Naar de keuringsarts van het UWV - tips

Kaaskopje

Nee, afraffelen gebeurt niet. Voor een hoorzitting wordt een bepaalde tijd ingepland, en die tijd neemt men gewoon.
Ik stel het me zo voor: er ligt een stapel van een groot aantal zaken die eigenlijk al ingepland hadden moeten zijn maar waar het nog niet van gekomen is. Bellen vergroot de kans dat jouw dossier uit die stapel wordt getrokken en misschien net wat sneller wordt ingepland dan als je niets doet. Het zal geen half jaar schelen, maar misschien wel een paar weken. Je kan ook de mazzel hebben dat een geplande hoorzitting moet worden verplaatst en dat je net dat opengevallen gaatje kan bezetten. Dat is echt een kwestie van toevallig geluk hebben (alle betrokkenen moeten dan net maar kunnen), maar soms werkt het zo.

Groeten,

Temet

Toevalligheden...

Ik heb een uitnodiging! Ik voelde toch wat paniek opkomen. Afschuwelijk toch ook weer. Over 2 weken weet ik misschien dus meer.

mwah

Uitnodiging voor over twee weken begrijp ik dus? Na afloop van die hoorzitting weet je waarschijnlijk nog niks. Het gebeurt maar zelden dat zo'n bezwaarverzekeringsarts al op de hoorzitting laat weten dat de eerste arts het fout heeft gezien. Je zult gewoon moeten afwachten. Misschien zinnig om op die hoorzitting nog even op te merken dat je liever instemt met een verlenging van de beslistermijn met zes weken dan dat ze de beslissing afraffelen om de huidige termijn maar te halen.
Als ze trouwens nog aanvullende medische informatie van je arts zouden willen opvragen dan halen ze die termijn sowieso waarschijnlijk niet.

De hoorzitting is toch wel gewoon in Alkmaar neem ik aan?

Groeten,

Temet

oogarts

Nu ik eerdere berichten teruglees concludeer ik dat je een afspraak bij de oogarts hebt voordat de hoorzitting plaatsvindt. Vraag aan de oogarts of jij rechtstreeks een kopie kan krijgen van de brief die hij/zij aan de huisarts gaat sturen en vraag of daar een beetje vaart kan worden gemaakt. Het zou mooi zijn als je die brief nog voor de hoorzitting hebt. Nazenden na de hoorzitting kan overigens ook wel.

Groeten,

Temet

Temet

Ja, over twee weken is misschien wat te optimistisch. Ik kreeg vandaag een bericht dat ik vanaf april tot 5 augustus mijn sollicitatieplicht heb verzaakt. Een grapje moet kunnen, denken ze. Ik heb al een bericht gestuurd, morgen maar weer even bellen.

De oogarts was heel erg teleurstellend. Ik was er vandaag al, de afspraak is verzet naar vandaag. Ik ben daar niets mee opgeschoten, behalve dat ik nu weet dat alle vliezen er nog hetzelfde bij liggen en de oogdruk dik in orde is. Over de achteruitgang verwees ze me naar Visio "die kunnen vaak meer dan ik". (Is het raar dat ik daar verbouwereerd door was?) Het UWV heeft al twee rapportjes, A5 formaat, van de oogarts, die hetzelfde vertellen als van vandaag.

Het rapport van Visio, van meer waarde als van de oogarts dus, is inmiddels naar het UWV verstuurd.

Tot mijn opluchting gewoon in Alkmaar inderdaad.

Je opmerking over de verlengingstermijn, vind ik een goede tip.

Hoorzitting achter de rug

en er is nog geen peil op te trekken.

Er wordt waarschijnlijk weer een arbeidsdeskundige op losgelaten, maar nu wel met de informatie van Visio. Als deze arbeidsdeskundige toch nieuwe "passende" banen kan vinden, moet dit aan mij en de juriste gemeld worden en moeten wij de tijd krijgen om daar op te reageren. Dit kan betekenen dat het UWV opnieuw uitstel voor de beslissing moet aanvragen. Dan gaat 12 september dus voorbij en zitten we inmiddels in oktober. 🙁

Kaaskopje

Wat een gedoe. Ik heb geen tips of toevoegingen, maar ik hoop toch echt dat het UWV het rapport van Visio goed leest en de juiste conclusie trekt.

Kaaskopje

Ik mag toch hopen dat niet alleen de arbeidsdeskundige aan het werk mag, maar ook de arts. Er was toch wel een arts aanwezig bij de hoorzitting neem ik aan?

De geschetste gang van zaken komt me bekend voor inderdaad: als ze de beslissing willen handhaven of aanpassen op grond van nieuwe gegevens dan moet je ook nog in de gelegenheid gesteld worden om over die nieuwe gegevens je licht te laten schijnen. Er kan dan zelfs nog een tweede hoorzitting komen, maar alleen als jij daar behoefte aan hebt.

Als nu de arts aan de slag gaan en vervolgens de ad en jij inderdaad nog een reactie mag geven dan denk ik dat zelfs oktober aan de optimistische kant is. Maar anderszins: de snelste beslissingen op bezwaar krijg ik in die zaken waarin ze per kerende post worden afgewezen. Daar zit een mens ook niet op de wachten...(gelukkig heeft het UWV meestal het fatsoen om even te wachten zodat je de indruk krijgt dat er serieus over is nagedacht )

Groeten,

Temet

Martje

Ik heb me voorgenomen om maar van het ergste uit te gaan, maar mijn broek zal tot in de kelder zakken als ze mij alsnog arbeidsgeschikt verklaren. Ik was gister ook weer zo bang dat ik toch de verkeerde dingen heb gezegd. Zo was ik op de fiets naar het UWV gegaan. Ze stelde vragen over of ik nog kan fietsen. Ik heb wel duidelijk gemaakt dat ik dat normaal amper doe en dat mijn dochter de veiligheid in de gaten hield tijdens het ritje naar het UWV (ze had voetgangers in een bepaalde hoek 'gedwongen' zodat ik ze niet aan zou rijden ). Ik kon ook nog een recent voorbeeld noemen waarin het bijna misgegaan was. Ik zag bij Ikea in Haarlem niet dat er een trapje was en had mezelf naar beneden gestort als een vriendin me niet beetgegrepen had. Dus dan hoop ik maar dat ze snapt hoe het zit.

Als ze puur op banen gaan zoeken, dan zie ik de bui al hangen. Een blind persoon kan ook werken, dus waarom Kaaskopje met een beperkter zicht niet? Maar zoals ik begrepen heb, tenminste ik hoop dat ik dat goed begrepen heb, zal het nu zo zijn dat de arbeidsdeskundige echt alle omstandigheden mee moet nemen en dus niet 1 + 1 = 2 moet toepassen. Plus en plus kan ook min worden, tenslotte.

Temet

Er kan dan zelfs nog een tweede hoorzitting komen, maar alleen als jij daar behoefte aan hebt. ===

We moesten nu al toestemming geven voor een eventuele extra termijn. Dat hebben we uiteraard gedaan. Tegen dat dit rond is en ik moet toch in de WW blijven, heb ik nog maar een half jaar de tijd om geschikt werk te vinden.

Kaaskopje

"Als ze puur op banen gaan zoeken, dan zie ik de bui al hangen. Een blind persoon kan ook werken, dus waarom Kaaskopje met een beperkter zicht niet?"

Uiteindelijk is de vraag of er in het computersysteem dat het UWV hanteert banen zijn te vinden die jij in theorie met je beperkingen zou kunnen doen. Dat er nog andere banen zijn buiten het systeem om, en dat er blinde mensen zijn die werken, doet daar verder niet aan toe of af.

Afwachten maar, meer zit er niet op...

Groeten,

Temet

Inderdaad

Het computersysteem zoekt functies waar je met je beperkingen en opleidingsniveau geschikt voor bent.

Als ik jouw reactie lees voel ik weer de stress die de beoordeling bij mij veroorzaakte. Ook ik ging het hele gesprek na en was ik bang dat ik iets verkeerd gezegd had of niet duidelijk genoeg geweest was.
Je hebt gedaan wat je kon doen en nu is het afwachten.

Temet

Ik vind het echt (iedere keer weer) fijn hoe je meedenkt.

Martje

Jij bent arbeidsongeschikt verklaard?

Oei Kaaskopje

Je schrijft dat je jezelf naïef vond en nu beter voorbereid was etc, maar het voorval met de fiets klinkt me niet zo erg verstandig.
Nu heb ik zelf geen ervaring met dit soort instanties.
Maar als jij naar me toe zou fietsen en me dan omstandig uit zou gaan leggen dat je eigenlijk niet kunt fietsen, dan, tsja, ik weet niet, zou ik je toch op z'n minst een tikje onbetrouwbaar vinden.
Waarom ben je niet gewoon met ov gegaan??
(eigenlijk snap ik sowieso niet dat je nog fietst als dat zo onveilig is, voor jezelf en voor weggebruikers)

Kaat

Ik heb niet gezegd dat ik niet kan fietsen, maar dat ik me niet in onoverzichtelijke situaties durf te begeven. Ik rem af als er fietsers van rechts kunnen komen. Of ik neem een route met alleen voorrang en stoplichten. Ik durf niet meer door een bepaalde tunnel, dus kan ik niet op de fiets naar een winkelcentrum. De weg naar het UWV is relatief veilig. Mijn dochter heeft extra goed oogelet. Dat hebben we zo uitgelegd. Daar keken ze begrip voor te hebben. Maar ja achteraf ga ik dan toch lopen stressen.

Even meelezend

Wat is het doel van het UWV maar ook het jouwe?
Zijn zij er echt op uit je weer aan het werk te krijgen? En wat is jouw doel, weer werken of vind je het prettiger om afgekeurd te worden? Ik krijg de indruk dat het laatste je meer rust zou geven, maar wie weet zit ik verkeerd.

Waarom Anno, omdat ik een soortgelijke situatie bij de hand heb en mijn uitval-oorzaak chronisch lijkt te worden en mijn baas overal op internet zit.

Anno

Het doel van het systeem van de eerstejaars ZW beoordeling -dat is waar Kaaskopje nu mee te maken heeft- en ook het doel van de Wia-beoordeling is om mensen zo snel mogelijk arbeidsgeschikt te verklaren zodat er geen arbeidsongeschiktheidsuitkering hoeft te worden betaald. Daar is veel vrome praat omheen over het kijken naar wat mensen nog wèl kunnen, maar het gaat puur om geld. Dat kan je de individuele UWV- medewerkers niet aanwrijven, zo is het systeem ontworpen, in Den Haag.
Daarnaast is het officieel ook een doel om mensen weer naar werk te begeleiden. Dat lukt niet. Enerzijds omdat men te weinig mensen heeft, anderzijds omdat veel mensen weliswaar in theorie bepaalde soorten werk zouden kunnen doen, maar er vaak geen of weinig vacatures zijn in dergelijke banen, en de vacatures die er wel zijn niet naar de mensen gaan die allerlei beperkingen hebben maar op theoretische gronden zijn goedgekeurd.

Ik heb hier ooit eens de vraag opgeworpen of men iemand kende die door het uwv aan een baan was geholpen. Niemand zei ja. Wel vinden mensen soms zelf werk, al dan niet na begeleiding en/of met subsidies, waarbij ernstig de vraag is of UWV aan dat resultaat iets heeft bijgedragen.

Groeten

Temet

Kaaskopje

Ja, ik ben arbeidsongeschikt verklaard.
De arbeidsdeskundige kon met mijn beperkingen niet voldoende functies vinden en daardoor kon ze mijn verdiencapaciteit niet vaststellen.

Martje

Het klinkt zo "fout", maar ik hoop daar ook op.

Anno

Op zich hou ik van werken. Ik fleur daarvan op. Maar ik kan gewoon niet meer omgaan met de stress van solliciteren, leuk gevonden worden, maar tja... niet het tempo wat nodig is. Al zolang ik van school ben speelt dit. Te goed voor begeleiding ihkv arbeidsbeperking, maar toch te slecht vanwege een wel degelijk bestaande arbeidsbeperking. Ik héb nu eindelijk reïntegratie, het is eindelijk toch erg genoeg, maar Visio is tot de conclusie gekomen dat "we" eigenlijk helemaal niet meer moeten willen dat ik nog ga werken. Ik ben ontzettend blij met die conclusie, maar ik hou mijn hart vast.

Niet meer doen

Niet meer op de fiets naar keuringsartsen of UWV gaan als je afgekeurd wil worden. Je snapt toch wel dat dat een raar beeld geeft bij die mensen? Ook al leg je uit hoe je fietst, dat je bepaalde wegen mijdt, veel stopt, wat blijft hangen bij hen is: ze zegt dat ze niet goed ziet, maar ze fietst gewoon. En het UWV heeft de opdracht mensen aan het werk te krijgen.

Ik heb een hernia gehad en kon twee weken niet werken. Maar ik moest wel veel bewegen. Dus liep ik 20km per dag in verschillende shifts. Helaas woon ik tussen mijn werk en het station en kwam ik vaak mensen van mijn werk tegen die me zagen wandelen. Dus kwam het roddelcircuit op gang. Gelukkig gaat het bij mijn mijn ene oor in en andere oor uit en ben ik alleen de bedrijfsarts een verklaring schuldig, maar de volgende keer (hopelijk niet) zal ik de andere kant op gaan.

jullie maken me ongerust. Mijn indruk was dat ik het goed heb kunnen uitleggen en verklaren. Ze begreep ook hoe ik dan rijd. Afremmen om te kunnen zien of er iets aankomt, niet meer buiten de eigen wijk. Dat ik nu onder begeleiding van mijn dochter was gekomen... Absoluut niet meer door de stad, enzovoorts. Ze hebben de gegevens van het zichtveldonderzoek gekregen en daarin kon ze zien dat ik delen zicht mis. Dat is dan niet een vaag idee van mij, maar bewezen. Daarom legde mijn dochter ook uit dat ze een paar tegenliggende voetgangers min of meer in een hoekje had gedreven, zodat ik ze niet zou aanrijden . Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet eens gemerkt had dat ze dit had gedaan. Ik zag die mensen wel, ze stonden netjes aan de kant, dat wel, maar ik heb niet de indruk dat ze negatief op de kennelijk bewuste actie van dochter reageerden. Ze bleven blij kijken .

Ik weet hoe snel je jezelf in de problemen kunt helpen. Dat is me 21 jaar geleden gebeurd. Ik heb mezelf daar veel te opgewekt neergezet. Ik heb toen ook mijn lenzen ingedaan, omdat ik niet met mijn bril over straat wilde (dat was toen nog een dikke bril met van die ringen in het glas). Had ik dat maar wel gedaan, had ik me maar kippiger voorgedaan dan ik in het dagelijkse leven deed. Maar dat inzicht had ik toen nog niet. Ik was gewoon eerlijk. Mijn zus zit al járen in de wao, ook met -20. Zij kan er niets aan doen, maar ik ben wel boos dat ik door 'het systeem' wel arbeidsgeschikt werd verklaard en zij niet. Dan is er toch sprake van een rare willekeur. Ik heb momenteel gemiddeld min 4,5, maar ik zie vermoedelijk slechter dan mijn zus met nog steeds -20.

De optometrist van Visio verbaasde zich erover dat mijn ogen ondanks alles toch netjes één beeld wisten te vormen. Ze zag wel dat mijn ogen daar hard voor aan het werk waren. Ze gaan kennelijk druk heen en weer als ik iemand aankijk of iets moet zien. Ik zie niet altijd goed diepte, waardoor ik dus van trappen af kan vallen. Ik heb daardoor ook weleens moeite om iets van een ander aan te pakken. Maar iemand de hand schudden kan ik wel en dat is dus tegen me gebruikt in 1997.

Precies dat laatste

Mensen begrijpen niet wat je ziet als je slechtziend bent. Net zoals ik niet begrijp wat je dan ziet als je goed ziet. Want met mijn bijna 40% zicht, een goede baan en een fiets die me overal heenbrengt, snap ik niet wat die 60% nog zou kunnen toevoegen.
Dus dan verzinnen ze dan je zoekend en naar de grond kijkend langzaam over straat schuifelt en als dat niet zo is, dan ‘kun je dus gewoon zien en stel je je aan’. Wat bij jou gebeurde toen jij de uitgestoken hand zonder problemen pakte. Soms moet je dus maar wat toneelspelen.

Ook slechtziend.

Wat mensen denken heb je verder niet veel aan. Zicht of slecht zicht is nu eenmaal lastig uitleggen, net zoals slechthorend, reuma of rugklachten.

"een goede baan en een fiets die me overal heenbrengt", schrijf je. Daar gaat het om, jij kunt werken, je hoeft niet te leven van een uitkering. Bedoel je nu dat je ook liever een uitkering had gehad ipv je baan? Dat toneelspelen daarvoor de aangewezen weg is?

Het is een serieuze vraag, geen verwijt, maar ik begrijp niet zo goed wat je dus wilt duidelijk maken met je reactie.