U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Hoe krijg je een 17plusser aan het studeren?
Zoon is tot nu toe steeds overgegaan op het VWO. Steeds met hakken over de sloot. Dit jaar een bepsreekgeval maar hij heeft het gered. In het laatste sprintje met veel hulp (ook van ons). Ik heb ook wel eens gedacht, laat hem maar zitten, misschien leert hij er van... maar aan de andere kant: blijven zitten, een jaar lang nog minder doen... daar leert hij nog steeds niets van.
En nu? Nieuwe schooljaar staat voor de deur. Zoon boeit het helemaal niet. Hij is gewoon niet vooruit te branden voor dingen die gewoon moeten gebeuren. Schoolspullen zijn nog steeds niet gehaald, rekenmachine moet al 3 maanden gerepareerd worden, etc.
Hij heeft wel doelen (b.v. geneeskunde studeren) maar als ik dan vraag en later voorhoud wat hij daarvoor nu zou kunnen/moeten doen en het opknip in kleinere doelen dan gebeurt er dus niets. Hij heeft het met school maar ook met andere zaken: b.v. rijles. Wij betalen. Maar hij belt zo'n bedrijf niet (dat heb ik uiteindelijk gedaan omdat hij anders planningstechnisch met eindexamen en vakanties in de knoei komt), gaat niet achter zijn theorie aan (totdat een vriendin vraagt of hij mee wil), ik moet hem er bij de oren bijslepen of dat hij een DIGID aanvraagt en opbergt etc.
Je raadt het al, het mondt vaak uit in gemopper en ruzie. Ik vind het lastig om het allemaal los te laten en hem op zijn bek te laten gaan. Het boeit hem namelijk niet... Hij vraagt ook niet om hulp.
Wie heeft de gouden tip(s)? Huiswerkbegeleiding lijkt mij een beetje van de zotte voor een 17-jarige. Daarmee leert hij nog steeds niet plannen en je houden aan een planning.
Chantelle
Ben het helemaal met je eens hoor! De druk op de jongeren om het allemaal goed te organiseren is hoog. Ook ik heb het idee dat ik het in vwo 6 zoveel minder druk had! Moest wel inloten voor geneeskunde, maar daar had je zelf weinig werk aan. Daarna kostte studeren veel minder tijd en stress dan nu. Geen bsa, een basisbeurs die je zomaar kreeg ook al haalde je geen enkel tentamen. En ook nog eens 6 jaar basisbeurs terwijl er voor het doctoraal ( de goede oude tijd) 4 jaar studietijd stond.
We hadden het makkelijker. Wel was er veel minder werk als je eenmaal afgestudeerd was
Tips
Weekplanninguitdraai aan muur thv bureau. Zo kan hij zien wat hij morgen moet doen en wat vandaag. Dat haalt de stress weg. Maakt leven overzichtelijker.
Ook belangrijk om time-outs in te plannen zodat hij niet alleen ziet wat hij moet doen.
Ja, ik heb de hele draad gelezen
En meerdere keren gereageerd.
Het probleem is niet dat het om een numfix opleiding gaat. Het probleem is dat hij nog niet geleerd heeft om zijn eigen studie onder controle te hebben.
Dit had hij eerder moeten leren dan in 6VWO. Alleen die drang/dwang heeft hij nooit gehad, niet zover dat hij echt zelf aan de bak moest. Het is hem gegund om toch over te gaan. En jullie als ouders hebben hem altijd geholpen.
En nu zit je met de gebakken peren.
Hij klinkt echt in staat om zijn eigen studieleven op te pakken. Zoals hierboven al gezegd wordt: hij kan al heel veel zelf.
Die opleiding is niet zijn enige kans op het juiste leven. Hij moet zijn kans nu pakken in het nemen van zijn eigen verantwoordelijkheid, welke richting dat ook wordt.
Als vervolg zie ik meerdere opties:
- Hij haalt zijn diploma en de norm voor de numfix opleiding. Geen probleem
- Hij haalt zijn diploma maar niet de norm voor de numfix opleiding. Probleem? Hij kan een andere studie kiezen of hij kiest ervoor om opnieuw examen te doen in de vakken die hij nodig heeft om alsnog de norm te halen. Vertraging is een jaar. Probleem? Volgens mij niet
Voordeel: tijd om andere dingen te doen die hem interesseren.
- Hij haalt zijn diploma niet. Hij doet het examenjaar over of hij gaat naar de VAVO. In het laatste geval kan hij zijn vakken ophalen die een te lage score hebben en de vakken halen die hij nog niet gehaald heeft. Daarna kan hij zich alsnog aanmelden voor de opleiding. Probleem? Volgens mij niet.
Voordeel: tijd om andere dingen te doen die hem interesseren.
Moraal van dit verhaal? Ik snap echt niet waarom jij zo gefixeerd bent op die vervolgopleiding. Laat het zijn probleem zijn en laat het zijn oplossing zijn. Er zijn meer wegen naar Rome. Laat het los!!!!
Ook ik heb echt de draad gelezen
Dus vind het een beetje storend dat je een mening, waar je misschien niet op zit te wachten, wegzet als onwetend.
De feiten: hij heeft het tot 6 vwo gered. Met misschien wat meer begeleiding als je zou verwachten, maar hij heeft toch echt alle toetsen zelf gemaakt. Hij is in staat om zelf zijn geld te beheren (beter dan de gemiddelde 17 a 18 jarige), kan koken en veel zelf.
Alleen als het om school gaat, zouden ineens zijn executieve functies het niet doen? Bijzonder. Klinkt meer als desinteresse, te veel zin in andere dingen, of het was tot nu toe niet nodig omdat mams zijn planning wel bewaakte. En dat kun je natuurlijk blijven doen. Beetje sneu, op de uni je planning met je moeder bespreken maar ach. Het blijft toch je puppy.
Ofwel: laat het nou eens los. Laat hem tegen een muur oplopen en leren hoe hij dat moet oplossen. Misschien wil hij niet eens die opleiding met numfix gaan doen, maar durft hij het niet te zeggen omdat mams er steeds over begint. En als hij het wel wil, dan mag hij nu laten zien dat hij het aankan.
Nee, het is niet altijd leuk, en misschien stoot hij dan zijn hoofd. Maar mijn stelling blijft nog steeds dat hij daar meer van leert dan dat zijn curlingmoeder hem maar blijft lastig vallen met huiswerk en lezen (in de vakantie).