16 jaar en zwanger

Zelf ook tienermoeders geweest

Hallo

Zelf heb ik mijn dochter op mijn 17de gekregen. Dus ik kan er wel over mee praten en denken. Ik zal als eerste kijken of ze iets aan fiom hebben daar zijn ze ook bekend met tienerzwangerschappen en tienermoeders. Ook heeft bijna elke gemeente wel een jonge moedergroep waar je als jonge moeders ervaringen kunt uitwisselen met elkaar. Zeker een meerderjarigheid verklaring aan vragen ook de vriend het ongeboren kindje alvast laten erkennen. Ook zou ik als ik uw dochter was een voogd aanstellen voor het kindje kan u of iemand anders uit de familie zijn. En misschien dat dochter en vriend nu al kunnen beginnen met een financiële overzicht van beide. Als ze een bijbaantje hebben. Ook zou ik als ik uw dochter was een rekeningnummer openen waar dochter en vriend al vast elke maand een bedrag op storten voor de baby. Vaak is het trouwens ook zo als dochter een meerderjarigheids verklaring heeft dat ze zich al kan inlaten schrijven voor een huisje. Zodat ze in ieder geval punten opbouwt. Ook hebben sommige scholen zelfs een kinderopvang in de school zitten zodat moeder en kind in het zelfde gebouw zitten. En idd ik zou zelf goede afspraken maken met dochter en vriend. Hebben mijn ouders ook gedaan die hebben met mij de afspraak toen ik mijn dochter had gekregen wij willen oppassen als jij op school zit maar zo gauw je vrij bent ga jezelf weer voor je kindje zorgen. Dus ook tussen het huiswerk en toetsen leren bijv. De kleine verschonen etc. Ook hadden we de afspraak gemaakt om te oppassen 2 avonden/nachten denk aan het stappen in de maand te willen oppassen zodat mijn vriend en ik ook even tijd voor ons 2 hadden en even tiener te wezen ipv mama en papa. Ook zijn er trouwens tienermoeders huizen waar je als tienermoeder woont met je kind en begeleiding krijgt met allerlei dingen denk aan financiëlen opvoedkwestis maar ook opleiding enzv en je word als jonge moeder klaar gestoomd om op jezelf te kunnen wonen met je kind. Ik zal wel dochter en vriend duidelijk maken jullie willen het kindje houden jullie zijn de ouders we steunen en helpen jullie maar wij zijn de opa's en oma's

Tienermoeder

Ikzelf ben nu 32 jaar en mijn dochter word aankomende zondag al weer 14 en ik moet zeggen als jonge moeder heb ik momenten gehad dat het zwaar was school mijn ouders helpen in de huishouding kleine verzorgen nachtelijke voedingen en dan in de ochtend met wallen onder de ogen naar school vriendinnen die weg blijven. Niet even gauw de stad in om dat 1ne truitje te scoren want ja kleine slaapt. Ik zelf had heel veel aan de moedergroep. Maar ookal was ik jong en heb ik veel dingen wel moeten missen denk aan voor het eerst alleen op vakantie zonder pa en ma of het elke weekend stappen. Ik zou het zo weer overdoen als ik de kans kreeg. Om jong moeder te worden. Maar ik vertel wel tegen mijn dochter dat zij zelf niet zo jong moeder hoeft te worden

Feliciteren

Als de eerste schrik voorbij is is het ook tijd om blij te zijn met de zwangerschap en de jonge ouders daarmee te feliciteren. Niet te zorgelijk, maar ook genieten.
En bespreek wat er aan informatie en cursussen nodig is.
Wees voorzichtig met instellingen als de FIOM en andere voorzieningen voor 'tienermoeders'. Die hebben een meldplicht zodat je bij onbegrip of verschil van mening ineens in een tang kunt zitten van een zorgmelding. En men wil zo graag helpen.
Neem ook vrijwillig die hulp niet aan. Wijkteams en sociale tienerzorg zijn geen deskundigen op het gebied van zwangerschap. Je hebt al hulp van de huisarts en de vroedvrouw, ze informeren zich, ze gaan naar cursussen, ze hebben families met ruime ervaring. Heeft iemand van de grootouders een gezondheidszorgopleiding laat dit dan direct weten als het aan de orde komt. Een tienerzwangerschap kan ongewenste bemoeizorg aantrekken van hulpverleners die van zwangerschap en bevalling geen verstand hebben maar wel van 'veiligheid' en statische risico's.
Draag naar buiten toe duidelijk uit dat deze jonge mensen twee families hebben die bij de zorg betrokken zijn.
Zoek samen een interessante zwangerschapscursus uit, gewoon samen met andere volwassen vrouwen. Breng je dochter daar en ga even mee naar binnen om je gezicht te laten zien.
Ga naar de bieb of schaf zelf boeken aan op het gebied van zwangerschap, borstvoeding, babyverzorging. Laat zoveel mogelijk mensen meelezen en meegenieten.
Doe dit samen met de jonge aanstaande ouders.

Jonge moeder groep

Anne j

De jonge moeder groep is juist voor jonge moeders om juist de jonge moeders te helpen. En juist de begeleiding van die jonge moeder Groep wil altijd dat de kinderen bij hun moeders blijven

Ja, Melissa

Het is fijn dat je goed geholpen bent bij de Groep.

Als een stel een goed netwerk heeft, met hulp bij huisvesting, financien, regelgeving, zwangerschap en opvoeding, dan is een groep niet nodig.

Ik zou me nu richten op waar het werkelijk over gaat. Bezoek aan de huisarts, de vroedvrouw, foliumzuur, zwangersschapsvitaminen, vette vis eten en overigens extra op gezonde voeding letten en rauwe (vlees/vis)voeding vermijden.

Je informeren over het verloop van de zwangerschap en de bevalling met boeken, internet en cursussen.

Met de familie bespreken hoe het verder gaat. Wat hebben de jonge aanstaande ouders voor beeld bij hun leven en wat hebben ze daar voor steun bij nodig?

Hoe gaat het verder met sport en school?

Sport; wacht het eerst even af..

Ik sportte ook graag, het kostte dan wel geen 15 uur per week, maar toch.
Bij vier maanden zwanger zei het lichaam :’En tot hier!’ na de geboorte taande mijn hoofd niet naar het sporten zoals vroeger. Wacht het eerst maar even af.

Ik snap het wel

het belang van die sport. Het is op dit moment in hun leefwereld het allerbelangrijkste wat er is. en aan de hand daarvan kun je goed duidelijk maken dat er iets gaat gebeuren, wat dat allerbelangrijkste naar de achtergrond duwt, omdat er iets is wat het allerallerbelangrijkste is.

Van een tienermoeder die inmiddels moeder van een tiener was leerde ik 3 dingen toen mijn pleegdochter zwanger bleek te zijn (17 jaar):
- wees blij voor ze; zij vond het een gemis, dat iedereen zorgelijk was en niemand blij;
- als het later zwaar blijkt te zijn, ga dan nooit verwijten maken in de zin van: ik had je toch gezegd; of: dit wilde je toch..... ook een tienermoeder mag zware momenten meemaken.
- gedraag je als een oma en niet als een moeder.

Wat dat laatste betreft: het is echt westers en misschien zelfs wel stads Hollands om te denken dat kinderen alleen maar bij vader en moer groot kunnen worden. Hele hordes groeiden op met opa en oma in het achterhuis, of zelfs alleen bij opa en oma, terwijl vader/moeder ver weg was. Lijkt mij dat het wel kan. Of je moet hele volkeren psychisch beschadigd verklaren. Ik heb er zelfs ooit wel eens voor gepleit: waarom niet ouders die op het beste moment van hun leven zijn de kans geven zich maatschappelijk te ontwikkelen en in te zetten, terwijl gootouders dan al iets rustiger aan willen doen en wellicht meer tijd in kleinkinderen kunnen en willen stoppen. Dus geen ouderschapsverlof, maar grootouderschapsverlof of zelfs grootouderschapspre-pensioen. (lang leve de leterwaarde)

Tsjor

het is belangrijk

Met 16 jaar een jaartje rustiger aan wil niet zeggen dat de sporttoekomst verkeken is natuurlijk. Zeker als het zo belangrijk voor haar is, zou ik het wreed vinden om dat af te nemen.
Toen mijn kinderen twee weken oud waren, kreeg ik weer enorme zin (en ik was tot de bevalling doorgegaan op een rustiger tempo) en met drie weken ben ik weer begonnen.

Het werd ieder jaar makkelijker. Van campingbedje mee en borstvoeden tussen de wedstrijden, tot vrij rondlopen en een eigen rugzakje met eten. En nu doen ze de sport zelf.

Bij iemand die 26 of 36 is en een baan heeft wordt ook niet meteen geroepen dat het maar moet stoppen. Die gaat ook als vanzelf naar wat minder als dat nodig is.

Inderdaad Floria

"Bij iemand die 26 of 36 is en een baan heeft wordt ook niet meteen geroepen dat het maar moet stoppen. Die gaat ook als vanzelf naar wat minder als dat nodig is."
Zo is het maar net. We moeten allemaal schipperen als we kinderen krijgen, en dat kan ook best. Het betekent niet dat er niets meer kan.

Drukte om zorgen

Met afwachten doel ik op de verwachtingen. TS verwacht dat haar dochter na de bevalling weer gaat sporten omdat ze al jaren intensief sport. De dochter, die al jaren sport zal waarschijnlijk ook wel verwachten de draad weer op te pakken. Maar soms kan het anders verlopen, mede door de hormonen, mede door de vermoeidheid of tegenslagen, mede door dat mooie schepseltje in je armen.

We hebben de kinderwens uitgesteld want we wilden ook nog andere dingen doen. Toen de oudste geboren was en in de armen van mijn man lag, snapte mijn man niet wat er zo wonderlijker was, wat de moeite waard was voor uitstel. Soms besef je dat wanneer de baby in de armen ligt. Het kan je verwachtingen 180 graden draaien. Vandaag wil je het zus, morgen voel je andere prioriteiten.

Ik hoop dat de dochter alle ruimte krijgt om van de verwachtingen ( ook die van haarzelf) af te wijken. Eerst maar even wennen aan het idee moeder te worden.

Anne j

Tienermoedergroep ook ik had een heel netwerk aan familie en vrienden die er voor me en mijn dochter waren. Je kan bij de moedergroep ook veel gezelligheid hebben omdat je nog een tiener bent maar ook moeder er zijn daar tieners die in het zelfde schuitje zitten namelijk tiener zijn maar ook moeder. Dus is niet per definitie een slecht iets hoor een tienermoedergroep

heel duidelijk over je eigen bereidheid / grenzen

Je moet niet alles gaan regelen voor je kind. Het kind moet eerst maar eens zelf bedenken wat het wil. Maar je moet wel heel erg duidelijk maken waar je toe bereid bent, en waartoe niet. Zeggen dat je "alles doet wat je kunt" is te vaag.

Mag kindmoeder thuis blijven wonen?
Mag het vriendje bij jullie intrekken of niet?

Willen jullie structureel oppassen, en op welke dagen en tijden dan, en ten behoeve van welke redenen (school, werk, sport, uitgaan, "geen reden", etc.)?
Willen jullie incidenteel oppassen, en hoeveer uur per week ongeveer, en ten behoeve van welke redenen, en hoe lang van te voren moet kindmoeder dit aan jullie vragen?
Willen jullie "by default" oppassen, dwz jullie zijn altijd beschikbaar en kindmoeder hoeft niet van te voren aan jullie te vragen of jullie wel kunnen/willen oppassen. (En als je zo'n situatie niet wilt, geef dat dan ook expliciet aan!)

Moet kindmoeder kostgeld betalen? Moet het vriendje (als die bij jullie mag intrekken) kostgeld betalen? Wat betalen jullie wel en niet voor kindmoeder (eten, kleren, eigen bijdrage kraamzorg, vervoer, etc.) Wat betalen jullie voor kleinkind (luiers, kleertjes, etc).

Mag vriendje langskomen als kindmoeder niet thuis is? Mag dat ongepland of alleen gepland?

Wat zijn alle dingen waarvan jullie verwachten dat ze hetzelfde blijven als ze thuis blijft wonen (naar school gaan, samen eten 's avonds, meehelpen met het huishouden etc.). Je dochter wordt straks waarschijnlijk meerderjarig verklaard, die kan daar een heel ander beeld bij hebben dan jullie, dus het is goed jullie verwachtingen voor thuiswonen uit te spreken.

Als dochter op zichzelf wil gaan wonen, wat zouden jullie in die situatie bijdragen? Zowel qua oppassen als financieel? Als dochter met vriend zelfstandig gaat wonen, wat zou dan jullie bijdrage zijn? Zijn daar voorwaarden aan verbonden vwb de bijdrage van vriendje?

teen mom

Mijn dochter was vroeger verslaafd aan het programma Teen mom en wat ze daarvan heeft geleerd is dat de verkering van zo'n jong stel meestal geen stand houdt. Ze heeft zelf een vriendin nog van de basisschool die op haar 17e een kind heeft gekregen en de vader van die baby is vertrokken om te gaan studeren terwijl het meisje met de baby bij haar ouders zit. Eerst kwam hij in het weekend nog thuis, maar dat doet hij allang niet meer. Zijn ouders waren al niet blij dat de baby er kwam en willen financieel niet bijdragen. Hijzelf leek eerst wel betrokken, maar toen hij erachter kwam dat hij niet meer kon chillen met zijn vrienden was dat snel over. Het meisje begon naar zijn idee 'te zeuren' en daar had hij geen zin in. Hij was ook pas 17 en totaal nog niet volwassen.
Zelf was ik geen tienermoeder maar ik heb mijn kind wel alleen opgevoed en dat was zwaar, hoe welkom ze ook was. Ik moet er echt niet aan denken dat er nu een baby in mijn huis zou wonen en al helemaal niet met een tienermoeder die geen idee heeft wat ze zich op de hals heeft gehaald.
Ik vind jullie allemaal erg optimistisch. Een meisje van 16 is echt nog een puber met als het tegenzit weinig verantwoordelijkheidsgevoel. Mijn dochter maakte op die leeftijd nog een heel drama als ze de tafel moest dekken, want dan gebruikte ik haar als slaaf. Als zij een baby zou hebben gekregen dan weet ik wel hoe dat zou zijn gegaan: dochter met slaande deuren weg onder hysterisch geschreeuw dat ik haar 'helemaal niks gunde' en ik met een baby waar ik geen zin in had maar die je natuurlijk ook niet in de steek kunt laten. En dan die arme baby die eigenlijk niet welkom was, maar die geboren was uit een romantisch idee van dochter dat ze er zo lekker mee kon tutten.
Ik denk serieus dat ik zou hebben aangedrongen op abortus. Vinden jullie dat hard?

Tijdig dan

Dat zijn ook zaken die je beter tijdig kunt bespreken als ze jonger zijn. Dochter wil hier per se nog geen kind zolang ze nog op school zit en heeft mij gevraagd om haar te 'dwingen' tot een abortus mochten de hormonen haar week maken.
Nou, dat zien we dan wel weer. Voorlopig is het ijzersterke discipline met haar en zijn voorbehoedmiddelen. Voor de zekerheid een zwangerschapstest in huis bij twijfel en anders snel naar de huisarts.

Keuze

Ik zou toch bij de keuze van mijn dochter blijven, zij gaat er over. En ook al wil ik zelf beslist geen kinderen meer ik zou mijn dochter wel bijstaan in haar keuze en zelf bijdragen.

ja, maar...

Het was niet mijn keuze om mijn dochter alleen op te voeden, maar omdat ze er was heb ik 18 jaar alles op alles gezet om een leuke moeder te zijn en haar alle kansen te geven die ze verdiende. Dat is ten koste van mezelf gegaan, vooral financieel. Ik zou het echt niet meer kunnen opbrengen om dat nog een keer te doen, daar ben ik heel eerlijk in. Gelukkig gaat Franmi er wel helemaal voor. Die baby boft.

Eigen beslissing

We hebben hun bewust hun eigen keuze laten maken, maar wel duidelijk de voor- en nadelen geschetst.
We willen niet later horen dat het onze schuld is dat ze voor een abortus hebben gekozen of wat nu het geval is, het kindje houden.

Tuurlijk zijn het nog 2 pubers, maar door hun sport waar ze veel voor hebben moeten laten om op dit niveau te komen zijn ze ook wel weer volwassen. Natuurlijk gaan ze graag op zaterdagavond chillen en wordt daarbij ook wel eens teveel gedronken zoals pubers doen.

Wij hebben het volste vertrouwen dat ze dit kunnen met hulp van ons en zijn ouders.

Ze is gelijk na de zomervakantie uitgerekend en dan zullen we zien hoe alles loopt. Als alles dus goed gaat kan ze haar schooljaar afmaken. Ze hebben deze week al de opvang geregeld en mij en zijn moeder gevraagd als oppas omdat ze zo snel mogelijk weer naar school wil. Ik vind het knap dat ze hier zelf het initiatief in nemen en ben ondanks alles mega trots op ze.

Ze hebben zelf al heel veel uitgezocht en waar ze niet uitkomen hebben ze bij ons neergelegd.

Morgen de eerste stap van onze dochter. Voorlopig haar laatste wedstrijd.......

Gefeliciteerd

Wat een schrik, met dit bericht staat je leven even op z n kop.
Je had ze vast een andere start gegund.

Ik heb deze situatie van dichtbij meegemaakt. Meisje was 15 toen ze zwanger raakte. Vriend een jaar ouder. Meisje bleef met dochter thuis wonen, vriend ook thuis bij ouders. Weekenden geloof ik wel samen bij haar thuis. Focus lag op school. Kinderopvang geregeld voor 4 schooldagen . Natuurlijk sprongen grootouders bij. Dochter is inmiddels 9 jaar. Stel is nog samen, wonen op zichzelf. Studies afgemaakt en inmiddels nog een kindje gekregen.

Het is goed verlopen, mede namens inzet grootouders. Ik heb het hier wel eens met dochter over ; het is niet zoals je het tevoren bedenkt maar er komt altijd een oplossing voor een praktisch probleem. Laat een baby nooit een ' ongelukje' zijn , zie het maar als een " gelukje" ook al had je het misschien anders voor ogen .

Ik feliciteer je Franmi omdat er een kind op komst is en ik mij werkelijk niet voor kan stellen dat dat geen vreugde gaat geven . Het klinkt dat deze baby in een warme omgeving komt. En ik hoop dat jullie - ondanks zorgen en praktische hobbels- ook een mooie tijd tegemoet gaan . Je dochter wordt maar 1x voor de eerste keer moeder!

School

Heb je kontakt met school hierover? Mijn ervaring is namelijk dat het nogal eens voorkomt, dat andere meisjes van dezelfde leeftijd dan ook zwanger worden. Als er één schaap over de dam is volgen er meer. Het lijkt aantrekkelijk, spannend, midden in de belangstelling staan, bijzonder etc. en dat willen meer meisjes (vooral meisjes) blijkbaar. Je houdt er alleen wel een kind aan over. Ik weet niet of het speelt, maar wellicht is het belangrijk voor school dat ze het weten en kunnen bedenken of en hoe ze daar in het brede geheel van 16-jarigen aandacht aan willen besteden. Het gaat dus niet om speciale aandacht voor je dochter.

Tsjor

Niet meer naar school

Ik ken alleen maar scholen die zwangeren de toegang weigeren vanwege het "besmettingsgevaar".

Tsjor

Je hebt wel een punt, die belangstelling en aandacht. Dat geldt ook voor benen en armen in het gips en rolstoelen enzo. Toen mijn zoon in die toestand kwam waren er een aantal meisjes die letterlijk zeiden: ooooo dat wil ik ook zo graag

Gisteren haar laatste wedstrijd gespeeld. Ze had het moeilijk, maar blijft nog wel doortrainen zolang het kan.

Deze week gesprek op school. Vriendje zit op dezelfde school (mbo) dus ook zijn ouders gaan mee.

De meeste medeleerlingen zijn al op de hoogte, tja zo'n nieuwtje gaat snel. Onze dochter en haar vriend hebben al duidelijk gemaakt dat ze graag gewoon behandeld willen worden door hun medeleerlingen. Dit gebeurt nu nog niet, maar dit zal het begin zijn. Onze dochter is vanwege stage en haar sport status maar 2 dagen op school en hij 3 dagen. Dit scheelt denk ik wel.

Veel tips van jullie gekregen waar we zeker veel aan hebben. Bedankt hiervoor

Wens

Ik hoop dat het een goede tijd wordt voor haar, het vriendje en jullie. Mooi dat jullie samen kunnen optrekken, ook met de ouders van de jongen. Het beste.
Tsjor

molliewollie

Ik ben het erg eens met jou. Was het mijn kind dan zou ik zeker in eerste instantie heel duidelijk uitstralen dat er maar 1 reëele optie is, namelijk een abortus. Een kind past niet in het leven van een kind, vind ik.
Ik lees hier wel verhalen waarbij een 16 jarige wel naar een concert/uitje/buitenlandse reis etc. mag mits het kind een gedegen plan heeft en aan alle mogelijke problemen heeft gedacht en daar vast oplossingen voor verzonnen.
Ik verbaas mij in dat licht over het gemak waarmee hier wordt besloten dat het 'de keuze van het kind is' . Terwijl tegelijk wordt gezegd dat het kind nu niet heel veel verder ziet dan de gevolgen voor de sport.
Terwijl dit toch wel een zeer ingrijpend iets is in het leven van velen. Ik ben ook wel benieuwd wat erop tegen is om aan te dringen op het beëindigen van deze ongeplande zwangerschap.

Jippox

Ik denk dat je kind het haar leven lang blijft nadragen dat je haar min of meer tot abortus hebt gedwongen. Plus dat het onethisch is, en onwettig omdat zo’n beslissing in vrijheid genomen moet worden. Plus dat een 16-jarige voor medische zaken wordt behandeld als volwassene.