U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Hoe serieus is jouw puber in de liefde?
Daar ben ik wel benieuwd naar. Hoe serieus is jullie puber in de verkering? Mijn dochter is afgelopen maand 17 geworden en ze heeft nu anderhalf jaar een vriend. Ze was dus 15 toen ze verkering kregen. Omdat ze ver uit elkaar wonen, zijn ze ieder weekend bij ons. Reistechnisch is het niet mogelijk dat ze daar heen gaat, dat doet ze alleen in vakanties en dan blijft ze er meestal ook meteen langer.
Ze komen dus ieder weekend bij ons. Heel gezellig voor ze, maar mijn probleem is dat het wereldje van mijn dochter wel heel erg klein wordt. Door de week gaat ze naar school, maar een verder sociaal leven heeft ze niet. Ze zit alleen maar thuis en gaat nooit, echt nooit naar vriendinnen. In de weekenden gaat dat ook niet, want dan is haar vriend er. Dan liggen ze halve dagen in bed en de andere helft zitten ze naast elkaar op de bank bij de tv of aan de tafel achter de computer. We hebben als ouders al aan gegeven dat ze eens wat meer actie moeten ondernemen, wat ze dan een dagje doen (lees: wandelen met de hond) en dan is het weer hetzelfde. Ieder weekend.
Het zit ons gewoon niet lekker. Mijn dochter was vijftien, dit is haar eerste vriend, en nu al leven ze als kluizenaars, dat kan toch niet goed zijn? Hoe denken jullie daar over?
mijn punt is alleen
dat ik denk dat deze jongen dit niet op deze manier gaat leren, en hij zal zich nu vanzelf tot bad guy gaan ontpoppen. Trouwens. hij wordt zeker nu al in dit draadje tot bad guy gebombardeerd (brr, eng, iedereen snapt het nu, behalve hij)
Tuurlijk doet hij ook eng en is het verre van gezond, dat bestrijd ik toch niet? Maar er spelen gezinsdynamieken waardoor dit heeft kunnen gebeuren, die verander je niet als je aandacht naar hem toe gaat, en geloof maar dat hij nog heel wat aandacht gaat vragen.
wat dan?2
Wat zou jij dan gedaan hebben, Bella? Word eens concreet?
Overigens is de ontstane situatie niet van de ene op de andere dag ontstaan. Dat is een proces geweest van grenzen die langzaam steeds verder opgerekt zijn, medelijden, manipulatie (huilen en zielig doen). Beetje flauw om dat alleen op gezinsdynamieken te gooien en dat hij bestempeld wordt als bad guy. En wat bedoel je met gezinsdynamieken? Ik denk dat Moeder haar dochter en vriend van alles gunde en daar te ver in mee is gegaan maar dat dat zeer leerzaam is geweest en wat er bij dochter speelde, dat kan van alles zijn geweest. Dat weet ik niet, we hebben haar niet zelf gehoord. Als ik kijk naar mijn dochter dan heeft ze daar uiteindelijk heel veel van geleerd.
Oh ja, hij kan veel aandacht gaan vragen. Dat wordt negeren, blokkeren, olifantenhuid kweken voor chantage en manipulatie. Niet leuk. Maar vooralsnog is dat niet aan de orde.
Inderdaad
Marina, ik denk dat jij het goed ziet. Natuurlijk hebben wij het te ver lateongemakkelijkn komen, en daarin proberen we nu verandering te brengen. En dat is niet leuk, dat begrijp ik ook wel en dat hebben we ook tegen ze gezegd.
Ik denk dat wij onze kinderen heel goed los kunnen laten. Onze andere twee kinderen bijv staan heel anders in het leven dan betreffende dochter. Zijn altijd weg, hebben een zeer sociaal leven en verschillende vriendjes, zoals het hoort.
Maar goed, vooralsnog is het weekend hier gezellig. Vriend voelde zich even ongemakkelijk, maar we hebben hem gewoon vriendelijk ontvangen en toen was het snel over. We hebben vannacht tot in de kleine uurtjes een spel gespeeld, erg leuk.
zulke dingen gebeuren geleidelijk
en dan is het achteraf makkelijk praten dat het anders had gemoeten.
Jullie zijn goed bezig Moeder, hopelijk pakt vriend op dat het in het leven om meerdere relaties gaat die allemaal van belang zijn! Iemand doodknuffelen is... - ach het woord zegt het al 
Succes!
inderdaad gaan veranderingen langzaam en is alles te lang toegelaten. Je kunt niet verwachten dat die jongen alles ineens snapt en 100% omdraait in gedrag. Logisch is hij bang haar kwijt te raken op deze manier.
Verder wil ik even benadrukken dat 19 echt niet zo volwassen is of hoeft te zijn als menigeen hier op het forum vaak denkt of vindt hoe het hoort te zijn.
hoe gaat het nu?
Astrid
Inderdaad is de ene 19-jarige de andere niet. Maar deze jongen huilt wel heel snel en dat vind ik toch echt niet normaal voor zijn leeftijd. Ik heb een zoon van 14 die snel huilt, dat werd op de basisschool al door diverse leerkrachten benoemd als te snel en te vaak huilen. Vorig jaar is hij er zelfs voor bij een psycholoog geweest, om sterker in zijn schoenen te staan. Want ook de middelbare school en de jeugdarts vonden het té erg.
Van een 19-jarige mag je dus m.i. verwachten dat ie toch wel wat sterker is, emotioneel gezien. Ook met betrekking tot het claimen.
Marina is me voor, ik wilde het ook net gaan vragen: hoe gaat het nu??
Hoe het gaat
We zijn inmiddels al even verder. Het gaat op zich wel goed eigenlijk. We hebben de weekenden terug geschroefd naar om de week. Dat vonden ze niet zo leuk, maar ze hebben er niet moeilijk over gedaan.
Ze tonen echt hun goede wil, ze zijn druk met van alles en nog wat. Ze zijn uit geweest toen ze hier waren, ook al had hij er niet veel zin in. Hij was de hele dag naar school geweest, had een reis van drie uur er op zitten, hij wist niet of hij het wel vol zou houden. Maar dochter wilde beslist heen en hield voet bij stuk. Ze heeft het reuze gezellig gehad.
Mijn dochter heeft ook meteen na ons gesprek gezocht naar een krantenwijk erbij en die heeft ze ook gevonden, dus daar was ze erg blij mee, nu heeft ze een leuk inkomen.
Haar vriend echter niet. Hij zegt dat hij overal solliciteert, maar dat niemand hem wil hebben. Dochter heeft hem het idee van een uitzendbureau aan de hand gedaan. Hij wilde eerst even afwachten of de lopende sollicitaties wat zouden worden en als dat niets werd, zou hij naar het uitzendbureau gaan. Helaas, dat doet hij dus niet, hij voelt zich niet goed bij een uitzendbureau.... Dochter is er teleurgesteld over en denkt dat hij gewoon geen zin heeft om wat te doen.
Maar de weekenden hier verlopen wel meer ontspannen, nu ze begrijpen dat ze wat moeten gaan doen met hun tijd.