Afwijzing op assistentiehond

uitzonderlijke gevallen

Zo'n hond is alleen noodzakelijk voor uitzonderlijke gevallen van diabetes of epilepsie of mcdd, waardoor iemand anders de deur nauwelijks nog uit kan en/of regelmatig letsel krijgt door het flauw vallen. Niet voor iedereen.

flauw

Beetje flauw om, als je niet helemaal begrijpt wat de ander bedoelt, je vervolgens maar dit gaat roepen:

"Maar dat zijn situaties die sommige gezonde personen zich amper kunnen voorstellen, en daarom vinden ze het onzin."

"Al zegt dat wel iets over henzelf... Want zo de waard is, vertrouwt hij zijn gasten...: '

"Oei. Je zou maar afhankelijk zijn van een hulphond. En zonder die hond de deur niet uit kunnen. En dan hier lezen dat het er niet leefbaarder op wordt als die mensen in dezelfde winkels of café's naar binnen willen als jij. "

"Dat sommige mensen dit niet kunnen of willen begrijpen, tja, dat is hun probleem..."

Ik ben de laatste die je iets moet uitleggen of overtuigen van het nut van een hulphond, ik ben behoorlijk goed geïnformeerd.

Als een volwassene weer de deur uit kan, werk kan zoeken etc terwijl die epilepsie of diabetes of PTSS heeft of wat dan ook alleen omdat die een hond heeft: prima. Met alle liefde zijn die honden welkom in het OV, de winkel, het restaurant etc.

Ik heb alleen wat moeite met een éventuele toename van hulphonden bij kinderen die dan ook met kind mee moeten naar plekken waar normaal geen honden komen terwijl kind daar dan met de ouders naar toe gaat. Tevens denk ik dat als er wel degelijk een toename komt van kinderen met hulphonden die vervolgens óók terecht komen op plekken waar normaal geen honden komen het slecht is voor de rest van de groep.

Maar goed: schiet me maar neer, ik snap er niets van en moet gelukkig zijn dat ik niet zo'n hond nodig heb.... Ga ik even lekker het laatste filmpje kijken van hulphond Oscar die nu 8 mnd in Nederland is en thuis getraind wordt tot inderdaad droger leegmaken, spullen oprapen, blaascatheter verwisselen etc. De vorige hulphond (Victor) overleed 9 mnd geleden plotseling en de eigenaresse was dus opeens weer helemaal afhankelijk van iedereen.

Oja ik ken iemand die zo allergisch is voor de munt uit muntthee dat ze sinds een paar jaar naar geen enkel restaurant meer durft te gaan waar dat op het menu staat. Door het verdampen van de thee verspreidt dat spul zich in no time door het hele restaurant. Ze hoeft echt geen pasje hoor zodat er die avond geen muntthee wordt geserveerd...

Als het uit de hand loopt

Zullen er nieuwe regels moeten worden afgesproken.

Dat honden een probleem kunnen vormen voor allergische kinderen/mensen is zeker een punt waar rekening mee gehouden moet worden. Het mag niet zo zijn dat de aanwezigheid van een hond van de ene persoon met een aandoening betekent dat de andere persoon niet aanwezig kan zijn vanwege ernstige allergie. Dat is wel een dilemma. Je zou kunnen denken aan gescheiden openstelling voor wel en niet met hond, zodat toch alle kinderen in de gelegenheid worden gesteld om naar een speeltuin of andere attracties te gaan.

Trivia en Ad Hombre

Ik merk dat ik echt geraakt ben door de reacties en dat ik daar venijnig op reageer. Dus excuses voor de ondertoon. Het onbegrip doet mij pijn maar sommige dingen snap ik wel en wil ik ook toelichten

Trivia, wij hebben destijds voor een anti allergene hond gekozen juist vanwege het feit dat andere kinderen niet ziek mogen worden.

Onze hond gaat over het algemeen niet mee naar gelegenheden waar mijn man of ik bij onze zoon zijn. Het gaat om situaties waar hij nu hij ouder wordt ook wel eens alleen naar toe zou willen en bijv op school.

Niemand die ik ken, gaat voor zijn plezier met een hond naar de bios of winkelen in een grote stad. En natuurlijk zijn dit geen dingen die van levensbelang zijn, zoon kan ook lekker thuis blijven. Dan is er ook geen overlast voor anderen

Suikertje

Ik heb onlangs een handleiding vertaald voor een insulinepomp met sensor en meter. Het is een gesloten systeem dat continu je bloedsuiker meet via een sensor en basisinsuline afgeeft. Daarnaast (want het is interactief) moet de gebruiker de koolhydraten (bv. wat je gaat eten) opgeven, en zichzelf (via die pomp) een bolus toedienen, ook bij sport bv.. Ook moet je elke dag de pomp/sensor kalibreren.
De bedoeling is dat de gebruiker steeds meer binnen een bepaalde bandbreedte blijft, en dat er steeds minder hypo's en hypers optreden.

Heel af en toe moet je ook je eigen bloed nog prikken, wanneer het erop lijkt dat de sensor defect is oid...
Ik vond het erg interessant, omdat ook hiermee mensen een steeds zelfstandiger leven kunnen leiden. Wel moet je dus heel erg consciëntieus zijn met je eten, en ook met inspanningen en sport alles goed invoeren.

Kaaskopje

Dit is een wet: er staat letterlijk in de wet, dat allergie geen reden meer is om de hond te weigeren. Het idee is: mensen met een handicap voor wie een hond van levensbelang is en die zonder hond niet zelfstandig kunnen functioneren, hebben het recht om op elk vlak van het leven mee te doen.
Iemand kan allergisch zijn, en ik ga er helemaal van uit dat situaties minnelijk worden opgelost. We zijn tenslotte allemaal redelijke mensen, althans dat mag je hopen. Maar het is dus niet meer zo, dat DUS degene met de handicap maar moet wijken of inschikken. Stel je komt in de bios te zitten naast iemand met een hond, dan is het dus niet meer zo dat DUS die persoon met de hond maar moet wijken. Misschien moet je zelf dan gewoon verkassen naar een andere plek. Die persoon heeft namelijk NET ZOVEEL RECHT om daar te zijn (met hond) als jij... Die hond is namelijk het noodzakelijke hulpmiddel zonder welke die persoon niet kan functioneren. Op dat moment is die hond geen huisdier, niet voor de leuk, maar onontbeerlijk en onderdeel van die persoon.

En nogmaals even voor de duidelijkheid: het zijn geen afgesproken regels, het is een opgelegde wet waar iedereen zich aan moet houden.

Moeder 2004: daarom is die wet. Om ervoor te zorgen dat jouw zoon ook zelfstandig naar buiten kan, steeds vaker en verder naarmate hij ouder wordt. Als mensen daar last van hebben, moeten ze zelf maar thuis blijven...

Mirreke

Als dit in de wet staat, ben ik de eerste om toe te geven dat ik dát niet wist .

Ik legde mijn 'dilemma' net even aan man voor en hij vindt dat ik spijkers op laag water zoek als ik het heb over de situatie dat een extreem allergisch persoon ziek wordt van een hulphond. Tja, ik wilde zijn eerlijke mening . Het zal inderdaad niet regelmatig voorkomen dat zo'n combinatie tegelijkertijd ergens aanwezig is, maar goed uitgesloten is het niet.

Er is blijkbaar weer een of ander verdrag dat dat stelt en Nederland heeft als braafste jongetje in de klas dat verdrag geratificeerd. Maar verdragen bevatten geen strafbepalingen.

Er is blijkbaar wel een of andere strafbepaling in de wet die discriminatie van gehendicapten zou verbieden (https://dogzine.nl/nl/nieuwsartikelen/hulphond-weigeren-voortaan-strafbaar, maar als je dat artikel dan opzoekt staat er iets heel anders, http://maxius.nl/wetboek-van-strafrecht/artikel429), maar het is maar sterk de vraag of een rechter gaat beslissen of dat hier onder valt al hopen de hondenmensen natuurlijk van wel...

Als er iemand bij mij binnen denkt te komen met een diabetes-pitbull of fucking rottweiler komt hij toch echt van een kouwe kermis thuis.

jemig Ad

Jemig Ad, je bent lekker bezig zeg. Altijd van het slechte van de mens uitgaan.

Toegankelijkheid is geen gunst die mensen zonder handicap verlenen aan mensen met een handicap. Het is gewoon een recht. Waar ben je bang voor?

En informatie over de wet is niet zo moeilijk te vinden hoor.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/rechten-van-mensen-met-een-handicap/gelijke-behandeling-mensen-met-beperking-of-chronische-ziekte

"Als er iemand bij mij binnen denkt te komen met een diabetes-pitbull of fucking rottweiler komt hij toch echt van een kouwe kermis thuis."

Doe even normaal, Ad, voor zover je dat op kunt brengen.

Hoewel... "Gehendicapten", "Kouwe kermis..."

Jij, met zulke schrijffouten...?

Moeder 2004

Ik heb de rare eigenschap dat ik me ook inleef in de andere partij. Zo gebeurde dat nu ook met mensen die erg allergisch zijn voor honden. Daar zit ik dan weer mee. Hoe los je dát op? Dan toch maar uurtjes waarin er géén honden aanwezig zijn regelen? Maar goed, zoals man net zei: je creëert een probleem die er niet is. Dat doe ik wel vaker, geloof ik.:-)

Wij hadden vroeger een boxer, die wij met toestemming van het restaurant soms meenamen. De hond gedroeg zich zo voorbeeldig dat mensen soms verbaasd waren dat er opeens een hond onder onze tafel vandaan kwam. Ik weet niet beter dan dat hulphonden dusdanig goed getraind zijn, (die van ons was niet eens getraind, die was gewoon zo aardig om zich koest te houden in een restaurant) dat ze geen overlast geven. Wie zich daar evengoed aan stoort, snapt niet hoezeer hij van geluk mag spreken dat hij alles zelfstandig en/of zonder risico op levensbedreigende situaties, kan doen.

Insulinepomp, Mirreke

Mirrike, ik weet hoe een insulinepomp werkt, ik heb er nu zeven jaar een. Ergens in dit draadje schreef iemand iets dat niet klopte erover, vandaar mijn uitleg.
Wat jij vertaald hebt is helaas niet standaard. Een insulinepomp geeft echt alleen maar insuline, een insulinepomp met sensor , ja die meet ook de glucose. Maar die sensor, die volgens mij alle pompdragers graag zouden willen, krijgt niet iedereen vergoed van de verzekering.

Je conclusie dat je met een sensor een zelfstandiger leven kan leiden begrijp ik niet, want het is nog niet zo dat de pomp en sensor voor je denken. De pomp geeft de basisinsuline af, de gebruiker spuit voor t eten bij (bolust) en de sensor geeft de glucosewaarde aan. Op grond van die waarde bepaalt de gebruiker of hij moet bijspuiten, de basisinsuline tijdelijk stopzetten of suiker eten. Het allergrootste voordeel van de sensor is dat je niet 7 tot 8 keer per dag in je vinger hoeft te prikken maar eens per drie dagen de infuus in moet brengen. Wat trouwens ook geen pretje is, maar vanwege de frequentie wel te prefereren

Tyfuspitbull

Ad, denk je nou werkelijk dat een eigenaar van een pitbull iets van iq of sociale vaardigheden in zich heeft dat hij zijn pitbull tot hulphond wil trainen? Ik ben niet van generaliseren maar in het geval van pitbulls en hun baasjes kan dat gewoon en zit ik er nooit naast.

Suikertje

Als het pitbullbaasje daarmee voor elkaar kan krijgen dat hij overal naar binnen mag, dan blijkt hij (of zij) ineens creatief zat. Of er komt wel een trainingscentrum waar een of andere tokkie met wat subsidie het beest wel even voor je 'opleidt' tot officiele hulphond.

Het was allemaal redelijk zat toen het over blinden ging. Natuurlijk, een blinde is niets zonder zijn hond, dat snappen we allemaal. Bovendien, ik heb er enige ervaring mee, zijn die beesten echt heel goed getraind. Als alle honden zo waren was ik een hondenfan.

Maar in de huidige maatschappij nemen de echte en ingebeelde aandoeningen enorm toe. Diabetes, autisme, ADHD, borderline. Als ik dit forum mag geloven heeft zolangzamerhand half Nederland een van die aandoeningen.

Dus half Nederland valt straks onder de hulphondenregeling. Straks zitten er meer honden op plaatsen waar ze niet mogen komen dan daarbuiten.

Wat een geschifte wereld...

PS: Niks mis met 'kouwe kermis', 'koude kermis' da's pas (hypercorrect) fout...

bloemetje

het ging om (een variant van) dit insulinepompsysteem.

https://www.medtronic-diabetes.nl/minimed-systeem/continue-glucose-monitoring

Wat ik schreef was wat de fabrikant zegt... niet wat ik ervan denk te weten natuurlijk.
Ook de bolusinsuline wordt door de pomp gegeven trouwens....

En tuurlijk is het weer de verzekering die bepaalt of iemand zo'n systeem mag, waar heb ik dat toch vaker gehoord...

Geloof je dat nou zelf, Ad

Niet zo negatief. Ik heb het aantal hulphonden niet echt explosief zien toenemen.

En weet je wat, voor jou en anderen, nou zo heerlijk is? In je eigen huis mag je een assistentiehond weigeren! Want jouw huis is geen openbare ruimte. Fijn he?!

Toch nog even de link, dan kun je de wet er ook zelf nog even op naslaan:

http://wetten.overheid.nl/BWBR0014915/2017-01-01

Artikel 1

In deze wet wordt verstaan onder:

a. onderscheid: direct en indirect onderscheid, alsmede de opdracht daartoe;

b. direct onderscheid: indien een persoon op grond van handicap of chronische ziekte op een andere wijze wordt behandeld dan een ander in een vergelijkbare situatie wordt, is of zou worden behandeld;

c. indirect onderscheid: indien een ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelwijze personen met een handicap of chronische ziekte in vergelijking met andere personen bijzonder treft.

Artikel 1a

1 Het in deze wet neergelegde verbod van onderscheid houdt mede in een verbod van intimidatie.

2 Onder intimidatie als bedoeld in het eerste lid wordt verstaan: gedrag dat verband houdt met handicap of chronische ziekte en dat tot doel of gevolg heeft dat de waardigheid van de persoon wordt aangetast en dat een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende omgeving wordt gecreëerd.

3 Op het in deze wet neergelegde verbod van intimidatie is artikel 3 niet van toepassing.

Artikel 2

1 Het verbod van onderscheid houdt mede in dat degene, tot wie dit verbod zich richt, gehouden is naar gelang de behoefte doeltreffende aanpassingen te verrichten, tenzij deze voor hem een onevenredige belasting vormen.

2 Onder het verrichten van doeltreffende aanpassingen wordt in ieder geval verstaan het toelaten van assistentiehonden

Pitbulls worden niet gebruikt als hulphond, dat zijn meestal labrador retriever.
Lijkt me zo logisch.

Ik vind het ook ok dat iemand met een hulphond niet overal in kan, maar daarmee ben ik nog niet tegen hulphonden. Je onderschat met je harde woorden de impact op familie en op het kind/volwassene zelf met ernstige handicap, vaak niet zichtbaar. Dat je nergens kan komen.
Wij hebben met onze gehandicapte zoon ook genoeg hatelijke blikken gehad van vreemden en kunnen ons om andere reden amper met hem ergens vertonen.
Hoewel ik het vaak met je eens bent en je bijdragen vaak vermakelijk vind, vind ik dat je hierover wel heel snel oordeelt.

Mijntje

Je mist het punt, je kunt je eigen hond tegenwoordig opleiden tot hulphond en natuurlijk is pitbull een extreem voorbeeld maar het is niet altijd fout om even te overdrijven. Ad (en ik) zijn ook uitgemaakt voor van alles en nog wat omdat we het niet zouden begrijpen en omdat we zelf eens zouden moeten voelen wat het is om afhankelijk te zijn. Is ook volledig over de top, wij weten allebei heel goed hoe het zit.

Het gaat mij er om dat ik het niet nodig vind dat een (voormalig) gezinshond opeens overal mee naar toe moet waar een gewone hond niet in mag omdat Pietje iets heeft en nadat die hond een training heeft gevolg en een dekje krijgt. Pietje kan ook begeleiding krijgen van ouders of anderen. Een hond voor autisme is meer voor de dingen als 's nachts bang zijn, over straat naar school kunnen, ik geloof niet dat je daar nu mee een drukke binnenspeeltuin in moet willen. Een kind met diabetes een hond geven om dan vervolgens overal alleen naar toe te kunnen klinkt goed maar wanneer is zo'n kind nu echt zonder volwassenen? Is het zo levensbedreigend dat je iets later je hypo bemerkt, wat is er mis met zelf goed de signalen herkennen? Wellicht nog weer anders met epilepsie maar ook daar lijkt dat meer voor pubers en volwassenen die ook wel eens alleen willen gaan wonen en dat wellicht zonder hond niet kan?

Waarom er als argument volwassenen bijgehaald moeten worden die een hond nodig hebben voor de was, PTSS etc is mij een raadsel. Daar ging het niet over. Het gaat er om dat je je eigen hond (en dat hoeft geen labradoodle te zijn) kunt opleiden tot diabeteshond.

Zelf trainen

Ik lees dit op internet:

" Certificeer je hulphond. Hoewel het geen wettelijke eis is om je hond officieel te laten erkennen als hulphond, kan het verwarring verminderen wanneer hij je begeleidt op plekken waar honden gewoonlijk niet toegestaan zijn.

Zoek uit wat het overheidsorgaan is voor dit soort hulphond (bijvoorbeeld een signaalhond voor de dove, of een geleidehond voor de blinde), en vraag of ze inspecteurs hebben die bereid zijn om je hond te certificeren.
Haal begeleidende getuigenissen die bevestigen dat je de hond nodig hebt. Dit kan een brief van een arts zijn die je handicap uitlegt en hoe de hond cruciaal is voor jouw leven.
Haal een brief van de dierenarts en een bevestiging van goed karakter om te tonen dat de hond goed getraind en in goede gezondheid is.
Stuur alle documentatie naar het juiste certificeringsorgaan en wacht hun verdere instructies af."

Mijn conclusie: als je kiest voor zelf trainen, zou het verplicht stellen van een certificaat wenselijk zijn.

Horeca, winkels, openbare gebouwen in het algemeen mogen wat mij betreft iemand de toegang weigeren als er geen officieel certificaat overlegd kan worden. Ik vind mijn eigen uitspraak nogal hard, maar het kan inderdaad wel misverstanden en rare vooroordelen als van Ad, tegengaan.

Iemand die een hulphond nodig heeft, is dusdanig in staat om zelfstandig te functioneren en denken, dat je mag aannemen dat hij of zij begrijpt dat de regels rond een hulphond twee kanten op horen te gaan, dus dat hij of zij wel moet kunnen aantonen dat de hond daadwerkelijk overal naar binnen mag. Zo iemand wil zich zelfstandig kunnen redden en dan is een hulphond een ontzettend fijn hulpmiddel, net als een auto of scooter, die sneller kan rijden dan snorren, ook een fijn hulpmiddel is om van a naar b te gaan, maar daar kun je ook niet zonder bewijs van rijvaardigheid en verkeerskennis mee de weg op, ook al kun je perfect rijden.

Maar in de huidige maatschappij nemen de echte en ingebeelde aandoeningen enorm toe. Diabetes, autisme, ADHD, borderline. Als ik dit forum mag geloven heeft zolangzamerhand half Nederland een van die aandoeningen.===

Ja, wie weet hoor jij daar ook bij, het zou toch zomaar kunnen? Maar alle gekheid op een stokje: of een aandoening ingebeeld is of niet, gaat jou niets aan wat dit onderwerp betreft. Het is niet aan jou om te oordelen over de behoefte aan een hulphond. Wél vind ik dat het fenomeen hulphond niet mag ontaarden in doe het zelf geknutsel zonder duidelijke regels. Ik vind dus dat je moet kunnen aantonen dat je die hond goed getraind hebt, maar ook daadwerkelijk nodig hebt. Die verplichting is er blijkbaar nog niet. Het lijkt mij handig als die er wel komt.

teckel

Aha, nou een certificaat vind ik wel het minste. Het zelf trainen vind ik niet wenselijk. Dat is een vak apart. Het moet ook niet zo zijn dat elke hond een hulphond wordt.
En ik denk ook niet dat alle honden geschikt zijn. De meeste honden zijn te dom.
http://wibnet.nl/mens/hersenen/intelligentie/dit-zijn-de-slimste-honden-en-de-domste
Een teckel kan toch geen hulphond zijn?

Ik heb begrepen dat teckels vrij slim zijn

en heel eigenzinnig.

Het hangt er vooral vanaf wat het doel is van de hulphond. Maar ik geloof niet dat zelf trainen zo makkelijk is
De instantie die de hond helpt trainen moet gecertificeerd zijn, en die certificering moet regelmatig worden gecheckt en bijgewerkt.
Je moet aan allerlei voorwaarden voldoen om met een officiële hulphond door het leven te kunnen gaan. Een goede hulphond is zelf ook gecertificeerd.

Wat ik echter zo apart vind in dit draadje is dat gefocust lijkt te worden op alle mogelijkheden om hier maar misbruik van te maken.
Alsof de wereld zo in elkaar steekt... en dan nog: al zou een klein percentage het doorzettingsvermogen hebben om er misbruik van te maken, dan nog geldt dat het veel grotere deel niet voor niets een assistentiehond heeft.

Training

Kennissen van mij krijgen binnenkort een ASS hulphond. Het hondje is door de opleider al in het nest getest op vaardigheden en geselecteerd en akkoord bevonden. De training vindt plaats binnen het gezin, door het gezin in samenwerking met een trainer. Pas als hij uiteindelijk het examen haalt krijgt hij zijn hulphonddiploma en -dekje. Het is een Labradoodle zodat het risico op allergieën minimaal is.

Voor mijn zoon zou het zeker wat zijn

een ASS-hulphond...

Zielig

Ik vind het zelf eigenlijk een beetje zielig. Zo’n hondje wil toch het liefst lekker hond zijn in plaats van de hele tijd op een mens letten. Ik vraag me ook af hoe het in de praktijk werkt. Het kind voor wie de hond is, reageert regelmatig heel erg heftig en je wilt niet dat ze de hond iets aandoet, of dat de hond van zich af bijt.