dilemma laten rijden (stief)dochter

Nou dat vind ik dan een idiote dure en milieu-onvriendelijke oplossing wat ook niet bijdraagt aan de lichaamsbeweging van dit meisje. Ze heeft de auto bijna nooit nodig!

En dan nog, mocht ze later toch onzeker zijn, dan neem je een pasr rijlessen, stukken goedkoper!

Ja laten rijden is de beste oplossing, een auto aanschaffen de slechtste!

triva

precies - waarom moet het 'normaal' zijn dat je veel kilomters maakt op die leeftijd, autorijden hoeft niet de norm te zijn. Misschien is er wel een commercieel gat in de markt voor rijlessen die tot en met het 'eerste' examen net zo duur zijn als nu, maar voor het 'tweede examen' namelijk het maken van je vlieguren, kun je je inschrijven voor een soort 'mee-rij-lessen' waarbij je in je eigen buurt/wijk mag rijden in/met de auto van iemand die toch kilometers maakt oid?
gr Angela

en dat is er ook

van je 17e tot je 18e moet er iemand mee die daarvoor geregistreerd is als je coach.

En samen met iemand rijden is iets heel anders dan alleen in de auto zitten.

Het wordt steeds zotter

Het kind moet een oude auto kopen omdat haar Stief huiverig is om de auto ter beschikking te stellen. Terwijl kind ook een moeder heeft met auto?
Als er aan vaders kant geen auto voor de deur had gestaan, had dan ook het advies geweest een eigen auto te kopen?

Opvallend trouwens dat niemand reageert op mijn vraag mbt stiefouders die wel verplichtingen lijken te hebben maar geen zeggenschap. Het aspect v stiefouder blijft sws nogal onderbelicht in de reacties. Is het zo’n lastige?

Maakt mij ook nieuwsgierig hoeveel van de mensen die zeggen dat ts de auto *moet* delen zelf stief zijn en - als ik dan toch benieuwd ben naar info die ik hoogstwaarschijnlijk nooit ga krijgen- hoeveel van die mensen zelf een kind heeft met een stief...

reactie

rode krullenbol, op die manier. Dan “snap” ik je opmerking. Zo was dat niet bedoeld. Met het rijbewijs was ter extra info. Om mezelf ook uit te leggen, alleen omdat op een forum mensen nooit alles eten en je nooit alles kan uitleggen in korte tekst, schept het vaak ind meer verwarring.
Ik geloof mutsje anders sorry. Mijn man heeft niets bijgedragen aan de rijlessen, omdat hij voor een voldongen feit werd geplaatst en er geen ruimte was om daar (financieel) rekening mee te houden. Hij heeft uiteindelijk de afspraak gemaakt met ex-vrouw dat hij voor de jongste dit gaat faciliteren, maar wel met paal en perk er aan (25 lessen 1x examen theorie /praktijk) dit omdat hij vind dat ze niet alles hoeven te krijgen en er best ook voor mogen sparen /werken. Ex vrouw denkt daar anders over en vind dat het onbeperkt moet. Zij betaald dus alles wat er boven eventueel nodig is en boven wat man wil betalen. (de oudste heeft uiteindelijk 40 lessen en 3x examen nodig gehad)
Nu houden Wij daar momenteel rekening mee en leggen geld op zij. ( het hele plaatje kost al gauw ca 2500-3200 euro) De opmerking: “zie dit dan als jullie bijdrage”, rijden in onze auto kwam eigenlijk best binnen en maakte me behoorlijk kriegel. En ik denk dan ook dat @Ookstief, de zere plek eigenlijk wel goed te pakken heeft. Inderdaad het gevoel bekruipt me zo af en toe inderdaad dat “men”(echt niet iedereen ) vind dat ik wel ook (alle) verplichtingen heb (ik ben toch niet (financieel) verantwoordelijk?!) maar geen zeggenschap of twijfel mag hebben, want dan ben ik de “boze stiefmoeder “ die (altijd) moeilijk schijnen te doen, terwijl ze best veel van me mogen en krijgen.
En echt ik help met liefde ( op de achtergrond uiteraard) mee ( ook financieel). Om ook mijn man toch de kans te geven wel zijn dochters ook wat meer te kunnen geven.
Echter als ik kijk naar het vervangen van een auto hebben we het over paar duizend euro, dat benauwd me dan toch wel enorm. En ja ook mij zou iets kunnen gebeuren. Dus die opmerkingen heb ik ook zeker mee genomen. Maar ind. Financien , dat doet voor deze vraag, om haar te laten rijden, objectief gezien, eigenlijk niet ter zake. En toch reageren wij mensen , ook ik, niet altijd objectief. Want objectief gezien, zou ik mijn neefje, buurjongen of welke ander 18 jarige niet in onze auto laten rijden. Geen haar op mijn hoofd die dat zou overwegen ( ik vind 18 wel erg jong nog ook al mag het wettelijk gezien), dat zelfde geldt voor mijn man. Daar mag iedereen anders over denken en iets van vinden, maar wij hebben de chauffeur(s)liever iets ouder. Echter omdat het mijn man zijn dochter is zit daar toch een “ja maar dat kunnen we eigenlijk niet maken” gevoel bij. Mijn man heeft daarbij dan ook nog eens een gevoel van “moeten” omdat het van mama wel mag. Hij is bang weer als “boeman” weggezet te worden als hij niet direct “ja” zegt in alleen de auto mee, terwijl hij het liefst er zelf voorlopig ook nog even naast zit om bij te sturen.
Als mijn man na rijden met dochter thuis gekomen was en had gezegd, ze rijdt verder goed maar moet nog even wennen, maar nee hij vind dat daar nogal iets van en zou het liefst haar weer op rijles sturen. Mocht het zo zijn dat mijn man schromelijk overdrijft (zou kunnen!), want zoals het een goede man betaamt vind hij zichzelf een erg goede chauffeur, dan zal ik dat hier direct laten weten.

En een “autootje” voor haar kopen lijkt me onzin, wie gaat inderdaad de verzekeringen, brandstof , onderhoud etc betalen? Bovendien klinkt het hier alsof 500 euro een zakcentje is , maar wij vinden dat toch behoorlijke cadeau(s)

Ookstief

Je maakt je er natuurlijk verre van populair mee. Daarom reageerde ik in de eerste instantie niet. Maar ik herken me zeker in wat je zegt.

Als stiefouder heb je veel verplichtingen. Het is vanzelfsprekend om onbaatzuchtig te zorgen, ook financieel. Balancerend om niet de biologische ouder te vervangen en je eigen grenzen met regelmaat maar te verleggen, want “die kinderen hebben er allemaal niet om gevraagd”

De stiefouder staat achteraan in de orde, onder een glazen stolp. Je ziet van alles maar wordt niet gehoord.

Dus ja, mijn stiefkind rijdt in onze auto. En dat vind ik behoorlijk ingewikkeld. Maar niemand heeft m’n mening gevraagd. Laat staan dat het de bedoeling is dat ik die geef :-)

Ookstief

Mijn dochter heeft een stiefmoeder en die kan niet wachten tot haar oudste dochter (is haar stiefdochter) haar rijbewijs heeft en zelfstandig met haar auto kan gaan rijden. Stiefmoeder maakt in praktische zaken waaronder auto's, fietsen, het uitlaten van de hond geen onderscheid tussen haar stiefdochter en haar eigen kinderen.
Wel bemoeit ze zich niet direct met dingen als schoolkeuze, geldzaken etc. Ik neem aan dat mijn ex, dat wel met haar bespreekt om zijn standpunt te bepalen zoals ik dat ook met anderen bespreek. (Denk aan dit forum)

In dit geval gaat het niet om de auto van to maar om de gezinsauto waar haar man net zoveel zeggenschap over heeft als zij. Draai het even om als een man meer verdiend als zijn partner en er is maar 1 auto in het gezin is het toch ook niet 'zijn' auto maar de gezinsauto waar beiden even veel over te zeggen heeft.

Flavia

Ik maak ook geen onderscheid hoor. Kijk wel uit. Heb geleerd dat zwijgen over dit soort zaken de beste oplossing is.

Mijn kind laat ik ook liever niet rijden in mijn auto. Vind ik haar eigenlijk verantwoordelijkheid. Niet het mijne.

het punt is denk ik

ik heb geen eigen kinderen, dus van onderscheid is geen sprake. En ja ze heeft van ons een nieuwe fiets gekregen, ze krijgt van mij vaak wel dat jurkje jasje wat eigenlijk te duur is. dus ik gun en geef ze echt veel

et punt is misschien niet eens de “zeggenschap” maar wel dat mijn man het eigenlijk liever ook niet heeft omdat HIJ HET NIET VERTROUWD, maar vind dat hij geen keus heeft .
Mijn man is wel zo eerlijk om te zeggen, dat als het verhaal andersom was geweest, hij hoofd kostwinnaar en geen kinderen en mijn dochter , dat hij het dan absouluut niet goed gevonden zou hebben…. Man komt zelf ook uit samengesteld gezin. En hoe aardig hij zijn stiefbroer en zus ook vind, toch gunt hij zijn eigen broer en ouders meer en trekt ze ook voor bij bepaalde zaken.

geneuzel

Ik vind het allemaal nogal geneuzel op de vierkante millimeter. Voor mij is een auto een gebruiksvoorwerp om van a naar b te komen. Deukjes en krassen interesseren me niet.
Misschien moet je wat minder waarde hechten aan materiële zaken, en meer aan relaties met dierbaren. Als er een ongeluk zou komen zou de auto me helemaal geen zier interesseren, alleen de gezondheid van de inzittenden.
Daarbij is de kans dat jij wordt aangereden net zo groot als dat je stiefdochter wordt aangereden.

Je stiefdochter doet het allemaal ongelofelijk keurig: toestemming vragen, af en toe, benzinekosten regelen etc. Klinkt als een lieve en leuke jonge vrouw.

En tot slot: het is niet alleen jouw auto, hè, het is ook de auto van de vader, dus die heeft evenveel recht om te bepalen wie er in de auto rijdt. Dat jij toevallig stiefmoeder bent, heeft daar helemaal niks mee te maken.

bella

inderdaad, zwijgen levert het minst gedoe op, maar dat lukt mij echt niet altijd

gelukkig vanuit eigen ervaringen snapt mijn man dat wel, niet altijd direct;)

Amsterdamse

Brandstof betaald ze niet hoor (dat hoeft dan ook niet perse van mij gek genoeg), iemand gaf aan dat het heel netjes zou zijn dat ze dat zou doen en als ze m ook nog eens door de wasstraat zou halen perfect.
Mijn man vertrouwd het zelf niet en daar zit denk ik mijn grootste dilemma als hij het eigenlijk liever al niet wil, maar vind dat hij geen keus heeft waarom zou het dan moeten haar alleen de auto mee geven. Dan zeg ik we ( of eigenlijk hij want papa dochter dingetje) blijven voorlopig nog even naast zitten en als er wel vertrouwen is vanuit papa naar dochter kijken we verder.

Overigens, ja het is zeker een leuke lieve jonge dame, maar dat staat buiten discussie.

Je verschuilt je achter je man!

Snap je wel dat je hem zo in een onmogelijke positie ten opzichte van ex plaatst?

Maak dan afspraken over hoe de evt. schade af te handelen. Dan maak je je bedenkingen ten minste concreet.

onmogelijke positie

communicatie of met name niet communicatie tussen hem en haar , dat is echt hun probleem ik plaats niemand in een positie.

Dat mijn man gevoelsmatig iets vind, zegt niet dat zijn ex vrouw dat niet vind. Dat hij niet met haar en zij niet met hem zaken bespreekt. dat doen ze echt zelf hoor. Dat is niet mijn schuld.

Bella #84

Je maakt (voelt!) dus wel onderscheid, alleen laat je dat niet merken?

Beheersing van de auto

Je stiefdochter gaat alleen jullie auto leren beheersen en kennen als ze er in mag rijden en ervaring op doet.
Die argumentatie is dus gewoon kul.
Als ik in de auto van mijn man eh... de gezinauto rijd, dan gaat dat ook niet vlekkeloos omdat deze auto een compleet anders aangrijpingspunt heeft qua gas geven etc. dan mijn eigen auto. Dat gaat beter als ik er vaker in rijd.

Voor mij zou het uitlenen van mijn oude barrel die in prima onderhoudsstaat is geen ander issue zijn dan het uitlenen van een fiets. Dus ik hem niet nodig heb, er afspraken zijn over evt schade en kosten van de benzine vergoed worden, dan is het geen probleem. De benzine is meer een principe dingetje dat ze leren dat auto rijden geld kost.

Maar ik heb geen stiefkinderen dus ik mag hier niet over meepraten. Al zou mijn nichtje net zo goed mijn auto mogen lenen. Voor mij is het een gebruiksvoorwerp.

Przewalski

Ja, precies. Ik voel onderscheid maar laat dat niet merken.

Ik ervaar hetzelfde bij mijn ouders versus de ouders van mijn echtgenoot. En bij mijn zus versus mijn schoonzus. Dát begrijpen de meeste mensen ook wel.

Bij eigen kinderen versus stiefkinderen voel ik dat ook zo. Daar wordt alleen door de buitenwereld anders naar gekeken. Best veroordelend ook wel, tenminste zo voel ik dat. Dus ik hou mijn gevoel hierover eigenlijk altijd voor mezelf.

annemarie

Je zegt zelf: "Daar mag iedereen anders over denken en iets van vinden, maar wij hebben de chauffeur(s)liever iets ouder. Echter omdat het mijn man zijn dochter is zit daar toch een “ja maar dat kunnen we eigenlijk niet maken” gevoel bij".
Dus je weet eigenlijk wel dat je het niet kan maken om haar de auto niet uit te lenen, maar je wilt het niet....
Nogmaals; ik mis het deel in je redenering dat ze onderdeel is van jullie gezin (ook al heb jij geen kinderen). Ze hoort er toch gewoon bij? Ze maakt toch ook gebruik van de spullen in jullie huis en heeft een fiets gehad? Waarom dan opeens zo lullig doen als het om de auto gaat? Alleen omdat jij en/of je man het niet vertrouwt en het mogelijk geld kan gaan kosten? Heeft ze al schade gereden dan met jullie auto of met die van haar moeder? Ze heeft haar rijbewijs gehaald, dus ga in er van uit dat ze kan rijden. Laat haar dan ook gewoon rijden, in het begin met jou of je man ernaast.
Toen mijn zoon op de weg ging met onze auto en ik er naast zat, stierf ik ook duizend doden. Ik vond die ie ook niet zo goed reed. Gek genoeg maakte ik me niet zo druk om de kras of deuk of ongeluk, maar toch echt meer om onze gezondheid. Ook bij ons was het echt op de tong bijten, maar inderdaad is rijden ervaring op doen. Nu bijna een jaar later zit ik heel rustig en comfortabel naast hem, hij rijdt echt prima nu!

mutsje

ja ze hoort er bij wat ons betreft, ja ze heeft een fiets gekregen,

Ze verblijft/woont niet bij ons, ook niet deeltijd ivm co- ouderschap en/ of af en toe ivm omgangsregeling en heeft dit ook nooit gedaan.( over het waarom etc dat is een hele andere discussie en doet er voor nu hier niet toe) wel komt ze de laatste 2,5 jaar vaker langs bij ons thuis en doet ze meer met haar vader samen en of met mij of met ons allen. Vaker langs betekent hooguit 1x per week een avond mee eten heel af en toe 2x per week. Voorheen waren de afspraken altijd 'buiten de deur' met mij winkelen een middag was geen probleem, of met papa.. lang verhaal maar het is zo.
Mijn man, maar ook ik, zouden haar uiteraard,net als haar zusje graag vaker over de vloer hebben (zusje is er komend weekend het hele weekend als ze niet besluit ivm vakantie gewoon de hele week te blijven).Echter dit is bij de oudste niet het geval. Dit benoemd hebbende,roept bij mij wel de vraag op, wat als het hier om de jongste zou gaan. De eerlijkheid gebied mij nu wel toe te geven, dat ik daar zeer waarschijnlijk minder moeite mee zou hebben. Nog steeds spannend en lastig, maar wel minder moeite, dit omdat ik vertrouwder met haar ben. stof tot nadenken voor mij..

en nu zal ik vast helemaal als ontaarde boze stiefmoeder bekeken worden, terwijl ik het beste met de jongedame voor heb.

oefenen

Mijn oudste heeft op de dag dat jij 18 werd meteen een eigen auto gekocht. Toch laten we hem als het even kan zoveel mogelijk ook in andere auto's rijden. Juist voor de ervaring. In de onze, in die van mij zus... En hij leent ook regelmatig een busje van zijn opleiding.
Juist hierdoor rijdt hij hij inmiddels (bijna een jaar later) erg goed. Er zijn weinig mensen waarbij ik zo op mijn gemak in de auto zit (en dat was toen hij net zijn rijbewijs had echt niet zo!)
Dus ja, ik vind een auto ook een gebruiksvoorwerp dat je deelt met je naasten. Ik leen de auto ook gerust uit aan andere familieleden en vrienden.

jippox

dat mag uiteraard dat jij het een gebruiksvoorwerp vind. Voor mij is een een vervoersmiddel voor afstanden die niet met fiets overbrugbaar zijn. Ook aan andere familie leen ik mijn auto niet uit.
mijn broer doet dat ook niet, mijn ouders deden dat ook niet, ik denk dat ik toch ook een stukje oude opvoeding die ik zelf gehad heb, daarin meeneem.

ik zal ook niet snel een auto te leen vragen aan iemand, omdat ik me kan voorstellen dat mensen daar niet blij mee zijn.

Barrels en veiligheid

10 jaar niet oud genoeg, OK 20 dan. Ook toen zaten er al airbags en kreukelzones in.

"leuke kleine veilige auto 'op leeftijd'"

Dat 'kleine' is misschien nog het grootste probleem. Bij een botsing is het gewicht van je auto letterlijk van levensbelang. Als je in zo'n Xsara een flinke SUV (tegenwoordig blijkbaar standaard) raakt dan is er van gelijkheid geen sprake en krijg je het leeuwendeel van de botsingsenergie te verwerken.

Auto's zijn nou eenmaal onveilig en als je een optimaal veilige wilt dan moet je flink langs de kassa. Of je dochter geen rijbewijs geven, natuurlijk. Maar dan rijdt ze misschien weer met levensgevaarlijke testosteron puberjongetjes mee in hun door sportuitlaten aangedreven polootjes...

Je hebt er rare mensen bij

Ik zal ongetwijfeld mijn eigenaardigheden hebben, maar dat vind ik dus ook van mensen die zo dwangmatig hun auto niet willen delen met gezinsleden (en kinderen daarvan). Mijn vader was vroeger ook zo, maar gelukkig konden wij (zus en ik) mijn moeders auto pakken wanneer we wilden en zij hem niet nodig had.

Eigenlijk heeft dit volgens mij minder

met de auto te maken en de waarde die deze heeft voor je dan met de relatie met stiefdochter. Dat gevoel bekroop me tijdens deze draad al eerder maar ik kon het nog niet zo goed onder woorden brengen.
In #95 verwoord je het zelf denk ik juist dat. Het zit meer in de relatie, de teleurstelling daarin dan in wat anders. Denk ik er in te zien.

Dan kunnen we hier een hele discussie starten over vinden of je als ouders wel of niet veel kilometers moet faciliteren na het behalen van het rijbewijs maar dan is dat in het kader van de eigenlijke vraag hier een niet relevante (maar wel interessante) discussie.

Annemarie

Oh maar dan zou de keuze voor mij heel snel gemaakt zijn. Kennelijk is het contact tussen stiefdochter en vader zich de laatste jaren aan het verbeteren en is er meer frequent contact. Dus het gebruik van de auto zou ik dan zeker stimuleren om het contact te bevorderen. Zie de auto maar als smeermiddel in jullie relatie. Niks beters dan haar het vertrouwen te geven, dat zal ze echt op prijs stellen.
Dus zeker die 200 km haar laten rijden en er zelf naast zitten (en op je tong bijten . Komt de relatie met jou en haar vader alleen maar ten goede!