U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Bijbaantje maar niet te porren tot extra werken
Ik vind dit een lastige hoor. Zoon is ruim 16 en heeft een bijbaantje, voor 3 uurtjes per week (vrijdagavond) en af en toe een zondagmiddag.
En hij vindt dit wel genoeg.
Hij kan gemakkelijk meer werken. Eerder werkte hij op een doordeweekse middag ook 2 uurtjes maar gezien ander schoolrooster en trainen ging dit niet meer. Nu er winterstop is van die sport doordeweeks kan hij mákkelijk die uren weer oppakken. Maar hij wil niet, vind het wel best.
Ook is hij komende weken regelmatig een dag vrij, maar aanmelden om extra te werken? Of voor de zaterdagen tijdelijk aanmelden zolang er geen wedstrijden zijn? Nee hoor. Allemaal gewoon geen zin in. (en het is de maar de vraag of je extra kunt werken natuurlijk, maar aanbieden kan altijd!). Voor vakanties komt het ook niet uit hem zelf. Ik moet dan vaak aandringen dat hij moet aangeven dat hij extra kan werken. Doet ie uiteindelijk pas heel laat en natuurlijk is er dan geen ruimte meer en werkt ie hooguit af en toe 2 uurtjes extra in een hele vakantie (ja ook in de zomer). En de rest is hangen en gamen. Daar is het ook vakantie voor natuurlijk en dat mag ook zeker, maar af en toe een hele dag werken kan best.
En natuurlijk hoeft niet élke studiedag weer gewerkt te worden en mag je ook es lekker niksen of er een dagje uit van maken, maar mijn zoon doet het gewoon nooit.
Ik erger me zó aan die luilakkenhouding. Want in de praktijk betekent het dat hij gewoon letterlijk de héle dag zit te gamen als hij vrij is (en dat beetje schoolwerk af heeft, want erg hard loopt hij daar ook niet voor).
Hij vindt het werk wel leuk, heeft een leuk team dat ook buiten werktijd wel es afsprak en het is 5 minuten fietsen. Dus dat is em niet. Maar her boeit em gewoon niet en hij is lui en makkelijk.
Maar qua motivatie is het bij hem heel ver zoeken. Ik zie leeftijdsgenoten wel hele dagen werken en vaak ook meerdere avonden. Maar die van mij vindt het allemaal al gauw goed. Geldnoodzaak is er niet, want hij komt prima rond met die paar tientjes. Telefoon betalen wij en voor de rest maakt hij nauwelijks iets op. Een keertje snacken bij de supermarkt en precorona een avondje wat drinken in een restaurantje (1x per 4-6 wk denk ik). Verdere kosten heeft hij niet. Dus daar zit ook geen drive om wat extra te werken. En hij spaart ook nergens voor. En in huis is ook niks te doen want wij houden alles heel goed bij, dus geen klusjes a la onkruid plukken (hooguit 10 min werk) of blad rapen of auto wassen oid. En daarbij: zoiets een keertje doen of een keer stofzuigen hoort er bij. En hoeven ze eigenlijk ook nooit.
Ik ben dus benieuwd : hoe gaat dat bij anderen? Hoeveel uur werkt jouw puber en hoe vaak werken ze wat extra? Zien zij die momenten waarop er dus extra gewerkt kan worden uit zichzelf (vrije dag, kort schoolrooster, wedstrijden die vervallen etc) of moeten jullie daar ook achteraan zitten?
Als ik het andere bijbaantopic lees, werken de meeste pubers toch wel 6-10 uur of meer in de week. Die van mij vindt 3 uurtjes al meer dan zat. Heel frustrerend.
De norm
Maar vanaf een jaar of 16 geldt die norm die je hebt vooral voor jezelf, vind ik. Niet meer voor je kinderen. Je gaat er idd niet meer over.
Phryne
Wel een beetje gek zoals je hier reageert terwijl jouw 16jarige nog nooit gewerkt heeft en dit exemplaar wel werkt!
Veel werken
Mijn ouders zaten in de bijstand, dus ik was al vroeg aan het werk ( 11 jaar ) en ook best veel. Vanaf een jaar of 15 alle vakanties, alle zaterdagen en soms als een bedrijf hoog zat pakte ik ook de zondag nog een paar uur. In de zomervakantie werkte ik 5 weken en nam ik 1 week vrij. Hard werken was de norm in de vriendengroep en ook mijn ouders lieten merken dat ze daardoor trots op me waren. Op vrijdagavond, zaterdagavond en soms op zondagavond zat ik in de kroeg met een groep vrienden. Door de week gewoon school. Als ik er nu alleen al aan denk word ik al moe... Gek genoeg kijk ik er helemaal niet met een vervelend gevoel op terug, ik heb echt een leuke puberteit gehad. Ik werkte in de land - en tuinbouw, het was best zwaar werk, maar ik haalde er ook veel voldoening uit.
Toch wil ik dit niet per definitie ook voor onze kinderen en gelukkig hoeft dat ook niet. We hebben het financieel goed dus de noodzaak is er niet.
Dochter van 14 wil geen bijbaantje, ook geen krantenwijk. Ik merk dat ik dat lastig vind. En voordat iedereen daar overheen valt; ik vind het fijn dat ze de keuze heeft om wel of geen baantje te zoeken en ik vind het prettig om te zien dat ze kan ontspannen in haar vrije tijd. Ik ben blij dat zij een financieel onbezorgde jeugd heeft. Maar blijkbaar zit het moeten werken toch diep ingebakken bij me. Dit is wat ik heb geleerd ( hard werken, financiele ruimte voor jezelf creëeren ) en ik merk dat het me moeite kost om dat niet te projecteren op mijn kinderen. En ja, verstandelijk weet ik dat ik dat niet moet doen ( dus ik dring niet aan ) maar gevoelsmatig is dit toch op één of andere manier ingesleten en verbaast het me dat ik zo denk. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar ik denk als je hebt geleerd dat je je vrije tijd nuttig moet besteden en dat werk nuttige tijdsbesteding is, dat het lastig kan zijn om dit soort denkpatronen te doorbreken. Wellicht is dat bij TS ook aan de orde.
Maar Plokkie
Maar je ouders zaten zelf in de bijstand?
Plokkie
Ik herken het wel hoor Plokkie.
Maar zoveel werken hoeft van mij ook niet hoor. Natuurlijk is het vakantie, einde van het jaar en mag er flink relaxed worden.
Maar in de onderhand 8 weken zomervakantie (want die laatste 2 weken doen ze hier haast niks) kan er best wat extra gewerkt worden. Wij zijn meestal 3 volle weken weg, blijven er nog ongeveer 5 weken over. En daarin maar 3 uurtjes p.w. werken vind ik wel heel weinig ja. Maar als kind het niet aangeeft wordt hij weinig extra ingepland. Ik vind 2-3 dagen werken per week als t.z.t. 17-jarige in de zomervakantie dan toch niets teveel. Houd je nog veel vrije tijd over.
En dat is bij hem niet eens een volle werkdag maar meestal max 5-6 uurtjes p.d. Ik ken genoeg leeftijdsgenoten die inderdaad zoals Plokkie dan héél veel extra werken: want lekker geld verdienen.
Maar zo ziet die van mij dat niet. En wat ik ook merkte: iets afspreken met anderen wordt lastiger want zij werken namelijk wel veel meer. Maar ja, daar haalt ie dan zijn schouders over op. Dus is het weer hangen en gamen.
Aagje (en Triva)
Met flauwe reacties bedoelde ik niet degenen met een andere mening, maar (niet eens grappige) opmerkingen over dat je lui bent als je niet op vrijdag werkt. Als je dan echt niets zinvols te zeggen hebt, kun je ook je mond houden. Denk ik dan, of je moet echt grappig zijn.
Triva, mijn 16-jarige is nog geen 16. Daarom nam ik het ruim. Ik hoop nog dat ik haar kan bewegen om vanaf januari te gaan werken. Ze wilde heel graag achter de kassa en dat mag pas met 16.
Kan er best wat gewerkt worden?
Je gaat nog steeds uit van je eigen norm Lies, en vindt dat die moet gelden voor je zoon. Met redeneringen als "kan er best wat extra gewerkt worden" en "ik vind twee dagen werken niet zo veel". Precies dat soort redeneringen zou je moeten loslaten in mijn ogen. Waarom? Omdat je je zoon gunt dat hij zijn eigen keuzes maakt.
Je had ook kunnen zeggen "In al die extra tijd kun je best een extra boek lezen". Of "Ik vind twee keer per week sociale afspraken niet zo veel." Want: lezen is belangrijk, vriendschappen zijn ook belangrijk. Maar je zegt het niet, want je zoon mag toch zeker zelf wel weten hoeveel boeken hij leest en hoe vaak hij zijn vrienden ziet? Je legt jouw eigen norm niet zo snel op. Dat is prima. Voor werken geldt dat ook.
Spiegel
"Met flauwe reacties bedoelde ik niet degenen met een andere mening, maar (niet eens grappige) opmerkingen over dat je lui bent als je niet op vrijdag werkt. Als je dan echt niets zinvols te zeggen hebt, kun je ook je mond houden. Denk ik dan, of je moet echt grappig zijn."
Dat was mijn opmerking en niet grappig bedoeld, maar om TS duidelijk te maken dat ze haar normen niet moet opleggen aan anderen. Waarom zou vier dagen werken prima zijn, als je er ook vijf kan doen? En waarom is dan 3 uur, naast school, sport en vrienden, niet genoeg?
Er spelen verschillende dingen hier
1. het hebben van een bijbaan; het nut van een bijbaan is hier niet aan de orde, want de zoon van Lies heeft een bijbaan, dus de vaardigheden die je daarbij opdoet, leert hij daar al.
2. de invulling van de vrije tijd. Volgens mij steekt het Lies dat hij zijn vrije tijd met name besteed aan gamen en niet aan andere hobby's en bezigheden. Ik denk dat als hij andere dingen in zijn vrije tijd deed (die als 'nuttig' worden gezien), dat ze dan het meer uren werken ook niet zo belangrijk had gevonden (ik weet niet of dat klopt).
3. de instelling van de zoon om niet meer te werken en geld te verdienen. Dit komt gedeelteliijk uit het ontbreken van de noodzaak omdat hij geen geld nodig heeft, maar ook uit het hebben van een andere norm (waarom zou ik werken als ik ook lekker kan chillen).
Die norm, die komt slechts gedeeltelijk uit de aard van je zoon denk ik. Opvoeden is voorleven. En blijkbaar is die instelling dat het normaal is om te werken niet over gekomen. Ik wil niet zeggen dat je het verkeerd hebt gedaan Lies, maar soms 'verbaas' ik mij over bepaalde zaken.
Waarom gedragen de dochters van WA en M zich zo keurig? Afgezien van echt jonge kinderen zie je dat kinderen van het Koningshuis zich in het openbaar eigenlijk altijd netjes gedragen. En dat zal echt niet altijd in hun genen zitten.
Maar ik heb ook een collega die drie talentvolle en ambitieuze kinderen heeft. (En dan heb ik het over kinderen die cumlaude slagen op het VO, met een beurs naar de VS mogen of plaats krijgen op een gewilde plek op een vervolgopleiding - dat soort dingen). Maar ik hoorde van hem dat zijn kinderen verplicht naar huiswerkbegeleiding moesten en dat ze daar alleen af mochten als ze minstens een 7 gemiddeld stonden.
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je kinderen van jongs af aan al op een bepaalde manier naar het leven laat kijken en 'vormt' of in ieder geval moet beslissen of je ze wilt vormen en in wat voor mate. Hoe je ze stimuleert/aanmoedigt/begeleidt.
Ik wil hiiermee _niet_ zeggen dat alles maakbaar is, dat je kinderen altijd precies zo krijgt dat ze doen wat je wilt, maar dat je hier wel grote invloed op hebt, door de manier en de hoeveelheid input die je aan kinderen geeft.
Ik wil hier ook zeker _niet_ mee zeggen welke manier de juiste is! Het volledig loslaten of het compleet vormen. Waarheid zit altijd ergens in het midden 
Tot zover mijn bespiegelingen.
In dit geval Lies: je kunt de instelling van je zoon nu niet meer veranderen, dus hem aanmoedigen om meer uur te werken dat hij nu vrijwillig oppakt zal denk ik weinig uitmaken. Als echt wilt dat hij meer uur werkt, dan zul je daartoe opdracht moeten geven; dus zeg simpelweg: komende zomervakantie ga jij minstens X- uur werken of minstens X dagen (ik roep maar wat). Of minstens 6 uur in de week.
Jojo
Ja. Psychiatrische problematiek en dan bijvoorbeeld 2 dagen tekort hebben gewerkt om een uitkering te krijgen. Uiteindelijk WAO, maardaar is een financieel heel schrale tijd aan vooraf gegaan met ook veel pech en instanties die niet mee wilden werken. Het kan gewoon hoor.
Waar gaat het dan echt om?
Volgens mij wordt door een aantal een bijbaantje gezien als hét middel tegen rondhangen. Dat gecombineerd met het ethos dat je moet werken - ook al heb je geen geld nodig is iets waarbij ik toch het gevoel krijg dat geld verdienen een doel op zich is ihkv hoe meer geld hoe beter coûte de coûte.
Ik vind rondhangende pubers ook niks maar stuur aan op andere oplossingen dan alleen werken. Vrijwilligerswerk, een projectje met vrienden om iets te bouwen ofzo, een andere hobby of gewoon goeie afspraken over waar wanneer gehangen wordt
Kate
'Ik vind rondhangende pubers ook niks maar stuur aan op andere oplossingen dan alleen werken. Vrijwilligerswerk, een projectje met vrienden om iets te bouwen ofzo, een andere hobby of gewoon goeie afspraken over waar wanneer gehangen wordt'
De puber van TS hangt niet rond. Hij gaat naar school, herft een bijbaan en een hobby (gamen).
Werken
Oke, dan nog uit nieuwsgierigheid de vraag: voor de pubers die ook werken: gaan die van jullie uit zichzelf bij vakantie/vrije dagen extra werken ? Of moeten jullie dat ook aansporen?
Lies
"gaan die van jullie uit zichzelf bij vakantie/vrije dagen extra werken ?
Alleen als ze dat zelf willen. Beter gezegd: als ze meer geld willen om te besteden.
Of moeten jullie dat ook aansporen?"
Ik opper het. En zo niet, dan niet.
Jojo en Plokkie
Bijstand wordt ook aan mensen gegeven die niet (meer) kúnnen werken maar door allerlei oorzaken geen of te weinig arbeidsongeschiktheidsuitkering kunnen krijgen, bijv. wegens parttime werk, of altijd gewerkt als ZZPer en geen of alleen een heel dure AO-verzekering kunnen krijgen want er was al sprake van ziekte of beperking. Die mensen krijgen vaak ook sollicitatievrijstelling.
Aansporen
"Oke, dan nog uit nieuwsgierigheid de vraag: voor de pubers die ook werken: gaan die van jullie uit zichzelf bij vakantie/vrije dagen extra werken ? Of moeten jullie dat ook aansporen?"
Dat mochten ze altijd zelf weten. Eén van hen vulde en vult nog steeds de vakanties en vrije dagen met vrijwilligerswerk (ligt nu helaas stil wegens corona). Mag dat ook van jou, of moet het per sé geld opleveren?
Af en toe gedoseerd hangen en lummelen is trouwens heel gezond voor mensen die sporten, werken en hun vrienden buiten de deur ontmoeten. Probeer het ook eens.
Lies
'gaan die van jullie uit zichzelf bij vakantie/vrije dagen extra werken ? '
Ga jíj extra werken in je vakantie?
Sja
Als puber idd niet buitensporig vaak hele dagen rondhangt dan is mijn post idd niet zo nuttig 😊. Wat ik er wel mee wilde zeggen is dat ik die hyperfocus op werken niet snap, of beter gezegd, me er niet in kan vinden. Dus ook vwb de laatste vraag; nee, waarom zou je dat willen? Alleen in geval van geld gebrek zie ik het nut.
Ik vind de vragen waarom je zelf parttime werkt en of je zelf extra gaat werken als je vrij bent wel leuk, ben ook benieuwd naar je antwoord 😊
'gaan die van jullie uit zichzelf bij vakantie/vrije dagen extra werken ? '
Nee. Ik zelf ook niet. En ik sluit me aan bij de vraag van Sol: jij wel dan?
Extra werken
Als ik in mijn vakantie extra ga werken, krijg ik geen extra salaris. Verder heb ik ook geen 6 weken in de winter en drie maanden in de zomervakantie (uni) of zelfs maar 12 weken per jaar (vo).
Eens
Precies Phryne. Zo zie ik het ook. En de reacties van Lou en Sol vind ik nu dus wél flauw.
Maar Phryne en Lies
Dat zijn in mijn ogen niet per se flauwe opmerkingen maar weer spiegels. Jullie lijken zo gefocust op meer werken dat je je af kunt vragen waarom je zelf niet meer werkt in de tijd die je over hebt. Gechargeerd kun je je afvragen waarom je dan zelf voor de dagen dat je niet werkt (zaterdag, vakantie ik noem maar wat) niet iets er naast zoekt.
Dat doe je waarschijnlijk niet als je geen extra geld nodig hebt. En dat snap ik, dat zou ik zelf ook niet doen. Genoeg is genoeg en je hebt ook kerkje nodig voor andere dingen. Maar waarom accepteren jullie niet dat jullie kinderen daar een eigen opvatting over hebben, ook als die niet overeenkomt met die van jezelf?
Ik vind het allemaal wel een heel hoog ‘ledigheid is des duivels oorkussen’-gehalte hebben hoor.
Wil je het afdwingen dat er meer gewerkt wordt dan kun je overwegen om zakgeld te stoppen. Dan moeten ze wel werken als ze dingen voor zichzelf willen kopen. Zou niet mijn idee zijn maar het is natuurlijk een optie.
Accepteren
Ja, dat doe ik dus, in het kader van ‘zo worden ze ook gezond groot’, net als bij andere aspecten die ik liever anders zou zien.
Ik denk dat het wel iets is van deze tijd. Vroeger hadden bijna al mijn klasgenoten bijbaantjes, en voor veel was dat hun enige zakgeld. De kinderen die ik nu ken die veel werken, krijgen daarnaast maar weinig van hun ouders.
Toch benieuwd
Je kunt het flauw vinden, maar zo is het niet bedoeld. Ga jij werken in de vakantie, en zo nee, waarom moet je zoon dat dan wel?
Ik ben echt benieuwd naar het antwoord.
Ik bedoel het dus precies zoals Aagje het zegt: waarom accepteer je niet dat je kind een andere opvatting heeft dan jij zelf?
Tuurlijk wel
'Als ik in mijn vakantie extra ga werken, krijg ik geen extra salaris.'
Natuurlijk wel. Als jij kranten gaat rondbrengen in je vakantie, of vakken gaat vullen, krijg je gewoon betaald door die (tweede) werkgever. Jullie zoeken gewoon excuses om in de vakantie lekker te niksen aan het strand. Zo lui.