U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Iemand tips gedrag zoon groep 8 met pdd-NOS
Zoon zit sinds deze week in groep 8.
Sociaal-emotioneel nog maar de vraag begin groep 7 of hij door kon naar 8!
Nu mede door begeleiding in groep 7 vooruit gegaan en door naar 8.
Met in ons achterhoofd wel ofdat hij na groep 8 klaar is voor de middelbare school.
Optie nog een jaar groep 8 anders of evt.Berkenschutse in Heeze oa.
Zoon heeft medicatie(Risperidon),vader gister vergeten tablet te geven.
Nu hadden ze vanmiddag een uitje met de fiets.
Maar toen ze terug wilde fietsen kregen ze het slot niet open van z'n fiets(hangslot).
2 groepen van samen 40 kinderen kunnen natuurlijk niet al te lang staan wachten.
Zoon moest bij groepsouder achterop maar weigerde mee te gaan want straks haalde ze zijn fiets weg!
Toch op een gegeven moment mee maar sprong plots er vanaf om weer terug te rennen naar plek van fiets.
Ben straks bij leerkracht geroepen want die was hiervan erg geschrokken,hij zei dit is toch groep 8.
M.a.w dit gedrag kan niet meer in groep 8.
Hij wil volg.week een gesprek inplannen en zou nog bellen/mailen.
Ik ben bang dat hij het over terugplaatsing gaat hebben naar 7.
Maar wij vragen ons af of hierdoor volg.jaar zijn gedrag kan zijn veranderd,hij is helaas nu eenmaal zo.
En wij denken volg.jaar ook nog in bepaalde situaties.
Tijd geleden met kinderfeest ook een goed voorbeeld met karten.
De eerste 3 kregen een medaille,zoon werd 4de en flipte helemaal.
Mijn vriend moest hem rustig proberen te krijgen bij de kartbaan want hij sprong tegen de balie omhoog om eroverheen te kunnen klimmen en een medaille te kunnen pakken.
Uiteindelijk dachten we dat hij wat rustiger was maar deed weer een poging,dachten dat hij naar de toilet was.
Toen heb ik hem na hem vastgehouden te hebben rustig gekregen en alsnog een medaille gevraagd (na uitgelegd te hebben dat hij autistisch was).
Toen had hij overigens nog geen medicatie(kinderfeest)
En ook met de familiedag nog niet in Juni.
Nieuwe bal meegenomen naar boerderij waar we div.hollandse spelen deden.
Voor was een terras wat voor iedereen toegankelijk was.
Bal en div.spullen(niet waardevol)bij tafel laten liggen bij grasveld.
We gingen een huifkarrentocht maken.
Maar we kwamen terug en een jongetje(onbekend)zei tegen onze dochter ik heb een bal naar de hond gegooid maar die heeft hij kapot gebeten.
(Hondenhok was vooraan bij terras,dus snap nog niet dat hij daar is gekomen
Maar mijn dochter zag dat het de bal was van haar broer dus ging dat zeggen,nou je raad het al hij flipte helemaal.
Kwam woest binnen(wij waren drank aan het bestellen)en plots gooide hij een buffettafel om met friet.
Branders eronder met tafelkleed,gelukkig op tijd "geblust"
Mijn nicht en tante zeiden dit kan echt niet neem hem mee naar buiten.
Wij reageerde niet want wij weten dat we hem even met rust moeten laten,want op dat moment is er kortsluiting in z'n hoofd,zoals wij dat noemen.
Op een gegeven moment werd het mij teveel en rolde de tranen over m'n wangen,is ook niet niks als bijna je hele familie dit meekrijgt en ook nog vreemde mensen.
Eigenaresse kwam naar mij en ik uitgelegd van onze zoon.
Wat reageerde ze begripvol ongelooflijk,ze zei ik heb een neefje die dat ook heeft dus herkenbaar.
Gevraagd of ik wat op moest ruimen of iets moest betalen maar het was allang goed.
Toch rest mij de vraag of onze zoon geen zwaardere vorm heeft van autisme,ik heb een boekje over pdd-NOS maar heb het idee dat hier wat mildere vormen instaan,heel verhaal maar herkent iemand dit?
Hij is sinds gister begonnen met voetballen,totaal nieuw groepje.
Kent niemand verder en riep heel stoer dat als ik 1x ben meegeweest hij voortaan alleen kon.
Nou heeft hij 3 jaar geleden ook gevoetbald maar was nog erg aanhankelijk toen,ik mocht niet weg bij een training of wedstrijd.
Gister ging het redelijk maar hij kwam als snelgenoeg naar mij ik krijg geen bal.
Ik zei je kent de namen nog niet,als je die weet kun je roepen dat je vrijstaat enz.
Niets aan de hand,kort later komt hij met tranen in zijn ogen naar mij de trainer is stom enz.enz.
Ik zei nee die praat wat harder en duidelijker zodat iedereen het kan horen.
Zag dat trainer later ook dit tegen onze zoon(dus had gezien dat hij verdrietig wegliep) zei dus vond ik wel goed.
Zal hem morgen even aanspreken en uitleggen van onze zoon want hier moet je als trainer ook maar mee om kunnen gaan.
Hoewel gevoeligheid gister eerder een rol bleek te spelen!
Teamsport
Niet ieder kind is bij voorbaat een team-player. Er bestaan meer sporten waarbij kinderen sportief bezig zijn en hier veel ontspanning door inspanning mee binnen halen. Naast schaatsen, atletiek, squah of paardrijden maar ook roeien, bestaan ook sporten in klein groepsverband zoals volleybal.
Ik heb hier het judo een tijdje aangekeken. Ik snap die glorie voor judo niet zo. Het is zo'n fysieke sport en je tegenstander is goed bewust van het intimiderende effect of het gewichtsverschil of het kent de truukjes van gniepen. Je tegenstander wilt namelijk ook winnen, ook al is het maar een wedstrijdje voor de vorm.
Mijn kind is gestopt omdat in de huishoudens van een paar kinderen veel knoflook werd gegeten of stevig werd gerookt daarnaast vond kind het maar een aggresief onsportief gebeuren.
Ik merk hier dat met de jaren de behoefte om deel te nemen aan een teamsport is gegroeid. Kind wordt wat ouder en stapt op diegene af, waar het mee wilt kletsen. En tijdens gym, zet hij zijn beste beentje voor om als team succes te bereiken.
Igv de zoon van K; als voetbal het toch niet is, heeft hij in ieder geval een vriendje erbij.
scouting, turnen/freerunnen, atletiek:
hier goede ervaringen mee voor niet-teamplayer met Asperger/ADD trekken.
Overigens is met de jaren het inzicht bij hem wel gegroeid en is ook handiger geworden met voetballen hoor, maar het is gewoon niet iets voor hem qua overzicht etc.
groet,
Laptopje
semi team
badminton, je speelt je singles, maar je hebt natuurlijk ook dubbels en in de competitie ben je wel een team van 4 tot 6 spelers.
Tacktiek, beweging, alles zit er in.
En je kunt op je eigen niveau spelen. Het gaat op leeftijd, maar ook op sterkte.
Ja, hier ook badminton
Is een goede keus voor onze zoon, die door zware ADD (concentratieproblemen) in een teamsport ook niet tot zijn recht komt. Training is wel 'met zijn allen', maar je bent niet van elkaar afhankelijk voor een prestatie. Competitie speel je idd in een klein team (min 4 personen), maar wedstrijden maximaal als duo. En als je niet wil (bij onze club tenminste) hoef je helemaal geen competitie te spelen als je niet wil. Voor ons ideaal dus.
Nog even over je andere punten. Zittenblijven alleen doen als een kind door ziekte o.i.d. veel stof heeft gemist. Anders niet. School moet zich realiseren dat een kind met ASS (welke vorm dan ook) slecht kan reageren op onvoorziene situaties. Dat vraagt om aanpassingen. Zoals bij fiets van je zoon. Extra begeleiding mee, zou bijvoorbeeld kunnen helpen. En inderdaad, ga vaak met leerkracht en IB-er in gesprek. Verduidelijk je zoon en zijn uitdagingen voor hen. Niet verwijtend, maar vanuit de overtuiging dat je allemaal het beste voor hem wilt. Voor je zoon zou ik zoeken naar bijvoorbeeld speltherapie om met onverwachte zaken om te leren gaan.
En dat teamgenootje met Asperger, hartstikke leuk dat die twee elkaar gevonden hebben. Het is heel waardevol als 'buitenbeentje' om je te realiseren dat je zeker niet de enige bent. Het is fijn als je elkaar begrijpt zonder van alles uit te moeten leggen. Mijn zoon (geen autisme, wel veel autistiforme trekjes en niet erg sociaal begaafd) heeft ook een vriend met Asperger. Zitten helemaal op dezelfde golflengte, heerlijk! Dus zo'n vriendschap zou ik stimuleren. En daarvoor hoeven ze niet in hetzelfde team te zitten hoor. Of stuur ze samen naar badminton 
.
Tot slot, over zorgen maken: ook bij niets-aan-de-hand-kinderen wordt er geen garantie bijgeleverd voor een lang-en-gelukkig-leven, zonder moeilijkheden en problemen. Dus probeer niet teveel vooruit te kijken en je zorgen te maken over de toekomst, richt je op het hier en nu en zorg dat jij en je zoon van nu het beste maken.
Sterkte!
Bedankt fijn jullie reacties doen me goed...
Fijn jullie reacties doen me goed,zitten zeker fijne/goede tips bij!
Zucht weer vanmorgen op het voetbalveld trouwens trouble gehad.
Je moet een half uur van te voren erzijn maar we waren er precies op tijd alleen had hij thuis zijn voetbalsokken en scheenbeschermers al aan moeten doen maar dat wilde hij daar!
Er gingen al kinderen uit zijn team het veld op om warm te lopen en plots kwam de trainer binnen.
Hij zei tegen onze zoon vandaag doe je met een ander team mee want wij hebben er 15 en hun maar 11.
Z'n gezicht betrok en hij begon te huilen.
(Heel begrijpelijk bij een verandering!)
Trainer zei ik snap dat je boos bent maar je hoeft niet te gaan huilen.
Mama zei hij en keek naar mij,trainer zei je praat tegen mij dus ik wil dat je nu naar mij kijkt.
Hij gooide 1 voetbalschoen uit en zei ik ga stoppen ik doe niet meer mee.
Trainer zei dat vind ik niet eerlijk ten opzichte v h team en nu zit dan andere team zonder wissel.
Bedenk je eens als jou team er te weinig had dan zou je er toch ook graag iemand bij hebben uit een ander team.
Ja zei onze zoon.
Maar hij zei ik wil niet met dat andere team meedoen.
Trainer/leider stond op en zei dan ga ik dat nu tegen dat andere team zeggen.
Ik naar mijn t.o buurmAn (die regelt de teamindelingen)en heb het uitgelegd.
Die is rustig meegelopen naar het andere team (maar zoon liep eerste instantie weg en zei ik ga gewoon meedoen bij mijn eigen team)
Ben ik hem achterna gegaan en uiteindelijk naar ander team gegaan en uitgelegd dat hij echt niet wilde,leider van ander team dan moet ie dat ook niet doen als hij echt niet wil!
Mijn T.O buurman zei dan ga maar terug naar je eigen team,waarop ik zei dat weet ik ook niet wat die leider daarvan zegt dus liep hij eventjes mee.
En mijn gevoel was goed want ik zeg hem met z'n hand een beweging maken en jij hebt naar mij te luisteren(dus moest hij naar dat andere team) en ik kon er even niet meer tegen en m'n schoonzus is erheen gelopen en toen zei onze zoon ik wil het toen en toen zei de trainer dat als onze zoon niet meedeed met het andere team hij volgende week een probleem had!
(Mijn emoties werden me even teveel en de tranen sprongen in m'n ogen gewoon door het onbegrip van die man,terwijl ik toch duidelijk heb uitgelegd dat hij moeite heeft met veranderingen en het een gevoelig kind is)
Op dat moment zei mijn t.o buurman ook niet veel volgens schoonzus maar later tegen mij vond hij dat de trainer ergens wel gelijk had want hij was eerlijk en duidelijk,zucht mijn schoonbroer is ook leider in een ander dorp en vond het ook niet normaal hoe hij tekeer ging tegen onze zoon.
Ik was emotioneel en durfde niets te zeggen wat natuurlijk fout is.
Maar had er vandaag last van,mede door mijn menstruatie uiteraard,hoewel ik normaal helaas ook te soft ben!
Overigens erg leuk dat enkele teamgenootjes
Overigens wel erg leuk dat enkele teamgenootjes (waren iets eerder klaar eigen team(toen ze bij onze zoon affloten kwamen er enkele naar het veld gelopen om tegen onze zoon te zeggen dat ze gelijk hadden gespeeld en kort voor het einde de 2-2 hadden gemaakt!
Zelfs leider v h team waar hij nu meedeed gaf hem een compliment dat hij het erg goed had gedaan omdat hij nog maar net voetbalt dat vond ik erg fijn want hij was helemaal trots!
Alleen mijn angst is dat er vaker iets gaat voorvallen met z'n eigen leider/trainer want hij begrijpt onze zoon niet
Ik vind hem ook niet leuk maar moet sterk zijn en zeggen dat ik het niet eens ben de manier waarop hij onze zoon aanspreekt :(
(Maar zal niet meevallen)
Dit soort mensen
Zou ik weghouden bij mijn kinderen. Daar leren ze niet mee omgaan maar het zet ze onnodig onder druk waar ze al een stressvol bestaan hebben. En meer rust nodig om zaken in balans te brengen.
Misschien overstappen naar dat team?
Als daar een leider zit die positief doet tegen hem, dan zou ik met hem praten over een mogelijke overstap. Inclusief reden waarom het met de andere leider niet zo goed gaat. Als deze leider een overstap ziet zitten, kun je bij de club om overplaatsing vragen.
cursus
Hoi, waar ik nog aan moest denken is dat een cursus sociale vaardigheden misschien wel goed voor je zoon zou zijn. Mijn zoon heeft een rots/watertraining gedaan maar je hebt meer van dat soort dingen. Want hij weet duidelijk nog niet zo goed om te gaan met woede / teleurstelling en dat is natuurlijk ook heel moeilijk dus dat moet je proberen te leren! Er zijn ook cursussen sociale vaardigheden speciaal voor de middelbare school. Mijn zoon heeft hiernaast ook begeleiding van een psychologe, ook heel leerzaam , daar bespreekt hij situaties en hoe reageer je dan / wat kun je het beste doen. De echte woede-uitbarstingen van vroeger maken we gelukkig niet meer mee! Sterkte, groetjes, leentje
Dank
Bedankt idd goed idee om een training te gaan volgens (onze zoon)
Hij kan absoluut niet tegen onrecht op het veld gaf de scheids(onterecht)geen overtreding want onze zoon werd hard geduwd en viel op de grond en werd boos en duwde daarna tegen tegenstander(niet hard en scheids zeg het niet denk ik)ik zei mondje dicht jongen ...ja maar die....ik zei ik had het gezien maar kom op even doorgaan.
Toen moest hij eruit(wissel)kort erna en zijn team had eigenlijk weer een vrije trap verdiend maar kreeg het weer niet .
Maar je raad het al de tegenstander kreeg wel een vrije trap en hij werd me toch kwaad(maar teamgenootje wat naast hem stond ook)maar onze zoon begon te schelden K*scheids enz enz. en ik moest er echt 'cd bijblijven want ik dacht dadelijk loopt ie het veld nog op!
Dat zijn dingen waarmee hij nog niet zo goed mee om kan gaan,zoals vanmiddag op een kinderfeestje dat er 1 kind onaardig deed tegen de broer v d jarige dan trekt jij meteen een mond open tegen degene die gemeen doet tegen de andere en roept dan dat k*kind dit en dat dus al vaak duidelijk gemaakt dat ik dat schelden niet wil horen maar tevergeefs.
Hij blijft er dan over aan de gang toen dat manneke naar huis riep ie er ook dingen naar (een ouder kwam me roepen)dus dat kan hij moeilijk loslaten.
Wel lastig want volgens mijn vriendin viel die vader ook uit tegen onze zoon(na nodige alcohol)maar onze zoon was gewoon eerlijk die zag dat dat andere manneke de fiets van broer v jarige aan 't vernielen was(stuur kapot oa)
daar kan hij niet tegen daar moet hij mee omleren gaan (onrecht)
Dus misschien dat ik dat bij ggz aangeven want dat is een zwak punt van 'm...
Dus bedankt weer v d tips....
Handiger
Handiger is als je daar zelf tekst voor ontwikkelt. Ja, soms gaan zaken niet helemaal eerlijk omdat een scheidsrechter of trainer niet altijd alles tegelijk kan overzien en een inschatting maakt. Meestal is het een kleinigheid en dan is het niet nodig om daar ophef over te maken. En je laat de beoordeling over aan de trainer/de scheidsrechter. Als iedereen mee gaat beoordelen wordt het veel te groot en te onoverzichtelijk want iedereen ziet maar een deel van het spel en de trainer/de scheidsrechter hebben de meeste ervaring en zijn juist aangesteld om in die situaties een beslissing te nemen. Dus je laat de beslissing bij hen. En als het je niet bevalt vertel je mij later maar wat er gebeurt is en dan kunnen we erover praten hoe je daar mee omgaat of dat, per uitzondering, we een situatie alsnog onder de aandacht van de trainer/de scheidsrechter brengen.
Want zo zijn er veel situaties die je kind niet goed kan overzien, inschatten en beoordelen. handig is als jij naast hem gaat staan, mee gaat kijken en hem helpt om daar inzicht in te krijgen. elke situatie opnieuw. Daar leert hij van.
Ik geloof niet dat ik dit kind op voetbal zou doen en in dit geval zou ik hem daar ook niet laten. Geen kind van mij wat k*tscheids mag roepen, welk etiketje dan ook. Dan maar geen sport.
Hoe doe je dat zelf
Dat was voor mij ook wel de uitdaging omdat ik zelf zoveel dingen ' gewoon' doe, intuitief, met een mengsel van redenen. Dan is het in het begin echt zoeken naar woorden en beelden: hoe doe ik dat nou en hoe leg ik dat concreet en eenvoudig uit aan een kind. Daar ging soms wel wat tijd overheen dat ik daar echt over moest nadenken en proberen.