Dochter 18 is zo lui

Maar

waarom houd je je in?
Dit kun je toch best tegen haar zeggen: "Wie betaalt #@%&%@# jouw opleiding en heeft voor heel veel geld al die spullen aangeschaft????"

Ouderschap

“Ik denk dat ik vooral denk dat ze op een bepaalde manier moet zijn (volgens de standaard norm).“

Het is ook best moeilijk om daar van af te wijken. De samenleving, het onderwijs, structuren en voorzieningen zijn gecreëerd vanuit wat voor normaal wordt gehouden. Pas je daar niet goed in dan wordt het pionieren. De grootste valkuil is denk ik dat je dan iets aangereikt moet krijgen om alsnog normaal te worden, in het normale te passen. Zo werkt het met ADD in ieder geval niet. Als je dat probeert forceer je jezelf. Het belangrijkste is dat je jezelf en je mogelijkheden leert kennen en daar handig gebruik van leert maken. Ook het zoeken van een plek waar je wel tot je recht kunt komen, is belangrijk, in tegenstelling tot proberen jezelf aan te passen om op een bepaalde plek uit te kunnen komen.

Dat gezegd hebbend: stel dat zou blijken dat dit aan de hand is, dan zou ik zoeken naar een in AD(H)D gespecialiseerde coach voor haar.

manlief heeft (wmb) gelijk: laat haar maar x neus stoten.
En waarom hou jij je in, ze knipt en laat vervolgens de boel liggen?? zoals Maro zegt, je mag best zeggen: "Wie betaalt #@%&%@# jouw opleiding en heeft voor heel veel geld al die spullen aangeschaft????"
Op het moment dat ik mijn 2 kinderen, toen ze rond de 18 waren, bewust los liet, ze liet ervaren dat je in een gezin woont waar ieder zijn aandeel heeft, het stukken beter ging. En nu wel te horen krijg: mam, je hebt 't goed gedaan. En schoondochter die haar zoon vaak bij ons laat logeren, want 'zoals jij J hebt opgevoed, zo mag mijn kind ook worden'

wat doe je dan precies?

Dus zij knipt en laat de zooi liggen. Je zegt er iets van. Krijgt een grote mond. En dan.....? ruimt ze alsnog op? of laat je haar schelden en ruim jij het op?

Het gaat echt om het doorpakken. Ik krijg hier soms ook rollende ogen, gezeur, gezucht van jongste (ze zijn wel wat jonger zodra ze 18 zijn en ze doen dit nog mogen ze op zichzelf gaan wonen).

Soms laat ik het lopen en dan krijgt ze lik op stuk: mam kun je me wegbrengen? dan ga ik met mijn ogen rollen, zuchten en zeggen. Nou nee hoor daar heb ik geen zin in.

Die boodschap komt echt WEL aan.

Dus als jij dan alsnog gaat opruimen. HEERLIJK! zo'n huishoudster willen we allemaal! geef je dochter es ongelijk

Guera

Natuurlijk heb ik er iets van gezegd en haar zelf de spullen op laten ruimen. Het ging me er meer om, om haar gedachtegang te schetsen. Hoe zij dus tegen dingen aankijkt.

duidelijk

Ik ken best meer van dit soort jongeren QB. Voor mij is dit echter ook een schrikbeeld, daar ben ik heel eerlijk in. Wij zijn dus altijd wel heel duidelijk geweest in wat de jongens van ons krijgen en wat wij van hen verwachten na hun achttiende jaar. Zij krijgen een groot deel van hun studie betaald maar gelimiteerd in tijd. Thuis wonen en niet studeren of werken kan niet. Wil je graag iets, bijvoorbeeld dure telefoon: zelf verdienen.
Alleen duidelijkheid is echter niet genoeg. Je moet deze grenzen ook volhouden. Dus niet toch ineens die telefoon gaan betalen. Niet alle problemen voor ze oplossen. Daar komt geen einde aan. Onze buuf voelt zich nog steeds verantwoordelijk voor alle problemen van haar dochter met drie kinderen. Als de dochter het maar niet moeilijk krijgt. Intussen gaat zij er bijna aan onderdoor door 24-7 beschikbaar te zijn.. Echt mijn manier niet. Ook eens met mensen die het advies geven terug te reageren bij het niet opruimen van spullen. Gewoon zeggen wat je ervan vindt.
Aan de andere kant zou ik haar niet onbewust verplichten om de hele familie te gaan knippen omdat zij een kappersopleiding doet. Verwacht je ook dergelijke dingen van iemand die hovenier wordt ( ieders tuin opknappen) of van iemand die bij de bakker werkt ( brood bakken voor de hele familie)??? Nee toch.

Aan mij de taak

Om inderdaad wat meer achterover te gaan leunen en erop vertrouwen dat alles goed komt. Als ze onze hulp wil weet ze dat ze die altijd kan krijgen, maar ik ga deze niet meer op voorhand aanbieden. Het zal moeilijk worden.....hahaha.

Dank voor jullie luisterend oor en feedback.

Pffft

Zit je niet een beetje te veel op haar?
Je ergert je eraan dat ze niet gratis wil knippen, waar bemoei je je mee?
Ze laat haar kappersspullen liggen, nou en? Waarom is dat jouw probleem? Gewoon lekker laten liggen.
Als ze je in de weg liggen, gewoon op een plek leggen waar ze je niet storen.
Dit is zonde van je energie en jullie relatie.

Niemand is lui

Het enige dat telt is urgentie.
Laat die kapperspullen toch lekker liggen. De volgende keer dat ze ze nodig heeft is ze ze kwijt en zo leert ze langzaam dat het zo niet werkt. Waarom zou ze gratis moeten knippen? Om te compenseren dat jullie haar opleiding betalen? Mijn dochter is zelfstandige aan het worden in een hele andere branche, die gaat echt niet de hele familie voor niks voorzien, zo verdien je nooit wat. Straks komen er ook nog buren en vrienden die van alles willen. Ze zal het zelf moeten leren.

Vergeet verder niet dat ze lang thuis heeft gezeten en geen vakgenoten of professionele omgeving heeft ervaren.

Eens

Een goede vriend van mij is heel handig. Als hij iedereen in zijn familie en vriendenkring gratis moet helpen met verbouwen, heeft hij geen tijd om in zijn onderhoud te voorzien. Een vriendenprijs kan nog, maar gratis werken is niet reeel.

nou...

Ik lees alleen dat ze haar broertje heeft geknipt, niet dat TS haar dwingt om haar hele vriendenkring te knippen. Als de ouders de hele opleiding plus benodigdheden betalen, is het toch niet raar om te vragen of dochter het gezin kan knippen? Anders moeten ze geld uitgeven aan een kapsalon en dat geld kan dan ook niet naar de opleiding van de dochter. Ikzelf help vanuit mijn vakgebied ook naaste familie en zo gaat het hier over en weer. En help ik een bevriende loodgieter met zijn website, dan kan ik ook op hem rekenen als mijn wc verstopt is.
Wat betreft opruimen: wij hadden hier een krat in de hoek van de kamer staan en alles wat bleef slingeren of waarover ik een grote mond kreeg, mieterde ik zo in die krat. Dat kon wel betekenen dat er een paar schoenen op een rekenmachine terecht kwam, of een slingerende natte handdoek op een tas met balletspullen. Moet je je zooi maar niet laten slingeren. Wij hadden hier ook nooit dat er spullen kwijt raakten, het standaard antwoord op 'waar is mijn...' was altijd: kijk eerst maar in de krat. Ik hoefde ook nooit boos te worden, ik had mijn zin want het was opgeruimd, kleine moeite om het even richting die krat te gooien. Verder was het dochters probleem als het vies/nat/gekreukeld/muf werd. Als zij haar ongenoegen daarover liet horen, hoefde ik alleen maar te zeggen dat ze het ook gewoon had kunnen opruimen op de plek die daarvoor bestemd was. Of voor mijn part op haar kamer op de grond had kunnen gooien, dat was haar terrein en daar kwam ik nooit.

molletje...

niet eens!! Zij moet zelf weten of ze familieleden wil knippen of niet. Het is toch vrij normaal dat je bijdraagt aan een opleiding als ouders en je kunt niet eisen dat ze daar zulke zaken voor 'terugbetaalt'. Voor de meeste opleidingen is dit ook gewoon niet aan de orde dus dat is raar.
Daarintegen kun je wel eisen dat ze bepaalde zaken wel zelf regelt en haar laten voelen dat je dat eist door bijv. bepaalde zaken ook niet meer voor haar te regelen. Niet vanzelfsprekend ook voor haar koken en haar was doen bijv.

wij doen het anders

Hier doen we het wel zo, ieder draagt bij met wat hij/zij het beste kan. Mijn dochter is bijna arts (5e jaars geneeskunde, bezig met coschappen) en die is echt niet te beroerd om opa's knie te ontsmetten en verbinden als hij weer eens is gevallen of oma's bloeddruk even op te nemen als haar 'hart weer raar doet'. Ze kan ze ook doorverwijzen naar de huisartsenpost en op de bank gaan hangen, maar dat doet ze niet. Toen dochter op kamers ging, regelde opa een koelkast en oma naaide gordijnen. Wij zien het leven als een serie dingen die nou eenmaal moeten gebeuren en daar draagt iedereen zijn steentje aan bij. Wij voelen dat ook niet als verplichtingen, sommige dingen doe je gewoon voor elkaar. Maar inderdaad, als mijn dochter er geen zin in zou hebben, zou ik sommige dingen ook niet meer voor haar doen. Ik zou daar dan, net als TS, wel van balen denk ik.

Molletje

Een knie ontsmetten of bloeddruk meten kan iedereen, daar hoef je geen geneeskunde voor te studeren. Ik mag toch hopen dat je dochter geen diagnoses stelt of medicijnen voorschrijft voor familieleden. Dat zou heel kwalijk zijn (en veel meer vergelijkbaar met het inzetten van de dochter van TS om iedereen gratis te knippen).

nou ja zeg

Het gaat natuurlijk niet om dat verbandje of die bloeddrukmeter, het gaat om de aandacht van iemand die er wat meer verstand van heeft dan een leek. Als dochter denkt dat er een gediplomeerde arts aan te pas moet komen, regelt ze dat ook. Medicijnen voorschrijven mag ze nog helemaal niet, je denkt toch niet dat ze gek is of zo?
En nogmaals, ik zie nergens dat de dochter van TS IEDEREEN gratis MOET knippen. Zij had haar broertje geknipt.
Blijkbaar hangen jullie het 'ieder voor zich' principe aan. Dat kan. Ik mengde mij in de discussie om te laten weten hoe wij het doen. Niet om de integriteit van mijn dochter in twijfel te laten trekken.
TS vindt haar dochter lui. Als mijn dochter zich zo zou gedragen, zou ik dat eerlijk gezegd ook vinden. Er wordt veel opgeofferd door de hele familie om haar te laten studeren. Gelukkig is zij niet te beroerd om te helpen waar zij kan.

Jeetje Molletje

Je post hangt in elkaar vd vooroordelen.

Ts vindt wel degelijk dat dochter eigenlijk ook op vragen van anderen in moet gaan.

Verder vind ik dat je helemaal niet zo veel meer te vinden hebt over je kind op deze leeftijd.
Natuurlijk mag je nog je eigen normen en waarden proberen over te dragen. Maar op deze leeftijd rest je niet veel meer dan het goede voorbeeld geven en ev eens een goed gesprek. Maar een gesprek is per definitie niet goed als dat begint met negatief oordelen.

Jouw krat, dat is toch veel effectiever? Zo doe ik het hier ook in al te barre fasen.

Molletje

Dus je wordt kapper of arts omdat je dan een bijdrage in je familie kan leveren? Je kan dan aan de slag om gratis familieleden te knippen, kleuren of beter maken. Wat apart. Volgens mij kies je een vak om in je eigen levensonderhoud te kunnen voorzien met iets dat bij jou past. Daar heeft familie vrij weinig mee te maken. En ze kunnen ook geen beroep op jou doen voor gratis hulp. Vind ik.

detail

ik vind inzoomen op wel of niet familie willen knippen een super detail dat afbreuk doet aan de gehele lamlendigheid die dochter van Ts lijkt uit te stralen óf echt te voelen. Want dat is natuurlijk het punt: TS loopt zich niet economisch te ergeren omdat haar dochter niet actief is, anderen vrijwillig knipt of geen geld in een laadtje brengt.
Als dochter zou zeggen: sorry mama, maar ik wil dat familie-knippen beperken om die en die reden etc. en verder niet zwaar ongemotiveerd op de bank hing was het natuurlijk een ander verhaal.
gr Anglea

ik bedoel

de laatste reacties doen alsof familie niet willen knippen het issue is, dat is het niet. De manier waarop dochter reageert op dit onderwerp is voor TS een symptoom van iets.
gr Angela

precies Angela

Ik had het niet beter kunnen verwoorden (sterker nog, het lukte mij niet om het zo te verwoorden).

Molletje

'Blijkbaar hangen jullie het 'ieder voor zich' principe aan'

Wat een belachelijke conclusie. Misschien ben ik wel een halve moeder Theresa, dat weet jij helemaal niet.

18 zijn in coronatijd

Ik heb ook een dochter van 18, die regelmatig maar wat aan het niksen is, iphone in de hand, series kijken.
Bij tijd en wijle erger ik me er aan, maar ik snap het ook wel.
Maanden nauwelijks school, een sociaal leven dat minder vol is nu uitgaan niet kan, ze baalt er soms van.
Gelukkig heeft ze wel een bijbaantje in een supermarkt en moet ze regelmatig werken.
Toen het mooi weer was sprak ze meer af met vriendinnen, dan nu het wat minder weer is, dat kon dan mooi op het strand of in het park.
Thuis helpt ze wel wat, maar ik vraag ook gerust of ze wil stofzuigen of de hond uitlaten. Kiest zij het 1, doe ik het ander.
Is ze ook ff van de bank af,haha.
Als je dochter sociaal gezien ook niet zo veel onderneemt, niet werkt, nergens zin in heeft, zou ik me ook enigszins ongerust maken.
Praten wil ze niet, probeer eens op een andere manier contact te maken.
Wij doen bv weleens een avondje nagels lakken ofzo, samen iets bakken, het praat soms makkelijker als je elkaar niet aan hoeft te kijken.
Zo vind je elkaar misschien ook weer wat gezelliger.

Helemaal niet Angela

Ik vind inzoomen op detailniveau gewoon erg bruikbaar soms. Je kunt daarbij prima bepaalde dynamieken vatten. (die natuurlijk niet de hele waarheid zijn, maar toch goed bekeken kunnen worden)

Ja soms

Maar hier niet.
Gr Angela

voorbeeld

Ts schrijft dat ze dochter lui vindt. Dochter lijkt zelfs weinig zin te hebben in de kappersopleiding die binnenkort weer begint. Maar als ik dan later lees dat ze door de hele familie geappt wordt omdat ze door haar geknipt willen worden ( gratis, ook nog???) dan kan ik me het gebrek aan motivatie wel voorstellen. Dus dan weet ik niet of dat perse luiheid is. Het gaat niet om een detail maar om een sprekend voorbeeld in dit geval.