Mee naar stage gesprek?

AnneJ

Ik heb het er ook vooral over als de opleiding vordert dat het wel problemen geeft. In het derde jaar is het het jaar van het eind examen. Daarna behalen ze hun diploma en gaan ze dus solliciteren, zoveel tijd zit er dan niet tussen.
Naar ons idee is het dus wel eerlijk om het dus ook eerder in de opleiding aan te geven als er problemen zijn omdat er anders 3 verloren jaren zijn.

De mijne

Even een hart onder de riem: mijn IADH-17-jarige is vanmiddag in zijn eentje op stagegesprek geweest, 10 km fietsen trouwens.
Een gesprek van nog geen 10 minuten en zijn stageovereenkomst komt binnenkort via de mail. Verder kreeg ik er weinig uit, behalve dat ie was vergeten te vragen of er een vergoeding voor stagiairs was.

Alleen laten gaan, anders gooi je zijn glazen in

Ook een PDD-nosser moet leren dat z'n hoofd er niet af hoeft en dat hij dit soort dingen echt zelf moet doen. Bovendien kan zelfstandig naar een stagegesprek gaan bijdragen aan zijn eigenwaarde en zelfvertrouwen en kan het meesturen van een ouder de indruk wekken dat je kind het anders niet redt, iets dat voor een stagebedrijf het nou niet bepaald interessant maakt je kind aan te nemen.

Als het gesprek nog niet geweest is, doe het niet.
Als het gesprek al geweest is, hoe ging het en wat was de uitkomst?

Chrizztoffel

Hoi Chrizztoffel,
mijn zoon wilde dit liever alleen doen en dat heeft hij ook gedaan. Het gesprek ging wel goed, enige probleem was dat de stagebegeleider van school had doorgegeven dat hij in februari moet starten terwijl hij juist komende week al zou moeten starten (foutje bedankt). Dus dat moet nog even opgelost want het bedrijf heeft niet eerder plek voor hem. Maar dat komt hopelijk wel goed.

Ik ben het met je eens dat PDD-nossers ook van alles moeten leren maar ik maak het mijn kinderen liever zo makkelijk mogelijk, dan komt er vanzelf zo'n moment (zoals bij de eerste dag brugklas) dat ze ineens op de hoek al afscheid nemen en het verder liever alleen doen.
Angsten zijn er om te overwinnen maar niet onder dwang.

Quote:

maar ik maak het mijn kinderen liever zo makkelijk mogelijk

Hier zou ik toch echt per direct mee stoppen. Heb wat meer vertrouwen in je kinderen. Zo te horen kan je zoon prima wat meer zelfstandigheid aan, maar vind jij het lastig om los te laten.

Lanza

Ik krijg het vermoeden dat je je niet zo goed kunt verplaatsen in de bijzondere situatie van een ouder met een kind met ass (of een andere stoornis).
Wij hebben drie kinderen, twee niets aan de hand, een met een angststoornis. Onze houding is anders naar alle drie. Maar Het gebeurt zeker dat ik het soms makkelijk maak, van positieve ervaringen leren ze alledrie veel, en ons kind met stoornis help ik het meest. Juist door de stoornis.
Jouw advies dat je daar mee zou moeten stoppen, raakt me. In onze situatie zou het een slecht advies zijn. Ik denk dat veel ouders van kinderen waarmee iets is vaak heel goed weten waarom ze kiezen voor hulp.
Meestal doe je het gewoon, zonder twijfel en zonder je af te vragen wat de omgeving er van denkt. Soms kom je in een situatie die nieuw is, waar je je afvraagt hoe de omgeving reageert, het is dan superfijn om het dilemma te delen op dit forum. Delen met andere ouders van zorgenkinderen, en hectisch naar om dan met zo’n oordeel geconfronteerd te worden.
Ik hoop dat je je de volgende keer wel verplaatst in de vaak moeilijke omstandigheden.

Karin

Vergeet het maar, Lanza heeft het inlevingsvermogen van een garnaal.

Voor Lanza

Dat is dus jouw geluk, dat je zoiets kunt typen, zonder verder na te denken. Niet iedereen heeft een probleemloos kind. Misschien kom je daar nog wel achter. Tot die tijd zou ik lekker genieten van je naiviteit. Lijkt me heerlijk om zo´n idee van autisme te hebben (en dat meen ik oprecht)

Dit is (bijna) een citaat van je eigen tekst over begrafenissen. Alleen heb ik de dood veranderd in autisme. Zie andere draad.

Stop nou eens met oordelen. Stel vragen als je wilt leren, zonder een oordeel te vellen. Maar houd je mond als je zonder kennis over het onderwerp mensen omver slaat met jouw mening.

Flavia

Nou beledig je de garnaal!
Wij hebben jaren lang een garnaal in ons aquarium gehad en dat was een ontzettend leuk beest, hij had prima in de gaten waar zijn aquariumgenoten op uit waren (meestal voer) en had zo zijn tactieken om de andere vissen te beïnvloeden en zijn zin te krijgen.

Fransien

Mijn oprechte excuses aan de garnaal.
het inlevingsvermogen van een amoebe beter?

Flavia

Dat lijkt me beter, ik heb nog nooit een amoebe op inlevingsvermogen kunnen betrappen.

Vanuit stagebegeleiding

Wat jammer is, is dat je opleiding niet afmaken financieel zo afgestraft wordt of publiek afgekeurd. Soms is het niet anders.
Zelf heb ik ook wel eens stagiaire een onvoldoende beoordeling gegeven. Vanwege problemen met zelfstandigheid en sociale kwetsbaarheid. Medewerkers maakten misbruik van haar en dat was niet te voorkomen. Een vorige stage had men haar, ik denk uit compassie, wel laten slagen. Ze kon voor een deel het werk wel doen maar in een sterk beschermde omgeving. En dat hadden we nu eenmaal zelf niet.
Ik heb ook wel eens iemand afgewezen die een korte proeftijd had. Die bleek wel heel intelligent maar niet geschikt voor het werk waar hij voor was aangenomen. Inmiddels denk ik te weten wat beiden mankeerde.

Nu zou ik dat anders doen. Nog steeds afwijzen omdat het dan echt niet gaat, maar ook een gesprek regelen, zelf of met school/schoolbegeleiders, wat dan het vervolg zou kunnen zijn.
Wat ik er van begrepen heb is dit inmiddels ook normaal dat als je uitvalt dat je in elk geval ook voor een vervolggesprek terecht kunt bij het decanaat of de mentor. Daar stuur ik studenten ook altijd heen. En de nazorg van de school van mijn dochter is ook goed geregeld.

Dochter heeft ook een opleiding niet afgemaakt maar het blijkt inmiddels wel heel handig in haar huidige cv. Ze heeft er vaardigheden geleerd, onder andere bepaalde softwareprogramma's waar ze nu wel mee binnen kan komen. Dat had ik nooit verwacht. Maar het is natuurlijk ook logisch. Kan best dat iemand (nog) niet geschikt is voor het een maar wel voor het andere en alles wat je leert geeft toch meer horizon.

Dus inderdaad, waar nodig ook nog in het laatste jaar afwijzen, uiteraard afwijzen op het moment dat een vereiste vaardigheid (nog) niet beheerst wordt. Zonodig in het examenjaar. Maar wel tijdig, of in algemene zin, bespreken dat het een mogelijkheid is en zorgen voor een vervolg.