U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Merkwaardige zin in brief op ouders.nl (borstvoeding en samen slapen)
Op www.ouders.nl staat een stukje van Henk Boeke n.a.v. een mail die is rondgestuurd door de Stichting Wiegedood met daarin kritiek op de Nederlandse vertaling van het boek 'Slapen met je baby'. Even los van de hoofdpunten van dit stukje en deze brief, en van de inhoud van dit boek (discussieer daarover gerust in dit draadje hoor!) – ik kwam een bizarre zin tegen in de brief van de Stichting Wiegedood:
"De suggestie dat de borstvoeding tussen 15 en 40 maanden zou moeten duren, gaat voorbij aan de reële Nederlandse omstandigheden."
Dan vraag ik mij af: wat bedoelen ze met die "reële Nederlandse omstandigheden"?! Welke "reële omstandigheden" heb je nodig om een kind tussen 15 en 40 maanden borstvoeding te geven? Het is mijn ervaring dat je daar helamaal niets voor nodig hebt: geen verlof, geen kolfrecht, geen vrije tijd, geen begeleiding, geen geld, geen materiaal, geen speciale arbeidsomstandigheden, geen borstvoedingscafé's, geen goedkeuring – helemaal niets, want op die leeftijd gebeurt de borstvoeding alleen nog maar af en toe, voornamelijk 's avonds voor het slapen gaan of 's ochtends bij het wakker worden, of op wat voor momenten geschikt zijn voor moeder en kind. En je hebt inmiddels al veel ervaring. Het kan gewoon thuis, niemand hoeft het te merken of te zien, het kost geen extra tijd of geld, kolven is niet meer nodig, kind kan daarnaast gewoon eten, drinken en leven net als alle kinderen. Kind is niet afhankelijk van de borstvoeding en het vormt geen enkele belemmering voor het zelfstandig worden. Ik denk dat bij de meeste kinderen van die leeftijd die nog borstvoeding krijgen, de meeste mensen uit de omgeving dat niet weten. Waar gáát dat zinnetje over?!
Dit los van de discussie of langdurig borstvoeding veel of niet zo veel beschermt tegen borstkanker, of moeders wel of niet zo lang borstvoeding zouden moeten geven, etc., en los van de discussie of samen slapen wel of niet goed is en op welke leeftijd, etc..... Ik vind dit zo'n raar zinnetje dat het voor mij de rest van de, op het eerste gezicht heel redelijke, brief enigszins ondergraaft. Zo'n onlogische zin roept bij mij ook de vraag op: waar gaat dit nu eigenlijk over?
En waarom zouden deze experts (kinderartsen etc.) zich op deze manier impliciet willen richten tegen de aanbeveling van de Wereldgezondheidsraad om ten minste twee jaar borstvoeding te geven?
En wat heeft dat te maken met wel of niet samen met de baby slapen de eerste 6 maanden?!
-----------------------------------
Overigens: Kenniscentrum Borstvoeding is een ludieke actie begonnen en geeft 25 boeken 'Slapen met je baby' gratis aan deskundigen om er een recensie over te schrijven. Zie http://www.borstvoeding.com/ Ik heb zelf geen enkele band met Kenniscentrum Borstvoeding trouwens.
-----------------------------------
p.s.
Onbelangrijk voor deze discussie maar omdat het misschien toch ter sprake komt, mijn achtergrond:
Ik heb mijn kind ruim 50 maanden borstvoeding gegeven, waarvan de laatste tijd af en toe, eens in de paar dagen/weken. Ik was dat nooit zo van plan, maar het is vanzelf zo gelopen. Een belangrijke factor was o.a. dat ik te lui (teerhartig etc.) was om actief af te bouwen en daar ook niet de noodzaak toe zag. Het was nl. helemaal niet belastend. De eerste 6 maanden, ja die vond ik zwaar, maar toen kind ouder was dan een jaar vond ik de borstvoeding totaal geen belasting maar meer iets erbij. Ik ben geen thuisblijfmoeder maar ben na het bevallingsverlof meteen weer gaan werken, eerst parttime maar daarna met verschillende soorten werk naast elkaar min of meer fulltime of vier dagen per week, onregelmatig. Ik ben ook voor werk een paar keer een paar dagen op reis geweest, en vaak 's avonds weg. Kind ging 3 lange dagen per week naar kinderdagverblijf en nu 3 dagen naar naarschoolse opvang. Vader zorgt vanaf de beëindiging van mijn bevallingsverlof ongeveer 50 % voor kind, we verdelen de zorg dus eerlijk. We wonen en werken in Nederland. Dan vraag ik mij af: aan welke "reële Nederlandse omstandigheden" ben ik dan voorbijgegaan?!
En over samen in bed slapen: dat heb ik bij onze jonge baby nooit aangedurfd. Kind sliep wel bij ons op de kamer, in eigen bedje, we hebben precies de aanwijzingen van Stichting Wiegedood opgevolgd. Het leverde zware nachten op. Maar ik sta er wel achter dat we dat toen zo gedaan hebben. Wel heb ik spijt dat we niet een handiger bedje naast ons bed geregeld hebben, waar ik hem makkelijker in en uit had kunnen halen. Daar zou Stichting Wiegedood meer aandacht aan kunnen besteden. (En, niet onbelangrijk, die zware nachten hadden juist als risico dat ik met kind in bed ongepland in slaap viel, hij is zelfs een keer zo op die manier uit ons bed gevallen, omdat ik toen te moe was en hij aan de verkeerde kant bij me was gelegd.) Pas toen kind een stuk ouder en steviger was, hebben we hem als noodmaatregel in ons bed laten slapen, omdat we het niet meer opbrachten om steeds 's nachts op te staan. Hierdoor sliepen we allemaal veel beter en langer. Kind was toen ook oud genoeg om te laten merken dat hij dat het allerfijnste wilde en niet anders wilde. Ik zag toen wat een belangrijke behoefte dit voor hem was. Pas toen we het idee hadden dat hij er aan toe was, hebben we hem in één keer op zijn nieuwe eigen kamer laten slapen, op een volwassen formaat matras. Dat laatste bleek de sleutel te zijn: kind wilde gewoon niet in een klein peuter-/kinderbed slapen. Sindsdien slaapt hij probleemloos alleen.
Bewust flessenvoeding
ik geloof dat ik een van de weinige moeders in dit draadje ben die bewust voor flessenvoeding gekozen heeft? Ik heb trouwens nooit het gevoel gehad tegenover mijn omgeving dat ik me moest verantwoorden maar dat zal misschien ook aan die beslissing gelegen hebben die ik al lang voor baby geboren was, gemaakt was.
Uitspraken die Dirksmama doet over hechting ed daar kan ik niets mee, dat heb ik nooit zo ervaren.
Keuzes om lang te voeden moet natuurlijk ieder voor zichzelf maken (ik kan me er écht niets bij voorstellen dat je met een kind ouder dan een paar jaar nog aan de borst gaat zitten) maar dat kinderen zich dat nog zouden kunnen herinneren en daar fijne gedachten bij zouden hebben, dat geloof ik niet. Ik geloof ook niet dat mijn kinderen nog weten dat ze als baby een fles hebben gehad.
Ik denk dat babies zich sowieso hechten aan hun ouders, op dat punt ben ik het dus niet eens met Galaxias.
De keerzijde van borstvoeding is dan ook, is die grote glimlach die ze heeft als ze me ziet, omdat ze mij ziet of omdat ze haar voeding ziet aankomen. Je zou er een minderwaardigheidscomplex van krijgen ;-)
Ben Vic niet, maar het lukt niet altijd om een kind en de fles en de borst te geven. Het is mij bij een kind gelukt om toen ik ging werken zelf nog een paar maanden de ochtend- en avondvoeding te geven (baby sliep al door met 6 weken). Bij de jongste is het niet gelukt, die vertikte het om nog die laatste twee voedingen via de borst tot zich te nemen, een flesje ging blijkbaar makkelijker.
Ik bedoel inderdaad dat het hechten bij borstgevoede kinderen (en hun moeder) meer kans op slagen heeft. Dit komt o.a door de hormonen die vrij komen als je je kindje voed. Het hormoon oxytocine word getriggerd als je voed (huid op huidcontact).
Je zult de hechting vanuit de baby niet bevorderen of versterken door afgekolfde melk te geven. Wellicht wel jouw eigen hechting aan je kindje. Je doet immers daadwerkelijk iets voor hem. Veel kolvende moeders (vooral in ziekenhuissituatie's) hebben vaak het idee dat het kolven op dat moment het enige is wat zij voor hun kindje kunnen doen, en dat kan bijdragen aan het goede gevoel dat je erover hebt en voor je kindje voelt. Ook het feit dat je met je eigen melk meer bijdraagt aan de gezondheid van je kindje kan je een goed gevoel geven.
G
Ik denk ook dat kinderen zich sowieso hechten aan hun ouders, en ik heb ook nergens gezegd dat dit niet zal gebeuren als je kunstvoeding geeft ipv borstvoeding. Ik heb gezegd dat borstvoeding geven de hechting tussen moeder en kind beter zal laten verlopen en dat er wat dat betreft dus minder problemen zullen ontstaan (in vergelijking met de problemen die Hombre verwacht bij kinderen die lang borstvoeding krijgen).
G
Voeden aan de borst bij adoptiekinderen
Dit is zeker een mogelijkheid, maar het vereist heel veel inspanning en energie, en dan is het nog maar de vraag of het kindje aan de borst wil of kan drinken. Maar ik ken ook ervaringsverhalen waarbij het gelukt is om een geadopteerde baby succesvol aan de borst te krijgen. Dat dit een positieve bijdrage aan de hechting levert lijkt me overduidelijk.
G
Lesbisch stel dat allebei wilde voeden
Mijn collega heeft al een keer een lesbisch stel begeleidt waarvan de niet zwangere vrouw heel graag haar melkproductie wilde opwekken zodat zij de baby ook aan de borst kon nemen. Voor deze moeder speelde vooral het stuk hechting een grote rol in haar wens om haar borstvoeding op gang te krijgen. Jammer genoeg is het haar ondanks grote inspanning (kolven,medicijnen etc) niet gelukt om een acceptabele melkproductie op gang te krijgen.....
G
Niet kunnen herinneren of je borst of kunstvoeding hebt gehad
Ik heb al een paar keer zien opduiken dat je je later toch niet meer kunt herinneren of je borstvoeding of kunstvoeding hebt gehad en dat dit dus niks uit zou moeten maken voor de hechting. Het is natuurlijk waanzin om zo'n bewering te doen. Dat zou betekenen dat vroege ervaringen niet bijdragen aan je geestelijke en emotionele ontwikkeling op latere leeftijd. Er zijn zelfs aanwijzingen dat kinderen in de baarmoeder al ervaringen opdoen die hun geestelijke en emotionele ontwikkeling vormen. En juist in je eerste levensjaar is alles wat je meemaakt van onuitwisbare invloed op hoe je als volwassenen zult worden. Kijk maar naar kindjes die affectief verwaarloosd zijn tijdens hun eerste levensmaanden in een kindertehuis of bij een verwaarlozende ouder. Die hebben later in hun leven te maken met de problemen hiervan.
G
Je stelt dat de hechting beter zal verlopen, daarmee suggereer je toch dat het minder goed verloopt bij flesvoeding. Huid op huid contact kan ook zonder borstvoeding, is mijn ervaring.
Hm...
Sommige dingen veranderen nooit. Zoals de kruistocht van de moedermelkstrijdsters ;-)
Niks mis mee, hoor, want moedermelk is het gezondst, maar de oogkleppen die die strijdsters hebben zijn behoorlijk ongezond. Lees hierboven de verhalen maar van de moeders die het echt niet voor elkaar kregen, al deden ze nog zo hun best (ik hoor hier helaas ook bij, ondanks zeer deskundige pro-moedermelkbegeleiding).
Ik sta verbaasd te kijken naar de mogelijkheden van borstvoeding door bijvoorbeeld adoptiefmoeders. Ik geloof best dat dat kan, maar hoe...? En dan lees ik deze zin:
"Jammer genoeg is het haar ondanks grote inspanning (kolven,medicijnen etc) niet gelukt om een acceptabele melkproductie op gang te krijgen....."
MEDICIJNEN, zeg je...?
Borstvoeding en medicijnen... Toen ik in '95 moeder werd wist ik al dat dat geen prettige combi kan zijn. Wat voor medicijnen heb je nodig om borstvoeding te stimuleren? Hormonen?
Mijn eerste, niet bepaald genuanceerde reactie is: wat ziek, om zelfs met medicijnen die borstvoeding tevoorschijn te willen drammen!
Mijn tweede, wat genuanceerdere reactie: wat fijn dat er voor dat soort gevallen kunstmelk bestaat...!
En dat allemaal vanwege die hechting... Ik krijg er bijna de slappe lach van, als het niet zo in- en intriest zou zijn. Dus al die falende borstvoedmoeders zouden een slechtere hechting hebben met hun baby?
Moedermelk is de allereerste keus, maar wat ben ik dankbaar dat er een alternatief is voor moeders die snel droogstaan, babies die weigeren te happen, lesbische partners en adoptiemoeders! En die hechting komt echt wel in orde!
Dat was de bedoeling maar de voeding liep teveel terug. Ik heb toen nog wel uitgezocht hoe ik het zou kunnen verbeteren maar dat was een kwestie van meer aanleggen, en dat was niet mogelijk. 's nachts kregen de kinderen sowieso geen voeding meer, dus het ging alleen om de voedingen van 7 en 19 uur. Beetje weinig om dan je productie op peil te houden, denk ik.
Pleur toch op
Ik zeg hier helemaal niets over hechting.
Wij doen thuis gewoon zoals wij het doen. De 'reële omstandigheden' kunnen me de reet roesten. Zoals het bij ons gaat bevalt ons prima, kan het iedereen aanbevelen, maar als je er geen zin in hebt, ook prima, niet mijn pakkie-an.
Maar kom niet aan met onzin als 'incest', 'sex' of 'leugens'. De gemiddelde Nederlandse vrouw die ik in het wild tegenkom is te bedonderd om er veel energie in te steken. En ja, er zijn ook vrouwen die veel moeite en verdriet hebben. Gek genoeg kom ik die alleen op fora tegen en nooit in real life. Allemaal best hoor. Vrij land enzo. Maar ga dan niet tekeer tegen een niet bestaande bv-mafia.
Nou nou dirksmama
Jij bent de enige die tekeer gaat hier.
Wat is er loos? Heb je je gourmetvlees aan laten branden gisteren?
Ja dat was o.a. ik galax.
Mijn dochters weten niets meer van vroegere fijne ervaringen. Borstvoeding is in mijn ogen voeding. Een wonder hoe het lichaam in voeding voor een zuigeling kan voorzien, daar doe ik niks aan af.
Het overdrevene waarin je dingen stelt, het gemak waarmee je stellingen omdraait: als het zo is is het omgekeerd dus zo, het gemak waarin je dan andere meningen als waanzin bestempeld, dát klopt niet.
Borstvoeding is slechts een ervaring, als je dat graag wilt geven is het prima dat het kan. Als je ervan geniet (ik met mijn ervaringen dus niet) is het ook allemaal prima. Maar dat lyrische gedoe, daar ben ik het niet mee eens. Je zei zalig zijn de armen van geest, dat houdt in dat die de hemel bereiken dus daar is niks mee.
Wel leiden er meerdere wegen naar rome, naar voeding, naar hechting, naar warmte, naar intimiteit. Gelukkig maar.
Waar borstvoeding niet lukt zijn er gelukkig vervangers, anders sterven er babies. Ik zou daarom kunstvoeding nooit als nadelig bestempelen. Het was onze redding.
Die verwaarloosde kindjes gun ik een ouderpaar, liefde, warmte, kleding en een gevuld buikje. Niet perse borstvoeding.
De opmerkingen van je wilt toch het beste voor je kind vind ik apart. Iedereen doet dingen naar eer, geweten en beste kunnen. Ik zeg toch ook niet dat elk kind maar vwo moet doen omdat ik mn kind het beste gun, dat pa en ma maar veel moeten werken zodat ze hun kind het beste kunnen geven? Als iets niet kan dan kan het niet, als je het niet wilt omdat je andere dingen belangrijker vindt dan doe je het zoals jij denkt dat kan en moet, dat geldt voor ouder en kind.
Er zijn mannen zat die hun kinderen alleen opvoeden, pas een documentaire gezien, die doen het beter dan ik hoor.
Foei dirksmama
dat is geen net taalgebruik. Je grijpt het vinden van een stuk hout aan om eens flink rond te meppen. Jammer.
Dat het bij jou is gelukt en goed bevallen wil niet zeggen dat dat overal zo is.
Nou dirksmama
Je schrijft: " En ja, er zijn ook vrouwen die veel moeite en verdriet hebben. Gek genoeg kom ik die alleen op fora tegen en nooit in real life." Kom eens langs bij mij thuis als je durft. Nodigen we de lactatiekundige ook uit, ja?
Er zijn ook mensen die vinden dat ze heel verantwoord bezig zijn maar waarbij effecten van dat verantwoorde gedrag ruimschoots worden overschaduwd door de rigide en onaangename houding waarmee ze dat doen. En dat is dan ook weer ongezellig voor de kinderen en niet altijd gunstig voor hun ontwikkeling.
Belle
Niet zo hoog van de toren blazen over iets waar je geen verstand van hebt. Heel veel medicijnen kunnen gewoon gebruikt worden als je borstvoeding geeft. Moedermelk met een fractie medicatie is nog altijd te verkiezen boven geen moedermelk/borstvoeding. Er zijn verschillende mogelijkheden voor een vrouw om haar melkproductie op gang te brengen. Het kan door de doodgewone (wereldwijd geaccepteerde) anticonceptiepil te slikken en het kan ook door een regulier medicijn tegen maagklachten en misselijkheid te slikken (dat ook wereldwijd door zeer veel mensen gebruikt wordt). Dit medicijn (Domperidon) heeft als neveneffect dat de melkproductie gestimuleerd wordt.
Je reactie is inderdaad bijzonder ongenuanceerd. Die vrouwen willen helemaal niks drammen. Ze willen proberen om een intense wens uit te laten komen. Wat jij en ik daarvan vinden is totaal niet belangrijk. Over falende borstvoedingsmoeders wil ik het al helemaal niet hebben, want ik weet hoeveel verdriet deze moeders hebben als het niet lukt om hun kindje succesvol aan de borst te krijgen. Dan is falen het laatste woord dat ik daarbij noem (of zelfs maar zou denken). Als je door omstandigheden niet kunt of mag voeden of niet genoeg moedermelk kunt produceren (ondanks deskundige begeleiding)is de tweede optie overigens donormelk. Kunstvoeding staat pas op een volgende plekje in de rij.
G
Borstvoeding/huid op huidcontact en effecten
Op zoek naar een onderzoek kwam ik harde cijfers tegen over het aantal vrouwen in Petersburg dat na de bevalling hun kindje (en het ziekenhuis) verliet en de relatie tot huid op huidcontact en borstvoeding. Lees en huiver:
Terug naar boven
Een onderzoek naar het BFHI en het in de steek laten van pasgeboren baby
In Rusland en eerder in de voormalige Sovjet Unie is het in de steek laten van baby's (infant abandonment) een ernstig probleem, hoewel dat gewoonlijk wordt ontkend. Dat was een paar eeuwen geleden wel anders. Ten tijde van Catharina de Grote in de 18e eeuw werden juist grote beloningen uitgeloofd aan vrouwen die vondelingen opnamen en verzorgden. Gevonden kinderen van lijfeigenen kregen de vrijheid en mochten naar school, met het gevolg dat de weeshuizen de stroom vondelingen niet meer aankonden. Nog steeds vormt dit in de steek laten van kinderen een serieus sociaal en economisch probleem in Rusland, dat groter wordt met de afname van de welvaart.
Internationale studies geven aan dat verlaten kinderen een groter risico lopen op ontwikkelingsachterstanden en psychologische stoornissen en vaker slachtoffer worden van kindermishandeling. Toch is het moeilijk onderzoek te vinden dat kijkt naar maatregelen om deze infant abandonment te voorkomen.In het onderzoek1 dat we hier bespreken is nagegaan hoe het verloop van deze infant abandonment is geweest gedurende de periode 1987-1998 in een groot ziekenhuis in Sint Petersburg, kraamkliniek 11. Vanaf 1992 heeft men daar de gangbare nationaal gereguleerde begeleiding van kraamvrouwen drastisch gewijzigd, omdat men ging werken met het UNICEF Baby Friendly Hospital Initiative. In de tabel ziet u de voornaamste verschillen.
Voor BFHI
'87-'92
Na BFHI
'93-'98
1e contact moeder/kind
na 8 uur
meteen
duur 1e contact
30 min
24 uur rooming in
1e voeding
alleen flesvoeding
meestal borstvoeding
% tijd dat baby bij moeder is
13 %
100 %
rooming in
nooit
altijd
aantal vrouwen per verloskamer
6-8
1
aantal vrouwen per kamer
6-8
1-2
duur verblijf gemiddeld
8,8 dagen
7,1 dagen
bezoek van vader & familie
nee
ja
verlaten per 10.000 geboortes
50,3
27,8
De mate van infant abandonment is dus aanzienlijk lager geworden in deze periode. Meteen in 1992 ging dit getal van gemiddeld 50,3 naar 33 per 10.000 en in de jaren '97 en '98 waren het nog 17 kinderen per 10.000 geboorten. Dit is overigens helemaal tegen de 'trend' in: in een andere grote kraamkliniek, nummer 16, zijn in dezelfde periode van 1992-1995 juist 32 % meer kinderen achtergelaten door hun moeders. Deze tragische tendens wordt verklaard door ernstige economische malaise in het land. De slechte economische omstandigheden hebben overigens ook geleid tot aanzienlijk lagere geboortecijfers. In kraamkliniek 11 werden in '87 ruim 3200 baby's geboren en in '98 nog maar 1815.
In 1991 heeft een andere onderzoeker in Thailand vergelijkbare resultaten gesignaleerd. Daar nam infant abandonment af van 33 tot 1 per 10.000, nadat de scheiding na de geboorte was teruggebracht van gemiddeld 6,3 tot 1,6 uur en alle baby's 24 uur bij hun moeder bleven.
Zweedse onderzoekers2 hebben als verklaring gewezen op de hogere oxytocinegehaltes als moeders meteen na de bevalling hun baby aanleggen en daarna zeer frequent voeden. En oxytocine leidt onder meer tot euforie, een hogere pijndrempel en een groeiend gevoel van warmte en liefde voor het kind, dat de moeder als het hare gaat accepteren.
In het Russische onderzoek wordt ervoor gepleit breed gebruik te maken van dit natuurlijke mechanisme om te voorkomen dat baby's verlaten worden, een methode die bovendien niet veel kost. Iets anders dat nader onderzoek behoeft is de vraag of deze interventies ook het risico van kindermishandeling in de eerste levensjaren kunnen verminderen.
1. Effect of the Baby-Friendly Initiative on Infant Abandonment in a Russian Hospital. Natalya M. Lvoff et al. Arch Pediatr Adolesc Med; vol 154: 474-477, 2000
2. Elevation of oxytocin level in early post partum women. E.Nissen et al. Acta Obstet Gynecol Scand; 74: 530-533, 1995
Jade
Jade,
ik weet best dat het heel soms lukt voor een adoptiemoeder om borstvoeding te geven. Maar dat rechtvaardigt Dirkmama's tekst "de meeste adoptiemoeders kunnen ook gewoon borstvoeden" in het geheel niet. Vooral de woorden "de meeste" en "gewoon" stuiten me tegen de borst.
Ik ken bijvoorbeeld iemand bij wie meerdere zwangerschappen in diverse stadia waren misgegaan en van wie het lijf al meerdere keren geheel in voorbereiding was op borstvoeding. Zij adopteerde een kind direct bij de geboorte en zelfs haar is het ondanks vele inspanningen en medicijnen niet gelukt om borstvoeding op gang te krijgen. Dat gaf hernieuwd verdriet en ik was oprecht boos dat er mensen waren die haar op het idiote idee hadden gebracht om deze heilloze onderneming te beginnen.
Alle andere adoptiekinderen die ik ken waren gewoon te oud om het mee te proberen.
Dus nee, het is "de meeste" adoptieouders niet gegeven om "gewoon" de borst te geven.
Overigens ben ik een voorstander, maar niet een voorvechter van borstvoeding. Mensen moeten dat soort dingen gewoon zelf weten en mits de voorlichting in orde is, lijkt het me dat we ons dan verder niet moeten bemoeien met hun keuze.
Laminaat
Dirksmama
Tja, ik kan er niets aan doen dat je niet bij mij in de buurt woont. Bij de eerste twee kinderen heb ik het geprobeerd, melk genoeg, kinderen geen zuigreflex (agv keizersnede), borstvoedingscursus en lactatiekundige en uit laten hongeren past niet in mijn hechtingsproces.
Drie maanden gekolfd maar qua hechting heeft dit natuurlijk geen voordeel. Bij het derde kind 8 dagen gekolft om borstvoeding op te wekken, lactatiekundige erbij en allerlei hulpmiddelen, geheel kapotte tepels, geen druppel melk.
Drie gezonde en goed gehechte kinderen. Ik geloof een heleboel, maar niet dat hechting alleen afhangt van borstvoeding.
Galaxias
Ik vind he tprima dat jij een warm pleidooi houdt voor borstvoeding. Maar wat je nu aanhaalt is natuurlijk een lachertje. Wil je nu echt de situatie in NL vergelijken met Rusland, Thailand. Bovendien zijn er achterliggende factoren die een veel belangrijker rol spelen. En is het in de steek laten van een baby' nu werkelijk zo'n groot probleem in NL? En hoe los je dit probleem dan op met brostvoeding; onder dwang moeders die blijkbaar niet veel op hebben met hun pasgeboren baby dat ze het willen afstaan, dwingen tot borstvoeding?
En ben ik de enige die echt helemaal niets kan voorstellen bij 'donorborstvoeding'? Brrrrr! Dat klinkt behoorlijk middeleeuws!
On topic bis
Blijft staan het begin van deze draad. Dat is het stuk van Henk Boeke op de site en de beoordeling van het vertaalde boek. Dat gaat over "samen slapen met je baby" en niet speciaal over borstvoeding.
Er gaat aardig wat geld om in "natuurlijk omgaan met je baby"land. Een consult bij deze lactatiekundige/zelfbenoemde vertaalster kost ongeveer 45 euro per uur als je naar de praktijk komt. Telefonisch komt het op 10 euro voor een kwartier. De verkoop van haar boek doet ze ook via de website van de praktijk.
Ik heb destijds uitstekend advies gehad van de kraamverzorgster. Daardoor kwam de borstvoeding in ieder geval op gang. Later bellen met zo'n "lactatiekundige" leverde daarentegen niets op, behalve een welles-nietes discussie over of het nu ik wel of niet onvoldoende voeding produceerde. Zo'n "lactatiekundige" is niet bereid om haar eigen visie ter discussie te stellen. En dat is altijd levensgevaarlijk. Ik vond het voordeel van de reguliere kraamverzorgster dat die veel meer aansloot bij mijn specifieke situatie, zonder last te hebben van allerlei ideologische hangups. Ze was bij mij thuis, zag wat er wel en niet goed ging en was oplossingsgericht, in plaats van te wuiven met het vingertje over wat wel en niet "natuurlijk" en "goed voor je baby" is. Zo hoort het in mijn ogen met hulpverlening aan ouders en kinderen te gaan. De macht aan ouders en de hulpverlener als iemand die een dienst levert!! Niet iemand die ouders wel eens even zal vertellen waar een baby moet slapen, waarom je per se borstvoeding moet geven enz. enz. En nogmaals, voor mijn gezondheid wil ik advies van een professional. En mijn vertalingen wil ik gedaan hebben door een vertaalster. Dat zijn niet voor niets vakken waar je voor moet leren.
Wat ik intrigerend vind, is dat de opleiding tot lactatiekundige bedoeld is voor gezondheidszorgprofessionals. En dat is deze mevrouw niet, ze meldt alleen een middelbare school en het hebben van een aantal kinderen als verdere vooropleiding. Ik ben wel nieuwsgierig naar hoeveel deskundigheid men nu krijgt voor 10 euro per kwartier.
Uurtarieven
Een kraamverzorgster rekent ook een uurtarief van om en nabij de 40 euro per uur. Ook daar ben je qua deskundigheid afhankelijk van de ervaring en het gezonde verstand van de verzorgster. De opleiding die ze moeten volgen (MBO3 ofzo) is slechts een minimale basis.
Galaxias
Sinds wanneer staat flesvoeding geven huid op huid contact in de weg? Mijn baby's sliepen hun eerste jaar op mijn borst. Daarbij, in Rusland heerst een ijzeren ziekenhuisregime, dat kun je niet vergelijken met dit land.
Maar vic geld verdienen aan wat
Neem ik direct van je aan. Maar kraamzorg wordt voor een groot deel vergoed vanuit het basispakket. Consult bij een lactatiekundige wordt door veel verzekeringen niet vergoed, of anders via een aanvullend pakket. Dat betekent dat deze "hulp" die zichzelf zo op de borst (lollig woord in dit verband) klopt over "natuurlijk", "het beste voor babies" enzovoort, zichzelf opdringt, maar alleen beschikbaar is voor degenen die dat kunnen betalen. Vind ik altijd zo onsympathiek. Wees dan eerlijk: "Beste ouders, ik vind borstvoeding het beste en u moet uw baby bij u in bed laten slapen en met het uitventen van deze slogans verdien ik mijn inkomen. Morrelen aan deze meningen stel ik dus niet op prijs". Zoiets. Wel zo duidelijk.
Dat is namelijk het verschil met die kraamverzorgster/verzorger. Die verdient haar of zijn geld met hulp aan huis rond de bevalling. Niet met een ideologie. Is er een nieuw of gewijzigd inzicht, dan druppelt dat hopelijk toch ook via die MBO3 opleiding door.