U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Merkwaardige zin in brief op ouders.nl (borstvoeding en samen slapen)
Op www.ouders.nl staat een stukje van Henk Boeke n.a.v. een mail die is rondgestuurd door de Stichting Wiegedood met daarin kritiek op de Nederlandse vertaling van het boek 'Slapen met je baby'. Even los van de hoofdpunten van dit stukje en deze brief, en van de inhoud van dit boek (discussieer daarover gerust in dit draadje hoor!) – ik kwam een bizarre zin tegen in de brief van de Stichting Wiegedood:
"De suggestie dat de borstvoeding tussen 15 en 40 maanden zou moeten duren, gaat voorbij aan de reële Nederlandse omstandigheden."
Dan vraag ik mij af: wat bedoelen ze met die "reële Nederlandse omstandigheden"?! Welke "reële omstandigheden" heb je nodig om een kind tussen 15 en 40 maanden borstvoeding te geven? Het is mijn ervaring dat je daar helamaal niets voor nodig hebt: geen verlof, geen kolfrecht, geen vrije tijd, geen begeleiding, geen geld, geen materiaal, geen speciale arbeidsomstandigheden, geen borstvoedingscafé's, geen goedkeuring – helemaal niets, want op die leeftijd gebeurt de borstvoeding alleen nog maar af en toe, voornamelijk 's avonds voor het slapen gaan of 's ochtends bij het wakker worden, of op wat voor momenten geschikt zijn voor moeder en kind. En je hebt inmiddels al veel ervaring. Het kan gewoon thuis, niemand hoeft het te merken of te zien, het kost geen extra tijd of geld, kolven is niet meer nodig, kind kan daarnaast gewoon eten, drinken en leven net als alle kinderen. Kind is niet afhankelijk van de borstvoeding en het vormt geen enkele belemmering voor het zelfstandig worden. Ik denk dat bij de meeste kinderen van die leeftijd die nog borstvoeding krijgen, de meeste mensen uit de omgeving dat niet weten. Waar gáát dat zinnetje over?!
Dit los van de discussie of langdurig borstvoeding veel of niet zo veel beschermt tegen borstkanker, of moeders wel of niet zo lang borstvoeding zouden moeten geven, etc., en los van de discussie of samen slapen wel of niet goed is en op welke leeftijd, etc..... Ik vind dit zo'n raar zinnetje dat het voor mij de rest van de, op het eerste gezicht heel redelijke, brief enigszins ondergraaft. Zo'n onlogische zin roept bij mij ook de vraag op: waar gaat dit nu eigenlijk over?
En waarom zouden deze experts (kinderartsen etc.) zich op deze manier impliciet willen richten tegen de aanbeveling van de Wereldgezondheidsraad om ten minste twee jaar borstvoeding te geven?
En wat heeft dat te maken met wel of niet samen met de baby slapen de eerste 6 maanden?!
-----------------------------------
Overigens: Kenniscentrum Borstvoeding is een ludieke actie begonnen en geeft 25 boeken 'Slapen met je baby' gratis aan deskundigen om er een recensie over te schrijven. Zie http://www.borstvoeding.com/ Ik heb zelf geen enkele band met Kenniscentrum Borstvoeding trouwens.
-----------------------------------
p.s.
Onbelangrijk voor deze discussie maar omdat het misschien toch ter sprake komt, mijn achtergrond:
Ik heb mijn kind ruim 50 maanden borstvoeding gegeven, waarvan de laatste tijd af en toe, eens in de paar dagen/weken. Ik was dat nooit zo van plan, maar het is vanzelf zo gelopen. Een belangrijke factor was o.a. dat ik te lui (teerhartig etc.) was om actief af te bouwen en daar ook niet de noodzaak toe zag. Het was nl. helemaal niet belastend. De eerste 6 maanden, ja die vond ik zwaar, maar toen kind ouder was dan een jaar vond ik de borstvoeding totaal geen belasting maar meer iets erbij. Ik ben geen thuisblijfmoeder maar ben na het bevallingsverlof meteen weer gaan werken, eerst parttime maar daarna met verschillende soorten werk naast elkaar min of meer fulltime of vier dagen per week, onregelmatig. Ik ben ook voor werk een paar keer een paar dagen op reis geweest, en vaak 's avonds weg. Kind ging 3 lange dagen per week naar kinderdagverblijf en nu 3 dagen naar naarschoolse opvang. Vader zorgt vanaf de beëindiging van mijn bevallingsverlof ongeveer 50 % voor kind, we verdelen de zorg dus eerlijk. We wonen en werken in Nederland. Dan vraag ik mij af: aan welke "reële Nederlandse omstandigheden" ben ik dan voorbijgegaan?!
En over samen in bed slapen: dat heb ik bij onze jonge baby nooit aangedurfd. Kind sliep wel bij ons op de kamer, in eigen bedje, we hebben precies de aanwijzingen van Stichting Wiegedood opgevolgd. Het leverde zware nachten op. Maar ik sta er wel achter dat we dat toen zo gedaan hebben. Wel heb ik spijt dat we niet een handiger bedje naast ons bed geregeld hebben, waar ik hem makkelijker in en uit had kunnen halen. Daar zou Stichting Wiegedood meer aandacht aan kunnen besteden. (En, niet onbelangrijk, die zware nachten hadden juist als risico dat ik met kind in bed ongepland in slaap viel, hij is zelfs een keer zo op die manier uit ons bed gevallen, omdat ik toen te moe was en hij aan de verkeerde kant bij me was gelegd.) Pas toen kind een stuk ouder en steviger was, hebben we hem als noodmaatregel in ons bed laten slapen, omdat we het niet meer opbrachten om steeds 's nachts op te staan. Hierdoor sliepen we allemaal veel beter en langer. Kind was toen ook oud genoeg om te laten merken dat hij dat het allerfijnste wilde en niet anders wilde. Ik zag toen wat een belangrijke behoefte dit voor hem was. Pas toen we het idee hadden dat hij er aan toe was, hebben we hem in één keer op zijn nieuwe eigen kamer laten slapen, op een volwassen formaat matras. Dat laatste bleek de sleutel te zijn: kind wilde gewoon niet in een klein peuter-/kinderbed slapen. Sindsdien slaapt hij probleemloos alleen.
Zoals gezegd dames
Het ligt op een geheel ander niveau, maar ik zie toch wat mechanismen die me bekend voorkomen. Ook hier speelt de spanning tussen wat de volwassene wil en wat goed is voor het kind. Ik zie geen reden om de 50 maanden dame te beschuldigen van seksueel misbruik (dat deed ik ook niet, gelieve zorgvuldig te lezen), maar ik ben er niet van overtuigd dat wat ze doet in het belang is van haar kind.
Ik vind het wel opvallend dat ik in deze discussie geheel alleen sta, de hele OO populatie staat als een 'man' achter jullie. Ik heb het niet zo op dat soort van consensus.
Die irritante iphone/ipad handtekening kan ook uit! Settings/OO/Handtekening
De vraag blijft staan
Wanneer beginnen jullie het abnormaal en schadelijk te vinden als er nog borstvoeding wordt gegeven? Bij 4,5,6,7,8,9,10 jaar? Iedereen heeft toch wel ergens een grens?
Alleen al het feit dat ik geen antwoord op die vraag krijg vind ik tekenend. Nee, borstvoeding is iets moois en alle relativering en begrenzing moet daar ver vandaan blijven. Typisch niet?
Die irritante iphone/ipad handtekening kan ook uit! Settings/OO/Handtekening
Hombre
Alleen mannen (en sexueel verstoorde vrouwen) bedenken de mogelijke link tussen lang voeden en sexuele gevoelens. Zo maak je van iets heel normaals en puurs iets smerigs. Waarom ben je er niet van overtuigd dat langer dan gemiddeld (in Nederland) borstvoeding geven niet in het belang van het kind is ? Wat voor schade zou je je kind aandoen door het lang borstvoeding te geven ? Ik denk er meer kinderen onder lijden als ze geen borstvoeding hebben gehad ! Sterker nog; ik weet het wel zeker. En dan gaat het niet alleen om de gezondheidsnadelen van kunstvoeding, maar ook om de emotionele aspecten !
G
( ik wens je overigens wel een Zalig Kerstfeest, want zalig zijn de armen van geest).
Hombre
Ik begrijp wel wat Hombre zegt en vind de rea's erg overtrokken, als je goed en serieus leest wat Hombre zegt zou je zo niet reageren.
De pro borstvoeding lobby doet mij soms ook de mond openvallen, en ik kan meegaan in zijn zorgen. Waarom reageren jullie altijd zo fel, waars. omdat jullie je eigen waarheden moeten overschreeuwen om ze geloofwaardig te maken? Laat een ander toch een kritisch geluid maken, waarom is dat zo bedreigend?
Ik ben een vrouw, heb zelf borstvoeding gegeven voor zover dat ging, en mijn broek zakt af van dingen als "Ik denk er meer kinderen onder lijden als ze geen borstvoeding hebben gehad ! Sterker nog; ik weet het wel zeker. En dan gaat het niet alleen om de gezondheidsnadelen van kunstvoeding, maar ook om de emotionele aspecten!"
.... wat een flauwekul.. brrrrr
Hombre: ik had al antwoord gegeven maar je leest niet goed
Hombre, ik had al antwoord gegeven maar je leest niet goed. De natuurlijke leeftijd waarop mensenkinderen stoppen met borstvoeding is ongeveer tussen de 2,5 en 7 jaar. Na 6-7 jaar schijnt het drinken uit de borst niet meer mogelijk te zijn omdat de kinderen dan het reflex verliezen.
Lees alsjeblieft dit eerst eens:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Borstvoeding
En als je het vreemd vindt of het er niet mee eens bent, lees dan eerst de literaar die onderaan het artikel genoemd staat, en reageer daarna weer hier.
Reële nederlandse omstandigheden
De "reeële Nederlandse omstandigheden" zijn volgens mij dat het in Nederland not-done is om zo lang borstvoeding te geven.
Ik persoonlijk vind overigens dat alleen hele domme mensen moeite hebben met langvoeden.
Slimme mensen geven of het kind borstvoeding zolang als het daar behoefte aan heeft of respecteren anderen in de keuzes die zij maken (lees hebben dus geen mening over wat "normaal" is qua langvoeden).
Hombre,
"De connectie met seksueel misbruik die ik eerder legde is misschien niet eens zover gezocht."
"Ik zie geen reden om de 50 maanden dame te beschuldigen van seksueel misbruik (dat deed ik ook niet, gelieve zorgvuldig te lezen)"
Bovenstaande zinnen vind ik mekaar tegenspreken. Je beschuldigt de 50 maanden dame niet, dat klopt (je geeft aan dat het bij-na riekt naar sexueel misbruik). Wanneer is het volgens jou dan abnormaal en creepy? Ik kom er namelijk niet helemaal uit: vind je borstvoeding uberhaupt helemaal niks of alleen tot een bepaalde leeftijd??
Hombre,
"Ik vind het wel opvallend dat ik in deze discussie geheel alleen sta, de hele OO populatie staat als een \'man\' achter jullie."
Eh nee, ik behoor niet tot de hele OO populatie, maar je (bijna) vergelijking met sexueel misbruik gaat mij veel te ver.
Het is toch niet abnormaal omdat JIJ het abnormaal vindt? Lang voeden is toch geen macht uitoefenen over je kind?
Ik had graag langer willen voeden (tot een jaar), maar helaas.......langer had voor mij trouwens niet gehoeven. Dat heeft alles te maken dat het voor MIJ dan niet meer natuurlijk had gevoeld. Beter kan ik het niet uitleggen:-)
Maar rosase, dit is voor mij de eerste keer...
Rosase: "De "reeële Nederlandse omstandigheden" zijn volgens mij dat het in Nederland not-done is om zo lang borstvoeding te geven."
Maar Rosase, vandaag op dit forum is voor mij werkelijk de eerste keer dat ik negatieve opmerkingen over het lang borstvoeden krijg. Ik loop er niet mee te koop en praat er natuurlijk lang niet met iedereen over, maar als men het vraagt geef ik eerlijk antwoord, en ik heb een paar vriendinnen en collega's waarmee ik wel over borstvoeding gesproken heb en ook voor mijn ouders was het geen geheim, ze vroegen er wel eens belangstellend naar. De meeste mensen vragen er natuurlijk niet naar en het interesseert het ook niets denk ik, die vinden dat je dat zelf moet weten, neem ik aan. Ook het consultatiebureau vroeg na 6 maanden niet meer of ik borstvoeding gaf. Huisarts vraagt het ook niet. Mijn partner heeft er trouwens ook geen enkel probleem mee en was positief nieuwsgierig naar hoe het ging en wat ik wilde. Dus werkelijk, ik heb in die vier jaar geen enkele negatieve reactie gekregen. Integendeel, met name het eerste jaar kreeg ik juist positieve reacties, ook/juist op het feit dat ik langer doorging dan zes maanden.
Tot vandaag hier op het forum. Maar dat is ook maar één persoon, die op mij wat vreemd overkomt trouwens.
"Ik denk er meer kinderen onder lijden als ze geen borstvoeding hebben gehad ! Sterker nog; ik weet het wel zeker. En dan gaat het niet alleen om de gezondheidsnadelen van kunstvoeding, maar ook om de emotionele aspecten !"
Jammer G, dit vind ik werkelijk een vreselijke opmerking,alsof mijn kinderen een emotioneel nadeel hebben ondervonden doordat ik geen bv heb gegeven.
Nooit commentaar
Ik geef nu meer dan twee jaar aan de jongste en daarvoor bijna twee jaar aan de oudste, maar ik heb er ook nog nooit commentaar op gehad (moeder en broer uitgezonderd). Ja, op internetfora lees ik wel eens wat in het algemeen gerichte onbenulligheden van mensen die helemaal niemand kennen die langer voedt. Hun enige contact ermee, als ze dat al hebben, is het zien van een onbekende op een terrasje of iets dergelijks. (En dan weet je natuurlijk álles van ze, jaja.)
Ik kan me ook totaal niet voorstellen dat iemand die ons kent zich geroepen voelt om me te melden dat mijn jongens nóg leuker hadden kunnen zijn als ze korter borstvoeding hadden gehad. Als je iemand kent zie namelijk dat het helemaal geen rare dingen oplevert.
Wat betreft de einddatum, daar heb ik geen oordeel over. Ik bén die andere mensen niet. Je moet je ook wel realiseren dat die andere mensen niet begínnen met borstvoeding te geven aan een kind van 4. Voor hen gaat het heel geleidelijk en al 4 jaar lang. Voor een buitenstaander is het echter een momentopname. Net zoals iemand mij een keer zag sporten met 9 maanden zwanger. Die vond dat knap. Niks knap, die buik was niet ineens omgebonden en ik paste me vanzelf aan aan de groei. Waarom zou het met 16 weken nog wel gaan en met 17 weken niet meer, enzovoort?
Hombre en fio
Hombre, wat is er precies zo afstotelijk aan het idee van lang voeden? Waaruit leid jij af dat het een vorm van manipulatie is om een kind lang aan de borst te hebben? Als je dan toch een vergelijking wilt maken met seks, dan vind ik een vergelijking met homoseks beter op zijn plaats. Het is doodnormaal en gebeurt achter gesloten deuren, niemand heeft er last van, de betrokkenen vinden het prettig en toch vinden sommige buitenstaanders dat er een raar smaakje aan zit. Wiens probleem is dat?
Fio, ik heb mijn dochter door omstandigheden maar heel kort bv kunnen geven en heb mijn zoon nu ruim negen maanden aan de borst, en hoe akelig het ook is voor mijn oudste, G. heeft wel een punt. Er zijn emotionele aspecten aan borstvoeding waarvan ik het bestaan niet kon vermoeden tot ik ze ervoer (ervaarde?). Ik vind het sindsdien dubbel jammer en verdrietig dat de bv bij mijn oudste niet gelukt is.
Natuurlijk houd ik van haar niet minder, dat is niet wat G. bedoelt (denk ik). Maar we hebben samen wel een prachtige ervaring gemist.
Groetjes
Massi
Massi
Natuurlijk bedoelt G niet dat je minder van je kind houdt als je geen bv geeft. Maar het scheppen van mooie ervaringen kan ook met kv. En ik neem zonder meer van je aan dat het geven van bv kan zorgen voor een mooie ervaring, maar stellen dat een kind ook emotioneel lijdt onder het niet krijgen van bv, is toch een heel ander uiterste, vindt je niet?
Hombre, je vraag
Je vraagt wat 'we' hier normaal vinden als leeftijdsgrens. Om te beginnen is die we er niet, ookal lijkt het nu een blok. Ten tweede is wat normaal is juist niet aan te wijzen. Zoals wiebe nik al schreef, heeft het kind zelf een grens, en die lijkt me per definitie normaal. Bv is een wisselwerking, geen opgelegde dwangvoeding. Ik ben te gehecht aan mijn borsten om te wagen ze een onwillige vierjarige in de mond te geven. Normaal is dus, bij benadering, wanneer het moeder-kind-team de meerwaarde niet meer ziet. Voor mij en zoon was dat anderhalf jaar, voor een ander kan dat vier of vijf jaar zijn.km
Dat jij je daar niets bij kunt voorstellen, kan ik me heel goed voorstellen, maar jouw voorstellingsvermogen is geen betrouwbare norm.
Ik snap het niet
Wat is er nou echt zo vreselijk erg als je kind geen borstvoeding heeft gehad. Ik heb mijn dochter ook maar heel kort borstvoeding gegeven en mijn zoon zelfs helemaal niet. Een weldoordachte beslissing en w.s. was ik als ik wel borstvoeding had gegeven veranderd in een zeer gestresste en overspannen moeder. Tja, dat leek me niet zo goed voor mijn kinderen.
Het enige argument om borstvoeding te geven was voor mij dat het gezonder was, dat woog voor mij niet meer op tegen de rest.
En verder vind ik dat ieder voor zich mag weten of en hoe lang ze borstvoeding geeft, maar ga elkaar niet afkatten als een ander het anders doet. Lang borstvoeding geven vergelijken met seksueel misbruik is natuurlijk onzin, maar andersom zeggen dat kinderen psychische of sociaal emotionele problemen hebben doordat ze geen borstvoeding hebben gekregen net zo goed.
Emotie
In feite zijn Galaxis en Hombre allebei een andere kant van dezelfde medaille. Galaxias en Hombre dichten allebei allerlei zware emotionele aspecten aan borstvoeding toe. In het geval van G positieve dingen en in het geval van H negatieve dingen. De een beweert dat je emotionele problemen kan krijgen als je geen borstvoeding gehad hebt en de ander beweert dat je die problemen juist wel kan krijgen als je te lang borstvoeding krijgt.
Zolang pro langvoedsters zich beroepen op de emotionele voordelen vind ik het logisch dat mensen die hier sceptisch over zijn of tegen emotionele nadelen gaan verzinnen.
Het blijft allemaal in de sfeer van de emotie en dat is waar het wat mij betreft misgaat.
Borstvoeding is voeding. Niet meer en niet minder. Het is de voeding die het meest is aangepast voor het voeden van een baby. Het is heel mooi dat het lichaam van zoogdieren in staat is om voeding te produceren die zo aangepast is aan het voeden van de jongen. Borstvoeding is dus zeker iets moois. Maar het is ook niet meer dan dat; het is gewoon voeding. Verder niks.
Naar mate de baby groter wordt heeft hij deze voeding steeds minder nodig en dus stop je er op een gegeven moment mee. Wanneer zal per persoon verschillen. Ik heb daar persoonlijk wel een idee over maar dat kan verder ieder voor zich bepalen.
Reële omstandigheden
Reële omstandigheden zijn natuurlijk een flutargument.
De reële omstandigheden in Haiti zijn dat je meestal de 40 niet haalt. Dus waarom zou je daar pensioenen uitbetalen?
De reële omstandigheden in Thailand momenteel zijn dat je er met natte voeten rondloopt.
De reële omstandigheden in Nederland zijn dat er meer dan wereldwijd gemiddeld vrouwen met borstkanker rondlopen.
Maar omdat reële omstandigheden reële omstandigheden zijn moet je er vooral niets aandoen, en vooral ook geen dingen doen die de reéle omstandigheden zouden kunnen beïnvloeden?
Wat borstvoeding betreft: wat mij betreft ligt na 2 jaar de grens bij het moment die het kind aangeeft. Mijn kinderen trokken zich in elk geval niets aan van 50 of 60 maanden of zo, die gingen gewoon door.
En ook nadat ze schoenen droegen mochten ze wat mij betreft in het openbaar drinken mocht dan nodig zijn. Wat boeien mij de reële omstandigheden nou? Ik kijk naar wat mijn gezin nodig heeft, niet wat de publieke opinie nodig vindt.
Wat de sexuele lading betreft: a dirt mind is a joy forever. Oftewel, jouw probleem, niet het mijne.
Hombre
Los van alles speelt hier mee dat jij een man bent en niet kunt weten hoe je een kind draagt baart en hoe bv voelt/werkt..
Ja, dat maakt uit :)
Gr vertigo (12 en 10 maanden bv gegeven)
app-sent
Galax.
net zo'n afschuwelijke opmerking en het maakt me niet uit hoe je het bedoelt.
Borstvoeding is idd gewoon voeding en over het "mooi" heb ik het nooit zo. Deed onwijs veel pijn die borstvoeding en na ontstekingen, kuren, borsten die liepen als kranen waardoor mn kinderen niet voldaan waren met zuigen was ik de hemel dankbaar voor de ándere voeding: poeder;wordt ook gewoon in je armen, tegen je aan gegeven.
Alsjeblieft...niks moois of missen van emotionele aspecten, mensen die dit soort dingen roepen lijken een schuldgevoel bij moeders op te willen roepen. En als je graag wilt maar het niet lukt, dan hakt dat er nog extra in. Ik vind dat een oh zo'n verkeerde manier.
Waarom maakt dat uit of hombre een man is?
vrouwen die een kind adopteren dan? Die mogen ook geen mening hebben?
Je kunt ook zonder ervaring ergens een mening over hebben. En ook mensen die de ervaring wél hebben (ik) kunnen een heel andere mening hebben (ik) over langvoeden of mensen die borstvoeden zo de hemel inprijzen.
Ik zei niets
Over mensen die wel ervaring hebben/ wat ik er zelf van vind. En ja, misschien geldt dat ook voor mensen die er uberhaupt geen ervaring mee hebben. Ik dus misschien ook niet want ik ben ook niet zo lang doorgegaan..
Maar beetje kort door de bocht was het wel. Niet mijn bedoeling om adoptiemoeders buiten spel te zetten oid..
app-sent
Melktanden
Dit is een ouderwets woord om aan te geven dat het om de tanden gaat die je hebt in de periode dat je moedermelk krijgt. Rond de tijd dat ze worden vervangen door je definitieve tanden, wordt borstvoeding overbodig. Zo heeft de natuur dat geregeld. De westerse wereld is er sinds de opkomst van poedermelk andere normen op na gaan houden. Prima, maar dat er mensen zijn die vinden dat je je kind sociale schade toebrengt als je lang borstvoeding geeft, vind ik bedenkelijk.
En ja, ook ik heb mijn dochter lang borstvoeding gegeven, iets van 40 maanden. Een van de redenen dat ik ermee ben opgehouden was trouwens de druk van de buitenwereld, ik begon me er een beetje te schamen. Heb het ook nooit opgedrongen, het was mijn dochter die zo graag wilde en ik vond het wel best. Lekker makkelijk ook, geen gedoe met hygiëne, poeder afmeten, flesjes verwarmen, thermosflessen warm water meesjouwen.
P, je snapt het niet.
Okee, na het eerste jaar gaat het flesjesgedoe niet meer op. Maar wie zegt dat de langvoedsters met een kleuter aan de borst in een parkje gaan zitten? Een enkele fanatiekeling misschien. Bij mij werd de regel: thuis de borst, buiten koeiemelk. En thuis dan alleen als er niet toevallig bezoek was ofzo. Het voordeel van borstvoeding is trouwens dat het bewezen is dat het gezonder is, denk aan betere weerstand, betere ontwikkeling van de hersenen. Niet dat niet-langgevoede kinderen significant ongezonder of dommer zijn, maar wat is ertegen een kind net dat extraatje mee te geven?
Openbaar
Ik heb tot 1 jaar openlijk overal(indien mogelijk) overal BV gegeven, daarna ben ik iets voorzichtiger daarmee geworden, vanwege de vooroordelen tegen lang voeden. met een maand of 25 wilde ze niet meer, ook goed. Ik heb van te vroen niet geplanned tot hoelang ik zou voeden, in het begin was ik blij met elke week, later met elke maand dat het lukte. Na een jaar had ik zoiets van zolang zij het wil en ik voeding heb is het goed............ Op een gegeven moment wilde ze niet meer, prima dus gestopt. Daarna heb ik het best weleens gemist.
Tgerfeet
Lucky you wiebe nik
Mijn reactie was een beetje gechargeerd, dat geef ik toe.
Maar toch is dat wel een beetje het idee dat ik krijg.
Geen openlijke afkeuring, maar ik ken eigenlijk ook niemand die het echt normaal en vanzelfsprekend vindt om lang te voeden. Dat is dus wat ik bedoelde met de reële Nederlandse omstandigheden.
En dat is denk ik toch ook wat jij ervaart. Was jouw huisarts er bij het voorschrijven van medicatie bijvoorbeeld nog bedacht op dat je nog bv zou kunnen geven? De mijne in ieder geval niet. Het zit namelijk zo niet in het Nederlandse systeem. Dat is tenminste wat ik ervaar.