U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Gierig?
We hebben hier in huis drie pubers. Meisje van 14, zoon van 15 en zoon van 17. In tegenstelling tot wijzelf en de andere twee andere kinderen lijkt de oudste zoon een enorme krent. Nergens voor nodig overigens want hij krijgt ruim zak/kleedgeld en werkt er nog bij. Er staat ruim 2000 euro op z’n spaarrekening bijvoorbeeld. Feitelijke is ie de rijkste in ons huishouden.
Ondanks dat we geen kerstkadotraditie hebben heeft iedereen uit eigen beweging kadootjes voor elkaar gekocht. Ik weet inmiddels dat hij voor mij een zak chips heeft gekocht. Die ligt ingepakt onder de boom. En voor de rest van de huisgenoten heeft ie een chocoladereep gekocht, uit de supermarkt waar hij werkt. Met korting. Voor m’n laatste verjaardag kreeg ik van hem een spray om schoenen waterdicht mee te maken. Ter illustratie.
En nou hoeft het allemaal echt niet duur te zijn. Interesseert me niks. Maar een beetje blijk van moeite voor de ander kan niet echt kwaad naar mijn idee. Ik merk dat ik er een beetje boos en verdrietig van word. Ik waardeer geen zak chips als kado. Die koop ik namelijk wekelijks voor gemeenschappelijk gebruik en liggen in de voorraadkast.
Wat moet ik hier nou mee? Laten gaan en me niet druk maken? Of is dit iets wat we met hem moeten bespreken? Ik weet dat de andere kinderen meer moeite hebben gedaan dan hij.
Hebben meer pubers dit? Hoe gaan jullie er mee om?
traditie
Ik begrijp dat het bij jullie geen traditie is/was. En blijkbaar heeft iemand in het gezin bedacht dat het leuk is om voor ieder een cadeautje onder de boom te leggen. Leuk, maar vindt iedereen dat leuk/nodig? M.a.w. een ander gezinslid wordt daar ineens mee opgescheept. En vergeet niet: hij moet niet voor 1 persoon een cadeautje kopen/bedenken, maar voor alle gezinsleden.
Dus tja, op die leeftijd (en dan ook nog een jongen.....). Ik kan me best voorstellen, dat hij daar niet spontaan van in actie komt, maar dat het een 'moetje' is.
poeh
Denken jullie dan dat hij 2 euro in plaats van 5 euro uitgeeft om geld te besparen?
Ieder jaar dus 5 euro, en dan ineens dit jaar voor iedereen in het gezin nog een cadeautje?
Nou moest ik recent voor de kinderen nog cadeautjes zoeken voor met de klas/groep en het is ontzettend lastig om iets leuks te kopen voor een bepaalde prijs. Ik zou dat ook heel snel zat worden en dan maar het eerste pakken dat ik zag 
(en ik zie het verschil tussen 2 en 5 ook niet zo - hij heeft toch niet die 5 euro gekregen, zoals op school waar ze een bedrag meekrijgen? M.a.w. hij verdient er toch niks aan?)
Limi
Ik probeerde te verduidelijken dat zelfs als er traditie is (namelijk één dobbelkado kopen van 5 euro van je eigen geld) hij toch nog zwijnt met een kadootje van twee euro. En ja, ik denk dat ie dat bewust doet en hij maakt zich er makkelijk vanaf.
Heb geen idee wie van de kinderen het initiatief heeft genomen om iets voor alle huisgenoten te kopen. Vermoedelijk de jongste. Die is er dol op. Wij hebben wel iets voor ze gekocht, maar dat weten ze geen van drie.
Het is geen opzichzelfstaand incident. Het is een patroon.
Het is misschien wel vervelend, maar ik zou toch niet iedere keer gaan uitzoeken wat hij precies uitgegeven heeft. Hij doet het de volgende keer toch weer en jij ergert je alleen maar.
Beter nog is hem buiten het hele dobbelspel te laten. Dan hoeft hij niks te kopen.
Limi
Die tip las ik hierboven inderdaad. En doet ie lekker niet mee. Ook prima wat mij betreft.
Hmm ...
Als die zak chips het aller-, allerlekkerste is ter wereld in de ogen van jouw zoon, dan komt dat cadeautje in zekere zin wel uit een heel goed hart.
Rode krullenbol
jeetje
Uit een heel goed hart....
Doet me denken aan mijn neefje die mij een dinospeelset gaf voor mijn verjaardag. Maar toen was ie 4, geen 17.
Rode krullenbol
Ik zal een flesje rode nagellak voor hem kopen als hij jarig is. Het allermooist flesje. Het komt uit een goed hart 
Nou, dat komt dan goed uit
Ook flesjes rode nagellak zijn voor slechts twee euro te verkrijgen.
Ieks
Maar dat letten op elkaar, zo tot in detail, dat is toch helemaal niet leuk?
En wat bedoel je met 'uit eigen beweging'?? Hoezo eigen beweging als het blijkbaar een verplicht iets is?
Belangrijk aan kadootje vind ik toch ook wel dat je blij bent met wat je krijgt.
Ja, ook als dat een zak chips is.
Ik krijg wel ergere dingen.
Vraag me ook echt af hoe je nu al zo precies weet wat hij geeft. Is het niet ingepakt?
Daar sluit ik me bij aan
"Maar dat letten op elkaar, zo tot in detail, dat is toch helemaal niet leuk?"
En dat was ook de portee van #35.
Jij noemt het tot in detail letten op elkaar waff ff naar jouw smaak niet leuk is. Voor mij is het oog en aandacht hebben voor elkaar. Oog hebben voor elkaar, dat vind ik belangrijk in de opvoeding. En dat is bij de oudste zoon heel erg lastig. Want dit zit op een berg geld en trakteert zich zelf op dure kados en heeft helemaal niks voor een ander over. Geen aardig woord. Geen belangstellende vraag. Geen initiatief om ergens een handje hulp te geven.
Terwijl we aan de andere kant heel erg goed voor hem wordt gezorgd en naar hem wordt omgekeken. Wat we eten, waar we naar toe op vakantie gaan, dat z’n favoriete broek schoon is, dat hij wordt opgehaald van een feestje als ie belt dat ie niet alleen terug durft te fietsen om 01.00’s nacht, hij wordt naar voetbalwedstrijden gebracht, en we gaan weekenden lang met hem mee om universiteiten te bezoeken. Etc. Etc.
Ik ben blij met ieder kado dat met zorg en liefde is uitgezocht of gemaakt. En dat is dit niet. In tegendeel zelfs.
Je lijkt zelf ook een voorliefde voor details te hebben trouwens Sam. Je blijft maar vragen hoe ik weet dat er een zak chips in zit. Ik stootte er tegenaan toen ik op m’n knieen onder de boom lag om de stekker van de lampjes uit het stopcontact te trekken. Ik herkende het geluid. En zag daarna pas dat mijn naam er op staat. Haha. Kun je ook rustig slapen
Oh dear ...
Wat nu als het een flinke zak exquise merinque koekjes blijkt te zijn?
Rode krullenbol
vergis ik me nou of probeer je met het kopen van een kadootje je vooral een beetje in te leven in de ander? Waar de ontvanger blij van wordt? Daar gaat het toch om?
Als ie 3 seconde z’n best had gedaan had ie dat vast geweten. En zo niet heeft nog opties natuurlijk. Een hulpvraag stellen aan z’n zusje of vader? Genoeg mensen in dit huishouden.
“Belangrijk aan kadootje vind ik toch ook wel dat je blij bent met wat je krijgt.
Ja, ook als dat een zak chips is.
Ik krijg wel ergere dingen.”
Dus het is belangrijk blij te zijn met wat je krijgt, en niet belangrijk wat je geeft. Ik vind dat raar.
En wat is erger dan een zak chips krijgen eigenlijk? Een dode muis? En ben je dan ook blij met die dode muis?
Moet een meisje wél leren om leuke kado’s uit te zoeken trouwens? Of hoeft niemand dat en is het eigenlijk maar allemaal onzin en moeten we kado’s maar afschaffen?
Ja maar ...
Waar word jij dan blij van, Swaen? Kennelijk niet van merinque koekjes!
Gevraagd
Ik heb de case eens op tafel gegooid net, tijdens het eten, en de pubers zijn het unaniem eens dat een rare actie is, een zak chips als kerstkado.
Zoon van 15 zei: hoe komt zoiets in iemand zijn brain?
Iemand anders in deze draad zei ook al vergoelijkend: het is ook nog een jongen. Ja dus? Missen jongens een speciaal attent-gen?
Gierig?
Gierig dekt de lading niet meer nu Swaen steeds meer negatieve details deelt over haar zoon.
Je bent niet gierig als je voor jezelf wel dure spullen koopt.
Ik vraag me wel af, dit is toch niet net ontstaan? Dit weet je toch al een beetje als ze een jaar of 10 zijn? Als het nog wat makkelijker bij te sturen is?
De focus op hoeveel geld hij heeft snap ik ook niet zo, want zoveel heeft hij niet. Tenzij jullie allemaal een gat in jullie hand hebben, dan lijkt het veel. Als hij bijna gaat studeren is 2000 euro toch geen overbodige luxe.
Haha Amsterdamse
Das toch tamelijk geruststellend
Hier is dochter heel attent en vrijgevig. Heeft voldoende andere eigenaardigheden, niets menselijks is haar vreemd. Maar dit kan ze goed en ze heeft er oprecht plezier in. En krijgt er complimenten voor. Doet ze het goed op.
Zoon 1 is dus verre van attent. Zoon 2 is ook niet zo attent van inborst. Maar hij pikt een hint gemakkelijk op en is gul. En doet het prima op een opdracht. Net als z’n vader eigenlijk. Niet alleen met kadootjes maar ook met aandacht en bv een helpende hand bieden.
Ik denk dat dat we ergens toch een onopvallend en hardnekkig patroon hebben dat meisjes attent horen te zijn? En zijn de verwachtingen naar jongens toe anders? Is het de stereotype rolverdeling ipv een gen?
Heb echt m’n best gedaan om een attent exemplaar af te leveren. Ik heb nog precies een half jaar. Dan moet ie “af” zijn. En hij is als eerste toch een beetje het broddellapje
Limi
Het is steeds erger geworden het afgelopen jaar. Sinds hij een vast bedrag per maand krijgt van ons, en is gaan werken. De waarde van geld begrijpt bij steeds beter. En hij heeft een spaardoel: namelijk een rijbewijs. Dat moet en zal er snel komen. Dus elke euro die hij uitgeeft kan hij daar niet aan besteden. Het lukt ons niet hem te helpen z’n doelen wat minder op de korte termijn te stellen maar bv wat meer tijd te nemen om te sparen zodat ie tussendoor bv geld heeft als ie op vakantie is of voor een kadootje of iets met vrienden kan doen.
Sparen voor z’n studie doet ie niet. Z’n opa en oma hebben daar voor gespaard en dat weet ie. Wat ie met z’n rijbewijs moet is me een raadsel trouwens. Ik vermoed dat ie denkt dat ie in onze auto gaat rijden )
Rijbewijs
Een rijbewijs vind ik bijna net zo essentieel als een schooldiploma. Mijn oudste maakte er juist niet zo’n haast mee. Zelfs toen ik had toegezegd alles te betalen had ik nog heel wat overredingskracht nodig. En het schiep een precedent want jongste kan nu niet wachten tot ze 16,5 is :-)
Voor nu
Ik zou het er voor nu bij laten.
Maar voor een volgende keer: helaas toch vooraf wat basale regels afspreken. En wie zich daar niet aan wil houden, die doet niet mee (lees: ook geen mooi kado ontvangen).
Mijn 17-jarige zoon is ook wat zuinig en niet attent, maar hij komt uiteindelijk altijd met het goede kado.aan (een spannend boek).
Heeft een gemiddeld kind van 17 zoveel spaargeld eigenlijk? Daar verbaas ik me oprecht over! Heel knap, maar hoe doen ze dat dan? Zoveel sparen op zo’n jonge leeftijd?
Phryne
Dat kan ik me in bepaalde gevallen zeker voorstellen! En dan kan ik me ook goed indenken dat je dat als ouder graag geregeld wil hebben en dat belangrijk is.
Maar hij heeft geen activiteiten buiten de stad bijvoorbeeld. En hier is alles op fietsafstand. Hij gaat ook op fietsafstand studeren. De aankomende 5 jaar zal hij nauwelijks gebruik maken van z’n rijbewijs.
In de bonus
Wat me opvalt is dat je in je laatste posting spreekt over 'we'. Ik meen me te herinneren dat jullie nog niet zo heel erg lang een samengesteld gezin zijn en jij 1 dochter hebt. Dat een spaarzame puber van aanbiedingen profiteert om goedkoper uit te zijn vind ik niet verkeerd. Maar als een zeventienjarige met zulke absurde cadeaus aan komt zetten als schoenspray en een zak chips, dan vat ik op het op als een signaal dat hem iets dwars zit. En dan is het in de eerste plaats aan zijn vader om dat uit te vissen en/of eventuele hiaten in de opvoeding nog bij te schaven.