16 jaar en zwanger

Tsjor

Voor de duidelijkheid, ik zeg niet dat ik de beslissing kan nemen en ik zeg al helemaal niet dat ik mijn kind op straat zou zetten maar ik heb dan ook niet drie slaapkamers over en ik sta al helemaal niet open voor een inwonende schoonzoon.

Het is de keus aan de moeder en ik zie ook wel dat deze 16jarige er anders in staat dan diegene van dat andere voorbeeld (oh leuk een baby maar dan wel een meisje, dan kun je zo leuk tutten met die haartjes) als ik zo'n dochter had (kan het me niet voorstellen want zo zou ik mijn dochter nooit opgevoed hebben) dan is het toch een ander verhaal.

kaaskopje

Je hebt ook morning after spiraaltjes (die kunnen tot 5 dagen na de seks geplaatst worden).

Mijn punt is dat heel veel vrouwen het geheim houden en dan weet je dus helemaal niet of ze er echt spijt van hebben of niet en nogmaals: er zijn weinig mensen die openlijk zeggen dat ze spijt hebben van hun kind. Ik kan me voorstellen dat het erg zwaar wordt als je vader zich er niet mee bemoeit en dat weet je vaak pas later. Na de beslissing. Dan moet je het alleen doen met 1 opa/oma en dat lijkt mij als oma behoorlijk zwaar.

Opgevoed

Het zou mij enorm zwaar vallen en ik zou me afvragen waar ik wat heb laten liggen in de opvoeding als mijn dochter jong ongepland zwanger zou raken. Aan de andere kant zijn ongelukjes mij niet vreemd, dus eigenlijk valt zo’n 16-jarige niet meer te verwijten dan een volwassene. Het is hier wel eens ter sprake gekomen tijdens het lesje voortplanting, en beide dochters bleken enorm pro abortus. Zo heb ik ze dan weer niet opgevoed (meer als pro choice als het echt niet anders kan), dus dat was wel apart.
(Voor Triva, opvoeding geeft niet altijd het resultaat wat je voor ogen hebt).

Verantwoordelijkheid

De verantwoordelijkheid van de beslissing ligt natuurlijk bij het meisje. Als ouder zou ik daar geen dwingende rol in willen spelen. Je kan natuurlijk wel alle opties doorspreken samen.
Bij oma en opa wonen hoeft niet maar aan de andere kant heb je als ouder natuurlijk wel een verantwoordelijkheid tegenover je kind. Dat hoeft niet perse in huis nemen te zijn. Je kan ook proberen een eigen woonruimte te regelen bijvoorbeeld.

Ik snap best dat mensen niet zitten te wachten op schoonkinderen in huis. Toen mijn zoon en zijn vriendin een kind kregen en hun leven nog zeker niet op orde hadden (ze waren wel meerderjarig) heeft zijn vriendin ook 3 jaar bij ons in huis gewoond tot dat ze een eigen woonruimte hadden. Wij wonen groot dus dat kon wel maar alsnog vond ik het geen zegen. Als ik van te voren had geweten dat het bijna 3 jaar zou duren had ik vast nee gezegd. Ik dacht echter dat het voor ongeveer 6-12 maanden zou zijn. In elk geval was ik bijzonder blij toen ze een een eigen huis kregen. Overigens niet vanwege kleindochter. Van haar aanwezigheid had ik veel minder last. Inmiddels zijn ze trouwens gescheiden en woont zoon tijdelijk weer bij ons. Wat ook geen onverdeelde zegen is. Opruimen is hij nog steeds niet bijzonder sterk in en hij is echt al lang volwassen.

@Triva

Koester niet te zeer de illusie dat kinderen alleen dingen doen 'zoals je ze hebt opgevoed'. Zo eenvoudig ligt het bepaald niet. Ik neem aan dat je dat gaat ontdekken, net als veel, veel andere ouders.

En ideeën hebben over een schoonzoon die voor jou alleen hypothetisch bestaat, dat is wat te abstract. Ik weet niet of je kinderen relaties hebben, maar als hun geliefde veel over de vloer komt, is een theoretische beschouwing niet (meer) aan de orde.

Te laat

Wat mij opvalt is dat Franmi niet direct in alarmstand ging toen haar dochter meldde dat ze een pil gemist had.

Geen idee of ik nu zo panisch ben, maar jonge meiden zijn extreem vruchtbaar. Dus 1 gemiste pil is aanleiding voor een morning afterpil ( afhankelijk van het moment in de cyclus en wanneer de laatste keer seks plaatsvond) of minimaal een zwangerschapstest. Op die manier kun je tenminste snel een overtijdbehandeling starten. Dat heeft niet de zwaarte die aan abortus kleeft.

Dat is nu allemaal zinloos voor Franmi, want blijkbaar is haar dochter nu al meer dan 3 maanden. Op dat moment is de tijd al heel snel op

Je moet dus daarvoor zitten. Ver daarvoor.

Precies Tihama.

Maar dat keuzemoment is voor dit meiske al lang een gepasseerd station. Volgens mij was Franmi eigenlijk ook op zoek naar ervaringsverhalen vsn mensen in soortgelijke situaties. Waar een tienerdochter idd een kind kreeg.

Toch ben ik wel heel objectief nieuwsgierig franmi......wannneer ontdekte je dochter dat ze zwanger was? En hoe snel heeft ze het jou verteld? Was een overtijdbehandeling toen nog een optie? Of was het daar toen al te laat voor?

En je vertelde volgens mij ook ergens dat je wist dat dochter een pil vergeten was? En dat jij en dochter eigenlijk dachten dat het zo’n vaart niet zou lopen? Heeft dat invloed gehad op de besluitvorming? Ik kan me zo voorstellen dat als je er zelf ( achteraf misschien iets te) laconiek over bent geweest dat het ook veel lastiger is om achteraf te roepen dat de zwangerschap afbreken ook een hele reële optie is. Zowel voor je dochter als voor jezelf. Dat je eigenlijk door het op zijn beloop te laten al een soort van keuze hebt gemaakt. Geen morning-afterpil genomen? Dan ook maar leven met de evt consequenties. Zoiets?

Gewoon nieuwsgierig. Echt niet als kritiek bedoeld....ik heb een dochter van ongeveer die leeftijd. Ze is aan de pil. Heeft een vriendje. En ik moet er werkelijk NIET aan denken.......

Ingrid

Blij dat ik zonen heb

Hoewel... Ik ken een gezin waarvan de zoon op z'n 16e vader werd. De moeder wilde niet veel meer van hem weten. Ook niet bepaald een prettige situatie...

Phryne en wilgenkatje

"(Voor Triva, opvoeding geeft niet altijd het resultaat wat je voor ogen hebt)."

Even voor de duidelijkheid, ik had het niet over de dochter van Franmi maar over de moeder die hier laatst postte omdat haar dochter zo graag na haar vmbo examen zwanger wilde worden omdat ze een baby zo leuk vond en dat het dan een meisje moest zijn vanwege de haren.

Als ik zo'n dochter zou hebben dan neem ik het mij zelf kwalijk dat ik iets fout heb gedaan in de opvoeding ja.

Wilgenkatje, ja mijn oudste heeft al bijna 2 jaar een relatie en daarvoor bijna 1 jaar. Ik vind dat ik mijn privacy kwijt ben als ze logeren maar dat kan ik best handelen voor een paar dagen (ook een week mee vakantie gehad) maar permanent inwonen is voor mij een nogo, dan moet ik een dermate groot huis hebben dat ze ook enigszins op zichzelf kunnen wonen. Ik vind het gewoon niet gezond voor de relatie tussen mij, mijn kind, mijn schoonkind en de baby. Ik ben ook geen voorstander om, als mijn kind volwassen is en een baby krijgt samen te wonen.

Triva

Ach, wie weet, kijk je er later vol voldoening op terug. When life gives you lemons...

Ingrid T

Mijn dochter was de pil in haar vruchtbaarste week vergeten. Tijdens onze vakantie is ze hem een keer vergeten. Haar vriend was niet mee op vakantie, maar was 20 km verderop met zijn gezin op vakantie. Ze hebben elkaar die week 1 keer gezien en volgens mijn dochter hadden ze toen geen sexy gehad.

Doordat ze de pil gewoon door is gaan slikken werd ze toch ongesteld dachten we. Ze was ziekjes en anders dan anders en toen kwam het hoge woord eruit. Ze hadden wel sex gehad.

Test gekocht die positief was en gelijk naar de huisarts. Ze bleek 8 weken zwanger te zijn. Dat klopte precies met de vergete pil.

Ik ben te naïef geweest om te geloven dat ze geen sex hadden gehad , maar dit heeft niets met de uiteindelijke keuze te maken gehad.

Jeetje franmi.

Ik dacht al zoiets. Dan word je dus wel soort van een voldongen feit gesteld. De laagdrempelige opties (morning after pil, overtijdbehandeling) zijn dan natuurlijk al een gepasseerd station. Ik kan me voorstellen dat dat invloed heeft op de besluitvorming....

Ingrid

Ik had er ook niet aan moeten denken

toen mijn dochter zo jong was... En nu nog eigenlijk niet, met 22. Laten die jonge mensen eerst maar eens hun leven op orde hebben, dat hoop ik tenminste.

Overigens hamer ik (ook nu) ook altijd op condooms, ook als het meisje de pil slikt. Er is meer onder de zon dan zwangerschap, hoewel het aantal soa's lijkt te stabiliseren weet ik eigenlijk niet hoe dat zit onder jongeren...

Als puntje bij paaltje komt

wil niemand denk ik dat een meisje al zo jong zwanger wordt. Ik denk dat we het daar allemaal over eens zijn. Dus aandringen en opvoeden met dat anticonceptie gebruikt moet worden, ja uiteraard. Ik denk ook dat iedereen het erover eens is dat een inwonend stel nou niet bepaald een ideaalbeeld is. En ook dat je als ouders, dus de opa en oma, niet droomt van een baby in huis als je zelf in een volgende fase zit. Maar dan? Voor mij is dat nooit een vraag geweest. Natúúrlijk sta ik dan klaar voor mijn dochter plús kindje, het gaat dan even niet om mij. Ik heb heel erge cliche-motto's: je kunt meer aan dan je denkt en voor het meeste is een oplossing.

Ik voel bij een aantal reacties op de situatie van Franmi vooral dat ik begrip moet hebben. Iedereen mag er anders in staan. Maar gevoelsmatig kan ik er niet bij dat ouders van een meisje die zwanger is hun kind min of meer onder druk zetten om abortus te laten plegen. Ik heb het nu niet over kinderen van 12 (mijn hemel, het idee!), maar met 16 jaar ligt de keus wat mij betreft volledig bij het meisje.

Keuze bij het meisje

Maar een meisje van 16 kan de consequenties helemaal niet overzien. En zeker niet de impact die het ook heeft op haar ouders. Dwingen tot abortus kan niet, maar ik zou mijn dochter het wel aanraden.
Ik heb ook een abortus gehad toen ik ongeveer 20 was en ik denk er nooit aan. Ik weet zelfs niet eens meer wanneer precies. Het was nog geen kind, ik wilde geen kind toen. Ik wilde studeren.

Ik zou het ook aanraden

De reële situatie schetsen, wat het inhoudt een kind, op zo'n jonge leeftijd. En dat de kans dat een jonge relatie die hiermee belast wordt slechts in een klein aantal gevallen standhoudt. En ja, er zijn altijd uitzonderingen. En overigens (sorry, stokpaardje) heb je tegenwoordig ook meteen jeugdzorg op je dak, want het willen voorkomen van zwangerschappen bij hele jonge meisjes is ineens prioriteit nr. 1 van de minister.

https://www.rijksoverheid.nl/binaries/rijksoverheid/documenten/rapporten/2017/06/21/preventie-ondersteuning-en-zorg-bij-onbedoelde-ongewenste-tiener-zwangerschap/preventie-ondersteuning-en-zorg-bij-onbedoelde-ongewenste-tiener-zwangerschap.pdf
Ook zeer jong ouderschap wordt genoemd.

Verder krijg je ook preventief bemoeienis, dus tijdens de zwangerschap, want (aldus de minister) ook een te korte zwangerschapsduur of een te licht geboortegewicht is (vaak) de schuld van de moeder... Maar dit terzijde.

En ja, natuurlijk laat je je kind niet stikken, dat is de redenering ook helemaal niet. En natuurlijk, als je voor een voldongen feit staat, ga je kijken hoe je het gaat oplossen. Maar ook bij 8 weken zwangerschap is abortus gewoon een optie.

Onze buurjongen heeft heel jong een kind gekregen, en natuurlijk (want zo gaat dat) is die realatie al heel lang uit en ziet hij haar nooit, want moeder werkt niet mee, terwijl hij wel moet betalen. En je eigen kind is nooit uit je gedachten... het is echt heel zwaar voor hem.

Marijne

Dan was het voor jou een goede zélfgenomen beslissing.

Met "het is nog geen kind" heb ik altijd wat moeite. Het is een mens in wording. Geen "ding".

Een vriendin van mijn zus heeft tot drie keer toe abortus laten plegen. Bij nummer drie zei de arts dat het nu afgelopen moest zijn met die gang van zaken, omdat ze daardoor een risico nam mbt een wel gewenste zwangerschap. Zij gebruikte het als anticonceptie, maar dan achteraf. Dat vond en vind ik wel erg fout. Eén keer snap ik echt, dat kan op zich iedereen overkomen, maar daar leer je toch van? Vriendin heeft later nog twee (gewenste) kinderen gekregen.

moeder

Mijn moeder heeft ook een abortus gehad. Ze is er altijd blij mee geweest dat het toen (net) kon, want ze kon ons maar net aan en zou bij een derde waarschijnlijk zijn omgevallen. Maar mijn vader zei voor zijn dood nog dat hij dat toen zo jammer had gevonden, maar wel haar keuze had gerespecteerd. Hij vond wel nog steeds dat het haar lichaam en dus haar keuze was. Vond ik wel lief van iemand van die generatie.

Kaaskopje

Ik word altijd wat moe van dit soort toevoegingen. Abortus is een perfect legale mogelijkheid. Maar als die wordt genoemd, meent al snel een ander een soort stichtelijke opmerking te moeten maken. Iedereen mag ervan vinden wat ze vindt, maar dat is dus persoonlijk.

Abortus is een verworven recht, waar vrouwen hard voor hebben gestreden.

Er zijn ook vrouwen die geen anticonceptie gebruiken (misschien vanuit een andere culturele achtergrond, misschien omdat het niet mag (van hun man of ouders?)) en die wel voor een ingreep naar een (anonieme) abortuskliniek kunnen. En soms wordt het dan ingezet als anticonceptie. Ook daar kun je een mening over hebben. En dat mag. Maar abortus mag gewoon ook. En is niet slecht.

Mirreke

Dat het mag betekent niet dat je dan maar beginnend leven herhaaldelijk moet beëindigen. Het is geen wratje wat je weghaalt en daar mag ook degene die de abortus ondergaat zich best van bewust zijn.

Phryne

denk je nu echt dat er vrouwen zijn die zich daar niet van bewust zijn dan?

Jippox

Eh ja, diegenen die abortus als anticonceptie gebruiken en/of degenen die het een klompje cellen noemen.

is zo'n bevoogdende benadering. Denken jullie nou echt dat alleen jullie daarover nadenken?

Of heerst er een soort voordeel? Vrouwen die abortus plegen zijn uiteindelijk toch maar mooi monsters die dit prachtige beginnende leven de kans niet geven? Wat weet een ander daar nou van?

En daarom is het dus mooi dat dit kan, en dat iedereen het zelf mag weten. Als je tegen abortus bent, prima, voor jezelf. En als je ervoor bent, of alleen soms ervoor bent, als het je uitkomt? Maakt niet uit. Allemaal prima. Zolang we elkaar de ruimte daarvoor laten.

Wat een quatsch

Het IS een klompje cellen. Al de rest leg je er zelf in.

In sommige culturen is een mens pas een mens als hij een paar maanden in leven is gebleven, en krijgen kinderen dan pas een naam.

Voor een ander ligt er al heel vroeg een waarde in.

En nogmaals, dat is dus het mooie, dat iedereen dat voor zichzelf mag uitmaken. En niet voor een ander.

als je zo'n probleem hebt met het weghalen van een klompje cellen: dan ben je ook tegen een spiraaltje.