen het huis aanhouden.
We zien wel wie het eerste uitvliegt.

#Jamie, volgens mij zijn er adressen waar je doordeweeks kan inwonen bij een gezin. Onze vrienden hebben een zoon die zo als 16-jarige naar een MBO aan de andere kant van het land ging. Qua reizen was het niet te doen om thuis te blijven.

met meerdere volwassenen in een huis wonen

Dat valt vaak niet mee. Mijn kinderen zijn de deur uit maar als ze dik volwassen zijn met eigen ideeen en opvattingen en toch thuis willen blijven wonen dan is dat soms moeilijk. Ik zie vooral dat oudere ouders in mijn omgeving met volwassen kinderen thuis er soms moeilijk tegen opgewassen zijn.
Een van mijn kinderen was na een stagejaar in het buitenland weer tijdelijk terug bij ons thuis. Wat een op en aanmerkingen over het huishouden en het eten, allemaal met de beste bedoelingen en vaak ook wel terecht maar man..... pfff

Jamie

"Overigens: hoe zien al die ouders die hun kind dat 'gunnen' inderdaad als ze een MBOleerling hebben? Is dat dan niet opeens anders? Moeten die ook met 16 het huis uit om lekker seks op de keukentafel te hebben en tot diep in de nacht uitgaan? Of mogen die leerlingen wel wachten tot ze een baan hebben?"

Volgens mij is de gun-factor niet anders. Een MBO is meestal dichtbij huis. Dus blijven de leerlingen net zo makkelijk in Hotel Mama.

Ik vraag me overigens serieus en nieuwsgierig af of er met het nieuwe leenstelsel geen verandering gaat komen qua jongeren die op zichzelf wonen. Een MBO-er krijgt immers nog studiefinanciering en zeker als er sprake is van ouderbijdrage of aanvullende studiefinanciering (als de ouders niet kunnen bijdragen) plus een bijbaantje of aanvullende lening (die niet echt hoog is) valt daar van te leven. Schraal, maar het kan.

Voor HBO en universiteit heb ik minder gegevens bij de hand, maar zonder studiefinanciering en royale oudersponsoring wordt het al een stuk lastiger om zonder forse schulden op eigen benen te gaan staan.

Je zou dus zeggen dat het voor MBO-ers makkelijker is zelfstandig te gaan wonen!
Maar de behoefte daaraan is vaak niet zo groot omdat het MBO vaak om de hoek is.

De tijd zal het leren.

Zelf had ik op die leeftijd ook een MBO-opleiding in eigen stad. Ik was 20 toen ik examen deed en wilde zielsgraag op mezelf, het was er gewoon tijd voor. Maar ja, de woningnood... (toen al jaren wachttijd, >30 jaar geleden). Gelukkig had ik een wat ouder vriendje dat al hoger op de wachtlijst stond zodat ik op mijn 20e toch uit huis kon. Meteen samenwonen.

Of het verstandig is geweest? Ik zeg met de kennis van nu: ga eerst lekker een paar jaar helemaal op jezelf, en als je een relatie heb, ga dan eerst latten! Dat is de beste manier om jezelf te leren kennen! Helemaal zélf leren op eigen benen te staan, fouten te maken, beslissingen te nemen. En de juiste leeftijd daarvoor? Dat scheelt per persoon.

Ik gun dat iedere jongere.

Done

Ja dat weet ik, wij hebben jaren lang zo'n kosthuis gehad (want zo heet dat).

Ik snap alleen niet wat dat te maken heeft met dat blijkbaar elk kind het nodig zou hebben om seks op de keukentafel te kunnen hebben als ze 18 zijn ;)

Dan is het een vreemde tafel

Zie titel. Toch anders dan de tafel waar pa en ma aan zitten.
Kosthuis, dat was hem! En, hoe bevalt dat, die MBO gasten op de tafel?

reactie

Grappig dat er alweer zoveel (voor)oordelen langs komen in dit draadje.

Tja, dat 'gunnen'. Natuurlijk, ik gun mijn kinderen alle mooie dingen in het leven (zoals wonen in een studentenhuis), maar ik gun ze óók dat ze met een niet al te grote schuld door hun studie gaan komen. Oudste gaat (hopelijk) in september studeren. Te ver om te gaan reizen, dus hij gaat op zich zelf wonen. Voorlopig wel een soort tussenvorm, want hij kan bij riant-wonende-familie op kamers. Dat zal aanzienlijk in de kosten schelen. Jongste heeft nog 4,5 jaar VO te gaan, we zien wel hoe dat loopt.

Ja, ik denk dat er zeker een verandering gaat optreden en dat studenten langer thuis blijven wonen. Logisch ook. Een beetje studieschuld vinden de meesten niet erg, maar als je 500-700 euro per maand kunt besparen door thuis te blijven wonen, dan is de keuze natuurlijk snel gemaakt.

Als oudste zoon dichterbij zou gaan studeren, zou ik het logisch (en heel gezellig) vinden als hij thuis zou blijven wonen. Daarmee zie ik hem ook niet als (zoals sommigen hier beschreven) een niet-zelfstandige-bankhanger die profiteert van Hotel Mama.
Als het thuis een Hotel Mama is, dan zegt dat toch vooral iets over de ouder?. Een kind kan ook in een gezinssituatie heel zelfstandig worden. Eten koken, schoonmaken, eigen financiën regelen, zelfstandig op vakantie gaan.... daarmee wacht je toch niet tot kind op kamers gaat?

Mijn kinderen

mogen zo lang ze willen thuis blijven wonen. Stiekem hoop ik lekker lang . Vind ik gezellig...en man ook...Maar ik denk zelf dat ze het toch echt wel gezien hebben als ze een jaar of 23 zijn. Zo niet, ook goed. Het hangt van zoveel dingen af vind ik. Of ze nog studeren, of al werk hebben, of er een woning/kamer beschikbaar is en te betalen, of ze gaan reizen, of ze verliefd worden en in het buitenland gaan wonen met hun vakantieliefde...weet ik veel, er kan zoveel gebeuren.
Het maakt mij niet uit, als ze ook een beetje meehelpen in het huishouden, vind ik het allemaal best. Ik moet er nog niet aan denken om 'alleen' in dit grote huis te wonen met lege kinderkamers...;-)

Gunfactor Jamie

Ik gun jou natuurlijk ook dat jouw kinderen met mes en vork leren eten. Ik noem ook meedere malen dingen als "ieder het zijne", "even goede vrienden" en ik zet helemaal niemand verplicht het huis uit.
Iedereen gunt zijn kinderen wat voor hem/haar het beste is geweest. Dat is niet zo gek, lijkt me.

emma

Iedereen gunt zijn kinderen wat voor hem/haar het beste is geweest. Dat is niet zo gek, lijkt me

Nou dat vind ik wel gek want wat voor jou toen het beste was hoeft jiet voor jouw kinderen nu het beste te zijn. Vijfhonderd euro de maand extra uitgeven voor seks op de keukentafel gun ik mijn kinderen namelijk liever niet...

Dit gaat natuurlijk nergens meer over.
Ik was trouwens niet degene van de seks op de keukentafel voor 500 per maand. Maakt blijkbaar erg veel indruk op jou :-)

seks op de keukentafel (ot)

Ik vrees dat ie van ons dan instort hahahaha, sorry....;-)

aiii!

"seks op de keukentafel voor 500 per maand."

Ai ai ai, als nou maar niemand die kreet uit zijn context gaat trekken! :D

seks op de keukentafel??

toen ik studeerde was dat toch wel het laatste dat je zou doen, met een gezamenlijke keuken:-) Maarre, lekker belangrijk.

Verder gun ik mijn kinderen ook een fijne studententijd op kamers. Hoeft helemaal niet zo losbandig te zijn, maar loskomen van je ouders is volgens mij heel gezond. Maakt me verder niet uit of dat met 18, 20 of 21 jaar is. Voor het 18e jaar en na het 25e jaar vind ik dan wel weer een beetje laat. Mij lijkt de stap van op kamers en in het weekend naar 'huis' en daarna een keer echt een huis voor jezelf ook minder groot dan op latere leeftijd ineens in je eigen huis te betrekken.

hortensia :-D

Hahaha Een schijntje, in dat geval....

moederlijke emoties

Even een totaal andere reactie Mijn oudste is bijna 17 en ik moet er niet aan denken dat oudste over een jaar al uit huis gaat! Puur egoïstisch voor mezelf. Rationeel gezien is 18 volwassen genoeg, maar ik zou het kind ontzettend missen. Terwijl we elkaar misschien 20 minuten per dag zien :)
Voel ook nog niet dat kind er klaar voor is. Maar vooral ikzelf niet dus. Ga niet voor de deur liggen als het toch gebeurt, en wil ook echt wel dat het ooit gebeurt, maar over een paar jaar graag.

Vrijheid

Die vrijheid van het op kamers wonen heb ik zelf wel als waardevol ervaren. Niet om seks te hebben op de keukentafen zo zeer. Dat is in een gedeeld huis natuurlijk ook niet echt aan te raden Maar wel de vrijheid om gewoon te doen wat je wilt op elk tijdstip van de dag, om nachtenlang met vrienden te filoseferen, om midden in de nacht te besluiten om samen de zon op te zien komen met een fles wijn, om te slapen, te eten, te leven zonder al te veel druk van de kalender. Je studententijd is een van de weinge periodes waarin je relatief vrij bent. Natuurlijk moet je van alles. Bijbanen, clubjes, colleges, examens. Maar je hebt een relatieve vrijheid. Die je pas echt kunt beleven als je niet thuis woont.

Daarnaast is het samenleven met mensen die je niet zelf hebt uitgezocht en/of die je niet goed kent ook best waardevol. Je leert compromissen te sluiten, flexibiliteit en rekening te houden met anderen op een manier die je in een gezin niet leert.

Verder is op je zelf wonen sowieso goed voor de zelfstandigheid maar dat hoeft ook niet perse tijdens je studie tijd. Dat kan ook daarna.

Maar goed ondanks mijn persoonlijk goede ervaringen is niemand hier vroeg op kamers gaan wonen. Het gaat zoals het gaat.

Een van mijn zoons is jong getrouwd. Hij woonde nog thuis. Hij en zijn vrouw hebben eerst een poosje bij ons ingewoond en nu hebben ze een eigen huis. Hij is dus rechtstreeks van zijn moeder naar zijn vrouw gegaan. En dat vind ik persoonlijk voor zijn ontwikkeling niet goed. Ik had graag gehad dat hij een poos zelfstandig had kunnen wonen. Voor hem was dat beter geweest. Hij was er zelfstandiger en onafhankelijker van geworden en uiteindelijk ook een betere echtgenoot.

Uiteindelijk kiezen ze hun eigen pad. Als ik alles had mogen beslissen dan zouden ze twee studies doen, een deel van hun studie in het buitenland doen, stages lopen in het buitenland en daarna zouden ze gaan promoveren. Maar ik beslis gelukkig niet over hun leven. Ze zullen hun eigen keuzes moeten maken.

Loskomen

Het is hier voorlopig nog een jaar of zes niet aan de orde, maar ik gun mijn kinderen ook een studententijd op kamers. Idd. om los te komen van je ouders en je omgeving en te leren om zelfstandig te worden, in ieder opzicht.

Die studieschuld, tja. Ik heb zelf ook een studieschuld moeten aflossen. Tegenwoordig zal die schuld naar verwachting hoger uitvallen, maar aan de andere kant is de rente op een studielening exceptioneel laag momenteel. In mijn tijd was het geloof ik 10 procent ofzo. Lastig is wel dat je dus niet weet wat die rente gaat doen, blijft die zo laag of betaal je na afloop van je studie opeens flink meer door een rentestijging?

Hoe dan ook, in mijn beleving zouden dit soort financiële overwegingen geen doorslaggevende rol moeten spelen. Ik zou kind dus zeker stimuleren op kamers te gaan mocht hij gaan studeren.

Wat ik me wel afvraag, zijn de tegenstanders van op kamers gaan zelf ooit op kamers geweest?

die keukentafel

'Vijfhonderd euro de maand extra uitgeven voor seks op de keukentafel gun ik mijn kinderen namelijk liever niet...'

Maar als kinderen nog thuiswonen, zitten ze toch niet opgesloten? Het is geen gevangenis hier, ze hebben alle vrijheid om bij hun vriend of vriendin de keukentafel uit te proberen. Of de auto. Of het fietsenhok. Een tochtig portiekje. De kleedkamers van de sporthal. In de duinen. Geloof me, daar hoef je echt niet voor op kamers te wonen!

Charis

'Wat ik me wel afvraag, zijn de tegenstanders van op kamers gaan zelf ooit op kamers geweest?'

Ja, vanaf mijn 17e (met een soort bijstandsuitkering om mijn middelbare school af te maken).

ah ja die keukentafel

Die wordt nu natuurlijk volledig als voorbeeld gebruikt. Eigen schuld :)
Maar wat anderen zeggen: oa Jaina
"Maar wel de vrijheid om gewoon te doen wat je wilt op elk tijdstip van de dag, om nachtenlang met vrienden te filoseferen, om midden in de nacht te besluiten om samen de zon op te zien komen met een fles wijn, om te slapen, te eten, te leven zonder al te veel druk van de kalender. Je studententijd is een van de weinge periodes waarin je relatief vrij bent. Natuurlijk moet je van alles. Bijbanen, clubjes, colleges, examens. Maar je hebt een relatieve vrijheid. Die je pas echt kunt beleven als je niet thuis woont."

Midden in de nacht televisie kijken met vrienden naar een of ander EK. 3 dagen in de week dronken thuiskomen. Met 5 man koken en lekker eten al is het pas om 22 uur s avonds. Gewoon van die dingen ipv moeders bellen omdat je 18 uur niet haalt met avondeten.

Ik heb de indruk dat de huidige generatie erg gericht is op luxe en een beetje lui is aangelegd. Ik vind het nogmaals erg waardevol om je eigen boontjes te moeten doppen. Ik heb wel tijden meegemaakt dat het geld op was en ik moest organiseren dat ik ergens kon eten of het werd boterham met pindakaas. En ja wij hebben beiden een lening. So what? ik snap die angst voor een studielening niet zo eerlijk gezegd.
Ik vind het echt weer terug naar de jaren 50. Bij pa en moe inwonen en sparen voor je uitzet. Volgens mij HOEFT dat niet en moet je dat ook niet willen.....maar ik kan het mis hebben. Wij hebben inmiddels onze kinderen wel lekker gemaakt met onze smeuige studentenverhalen . Die kunnen niet wachten tot ze op kamers mogen ha ha ha. De kunst van het verleiden.
En tuurlijk man wat zal ik ze missen!
Ook een gezonde emotie toch.
Betekent niet dat ik ze vast ga houden. Lekker je eigen leven leiden en tot die tijd doe ik mijn stinkende best om je klaar te stomen en te sparen zodat het ook mogelijk is.

Jaina

"Een van mijn zoons is jong getrouwd. Hij woonde nog thuis. Hij en zijn vrouw hebben eerst een poosje bij ons ingewoond en nu hebben ze een eigen huis. Hij is dus rechtstreeks van zijn moeder naar zijn vrouw gegaan. En dat vind ik persoonlijk voor zijn ontwikkeling niet goed. Ik had graag gehad dat hij een poos zelfstandig had kunnen wonen. Voor hem was dat beter geweest. Hij was er zelfstandiger en onafhankelijker van geworden en uiteindelijk ook een betere echtgenoot."

Ik weet niet of dit algemeen geldt, maar ik ben het wel met je eens. Ik ben zelf letterlijk overgestapt van mam naar man en ik vind dat ik daarmee toch iets heb gemist. Maar een ander die diezelfde stap heeft gezet zal daar misschien heel anders over denken!

tijden veranderen

Waar vroegah de meeste studenten op kamers woonden en er lekker lang over deden, zal dat de huidige generatie niet gegund zijn (of niet overkomen, net hoe je het ziet). Ik denk dat het hele studentenleven verandert. Vooral studenten uit de Randstad die zo 3 universiteiten op OV afstand hebben, zullen niet snel op kamers gaan. En waar vroeger randstedelingen nog wel eens kozen voor een bedrijfskunde studie in Groningen, zullen zij nu eerder voor bijv. Rotterdam kiezen. Omdat het praktischer en goedkoper is. Als nog geen derde van je medestudenten op kamers woont, zal het veel minder aantrekkelijk zijn om op kamers te wonen omdat het studentenleven minder zal bruisen.

Veel ouders hier gaan uit van hun eigen ervaringen en projecteren dat op hun kroost. Zonder het besef dat tijden zijn veranderd en de huidige studenten eerder naar de praktische kant van de zaak kijken (efficiënt studeren, geringe studieschuld).