U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
moederverdriet (kleinkind in de couveuse)
Onze oudste dochter verwacht haar eerste kindje. Eind vorige week braken de vliezen (eerst niet onderkend) en ze ligt in een academisch ziekenhuis. Begin deze week was ze 24 weken zwanger.
Moeilijke beslissingen zijn genomen door de ouders, door hun tranen heen en in grote verbondenheid.
Het kindje leeft nog, maar nu zijn er weeën.
Het is zo ontzettend veel te klein, zo onrijp.
Vorige week, de nacht voordat ze in het ziekenhuis belandde, droomde ik over een catalogus met kleertjes voor kindjes die niet meer in leven zijn, met vermelding 30-33 cm. Ik zei tegen degene met wie ik dat blad bekeek: hoezo zouden kinderen die niet meer leven andere kleertjes aan moeten dan levende baby's? Rare droom he. En bij het ontwaken vertelde mijn man me dat dochter in het ziekenhuis was beland.
Ik maakte me al een paar weken zorgen over haar zwangerschap, ze had kwaaltjes die ik me totaal niet herinnerde van mijn eigen zwangere tijden.
Straks ga ik naar haar toe. Als de ontstekingswaarden laag zijn (ze waren vanochtend weer gedaald) krijgt ze opnieuw weeënremmers. Maar ja, waar moet je op hopen?
Dochter werkt al vele jaren bij mensen met een beperking en weet uit ervaring hoe verschillend de levens van deze mensen zijn in de praktijk; de zorg, de bezuinigingen, geluk en ongeluk.
Ik wilde dit even met jullie delen. De zorgen van moederschap (en de vreugde niet te vergeten!!) duren een leven lang.
Fijn
dat je ons op de hoogte houdt. Ik betrap mezelf er steeds op dat ik aan jullie ienieminimeisje moet denken. Ik hoop dat dag 3 een goede dag zal zijn en dat er nog een leven met heeeeeel veeeeeeel dagen achterna komt.
Liefs
moedertrots :)
Wat heb ik een bewondering voor mijn dochter! Gisteren de eerste druppeltjes moedermelk en nu al een mooi laagje in het flesje, zag ik op het geappte fotootje, klaar om aan ukkie te geven. Zo dapper van haar!
Er is kennelijk heel wat veranderd in 24 jaar (duh...). Oude herinneringen komen terug. Ooit lag ik met mijn (reuze)couveusebaby in hetzelfde ziekenhuis, heb daar gekolfde melk acht, negen dagen lang eigenhandig door de wasbak gespoeld omdat ukkie er niets van mocht hebben. Op pure wilskracht, moederervaring en geluk is de melk niet opgedroogd in die barre tijden. Wat fijn dat mijn dochter nu goede praktische en mentale ondersteuning krijgt.
Tonny
Waarom mocht je die melk niet invriezen?
Ik denk dat ik deze wel mag uitreiken aan de dochter: http://www.artcoco.nl/goudentiet.htm
skik
Ha de gouden tiet!
Bestaat die nog?
Nu wel en
Hartstikke verdiend!!!!!
aahhh :)
wat grappig. Heb al contact met Mieke gehad, een van haar collega's heeft onze dochter geadviseerd dezer dagen.
Kindje doet het goed, gisteren heeft papa weer met haar gebuideld, heel mooi.
Vanochtend is haar naam genoemd in de kerk en was er voorbede voor haar en haar ouders. Een kostbaar moment.
Net als alle goede wensen en kaarsjes van jullie allen!
Ik ga deze draad nu even wat minder 'voeden', maar houd jullie op de hoogte als er bijzonderheden zijn.
Super zoals jullie meeleven!
Mooi
Wat fijn dat het allemaal voorspoedig gaat. Gewoon zo doorgaan, kleine meid!
skik
Ienieminimeisje!!!!
Go go go! Wat fijn dat het goed gaat, ik hoop en bid dat het zo doorgaat. Een lief kaarsje voor jou!
Tonny, wat ontroerend dat haar naam in de kerk genoemd werd en dat er voor haar en haar ouders gebeden werd. Ik snap dat je er minder zult zijn hier, maar blijf wel meeleven.
Liefs,
Aagje
Prachtig
Wat een goede berichten.....al zal de weg nog lang zijn, iedere dag is er één en met de dag wordt Ienieminimeisje sterker.
klein en wat een voetafdruk laat ze zien! Ook hier wordt elke dag aan jullie allemaal gedacht.
Wat een wonder
Wat een geluk! En wat een zorgen nog steeds. Ik hoop zo ontzettend voor jullie allemaal dat ze bij jullie kan blijven.
Groet,
Hester
Jeetje, wat lees ik nu
Paar dagen off line geweest en dan lees ik dit hele verhaal.
Lieve Tonny, gefeliciteerd met jullie ieniemini-kleindochter. Wat fijn dat ze het zo goed doet, een goed begin is het halve werk. Hoop dat ze zo sterk blijft. Veel sterkte voor jou en je geliefden.
Gefeliciteerd
Hopelijk nog vele wonderlijke momenten te gaan met dit veel te kleine wondertje.
En sterkte gewenst met een emotionele tijd.
Tonny!
Momenteel maar te hooi en te gras hier, maar wat een nieuws! Mijn gedachten gaan uit naar jouw, je dochter en schoonzoon en je kleindochter. Bijzonder zijn jullie allemaal.
Ik lees dit ook net
maar inderdaad, wát een verhaal...
Gefeliciteerd met je prachtige, krachtige kleindochter!
Kom weer even om het hoekje kijken
om te zien of er toch nog nieuws is over ienieminimeisje. Ik hoop dat het goed gaat met haar en de mensen die van haar houden!
Aagje
Kom ook even kijken
Tonny ik kom ook even neuzen om te zien of er nog nieuws is. Weet dat er aan jullie gedacht wordt!
Alle goeds voor jullie allemaal, n@nny
één kaarsje op de weektaart :)
Vandaag een week geleden kwam ze op de wereld, ons minimensje. Wat ben ik ontzettend trots op haar dappere ouders en op dit dappere kleine ukkie dat er geen weet van heeft hoeveel mensen aan haar denken en voor haar hopen en bidden op alle goeds.
Dochter is van het ziekenhuis overgestapt naar een kraamhotel, het is elke dag spannend of ze nog mag blijven samen met haar geliefde of dat ze weer naar huis gaan.
Ze kolft, dat gaat goed, ukkie krijgt moedermelk door haar sonde. En sinds gisteren mogen vader en moeder om de beurt tweemaal per dag een uur/anderhalf met hun kindje op de borst zitten. 'Dat is goed om het niveau van stresshormonen te verlagen' schreef dochter in de familieapp.
Bijzondere tijden. Gesprek met artsen geeft positief bericht, al blijft het van dag tot dag bekijken hoe hummeltje zich ontwikkelt.
Ik begin een beetje rustiger te worden in mijn hoofd, Man man wat een emoties, slopend.
Oooh Tonny, wat bijzonder
dat het positief blijft gaan! Zo'n klein kindje dat kan leven buiten het lichaam van de moeder, ik kan er met mijn verstand nauwelijks bij. Maar wat ongelofelijk fijn dat het kan en dat ienieminimeisje goed gaat. Ik begrijp dat de zorgen nog lang niet over zijn en de emoties ook niet, want het blijft kwetsbaar. Sterkte en ik hoop dat er naast de zorgen ook mogelijkheid is om te genieten van haar dappere aanwezigheid.
Kunnen je dochter en haar man niet naar een Ronaldmcdonaldhuis als ze niet meer in het kraamhotel kan blijven? Ze ligt toch in een academisch ziekenhuis? Lijkt me anders een akelig idee dat je iedere dag te horen kunt krijgen dat je niet meer in de buurt van je kindje kunt blijven.
Liefs, Aagje
Bijzonder.
Ook ik kijk iedere dag even om te kijken of er nieuws is over je kleindochter. Wat fijn om te lezen dat ze "het goed doet"!
en hoe is het je dochter zelf
Infectie echt weg? Jullie zijn hier ook in gedachten gebeden!
Mijk
eerste dipje
Kindje had onrustige nacht, spuugde. Maar is wel gegroeid 
Ik was rustig toen dochter me haar zorgen deelde, maar op de terugreis bonkte mijn hart. Heb in het stiltecentrum een lichtje voor hen aangestoken.
Morgen moeten ze toch echt dat kraamzorghotel uit, waar ze zich vier nachtjes hebben 'ingevochten' toen dochter op dag zes het ziekenhuis uit moest. Dochter had wat ondertemp (?) bij de controle, het worden zware tijden. Gisteravond hebben schoonouders en ik het huis opgepoetst en de al ontvangen kaartjes opgehangen (jaja, ik ben 'nu-we-er-toch-zijn' ) als begin van een compleet nieuw bestaan, op zoek naar evenwicht.
Nu maar even de was in het machien :)
Veel sterkte
Dat ienieminikleindochter maar heel sterk mag worden.
Tonny
Aagje noemde het ook al: kunnen ze niet naar een Ronald McDonaldhuis? Bij alle kinderziekenhuis is er een. Ik ben zelf jarenlang bij zo'n Huis vrijwilliger geweest, heb veel ouders rondgeleid. (Zelfs van ouders online) Ook ouders die dacht dat het niets voor hun zou zijn waren altijd verrast over hoe het Huis was, functioneerde, en heel blij dat ze daar konden slapen. Ik gun het jouw dochter en schoonzoon ook zo om lekker dicht bij hun dochter te kunnen blijven in deze tijd.
En veel kracht voor je kleine kleindochter!