Wanneer moet je kind de deur uit? (leeftijd)

Ja kaaskopje

Hoe mooi en leerzaam is dat? Temeer je zelf ook die rol zult nemen zo nu en dan. Thuis blijf je het kind en niet een gelijkwaardige volwassene. Is toch anders.

Geen leeftijd

Ik las vroeger op OO ook wel eens dat ouders een leeftijdsgrens hebben voor wanneer het moest gebeuren en toen verbaasde ik mij er ook al over. Ik zeg niet dat ik mijn dochters zou aanmoedigen om lekker bij ons te blijven (mag ik bedanken?!:-)), maar het moet maar net zo uitkomen dat ze het huis uit kunnen. Mijn oudste dochter is weer terug van een samenwoon-avontuur. Relatie is niet voorbij, maar hij wil liever apart. Dochter heeft nog geen volwaardig inkomen. Dan kan ik toch niet eisen dat ze maar lekker buitenshuis wat zoekt? Vind ik dit fantastisch? Mwahhh, maar het is mijn kind en die mag bij mij wonen als dat nodig is.

Ik vind zelfstandig wonen voor je je in een vaste relatie stort overigens ook 'beter'. Het is goed om te ervaren hoe het is om je eigen zaken te moeten regelen. Het is zelfs goed om daar in af en toe te mislukken. Eigenlijk vind ik het 'beter' als je als jongere een paar jaar moet aanmodderen op het gebied van wonen, relaties, misschien ook werk, geluk en verdriet, puur om méér tevreden te zijn met wat daarná nog komt. Maar wanneer dat aanmodderen moet beginnen, is voor mij geen vast gegeven.

Poeh he die keukentafel

Als jullie daar maar over blijven doorzagen, jaag ik vandaag nog alle kinderen het huis nog uit. Ook de jongste van 14. 't Is dat TafeltjeDekjeman een zwakke rug heeft......

Kaaskopje

"Het is goed om te ervaren hoe het is om je eigen zaken te moeten regelen. Het is zelfs goed om daar in af en toe te mislukken. Eigenlijk vind ik het 'beter' als je als jongere een paar jaar moet aanmodderen op het gebied van wonen, relaties, misschien ook werk, geluk en verdriet, puur om méér tevreden te zijn met wat daarná nog komt. Maar wanneer dat aanmodderen moet beginnen, is voor mij geen vast gegeven."

Ik ben het zo intens met je eens!

Guerra

"Thuis blijf je het kind en niet een gelijkwaardige volwassene." Mijn volwassen dochter zal natuurlijk nooit helemaal gelijkwaardig worden aan ons omdat wij dit huis betalen en er nog andere kinderen in opvoeden, maar het is niet zo dat ze niets in te brengen heeft en er geen rekening met haar gehouden wordt. Op kamers ben je vaak ook niet gelijkwaardig maar heeft degene die er het langste woont of degene die de hoofdbewoner is en de andere kamers verhuurt meer in de melk te brokkelen dan de rest.

skik

skik

'Op kamers ben je vaak ook niet gelijkwaardig maar heeft degene die er het langste woont of degene die de hoofdbewoner is en de andere kamers verhuurt meer in de melk te brokkelen dan de rest.'

Precies! En wat te denken van een hospita of huisbaas die allerlei regeltjes oplegt.

mijn

Mijn kinderen wonen hier tot ze financieel zelfstandig zijn.
Dat houdt in dat mijn jongste met 23 het huis uit ging. Ze studeerde nog maar kon het bolwerken met een bijbaan en dat mijn oudste, die door omstandigheden met haar gezondheid 2 jaar vertraging had met de studie, nu klaar is, een baan had, een huisje wilde maar haar baan kwijtraakte (parttime, werd boventallig verklaard). Daarna heeft ze een tussenjaar gehad in het buitenland en nu weer een baan. Volgende stap een woning.
Ik laat mijn kinderen graag ploeteren op elk gebied, dat ben ik heel erg met kaaskopje eens. Alleen dan wel als het kan. Ik zie zoveel jongeren om me heen die ergens terecht komen waarvan je weet: meer dan dat zal het nooit worden en dat terwijl dat wel mogelijk was geweest als ze een andere start hadden genomen.
Bv door eerst te sparen en dan pas samen te wonen, eerst sparen en dan pas in een woning gaan zitten enz.

Pas nog een ouder die trots was dat haar kind op kamers ging samenwonen. Ene helft van het duo was werkeloos, andere helft studeerde nog. Ze had berekend dat ze het precies moesten redden met alle toeslagen/uitkering. Dat vind ik jammer. Eerst een baan zoeken en dan pas kun je geld uitgeven.

ze moeten niet

Ze moeten niet op hun achttiende uit huis, maar zoals het er nu naar uit ziet vertrekken er in ieder geval drie van de vier wel op die leeftijd. Oudste is nog maar veertien, dus het duurt nog even. Universitaire studies zijn met het ov moeilijk te bereiken en ver weg, van jongste van vijf weten we nog niet hoe het zal lopen met studie en zo, maar de oudste drie gaan, nu of over een paar jaar, naar het vwo en hebben alle drie al een vervolg studie in hun hoofd, alhoewel dat natuurlijk nog alle kanten op kan. Ze hoeven er niet voor een bepaalde leeftijd uit, maar na hun 21ste verjaardag hoop ik wel dat ze op eigen benen gaan staan.

Skik

Bepaalde regels instellen is niet in strijd met gelijkwaardigheid tussen volwassenen.

Verschil

Er zit een groot verschil tussen samen met je gelijkwaardige huisgenoten regels opstellen en bij je ouders wonen. Je ouders betalen nu eenmaal alle kosten, het is hun huis en je blijft altijd hun kind. Die relatie is gewoon niet gelijk. Woon je bij een hospita is die relatie ook niet gelijkwaardig maar het is geen ouder-kind relatie. Je hebt gewoon een zakelijke overeenkomst met elkaar waarbij beiden rechten/plichten hebben. Bij je ouders wonen is echt heel anders. Niet dat het perse slecht is. Het is echter wel anders. Je moet meer rekening met elkaar houden want je woont echt samen terwijl je in een huis met huisgenoten vaak meer langs elkaar heen leeft.

Mijn kinderen vinden het blijkbaar prima uit te houden hier ondanks dat we regels hebben. Ik kan echter niet zeggen da t we allemaal evenveel in te brengen hebben. Uiteindelijk is het mijn huis en ik bepaal de regels. Natuurlijk is er in overleg wel wat mogelijk maar die onderhandelingen zijn ook niet gelijkwaardig. Uiteindelijk is het toch mijn beslissing.

Niet alleen studenten

Het ging me niet alleen over studenten. Ik weet dat we op dit forum een overdosis hoogopgeleiden hebben, die ook meestal denken in studeren, maar de meerderheid van de kinderen zal nooit gaan studeren.
Die zal naar een MBO gaan en op zijn twintigste hooguit een baan met minimumjeugdloon binnen kunnen brengen.
Ter informatie: dat is dus 843 netto per maand. Met een kamerhuur van 400 per maand.

Ik ben het met Jamie eens: je leert bepaalde zaken beter als je zelfstandig woont, maar als die zelfstandigheid iets later komt, dan leer je dat gewoon iets later.

daarbij

Denk ik (weet niet zeker) dat kinderen die nog thuis wonen eerder de hulp van ouders inschakelen dan als ze niet thuis wonen. Ophalen? brengen? iets vergeten? iets regelen? iets meenemen uit de stad? iets anders. Ik weet niet gevoelsmatig denk ik dat ouders ook eerder dat aanbieden.
Daarbij ook niet onbelangrijk. Ik slaap denk ik voor geen meter als er nog een kind thuis moet komen al is hij/zij 21. Ik ging zelf vroeger weleens bijna direct door naar college. Om 7.30 uur thuis, douchen en naar college. Ik zou dat mijn kind verbieden als hij thuis woont. Terwijl ik het hem wel gun .
Ik heb toch echt een hoop mooie herinneringen opgedaan, sterke verhalen ook, heel veel. Als ik thuis was blijven wonen was dat echt anders/minder geweest.
Na ja we gaan het zien hoe het uiteindelijk hier zal verlopen. Ik zal ze er niet uitzetten maar ik ben wel aan het sparen voor ze zodat ik ze er desnoods met een zakje geld wel uit kan zetten

Verbieden?

Guera:
"Om 7.30 uur thuis, douchen en naar college. Ik zou dat mijn kind verbieden als hij thuis woont. Terwijl ik het hem wel gun :)"

Maar waarom zou je dat dan verbieden?
Ik heb hier een zoon van 18 en pleegzoon van 17, die dit wel eens doen. Ik verbied het niet. Het zijn hun eigen consequenties. Ik vertel wel af en toe wat de consequenties zijn en dat ze er verstandig aan zouden doen om op een slimmer moment zo lang te stappen. Maar als ze het dan toch doen...hun verantwoordelijkheid.

Toen ik net studeerde en nog thuiswoonde, kwam ik wel eens om 5 uur 's ochtends thuis op vrijdagochtend (donderdagavond). Stapavond. Ik ging met de auto of de motor, dus ik kon prima reizen op de gekste tijden.
En om 7 uur weer op om op tijd naar college te gaan. Dat was wat minder...Ik weet hoe moe je dan kunt zijn, maar hee, eigen keuze en verantwoordelijkheid.

Zelf beslissen

Zoon had afgelopen week tentamens. Het laatste tentamen werkte hij de hele nacht door. Na een korte 'powernap' deed hij vroeg tentamen en daarna pas echt naar bed. Hij neemt zich steeds voor om toch wat gespreider te studeren en zijn ritme niet zo te verstoren maar ik weet precies hoe dat werkt en het lukt ook steeds beter. Dan ga ik hem echt niet naar bed sturen. Hij komt er zelf al mee en het is zijn verantwoordelijkheid.
Het gaat goed, de eerste goede cijfers heeft hij al weer binnen. En daar gaat het om.

ik snap dat ook niet

Hoezo verbieden? En hoezo kun jij niet slapen? Mijn zoon is bijna 17, gaat nooit uit maar zit sinds een jaar op vrijdagavond tot laat ergens en hangt ook wel eens bij zijn vriendin op weekendavonden. Ja, eerst kon ik niet slapen maar dat leer je snel af hoor!

Ik laat mijn kind nu al los, geen idee of hij de komende vier jaar op een kamer gaat (dan moet hij lenen, wij kunnen dat echt niet betalen en hij kan dat ook nog niet bijwerken) gaat samenwonen of hier blijft. Hij zoekt het maar uit en ik geloof ook niet dat iedereen het zo nodig heeft om verstandig met geld en anderen dingen om te gaan door op een klein kamertje te bivakkeren. Hij is sociaal enorm gestegen de afgelopen anderhalf jaar en ik geloof niet dat hij blij wordt van alleen op een kamer te gaan zitten. Ja natuurlijk zitten daar nog anderen maar als die van een ander slag zijn en zijn vriendin zit 100 km de andere kant op en nog wat dingen dan weet ik al zeker dat het met zijn studie ook niet goed loopt en dan begint hij dus ook nog met een flinke lening.

Ik snap dat degenen die het allemaal zo fijn vonden op zo'n kamer hun kind dat ook gúnnen maar ik voel het net als de kleuterschool: wij gúnnen uw zoon een jaartje extra. Ik zie alleen maar nadelen en het zou goed zijn als jullie ook de nadelen eens zien: kortere studieduur anders extra betalen, veel meer lenen dan wij vroeger moesten, gebrek aan bijbaantjes en niet iedereen doet een studie waar je goed bij kan werken en dus vooral: je kunt ook wat later zelfstandig worden maar ik denk dat dat vooral aan de ouders ligt. Je gaat toch niet om met je 18jarige alsof het een brugpieper is?

Tihama, bedankt voor je bijval voor de 'onderste 50% van de pubers' die helemaal niet gaan studeren en die er ook moeten komen later en dat voor minder geld. Die laat je toch al helemaal niet zomaar beginnen met een lening omdat het zo goed is om met 17 je los te maken van je ouders? Los maken moet maar dat hoeft niet als een snelle pleister!

Losmaken

Die laat je toch al helemaal niet zomaar beginnen met een lening omdat het zo goed is om met 17 je los te maken van je ouders? Los maken moet maar dat hoeft niet als een snelle pleister!===

Vind ik ook hoor. Mijn jongste had van ons ook in Amsterdam mogen studeren en met de trein op en neer. Ze wilde zelf anders. Oudste dochter woont hier weer, soms loopt dat zo. Mi casa e su casa, zullen we maar zeggen. Als dat niet voor je eigen kinderen geldt... Ik snap op zich wel dat ouders het prettig vinden om het huis weer voor zichzelf te hebben (daar ben ik er een van), maar ik zou zelf nooit zo ver gaan dat ik om die reden de kinderen het nest uit zou duwen.

Mijn jongste gaat misschien ook naar het mbo maar die zie ik toch wel jonger de deur uit gaan dan haar zus die waarschijnlijk gaat studeren. Oudste heeft voormalig klasgenootjes die nu op het mbo zitten en enkele van hen doen een opleiding die alleen ver uit de buurt aangeboden wordt. Die zitten nu dus op hun 16e in een gastgezin (of op kamers, ik weet eigenlijk niet hoe ze dat geregeld hebben). Die kinderen gaan in ieder geval jonger geld verdienen dus het lijkt aannemelijk dat ze ook jonger helemaal op zichzelf wonen.

Die ontwikkeling tot zelfstandige mensen

Die snap ik niet zo. Waarom zouden de uitwonenden zo meer tot ontplooiing komen in vergelijk met de thuiswonenden. Ik vraag mij zelfs af of die ontplooiing wel zo gewenst is als ik in de link lees hoe met name in de studentenverenigingen 'gefeest' wordt.

Ik bemerk dat met name ouders het zelfstandig leven promoten omdat een student zo zijn netwerk vergroot en leert met geld om te gaan. Nu vind ik die sociale contacten in de vorm van veel zuipen, geen aanbeveling en voor het leren omgaan met geld of huishoudelijke taken of planning, hoeft een student echt het huis niet uit. Als hun ouders hen wat los laten en wat taken geven zoals een planning in een studentenhuis, krijgen ze die aspecten ook onder de knie.

Als ik hier om mij heen kijk, vind ik dat de studenten die vroeg het huis hebben verlaten, zich ook snel schuldig maken aan egocentrisch gedrag. Sociale verplichtingen als kerstdiner met de familie laten ze gemakkelijk schieten; ze drinken liever met de medestudenten. Uitwonenden geven ook aan dat ze genieten van de vrijheid en kunnen doen en laten wat ze willen. Zeker sinds er heel wat studenten in containerwoningen wonen.

De thuiswonenden houden daarentegen meer rekening met de huisgenoten omdat dat familie is. Dat is wat ik bemerk bij de nog thuiswonenden studenten in de familie en vriendenkring. Dat rekening houden komt ook goed van pas op de werkvloer. Het maakt hen prettige collega's itt de jongvolwassenen die in hun studententijd juist gewend zijn geraakt aan een ik- mentaliteit.
Nu zeg ik niet dat iedere uitwonende zich ontwikkeld tot een egocentrisch persoonlijkheid maar de thuiswonenden maken in die fase ook een ontplooiing mee die waardevol is.

Als mijn kinderen op zich zelf willen wonen , is dat prima. Ik stuur ze niet weg zodat ze zich kunnen ontplooiien. Daar wordt m.i. wel veel ophef over gemaakt.

Zie ook de link; thuiswonenden drinken veel minder omdat ze minder vaak uitgaan en de drank in een cafe een stuk duurder is dan in het studentenhuis. De uitwonenden komen in aanraking met een laagdrempelig drankaanbod. In het onderzoek naar het gedrag van de studenten is niet alleen naar het drankgebruik gekeken. Ook drugs en sex en agressie werden meegenomen. Ook daar scoorden de thuiswonenden lager dan de uitwonenden. Nu zeg ik niet dat alle thuiswonenden brave jonge mensen zijn maar besef dat je een student wel de spek voorbindt. Dus over welke ontplooiing hebben we het nu eigenlijk.

Mijn eigen zus ging ook vroeg de deur uit naar een zusterflat. Ik was 23 toen ik op mijzelf gingwonen. Ik merkte dat ik niet achter lag op schema wat ontplooiing en zelfstandigheid betreft. Ik had het daarentegen financieel wel wat beter ( kunnen sparen).

https://www.rug.nl/news-and-events/news/archief2011/rapport-grensoverschrijdend-gedrag.pdf

Flanagan

Ik mag hopen dat iedereen op de grens van volwassenheid een gezonde ontwikkeling doormaakt. Een jongere die thuis woont dus ook. Zelfstandig wonen is geen garantie dat het kwartje overal dan beter van valt. Langer thuis wonen ook niet. Pas als ze het huis uit zijn, ervaar je hoe ze er écht in staan. Degene die altijd gezellig bij het ontbijt kwam zitten, kan zich ontpoppen tot iemand die maar een keer in de maand langskomt.

Nu zeg ik niet dat alle thuiswonenden brave jonge mensen zijn maar besef dat je een student wel de spek voorbindt. ===

Je doet nu net of jij als ouder zeggenschap blijft houden over dat spek. Op een gegeven moment gaan ze daar zelf over. Ook als ze thuis wonen.

Ik vraag me wel af waarom thuiswonende kinderen minder vaak uitgaan. Kan het ook zijn dat veel thuiswonende kinderen al een andere mentaliteit hebben? Minder behoefte om de wijde wereld te verkennen? En hoezo komen uitwonenden makkelijker bij laagdrempelig drankgebruik? Komen thuiswoners nooit bij mensen die al zelfstandig wonen? Of kunnen die niet met een groep ergens gaan chillen? Ik krijg een nogal benauwd beeld van hoe jij het verschil tussen thuis en uit schetst. Die benauwdheid komt ook voort uit mijn eigen leven. Ik mocht niet veel van mijn ouders en heb dat ruimschoots ingehaald zodra het kon. Ik vind het gezonder als een kind thuis ook al bij het spek kan komen, zodat eenmaal zelfstandig dat spek al niet meer zo bijzonder is.

Kaaskopje

Een verschil kan zijn dat er thuis toch mensen zijn die midden in de nacht echt wel merken dat je strontlazerus thuiskomt of pillen hebt geslikt.
Meer sociale controle?
Ook een thuiswonend kind gaat en mag de wereld ontdekken, maar mijn gevoel zegt ook dat dat meer stapsgewijs gaat en wat gecontroleerder, bedachtzaam?
Dat kan benauwend zijn in sommige gevallen maar als het goed gaat thuis is het ook een veilig gevoel toch?
Ik kan me voorstellen dat als je volwassen bent en je ouders willen je echt kort houden, zoals bij jou, dat je dan juist snel mogelijkheden zoekt om op jezelf te wonen.

Jammer

Die standaard vooroordelen over studenten verenigingen van mensen die zelf niet bij een vereniging hebben gezeten. Er zijn vele soorten verenigingen met evenzovele soorten mensen. Als je in een bestuur of commissie hebt gezeten dan moet je behoorlijk serieus aan de bank als je een gesprek hebt met universiteit bestuurders, ondernemers ed.

Ik weet niet wat laagdrempeliger is bier in de koelkast bij moeder thuis of bier bij de studenten vereniging?
Dat je meer drinkt bij sv dat geloof ik meteen. Dat betekent niet dat iedereen altijd veel drinkt. Die studenten moeten ook gewoon punten halen hoor.

Na ja zoveel mensen zoveel wensen natuurlijk maar ik denk echt dat bepaalde dingen van mij niet zouden mogen nee die ze wel op kamers zouden kunnen doen. Bv met 8 vriendinnen koken paar x per week.
Leuk maar niet hier.
Hoeft ook niet. Gaan ze niet dood van verder. Maar is wel leuk waardevol leerzaam etc.

Wil40

De tijd van pedagogisch verantwoorde blikken zijn voorbij én als ze thuiskomen lig ik in bed (of ben ik er al weer uit:-)). Ik hoop eigenlijk zo'n verstandhouding met mijn dochters te hebben dat wat ze thuis doen niet zo héél veel verschilt met wat ze 'op hun eigen' doen. Bij mij vroeger was er een wereld bij mijn ouders en een wereld buiten mijn ouders. Ik hoop dat mijn dochters het niet zo zwart wit ervaren en daardoor niet extremer zijn in hun uitgaansgedrag als ze op zichzelf wonen vergeleken met thuis. Mijn jongste dochter wóónt op zichzelf, maar gedraagt zich voor zover ik weet gewoon hetzelfde. En dát vind ik een goed teken.

Benauwd

Kaaskopje, Dat gevoel krijg ik ook als ik ouders hoor roepen dat hun kinderen met hun18 e op kamers zullen gaan wonen om zo zich te ontplooiien tot zelfstandige mensen, alsof de thuiswonenden dat niet worden. Net alsof er dan iets ontbreekt aan de opvoeding tot zelfstandige volwaardige mensen in de maatschappij. Daar ben ik het niet mee eens.

Waaron thuiswonenden minder uitgaan? Waarschijnlijk omdat ze verder af wonen van het studenten- uitgaansleven. Of omdat het zuinige voorbeeld van hun ouders hen doet beseffen dat het geld maar een keer uitgegeven kan worden. Ouders hebben best wel een voorbeeldfunctie, tenminste mijn ouders zeker. En van mijn bijbaantje betaalde ik mijn autorijlessen. (Ik ken ook diverse uitwonenden studenten waar hun ouders geld bijlegden en ook nog hun rijlessen betaalden.)
Dat bijleggen gaat natuurlijk niet voor iedere ouder op. Maar er wordt best een groot gewicht gehangen aan die levenservaring. Zo kosten de ouders van een vriendin een etagewoning ( investering voor later) en in de familie begon een een praktijk waarmee een groot deel van de financiele ondersteuning aan de uitwonende studenten werd betaald.

Spek:
Een ouder heeft geen zeggenschap over de spek; mijn ouders wisten ook niet precies wat ik uitspookte als ik uitging. Maar ik lette zelf wel op mijn uitgave tijdens het uitgaan, en door het minder vaak uitgaan hield ik ook meer over. Ik hield zoveel over dat ik na een paar weken vakantiewerk een rondreis kon maken om de wereld te verkennen.
Met laag drempel bedoel ik ook het elkaar opzoeken in de gezellige studentensoos zodat er menig biertje getapt wordt, omdat gezelig is en nog goedkoop ook. Thuis is de bier gratis, maar ontbreekt het aan een groep studenten waardoor het bier minder rijkelijk vloeit als in de soos. Logisch.

Guera

De vooroordelen waren zodanig reden genoeg voor een onderzoeker om het gedrag van studenten te analyseren. Zie de link #94.
De verschillen tussen de thuiswonenden en de uitwonenden zijn eerder een bevestiging van dat vooroordeel.
Dat de studenten zich ook nuttig maken in het bestuur van een sv is niet alleen besteedt aan uitwonenden.
Thuiswonenden kunnen ook plaats nemen in het bestuur van de sportbereninging en/of zich opgeven als begeleider van een sportief weekend voor de kinderen van die sportvereniging of andere verenigingen zoals muziek of filmsoos.

Wel verschil

Voor mij is er wel echt een groot verschil tussen thuiswonen en op kamers wonen. Het verbaasd mij dan ook niet dat mensen die op kamers wonen meer drinken en meer seks hebben. Je hebt toch meer vrijheid. Natuurlijk gebruikt niet iedereen die vrijheid vervolgens even slim. Ik ben helemaal geen voorstander van veel drinken en seks hebben met alles en iedereen. Dat hoeft natuurlijk ook niet of je nu thuiswoont of op kamers woont. Maar dat er een verschil is verbaasd me niks. Er is gewoon in de meeste gevallen meer vrijheid. Ik run mijn huis niet als een gemiddelde studenten woning. Het is toch echt anders.

En ja ik zou er zeker wat van zeggen als ze stromdronken thuiskwamen. Ik zou dat niet accepteren. Voorbeeldsfunctie voor de jongere kinderen en zo. Niet respectvol tegenover ons. En zo nog wel meer dingen. Als ze dat echt graag zouden willen dan kunnen ze beter op kamers gaan wonen.

Studentenverenigingen zijn trouwens ook best handig om te netwerken. Je leert er ook best veel. Niet alleen drinken maar ze hebben vaak ook veel andere activiteiten en je leert er veel mensen kennen. Het is jammer alleen dat ze vrij homogeen zijn wat sociale klasse en achtergrond betreft. Mijn kinderen zijn wel bij studentenvereningen wezen kijken maar ze voelden zich er niet thuis. Wat ik snap gezien hun half-Arabische achtergrond en het feit dat ze niet drinken. Tenminste niet bij het corps en bij verenigingen die inspiraties in die richting hebben. Studieverenigingen zijn weer een ander verhaal. Daar is wat ruimte voor verschillen.