dilemma laten rijden (stief)dochter

Echt rijden leer je pas als je het veel kunt doen.

Ruim 30 jaar geleden haalde ik 4 maanden voor mijn 20e verjaardag verjaardag mijn rijbewijs. Na een lange winter met vaak gladde wegen (wat zowel ik als mijn ouders geen geschikt moment vonden om veel te oefenen met rijden) kreeg ik een maand voor mijn 20e verjaardag mijn eerste epilepsie aanval.
Toen mocht ik niet meer rijden tot ik 2 jaar aanvalsvrij was, dan kon ik een keuring aanvragen om weer wel te mogen rijden. Dat heeft in totaal bijna 6 jaar geduurd. In de tussentijd hadden mijn zussen ook een rijbewijs gehaald en die reden overal naar toe in verschillende auto's ( de baas stuurde ze met de bedrijfsauto op pad, ze reden in de auto's van mijn ouders en de auto van de vriendjes.)
Binnen een jaar reden zij met ongeacht welke auto overal heen.

Met mij is het nooit echt goed gekomen. Ik ben gekeurd en mag rijden onder voorwaarden, omdat ik alleen aanvallen heb in de nacht.
Ik heb weer een paar lessen genomen en voelde mij toen zeker genoeg om weer te rijden. Maar door het ontbreken van continuïteit komt het er nooit van om echt veel ervaring op te doen.
Als ik een aanval heb gehad mag ik 3 maanden niet rijden, dus gemiddeld rijd ik per jaar zo'n 6 maanden wel en 6 maanden niet, vaak versnipperd in blokjes van 2 wel en 3 niet.

30 jaar op en af wel en niet rijden heeft ervoor gezorgd dat ik alleen hier in de regio rijd en niet alleen naar mijn zus op 2 uur rijden durf.

Kijkend naar mijn beide zussen die vanaf dat het roze papiertje was opgehaald iedere mogelijkheid hebben aangegrepen om te rijden zie ik echt het nut van veel rijden als je net je rijbewijs hebt. Als je jong bent ben je nog wat flexibel en is een andere auto niet meteen "eng". Als dochter over 1 jaar zo ver is, krijgt ze van ons de auto mee om het goed in de vingers te krijgen dat rijden.

rijden, rijden, rijden

is echt de enige mogelijkheid om van een beginnend bestuurder een goede chauffeur te maken.

Niet te veel tijd er tussen en echt laten gaan, een objectieve zeer strenge derde heeft haar goed genoeg bevonden. Vertrouw daar dan ook op. En geef haar de kans om een goede chaffeur te worden.

Het is jullie gezins-auto die toevallig om financiele redenen de verzekering op jouw naam heeft, maar het is dus net zo goed de auto van jouw man.

De vanzelfsprekendheid om de auto te pakken die je er nu bij pakt is iets heel anders dan jouw weerstand / angst. Dat is alleen proberen jouw angst goed te praten, want dochterlief weet allang dat de auto niet voor elk wissewasje gepakt wordt en mag worden in jullie gezin. Dat beleid hoef je ook niet te veranderen. Maar als zij vraagt of ze de auto mag gebruiken om een afstand te overbruggen die jullie ook met de auto zouden doen en de auto is beschikbaar laat haar dan de benzinekosten betalen en laat haar gaan, dan heb je het snelst een goede chauffeur.

Ik blijf erbij

Het is geen foute opvoeding als je wel het rijbewijs betaalt maar niet de auto ter beschikking stelt!
Ik zie dat echt los van elkaar en vind het zeker in de situatie van TS niet helpend om maar te blijven drammen op 'je moet kilometers maken om goed te kunnen rijden'. Dat klopt wel maar is iets anders dan betalen voor rijbewijs als dure activiteit die je beter kunt volgen als je jonger bent.
Gr Angela

Ik vind iets herhalen geen drammen

Het is nou eenmaal iets wat niet alleen door veel mensen wordt beweerd, maar ook uit onderzoek blijkt. 10.000 km maken voor je goed kunt rijden is niet mijn tekst, maar van de verzekeringsmaatschappij. En voor mij is een auto gewoon een gebruiksvoorwerp, dat ik deel met mijn gezin. Zeker we het bijdraagt aan hun opvoeding en liever in mijn goed verzekerde en stevige auto een botsing dan in een klein aftands autootje. Maakt de kans op alleen blikschade groter.

Dan kan het natuurlijk zijn dat je de auto niet te makkelijk meegeeft omdat je wil blijven opvoeden dat fiets en bus ook goed zijn. Dat is een prima voornemen. Of omdat je de auto niet compleet verzekerd hebt of je een dure Porsche rijdt die je eigenlijk zelf nog niet eens onder controle hebt.

Maar zeg dat dan. En val niet de mensen aan die anders erover denken en hun auto als een gebruiksvoorwerp zien, waarvan je moet leren er verstandig mee om te gaan.

Zoals de stiefdochter doet. Netjes vragen, aangeven dat ze nog even moet wennen en dat onder begeleiding doen. Als ze hem dan ook nog af en toe door de wasstraat rijdt en de benzine betaalt is het helemaal ideaal.

Ongewenste verstrengeling van belangen?

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het dilemma te maken heeft met een gezagsconflict tussen de stiefmoeder en de biologische moeder. Of er misschien zelfs op neerkomt.

Rode krullenbol

TS' probleem

Is dat zowel zij als haar partner het argument van kilometers maken niet hét argument vinden om overeenstemming te bereiken met elkaar / met stiefdochter/ biologische moeder.
Er spelen andere argumenten en het is dus de vraag welk doel op 1 komt, en ik wil dus alleen maat zeggen dat kilometers maken voor het veilig kunnen deelnemen aan verkeer als automobilist niet het doel hoeft te zijn.
@biebel ik betwist toch juist niet de noodzaak van genoeg rijden om veilig niveau te bereiken? Maar het hoeft niet nu. Die kilometers kan ze ook bij biologische moeder maken bijvoorbeeld. Of over vijf jaar als autorijden noodzakelijk is in een situatie. En TS geeft aan dat ze de auto bewust en spaarzaam gebruiken. Maar zij is de stiefmoeder dus als vader het kosten/
duurzaamheidsargument minder belangrijk vindt wat dan?
Gr Angela

rode krullenbol

dat snap ik niet. Gezagsconflict? maar ik kan je verzekeren dat dat niet het geval is.

Wel dat als er wat gebeurd met "onze" auto de financiering bij "mij" (ik ben hoofd kostwinnaar qua salaris en tevens hebben mijn man en zijn ex vrouw een restschuld op hun oude gezamenlijke woning vanwege onder water staan hier dragen zij allebei de helft verantwoording voor (terecht) Dit wordt ook netjes geregeld.. De alimentatie kosten + deze restschuld zorgen er voor dat na alle vaste lasten er van zijn salaris weinig overblijft. Alle extra's komen bij "mij" vandaan. Wat niet inhoud dat samen leven samen zorgen is en wij wel degelijk gezamenlijk financiele beslissingen nemen omdat dat impact heeft op iedereen en iedereen daar dan zich bewust van moet zijn. Over 5 jaar zullen wij het echt meer dan goed hebben, maar nu moeten we wel wat opletten hier en daar.

Het feit dat mijn man ook aangeeft dat hij als het niet zijn dochter zou zijn het ook niet goed zou vinden,omdat hij haar rijden niet geweldig vind, helpt mij niet het wel te vertrouwen. sterker nog het voedt mijn wantrouwen, als vader zijn eigen dochter al niet 'los' vertrouwd in de auto, maar omdat het zijn dochter is vind dat hij geen keus heeft dan dit te faciliteren.

Wel gun ik haar de vrijheid van het vertrouwd rondrijden naast allerlei andere zaken die haar ook gun. Dus zoals gezegd. Stiefdochter vatte het heel goed op en wij gaan zondag een stukje samen rijden. Intussen is het geworden, samen met haar zusje een stukje rijden, even ergens lunchen met ons 3-en en weer terug. Op "korte" afstand.
Wie weet zijn dan al mijn zorgen weg en is het daarna ook geen issue meer. Voor meerdere zaken geld bij mij af en toe dat ik het eerst eens gezien/meegemaakt moet hebben om het te kunnen "los" laten.

Gezellig

“Stiefdochter vatte het heel goed op en wij gaan zondag een stukje samen rijden. Intussen is het geworden, samen met haar zusje een stukje rijden, even ergens lunchen met ons 3-en en weer terug. Op "korte" afstand.”

Dat klinkt heel gezellig, maar wat als stiefdochter tijdens het korte ritje een fout maakt? Als ik je stiefdochter was zou dat zeker gebeuren. Zeg je dan “je rijdt te slecht dus je krijgt mijn auto niet mee?” Maar wanneer dan wel? Moet ze eerst een half jaar schadevrij rijden in de auto van haar moeder, of een jaar? Of liever maar helemaal niet?

Mijn opa was ondernemer en toen zijn zaak goed begon te lopen kocht hij een dure Mercedes. Hij was er zó blij mee, dat hij hem elke dag poetste. Het was zijn trots, iedereen die op bezoek kwam werd meegenomen voor een ritje door de polder.

Een weekend mocht zijn kersverse schoonzoon de nieuwe auto lenen om met zijn vrouw naar een feestje te gaan. Helaas kregen zij een ongeluk; de auto was total loss. Schoonzoon (mijn vader) belde met trillende stem zijn schoonvader om het slechte nieuws te brengen. Opa vroeg: “zijn jullie in orde?” Jawel, zei mijn vader, maar uw auto is onherstelbaar beschadigd!” Opa antwoordde: “ we hebben het er niet meer over. Ik ben zo blij dat er met jullie niks aan de hand is”.

Hij heeft het er ook nooit meer over gehad, en toen er na een tijd een nieuwe auto kwam mocht schoonzoon hem gewoon weer lenen. Maar de eerste reactie van opa is nog vele, vele malen en tenslotte op zijn begrafenis verteld. Mensen

Altijd lastig

Het is altijd lastig om jong volwassenen los te laten in de auto. Ze hebben toch niet de ervaring die jij hebt, waardoor ze op dingen kunnen anticiperen en al vele wegen kennen. Dat wordt wel weer gecompenseerd met een enorm reactie-vermogen op die leeftijd. Wij hebben juist gezorgd dat ze zoveel mogelijk rij-ervaring op doen. Beiden waren 17 toen ze rijbewijs kregen, dus eerst moesten we ernaast. Maar ook daarna nog als we bijvoorbeeld naar familie gingen, net als bij jullie 200 km verder, dan lieten we ze juist rijden. Immers dan zit je ernaast en kun je toch een beetje mee kijken en als ze moe worden kun je wisselen. Ook met vakantie gelijk veel laten rijden, zodat ze ook die ervaring met ons ernaast op doen. Inmiddels is oudste een keer met vrienden naar Oostenrijk gereden, wat ik heel spannend vond. En ook jongste is onlangs samen met vriend komen rijden, ook weer enorm spannend. Maar zonder de ervaring die ze al met ons ernaast hadden opgedaan, was het nog een stuk spannender geweest.
Oudste overtuigde ons een paar jaar geleden al, hij was net 18 en we reden terug van vakantie. Op een tweebaansweg besloot een tegenligger in te halen waar het niet kon. Man zat ernaast mee te kijken, maar voor die besefte wat er gebeurde stond oudste al vol op de remmen, waarmee ons een heel ernstig ongeluk bespaard is. Dat bedoel ik met het reactie-vermogen. In sommige gevallen rijden die jongelui misschien zelfs veiliger dan jij.

Kun je niet

een heel oud barrel voor haar kopen?

Een nadere toelichting

Annemarie, Je schrijft: "dat snap ik niet. Gezagsconflict?"

Ik kom op dat idee omdat jij de biologische moeder betrekt in dit verhaal zonder dat daar gerede aanleiding toe is. Want wat nu als het rijbewijs was bekostigd door jullie zelf of de (stief)dochter? Dan hadden jullie evenzogoed voor de beslissing gestaan om haar al dan niet toestemming te geven de auto te gebruiken.

Het mag voor zich spreken dat jij hierin medezeggenschap hebt en dat je daarbij jullie financiële draagkracht in aanmerking neemt. Daarbij zou het gegeven dat de biologische moeder aanzienlijk meer te besteden heeft, mede doordat zij alimentatie ontvangt, er niet toe moeten doen.

Een heel andere afweging zou meer voor de hand hebben gelegen. Te weten: hoe kunnen wij (stief)dochter ondersteunen op haar weg naar zelfstandigheid ook al hebben wij niet zo veel geld te besteden als de biologische moeder? Misschien door haar voorzichtig eens wat rijervaring te laten opdoen met onze auto?

Gelukkig ben je inmiddels ook tot die conclusie gekomen.

Veel plezier met en van je stiefdochter,

Rode krullenbol

Maarmaarmaar

Er lijken heel wat mensen te roepen dat je als ouder vooral moet zorgen dat een beginnend bestuurder veel km maakt zonder erop in te gaan dan ts geen ‘ouder’ is in deze. Ze is stiefouder. In massa’s draadjes hier zijn stiefouders terug gefloten omdat ze never nooit niet de rol van de bio ouders mogen innemen maar in deze lijkt in vele posts dat detail opeens irrelevant.
Is het lot van een stiefouder bij definitie dan dat ze geen (directe) invloed maar wel verplichtingen hebben naar hun stiefkinderen toe?

Annemarie

Ik vind toch dat je een wat rare reactie hebt op de auto van jou en je man. Je ziet de auto toch eigenlijk wel als jouw bezit. Dat ie op jouw naam staat zegt natuurlijk helemaal niks, want de auto moet gewoon op de naam van iemand staan.
Wat mij echter meer triggert is het feit dat je omstandig begint uit te leggen dat het inkomen vooral van jouw kant komt en niet van je man wegens alle schulden en alimentatie. En het lijkt erop of je daarmee eigenlijk zegt dat je meer "zeggenschap" hebt over de auto dan hij.
In ons gezin staat de auto op mijn naam (is gewoon zo gegaan) en mijn man heeft het grootste inkomen. Echter, dat ligt bij ons op een grote hoop en het is gewoon onze auto. Onze zoon heeft net zijn rijbewijs en is onderdeel van ons gezin. Dus mag hij net zo goed rijden in de auto als wij. Wel natuurlijk even vragen of het kan (maar dat geldt net zo goed bij gebruik van auto tussen mij en mijn man). Enige afspraak hier is dat de boetes door zoon zelf betaald worden.
Ik vind de redenering dat je je auto niet wil uitlenen wegens eventuele kosten na een ongeluk een rare. Volgens de statistieken rijden vrouwen veiliger dan mannen, mag je man nu ook niet meer in de auto rijden? Ja, er is een risico en ja die is statistisch gezien hoger bij je stiefdochter (maar weer een stuk lager dan als je een stiefzoon had gehad, want de grootste brokkenmakers in het verkeer zijn mannen tussen de 18 en de 24 jaar). Op individueel niveau zegt het natuurlijk niets.
Je man heeft niet of nauwelijks bijgedragen aan de kosten van de rijlessen van je stiefdochter. Misschien zou je het faciliteren van het rijden in jullie auto als jullie bijdrage kunnen zien?

Waarom

geven mensen het advies om maar een oud barrel te kopen? Ik heb liever een goede kooiconstructie rond iedereen die ik ken!
Inhoudelijk: wat een gemiep, kind moet zoveelmogelijk rijden, met jou en naast is prima! Auto af laten slaanhad ze allang niet meer gedaan als ze vaker, met jou ernaast had mogen rijden. Die 200 km gewoon doen, op de snelweg slaangeen auto's af en wisselen als dat nodig is.

Waarom

geven mensen het advies om maar een oud barrel te kopen? Ik heb liever een goede kooiconstructie rond iedereen die ik ken!
Inhoudelijk: wat een gemiep, kind moet zoveelmogelijk rijden, met jou en naast is prima! Auto af laten slaanhad ze allang niet meer gedaan als ze vaker, met jou ernaast had mogen rijden. Die 200 km gewoon doen, op de snelweg slaangeen auto's af en wisselen als dat nodig is.

Waarom

geven mensen het advies om maar een oud barrel te kopen? Ik heb liever een goede kooiconstructie rond iedereen die ik ken!
Inhoudelijk: wat een gemiep, kind moet zoveelmogelijk rijden, met jou en naast is prima! Auto af laten slaanhad ze allang niet meer gedaan als ze vaker, met jou ernaast had mogen rijden. Die 200 km gewoon doen, op de snelweg slaangeen auto's af en wisselen als dat nodig is.

Triva

Tien jaar terug hadden auto's ook al goede kooiconstructies en airbags.

Realitycheck Ad

Een auto van 10 jaar oud is niet voor iedereen een oud barrel.

Verder vooral eens met Mutsje

Ik vind je argumentatie ook naar. De auto is van jullie samen, maar meer van jou omdat jij hoofdkostwinner en het houw schadevrije jaren zijn?

Het gaat ook om de auto van haar vader. Dat besef mis ik in je verhaal.

Zeker niet

De mijne wordt volgend jaar alweer 20, maar ‘oud’ vind ik nog niet van toepassing en ‘barrel’ al helemaal niet! Maar het is dan ook een destijds duur model van een degelijk merk.
Een oud barrel is volgens iets dat vooral niet veilig is. Heeft niet zozeer met leeftijd te maken, maar met leeftijd in combi met kwaliteit en staat van onderhoud.
In een oud barrel zou ik mijn startende automobilist zéker niet laten rijden. Sterker nog, in een oud barrel was zoon met zijn aanrijding destijds er zeker weten niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Aldus de politie ter plekke!

Oud barrel

Ik zou werkelijk niet weten wat daarmee mis is.
Heb er heel erg lang in gereden met heel veel plezier.
En zo ken ik enorm veel mensen die vooral gestart zijn in een oud ding.

Nogmaals, van mij mag iedereen in mijn (inmiddels nieuwe) auto rijden, dus zeker een (stief) kind.
Maar ik gaf het aan als optie, omdat ts zich zorgen lijkt te maken over financiële consequenties.

Oud barrel

Voor 1000 euro heb je op marktplaats een leuke kleine veilige auto 'op leeftijd'. Als de biologische moeder de helft betaalt, heb je een prachtig kado. Wegenbelasting is laag, niet all risk verzekeren, iedereen blij. Kan TS 'haar' auto blijven gebruiken.

Met garantie zelfs

https://www.marktplaats.nl/a/auto-s/citroen/m1514617390-citroen-xsara-1-6-i-16v-coupe.html?c=df2f21f683612b45d62c413c0ca719df&previousPage=lr

Dan verschillen

we van mening wat een barrel is, toch raar, kun je opzoeken: de barrel zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: ['bɑrəl] Verbuigingen: barrel|s (meerv.) auto of fiets in slechte staat Voorbeeld: `een oud barrel`aan barrels liggen (in stukken uiteengevallen zijn) © Kernerman Dictionaries. SpellingCorrect

Sydney: je veegeet de hoge verzekeringskosten, het onderhoud, het milieu en gewoon: waarom moet een net 18 jarige een auto?

Triva

'waarom moet een net 18 jarige een auto?'

Omdat haar stiefmoeder haar auto niet beschikbaar wil stellen voor het opdoen van ervaring.