BJZ

je geeft wel informatie

Je vraagt wat BJZ wil weten je bent zelf bereid om informatie te geven op op te vragen. Maar eerst wil je alle reeds verzamelde informatie zien.

Je kind is nu een dossier

Het hangt er vanaf hoe ernstig bjz de situatie opneemt (met hun beperkte inschattingsvermogen) of je beter mee kunt werken of niet. In het ergste geval mogen ze een spoed uithuisplaatsing aanvragen en dan onderzoeken ze je kinderen op een eigen locatie. Meestal raken de kinderen dan zo van slag dat je ze niet meer terug krijgt. De meeste advocaten adviseren daarom om maar mee te werken om de doodeenvoudige reden dat bjz de wet toch aan hun laars lapt. En als je tegen ze in gaat dan hebben ze nou eenmaal de macht om met je kinderen te doen wat ze willen.

Hoe je het wendt of keert, er wordt nu een dossier opgebouwd over je gezin, en alles wat ook maar enigszins negatief uit leggen is wordt daarin nadrukkelijk uitvergroot. Het kan zijn dat ze nog niet genoeg bewijsmateriaal kunnen verzamelen om in te grijpen. Dan laten ze het dossier liggen tot er een volgende melding komt zodat ze alles weer uit de kast kunnen halen.

Je moet er rekening mee houden dat je erg op je hoede moet zijn wanneer je eenmaal onder de plak zit van bjz. Als mensen er achter komen dat er problemen spelen in je gezin dan zijn ze eerder geneigd om jullie extra in de gaten te houden. Elk wissewasje kunnen ze doorspelen aan bjz en het amk spoort de school en je huisarts ook aan om dit te doen. Je zult verbaast staan hoeveel verraders er zijn die jullie over van alles en nog wat zwart kunnen maken, maar echt helpen ho maar. Mocht je toch hulp nodig hebben, zorg dan dat je een netwerk om je heen hebt van mensen die je goed kunt vertrouwen, maar boven alles uit geldt: hou je sores binnenskamers en uit dit nooit naar bjz, de politie, ggz, huisartsenpost, ziekenhuis of elke ander (overheids)instantie dat aan dossiervorming doet.

Wat het nog extra moeilijk maakt is dat bjz ontzettende druk gaat uitoefenen op je gezin. Onderschat dit niet. Je zult meer stress hebben, de kinderen gaan dit voelen en er ontstaan meer spanningen. Dit kan leiden tot meer ruzies, slechtere schoolprestaties, eventueel baanverlies voor jezelf of je partner. Bjz zal heel veel aandacht en energie van jullie opeisen. Ook zul je het financieel minder breed gaan krijgen. Het is daarom belangrijk dat jullie binnen je gezin veel begrip tonen voor elkaars emoties en geef elkaar de ruimte om hier mee om te gaan. Kijk uit dat je niet in een vicieuze cirkel beland. Meestal ontstaan de problemen pas, of worden de problemen verergerd, als bjz met je kinderen gaat bemoeien. Ingrijpen doet bjz bijna altijd op grond van de problemen die ze zelf hebben veroorzaakt.

De snelste manier om van die ratten af te komen is door de schijn op te houden en net te doen of je met ze meewerkt. Ze zijn makkelijk te manipuleren als je hun spel doorhebt. Maar daar moet je wel tegen kunnen, want je verliest daarmee je gevoel voor eigenwaarde. Sommige denken 'het zal wel', en doen datgene wat bjz van ze vraagt, om daarna weer op de oude voet verder te gaan. Die hebben het minste last van bjz maar houden daarmee wel het werk van bjz in stand. Alleen degenen die nadenken krijgen het zwaarst te verduren met bjz.

Mocht het echt uit de hand lopen dan kun je altijd nog naar het buitenland vertrekken. Maar schrijf je uit bij je gemeente voordat er een ots is uitgesproken anders gaan ze een klopjacht uitoefenen op je kinderen.

In ieder geval veel sterkte toegewenst. Bjz is de meest walgelijke instantie wat er bestaat. Voor jou als ouder zijn je kinderen belangrijk en je hebt er een band mee. Voor bjz is het alleen maar een zakelijke aangelegenheid en het doet hun er niet toe waar jouw kinderen gestationeerd zijn. Maar goed, het redden van kinderen die wel mishandeld worden is heilig voor bjz, en dus moeten wij onze kinderen hier maar voor opofferen.

Kalm blijven

Het is inderdaad zaak om kalm te blijven, zakelijk en vriendelijk, oprecht mee te werken aan hun vragen en zorgen, maar tegelijkertijd zeer goed alert blijven op wat er gebeurt.
Bewaar alle papieren, briefjes en emails goed in een map, zodat je alles terug kunt vinden.
Houd een dagboek bij, zodat je weet wat je wanneer gevraagd hebt en wat er wel of niet gebeurd is.
Als je zelf zekerder wilt zijn van je positie kun je je vraag voorleggen aan het college bescherming persoonsgegevens. Zij gaan zeer serieus met je vraag om. Je kunt ze bellen of mailen. Op de website staat al veel informatie, maar dat is even zoeken en soms worden er termen gebruikt die moeilijk te vertalen zijn naar jouw situatie. Je vraag is eenvoudig: BJZ wil dat je een verklaring ondertekent, waarmee je toestemming geeft aan BJZ om informatie op te vragen bij de huisarts en het consultatiebureau. Aangezien het om medische informatie gaat wil jij die toestemming niet geven. BJZ dreigt met het inschakelen van de raad voor kinderbescherming. Wat zijn nu je rechten? Kan en mag weigeren afgestraft worden met een onderzoek door de Raad? Heeft de raad voor de kinderbescherming wel inzage in jouw medische gegevens, zonder jouw toestemming?

Als je zle fniet wilt mailen kan een van ons dat doen en het antwoord doorgeven.

Schrijf ondertussen rustig een brief, waarin je je eigen punten herhaalt:

Geacht BJZ,

U bent blijkbaar op zoek naar bepaalde informatie over ons gezin. Het is ons niet duidelijk welke informatie u zoekt en op wie die informatie betrekking zou moeten hebben.
Wij willen u graag de informatie verstrekken die nodig is voor u om in te schatten of er in ons gezin mogelijk een hulpvraag ligt. Daarom willen we graag:
- inzage in ons dossier, zodat wij weten over welke informatie u reeds beschikt en mogelijke fouten in het dossier hersteld kunnen worden;
- een gesprek met u, waarin u de vragen stelt en wij waar mogelijk antwoord geven. Vervolgens kunnen we bespreken of er nog aanvullende informatie nodig is en hoe die informatie verkregen kan worden.
- U mag uw vragen ook schriftelijk aan ons doen toekomen.

Met vriendelijke groet, (naam)

Meer niet. Ga nergens op in, herhaal dit, tot je hier antwoord op hebt. Leg het naast de telefoon, zodat je het bij de hand hebt als iemand opbelt. Houd voor ogen wat hun doel is, namelijk een inschatting kunnen maken van een mogelijke hulpvraag. Als BJZ zou vermoeden dat de kinderen niet veilig zouden zijn, dan hadden ze al lang de raad in kunnen schakelen. Dat kan namelijk zonder jouw toestemming. BJZ is er om de hulpvraag te inventariseren, dat is hun taak en daarvoor zouden zij met jullie in gesprek moeten gaan.
Laat alle boosheid verder voor wat het is. Ga nu niet in op één probleem (geen inzage in het dossier), maar neem dat mee in je uiteindelijke doel: samen bespreken of er hulp nodig is. De inzage zelf is niet het doel, wel dat je weet wat zij weten en eventueel kunt corrigeren als er fouten in staan. Als je een probleem wilt oplossen is het allerbelangrijkste dat je het erover eens bent wat het probleem is, en daarvoor moet je allebei over dezeflde informatie beschikken. Het kán zijn dat er verschillende inschattingen zijn: jullie denken dat de kinderen geen last hebben van de ruzie, maar BJZ denkt dat de kinderen er wel last van hebben. Bespreek dan samen hoe je dat verschil van inzicht kunt oplossen. Dat betekent ook, dat je niet op je eigen punt moet blijven staan: het is niet voldoende om te zeggen: maar ik zeg dat er niets aan de hand is. Je zult ook moeten nadenken over de vraag hoe BJZ jouw mening kan delen, wat hebben ze daarvoor nodig, wat kan hen overtuigen? En je kunt met hen bespreken of hulp waar het gezin niet op zit te wachten wel effectieve hulp kan zijn. Als de kinderen echt gevaar lopen, dan zal dat soms moeten. Maar in andere situaties mag je de vraag stellen naar het doel van de interventie en het effect van de in te zetten middelen. De raad inschakelen, terwijl er geen signalen zijn dat de kinderen gevaar lopen is, dat is een zwaar middel inzetten, terwijl het de vraag is of je daarmee het doel bereikt.

Een mogelijkheid is nog, dat je BJZ uitnodigt voor een gesprek (formeel, met datum etc.) bij jou thuis en dat je vraagt of een van de mensen hier daarbij aanwezig kan zijn, zodat die als gespreksleider kan optreden. Een externe is minder emotioneel betrokken en kan beter overzicht houden. DAt helpt soms.

Let wel, je moet wel goed kijken naar je situatie en eerlijk zijn tegenover jezelf. Stel je voor: de ruzie waar de politie bij kwam gebeurde terwijl jullie allebei of een van jullie teveel gedronken had. Dat drinken is geen incident, maar gebeurt elke dag en er zijn al vaker problemen geweest door alcohol. Allemaal opgelost, maar alles bij elkaar ontstaat er dan wel een problematisch beeld. Zoiets zul je vooraf eerlijk onder ogen moeten zien voor jezelf, om te weten of en waar je echt hulp nodig hebt. Dit is maar een voorbeeld, er kunnen ook andere factoren zijn. De vraag of je wel of geen hulp nodig hebt zul je eerlijk moeten bekijken. Een ruzie die zo er guit de hand loopt dat je de politie belt is geen kleine ruzie, dus je moet daarnaar zelf eerlijk kijken: wat zijn de oorzaken, hoe groot is de kans op herhaling etc. etc.

Tsjor

vertrouwenspersoon

Ik ken een dame die vertrouwenspersoon is bij Jeugdzorg in het noorden van het land. Ik ervaar deze dame als absoluut betrouwbaar en integer. Zij is een 'relatieve buitenstaander' wat betekent dat ze níet ingrijpt in het proces maar de client wel helpt om op de meest zinvolle (dat is vaak de minst schadelijke!) manier te reageren. Als ik in de problemen zou komen met deze lieden zou ik zeker contact zoeken met haar. Ik weet natuurlijk niet of de andere vertrouwenspersonen er dezelfde hoge standaarden qua functioneren op na houden maar ik geloof dat ik de gok wel zou wagen.

Groet,
Jo Hanna

professionele

Er zijn ook vertrouwenspersonen bij zorgbelang Gelderland, het AKJ etc. en er zijn 'ervaringsdeskundigen' die als vertrouwenspersoon of maatje kunnen helpen, bijvoorbeeld via oudernetwerk jeugdzorg Gelderland (ook andere provincies). Maar je kunt ook gewoon een bekende meenemen. Het belangrijkste is dat iemand zich neutraal kan opstellen, goed een gesprek kan leiden, alert is op eventuele manipulaties van wie dan ook, en liefst iemand die een beetje weet van wet- en regelgeving.

Tsjor

waarschuwing

Het is ook een waarschuwing aan andere ouders. Soms moet je hulp vragen. Doe dat ook als het niet anders kan. Maar doe dat bij voorkeur via de huisarts bij een vrijgevestigd iemand. En mijdt instanties als BJZ, het CJG, de opvoedpoli (meldPLICHT zijn ze voor, kunnen ze je bij onvoldoende resultaat of ze zijn ontevreden over jou inzet zo'n AMKroute bezorgen), en natuurlijk de sociale wijkteams. Mijden als de pest. Ze willen zooooo graag helpen maar kunnen jou en je gezin ook in een handomdraai in de sores storten. En natuurlijk zijn ze dan zelf van mening dat ze het geweldig goed doen allemaal maar ze vergeten om naar henzelf te kijken en wat hun aandeel en belang is en bovendien realiseert niemand zich wat je mensen aandoet met zo'n melding. Dat is geen hulp dat is justitie. Net zo makkelijk.
Het is een asociale praktijk. En onnodig. Mensen willen heus wel geholpen worden, maar ook op hun voorwaarden.

dwang

En niet onder dwang. Dat zou een ultimum remedium moeten zijn. Maar het is helaas staande praktijk.

AnneJ

Je zegt 'hulp inroepen maar mijd BJZ en consorten'. Als je in elkaar getrimd wordt door je partner bel je, lijkt mij, de politie en niet je huisarts of een maatschappelijk werker. Dat dan vervolgens een heel circus wordt opgetuigd is heel vervelend, en dat zou je niet verwachten, maar ik denk niet dat je voor een normale echtelijke ruzie met wat gemopper en een dichtslaande deur de politie belt.
Wat zou je anders voorstellen in zo'n geval?

de politie

Leah heeft haar eigen reden gehad om de politie in te schakelen. Je kunt niet via een omweg proberen te besluiten of ze daar goed aan gedaan heeft of niet. Ze heeft zich alleen niet gerealiseerd dat we daar tegenwoordig de consequentie aan verbinden dat BJZ langskomt.
Ik ben ook nog opgevoed met de politie is je beste vriend en het zijn vaak ook sociale probleemoplossers en er kan een goede reden zijn om ze daarvoor in te zetten.
Familie en vrienden is ook niet ideaal want die zijn vaak niet onpartijdig. Maar dat lijkt me je alternatief. Ik belde ook altijd als eerste mijn vader. Die kon ook door zijn kalme aanwezigheid ex tot rede brengen.

eigen kracht

Ik denk dat we nu te snel de regie afpakken van mensen. Mensen in hun kracht zetten is vooral de regie laten waar die hoort, tenzij er aantoonbaar doden vallen. Je kunt niet de hele wereld redden, maar je kunt wel je wereld een kil en onherbergzaam oord maken met bedreigen en 'ingrijpen'. Hoe goed bedoeld ook.
Een vraag om hulp zou niet moeten betekenen dat je bedreigd wordt.

apart

Het is een goed idee om aparte zaken apart te mailen. Je kunt in het onderwerpvenster al aangeven wat je van degene verwacht.
Bijvoorbeeld: graag toezenden alle informatie dossier familie Jansen

Houd het vooral ook vriendelijk en beleefd zonder omstandig uit te leggen.

Reageer niet te snel. Het is handig om een mail te maken en er dan een dagje over na te denken of je de tekst nog kunt of wenst bij te schaven.

Neem je tijd, je bent er voorlopig niet klaar mee, stel je in op een loopgravenoorlog. Zorg dat de rest van je leven goed op orde is. Huur een werkster in. Zorg dat jezelf of iemand anders je financien op orde houdt en vraag of je kinderen een paar dagen kunnen logeren zodat je zelf even tot rust kunt komen.

mail

annedejong 71 @ gmail. com
zonder spaties dan.

de raad

Het voordeel van de Raad voor de Kinderbescherming kan zijn dat je eerder bij de kinderrechter bent. En niet nog eens doorgeschoven word nadat je al door de mangel bent gehaald bij BJZ.

Eventueel

Mocht je mij ook bedoelen: tsjor van ool aan elkaar, en dan gmail.com. Geef wel even aan of je een maltje gestuurd hebt, want ik lees dat emailadres niet vaak.

Tsjor

Leah

ik verzoek je zeer dringend contact met mij op te nemen voor je verdere stappen onderneemt!! [email protected]

Leah

Ik wilde even toelichten waarom ik mijn mailgegevens niet geef. Dit heeft er niets mee te maken dat ik je verhaal niet wil horen. Integendeel. Maar ik heb thuis de afspraak gemaakt niet prive te gaan. Wat hier precies de reden voor is kan ik niet zeggen, maar ik hou me aan de afspraak met mijn thuisfront. Neem alsjeblieft contact op met het akj of de organisatie die in jouw regio de werkgever is van de clientvertrouwenspersoon. Iedere client van de jeugdzorg heeft er recht op, het is zelfs verankerd in de wet op de jeugdzorg. Verder vind ik de voorbeeldbrief van tsjor weer heel goed. Die zou ik durven insturen. IN mijn ogen, hoe dreigend ze ook doen, toestemming geven betekent dat ze alles mogen inzien. Alles. Niet voor niets zijn die gegevens beschermd. En als jeugdzorg buiten haar bevoegdheden wil opereren (door in gegevens te neuzen die beschermd zijn), dan moet daar een goede reden voor zijn. En daar mag jij gewoon naar vragen en kijken of er minder ingrijpende middelen mogelijk zijn.