Veilig Thuis, hulp

Zelf touwtjes in handen

Ik vrees dat een briefje zoals AnneJ opstelde, Liza niet gaat helpen. De zin 'we hebben niets fout gedaan', haalt hun zorg echt niet weg.
Wil je geen last, kan je beter in zee gaan met een door de overheid goedgekeurde insantie voor peuteronderwijs voor kinderen van 2 tot 4 jaar. Zo hou je de touwtjes zelf in handen; een peuterschool met anthoposofische inslag en erkent door de overheid.
Misschien weet de anthoposofische dokter er eentje in de buurt.

De link is puur een voorbeeld van een peuterschool voor kinderen van 2 tot 4 en dan voor 1 ochtend in de week.
Liza gaf aan dat ze in drandstad woont, er zijn peuterscholen in diverse plaatsen in de randstad. Ze heeft nog geen rijbewijs, maar dan kan vader hun kind brengen tot ze die wel heeft behaald.

Het briefje , indien je een briefje wilt sturen, kan zijn in de strekking van :
Geachte meneer, mevrouw. In navolg op uw zorg omtrent de ontwikkeling van onze dochter, hebben weeen fijne kleuterschool gevonden welke door de overheid erkent is. ( naam school). Ze heeft het daar erg naar haar zin en het doet ons grote deugd dat ze in een creatieve en pedagogische omgeving zo met veel plezier naar school gaat.
Met vriendelijke groet, blbla.

Tuurlijk wilt Vt zien of er nu wel gordijntjes hangen en of je hen nu wel een kopje koffie aanbiedt. Gewoon doen en laten zien dat jullie geschikt zijn als ouders. Maar wel die hun kind daar hebben ingeschreven wat in visie is met jullie gedachtegoed.

Succes terug in Nederland.

https://www.vrijekinderopvangrotterdam.nl/wp-content/uploads/2016/12/vkr-tarievenkrant-29122016.pdf

Altijd Risico Flanagan

Liza had nog helemaal niet besloten of ze haar kind naar een peuterspeelzaal wil doen. En, ook al zoek je daarvoor een antroposofische peuterspeelzaal, als die al bestaan, veel moeders zijn juist van het langer bij moeders rokken blijven, als ze niet uit noodzaak naar de, veel betere kwaliteit, kinderopvang gaan.
Een peuterspeelzaal kan al gaan mieren dat je kind iets mankeert en dat je er de Vroegsignalering bij moet gaan halen.
Je kunt het advies van rechter Quick-Schuijt volgen:

"De grens tussen drang en dwang vervaagt. Quik-Schuijt constateert terecht, dat de ouders gewoon de deur dicht kunnen houden, omdat de instanties geen enkele titel hebben om bij hen binnen te komen.

Voor de bescherming van kinderen hebben we in ons land heel goede procedures. Melden bij de Raad voor de Kinderbescherming en een verzoek voorleggen aan de rechter."

Het is de keuze aan jou. Linksom of rechtsom loop je risico. Je kunt ook kiezen om daar neutraal, beleefd, maar duidelijk in te zijn.
Of je kiest ervoor in spanning af te wachten of het zin heeft om je als een vloerkleed te gedragen voor deze instantie.
In spanning zit je toch.

Kies je voor jezelf heb je mogelijk iets meer kans om voor de kinderrechter te verschijnen, hoewel ik me serieus afvraag of men daar hier wel toe zou overgaan, gezien de geringe klachten.
Ze hebben wel meer te doen.

En voor de kinderrechter heb je iets meer kans dat men je in het gelijk stelt met dit verhaal.

Meegaan in de adviezen en dan alsnog in de problemen komen, niet denkbeeldig, het gebeurt, met deze instanties heb je het nog voor niets gedaan. Geinvesteerd door je eigen keuzes aan de kant te zetten.

Vt leest mee

Liza realiseert zich te weinig dat VT al lang kan meelezen hier. En de mensen van VT die met haar te maken hebben, hebben haar al lang herkend aan haar schrijfstijl. Dus die hoeven helemaal niet bij haar langs, die lezen hier gewoon wat voor onzin ze uitkraamt. Want de paranoia was al erg, maar beter wordt het niet in Liza's hoofd. Lekker in Letland blijven.

Meelezers

Lijkt me prima dat men hier meeleest. Je hebt er vast ook de types die, net als hier, van mening zijn, dat de overheid zich wel mag bemoeien met het gezin van Liza, want ze deugt toch niet, ze praat teveel, is achterdochtig, laat haar man in de steek. Er zullen ook hopelijk echte professionals zijn die herkennen dat hier grenzen worden overschreden en een gezin ontoelaatbaar onder druk wordt gezet en de integriteit en de burgerrechten geschonden.
Goedbedoeld, maar ondermijnend en niet helpend.
Die mensen adviseer ik een echt vak te zoeken waarin je echt kunt helpen en niet zoals hier bij Liza een gezin in disorde helpt.

Oh, nu begrijp ik het

AnneJ, je bedoelt dat wij geen opvoedingsadviezen moeten geven. Maar dat jij dat wel mag. Zie je verhaal over het CB. Dus geen advies over hoe kinderen tot de gelukkigste kinderen ter wereld kunnen gaan behoren, maar wel over antroposofische artsen (die overigens ook dezelfde meldingsplicht hebben als andere artsen).
Let wel: de link waar je naar verwijst zegt niet alleen dat je de deur kunt dichthouden, maar ook dat een betere stap is: melden bij de kinderbescherming en de rechter. Wil je dat het zover komt? wil je die ellende over Liza uitstorten? En daar ging het om een zinsnede die zei: 'Deze hulpverlening is niet meer vrijblijvend, daar zijn onze zorgen te ernstig voor.' Die zinsnede zie ik niet in de afsluitbrief van Liza staan. Of heb ik daar overheen gelezen?

Tsjor

Daarom Tsjor

Omdat zoiets niet in de brief staat, er staat zelfs dat ze niets fout hebben gedaan of een dergelijke formulering, kun je je erop beroepen dat je van verdere 'hulp' afziet.
De kans dat men dan doorzet naar de kinderbescherming lijkt me dan ook vrij klein. Maar je weet het nooit.
Ook als je toegeeft kun je daar alsnog terecht komen. Je wordt ingezogen.
En elk contact kan tot nieuwe 'zorgen' leiden alsof men er over gaat.
Soms helpt het om aan te geven dat ze er niet over gaan. En dan hopen dat ze tot dezelfde conclusie komen.

Opvoeden

OP dezelfde manier als men hier ook afkeurend commentaar op Liza heeft en haar adviseert om daar wat aan te doen, heeft dat ook een organisatie als VT, subjectief en psychologie van de koude grond. Zaken waar men niet over gaat. En die ook nog eens aangezet worden juist door de zorgmelding. Het gevoel van onveiligheid van Liza. Haar overweging om in Letland te blijven.
Als gezin ga je daar beslist niet beter van functioneren.
Je wordt als het ware geherdefineerd in een sociaal randgeval en men gaat je ook zo bekijken. Ook omstanders gaan dat doen.
Geen koe zo bont of er zit wel een vlekje aan, maar door daar al teveel de nadruk op te leggen wordt een gezin aangeschoten wild. En niet geholpen.
Wat vrijwillig is moet ook vrijwillig blijven anders is het intimidatie.
Zelfs over jezelf kunnen buren en omstanders van alles beweren. Soms heeft dat wel een grond van waarheid maar of het dan weer nodig is om dat anders te gaan doen, als dat al eenvoudig zou kunnen. Die ideeen over maakbaarheid zijn ook een probleem op zich.
Hoe kan Liza veilig terug? Dat lijkt me de vraag hier.

Nogmaals

Nee, de raad voor de kinderbescherming gaat er dan over. Ik snap echt niet dat je Liza die weg op stuurt. Nogmaals, van een volgend bezoek heeft ze verder niets te vrezen, waarom zou ze daar bang voor zijn? Het huis staat toch niet vol met giftige spullen? Ze zal inmiddels haar familie toch wel hebben verteld, dat het drinkwater in Nederland drinkbaar is en niet met giftig spul moet worden schoongemaakt?
Als het echt zo random is als jij schijnt te willen denken, en er komt een doorverwijzing naar de raad voor de kinderbescherming, dan kan ze altijd nog een advocaat in de armen nemen etc. etc. Dan gaat er een heel ander scala van maatregelen open. Kun je je voorstellen dat het ook kan gebeuren, ja zelfs heel vaak gebeurt (alleen bij jou niet, bij mij en Mirreke niet) dat iets afloopt zonder dat de raad wordt ingeschakeld. Gewoon met een afsluitend rapport, einde verhaal. Niets geen gedreig, geen ingrijpen, gewoon verder niets. Alleen nog twee keer op bezoek komen, om wat voor reden dan ook. Zorg dat Liza daar zorgeloos mee om gaat, als ze niets heeft of doet wat zorgwekkend is.

Tsjor

Moe van

'subjectief en psychologie van de koude grond.' ik word moe van je negatieve commentaar op mensen die een andere mening hebben dan jij. Wij zijn niet allemaal zo getraumatiseerd, gefocust, met één richting uit denkend als jij bent. In die zin zou Liza dat ook moeten weten: jouw commentaar en adviezen zijn de adviezen van iemand die getraumatiseerd is en daardoor geen onderscheid meer kan maken tussen verschillende situaties, maar haar eigen ervaringen rauw en onverwerkt projecteert op de ervaringen van andere mensen.

Tsjor

De tombola Tsjor

Wat het vervolg zal zijn is een volslagen Tombola Tsjor. Ik denk zelfs dat men van mening is hier 'vrijwillig' aan het toezicht houden te zijn, zolang ouders geen duidelijk 'nee' zeggen.
Met het karakter van Liza, en haar 'profiel' is echter elk contact met deze instantie een risico, dus het op zijn beloop laten is ook een risico.
En er is altijd een 'zorg'. Vooral als je van mening bent dat mensen die volgens jou niet aan de standaard voldoen een veiligheidsrisico zijn.
Het is de methode Tsjor, die beslist ook kan werken. Geef ouders vertrouwen dat als ze maar doen wat er gezegd wordt, zo slecht is dat nou ook weer niet, dat ze de beste kans hebben om weer van die instantie verlost te worden. Het kan net die sfeer geven tussen jou en de instantie dat het met een sisser afloopt.
Echter als je een hoger opgeleid, kritisch zelf denkend, wat alternatief, type bent als Liza, dan is er altijd wat.
Tenzij je je bekwaamt in 'ja' zeggen en doen alsof. Dat is nog een ideetje. Mocht Liza dat kunnen. Daar lijkt ze me niet echt het type voor, maar je weet maar nooit.

Goede argumenten

'Echter als je een hoger opgeleid, kritisch zelf denkend, wat alternatief, type bent als Liza, dan is er altijd wat.' Maar dan kun je dat ook uitleggen en verdedigen.
NB veel mensen volgen in de praktijk mijn methode, zonder dat ze me kennen. zoals de vrouwen die ik sprak die én niet-nederlandstalig waren én op de EHBO kwamen met een kind dat verwondingen had. Afgezien van de nare vragen hebben zij verder nergens last van gehad. Gewoon antwoord gegeven.
Liza kan ook haar man het woord laten doen en zelf niet zoveel zeggen.
Gezien haar karakter is dat wellicht beter zelfs. Maar ze vertrouwt haar man helaas ook niet.

Tsjor

Haar man kiest voor de methode: doe wat ze willen. Liza verzet zich daartegen. Hoewel ze ingegaan is op de aanmelding blijft ze vinden dat ze haar onheus behandelen. En daar wil ze ook wat mee. Daarin zitten ze niet op een lijn. Verder zie ik niet dat Liza haar man niet vertrouwt. Dat is een te generale observatie.

ik denk

dat Liza eigenlijk bedoelt dat het van de gekke is dat ze een toneelstukje moet spelen (zoals haar hier wordt aangeraden, en zoals wij in Nl eigenlijk allemaal al gewend zijn), om de mensen van VT voor te houden dat er met haar niets aan de hand is, terwijl er met haar niets aan de hand is. Ze gewoon wat afwijkt van de gemene deler...
Paranoia? Hmm, ik begrijp die paranoia wel. Je hoeft maar een keer de aandacht van jeugdzorg op je gevestigd te hebben gehad, en je beseft dat het geen paranoia is maar realiteit. En de mensen die het niet zo meemaken zien geen realiteit maar paranoia... en dan kleeft er altijd iets schuldigs aan je... Ja maar, zie je wel... zoiets..

Men hier raadt haar allerlei manieren aan waarop ze VT van haar lijf en dat van haar gezin zou moeten kunnen houden, zoals meepraten, niet het achterste van je tong laten zien, gordijntjes ophangen. Ik snap de adviezen, zie de logica, geef dezelfde adviezen. Maar begrijp ook heel goed dat het voor mensen voor wie dit nieuw is enorm bedreigend overkomt. Ik snap eerlijk gezegd heel goed dat Liza bang is om haar kind te verliezen. Dat lijkt mij ook erger dan een afstandsrelatie.
Ik zou misschien wel hetzelfde doen: kind oppakken en naar m'n ouders vluchten. Dan kan iedereen op een openbaar forum wel proberen mij gerust te stellen, maar zij zitten niet onder een vergrootglas van VT en ik wel...
Daar zal ongetwijfeld een stukje cultuurverschil zitten, een man die het klappen van dit soort zwepen ook niet kent en Liza eigenlijk alleen maar banger maakt, hoe goed hij het ook bedoelt.

Ik hoop eigenlijk dat Liza en haar man een oplossing vinden voor hun relatievorm, en dat ze hun relatie levend kunnen houden. Niet alleen zou het kind een ouder verliezen, maar beide partners elkaar. Dus ik hoop dat dat lukt. En dat hoeft ook niet per se standaard te zijn, dat kan ook met heen en weer reizen, via moderne communicatiemiddelen.

Hier in Duitsland is het vrij normaal dat partners niet in dezelfde plek wonen en werken en er dus een tweede woning op na houden, omdat de reisafstanden soms enorm zijn. Een tweede woning (bedoeld om te verblijven op werkdagen) is zelfs een standaard aftrekpost voor de belasting. In onze straat zijn er al twee gezinnen waarbij de man (in dit geval) soms tot wel zes weken van huis is, dan een of twee weken of zelfs maar enkele dagen thuis is en dan minimaal weer vier weken vertrekt. Hier is dat normaal, in Nederland zegt men dat je een kind zijn vader onthoudt. Maar soldaten dan? Of mensen die varen? Of wat dacht je van schipperskinderen? Kortom, er zijn veel meer relatie- en gezinsvormen dan huisje, boompje, beestje in een doorzonwoning... (of in een startersappartementje).

Ik meen ook ergens te hebben gelezen dat Liza bewust dit alles open en bloot op het internet zet. Ik vind het nog niet zo'n heel domme strategie, eerlijk gezegd.

Militairen/Zeevarenden

Voor 25 jaar geleden kreeg je automatisch al een vinkje achter de naam van je kind als je aangaf dat vader zeevarend was. Op mijn vraag waarom, wist de GGD mij te vertellen dat je dan in een risico groep zat.

Echt?

Nou ja zeg, that proves my point. In Nederland bestaat er een wel heel bekrompen wereldbeeld..

Ja, echt.

Toen ik doorhad dat zoonlief inderdaad een vinkje kreeg om die reden, heb ik haar ook gevraagd of mensen die in de nachtdienst, vrachtwagenchauffeurs, en nog een aantal beroepen dat vinkje ook kregen.
Dat was (toen) niet het geval. En dus heb ik haar vriendelijk maar duidelijk aangegeven dat ik niet wilde dat dat vinkje daar kwam te staan, en of ze die maar wilde verwijderen (waar ik bij zat)
Dat heeft ze inderdaad gedaan, maar ik weet niet of het vinkje er later weer is gezet.

Die zelfde dame van de GGD was trouwens ook niet blij omdat er "weinig tot geen" informatie in zijn dossier stond van het consultatie buro, omdat ik de consultaties toen nog bij de huisarts deed.

Nou ja, zoonlief is ruim volwassen nu, dus het is allemaal water onder de brug.

Schipperskinderen

Vroeger kregen scholen extra geld voor schipperskinderen. Mij is ooit uitgelegd dat dit kwam omdat deze kinderen pas op 6-jarige leeftijd naar school gingen (of later, dat weet ik niet meer). Ze hadden vrijstelling voor de vijfjarigen (of 6)
Vanaf 6 (of 7) begonnen deze kinderen op een schippersinternaat. Daarvoor bleven ze meevaren op het schip. Dat ging over het algemeen om schippers die binnen Europa voeren en met hun gezin op het schip woonden.

Ik heb nooit iets gehoord over zeevarenden waarvan de andere ouder gewoon in NL woonde.
Over een kruisje bij de GGD weet ik ook niets.

Paranoia

Paranoia komt als je beseft dat deze mensen niet het beste voor hebben met jou en je gezin maar er zo hun ideetjes over hebben, belang bij hebben om jou vermeende negatieve punten op te sporen en uit te vergroten, en dat je daarin hun speelbal bent, zonder dat je je daar goed op een redelijke manier tegen kunt verdedigen. Je kijkt in een afgrond.
Inderdaad, zolang je dat niet zelf hebt meegemaakt lijkt het me ook moeilijk voor te stellen.

aan Sinbads vrouw

... echt? Het is niet so bekend... (over zeevarende...) maar de tijd was "anders..."

vervolgens...

vervolgens... hebben we gewoon een skyperelatie. Heb niet kunnen achter gekomen, of het een geldige gezins-vorm is. "Zijn jullie getrouwd? Nee, we hebben skype-gezin. Aaaa..." Dus leven gaat door. We chatten s ochtens en bij lunch of s avonds. Kleine is gewend om kleine besprekjes hebben met papa en oma. Het is echt geen manier om sex te hebben maar bij zon actieve kind en taken en met aantal stress heeft ook geen zin. Ook het lichaam is echt niet gewend met andere klimaat en andere voedsel. Dus gelukkig celibaat is geen probleem geworden. Nog was altijd een onderwerp, kunnen we terug. En als ja, iemand moet ook voor mijn vader zorgen. Het is oostblok, geen fatsoenlijke mooie bejaardehuizen en vader zou het zeker ook niet willen. Dus het idee was, dat met 1 oog op VT-gevaar en onderhoud van papa zou wij niet terug komen maar grotendeels van tijd in Letland besteden. Het is onzettend gezond om kind vrij kunnen lopen en veel ruimte hebben en geen geluidsoverlast of te veel autos omheen. Maar nee. Dan had mijn pa op een dag alweer gevallen. Op hetselfde operatie-been, toen hij rond liep om been te oeffenen. Hij ging alweer naar operatie, wat nu 2x als moelijk was. En hele rond begint alweer... En zeer duidelijk is dat we met kleine echt niet terug kan komen, binnenkort niet. Dan had we ook met oma besproken en nu begint het ook andersom ontwikkelen. We proberen mogelikheiden vinden dat onze oma in Nl en onze papa zou kunnen af en toe hier komen en hier blijven. Het is erg leuke omgeving vergelijken met kleine sociale woning naast drukke autobaan. Het is erg leuk om elk dag wakker worden en niet een vervelende rij van auto-geluiden achter de raam horen. In stilte en rustige omgeving lukt ook beter te focusen en is fijner te spelen. Werkstukken worden sneller klaar. Kind is blijer. Het stress van hele zorg-onderzoek is achter de rug geblijven.

niks terug gehoord

Zoh, heb nu 1 maand geleden VT een aanvraag gedaan om afluitbrief formuleringen te veranderen wat niet klopten. Heb tot nu toe geen enkele antwoord gekrijgen. Zal deze brief opeens sturen. Via email en als een brief... Had het minst verwahct reactie zoals "Bedankt, uw aanvraag is in behandeling genomen..."

Liza

Je hebt van iedereen hier het advies gekregen om die brief niet op te sturen. Dus nogmaals, stuur de brief niet op, niet nog een keer.

Tsjor

Wachten, wachten, wachten

De Vt bepaalt wanneer zij het nodig vinden een dossier te sluiten en de ouders een afsluitbrief te sturen. Dat kan gerust 10 mnd duren. Ze trekken tijd om zo te zien of er structureel iets veranderd is. Of je dochter ergens op school zit en ze bij die schoolleiding kunnen checken of het kind inderdaad goed meegaat met de andere kinderen.
Ze willen van objectieve bronnen vernemen dat de ouders goed bezig zijn. Ga er maar van uit dat ze niet bouwen op wat een ouder met hen vertelt. Een soort van wantrouwen.

Je kan het daar niet mee eens zijn maar door eerder de weg in te gaan van geregistreerde peuterschool, kunnen zij eerder jouw dossier sluiten.

Kan zomaar Flanagan

"en ze bij die schoolleiding kunnen checken of het kind inderdaad goed meegaat met de andere kinderen."
Kan zomaar ook betekenen dat ze nieuwe vlekjes gaan bespeuren bij Liza of haar kind op de peuterschool. Dat ze de leiding gaan vragen om vlekjes te bespeuren. Het is een kwetsbaar proces.

"peuterspeelzaal, vader met kind in eigen taal laten praten, zelf in eigen taal praten, je huis schoon houden"... maar is daar een sprake geweest dat we dat NIET doen en dat we NIET kind naar buiten brengen?

Juist anders om, heb niet alleen zitten schoonmaken maar pas na veilig thuis beschuldigingn extra zitten schoonmaken. Ook wat merkwaardig... VT haalde het verhaal bij alsof ik niet kind buiten laat... ergens... niet bekend van waar... Het was documenteerd en bewijsd dat we met kind ELK dag uit gingen. Letterlijk elk dag. Zelfs met regen. Ook heb ik nog afschrijft van bestedingen... kindermuseums, zwembad, jaarkaart van speeltuin. Voor het vergelijking... naast ons woont een dame, net bevallen, zij gaat terug naar werk en zorgsysteem zorgt voor haar kind. Zij kan rustig elk s ochtens, met maxi cosi bij de hand uit de deur zonder verder moederlike plichten. Het is normaal in NL. Maar als ik wil recht zelf voor mijn kind zorgen, dan is het een afwijking gezien. Bijzonders en vanaf beging het meest vernederend is een beschuldiging geweest dat ik niet kan schoonmaak doen of huis schoon houden. Terwijl het letterlijk vol tijd activiteit was geworden alleen om te poetsen. (Voor het vergelijking, ook in deze forum hangt een mooie bannertje hierboven. Kijk eens goed. Het is een afbeelding van onbeveiligde stopcontact met veel kinder-rommel op grond. Het is okee. We hebben dat niet in huis bijvoorbeeld.)

Tussendoor is al onze 3 maanden in Letland geweest. We hebben hier al een nieuwe huis ingericht. Mooi, breed, met meubel wat we zelf leuk willen niet bij een iemand in appartement staat. We hebben al nieuwe speelplekken gevonden en vriendjes. Kind kan elk dag 3x per dat in skype met papa praten. In het nederlands. We zijn al ook terug in Nl geweest, kort. Papa kon met kind so veel tijd besteden waar hij zin heeft. Verder deed ik hele schoonmaak en verzorging en wat gewoon. Ik heb mijn kind nogmaals in CB laten zien. En nog maals, nog een keer bezwaar gemaakt tegen het meest arrogante VT afsluitbrief.

Het brief was geadresseerd aan meneer ambtenaar (naam verwijderd), het mens degene bij ons dus deze bezoek-controles ging doen. En opgestuurd in 4 formaat. 1 op VT kantoor, 1 op VT postadres, een op persoonlijk email van ambtenaar en algemene mailadress van VT.

Verder zijn we vertrokken, terug naar Letland. Ik ben tussendoor ook een mantelzorger van mijn vader. Het is leuk, gezellig, stressvrij hier. Het is ook tussendoor genoeg grond om eigene groenten te kweken. Ik ben blij dat ik besloot niet een prive schoonmaakster van kind van mijn man geworden en dat daar zijn ook andere prioriteiten en doelstellingen bijgekomen. We hebben ook een afspraak gemaakt, elk 3 maanden kom ik daar met kind. En hij is altijd welkom hier, hij krijgt eigene kamer en kan so lang blijven wat hij wil. Ook afgezien wat is gebeurd, ik ga deze man nooit beschuldigen in arrogant te zijn of vrouw laten zonder steun. (Zullen we eerlijk zijn, hij had toch een beetje geniet dat vrouw zo lekker zit te zweten en poetsen alle deze maanden... nog een harde woordtje bij geven dat ik zou niet vergeten dat ik toch moet harder trekken, het Veilig Thuis toch in september alweer op komst.) Denk dat deze post is tussendoor ook klaar voor archief. Gaat VT afsluitbrief veranderen? Zinnetjes zoals "kind doet wat zij wil" uit halen? Of "moeder heeft geen visie van opvoeding" achtige concluderingen... Als ze een plicht hebben om te reageren, zou dat toch graag af wachten.