Afwijzing op assistentiehond

Lees je even in. Zonder hond kunnen sommige mensen tenminste een redelijk normaal leven leiden. Wel eens een epilepsieaanval meegemaakt? Je kan lelijk vallen. Net als bij sommige vormen van diabetes. Het kan zo erg zijn dat je je huis niet meer uit durft of uit kan en dan biedt zo'n hond een uitkomst.
Ik ken een kind dat zo angstig is dat het nooit kon slapen, dat niet de deur uit durfde. Met hond gaat het zoveel beter. Hij durft weer buiten te spelen, hij kan weer slapen - en zijn ouders ook. De moeder hield ook niet van honden, maar wilde ook wel eens slapen 's nachts.
Dit zijn niet zomaar beperkingen.
Ik houd ook niet van honden. Ik houd niet van die natte neuzen aan me. En ze stinken en je moet ze commanderen en ook nog eens uitlaten :-)
Maar dat deze kinderen en volwassenen zijn met een speciale hulphond zo ontzettend geholpen. Ik vind het een uitkomst.

Bloemetje

Je kunt je eigen hond in zeven stappen opleiden tot diabeteshond en dan zit je dus met hond in de speeltuin...

Nee maar het is duidelijk

dat Ad naast een aversie tegen honden om te beginnen niet alle aandoeningen even serieus neemt.

Alleen blindheid is in zijn ogen blijkbaar echt en te bewijzen. Daar is zo’n ‘rothond’ dus nog wel te verdedigen.
Maar ja, bij de in zijn ogen vagere dingen als ADHD en ptss is een hond een overbodige luxe.
Maar toch: epilepsie en diabetes zijn ook echt medisch natuurlijk. En ik durf er ook wat onder te verwedden dat niet iedere epilepticus en diabeticus een hulphond kan krijgen. Daarvoor moet je vast duurzaam niet goed instelbaar zijn op medicatie. Maar dat zal volgens Ad allemaal wel een truc zijn om het krijgen van een hulphond en een luxepositie voor elkaar te krijgen.

Aagje

Triva

Echt? Iedereen kan de eigen hond opleiden tot diabeteshond. Iedere hond? Hoe dan?

Ik heb geen hond, maar zou er waarschijnlijk ook niet één volgens een deugdelijk systeem kunnen opvoeden. Laat staan opleiden voor zoiets?

Aagje

Vraag over diabeteshond

Een vraag uit oprechte interesse: Wat kan zo'n hond wat een insulinepomp niet kan? En waarom heeft een kind van acht, dat net als leeftijdsgenoten het grootste gedeelte van de dag onder toeziend oog van volwassenen vertoeft aan wie ook uitgelegd kan worden waar op te letten en hoe te handelen, 24/7 een hond nodig? Wat kan die hond dat zo doorslaggevend is, zo'n significant verschil voor de gezondheid van het kind dat zo'n hond opportuun is?

skik

Aagje

Nou, dat gaat echt niet zo makkelijk. Wat ik ervan weet is dat de eisen die aan zo'n hand gesteld worden wat anders zijn dan aan een blindengeleidehond. En dat het daarom een hond zou kunnen zijn die al in je gezin is. Maar de hond moet een uitgebreid opleidingstraject in en vervolgens officieel erkend worden. En nee, daar is niet iedere hond geschikt voor, en zeker niet ieder baasje.

Skik

De diabeteshond ruikt een ontregeling in de bloedsuikerhuishouding zonder dat de diabeticus al klachten heeft. De hond waarschuwt de diabeticus zodat die tijdig medicatie kan nemen of weet wat ‘ie moet doen als diabeticus in een coma raakt: hulp halen.

Aagje

Skik

Dat lijkt me dus alleen winst te zitten voor mensen die niet goed instelbaar zijn en die snel ontregeld raken zonder dat ze dat zelf kunnen voorkomen.
Voor mensen bij wie alles goed instelbaar en hanteerbaar is, is die hond onnodig.
De groep bij wie het instellen niet lukt, zal ongetwijfeld een kleine groep zijn van het geheel.

Aagje

Bloemetje

Het leek me al niet dat iedere hond en ieder baasje geschikt zijn om zelf op te leiden.

Daarnaast vind ik het trouwens goed wanneer er flinke randvoorwaarden zijn: diabetes of epilepsie lijken me in zich geen redenen om altijd aanspraak te kunnen maken op de faciliteiten van een hulphond. Bij de meeste mensen werkt medicatie prima en als dat zo is, hoef je geen hond te hebben die overal mee naar toe mag. Daarvoor moet wel vastgesteld zijn dat iemand niet (goed) instelbaar is en de hond echt een functie heeft voor de veiligheid en niet is voor de leuk.

Aagje

Aagje

Ja dat kan gewoon en is helemaal niet zo heel moeilijk als je een goed trainbare hond hebt: https://www.kibomdd.com/diabeteshulphond

Ik vind het dus bizar dat er over egocentrisme wordt gepraat want ik vind wel dat Ad een punt heeft. Iedereen kan een dekje maken met de tekst HULPHOND er op, hoe moet Ad weten of dat wel echt is? Nee hoor, onze rottweiler mag mee met Pietje in de speeltuin want hij geeft aan of Pietje een hypo krijgt....

nog meer

http://hondentrainingenadvies.nl/diabetes-hulphond/

Ook PTSS honden zijn vaak honden die al in het gezin zijn, dat geloof ik ook voor autisme en ADHD etc. Alleen blindengeleidenhonden zijn een ander verhaal.

Dus nogmaals: waar ligt de grens? Wanneer mag een hond mee in een speeltuin, winkel etc die normaal verboden is voor honden? Hoe borgen we dat als samenleving? Hoe voorkomen we dat Pietjes vader een dekje maakt voor hun pitbull?

Ik vind dus helemaal niet dat iedereen die zich met een hond presenteert en claimt dat het een hulphond is, kritiekloos en met hond en al binnen gelaten moet worden waar dat niet zou mogen.
Ik ben er tegen dat iedereen in bijna alle omstandigheden een hulphond kan claimen maar ervoor dat bij manifeste aandoeningen mensen die er baat bij hebben wel die hond kunnen meenemen.
En dat die groep wat uitdijt omdat we ontdekken dat er meer situaties zijn waarin honden van toegevoegde waarde zijn, vind ik niet zo’n probleem. Uiteindelijk kun je prima groepen definiëren.

En er is buiten dat dekje waarvan jij zegt dat iedereen kan maken vast wel een systeem denkbaar dat het minder makkelijk maakt om hier misbruik van te maken. Ook als je je eigen hond kunt trainen.
Want ook dan kun je aantonen met een medische verklaring dat deze persoon niet goed instelbaar is op insuline en daarom de aanwezigheid van een hulphond noodzakelijk is. En per hond is aan te tonen of hij/aan de voorwaarden voldoet (zelf je hond opgeleid? Moet ‘ie ook een certificaat halen om te bewijzen dat ‘ie kan wat ‘ie moet kunnen).

Aagje

Triva

"Iedereen kan een dekje maken met de tekst HULPHOND er op, hoe moet Ad weten of dat wel echt is?"

Ah, dus je bedoelt: er kan mee worden gefraudeerd. Eh ja.... zoals met alles, zijn er ook hierbij mensen die willen profiteren. Die hun hond altijd willen meenemen en het op deze manier voor elkaar proberen te krijgen.

Dus?

Vrij dom

Ik vind het dom en kortzichtig mensen met een serieuze beperking hulp niet te gunnen. (maar gelukkig ga jij er niet over)
De opmerkingen over medicinale wiet vind ik ook erg beperkt. Medicinale wiet wordt oa ingezet bij niet bepaald kleine aandoeningen en ziekten.
Die mensen willen ontlasting van de klachten en niet stoned rondlopen, los daarvan is de wiet op de hoek vaak niet betrouwbaar, veilig en goedkoop. En niet iedereen heeft trek in contacten met criminele circuit.

Aagje

sorry alleen de eerste regel was een antwoord op jou, ik had een aanvullende tekst geschreven en was niet bedacht op het aanpassen van de titel maar goed jij hebt ook niets gezegd over egocentrisme toch?

bloemetje

dus?

Nou als steeds meer kinderen die met hun ouders ergens heen gaan, opeens een hond mee wil nemen wordt de samenleving daar niet leefbaarder door. Dat is vooral mijn punt.
Andere kinderen kunnen allergisch zijn en kunnen daar dan niet meer blijven en we hebben geen enkel zicht op die dekjes. Hoe meer dekjes hoe onduidelijker het wordt, dat is geen fraude meer.

Hulphond

Ik ken zelf een hulphond die de wasmachine en droger kan vullen en aanzetten. Hij raapt gevallen spullen op en bedient knopjes. Ideaal voor mijn fysiek beperkte kennis die anders afhankelijk is van de thuishulp en persoonlijke begeleiding, waar de laatste jaren fors op is bezuinigd, ook kreeg ze vroeger steeds andere mensen over de vloer. Het heeft een boel rust gegeven.

Iedereen kan een hond trainen tot hulphond. Maar niet elke getrainde hond is een echte officiële hulphond en om bijvoorbeeld overal toegang te mogen krijgen moet je toch echt een speciaal pasje kunnen overhandigen. Dat kan niet als je je hond zelf hebt getraind.

Officieel getrainde hulphonden zijn in staat een insult of hypo te zien aankomen zodat een epilepticus bijvoorbeeld kan gaan liggen en een diabeet iets kan gaan eten. Dankzij zo'n hond kunnen ze een relatief normaal leven leiden.

Een hulphond die getraind is op PTSS kan ingrijpen bij situaties die voor de persoon in kwestie bedreigend kunnen zijn. Dat zijn situaties die voor de meesten van ons normaal zijn, maar bij de persoon iets kunnen triggeren. De persoon met PTSS kan daardoor weer aan het dagelijks leven deelnemen.

Maar dat zijn situaties die sommige gezonde personen zich amper kunnen voorstellen, en daarom vinden ze het onzin.

Daarom zei ik al

het is nu gewoon wet... En daar mag iedereen zich aan ergeren wat hij/zij wil, maar ze hebben er gelukkig niets over te zeggen.

Al zegt dat wel iets over henzelf... Want zo de waard is, vertrouwt hij zijn gasten...: Oh al die fake gehandicapten die fijn hun hond mee willen nemen en daarom niet alleen doen alsof ze gehandicapt zijn of epilepsie hebben maar zelfs daarvoor een namaakdekje naaien, en hun hond dat omdoen.
En dan ook zelf hun hond opleiden tot diabeteshond, alleen maar om die hond ooit ergens mee naartoe te kunnen nemen. Tjsonge...

Nog maar even:
https://dogzine.nl/nl/nieuwsartikelen/hulphond-weigeren-voortaan-strafbaar

" Het verdrag houdt in dat alle openbare ruimten voor iedereen met een handicap ten alle tijden toegankelijk moet zijn, en assistentiehonden vallen daar ook onder. Want het weigeren van de hond is indirect het weigeren van de persoon, die daardoor namelijk minder zelfvoorzienend wordt. Onder openbare ruimtes vallen restaurants, hotels, openbare gebouwen, scholen maar ook taxi’s.

Hotels en restaurants die een beroep doen op hygieneregels doen dat tevergeefs.
De nieuwe Hygiënecode die 1 april jongstleden is ingegaan biedt duidelijkheid: assistentiehonden mogen wel worden toegelaten tot restaurants, ook die met een open keuken en buffetrestaurants. Voor alle andere gelegenheden, inclusief taxi’s geldt ook dat een excuus als allergie geen reden meer kan zijn om een persoon met assistentiehond te weigeren.

Het weigeren van een assistentiehond valt onder strafbare discriminatie. Van geval tot geval zal de rechter volgende maand beoordelen of het weigeren van een assistentiehond onder delictsomschrijving uit artikel 429 lid 2 uit het Wetboek van Strafrecht valt. In dit artikel is discriminatie wegens handicap strafbaar gesteld. "

Triva

"Nou als steeds meer kinderen die met hun ouders ergens heen gaan, opeens een hond mee wil nemen wordt de samenleving daar niet leefbaarder door. Dat is vooral mijn punt."

Oei. Je zou maar afhankelijk zijn van een hulphond. En zonder die hond de deur niet uit kunnen. En dan hier lezen dat het er niet leefbaarder op wordt als die mensen in dezelfde winkels of café's naar binnen willen als jij.

Om je gerust te stellen: er zijn een heleboel ondernemers die het ook maar stom vinden, die hulphonden. En mensen gewoon weigeren als ze hun winkel of restaurant in willen. Wet of geen wet. Mensen die afhankelijk zijn moeten maar gewoon thuis blijven, vind je ook niet?

Begrip

Zelf ben ik dol op honden en mag iedereen van mij zijn hond meenemen de winkel in of in het restaurant. Ik snap echter wel wat Trivia bedoeld. Je hebt ook mensen die zeer zwaar allergisch zijn voor honden. Als het aantal hulphonden explosief zou stijgen dan wordt het voor die mensen weer moeilijk om overal heen te gaan. Dus ik snap wel dat er een zekere controle op is en dat een officieel pasje nodig is. En ook dat een officiële hulphond alleen wordt geaccepteerd als het echt de enige oplossing is (dus als diabetes bijvoorbeeld niet op een andere wijze onder controle gehouden kan worden.)

allergie

Dat andere mensen allergisch zijn voor honden, is natuurlijk een lastig ding. Hoe een winkelier of restauranthouder daar mee met omgaan, kun je ook niet in een wet vastleggen.

Mocht dat een keer spelen, dan zullen de betrokkenen er samen uit moeten zien te komen. Dan gaat het om logisch verstand gebruiken en allemaal een beetje flexibel zijn.

Ik geloof overigens niet dat het aantal hulphonden explosief aan het toenemen is. Het is ook helemaal niet nieuw hoor, het fenomeen hulphond.

ook allergie mag geen reden meer zijn om de hulphond te weigeren, bv. in de taxi of zo.

Als je het er niet mee eens bent, ga je procederen. Zo werkt het...

Om een afweging te kunnen maken wie ernstiger gedupeerd wordt, degene die dan niet meer met hulphond onderweg kan, of degene met een eventuele allergie, zullen ook alle mensen met een allergie daarvan een medisch bewijs met zich mee moeten dragen.

Het fenomeen hulphond is zeker niet nieuw, wel dat een hulphond niet meer geweigerd MAG worden door scholen, restaurants ed... en dat dit strafbare discriminatie is.
In een dergelijk geval wordt een hulphond nl. gezien als een soort verlengstuk van degene die deze hond nodig heeft. Het zou hetzelfde zijn als iemand weigeren met een bril, of met een rolstoel. Zo van: jij mag er wel in, maar je rolstoel niet... Dat mag niet, hebben we met zijn allen afgesproken. Is zelfs een mensenrecht... geen discriminatie op basis van handicap...

Dat sommige mensen dit niet kunnen of willen begrijpen, tja, dat is hun probleem...

Empathie

Natuurlijk krijgt niet iedereen hond en gaat er een heel traject aan vooraf.

En natuurlijk wordt er ook gefraudeerd met die dekjes. Ik hou zelf helemaal niet van honden. Zelfs nu niet, nu mijn zoon er zelf 1 heeft. Ik hou van dit speciale beestje, omdat hij zoveel doet voor mijn zoon. Ik wil graag nogmaals vertellen dat als het aan mijn zoon lag (en ook aan mij) er nooit een hond was gekomen. Het is niet leuk om altijd je hond mee te moeten nemen. Het is niet leuk om herkend te worden aan je hond en het is niet leuk om altijd uit te leggen waarom je een hond nodig hebt want je ziet toch niets aan hem ? heeft hij wel echt iets ? Gelukkig heeft hij een pasje maar ik denk dat hij wel 5 x per week een opmerking krijgt.

Ik hoef gelukkig nooit te beoordelen of de aandoening van iemand, psychisch of niet, zichtbaar of niet, ernstig genoeg om een medisch hulpmiddel te rechtvaardigen of om het kostenplaatje te beoordelen.

Ik heb medelijden met mensen zoals Ad Hombre die kennelijk dag in dag uit worden geconfronteerd met mensen met een beperking die misbruik maken van alle faciliteiten waar een gezond mens wel gebruik van mag maken. En bij zo’n gebrek aan empathie, kan zelfs een hulphond niet helpen.

Mirreke

"ook allergie mag geen reden meer zijn om de hulphond te weigeren, bv. in de taxi of zo."

Klopt. Maar dat neemt niet weg dat juist dit soort situaties wel voor dilemma's kunnen zorgen. De wet is heel duidelijk als het gaat om hulphonden, maar in diezelfde wet staat ook dat een ondernemer zich moet inspannen om aanpassingen te doen voor klanten/gasten met een beperking of chronische ziekte. Dat kan ook iemand zijn met een longziekte voor wie de aanwezigheid van een hond een ramp is.

En op die praktische dilemma's geeft zo'n wet (natuurlijk) geen antwoord. In dit soort situaties gaat het toch om de flexibiliteit en klantvriendelijkheid van zo'n ondernemer.

Insulinepomp

Vroeg jij niet Skik wat een diabeteshond beter kan dan een insulinepomp? Een insulinepomp geeft alleen maar insuline af. Hij zegt niets over de bloedglucosewaarde. En als iemand een hypo heeft, moet er juist geen insuline worden gegeven, maar suiker.

Een tip: ben je bij iemand die diabetes heeft en trillerig en naar wordt en je weet niet of het een hypo of hyper is: suiker geven. Een hyper is rottig, maar niet gelijk levensbedreigend, een onbehandelde hypo wordt wel gevaarlijk.

Ik vind een diabeteshond ook wel vreemd, maar ik heb makkelijk praten want ik ben goed ingesteld en heb maar ongeveer eens per maand een onverklaarbare hypo. Dan eet ik iets met snelle suiker en is het over. Ik heb wel vaker hypo’s maar dan weet ik hoe het komt.

Tegenwoordig zijn er bij insulinepompen ook meetapparaten mogelijk die net als bij de pomp, een vaste slang in het lichaam hebben, die continu de glucose meten. Ze meten ook de neergaande of opgaande lijn en piepen als de glucosewaarde boven of onder de grenswaarden gaan komen. Als dat goed gaat, is er dus geen hond meer nodig.
Mensen moeten dan nog wel zelf handelen, suiker eten bij een hypo, of insuline toedienen bij een hyper, maar de waarschuwing is mechanisch.

Helaas zijn die continue glucosemeters nog erg duur, en helaas heb ik er geen, ik moet nog steeds dagelijks mijn vingers kapot prikken. Ik zou er zo graag een willen. Nu kan het zijn dat deze meter niet werkte bij degene die hier net schreef over haar zoontje met een diabeteshulphond.

Maar wat de hond beter maakt dan een glucosemeter weet ik eigenlijk ook niet.