Discussie thuisbevalling

State of mind?

Nou 'ammehoela' ( omdat ik het zo'n leiuk woord vind) Veilig voelen een state of mind ? Weet je dat als een dier bevalt en er dreigt gevaar dat de weeen stoppen. Zo is het ook bij mensen. Telkens wisselende mensen om je bed, andere geluiden, geuren, dreiging van ingrijpen en tot overmaat van ramp de hartslag van je kind via het CTG.. Dan kan je je toch niet veilig voelen ?
Ik denkt dat de meeste vrouwen die nu bij de 'onder vuur liggende VK's' bevallen, vrouwen zijn die specifiek voor die VK kiezen. Die vrouwen geven aan dat ze perse thuis willen bevallen en hebban daar veel voor over. Goede mensen in de geboortezorg zien wat een barende nodig heeft.
Zoals een aantal van jullie het niet vinden kunnen dat een vrouw met 'risico's' thuis wil blijven. Zo vind ik raar dat een gezonde vrouw haar vertrouwde huis uit gaat om in een ziekenhuis te bevallen

Nederland

Scoort al jaren belabberd op perinatale sterfte. Het is ook jarenlang taboe geweest dat te koppelen aan de thuisbevalling. Gelukkig veranderen die inzichten nu iets.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Marjanne

Ik vind dat je uit moet gaan van het belang van je kind. Mijn belang is volkomen ondergeschikt, boeit me niet,echt niet. En ja, ik kon heel goed bevallen in het zh, ondanks alles wat jij noemt. Ik voelde me daar veilig. Daar werken namelijk ook mensen die zien wat ik, maar vooral wat mijn kind nodig heeft. Ik begrijp heel goed dat deze vrouwen specifiek kozen voor deze vk. Maar deze vk moet ook weten wanneer ingrijpen nodig is, alle goede voornemens ten spijt. Of dat nou tijdens de bevalling is, of in de periode daarvoor.

Dubbel

Wat ik zo raar vind is, nu het erop lijkt dat de deskundigen steeds meer anti-thuisbevallen zijn, dat thuis bevallen nog steeds de norm lijkt als je als zwangere bij de vk komt. Sterker nog, je moet een forse eigen bijdrage betalen als je zonder medische indicatie poliklinisch wilt bevallen. Dat klopt toch niet? Daarbij denk ik dat er nog wel wat te verbeteren valt aan de begeleiding bij thuis bevallen. Ik heb al vaak gehoord dat bevallende vrouwen urenlang alleen werden gelaten en dan maar moesten zien hoe ze hun weeën opvingen. Vervolgens komt zo'n vk even buurten, constateert slechts 4 cm ontsluiting, en wég is ze weer. Terwijl je helemaal niet kunt voorspellen hoe snel de bevalling daarna vordert, en ook niet weet of zich complicaties gaan voordoen.
Vrouwen die per se een tweeling thuis willen krijgen, of een stuitbevalling thuis willen doen, zijn niet helemaal realistisch bezig. Daar zitten risico's aan waar je een vk niet mee zou moeten willen opzadelen. Zelfs bij 'normale' zwangerschappen blijkt dat ruim de helft van de zwangeren die bij een eerste bevalling thuis beginnen, alsnog naar het ziekenhuis moeten. Waarom dan niet regels opstellen voor thuisbevallingen? Niet bij een eerste kind, en alleen als er eerder een makkelijke bevalling is geweest.

Column

Deze column uit het VK geeft goed weer hoe ik erover denk.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/6263/Aleid-Truijens/article/detail/3478484/2013/07/19/Elke-bevalling-mag-in-bad-op-een-kruk-met-kaarsjes-Maar-je-kind-in-levensgevaar-brengen-dat-mag-niet.dhtml

Regels...dat is lastig denk ik. Een eerdere makkelijke bevalling, om maar wat te noemen, is helemaal geen garantie voor een volgende....maar ik snap je punt wel. Er zijn ook richtlijnen, toch?

Zeker fio

Mijn vroegere buurvrouw had 5 kinderen thuis gekregen en nr. 6 werd een spoedkeizersnede. Maar bij een eerste weet je helemaal niets. Bij een volgende bevalling weet je in ieder geval dat een vlotte bevalling mogelijk is, als dat al eens is gebeurd. Ik had bij mijn eerste een dramabevalling, godzijdank al op medische indicatie in het ziekenhuis. Toch begon de vk bij de eerste afspraak voor nr. 2 gelijk over een thuisbevalling, en wimpelde mijn angsten na mijn eerste ervaring af met 'oh, maar dat zegt niets over deze bevalling'. Uiteindelijk ging er heel iets anders mis tijdens de bevalling, maar ook toen was ik blij met mijn medische indicatie.

Fiorucci

Elke moeder wil een gezond kind, ze is niet gek! ?.
In het geval van roken en ongezond eten door een zwangere zou er dus ook ingegrepen moeten worden? Nee er wordt voorlichting gegeven. Net als een advies om in het zkh te gaan bevallen. Of de barende dat advies opvolgt, is haar eigen keuze. Moet je haar dan aan haar lot overlaten? Haar tegen haar wil uit huis halen? Een sectio onder dwang ( want in zo'n crisissituatie kan je niet meer baren)
Ik stoor mij aan zwangere 'makke schapen' die met de verwachting dat de gyn het kind er wel uit haalt terwijl zijzelf een ruggenprik heeft , zich alleen maar bezig houdt met de kleur van de babykamer en de mooie echo-plaatjes. Geef mij maar de vrouwen die nu strijden voor een vrije keuze.
Zij weten iig waar ze het over hebben
Zo heb ik mij ongewild toch in deze discussie gestort. Was niet de bedoeling.Dit was de laatste posting

Marjanne

Wat een sympathieke strijd die je noemt. En wie is er gesneuveld? Juist ja, een klein onschuldig baby'tje. Volkomen terecht dat de verantwoordelijk verloskundige haar werk niet meer mag doen. En kom me niet aan met het argument dat het baby'tje in het ziekenhuis grotere risico's liep o.i.d. Als dat het geval was geweest, had de tuchtrechter niet zo hard geoordeeld.

Marjanne

Ik had al eerder een reactie getikt maar die verdween ineens. Nog maar een keer.
"Ik stoor mij aan zwangere \'makke schapen\' die met de verwachting dat de gyn het kind er wel uit haalt terwijl zijzelf een ruggenprik heeft , zich alleen maar bezig houdt met de kleur van de babykamer en de mooie echo-plaatjes. Geef mij maar de vrouwen die nu strijden voor een vrije keuze."
Dit is, niet zo aardig gezegd, gel*l. Die vrouwen die jij als makke schapen omschrijft bestaan niet of zijn op een hand te tellen. Ik ken ze in ieder geval niet en heb ook nog nooit van iemand gelezen dat ze zo tegen haar bevalling aan keek.

Ik ben heel liberaal verder dus van mij mag je best thuis bevallen (hoewel ik het zeer onrechtvaardig vind dat de keuze niet 100% vrij is door de hogere eigen bijdrage) ook als het minder veilig is. Je kan mensen nu eenmaal tegen veel dingen beschermen maar niet tegen hun eigen domheid. Wie thuis wil bevallen van een tweeling die ook nog in een stuit liggen is gewoon heel dom bezig. Ja, dan gaat het kind misschien dood of je gaat zelf dood of allebei. Domheid is echter niet strafbaar verder maar je zou toch iets meer realiteitszin verwachten.

Vele malen erger vind ik deze vroedvrouwen die hier in mee zijn gegaan. Van hun mag je veel meer verwachten dan van de moeders. Deze vrouwen zijn hun vak duidelijk niet waardig. Echt schandalig.

Zin en onzin

Vrouwen die in het ziekenhuis bevallen worden afgedaan als 'makke schapen' en vrouwen die thuis bevallen als vrouwen 'die heel erg bewust met geboorte bezig zijn'. Sorry hoor, maar met mensen die zulke uitspraken doet kan ik geen eens een discussie aan gaan.....Wat een arrogantie en stupiditeit.
Zo, dat was mijn genuanceerde bijdrage :-)
Groet,
Jujube

Soms is het fijn

Om een draadje te laten rusten en pas later alles te lezen. Wat wordt er weer een hoop bijgehaald. Een gedwongen opname is meteen een schakel in het tot standkomen van een maatschappij waarin we niks meer te vertellen hebben... vermoeiend! Als het je hier dan zo slecht bevalt, ga dan eens serieus op zoek naar een land waar het állemaal beter geregeld is. Je hoeft er niet heen uiteraard, maar zoek zo'n land eens.
Ik denk dat Nederland nog steeds een van de weinige landen is waar thuisbevallen überhaupt (vind ik een mooi woord) nog mogelijk is. En ik vind ook dat we dat niet zomaar overboord moeten kieperen. Ik vind het goed dat wij die keuze hier hebben.
Veilig voelen bij een bevalling is volgens mij wel een belangrijk punt, maar bij dat veilig voelen speelt natuurlijk ook mee op welk punt je je (pas) veilig durft te voelen. Als je een ziekenhuisbevalling bij voorbaat als bedreigend en vrije keuze ontnemend ziet, ga je zo'n bevalling natuurlijk met een zekere vijandigheid in en dan verkrampt je lichaam en blokkeert het vrijkomen van de stoffen die nodig zijn om de bevalling op gang te brengen en te houden. Als je vertrouwen hebt in een goede afloop en de mensen die je daarbij begeleiden, dan kun je net zo ontspannen in het ziekenhuis bevallen als thuis.
Voorbeeld van dat veilig voelen: Bij de bevalling van mijn jongste dochter, had ik 's morgens al lichte weeën, maar niet erg genoeg om mijn man thuis te houden van zijn werk. Toen hij op zijn werk was, stopten alle weeënactiviteiten en toen hij weer thuiskwam startten ze weer op. Ik vond dat best bijzonder. Die hele bevalling was heel plezierig trouwens.
Ik denk dat het onterecht is om het ziekenhuis als zo'n onheilsplek te zien voor een bevalling. Natuurlijk kunnen er dingen misgaan, maar dat kan thuis ook.
Ik ben twee keer in het ziekenhuis bevallen en ik kan niet anders zeggen dan dat de begeleiding prima was. Natuurlijk ontbreekt in het ziekenhuis de persoonlijke 'touch' die je thuis nu eenmaal wel hebt, maar men doet zijn best om het zo aangenaam mogelijk te maken. Ik heb ook een thuisbevalling meegemaakt (de laatste) en als ik mag kiezen, kies ik daar wel voor. Als dat veilig is voor het kind. Als een vroedvrouw tijdens een thuisbevalling oordeelt dat het niet langer verantwoord is om het thuis te doen, dan luister je daarnaar. Want wat gebeurt er als zo'n vroedvrouw doet wat je zegt en het kind gaat dood? Dan is het haar schuld en kan ze nog een aanklacht aan haar broek krijgen ook.

O ja, jujube

die opmerking viel bij mij ook verkeerd. Ik hoop dat Marjanne het in onervaren onschuld heeft gezegd.

Marjanne

Mijn eerste kind is in het ziekenhuis ter wereld gekomen, nadat hij eerder in mijn buik was overleden. Omdat mij dit is overkomen, had ik bij de tweede een medische indicatie voor een ziekenhuisbevalling, omdat mijn zwangerschap sowieso onder toezicht stond van een gyneacoloog. Omdat die bevalling en de zwangerschap voorspoedig waren verlopen, mocht ik bij de laatste thuis bevallen. Reken maar dat ik mij heel erg bewust met de zwangerschap en geboorte van alledrie bezig heb gehouden.
Hoe dúrf je te insinueren dat vrouwen die in het ziekenhuis bevallen minder bewust met het proces bezig zijn?! Laat alsjeblieft merken dat je je opmerking vanuit gebrek aan levenservaring in je reactie hebt geplempt. Dat zou het nog verklaren.

Ik denk dat je bij voorbaat al fout zit als je denkt te weten hoe je (eerste en vaak ook volgende) bevalling moet gaan verlopen. Je maakt het jezelf alleen maar moeilijk door er een voorstelling van te maken en helemaal door vast te houden aan thuisbevallen en daar andere dingen bij te willen (kaarsjes, muziek, bad, douche en weet ik veel).

Dit gaat ALTIJD tegenvallen en daar heb je op dat moment de kracht niet voor om je daar druk om te maken maar dat ga je wel doen. Fout!

Ik heb geen seconde nagedacht over wat ik zou willen en waar en met wie en hoe en wat en dat scheelde enorm. Ik wist dat het een ziekenhuisbevalling zou moeten worden maar als ik bij nummer 2 (dus ook ziekenhuis, nog een extra indicatie ook omdat eerste met ks kwam) iets langzamer alles geregeld had was dat al niet gelukt.

Natuurlijk is het vervelend dat als je aankomt in het zkh voor je eerste bevalling en je net ontdekt hebt dat een beetje wiegen met je armen op een vensterbank prettig is dat je dan op bed moet aan het ctg maar ja.... ik heb mij er geen voorstelling van gemaakt en dan ga je daar gewoon mee om.

Eerste lag in stuit, vlak voor dat ze overgingen op het aanbieden van een ks bij stuitbevallingen. Alles ging prima, tot na een half uur persen. Als ik thuis zou zijn bevallen weet ik niet of kind het overleefd had. Ik weet nog steeds niet waarom ze een ks onder totale verdoving deden (toch niet stiekem een beetje haast???) en waarom mijn kind er met een zeer slechte apgar uit kwam (foutje in de notering???) maar ik ben blij dat niemand een risico nam, inclusief ik.

Marjanne

Even voor de duidelijkheid: een van de moeders uit dit verhaal is ook aan haar lot overgelaten: thuis. En de rest van je opmerkingen laat ik voor wat ze zijn....

Wat een onzin!

Ik vind het prima dat de keuze blijft bestaan, thuis als het veilig en verantwoord is EN de keuze van de moeder (voor zo ver het van te voren in te schatten is) en ziekenhuis. Maar het moet wel een keuze zijn. Mijn dochter is 21
jaar geleden thuis geboren, vooral omdat we toen geldgebrek hadden en de verzekering minder vergoede van een ziekenhuisbevalling dan een thuis bevalling? Ik meen dat het verschil iets van 300 gulden was. Te veel geld voor ons toen. Hoezo keuze? Mijn zoon is God zij dank in het ziekenhuis geboren, zijn hartslag is plotseling gedaald en hij moest er ERG snel uit. Was ik thuis geweest had het zeker nog min. 20 minuten geduurd voordat ik in het ziekenhuis was geweest? In het ziekenhuis had ik binnen 3 minuten een gynaecoloog aan mijn bed en 2 minuten later werd hij (vacuümpomp) geboren. En ja ik weet dat er niet altijd een gynaecoloog voorhanden is, wat juist pleit voor grote gespecialiseerde geboortecentra waar ze er altijd zijn. Als er moeders zijn die risico's willen nemen met hun gezindheid en veel erger die van hun ongeboren kinderen prima. Eigen schuld, dikke bult als er iets mis gaat.
En het beeld van Marjanne is zo caricaturaal dat het weer grappig wordt.
Sini
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Kennis thuisbevalling noodzakelijk

Persoonlijk heb ik mijn eerste (ziekenhuis) bevalling niet als posititief gezien. Met als belangrijkste minpunt voor mij dat de arts(assistent) die mijn bevalling moest begleidien al minstens 36 uur in touw was. Dat gaf mij niet het vertrouwen dat hij nog helemaal fit was. En toen ik persweeen kreeg keek er iemand op de monitor en riep 'dat kan niet'. En daar had ik het mee te doen. Mijn partner is op een gegeven moment naar de gang gelopen en heeft geroepend dat als ze er bij wilden zijn ze _nu_ moesten komen want dat ik nu ging persen. 10 minuten later was het kind er. Een prima gezond kind volgens de dokter. En toen gingen de protocollen in werking. Ik mocht niet naar huis want daar kreeg ik geen kraamzorg (alsof er na een thuisbevalling iemand bij je blijft slapen). De volgende dag moest het kind verplicht door de kinderarts onderzocht worden (het had een super apgar score). Maar ja, dat was 'protocol'. Wat ik er van vond deed niet ter zake.

En dat is een van mijn bezwaren tegen ziekenhuis bevallingen. De medische zorg die je daar krijgt is imo helemaal nog niet zo geweldig geregeld. De dokter is niet standaard aanwezig, de assistenten maken belachelijke werkuren. Als moeder word je ' patient' en heb je weinig meer te vertellen. En door de protocollen wordt er onnodige zorg gegeven die de kosten van de gezondheidszorg opvoert. Ik heb liever iemand die fris en fruitig aan mijn bed staat. En die mij serieus neemt.

Mijn 2e en 3e (thuis)bevalling heb ik als veel positiever ervaren. Een verloskundige die komt als ik bel (ook al heb ik pas sinds een half uur weeen), die bereikbaar is als ik ('s nachts) vragen heb en die samen met mij de beslissingen rond mijn kind neemt.

Bovendien: ik heb bij geen van mijn bevallingen de keuze gehad waar ik beviel. Nr 1 was verplicht ziekenhuis, nr 2 en 3 waren verplicht thuis. Ik ben erg blij dat de kennis mbt thuisbevallen in NL aanwezig is. Anders had ik 2 bevallingen alleen of zonder deskundige hulp moeten doen. Ook niet geheel risico vrij.

Hanne

Hoe weet je dat jouw verloskundige fris en fruitig aan je bed staat? Verder: dat de verloskundige binnen een half uur langs komt is ook geen wet van meden en perzen en als ze al komen zijn ze vaak ook na 5 min weer weg.

Eigen beleving

Rond de bevalling is vrijwel niets een wet van meden en perzen. Ik heb uit mijn ervaring geschreven. En in mijn ervaring kwam de verloskundige als ik het nodig had zonder te neuzelen of ik volgens de richtlijnen wel al lang genoeg weeen had.

Bij mijn verloskundige heb ik geinformeerd, hoe doen jullie dat als er 2 vrouwen tegelijkertijd moeten bevallen of als continu in touw bent. Daar hadden ze achterwacht voor. Dus zekerheid nee, maar wel het vertrouwen dat ze daar goed mee om gingen. In het ziekenhuis had ik geen vertrouwen meer in de fruitigheid van de arts die naast mijn bed stond. Dat voelt heel onprettig.

De persoonlijke ervaring maakt deze discussie ook zo gevaarlijk. Want natuurlijk heb je ook heel meelevende, en fruitige artsen in het ziekenhuis en natuurlijk heb je ook hele duffe en niet meedenkende verloskundigen. En misschien maakt het vaak geen donder uit omdat een 'gewone' bevalling eigenlijk altijd goed gaat, onafhankelijk van wie er naast het bed staat. Het gaat om de 'bijzondere/risicovolle' bevallingen en helaas kunnen we niet altijd inschatten welke dat zijn.

Langdurige bevallingen

Hoe doen verloskundigen het met langdurige bevallingen? Bij mijn eerste heb ik drie ziekenhuisdiensten meegemaakt, wordt je bij een verloskundige ook doorgegeven aan de volgende of maakt ze het dan af?

Afmaken

het hangt er vanaf wat de prognose van bevallen is maar meestal maken ze het af en bellen optijd hun vervanger dat die de volgende bevalling moet op gaan vangen. Of ze hevelen je in het begin al over naar de volgende.

Jujube

Dat is niet zoals ik het geschreven heb. Ik zie echt voor een groep vrouwen de zin/noodzaak van een 2e-lijns bevalling.
Nu begrijp ik wat sommigen op het OOL forum zo stoort, je wordt vreselijk afgemaakt door mensen die een mening van een ander op zichzelf betrekken.
Wat betreft mijn 'geen kennis van zaken', kan ik zeggen dat ik met 30 jr werkervaring thuis en in het zkh weet waarover ik praat, dat het MIJN ervaring is en dat ik ieders mening wil horen. Ik hoop dat AnneJ nog voorzichtig iets durft te zeggen want ik ga gelukkig op vakantie (zonder internet)