U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Merkwaardige zin in brief op ouders.nl (borstvoeding en samen slapen)
Op www.ouders.nl staat een stukje van Henk Boeke n.a.v. een mail die is rondgestuurd door de Stichting Wiegedood met daarin kritiek op de Nederlandse vertaling van het boek 'Slapen met je baby'. Even los van de hoofdpunten van dit stukje en deze brief, en van de inhoud van dit boek (discussieer daarover gerust in dit draadje hoor!) – ik kwam een bizarre zin tegen in de brief van de Stichting Wiegedood:
"De suggestie dat de borstvoeding tussen 15 en 40 maanden zou moeten duren, gaat voorbij aan de reële Nederlandse omstandigheden."
Dan vraag ik mij af: wat bedoelen ze met die "reële Nederlandse omstandigheden"?! Welke "reële omstandigheden" heb je nodig om een kind tussen 15 en 40 maanden borstvoeding te geven? Het is mijn ervaring dat je daar helamaal niets voor nodig hebt: geen verlof, geen kolfrecht, geen vrije tijd, geen begeleiding, geen geld, geen materiaal, geen speciale arbeidsomstandigheden, geen borstvoedingscafé's, geen goedkeuring – helemaal niets, want op die leeftijd gebeurt de borstvoeding alleen nog maar af en toe, voornamelijk 's avonds voor het slapen gaan of 's ochtends bij het wakker worden, of op wat voor momenten geschikt zijn voor moeder en kind. En je hebt inmiddels al veel ervaring. Het kan gewoon thuis, niemand hoeft het te merken of te zien, het kost geen extra tijd of geld, kolven is niet meer nodig, kind kan daarnaast gewoon eten, drinken en leven net als alle kinderen. Kind is niet afhankelijk van de borstvoeding en het vormt geen enkele belemmering voor het zelfstandig worden. Ik denk dat bij de meeste kinderen van die leeftijd die nog borstvoeding krijgen, de meeste mensen uit de omgeving dat niet weten. Waar gáát dat zinnetje over?!
Dit los van de discussie of langdurig borstvoeding veel of niet zo veel beschermt tegen borstkanker, of moeders wel of niet zo lang borstvoeding zouden moeten geven, etc., en los van de discussie of samen slapen wel of niet goed is en op welke leeftijd, etc..... Ik vind dit zo'n raar zinnetje dat het voor mij de rest van de, op het eerste gezicht heel redelijke, brief enigszins ondergraaft. Zo'n onlogische zin roept bij mij ook de vraag op: waar gaat dit nu eigenlijk over?
En waarom zouden deze experts (kinderartsen etc.) zich op deze manier impliciet willen richten tegen de aanbeveling van de Wereldgezondheidsraad om ten minste twee jaar borstvoeding te geven?
En wat heeft dat te maken met wel of niet samen met de baby slapen de eerste 6 maanden?!
-----------------------------------
Overigens: Kenniscentrum Borstvoeding is een ludieke actie begonnen en geeft 25 boeken 'Slapen met je baby' gratis aan deskundigen om er een recensie over te schrijven. Zie http://www.borstvoeding.com/ Ik heb zelf geen enkele band met Kenniscentrum Borstvoeding trouwens.
-----------------------------------
p.s.
Onbelangrijk voor deze discussie maar omdat het misschien toch ter sprake komt, mijn achtergrond:
Ik heb mijn kind ruim 50 maanden borstvoeding gegeven, waarvan de laatste tijd af en toe, eens in de paar dagen/weken. Ik was dat nooit zo van plan, maar het is vanzelf zo gelopen. Een belangrijke factor was o.a. dat ik te lui (teerhartig etc.) was om actief af te bouwen en daar ook niet de noodzaak toe zag. Het was nl. helemaal niet belastend. De eerste 6 maanden, ja die vond ik zwaar, maar toen kind ouder was dan een jaar vond ik de borstvoeding totaal geen belasting maar meer iets erbij. Ik ben geen thuisblijfmoeder maar ben na het bevallingsverlof meteen weer gaan werken, eerst parttime maar daarna met verschillende soorten werk naast elkaar min of meer fulltime of vier dagen per week, onregelmatig. Ik ben ook voor werk een paar keer een paar dagen op reis geweest, en vaak 's avonds weg. Kind ging 3 lange dagen per week naar kinderdagverblijf en nu 3 dagen naar naarschoolse opvang. Vader zorgt vanaf de beëindiging van mijn bevallingsverlof ongeveer 50 % voor kind, we verdelen de zorg dus eerlijk. We wonen en werken in Nederland. Dan vraag ik mij af: aan welke "reële Nederlandse omstandigheden" ben ik dan voorbijgegaan?!
En over samen in bed slapen: dat heb ik bij onze jonge baby nooit aangedurfd. Kind sliep wel bij ons op de kamer, in eigen bedje, we hebben precies de aanwijzingen van Stichting Wiegedood opgevolgd. Het leverde zware nachten op. Maar ik sta er wel achter dat we dat toen zo gedaan hebben. Wel heb ik spijt dat we niet een handiger bedje naast ons bed geregeld hebben, waar ik hem makkelijker in en uit had kunnen halen. Daar zou Stichting Wiegedood meer aandacht aan kunnen besteden. (En, niet onbelangrijk, die zware nachten hadden juist als risico dat ik met kind in bed ongepland in slaap viel, hij is zelfs een keer zo op die manier uit ons bed gevallen, omdat ik toen te moe was en hij aan de verkeerde kant bij me was gelegd.) Pas toen kind een stuk ouder en steviger was, hebben we hem als noodmaatregel in ons bed laten slapen, omdat we het niet meer opbrachten om steeds 's nachts op te staan. Hierdoor sliepen we allemaal veel beter en langer. Kind was toen ook oud genoeg om te laten merken dat hij dat het allerfijnste wilde en niet anders wilde. Ik zag toen wat een belangrijke behoefte dit voor hem was. Pas toen we het idee hadden dat hij er aan toe was, hebben we hem in één keer op zijn nieuwe eigen kamer laten slapen, op een volwassen formaat matras. Dat laatste bleek de sleutel te zijn: kind wilde gewoon niet in een klein peuter-/kinderbed slapen. Sindsdien slaapt hij probleemloos alleen.
Wiebe nik
Jij vind dat borstvoeding meer is dan voeding. Dat betekend niet dat dit ook echt zo is.
Ik heb zelf het geven van borstvoeding nooit als iets emotioneels ervaren. Het was rationeel gezien de beste keuze (beste voeding voor kind en meest praktische) maar het emotionele aspect heb ik zelf nooit zo ervaren. Ik heb nooit gemerkt na het stoppen van de borstvoeding dat ik meer moeite had om mijn kind te troosten of emotioneel contact met mijn kind te leggen.
Ik zie ook werkelijk niet in wat borstvoeding voor een baby emotioneel voor meerwaarde heeft boven een uit een flesje drinken in de armen van mama/pappa.
Gezondheidstechnisch sta ik volledig achter het voordeel van de borstvoeding maar ik zie geen enkele grond voor de emotionele meerwaarde.
Zucht natuurmafia
Ik ben niet zo'n goeie melkkoe. Daar heb je verschillen in, zit bij ons in de familie. Ik heb dus van meet af aan een mix van borstvoeding en kunstvoeding gegeven. Diverse malen advies gevraagd bij zo'n borstvoedingvereniging. Ik kreeg altijd een ideologisch verhaaltje, dat IEDERE VROUW borstvoeding kan geven, no matter what. En dat het alleen maar aan jezelf ligt als het kind honger heeft en afvalt (nee, ik heb het niet over de eerste week, voordat iedereen me op mijn nek springt). Eigen schuld, moest ik maar vaker aanleggen enz. Intussen tot volle tevredenheid borst- en kunstvoeding naast elkaar gegeven, 7 maanden lang. Nu lees ik hier weer dat adoptiemoeders ook makkelijk borstvoeding kunnen geven. Ook al niet waar, kan alleen in uitzonderlijke gevallen en dan nog met veel kunst en vliegwerk. Idioten.
Kenmerkend aan zo'n ideologie:
-Zaken verabsoluteren en daar anderen continue mee confronteren, no matter what.
-Informatie die niet past in het eigen plaatje negeren (nee mevrouw, echt waar, er bestaan geen vrouwen die onvoldoende voeding produceren)
Feiten bijvoorbeeld:
-Borstvoeding is vooral ook beter in ontwikkelingslanden waar schoon water, geld voor voldoende poeder en goede informatie schaars zijn. In rijke landen is borstvoeding om een aantal redenen aan te raden. En om een aantal redenen ook af te raden: Moeder kan ziek zijn en afhankelijk van medicatie. Of verslaafd aan iets. wij wonen in een giftige omgeving en moedermelk bevat inmiddels allerlei narigheid zoals POPs, dioxine-achtige stoffen enz. Hoor je ze ook nooit over.
Ze houden kennisvermeerdering en daardoor vooruitgang tegen. Want ze weten alles al. Borstvoeding mevrouw, altijd en onder alle omstandigheden. Griezels, dat zijn het.
Galaxias
Als je dit omdraait betekend dit dus dat geen borstvoeding geven de hechting tussen moeder en kind minder sterk maakt ( of kan maken !!). ==
Goed dat je het laatste er nog even bij zet, want als bewezen feit zou je uitspraak het niet halen volgens mij.
Dirksmama
Als je als moeder alleen in staat bent om troost te bieden met een ontblote borst, dan is dat niet echt creatief te noemen, alleen maar gemakkelijk. Ik zou mijn borst echt niet uit mijn jas geplukt hebben midden in Blokker bij een ontroostbaar kind. Dus dan moet je het ook anders oplossen. En hoe moeten vaders troosten als dat nodig is? Troost kun je op zoveel manieren bieden. Ik vind dit soort opmerkingen in het belang van '(lang)borstvoeding is beter' zo vreemd.
Dirksmama, je liegt.
Dirksmama: "de meeste adoptiemoeders kunnen ook gewoon borstvoeden"
Dit is woord voor woord gelogen. En het is gemeen om zoiets te schrijven. Een deel van de adoptieouders adopteert omdat het zwanger worden/zijn niet wil lukken. En dan lezen ze jouw tekst en moeten dan denken dat ze hier ook weer in falen.
Waarom schrijf je zoiets?
Laminaat
En on topic
Mw. van der Veen-Kolkena vermeldt in haar cv: Opleiding Lactatiekunde Hogeschool Utrecht en Christelijke Scholengemeenschap Assen. Verder zie ik geen kwalificaties. Ik vind dat geen aanbeveling om haar in te huren als vertaler, ook niet van een boek over babies. Inderdaad, vertalen is een (moeilijk) vak. Ook als het over een onderwerp gaat waarvan je meent dat je er verstand van hebt.
Verder lijkt mij dat minstens een aantal van de opmerkingen van de commissie die onder de column van Henk Boeke staan vermeld, hout snijden. Gebruik van dezelfde term voor verschillende dingen is altijd een probleem, ongeacht het onderwerp. Wat er wordt gezegd over de illustraties, kun je ook niet omheen.
Zelf zou ik een opiniërend werk over een bepaalde opvoedingsideologie nooit laten vertalen door iemand die a. geen vertaalopleiding heeft en b. haar inkomen haalt uit het promoten van borstvoeding en een "natuurlijke" benadering van babies.
Hoe babies worden behandeld en benaderd is voor het grootste deel een kwestie van cultuur. En bij cultuur is het niet zo makkelijk om te zeggen wat "het beste" is. Dat het neerleggen van babies in de uitademingslucht van moeders heilzaam zou zijn, is in ieder geval aantoonbaar onzin. De oorspronkelijke auteur van dit werk is dan ook antropoloog en geen medicus. Dat vind ik ook een probleem. Als ik medisch advies wil hebben over wat gezond is, ga ik bij voorkeur niet naar een antropoloog maar naar een ter zake kundige medicus.
Hier een adoptiemoeder
Onze zoon was 4 maanden toen hij kwam en had er al moeite mee om een fles van iemand anders te krijgen. Hij had de meeste tijd zichzelf in zijn bedje gevoed ( met speciaal schuimrubber flessensteuntje). Ik had er wel over gelezen maar dacht dat er wel andere belangrijke dingen in ons gezamenlijke nieuwe leven waren dan borstvoeding op gang zien te krijgen.
Galaxias
Ik dacht dat ik inmiddels wist wie er achter deze nieuwe nick school en vind het dus jammer dat je jouw beroepskennis in eerste instantie zo ongenuanceerd neerzet.
(als je dus bent, wie ik denk dat je bent :o) )
Wiebe nik
"En natuurlijk is het lichamelijke contact en het genot een belangrijk bestanddeel van de borstvoeding".
Hoezo "natuurlijk"? Met het woord natuurlijk beweer je dat dit voor iedere vrouw telt die bv geeft of heeft gegeven. Ik moet je teleurstellen, dat telt niet voor iedere vrouw.
"Huh?! Een knuffel is toch een vervanging van moeder/borst/lichamelijk contact met verzorger, niet andersom toch? Kinderen worden toch niet met een knuffel geboren?"
Ik bedoel met knuffel het lichamelijk contact, de aai over de bol, het troosten.Niet het stoffen knuffeltje uit een winkel. Ook daar had ik geen bv voor nodig, mijn kind werd evengoed getroost door zijn vader.
"Hoeveel melk dat kind binnen kreeg kon jij trouwens niet zien, oudere kinderen kunnen heel efficient drinken."
Geloof me, het had niets met efficiënt drinken te maken. Het was hangen tegen een blote borst en wat gesabbel. Geeft allemaal niets, maar met voeding had het weinig te maken.
Nou ik heb zwaar spijt van de borstvoeding!
Juist door al die verhalen over hoe geweldig borstvoeding was, ben ik veel te lang en veel te neurotisch doorgegaan mijn kind toch maar zelf te willen voeden. Afkolven, aanleggen, vingervoeden maandenlang, elke dag. Ik deed niets anders dan met de borstvoeding bezig zijn. De in allerijl opgeroepen borstvoedingskundige smeekte me op het laatst toch maar op de fles over te gaan. En dat had ik moeten doen, maar eigenwijs en opgestookt door alle verhalen van de borstvoedingsliga ging ik nog door. Dom dom dom. Nu heb ik er zwaar spijt van dat ik gewoon niet eerder aan de fles ben gegaan. Mijn kindje heeft geleden onder een te vermoeide, obsessieve moeder. Mijn schuld hoor, ik had anders moeten kiezen. Dus laat dit een les zijn voor anderen.
Als het lukt en (eventueel met wat extra moeite) goed gaat, vind ik het fantastisch. Maar spiegel het nu niet voor als altijd goed want dat is het niet. Niet altijd.
Ja, hij kreeg koemelk na het eerste jaar. Mag dat niet? Ik begrijp je posting niet zo goed, geloof ik. Zoon is nog steeds gek op melk en melkproducten, hij is nu 13.
Borstvoeding/hechting
Ik heb ook nooit gevoelens gehad over de perfecte hechting met mijn kind door het geven van borstvoeding. Ik zag het als voeding, perfect geregeld door de natuur en ik was gemotiveerd om dit te verstrekken.
Als ik zoon had gevoed met de fles was onze hechting echt niet minder sterk geweest.
Aan de volwassenen om mij heen kan ik niet merken of ze vroeger nu wel of geen borstvoeding hebben gehad. Of ze een betere hechting hebben met hun moeder. Ook bij vriendjes van mijn zoon heb ik geen idee of ze wel of geen bv hebben gehad. Het is niet echt een gespreksonderwerp als je kinderen wat groter zijn.
Eigenlijk vind ik het niet eens interessant. Borstvoeding of flesvoeding, als je kind maar lekker groeit. Ik ben ook geen moeder die vindt dat ze "een betere moeder" is omdat ze bv heeft gegeven.
Boeit me allemaal niet
Jammer voor de mensen die met tegenzin borst gaven of wat dan ook, maar wat moet ik daar mee? Pech voor jullie dan toch?
Bij ons werkte borst naar alle tevredenheid van alle partijen. Dorst werd gelest met pakjes, maar borst was na verloop van tijd ook niet meer voor de dorst.
En o gruwel o gruwel, we zijn langer dan 60 maanden doorgegaan.
Wat ben ik blij dat ik vroeger collega's had die me vertelden dat ze tot hun 8e of 9e borst gekregen (ja hoor niet in Nederland, maar in Oost Turkije) en dat ze daar alleen maar goede herinneringen aan hadden. Zodat ik gelukkig al wist dat noch mijn kinderen, noch ik freaks waren.
En dan nog een keer die reële omstandigheden
Ik vind de reële Nederlandse omstandigheden verre van ideaal. Moet je dan die verre ven ideale reële omstandigheden dan maar als norm nemen?
Waarom dan niet de reële omstandigheden van Zweden, of Somaliland of Kazachstan of de Northern Territories pakken of zo?
Galaxias
G, je nuance helpt geen bal, en je uitleg is niet erg slim. Bv draagt bij aan de hechting. Kan best, maar in mijn geval droeg het bij aan een ppd, omdat het niet ging (ook niet met ondersteuning van lactatiekundige), ik steeds uitgeputter raakte etc etc. En dan stel je dat het omgekeerde dus waar is, of kan zijn? Geen bv kan bijdragen aan slechte hechting. Als je bent wie ik denk dat je bent is dit je vak onwaardig. Toen mijn zoon 3 was zei hij al: als het regent zijn de ramen nat, maar als de ramen nat zijn hoeft het niet te regenen!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
" Hij at intussen brood, warm eten en dronk uit een beker dus als voedingsbron werd de borst langzamerhand overbodig."
Waarom zou je koemelk geven als je op maat gemaakte melk kunt geven.
Ik geloof dat als we borstvoeding, gemaakt voor een specifiek kind, in een mooi pakje zouden kunnen gieten, iedereen zou vinden dat je dat aan je kind moet geven, want "je wilt toch het beste voor je kind".
Over hechting ofzo heb ik geen mening. Ik vind borstvoeding handig en zou niet inzien waarom ik het zou moeten vervangen met iets wat een stuk minder goed is (gewone melk is best moeilijk te verteren voor veel kinderen). Als je problemen hebt, ok, maar als je geen problemen hebt, waarom zou je dan opeens na een jaar stoppen? Net als het zo makkelijk is?
Oh oh dirksmama
wat weten we het weer goed allemaal. Nou als het je allemaal niet boeit wat anderen ervaren en vinden, bemoei je dan ook niet met anderen.
Nooit eens
dames en ook heren,
we gaan het nooit eens worden.. echt niet.. dirksmamma zal nooit zeggen dat een fles melk best wel eens makkelijk kan zijn, en dat je een kind net zoveel liefde kan geven als je geen bv geeft. En anderen zullen nooit toegeven dat het gewoon heel jammer is dat het nooit is gelukt, om op een fijne manier lang borstvoeding hebben te kunnen geven.
desalniettemin vind ik het een heerlijke discussie, ga vooral door!!
Jawel hoor polly
Ik vind het stikjammer dat een goede borstvoeding niet is gelukt, daarom ben ik ook zo lang doorgegaan met het proberen. Maar ik vind het nog erger dat ik (mede door de heersende mening dat het ozo goed is) te lang met proberen door ben gegaan. Ik zou dus zeggen: ga vooral voor de borstvoeding maar weet wel dat stoppen soms verstandiger is dan doorgaan.
Volwaardig alternatief
Ik heb altijd begrepen dat bv eerste keus is, en kv een volwaardig alternatief als je geen bv kunt of wilt geven. Daarom vind ik het jammer dat vrouwen die geen bv geven zich altijd moeten verantwoorden, net alsof je je kind ik weet niet wat aandoet.
Bij mij ging de bv prima, mijn kinderen waren natuurtalenten in het drinken aan de borst. Zelf vond ik het ook wel best de eerste paar weken, maar daarna wilde ik toch wel heel graag mijn lichaam weer voor mezelf. Bovendien vond ik het kolven echt vreselijk naar, dus toen ik weer ging werken was dat voor mij geen optie.
Nu begrijp ik wat je bedoelt. Nee hoor, ik ben niet plotseling gestopt. We zaten samen nog op èèn bv per dag, en zoon had er zelf geen oren meer naar. Geen vraag meer naar de borst zullen we maar zeggen. Het was voor ons allebei na een jaar een afgesloten hoofdstuk.
Laminaat,
Dirksmama liegt niet: http://www.ouders.nl/lacta/bv0349a.htm
Ik wil alleen niet beweren dat het voor de mééste adoptiemoeders geldt, maar het schijnt dus wél mogelijk te zijn.
Dirksmama
Jammer voor de mensen die met tegenzin borst gaven of wat dan ook, maar wat moet ik daar mee? Pech voor jullie dan toch? ===
Je lijst met botte uitspraken groeit en groeit...
Laminaat en jade
Ik heb heel lang geleden alweer ooit op tv gezien dat je borstvoeding op gang kunt brengen zonder een kind gebaard te hebben, maar het was een heel proces. Dan moet je het wel héél héél graag willen. Ik vond het op zich een knap staaltje 'natuur bedonderen', wat uiteraard ook gevoelig is voor mislukken. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het heel bijzonder vond. Flessenvoeding is van zo'n hoogstaande kwaliteit, dat ik er bij een adoptiekind geen moment over zou nadenken om dat in te ruilen voor een moeizaam proces van je lichaam voor het lapje houden. Ik stel me zo voor dat je je energie ook wel in iets anders kunt steken.
Jade
Tussen dat het mogelijk is en tussen dat dus de meeste adoptie moeders de borst zouden kunnen geven zit een groot verschil.
In de meeste gevallen is het gewoon heel moeilijk zo niet onmogelijk. Het zal het makkelijkst zijn als je een pasgeborene adopteert maar daarmee ga je voorbij aan de realiteit dat de meeste adoptie kinderen minstens een paar maanden oud zijn (en vaak ook al een paar jaar). Kinderen die meestal tot dan in kindertehuizen hebben gezeten en dus geen idee zullen hebben wat ze met die borst moeten doen. Het is mooi als het lukt maar het is zeker niet iets wat zomaar achteloos even kan. Aan die realiteit gaat Dirksmama voorbij.