Alcohol tijdens zwangerschap

Nl vs. de rest

Wat grappig dat het zo nuttig blijkt te zijn, mijn archief en als ik het zo weer lees hebben we toen ook al dezelfde discussie gevoerd... waarbij ik ook al met het huidige lage cijfer aankwam, net als nu weer. En daarbij ben ik het al niet eens meer met mijn reactie in dit draadje eens. Want alle voorlichting moet gewoon goed zijn, niet 90% goed en 10% onzin.
En het verschil met andere landen (ik heb wat zitten speuren en vond in ieder geval in de UK ook een 4 x hoger percentage dan hier, ongeveer net als in Duitsland) zal wel verklaard worden door allerlei factoren... zelf denk ik (geheel zonder wetenschappelijke kennis hierover) dat het feit dat baby's in vrijwel alle andere landen zoveel warmer aangekleed lijken te worden, wel eens een grote rol zou kunnen spelen. Blijkbaar is de voorlichting daarover elders weer niet goed genoeg, of het advies wordt gewoon niet goed opgevolgd. Of het gaat hier toevallig goed doordat baby's altijd al minder warm aangekleed werden.
Ik denk ook dat het helpt dat er hier kraamzorg is, de adviezen toegepast zien worden werkt ongetwijfeld beter dan ze alleen lezen of verteld krijgen. Geldt dan helaas ook voor de foute adviezen gezien de vele hier genoemde kraamverzorgenden die baby's in een eigen kamer willen leggen.

Primavera

Dank je wel. Het gaat dus inderdaad niet over samenslapen met baby op de buik.

Ik heb de linkjes niet allemaal helemaal doorgespit en ga ervan uit dat de cijfers van 48% voor buikslapers, 16% voor samenslapers en 36% voor alleenslapers gecorrigeerd zijn voor het totaal van de populatie. Anders lijkt het me wel logisch dat er meer kinderen overlijden terwijl ze alleen slapen ipv samen, denk namelijk dat het merendeel van de kinderen nog steeds in het eigen bedje op de eigen kamer slaapt.

Ik stel me zo voor dat samenslapen niet gepromoot wordt omdat het nogal nauw mikt qua uitvoering. De adviezen rondom het bedje en de slaapkamer zijn redelijk eenduidig en makkelijk over te brengen. Samenslapen is wat ingewikkelder en vraagt ook wat meer vertrouwen en discipline.

Wat ik dan niet begrijp is waarom kind in eigen bed op de kamer van papa en mama niet gepromoot wordt.

Hier in Engeland heb ik geen enkel baby advies gehad. In Frankrijk in het ziekenhuis wel, maar kraamzorg hebben ze inderdaad in beide landen niet. Misschien heb je daar wel een punt.

Ik geloof niet dat baby's hier in Engeland veel warmer aangekleed worden, integendeel. Kinderen lopen in oktober ook vaak nog in een t-shirt, engelsen zijn niet bepaald een koukleumig volk!

Wat ik denk (geheel zonder wetenschappelijke kennis), is dat de vele alcholproblemen (en drugs) in dit land wel meespelen. En de hele slechte educatie die de meerderheid van het land hier heeft. Volgens mij zijn er velen die de voorlichting niet eens kunnen begrijpen. Tja, dan kun je voorlichten wat je wilt...

Rosase

"Wat ik dan niet begrijp is waarom kind in eigen bed op de kamer van papa en mama niet gepromoot wordt."

Dat is mijn hele punt! Dit is wel het officiële advies in zowel Engeland als in Frankrijk!

(kon het toch niet laten weer te lezen)

Ik beweer natuurlijk maar wat over die warm aangeklede baby's... het valt me in Duitsland in ieder geval altijd enorm op, en bij buitenlandse kennissen hier in NL, en ik heb het ook op diverse vakanties gezien, van die skipak-baby's terwijl verder iedereen in een licht jack rondloopt. Slaat blijkbaar duidelijk niet op de UK (waarvan ik iha. wel wist dat men niet koukleumig is, getuige verhalen over meisjes die ook midden in de winter uitgaan met spaghettibandjes-jurken aan, etc).

Rosase

"Wat ik dan niet begrijp is waarom kind in eigen bed op de kamer van papa en mama niet gepromoot wordt."

Tijdens mijn laatste twee zwangerschappen (2007/2008 en 2010) kreeg ik her en der folders waarin stond dat je je baby het best minstens de eerste zes maanden bij jou op de kamer kon laten slapen. Kraamverzorgster zei het zelfde. Goed om wiegendood te voorkomen en goed voor het slagen van de borstvoeding.

Je zult vast de enige niet zijn met zo'n kleine slaapkamer. Echter dat lijkt me geen reden om dan maar niet het advies te geven, baby op kamer. Als uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat dit minder risico met zich mee brengt dan kind op eigen kamer dan verzin je daar wel een oplossing voor. Dan die kastdeur maar niet open 's nachts en een beetje improviseren. Of kind inderdaad bij je in bed nemen. Heb je ook geen bedje meer nodig.

Mensen kunnen zelf wel een oplossing bedenken maar het probleem is nu dat veel ouders gewoon niet weten dat het minder risico met zich meebrengt; puur omdat de voorlichting op dit punt te wensen overlaat.

Ik heb een heel klein aanleunwiegje. Ze heeft er 5 maanden in gepast, en toen hebben we het grotere bedje naast het bed gezet.

Verder heb ik geen probleem om me te ontspannen met een baby in bed. Ik ben dan ook niet bang, ik weet dat ik onmiddelijk wakker word als er iets is. En aan de "open" kant, waar ik haar het liefste had, stond het bedje, dus ze kon er niet uitvallen. Dat hielp wel hoor.

Een vriendin van me had trouwens al haar kleding in plastic bakken gedaan en in de babykamer gezet, zodat het bedje voor haar kledingkast kon. Haar slaapkamer is ook niet echt groot!

Advies

Voor zover ik me kan herinneren werd 7 jaar geleden geadviseerd om de baby een half jaar op de ouderslaapkamer te laten slapen in een eigen bedje. Dat heb ik een maand of 3 gedaan. Jongste lag in de kinderwagenbak die ik op mijn bed had gezet. Na 3 maanden was ze eruit gegroeid en naar haar eigen kamer verhuisd. Bij mijn in bed durfde ik niet omdat ze toen al kon omrollen en zich voortbewegen dus grote kans dat ze uit bed zou vallen.
Bij oudste (12 jaar geleden) weet ik eigenlijk niet wat het advies was. We hebben er vooral veel energie in gestoken om haar in haar eigen bedje te laten slapen. Het kind sliep vooral op haar buik bovenop papa, maar dat leek ons erg gevaarlijk. Als papa om zou draaien zou kindje gelanceerd worden. Ook voor mezelf sta ik niet in als ik slaap. Ik vertrouw er niet op dat ik niet tijdens mijn slaap op mijn kind zou gaan liggen.

Dat jij een kleine slaapkamer hebt heeft daar niks mee te maken, dat mag de overheid er niet van weerhouden een algemeen advies te geven.

Wat jij daar dan verder weer mee kunt en moet, dat is aan jou.

Biene

Ik niet, en mijn laatste zwangerschap is van 2008.

Overigens sliep ie toen al bij ons op de kamer, ik weet niet wat de kraamverzorgster gezegd zou hebben als ie veel in zijn eigen bed zou liggen.

Ik weet wel dat ze 's morgens een keer zei (toen ie alweer bij mij lag toen ze aankwam): ligt ie nou alweer hier.....

"Ik snap echt niet waarom het zo\'n probleem is een kleine baby gewoon in de slaapkamer van de ouders te houden de eerste 6 maanden."

Disclaimer: tenzij het echt niet past

Zo goed?

En dan nog zou ik geneigd zijn om een matras op de grond te gooien naast het wiegje in de babykamer.

Als je iets echt wilt dan vind je wel een oplossing. Als je iets toch al niet wilt, dan vindt je wel een excuus.

Okeee p

Vond het al zo'n inkoppertje

Je probleem snap ik wel. Wij hebben best een redelijk grote, maar wel wat incourante slaapkamer. Toevallig hadden wij de kamer een maand of twee voor de bevalling opnieuw ingedeeld en het was voor het eerst dat het wiegje goed paste naast mijn bed.

Bijkomend "voordeel" was trouwens dat mijn man de gebroken nachten echt niet meer trok op een gegeven moment (en die hebben lang geduurd) en dus een tijdlang met zijn matrasje op zolder lag.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar niet alleen maar slechte herinneringen aan heb. Hand-in-hand slapen met mijn zo gewenste 3e spruit was voor een poosje best aangenaam. Of nou ja, hij slapen, ik staren....

Het is bij dit, net als met veel andere dingen, ook een kwestie van keuzes maken.

Zo iets ja....

Bij oudste stond het bed andersom en stond zijn wiegje dus zowat voor de slaapkamer deur.
Hebben wij toch nog een hele tijd volgehouden om dat zo te doen. Oook omdat ik nogal lui ben 's nachts en het dus wel fijn vond om niet al te ver te moeten lopen om mijnheer van en naar zijn bed te transporteren.

Voorlichting laat te wensen over

Mensen kunnen zelf wel een oplossing bedenken maar het probleem is nu dat veel ouders gewoon niet weten dat het minder risico met zich meebrengt; puur omdat de voorlichting op dit punt te wensen overlaat.
Wellicht kan er meer over samen slapen gepraat worden, tijdens bezoeken aan een verloskundige of arts, maar ik blijf de indruk houden dat in de 'gezonde' situaties het lijkt mee te vallen met de aantallen wiegendoodbaby's in Nederland. Elke baby is er een teveel, maar in het buitenland gaat het blijkbaar slechter.
Hoeveel baby's op de 1000 baby's gaan bijvoorbeeld dood als ze alleen in hun kamertje liggen en hoeveel van dit aantal baby's gaan dood bij hun ouders op de kamer of in bed? En hoe vaak ligt de oorzaak bij drugs of alcohol en hoe vaak als er geen oorzaak bekend is? En hoe verhoudt die laatste groep zich dan tot de baby's die alleen slapen?

A. waarom

'Waarom zou je in vredesnaam je baby maandenlang op je eigen slaapkamer laten slapen , als het geen kindje is wat extra zorg nodig heeft'
Nou, omdat we dat fijn vonden, daarom ;)

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

"Kortom, is het wel echt wetenschappelijk bewezen? Het lijkt me vreselijk overdreven"

Lees de linkjes van primavera even door.

"Waarom zou je in vredesnaam je baby maandenlang op je eigen slaapkamer laten slapen , als het geen kindje is wat extra zorg nodig heeft."

Ik vind het onnatuurlijk en compleet tegen mijn gevoel en gezonde verstand ingaan om een klein zoogdier apart te leggen.

Wat zou je ervan zeggen als ze in de dierentuin de kleine aapjes bij de moeder vandaan halen en in een bed leggen voor de nacht zodat mama-aap goed kan slapen? Of de kleine tijgertjes? Het hele idee is gewoon te zot voor woorden.

En verder vind ik het de meest geweldige tijd van een baby en heb van elk moment samenslapen genoten. 3 keer!

Tegenstrijdige adviezen

Tegenstrijdige adviezen komen omdat sommige officiele adviezen alleen maar gebaseerd zijn op een teoretisch idee dat dat goed voor baby's is, maar in werkelijkheid nooit is onderzocht. Na onderzoek blijkt dat advies soms niet te kloppen en dus past men (als het goed is) het advies aan.
Buikslapen was zo'n theoretisch advies, net zoals we nu inbakeren hebben. Theoretische adviezen zijn vaak gebaseerd op het geobserveerde gedrag van de baby, waaraan men ongefundeert vervolgens automatisch de conclusie koppelt dat als die zo lekker diep slaapt, dat dan ook wel goed voor baby's zou zijn. De onderzochte adviezen, zijn die hebben onderzocht wat zoiets nou werkelijk voor de gezondheid van de baby betekent en dan blijkt lekker diep en lang slapen toch niet zo goed te zijn.
Dat alleen slapen de kans op wiegendood verhoogd is net zo wetenschappelijk bewezen als dat buikslapen die kans verhoogd. Zie de links die in dit draadje zijn gepost. Het is dus net zo zinnig/overdreven als de baby op de rug leggen. En wiegendood is niet voorbehouden aan baby's die extra zorg nodig hebben.
Groeten Primavera

Waarom? Zie posting van Ely, sluit ik me bij aan.:)

"Uhhhh moeten die moederapen en moedertijgers ook naar hun werk? En waar zijn de vaderapen en vadertijgers? Moeten ze de oudere brusjes naar school brengen en de hele dag opvoeden? Moeten die ook boodschappen doen en alle andere dingen die bij de mensenwereld horen? Mijn hemel wat een idiote vergelijking."

Nou, een baby gaat nog niet naar werk, en kan er ook niets aan doen dat mensen zo'n raar leven leiden ondertussen. Wij zijn lichamelijk sinds dat we mens zijn niet geevolueerd. Dus zo raar vind ik de vergelijking niet.

En vaderapen en vadertijgers hebben een minder belangrijke rol voor baby-aapjes en tijgers. Net zoals, laten we eerlijk zijn, mensenpapa's.

"Verder snap ik die 6 mnd niet, er zijn ook kinderen van een jaar die plotseling dood gaan als ze slapen."
Het risico op wiegedood is na de 6e maand aanzienlijk minder. Hoe het kind ook slaapt.

"En verder vind ik het de meest geweldige tijd van een baby en heb van elk moment samenslapen genoten. 3 keer!\'"

"Tja, zou je dat ook vinden als je je niet kan ontspannen met een baby in bed? Als je dus alleen maar hazenslaapjes maakt? En hoeveel geniet je als je zelf slaapt denk ik dan?"

Dat weet ik niet, ik spreek voor mezelf. En als ik slaap dan slaap ik, maar het wakker worden met een baby in m'n armen vind ik gewoon heerlijk.

En ik vraag me af of veel mensen zo slecht slapen omdat ze bang gemaakt zijn met dat ze weleens op de baby zouden kunnen gaan liggen.

En ik vind dat samen in een bed slapen het fijnste voor mij en mijn baby's, ik zeg niet dat iedereen dat moet doen. Een wiegje op de kamer is ook prima. Of een andere keuze, maar dan wel een goed geinformeerde keuze!

Ik genoot van het samenslapen, tuurlijk werd ik weleens even wakker, mijn kinderen waren niet altijd van die doorslapers. Maar ik hoefde mooi mijn bed niet uit voor hen, dat was al een groot pluspunt.:)

Ik snap je, maar je bent hoe dan ook drie uur wakker geweest. Ik hoefde dan niet eens mijn bed uit, en dat vond ik voor mij persoonlijk (!) een pluspunt.

Ik stel duidelijk dat ik, ik persoonlijk het fijn vind dat ik in bed kon blijven. Jij vindt het geen probleem, steeds je bed uit. En zo zijn we allemaal anders.

Tot een half jaar sliepen mijn kinderen beneden, en ja, ik sjouwde er aardig wat mee rond, vooral de oudste, een klassieke huilbaby.