Mini-enquete: gillen die van jou ook?

Sascha

Ik probeer het echt te begrijpen:-) Ik woon inmiddels 21 jaar naast het schoolplein en ieder jaar zijn er dus een paar gillers tussen de kleuters. Ik zie er nooit een goede reden voor. Het is echt zomaar om dat harde geluid voort te brengen volgens mij. Als eentje heel hard roept 'wie wil mij duwen' heeft het volume een functie en dat begrijp ik. Maar zomaar om jezelf lawaai te horen maken... is er een psycholoog in de zaal?:-)

Gillen of tetteren?

Mijn jongste heeft als dreumes wel een fase gehad waarbij ze gilde om het gillen. Daar kwam ook weinig zinnigs uit en het was echt alleen maar 'waahahaaa'. Dat heb ik er vrij snel uit gekregen, maar het kind heeft nog steeds een volume waar je u tegen zegt. Als ik haar niet een beetje begrens, loopt ze de hele dag te tetteren. 'Gewoon' iets zeggen gaat al met een flink aantal decibellen, en ik moet haar er regelmatig op wijzen dat ik naast haar sta dus dat ze niet hoeft te schreeuwen. En er komt altijd geluid uit, ook als ze rustig aan het spelen is. Ik kan me daar goed voor afsluiten maar oudste ergert zich er regelmatig aan, waardoor ze daar weer iets bots over moet zeggen, en het tussen de dames weer explosief tettert. Best functioneel dus, maar uiterst irritant. Als er nog iemand een oplossing heeft, hoor ik het graag.

Jongens van 5 en net 2, en ze gillen niet. De jongste kan wel hard huilen als ik hem optil als hij niet mijn kant uit wil lopen, maar volgens mij niet abnormaal hard en dus ook niet zonder reden.

Gisteren zijn ze nog heel zachtjes aanwezig geweest bij een lezing in een klein kamertje. Dat hielden ze toch een half uur vol voor de jongste hardop begon te brabbelen.

Vreselijk kaaskopje

Dat gillen, ik vind het ronduit vreselijk. Ik zie ook het nut er niet van in. Mijn kinderen mogen dat dan ook niet. Tja, bij de derde en vierde maakt mijn verbod vrij weinig indruk nog. Wie weet over een tijdje wel, I'll keep my fingers crossed. Mijn oudste twee gillen dus niet. Maar op het schoolplein komt het zeker wel voor dat er gegild wordt, ook door mijn nageslacht. Ook al mag het niet van mij. Eigenlijk zou er een afstandsbediening moeten zijn, waarmee ik ze op afstand kan programmeren

de jongens van 10, 7 en 4 gillen niet (niet meer, hebben ze in hun peutertijd wel gedaan). Al kan die van 7 wel erg hard praten! dochter van 3 gilt echter niet te stuitten veel en hard. En nog zo vaak ook.... ik hoop dat dat over gaat (massi, werk je er even bij uit of er nog verschil is tussen jongens en meisjes??)

Niet alleen op schoolpleinen

Ook in de supermarkt loop ik me iedere keer weer enorm te ergeren aan gillende kinderen. En dan heb ik het over dat hele hoge gillen zonder reden, wat je de hele AH xl door hoort. (En dan liefst ook nog de hele tijd dat je binnen bent ) Die ouders die doen net alsof hun neus bloed, dus soms kijk ik even geërgerd hun kant uit om het signaal af te geven dat dat enorm storend is. Het gaat hier dan overigens wel om écht kleine kinderen, tot een jaar of 3 ofzo.
Mijn eigen kinderen hebben nooit zo lopen gillen, wel lekker kletsen op een normaal volume. (En dat dan wel weer de hele tijd door)

Gr. Poezie.

Wat eraan te doen

In ieder geval niet negeren, dan geef je het signaal af dat het mag.
Daarnaast lijkt mij toch duidelijk dat je dit gedrag consequent zou moeten afkappen, het liefst nog voordat de poging tot gillen wordt ingezet.

Gr. Poezie.

Poëzie

Negeren is soms veel beter dan afstraffen. Ik vind dit een onnodige veroordeling van de negerende ouder.

Negeren helpt niet liora

Dat doen die ouders namelijk al, en het houdt niet op. Lekker makkelijk: niets doen.......

Gr. Poezie.

Afstraffen

Ik heb het helemaal niet over afstraffen gehad, "er iets van zeggen" noem ik geen afstraffen hoor.

Gr. Poezie.

Haha liora

Ik vind dit een onnodige veroordeling van de negerende ouder. ===
Nou dát weer! Negeren is niet in elke situatie opvoedkundig verstandig te noemen. Of vind jij van wel?

negeren

Poëzie, misschien helpt er iets van zeggen helemaal niet.
En nee negeren helpt misschien niet meteen maar kan heel effectief zijn.

Ik vind het in ieder geval nou net heel verkeerd om dannouders een blik te gaan toewerpen, anders dan een blik van medeleven.

Gillen om het gillen

Liora, als een kind loopt te gillen om het gillen zelf (dus niet om aandacht te trekken- en dat verschil kun je duidelijk horen-) moet je dat kind duidelijk maken dat dit ongewenst gedrag is. Met negeren maak je dat niet duidelijk, sterker nog: daarmee laat je zien dat dat gillen mag.

Gr. Poezie.

Fluisterdag

Soms helpt het heel even als ik fluister: 'het is fluisterdag vandaag!'
Meestal betekent gegil em andere herrie dat ik Te Laat ben met alertheid. Zondagmiddag bijv., als je gewoon lui en moe bent en wilt hangen en je hoort dat ze elkaar gaan afmaken in de andere kamer.. :/

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Afstraffen is niet nodig, maar er iets van zeggen wel

als ouder dan. Vorige week in de supermarkt, moeder liep ongeveer mijn route. Het kind had een driftaanval van hier tot China. In zo'n geval stoort het kind dus niet alleen de moeder maar nog veel meer mensen. Dan heb ik zoiets: negeren doe je maar thuis, je mag nu best even optreden tegen je peuter/kleuter (baby vind ik een ander verhaal).

En ik ken de andere kant ook, als mijn peuter een driftaanval kreeg temidden van de koffiebonen. Gegil accepteer ik niet, doet pijn aan mijn oren en maakt me zo prikkelbaar dat ik in staat ben om de bonen in het rond te laten vliegen. Dan was het optreden én afleiden.

Liora

Dus jij doorstaat liever iedere keer dodelijke blikken en het ijselijke gegil van je kinderen, in een winkel bijvoorbeeld, in de hoop dat kind op den duur een keertje door krijgt dat gillen geen resultaat oplevert dan dat je er toch maar een eind aan maakt omdat dat op dat moment misschien net even wenselijker is voor de omgeving?

Poezie ik ben het toch met liora eens

Mijn jongste is ook zo'n giller om helemaal niets. Ze is nu bijna 3.

Maar vanaf jonge leeftijd vertel ik haar al dat gillen niet mag, EN.... wat gebeurd er dan??

Wanneer ik zeg dat het niet mag, gaat ze alleen maar harder en meer gillen.
Dus ja ik ben ook zo'n moeder die het in een winkel negeer. En ja dat heeft echt meer effect. Ookal zullen andere er misschien anders over denken.
Maar ik ben me dan wel weer het type die zich er niets van aantrek wat een ander er van vind.

Whoehahaha!!! aida

"Dus ja ik ben ook zo\'n moeder die het in een winkel negeer. En ja dat heeft echt meer effect. Ookal zullen andere er misschien anders over denken."
Waarom zullen anderen er misschien anders over denken? Omdat het gillen sowieso niet ophoudt, zowel als je er niets van zegt als wanneer je er wel wat van zegt?
Verder, wat doe jij als je dochter alleen maar harder gaat gillen als je er wat van zegt? Hiermee laat je dochter zien dat ze geen respect voor jou heeft.

Gr. Poezie.

Aida

waarom negeer je het als zoveel mensen er last van hebben?
En wat is dan jouw manier van zeggen dat iets niet mag? Ferm of zacht?
En waarom vind je het dan prettig/trots op dat jij je niets van anderen aantrekt? Ik vind dat grofgezegd wat asociaal overkomen. Ik ben zelf vroeger echt wel eens een winkel uitgelopen met een krijsend kind; dan maar naar huis maar geen haar op mn hoofd die er aandenkt om zoveel mensen zo lang lastig te vallen met een krijsend kind. Als een kind na 3 kwartier krijsen in een supermarkt het snaveltje niet wil houden, dan heeft negeren schijnbaar ook geen effect gehad.

Precies mix

Daarnaast kun je, als je zeker weet dat je kind weer gaat gillen in het openbaar, je kind voorbereiden op dat winkelbezoek. Als het goed gaat blijf je, als het niet goed gaat, ga je onmiddelijk weer naar huis.

Gr. Poezie.

Wat misschien kan helpen

is dit als het gegil dreigt op te treden dit lekker te conserveren.

dus dan mag iedereen in huis die zin heeft om te gillen, tetteren of schreeuwen dat even lekker ongecontroleerd doen.

Hier hebben we ook een tijdje dit gedaan met vieze woorden, kind op salontafel oid zetten en aanmoedigen om alle vieze woorden op te roepen die ze kent. Dit was in de fase dat er veel poep gezegd moest worden. POEP PLAS PLASSER SNOT BILLEN POEP PIEMEL POEP !

zo, hehe dat lucht op, nou morgen nog maar weer als het nodig is. En als er dan nog een keer gegilt wordt die dag streng zeggen "hebben we al gedaan, wachten tot morgen dan mag je weer".

Wonderlijk

Dat wanneer je schrijf dat je bepaald gedrag op sommige momenten negeer, dat er dan gelijk gedacht word dat je kinderen totaal geen opvoeding genoten. Dat ze mij niet respecteren, en dat het dus wel een lekker zooitje bij je thuis is waar iedereen maar gilt en schreeuwt wanneer hij/zij er zin in heeft.

Hier gaat jongste op de trap wanneer ze gilt, dreint, of nergens om huilt.
In de winkel negeer ik gillen, maar lijd haar af, door haar boodschappen te laten pakken, een liedje met haar te zingen enz..

En NEE ik ben heus niet TROTS erop, maar blikken of opmerkingen van andere kunnen mij niet bekoren..
Ik zie soms moeders in winkels hun kind ter verantwoording roepen op een manier dat ik dus niet doe, maar ik ga niet afkeurend kijken of er mee bemoeien.
Iedereen voed haar kinderen op zijn/haar manier op..
En ja dan gebeurt het dat je het niet altijd met elkaar eens bent, maar gelukkig hoeft dat ook niet.

En trouwens

waar staat dat MIJN kind 3 kwartier lang gilt??

HAha nee hoor wanneer je mij tegen zou komen in de winkel, heb je echt geen 3 kwartier lang last van mijn kind. Hoog uit dat ze 2, 3, of 4 keer een gil geeft, en wanneer ik erop reageer, dan is het 5 of 6 keer.
Dus ik negeer en dan is ze zo stil, want die gillen zijn alleen maar om aandacht te trekken, met een gezicht van kijk eens wat ik durf.

En poezie

hoe haal jij dan je boodschappen als je elke keer weer naar huis gaat??

Maar dat is wat anders

dan moet nog ff de definitie van ieders gillen erbij genoemd worden denk ik.
Ik kan heel goed tegen kindergeluiden, maar niet tegen hard, hoog en vooral (door correctie/afleiden)te voorkomen geluid. Heb ooit in de kinderopvang gewerkt een aantal jaren en ben echt wat gewend.

Ik heb ook niet gezegd dat JOUW kind 3 kwartier gilde, dat was het kind uit MIJN voorbeeld. En grote pech wilde dat ze ook nog eens naar de drogist moest waar ik net moest zijn en waar ik advies nodig had dat ik enerzijds amper kon verstaan en anderzijds werd ik enorm afgeleid.

Ik versta onder gillen als kinderen bijna onafgebroken over de zeik in een driftbui schieten. Of wanneer ze boos zijn en dat zó luidruchtig en lang kenbaar maken dat ik er zelf een kurkje of heel groot koekje in wil stoppen. Rondrennen en gillen als tarzan vind ik daar af en toe ook bijhoren, zeker op plaatsen waar het niet gepast/gewenst is.
En dan heb ik het niet over af en toe kreetje slaken uiteraard en ook niet als een kind zich pijn heeft gedaan.